Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 437/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 17.03.2022 roku wydany w sprawie II K 950/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty:

- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych w wyroku, który miał wpływ na jego treść poprzez przyjęcie, iż w okolicznościach niniejszej sprawy skazany nie zasługuje by wyrokiem łącznym polepszyć jego sytuację, czego skutkiem było niezastosowanie zasady pełnej absorpcji, biorąc pod uwagę związek czasowy i przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi czynami, których się dopuścił;

- rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, w sensie jej surowości, wynikającej z odstąpienia od jej wymierzenia przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, która to zasada - zdaniem obrońcy - winna zostać zastosowana wobec osoby oskarżonego z powodu bliskości czasowej i podobieństwa przestępstw oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych kary;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rozpoznając skargę apelacyjną sąd odwoławczy stwierdził, iż w sprawie prawidłowo zastosowano art. 4 § 1 kk, skutkiem czego możliwym było w ogóle wydanie wyroku łącznego co do wszystkich niewykonanych kar, albowiem obecnie obowiązujące przepisy nakazujące stwierdzenie dla wydania wyroku łącznego określonych ciągów przestępstw, nie wchodziłyby w grę.

Nadto, wszystkie istotne okoliczności sprawy, jakie należało uwzględnić na korzyść skazanego przy wymiarze kary łącznej, zostały dostatecznie zauważone przez sąd rejonowy, a przede wszystkim, nawet dodatkowe badanie stopnia bliskości czasowej i podobieństwa przedmiotowego pomiędzy czynami oskarżonego objętymi przedmiotowym wyrokiem, których to rozważań faktycznie nie poczynił sąd meriti (a przynajmniej nie dał temu wyrazu w pisemnych motywach wyroku) – nie uzasadniały zmiany wydanego orzeczenia, a więc tym samym także zarzut opisany jako „błędu w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wyroku” (będący w istocie zarzutem braku rozważań co do takowych, w kwestii podobieństwa czynów), nie okazał się zasady. Sąd odwoławczy zważył bowiem, że czyny, jakich dopuścił się A. K., objęte przedmiotowym wyrokiem łącznym, były popełniane cyklicznie, można rzec: że średnio co rok czasu (w sprawie II K 934/18 czyn zakończył się 15.10.2018r., w sprawie II K 123/20 liczne czyny zostały popełnione w październiku 2019r., a w sprawie II K 42/21 przypisane przestępstwo miało miejsce w grudniu 2020r.). Ponadto tylko część z przestępstw przypisanych w sprawie II K 123/20 była podobna rodzajowo do czynu ze sprawy II K 42/21. W tej natomiast sytuacji, nie sposób podzielić argumentów obrońcy, iż bliskość czasowa i przedmiotowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami skazanego uzasadnia sięgnięcie po zasadę absorpcji przy wymiarze kary łącznej.

Skarżący eksponuje bowiem w swojej apelacji przede wszystkim to, iż w sytuacji wielu skazań, przepisy prawa karnego pozwalają sądowi na wymierzenie tylko jednej kary, a dodatkowo kary z zastosowaniem zasady pełnej absorbcji. Sąd odwoławczy zważył, że istotnie praktyka orzecznicza wskazuje, iż wyroki łączne najczęściej oznaczają złagodzenie represji karnej wobec sprawców – w porównaniu do matematycznej sumy wszystkich orzeczonych pierwotnie kar. Nie jest to jednak żadna reguła. Co więcej, myli się skarżący, gdy wywodzi, iż o tym, jakiego rodzaju łączna kara zapaść winna w jego sprawie, decydują podniesione przez niego okoliczności. Wreszcie myli się podnosząc, że wyrok łączny „ma polepszać” sytuacje skazanego, bo po pierwsze wcale nie musi (zależy to od spełnienia szeregu przesłanek, w tym określonych w art. 85 a kk), a po drugie: w sytuacji A. K. wydane orzeczenie i tak „polepszało” jego sytuację, albowiem obejmowało trzy kary pozbawienia wolności już wprowadzone do wykonania (jako kara bezwzględna, kara, której wykonanie zarządzono oraz orzeczona prawomocnie kara zastępcza pozbawienia wolności), gdzie z matematycznego porównania wynika, że orzeczona w sprawie przez Sąd Rejonowy kara łączna jest o jeden miesiąc krótsza od tej, którą skazany musiałby odbyć bez dobrodziejstwa jej połączenia.

Zgodnie z treścią art. 85 a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten wskazuje dyrektywy priorytetowe. Poza nimi dalej aktualne, ale jako pomocnicze są wzajemne relacje między przestępstwami, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, gdzie kara łączna powinna być tym bliższa systemowi absorpcji, im większe jest podobieństwo realnego zbiegu tych przestępstw, gdy między zbiegającymi się przestępstwami zachodzi ścisły związek przedmiotowy, przejawiający się w ich bliskości czasowej, bądź tożsamości pokrzywdzonego, tożsamości lub podobieństwie naruszonych dóbr prawnych i podmiotowy, obejmujący tożsamość lub podobieństwo formy winy i motywacji sprawcy.

W kontekście osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, uwzględnić na niekorzyść skazanego należało, iż zaskarżony wyrok łączny jest pochodną popełnienia całego szeregu różnych przestępstw, realizowanych na przestrzeni ponad czterech lat (od 10.10.2016r.). Skazany jest także osobą, która po raz pierwszy odbywa karę w warunkach jednostki penitencjarnej, ale jego opinia z zakładu karnego wcale nie jest idealna. Choć bowiem wnioski końcowe na datę jej wydania tj. 24 styczeń 2022r. są dobre, a prognoza penitencjarna wobec osadzonego pozytywna, to A. K. przebywając w osadzeniu od 12.01.2022r. już na datę wydania opinii zapisał się jako biorący udział w „szarpaninie”, w związku z którą sporządzono wniosek o nałożenie kary dyscyplinarnej – co słusznie zauważył sąd meriti.

Uwzględniwszy powyższe nieuprawnionym jest wniosek, iż okolicznościom związanym głównie z bliskością podmiotowo-przedmiotowa czynów nie nadano właściwej rangi, co powodowało, iż wymierzona przez sąd rejonowy kara winna się ostać.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny -

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ze względów wyżej opisanych brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżącego, a podtrzymywanym przez obrońcę tj. orzeczenie kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- całość rozstrzygnięcia;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- brak podstaw do korygowania rozstrzygnięć o karze łącznej, dokonanych zaliczeniach, bądź kosztach procesu;

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 2, 3

Na podstawie § 4 ust. 1, 2, 3 w zw. z § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty zastępstwa procesowego, określając je w wysokości minimalnej przewidzianej przez, jako odpowiadającej nakładowi jego pracy i wpływowi w wydane ostatecznie rozstrzygnięcie.

Mając na uwadze, iż skazany aktualnie przebywa w Zakładzie Karnym z perspektywą odbywania kary pozbawienia wolności, co w sposób istotny ogranicza jego możliwości zarobkowe, zwolniono go od kosztów postępowania odwoławczego.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 17.03.2022 roku w sprawie II K 950/21

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana