Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 201/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

5

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w P. z (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. W. (1)-

rażąca niewspółmierność kary wymierzonej temu oskarżonemu i brak zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt I aktu oskarżenia, przepisanego w pkt 1 wyroku, zastosowano nadzwyczajne złagodzenie kary albowiem wyłącznie w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) poczyniono ustalenia faktyczne odnośnie tego przestępstwa, które podał w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 130- 134- teczka osobowa nr 2], które podtrzymał w toku procesu [rozprawa z (...) r., k. 1113- 1125]. Bez tych wyjaśnień nie doszłoby do ujawnienia tego przestępstwa i przypisania go oskarżonemu. Uznano, że nawet najniższa kara przewidziana za to przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa [art. 60§2 k.k.]. Orzeczono karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 70 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda. uznając, że ilość zakupionych narkotyków i ich rodzaj determinuje zakres złagodzonej represji karnej.

W odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt II tiret 1 i 2 aktu oskarżenia, przypisanego w pkt 4 wyroku, w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) z urzędu odpowiednio doprecyzowano, że wartość nabytej marihuany wyniosła 175.000 zł oraz wyjazdy do R. C. po narkotyki [marihuanę] miały miejsce od (...) r., co podał w toku przesłuchania (...) r., w charakterze podejrzanego [k. 136- 140], które to podtrzymał na rozprawie z (...) r. [k. 1113- 1125].

W odniesieniu do przestępstw opisanych w pkt II, IV i V aktu oskarżenia, przypisanych temu oskarżonemu odpowiednio w pkt 4, 5 i 6 zaskarżonego wyroku, obniżono orzeczone kary, za ten ciąg przestępstw, które to rozstrzygnięcie jest zawarte w pkt 7 zaskarżonego wyroku, do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 300 stawek dziennych grzywny po 10 zł, przy czym, w tym wypadku, nie było podstaw do nadzwyczajnego złagodzenie kary w oparciu o art. 60§3 k.k., ponieważ oskarżony w praktyce podjął realna i obszerną współpracę z organami ścigania, a następnie z wymiarem sprawiedliwości w toku przesłuchania (...) r. [k. 130- 134- teczka osobowa nr 2], a w czasie wcześniejszych czynności procesowych, przeprowadzonych z jego udziałem, występując w charakterze podejrzanego, nie podjął jej, co miało miejsce w toku przesłuchań z: (...) r. [k. 12- 16- teczka osobowa nr 2], (...) r. [k. 35-36, 39- 41- teczka osobowa nr 2], (...) r. [47- teczka nr 2], (...) r. [k. 71- teczka nr 2]. Samo przyznanie się do ówczesnych zarzutów, co zaprezentował w toku przesłuchania (...) r. [k. 128- 129- teczka osobowa nr 2] nie dawało podstaw do przyjęcia, że rozpoczęła się współpraca tego oskarżonego z organami ścigania. Jak wyżej wspomniano, ta współpraca rozpoczęła się natomiast w toku przesłuchania przeprowadzonego (...) r. [k. 130- 134- teczka osobowa nr 2 ]. Obszerne wyjaśnienia od tego oskarżonego, w wielu wypadkach zostały potwierdzone choćby ,,punktowo", wyjaśnieniami innych współoskarżonych, które jednak były zdecydowanie uboższe, nie dawały materiału dowodowego do poczynienia szerokich i pełnych ustaleń faktycznych w zakresie tych przestępstw. Złożenie obszernych wyjaśnień przez oskarżonego M. W. (1), musiało zostać niejako docenione właśnie poprzez obniżenie orzeczonej kar za ten ciąg przestępstw, których rozmiar był determinowany długością działalności przestępczej, w zasadzie kluczową rolą tego oskarżonego, zwłaszcza w przywozie narkotyków z R. C. do P., ilością tych narkotyków, a jednocześnie od pewnego momentu kolaboracyjną postawą oskarżonego w dalszym toku postępowania karnego. Ten materiał dowodowy potwierdzający relacje oskarżonego M. W. (1) to wyjaśnienia M. K. (1) [ k. 49- 54, 65-4- 66, 113- 114- teczka osobowa nr 3], A. D. [k. 50- 55, 96, 116- 118- teczka osobowa nr 5], wyjaśnienia M. C. [k. 50- 54, 57- 60, 73- 75- teczka osobowa nr 4], a więc zwłaszcza złożone przez te osoby w początkowej fazie postępowania przygotowawczego.

Nie zdecydowano się, odnośnie tych przestępstw, na nadzwyczajne złagodzenie kary wobec oskarżonego M. W. (1), albowiem premią w postaci nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 3 k.k. objęci mogą zostać tylko oskarżeni, którzy jednoznacznie zerwali lojalność między szeroko rozumianymi sprawcami określonego przestępstwa oraz złożyli wyczerpujące, szczere i pełne oraz konsekwentne wyjaśnienia, obejmujące istotne okoliczności jego popełnienia, bez ukrywania bądź pomniejszania roli własnej. Nie zasługuje natomiast na nadzwyczajne złagodzenie kary zmienna postawa, charakteryzująca się ujawnieniem wymaganych informacji na dalszym etapie postępowania przygotowawczego, nawet w przypadku potwierdzenia obciążających wyjaśnień w toku procesu. Ta instytucja ma wyjątkowy charakter i nie może być nadużywana, zwłaszcza przy labilnej postawie osoby, która miałaby być jej beneficjentem.

Uchylono wobec tego oskarżonego rozstrzygnięcie- pkt 8 zaskarżonego wyroku- wydane na podstawie art. 45§1 k.k., opiewające na kwotę 1.032.900 zł, albowiem, ów przepadek korzyści majątkowej na rzecz Skarbu Państwa, został przez Sąd I instancji, połączony z zarzutem, z pkt V aktu oskarżenia, mającego polegać, na udostępnieniu A. D. kontaktu do mężczyzny sprzedającego na terenie R. C. marihuanę, którą ten pierwszy zamierzał nabywać. W ustaleniach faktycznych, nie poczyniono, żadnych miarodajnych ustaleń, z których obiektywnie, w oparciu o konkretne i wskazane dowody, wynikałoby, że oskarżony M. W. (1) w takiej bardzo dużej kwocie uzyskał korzyść majątkową, właśnie w efekcie przekazania tego kontaktu osobowego, będącego źródłem zbytu narkotyków dla Polaka, który uzyskał wcześniej ten kontakt od oskarżonego M. W. (1). Brak apelacji na niekorzyść tego oskarżonego, w tym zakresie, nie pozwalał czynić w tym zakresie jakichkolwiek dodatkowych ustaleń faktycznych, oczywiści w oparciu o dotychczas zebrany materiał dowodowy. To rozstrzygniecie oparto o art. 440 k.p.k., albowiem utrzymanie w mocy tego rozstrzygnięcia byłoby rażąco niesprawiedliwe dla wspomnianego oskarżonego.

W odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt III aktu oskarżenia, przepisanego w pkt 10 zaskarżonego wyroku, zastosowano nadzwyczajne złagodzenie kary wobec oskarżonego M. W. (1), albowiem właśnie w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) poczyniono ustalenia odnośnie tego przestępstwa, które podał w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 130- 134- teczka osobowa nr 2], potwierdzając je w toku przesłuchania (...) r. [k. 241- 245- teczka osobowa nr 2], które podtrzymał w toku procesu na rozprawie (...) r. [k. 1113- 1125]. Bez tych wyjaśnień nie doszłoby do ujawnienia tego przestępstwa i przypisania go oskarżonemu oraz oskarżonym M. K. (2) oraz M. Q. (1), a wyjaśnienia tego ostatniego, złożone (...) r. [k. 43- 48- teczka osobowa nr 10] są tylko potwierdzeniem i uwiarygodnieniem relacji oskarżonego M. W. (1), w zakresie samej transakcji, miejsca jej dokonania, jej przedmiotu, rodzaju i ilości nabytych narkotyków. Natomiast wyjaśnienia oskarżonego M. K. (2) z (...) r. [k. 80- 84- teczka osobowa nr 11], potwierdzały enigmatycznie, że, zakup tabletek miał miejsce w ówczesnej H. [aktualnie N. oraz ich późniejszy transfer do C., co prawda miała to odbyć się bez jego udziału. Uznano, że nawet najniższa przewidziana za to przestępstwo kara byłaby niewspółmiernie surowa [art. 60§2 k.k..] Orzeczono karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 60 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, uznając, że ilość zakupionych narkotyków i ich rodzaj determinuje zakres zastosowanej represji karnej.

W odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt VI aktu oskarżenia, przepisanego w pkt 12 zaskarżonego wyroku, zastosowano nadzwyczajne złagodzenie kary albowiem w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) poczyniono ustalenia odnośnie tego przestępstwa, które podał w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 250- 252- teczka osobowa nr 2], które podtrzymał w toku procesu, na rozprawie (...) r. [k. 1113- 1125], bowiem bez tych wyjaśnień nie doszłoby do ujawnienia tego przestępstwa i przypisania go oskarżonemu, tym bardziej, że tych okoliczności nie potwierdził w swoich relacjach ówczesny podejrzany B. S., w toku przesłuchań w charakterze podejrzanego [przesłuchania z: (...) r., (...) r.- teczka osobowa nr 1], oskarżonego, ani po zmianie roli procesowej, a więc w charakterze świadka, na rozprawie (...) r. [k. 1583- 1587]. Uznano, że nawet najniższa przewidziana za to przestępstwo kara byłaby niewspółmiernie surowa [art. 60§2 k.k..]. Orzeczono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że ilość zakupionych narkotyków i ich rodzaj determinuje zakres zastosowanej represji karnej.

W konsekwencji, zaszła konieczność orzeczenia wobec oskarżonego M. W. (1) nowych kar łącznych pozbawienia wolności oraz grzywny [pkt 17 zaskarżonego wyroku] , które wymierzono w rozmiarze 7 lat i 300 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda. Wymiar tych kar łącznych, który mógł być orzeczony w granicach, odpowiednio, od 4 lat i 6 miesięcy do 10 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz od 300 do 430 stawek dziennych grzywny, oparto na zasadzie asperacji, mając na względzie długi czas przestępczej dzielności [począwszy od (...) r.], różnorodność podjętych zachowań, wpływające na zróżnicowaną zastosowaną kwalifikacje prawną, w oparciu o ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii, dotychczasową liczną i różnorodną karalność, w tym za przestępstwa ,,narkotykowe” [wyroki Sądu Rejonowego w Lesznie z 26 czerwca 201r., II K 405/13, z 12 czerwca 2012 r., II K 408/12, z 19 kwietnia 2011 r., II K 107/11, 13 marca 2013 r. , II K 972/12, wyrok Sądu Okręgowego w P. z 28 marca 2012 r., III K 8/12], a fakt świadczenia pracy, kiedy pozostawał na wolności, pozytywna opinia w miejscu zamieszkania wykazana przeprowadzonym wywiadem środowiskowym, także na potrzeby postępowania apelacyjnego, pozytywna opinia o nim, za okres pozbawienia wolności, nie niwelowały okoliczności, które przemawiały na niekorzyść tego oskarżonego.

Złagodzono represję karną wobec oskarżonego również dlatego, aby miał on świadomość, że podjęcie współpracy z organami ścigania oraz wymiarem sprawiedliwości, dało mu wymierną korzyść- ,,nagrodę”, tym bardziej, że jest oczywiste, że taką postawą naraził się swojemu środowisku, w którym funkcjonował, nałożył na siebie, najprawdopodobniej, w sposób trwały stygmat konfidenta, który z pewnością nie ułatwi mu życia, być może nawet narazi na akty wrogości, czy wręcz zemsty. Jednocześnie, w znanym mu środowisku, nikt nie podejmie z nim przestępczej dzielności, wiedząc, że w przypadku ujęcia go może narazić się z jego strony na ujawnienie organom ścigania udziału w przestępstwie, co paradoksalnie może wpłynąć na ewentualne ograniczenie jego przestępczej aktywności, której nie można w stosunku do niego wykluczyć, mając na względzie jego uprzednią przestępczą działalność.

Wniosek

O zmianę i obniżenie wymierzonych kar jednostkowych wobec oskarżonego M. W., poprzez zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia, co do kar jednostkowych i wymierzenie ,,znacznie łagodniejszej kary".

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Postawa oskarżonego, który od pewnego momentu podjął współpracę z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości, przyczyniając się, w pewnych wypadkach do całkowitego ujawnienia danego przestępstwa, albo znacząco przyczyniła się do dokonania pełnych ustaleń faktycznych, w odniesieniu do samego siebie, ale także wobec innych współoskarżonych, co także umożliwiało orzeczenie wobec niego przepadku odniesionej korzyści majątkowej [pkt 2 wyroku].

Z pewnością złagodzenie represji karnej wobec tego oskarżonego, nie jest spełnieniem oczekiwań apelującego, mając na względzie jego rolę procesową i dlatego uznano ten wniosek za częściowo zasadny.

Natomiast, wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.2.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na:

1. art. 424 w zw. z art. 8 i art. 7 k.p.k.- powielenie w uzasadnieniu ustaleń faktycznych z innego sądu odwoławczego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W tym zarzucie, jak w uzasadnieniu apelacji tego obrońcy, po pierwsze, nie wskazano o jakie konkretnie uzasadnienie chodzi, co sam przyznał, a więc nie wskazano, co wydaje się konieczne, który konkretny organ sądowy je wydał i kiedy owo uzasadnienie sądu odwoławczego zostało sporządzone, kogo ta spraw miałaby dotyczyć, po drugie, nie wykazano, w konkretny sposób i precyzyjny, na czym miał w praktyce polegać ten plagiat, jakich ustaleń faktycznych lub innych kwestii, które niezbędnie muszą być poruszone w dokumencie sprawozdawczym z postępowania karnego i wyrokowania, miał dotyczyć, a więc których okoliczności, co najwyżej można domyślać się że chodzi o ustalenia faktyczne i dalsze rozstrzygnięcia dotyczące oskarżonego M. C.. Taki wniosek, wysoce prawdopodobny, sam w sobie nie może przesądzać, że zarzut jest trafny. Na marginesie, odwołując się do doświadczenia zawodowego i pragmatyki, sąd odwoławczy, generalnie nie czyni ustaleń faktycznych, a co najwyżej je kontroluje, natomiast czyni tak tylko w przypadku przeprowadzenia we własnym zakresie postępowania dowodowego. Nadto, trzeba zauważyć, że nawet gdyby przyjąć, że sąd meriti rzeczywiście powielił ustalenia faktyczne lub inne kwestii zawarte w uzasadnieniu, ale sporządzone do innego wyroku, z pewnością nie jest to trafna metodyka, ale może być ona rozpatrywana tylko na poziomie względnej przesłanki odwoławczej, której zaistnienie musi nierozerwalnie łączyć się z realną i obiektywną możliwością wpłynięcia na treść zaskarżonego wyroku, czego także, w apelacji, w żaden sposób nie wykazano. Uzasadnienie wyroku jest dokumentem sprawozdawczym, który odwołuje się do dowodów zebranych w sprawie, przeprowadzonych w toku procesu, poddanych stosownej ocenie- według odpowiednich kryteriów. W konsekwencji, jeżeli właściwie jej uzyskano, poprawnie przeprowadzono oraz poddano celnemu osądowi, to zawarcie zbieżnych ustaleń faktycznych w stosunku do wcześniejszego dokumentu o takim charakterze ma znaczenie wtórne oraz nie mające wpływu na treść zaskarżonego wyroku. Inne kwestie, które muszą być zawarte w uzasadnieniu, często odnoszą się do uniwersalnych zagadnień powielanych w danego typu sprawach.

W innych sprawach, w których w charakterze oskarżonych występowali aktualni świadkowie zapadły wyroki przed Sądem Okręgowym w P.: (...) r. (...), sprawa G. T., S. R.], (...) r. (...) K. D.], (...), sprawa B. S.], ale one nie mają ścisłego związku z przedmiotową sprawą, a więc doszukiwanie się na tym polu błędów procesowych jest bezprzedmiotowe.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.3.

2. Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na naruszeniu: art. 410 k.p.k., art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej oceny dowodów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Lakoniczny zarzut, nie został wykazany, nie podano na czym miałaby polegać dowolność dokonanych ocen, zebranych i przeprowadzonych w sprawie dowodów. Fakt przeciwstawienia ocenie przeprowadzonej i zaprezentowanej przez Sąd I instancji własnych ocen, nie czyni tego zarzutu słusznych, dopóki dopóty nie wykaże się, że kwestionowana ocena ma błędy natury logicznej lub nie odwołuje się do konkretnych dowodów, albo jest oderwana od doświadczenia życiowego [bardziej, ujmując to potocznie- chodzi o zdrowy rozsądek], albo zupełnie staje w kontrze do wskazań nauki, co w praktyce bardziej dotyczy dowodów w postaci opinii biegłych, których nikt nie kwestionował w przedmiotowej sprawie. Dokument sprawozdawczy zawarty jest na 93 stronach, a więc sama objętość tego dokumentu nie świadczy aby był lakoniczny. Również odwołują się do treści tego sprawozdania, nie można jednoznacznie przesądzić o jego zdawkowości lub powierzchowności, skoro odwołano się do całości materiału dowodowego zebranego w sprawie, zwłaszcza o charakterze osobowym, albowiem on stanowił w zasadniczej części materiał pozwalający na dokonanie ustaleń faktycznych, potwierdzających słuszność postawionych oskarżonym zarzutów. Odniesiono się do dowodów przeciwstawnych, oceniono jej i przedstawiono argumenty prowadzące do takich wniosków.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.4.

3 . Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na naruszeniu: art. 424 k.p.k., art. 4 k.p.k., art. 5 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. i 8 k.p.k.- sporządzono lakoniczne uzasadnienie wyroku niezgodne z wymogami ustawowymi, przyjmując za podstawę okoliczności przemawiające za prawidłowością aktu oskarżenia, nie przeprowadzając rozważenia wersji przeciwnych i korzystnych dla tego oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wymóg, aby podstawę wyroku stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej oznacza konieczność objęcia uwagą sądu wszystkich okoliczności, nie oznacza jednak, aby orzeczenie zapadło na podstawie wykluczających się dowodów, bo jest to oczywiście niemożliwe. Dokonując ustaleń faktycznych- sąd- ma prawo oprzeć się na jednych dowodach, a pominąć inne, jeśli treść ich jest rozbieżna. W takiej sytuacji obowiązkiem sądu jest wskazanie, dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, co wykazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zgodnie z art. 410 k.p.k. sąd orzekający ma obowiązek uwzględnienia wszystkich dowodów przeprowadzonych w sprawie, zarówno korzystnych jak i niekorzystnych dla oskarżonego, a wydany wyrok musi stanowić wynik analizy całokształtu okoliczności, co nie oznacza na przedstawianiu wersji przeciwnych, ale te przeciwności musi zauważyć i poddać odpowiedniej analizie, co uczynił, wskazując w jaki zakresie wyjaśnieniom tego oskarżonego dał wiarę, a w jakim zakresie tego nie uczynił i dlaczego, tym samym stanowisko Sądu I instancji nie jest oderwane od faktów, odtworzonych w oparciu o uzyskane dowody, które zgodnie z kryteriami procesowymi ocenił, którą następnie przedstawił.

Znamienne, że w toku postępowania przygotowawczego, oskarżony M. C. przyznał się do części postawionych mu zarzutów, nawet rozważał dobrowolne poddanie się karze, a więc jak widać z tych okoliczności nie kwestionował swoich związków z obrotem narkotykami, owszem te związki pomniejszał, co jest mało zaskakującą, wręcz oczywistą postawą, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej albo minimalizowania jej. Sąd I instancji wykazał na jakich dowodach oparł swoje ustalenia faktyczne, przeprowadził ich właściwą ocenę, wskazując, które dowody były niewiarygodne, przedstawiając przesłanki takiego stanowiska. Nierzeczowe kontestowanie tych oceń, nie prowadzi do ich obalenia.

Na marginesie, trzeba wskazać, że polskiej procedurze karnej obca jest zasada " testis unus testis nullus". Trzeba o tym wspomnieć, albowiem tzw. sprawy ,,narkotykowe” mają swoją specyfikę, w tym dowodową. Dokonywane transakcje, transfery narkotyków, odbywają się w sposób zakamuflowany, wręcz niejawny, w ograniczonym gronie, aby zapewniać sobie długotrwałość działalności oraz uniknąć ujęcia i odpowiedzialności karnej. Ta specyfika, determinowana przestępczym charakterem działalności ,,narkotykowej”, wpływa na zubożenie materiału dowodowego, jak i wymuszona solidarność jej uczestników, działających w różnorodnym charakterze i zaangażowaniu, co objawia się także w przyjętych przez nich postawach procesowych. Zeznania jednego świadka, czy też wyjaśnienia jednego oskarżonego (współoskarżonego) mogą być wystarczające dla dokonania prawdziwych ustaleń faktycznych, pod warunkiem, że ocena takiego jedynego dowodu jest rzeczowa i logiczna i nie przekracza granic dowolności. Zdaniem Sądu Apelacyjnego Sąd meriti dokonał w sprawie prawidłowych ustaleń faktycznych, które są rezultatem właściwej oceny zebranych w sprawie dowodów, stosownie do treści art. 7 k.p.k. Nie mamy zatem w sprawie do czynienia ani z błędem "braku" ani z błędem "dowolności". Odmienne w tej mierze twierdzenia skarżącego stanowią jedynie polemikę z prawidłowym stanowiskiem sądu orzekającego i z tego powodu nie mogły odnieść pożądanego przezeń skutku. Sąd Okręgowy analizował dowody
z obiektywnego punktu widzenia, we wzajemnych ich powiązaniach, zaś autor apelacji czyni to jednak tylko w wymiarze subiektywnym. Odmiennie, w konsekwencji, mielibyśmy z niedopuszczalną zasadą legalnej oceny dowodów, bezpodstawnie eliminując zasadę swobodnej oceny dowodów (por.: wyrok SA we Wrocławiu z dnia 12 lipca 2012 r., II AKa 191/12, LEX nr 1213784; wyrok SA w Krakowie z dnia 25 września 2012 r., II AKa 93/12, KZS 2012/10/41; wyrok SA w Gdańsku z dnia 26 kwietnia 2013 r., II AKa 61/13, LEX nr 1327506 i z dnia 21 maja 2014 r., II AKa 93/14, LEX nr 1785765). W przeciwnym wypadku, należałoby uznać, że sprawca każdego przestępstwa, którego świadkiem byłaby jedna osoba byłby zawsze bezkarny, bowiem ilość, a nie jakość relacji, automatycznie determinowałaby korzystne rozstrzygniecie dla sprawcy, co, już na pierwszy rzut oka, jawi się jako metodyka niedopuszczalna z racji swojego subiektywizmu i arbitralności.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.5.

4 . i 5. Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na naruszeniu: art. 5§1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k., art. 5§2 k.p.k. i nierozstrzygnięcie wszelkich wątpliwości na korzyść tego oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Naruszenie reguł in dubrio pro reo możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy po przeprowadzeniu prawidłowo postępowania dowodowego i odpowiadającej standardom wynikającym z art. 7 k.p.k. ocenie materiału dowodowego, nadal istnieją niedające się usunąć wątpliwości, które sąd rozstrzyga niezgodnie z kierunkiem określonym w przepisie art. 5 § 2 k.p.k. Oznacza to, że w przypadkach, w których skarżący kwestionuje ocenę poszczególnych dowodów, nie może być mowy o naruszeniu art. 5 § 2 k.p.k. Zarzuty obrazy art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k. mają bowiem charakter rozłączny. [vide; postanowienie SN z 18 grudnia 2019 r., V KK 651/2019, LEX nr 2784008]. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie wynika aby Sąd I instancji podjął jakiekolwiek wątpliwości, które powinny być właśnie interpretowane z korzyścią dla oskarżonego. Przeciwstawne wersje zdarzeń, wynikające z różnych źródeł dowodowych, nieważne o jakim charakterze, nie rodzi automatycznie wątpliwości, które należy rozstrzygać na poziomie art. 5§2 k.p.k.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.6.

6. Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na naruszeniu: art. 4, 7 i 5 k.p.k., w zw. z art. 410 k.p.k., art. 424 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Stanowisko jak w pkt 3.3., 3.4. i 3.5. W praktyce powielono wcześniejsze zarzuty, odnoszące się do naruszeń procesowych. Aktualne są także uwagi odnoszące się do przesłanek, w postaci innego materiału dowodowego, potwierdzającego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), co znajduje się w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.7.

7. i 8. Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia polegająca na naruszeniu: art. 410 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 424§1 i 2 k.p.k., zwłaszcza poprzez brak wykazania, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, brak wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rozważania prawne w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zawarte są od k. 62 do k. 73. W części tej wskazano, jaki stan prawny został zastosowany, które przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zostały zastosowane wobec tego oskarżonego.

Stanowisko jak w pkt 3.3., 3.4 i 3.5. W praktyce powielono znacząco wcześniejsze zarzuty, odnoszące się do naruszeń procesowych.

Kwestia zamiaru działania podjętego przez oskarżonego oraz winy [jak wskazuje apelujący] wynika z ustaleń faktycznych, zaprezentowanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, co należy metodycznie i logicznie łączyć. W ustaleniach faktycznych zawarto jasne i czytelne informacje odnoszące się do ilości sprzedawanych narkotyków [czyn z pkt IX aktu oskarżenia], ilości rodzaju narkotyków, zakupionych w C. i przewiezionych do P.. Z kolei,
z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), wyraźnie wynika, że udział oskarżonego M. C., i nie tylko jego, nie był przypadkowy i okazjonalny, mogący budzi w jego świadomości inne wyobrażenie rzeczywistości i prowadzić do mylnego przekonania, że podróże do C. są w celu załatwienia innych spraw niż zakup narkotyków. Natomiast ich ilość jednoznacznie i obiektywnie wskazuje, u każdej osoby, rozsądnie odnoszącej się do tej okoliczności, że była ona kupowana w celu dalszej dystrybucji na terenie P., a dokładnie L. i jego okolic, i to z pełną świadomością tego stanu rzeczy, a więc umyślnie oraz bez cienia wątpliwości [opierając się na zdrowym rozsądku] w zamiarze bezpośrednim.

Powyższe także logicznie i metodologicznie łączy się z zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poczynionych przez sąd I instancji. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że istota zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych nie może opierać się na odmiennej ocenie materiału dowodowego. Innymi słowy mówiąc, na forsowaniu własnego poglądu na tę kwestię. Stawiając tego rodzaju zarzut należy wskazać, jakich uchybień w świetle zgodności (lub niezgodności) z treścią dowodu, zasad logiki (błędność rozumowania i wnioskowania) czy sprzeczności (bądź nie) z doświadczeniem życiowym lub wskazaniami wiedzy dopuścił się w dokonanej przez siebie ocenie dowodów Sąd pierwszej instancji, a nie ograniczać się do przedstawienia własnej wersji nawet opierającej się na materiale dowodowym, który w mniemaniu apelującego powinien zasługiwać na wiarygodność.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.8.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

błąd w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Błąd ustaleń faktycznych zachodzi, gdy treść dokonanych ocen i wniosków dokonanych przez sąd nie odpowiada zasadom rozumowania, a mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia. Zarzut nie jest uzasadniony, gdy sprowadza się do zakwestionowania stanowiska sądu czy do polemiki z ustaleniami sądu. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu odmiennego poglądu nie wystarcza do wniosku o popełnieniu przez sąd istotnego błędu ustaleń. Zarzut taki powinien wskazywać nieprawidłowości w rozumowaniu sądu.

Błędne ustalenia faktyczne są konsekwencją wadliwych wniosków wywiedzionych z właściwie ocenionych dowodów lub pominięcia wynikających z tych dowodów okoliczności. Nie jest więc wewnętrznie spójne zarzucanie jednocześnie dowolnej oceny dowodów i błędu w ustaleniach faktycznych co do tego samego rozstrzygnięcia.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, nie może się sprowadzać do samej tylko odmiennej oceny materiału dowodowego, lecz powinien polegać na wykazaniu, jakich uchybień w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd w dokonanej przez siebie ocenie materiału dowodowego.

Sąd I instancji generalnie prawidłowo ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy i tę ocenę wyczerpująco przedstawił, zwłaszcza odnosi się to do wyjaśnień M. W. (1) oraz wyjaśnień współoskarżonych oraz części świadków, którzy te relacje w istotnych kwestiach potwierdzali, co wcześniej wyegzemplifikowano, co najmniej co do zasady, a więc wynikało z nich, że nabywano narkotyki, przede wszystkich w C., również w ówczesnej H., które po przywiezieniu do P. były przedmiotem dalszej odpłatnej dystrybucji albo część ich przewieziono do C. jako forma rozliczenia za wcześniejsze transakcje.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.9.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. C.-

Rażąca surowa niewspółmierność kary.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zastosowana wobec tego oskarżonego represja karna, co do kierunku oraz jej intensywności jest prawidłowa, skoro za przypisane jemu przestępstwa ukształtowana jest ona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jeżeli chodzi o przestępstwo kwalifikowane z art. 59 ust. 1, art. 55 ust. 1 i 3, art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zwłaszcza mając na względzie długi, bo kilku letni okres przestępczej działalności, o rozbudowanym charakterze, której przedmiotem były duże ilości narkotyków.

Natomiast, zarzut ten okazał się zasadny w części odnoszącej się do przestępstwa opisanego w pkt IX aktu oskarżenia, przepisanego w pkt 19 zaskarżonego wyroku. Zastosowano nadzwyczajne złagodzenie kary albowiem wyłącznie w oparciu o wyjaśnienia tego oskarżonego poczyniono ustalenia faktyczne odnośnie tego przestępstwa, które podał w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 57- 60- teczka osobowa nr 4], które podtrzymał w toku procesu [rozprawa z (...) r., k. 1113- 1125]. Bez tych wyjaśnień nie doszłoby do ujawnienia tego przestępstwa i przypisania go oskarżonemu. Uznano, że nawet najniższa kara przewidziana za to przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa [art. 60§2 k.k.]. Orzeczono karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że ilość udzielonych narkotyków i ich rodzaj determinuje zakres aktualnie złagodzonej represji karnej.

Również zarzut ten okazał się zasadny w części odnoszącej się do przestępstwa opisanego w pkt XI aktu oskarżenia, przepisanego w pkt 24 zaskarżonego wyroku. Zastosowano nadzwyczajne złagodzenie kary albowiem wyłącznie w oparciu o wyjaśnienia tego oskarżonego poczyniono ustalenia faktyczne odnośnie tego przestępstwa, które podał w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 57- 60- teczka osobowa nr 4], które podtrzymał w toku procesu [rozprawa z (...) r., k. 1113- 1125], co prawda zakwestionował czy pieniądze zatrzymał do siebie, czy oddał innym osobom, ale nie ma to znaczenia, dla przesłanek przypisania jemu tego przestępstwa. Bez tych wyjaśnień nie doszłoby do ujawnienia tego przestępstwa i przypisania go oskarżonemu. Jednocześnie należało przyznać, że wartość sprzedanych narkotyków, przy ustalonej cenie jednostkowej, dyktowanej nielegalnym rynkiem ,,narkotykowy”, prowadziła do ustalenia, że ilość sprzedanych narkotyków wyniosła 500 gram, a ich wartość wyniosła 11.500 zł, co implikowało określnie korzyści majątkowej odniesionej z tego przestępstwa na tym pułapie [pkt 25 zaskarżonego wyroku] oraz musiało to wpłynąć na obniżenie nawiązki orzeczonej w związku z przypisaniem tego przestępstwa temu oskarżonemu. Uznano, że nawet najniższa kara przewidziana za to przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa [art. 60§2 k.k.]. Orzeczono karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że ilość sprzedanych narkotyków i ich rodzaj determinuje zakres złagodzonej represji karnej za to przestępstwo.

Po obniżeniu wymiaru kar pozbawienia wolności, odnośnie przestępstw opisanych w pkt IX i XI aktu oskarżenia, a następnie przypisanych temu oskarżonemu, w pkt 19 i 24 zaskarżonego wyroku, zaszła konieczność orzeczenia nowej kary łącznej pozbawienia wolności [pkt 32 zaskarżonego wyroku]. Mogła ona być orzeczona w granicach od 3 lat i 6 do 10 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Kara łączna została orzeczona w dolnych granicach, w zasadzie stosując w przemożnym zakresie zasadę absorpcji, w efekcie nie razi ona swoją surowością, mając na względzie długość działalności przestępczej oraz ilość narkotyków, którymi zajmował się oskarżony.

Wywiady środowiskowe, również uzyskany w toku postępowania odwoławczego, przeprowadzone w miejscu zamieszkania oskarżonego- są pozytywne dla niego, ale jednak informacje z nich płynące nie mogły wpłynąć na dalszą pogłębiona modyfikację represji, która ukształtowana przez Sąd II instancji nie jest surowa, a tym bardziej nie może uchodzić za rażąco surową.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.10.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. P.-

Rażąca surowej niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zastosowana wobec tego oskarżonego represja karna co do kierunku oraz jej intensywności jest prawidłowa, skoro za przypisane jemu przestępstwa ukształtowana jest ona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jeżeli chodzi o przestępstwo kwalifikowane z art. 59 ust. 1 , art. 55 ust. 1 i 3, art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zwłaszcza mając na względzie długi, bo kilku letni okres przestępczej działalności, o rozbudowanym charakterze, której przedmiotem były duże ilości narkotyków.

Kary łączne zostały wymierzone również na właściwym poziome, warto odnotować, że jej wymiar mógł być określony w granicach od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 8 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, od 200 do 300 stawek dziennych grzywny, a kara łączna pozbawienia wolności została orzeczona bliżej dolnej granicy, w wymiarze 4 lat i 10 miesięcy, kara łączna grzywny nie odbiegała od tej granicy i nie razi swoją surowością, mając na względzie korzyści jakie odniesiono w toku dystrybucji narkotyków. Wywiad środowiskowy- przeprowadzony w miejscu zamieszkania oskarżonego- także w czasie postępowania apelacyjnego, jest pozytywny dla niego, ale informacje z niego płynące nie mogły wpłynąć na modyfikację represji karnej, która nie jest surowa, a tym bardziej nie może uchodzić za rażąco surową.

Wniosek

O obniżenie kary do 1 roku pozbawienia wolności zgodnie z art. 60 § 6 pkt 2 k.k., wymierzenie kary łącznej przy zastosowaniu pełnej absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W apelacji nie zawarto argumentów, mających przemawiać za jej słusznością, skoro za przypisane temu oskarżonemu przestępstwa orzeczono kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia [chodzi o przestępstwa opisane w pkt XIV, XVI, XVII, XVIII, XIX] w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, a za przestępstwo opisane w pkt XV aktu oskarżenia, przypisany 36 wyroku, w treści przypisanej oskarżonemu, nie ma żadnych przesłanek aby doszło wobec niego do nadzwyczajnego złagodzenia tej kary, do czego musiałoby dojść aby wymierzyć mu karę 1 roku pozbawienia wolności, co bezpodstawnie postuluje apelujący, skoro oskarżony uczestniczył w przywozie bardzo dużej ilości narkotyków i to na dodatek w długim okresie czasu.
W analizowanej apelacji, nie wykazano, aby w stosunku do tego przestępstwa niezasadnie nie zastosowano wspominaną instytucję prawa materialnego. Trzeba odnotować, że w odniesieniu do tego przestępstwa wyjaśnienia oskarżonego M. P., były jednym z dowodów, które dawały podstawy do poczynienia adekwatnych ustaleń faktycznych, prowadzących do przypisania jemu tego przestępstwa. Ten innych materiał dowodowy to wyjaśnienia G. T. [k. 35- 37, z (...) r.- teczka osobowa nr 8], S. R. [k. 15- 17- z (...) r.- teczka osobowa nr 9], K. D. [k. 50- 54, z (...) r.- teczka osobowa nr 7], które podtrzymał (...) r. [k. 80- 81- teczka osobowa na 7] oraz potrzymał (...) r. [k. 116- 118, - teczka osobowa nr 7]. Natomiast ich wyjaśnienia złożone w toku konfrontacji z(...) r. [k. 269- 272- teczka osobowa nr 6] świadczą, że obaj manipulowali organami ścigania, umniejszając skalę własnych zachowań. Zmienność postawy oskarżonego, umniejszającego swoją działalność wykluczała także zastosowanie wobec niego, za ten czyn art. 60 k.k., tym bardziej, że obszerne wyjaśnienia zaczął składać (...) r. [k. 180- 183- teczka osobowa nr 6], pierwsze skalda już (...) r. [k. 34- 35- teczka osobowa nr 6].

Kary łączne nie rażą surowością, które mogłyby być ukształtowane w granicach od 2 lat i 6 miesięcy do 8 lat i 4 miesięcy, grzywna od 200 do 300 stawek dziennych grzywny, które orzeczono w wymiarach 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 210 stawek dziennych, po 10 zł każda.

Pozytywne opinie o oskarżonym w miejscu zamieszkania, wykazane przeprowadzonymi wywiadami środowiskowymi, także w toku postępowania apelacyjnego, nie niwelowały okoliczności, które przemawiały na niekorzyść tego oskarżonego.

3.11.

1. Apelacja oskarżonego M. K. (2)"-

obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku:

a. nie przesłuchano obywatela C. D. W.,

b. nie dano wiary wyjaśnieniom oskarżonego M. K. (2),

c. uznano za wiarygodne wyjaśnienia M. W. (1), które są w wielu miejscach sprzeczne,

d. brak konfrontacji pomiędzy oskarżonym M. K. (2), a oskarżonym M. W. (1),

e. dano wiarę wyjaśnieniom M. W. (1) i odmowie wiary dowodom, które nie pokrywają się z jego relacjami,

f. niewłaściwie oceniono zmianę wyjaśnień oskarżonego M. K. (2).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Brak przesłuchania obywatela r. C. D. W. hipotetycznie zubożyło postępowanie dowodowe, ale nie na tyle aby mówić, że ta wada jest realnie i obiektywnie poważna, aby uznać cały proces za wadliwy.

Po pierwsze, istniały realne i obiektywne problemy, które mogły skutecznie uniemożliwić dotarcie do tej osoby, skoro nie wiemy czy ona funkcjonuje rzeczywiście pod tymi danymi osobowymi, wynikającymi z akt sprawy, skoro funkcjonowanie w świecie przestępczym, zwłaszcza zajmującym się handlem narkotykami, i to na poziome hurtowym, opiera się na kamuflażu, uniemożliwiającym, bądź co najmniej utrudniającym dekonspirację, zwłaszcza przed organami ścigania. Tak okoliczność jest wykazana, opierając się na doświadczeniu zawodowym, ale również oskarżony M. W. (1), wyjaśnia, że w (...) r. w C. kupował narkotyki od R. [k. 131v - teczka osobowa nr 2], a więc od osoby, która posługiwała się kamuflażem, która nie ujawniła dalszych precyzyjniejszych danych personalnych.

W aktach sprawy były dane, które w znacznym stopniu indywidualizowały osobę, od której kupowano marihuanę w C., poza danymi personalnymi, albowiem miała to być osoba z tatuażami, poruszająca się na wózku inwalidzkim, która miała mieć lokal gastronomiczny w miejscowości P. i poruszać się pojazdem marki A. (...) koloru czarnego, na czerwonych felgach [k. 132- wyjaśnienia M. W. (1)- teczka osobowa nr2]. Oczywiście gdyby było to jedyne źródło dowodowe, wskazujące na istnienie tego dystrybutora narkotyków, można byłoby powziąć pewną wątpliwość co do jego istnienia i roli jaka odegrał w odtworzonych zdarzenia. Choć trzeba zauważyć, że oskarżony M. W. (1), wskazuje na siebie, jako osobę uczestniczącą w obrocie narkotykami na wielką skalę, a więc jako osobę, która kupowała od tego C. (1) narkotyki, w konsekwencji trudno przyjąć, że stworzył tę osobę, wyłącznie na potrzeby procesy, aby samego siebie oskarżyć i przy okazji inne osoby, których udział w nabywaniu, obrocie narkotykami był zrelatywizowany miedzy nimi, jak i między tym oskarżonym.

Po drugie, trzeba zauważyć, że handel narkotykami w C. jest nadal nielegalny, wbrew obiegowym nierzetelnym opiniom, a jedynie posiadanie, w latach (...) (...), do 15 gram marihuany i 2 gram amfetaminy powodował odpowiedzialność za wykroczenie, natomiast posiadanie tych narkotyków powyżej tych ilości implikował odpowiedzialność już za przestępstwo. Na marginesie, aktualnie granice legalnego posiadania tych narkotyków obniżono. W konsekwencji, trudno racjonalnie i przekonywująco przyjąć, że nawet gdyby udało się dotrzeć do tego C. (1) i przesłuchać go, to zaprzeczyłby dystrybucji narkotyków albo potwierdziłby on skalę własnej nielegalnej działalności, narażając się na składanie fałszywych zeznań albo odpowiedzialność karną za przestępczy handel narkotykami, a fakt wystąpienia w charakterze świadka przed polskim wymiarem sprawiedliwości nie niweczyłby ryzyka pociągnięcia go do odpowiedzialności przed czeskim wymiarem sprawiedliwości, choćby mając na względzie przynależność P. i C. do U. oraz konieczność współpracy transgranicznej, w celu zwalczania poważnych przestępstw.

Mimo tych powyższych uwag, trzeba wskazać, że osoba, od której nabywano narkotyki w C. nie pojawia się tylko w relacjach oskarżonego M. W. (1). O tej osobie wyjaśnił M. K. (1), co prawda nie precyzując tej osoby tak dokładnie, jak to czyni to oskarżony M. W. (1), ale potwierdza zakupy narkotyków w C. od człowieka na wózku inwalidzkim,, a wskazuje go już w toku przesłuchania (...) r. [k. 49- 54- teczka osobowa nr 3], a więc wcześniej niż uczynił to procesowo oskarżony M. W. (1). Tym samym, nie może być mowy o jakiejkolwiek zmowie pomiędzy tymi osobami.
Tak samo o tej osobie wyjaśnia oskarżony M. C., podczas przesłuchania
(...) r. [k. 50- 54- teczka osobowa nr 4], a A. D. wyjaśniając mówi o jazdach do C. do miejscowości P., właśnie po narkotyki, co czyni (...) r. [k. 52- teczka osobowa nr 5], aby wskazać, że byli po nie w C. (1) u D., w toku przesłuchania (...) r. [k. 116- 118- teczka osobowa nr 5], co potwierdza oskarżony M. P. w toku przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. [k. 180- 183- teczka osobowa nr 6], a co najistotniejsze sam oskarżony M. K. (2) w czasie przesłuchania w charakterze podejrzanego (...) r. wyjaśnia, że ,,pojechali z oskarżonym W. do C. po narkotyki, które zostały tam zakupione od mężczyzny, który poruszał się na wózku inwalidzkim i jest cały wytatuowany… przyznając że nie znał jego imienia i nazwiska” [k. 80- 84- teczka osobowa nr 11].

Konkludując, także ten zarzut, w efekcie powyższych uwag, nie można mówić, że oskarżonemu M. W. (1) dano bezkrytycznie wiarę, co miało doprowadzić do bezpodstawnego przypisania oskarżonemu M. K. (3) przestępstw, w tym opisanego w pkt XXV aktu oskarżenia. Jednocześnie nie sposób przyjąć, że był to jedyny materiał dowodowy wskazujący na sprawstwo oskarżonych.

Trudno oczekiwać, aby na przestrzeni kilkuletniego postępowania karnego, relacje istotnego, wręcz kluczowego uczestnika, występującego w roli oskarżonego, jego supozycje, przekazywane na różnych etapach postępowania karnego, były takie same i nie różniły się, czego niezasadnie i nieracjonalnie oczekuje apelujący, bowiem w przeciwnym wypadku byłby to, według apelującego, rozsądny przyczynek do dyskredytacji wiarygodności tych relacji. Trzeba jednak zaakcentować, że ten oskarżony w swoich wyjaśnieniach jest konsekwentny, skoro potwierdza swój udział w przestępstwach, nie umniejsza swojej przestępczej działalności, potwierdza udział innych osób w zdarzeniach oraz ich charakter, a to jest najważniejsze, a więc pewne oczywiste różnice, nie mogą osłabić z automatu jego wiarygodności.

Odnośnie konfrontacji pomiędzy oskarżonym M. W. (1),
a M. K. (2), zarzut ten wręcz jest niezrozumiały ponieważ pomiędzy tymi osobami doszło do konfrontacji (...) r. [k. 241- 244 i 92-94- odpowiednio teczki osobowe nr 2 i 11]. Natomiast w toku procesu, na rozprawie (...) r. [k. 1113- 1125] oskarżony M. W. (1), po stosownym pouczeniu o uprawnieniach, wyraźnie oświadczył, że nie będzie odpowiadać na pytania. W konsekwencji, po pierwsze, art. 172 k.p.k. nie nakłada na sąd obowiązku przeprowadzenia konfrontacji świadków czy też oskarżonych (osób przesłuchiwanych) w każdym wypadku sprzeczności, lecz tylko w sytuacji, gdy może to przyczynić się do prawidłowego ustalenia stanu faktycznego. Przeprowadzenie lub nieprzeprowadzenie konfrontacji pozostawione jest zatem ocenie organu procesowego co do celowości tej czynności w konkretnej sprawie. Po drugie, postawa jednego z oskarżonych, będąca emanacją realizacji jego uprawnień procesowych, wykluczała przeprowadzenie tej zaniechanej, a postulowanej czynności dowodowej, do której nie można było go po prostu zmusić, a złożenie przez niego dodatkowych wyjaśnień (...) r. [k. 1383- 1403] oraz (...) r. [k. 2-3034- 2042], nie prowadziła nawet do konkludentnej rezygnacji z tego uprawnienia, z którego dalej skorzystał, co wyraził na rozprawie (...) r. [k. 1889- 1894].

To, że oskarżony M. K. (2), przyjmując wersję jego obrońcy, w swoich relacjach, na przestrzeni całego postępowania był konsekwentny, trudno uznać, iż są to wystarczające przesłanki do uznania wiarygodności jego wersji, skoro jest znaczący materiał dowodowy temu przeczący.

Zarzut, nie został wykazany, nie podano na czym miałaby polegać dowolność dokonanych ocen, zebranych i przeprowadzonych w sprawie dowodów, zwłaszcza odnośnie oceny wyjaśnień oskarżonego M. K. (2). Fakt przeciwstawienia ocenie przeprowadzonej i zaprezentowanej przez Sąd I instancji własnych ocen, nie czyni tego zarzutu słusznym, dopóki dopóty nie wykaże się, że kwestionowana ocena ma błędy natury logicznej lub nie odwołuje się do konkretnych dowodów, albo jest oderwana od doświadczenia życiowego [bardziej, ujmując to potocznie- jako zdrowy rozsądek], albo zupełnie staje w kontrze do wskazań nauki, co w praktyce bardziej dotyczy dowodów w postaci opinii biegłych, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron lub ich przedstawicieli.

Dokument sprawozdawczy zawarty jest na 93 stronach, a więc sama objętość tego dokumentu nie świadczy aby był lakoniczny. Również odwołują się do treści tego sprawozdania, nie można jednoznacznie przesądzić o jego zdawkowości lub powierzchowności. Zaprezentowano w nim dokonaną ocenę zebranego materiału dowodowego, zwłaszcza osobowego, albowiem on stanowił w zasadniczej części materiał pozwalający na dokonanie ustaleń faktycznych, potwierdzających postawione oskarżonym zarzuty. Odniesiono się do dowodów przeciwstawnych, oceniono jej i przedstawiono argumenty prowadzące do takich a nie innych wniosków oraz ustaleń faktycznych.

Pozostają również aktualne uwagi, spostrzeżenia oraz wnioski zaprezentowane w pkt 3.4- niniejszego uzasadnienia- dotyczącym roli jednego świadka w procedurze karnej odwołując się do parami ,,testi unus testis nullus”. Zeznania jednego świadka, czy też wyjaśnienia jednego oskarżonego (współoskarżonego) mogą być wystarczające dla dokonania prawdziwych ustaleń faktycznych, pod warunkiem, że ocena takiego jedynego dowodu jest rzeczowa i logiczna i nie przekracza granic dowolności. Sąd meriti dokonał w sprawie prawidłowych ustaleń faktycznych, które są rezultatem właściwej oceny zebranych w sprawie dowodów, stosownie do treści art. 7 k.p.k. Nie mamy zatem w sprawie do czynienia ani z błędem "braku" ani z błędem "dowolności".

W aktach sprawy znajduje się informacja o okresach pozbawienia wolności oskarżonego M. W. (1) [k. 67– teczka osobowa nr 2, pozostawał w izolacji w okresach: (...) (...). – (...) r.], czego nie zatajał, a wskazywał, co robił wówczas odnośnie obrotu narkotykami, co konkretnie odbywało się wtedy za jego wiedzą i wolą, co było w wielu wypadkach realizacją jego poleceń lub jednoznacznych sugestii.

Aktualne są też uwagi odnoszące się do przesłanek, w postaci innego materiału dowodowego, potwierdzającego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), co znajduje się w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

1. o uchylenie wyroku w części dotyczącej przestępstwa opisanego w pkt XXIII aktu oskarżenia,

2. o uniewinnienie od zarzutów opisanych w pkt XXIV i XXV aktu oskarżenia

3. o wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt XXVI aktu oskarżenia kary grzywny

4. o uchylenie kar łącznych pozbawienia wolności oraz grzywny.

Ewentualnie o:

1. nowy opis przestępstwa z pkt XXIII aktu oskarżenia

2. wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt 1 w granicach ustawowego zagrożenia

3. orzeczenie kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Odnośnie uchylenia wyroku w części dotyczącej skazania za czyn opisany w pkt XXIII aktu oskarżenia- nie jest zupełnie zrozumiały i nie znajduje oparcia procesowego, skoro w tym zakresie nie ma dojść do przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania albo umorzenia postępowania w tej części.

Brak przekonywujących argumentów, mających przemawiać za słusznością powyższych wniosków apelacji, a więc uniewinniania oskarżonego od dwóch przypisanych czynów, złagodzenia represji karnej za posiadanie narkotyków, uchylenia kar łącznych, zmiany opisy czynu, co do którego zasadniczo apelujący wnosi o uchylenie w tym zakresie wyroku.

3.12.

2. Apelacja oskarżonego M. K. (2)"-

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który mógł mieć wpływ na treść wyroku:

a. brak dania wiary konsekwentnym wyjaśnieniom oskarżonego M. K. (2),

b. bezpodstawne przyjęcie, w oparciu o wyjaśnienia M. W. (1), że oskarżony uczestniczył w przewożeniu marihuany w sposób opisany w pkt XXIII aktu oskarżenia,

c. przyjęcie, że nabył od M. W. (1) aż 30.000 g marihuany,

d. nie uwzględniono wyjaśnień oskarżonego M. K. (2), że kilka razy przewoził pieniądze do C. jako zapłata za narkotyki, zakupione przez inne osoby,

e. przyznanie się, że w (...) r. nabywał od oskarżonego po 50 gram marihuany tygodniowo, czego nie kwestionuje,

f. przyjęcie, że uczestniczył w przewożeniu 5000 tabletem ekstazy, w oparciu o relacje M. W. (1),

g. że przewoził w (...) r. 2000 sztuk tabletek ekstazy w oparciu o zasłyszaną informację przez oskarżonego W. przebywającego w więzieniu,

h. pominięto, że w wyjaśnieniach M. Q. (1) wskazał, że oskarżony M. K. (2) nie miał nic wspólnego z tabletami ekstazy i nie mógł popełnić przestępstw z pkt XXIV i XXV aktu oskarżenia,

i. w toku rozprawy oskarżony M. W. (1) tylko podtrzymał wcześniejsze wyjaśnienia, bez dodatkowych komentarzy do wcześniejszych relacji,

j. nie rozważono wyjaśnień M. W. (1) o sumach, za które płacił K.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Pozostają również aktualne w uwagach, spostrzeżenia oraz wnioski jak w pkt 3.4., 3.8.- niniejszego uzasadnienia, jak i w pkt 3. 11.- tego dokumentu.

Aktualne są uwagi odnoszące się do przesłanek, w postaci innego materiału dowodowego, potwierdzającego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), co znajduje się w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Nadto: oskarżony M. Q. (2) odnośnie obrotu tabletkami ekstazy, rzeczywiście, nie potwierdził aby oskarżony M. K. (2) uczestniczył w ich przywiezieniu z ówczesnej H. [k. 221- 226 i 43- 48- przesłuchanie z (...) r., teczka nr 2 i 10], ale w toku tej samej czynności procesowej oskarżony M. W. (1) przeczy temu i podtrzymał to co wcześniej wyjaśnił (...) r. [k. 130- 134- teczka osobowa nr 2], co potrzymał w toku procesu, na rozprawie (...) r. [k. 1113- 1125]. W tej sytuacji, skoro sąd ocenił w taki, a nie inny sposób, wiarygodność tych relacji, to nie da się ich obalić tylko dlatego, że dwie osoby temu przeczą, przy braku innych argumentów, mogących wskazywać, że tak ocena jest błędna.

Te uwagi również odnoszą się do ustaleń faktycznych odnoszących się do intensywności zakupów i ilości zakupionych narkotyków przez tego oskarżonego, w tym odnośnie, jego jazd po narkotyki do C., ilości narkotyków, w obrocie których uczestniczył oraz jego udziału w zakupie tabletek ekstazy i losu tych tabletek, przewiezionych, w części, później do C., jako forma rozliczania się za wcześniejsze transakcje narkotykowe. Ten sposób, obrotu narkotykami, nie odbiega od tego typu metod stosowanych pomiędzy osobami uczestniczącymi w obrocie narkotykami na dużą skalę, a więc są one przedmiotem wzajemnych rozliczeń.

Oskarżony M. W. (1) korzystając ze swoich uprawnień procesowych, nie musiał rozwijać w jakikolwiek sposób swoich relacji składanych w toku procesu, również mających się odnosić do jego relacji z postępowania przygotowawczego, jeżeli natomiast składał takowe to czynił to realizując niezbywalne uprawnienia procesowe. Brak rozwinięcia swoich wyjaśnień na rozprawie, w takim zakresie i intensywności, jak to oczekuje obrońca oskarżonego M. K. (2), nie zubaża materiału dowodowego pochodzącego od oskarżonego M. W. (1) i nie czyni go niewiarygodnym.

Sumy, za które kupowano narkotyki, na przestrzeni całej przestępczej dzielności urosły rzeczywiście do znaczących, ale ich wysokość w kontekście charakteru przestępczej działalności, której przedmiotem były narkotyki, nie może uchodzić za nierealną, a więc w praktyce wymyśloną przez oskarżonego M. W. (1). Trzeba przypomnieć, że pieniądze te były nielegalne, w konsekwencji, ich rzeczywiste funkcjonowanie oraz kwoty w obiegu, w tym patologicznym obrocie [przestępczym] nie mogą być inaczej wykazane jak relacjami osób, które w nich uczestniczyły. Te nielegalne pieniądze, na dodatek, w praktyce są zupełnie oderwane od rzeczywistych legalnych możliwości zarobkowych osób uczestniczących w obrocie takim towarem lub ich oficjalnej sytuacji majątkowej. Doświadczenie zawodowy wskazuje jednocześnie, że sumy ten nie odbiegają od wielkości zbliżonych co do intensywności czasowej i przedmiotowej podobnych zdarzeń przestępczych.

Wniosek

1. uchylenie wyroku w części dotyczącej przestępstwa opisanego w pkt XXIII aktu oskarżenia,

2. uniewinnienie od zarzutów opisanych w pkt XXIV i XXV aktu oskarżenia

3. wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt XXVI aktu oskarżenia kary grzywny

4. uchylenie kar łącznych pozbawienia wolności oraz grzywny.

ewentualnie:

1. nowy opis przestępstwa z pkt XXIII aktu oskarżenia

2. wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt 1 w granicach ustawowego zagrożenia

3. orzeczenie kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Odnośnie uchylenia wyroku w części dotyczącej skazania za czyn opisany w pkt XXIII aktu oskarżenia- nie jest zupełnie zrozumiały i nie znajduje oparcia procesowego, skoro w tym zakresie nie ma dojść do przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania albo umorzenia postępowania w tej części.

Brak przekonywujących argumentów, mających przemawiać za słusznością powyższych wniosków apelacji, uniewinniania od dwóch przypisanych czynów, złagodzenia represji karnej za posiadanie narkotyków, uchylenia kar łącznych, zmiany opisy czynu, co do którego zasadniczo apelujący wnosi o uchylenie w tym zakresie wyroku.

3.13.

3. Apelacja obrońcy oskarżonego M. K. (2) -

rażąca surowa niewspółmierność kary:

a. nie wzięto pod uwagę jego częściowego przyznania się

b. wyraził żal i skruchę co do zarzutu opisanego w XXVI aktu oskarżenia

c. pozytywny tryb życia przed tryb życia niekaralność i trwanie w związku z kobietą z którą ma dziecko,

d. brak demoralizacji i nie wymaga długotrwałej resocjalizacji

d. [sic] wciągnięcie do przestępstw przez M. W. (1).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony co do zasadniczych zarzutów nie przyznał się, a więc częściowe przyznaje nie może stanowić okoliczności mających przemawiać za tym aby uznać, że ma to być przyczynek do stosowania łagodniejszej represji karnej, a żal i skrucha co do przyznanego przez niego przestępstwa opisanego w pkt XXVI aktu oskarżenia, dotyczącego posiadania marihuany zaledwie o łącznej masie 0,34 grama, nie może uchodzić za kolosalną wartość etyczną, samą w sobie, mającą prowadzić do redukcji i tej represji karnej, przy czym trzeba przypomnieć, że penalizacja tego przestępstwa, już zaproponowana w akcie oskarżenia, wskazywała, że mamy do czynienia za zachowaniem o mniejszej dawce społecznej szkodliwości, za który finalnie wymierzono oskarżonemu raptem karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że jest to wypadek mniejszej wagi, choć w stosunku do dużego dealera, a był nim oskarżony, trudno przyjąć, że te posiadanie tego narkotyku było aktem zamkniętym, odizolowanym od całokształtu jego działań przestępczych.

Jego tryb życia, rzeczywiście poprawny przed procesem, jak i w jego trakcie, został zauważony przez Sąd I instancji, we fragmencie, w którym prezentowano jego właściwości, a więc trzeba przyjąć, że ta okoliczność była brana pod uwagę przez Sąd I instancji, kształtujący represję karną.

Jednocześnie należy wskazać, że ilość okoliczności wpływających na podwyższony stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, poza posiadaniem narkotyków, jest tak dojmujący, że pozytywy, opisujące jego właściwości osobiste, potwierdzone także wywiadem środowiskowym uzyskanym na potrzeby postępowania odwoławczego, nie niwelują tych negatywów. Pozytywne opinie w miejscu zamieszkania, wykazane przeprowadzonymi wywiadami środowiskowymi, nie niwelowały okoliczności, które przemawiały na niekorzyść tego oskarżonego.

Zastosowana represja karna jest wyważona, skoro kary łączne mogły być ukształtowane w granicach od 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności do 7 lat i 10 miesięcy, od 350 do 500 stawek dziennych, a zastosowano wobec niego w sposób bardzo znaczący zasadę asperacji, wymierzając kary łączne 4 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności oraz 360 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda.

Oskarżony M. K. (2), kiedy rozpoczął swoją przestępczą działalność miał 25 lat, posiadał wykształcenie średnie, a w chwili zatrzymania posiadał już wykształcenie wyższe, a więc trudno przyjąć, że był wtedy osobą tak niesamodzielną emocjonalnie i ulegającą wpływom, że oddziaływanie M. W. (1) było siłą sprawczą jego udziału w tych zdarzeniach. Obiektywnie to ujmując, oskarżony działał z oskarżonym M. W. (1) bo obaj chcieli, a było to podyktowane chęcią łatwego i szybkiego zysku, co jest charakterystyczne dla osób parających się obrotem narkotykami i to na dużą skalę, czego nie trzeba osobno udowadniać, albowiem jest to fakt powszechnie znany.

Wniosek

1. o uchylenie wyroku w części dotyczącej przestępstwa opisanego w pkt XXIII aktu oskarżenia,

2. o uniewinnienie od zarzutów opisanych w pkt XXIV i XXV aktu oskarżenia

3. o wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt XXVI aktu oskarżenia kary grzywny

4. o uchylenie kar łącznych pozbawienia wolności oraz grzywny.

Ewentualnie o:

1. nowy opis przestępstwa z pkt XXIII aktu oskarżenia

2. wymierzenie za przestępstwo opisane w pkt 1 w granicach ustawowego zagrożenia

3. orzeczenie kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Odnośnie uchylenia wyroku w części dotyczącej skazania za czyn opisany w pkt XXIII aktu oskarżenia- nie jest zupełnie zrozumiały i nie znajduje oparcia procesowego, skro w tym zakresie nie ma dojść do przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania albo umorzenia postępowania w tej części.

Brak przekonywujących argumentów, mających przemawiać za słusznością powyższych wniosków apelacji, uniewinniania od dwóch przypisanych czynów, złagodzenia represji karnej za posiadanie narkotyków, uchylenia kar łącznych, zmiany opisy czynu, co do którego zasadniczo apelujący wnosi o uchylenie w tym zakresie wyroku.

3.14.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. Q. (1):

a. błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wyroku.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Aktualne pozostają uwagi odnoszące się do wcześniejszych apelacji, w których zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych [chodzi o apelacje obrońców M. C. M. K. (2)] pkt od 3.2. do 3.5., 3.8., 3.12. niniejszego uzasadnienia.

Aktualne są uwagi odnoszące się do przesłanek, w postaci innego materiału dowodowego, potwierdzającego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), co znajduje się w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Jak wynika z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 136-140- teczka osobowa nr 2], którym słusznie dano wiarę, oskarżeni M. Q. (1) i M. K. (2) sprzedali w C. D. W. 2000 tabletek ekstazy. W konsekwencji, zaszła potrzeba modyfikacja opisu przypisanego mu przestępstwa, co znalazło prawidłowe odzwierciedlenie w opisie przestępstwa zawartego w pkt XXV aktu oskarżenia w stosunku do oskarżonego M. K. (2). Skoro ilość przedmiotu przestępstwa uległa zmniejszeniu o 1/3 to o taką skalę, za to przestępstwo, obniżono represję karną zastosowaną wobec tego oskarżonego i wymierzono mu karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego od przypisanych mu czynów

ewentualnie

o uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak wynika z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 136-140- teczka osobowa nr 2], które podtrzymał w toku procesu, którym słusznie dano wiarę, oskarżeni M. Q. (1) i M. K. (2) sprzedali w C. D. W. 2000 tabletek ekstazy. W konsekwencji, zaszła potrzeba modyfikacja opisu przypisanego mu przestępstwa, co znalazło prawidłowe odzwierciedlenie w opisie przestępstwa zawartego w pkt XXV aktu oskarżenia przypisanego mu w pkt 49 zaskarżonego wyroku, w stosunku do oskarżonego M. K. (2). Skoro ilość przedmiotu przestępstwa uległa zmniejszeniu o 1/3 to o taką skalę za to przestępstwo obniżono represję karną zastosowaną wobec tego oskarżonego i wymierzono karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda.

Z uwagi na zmianę kar, będących elementem składowym orzeczonej kar łącznych, zaszła konieczność wymierzenia nowych kar łącznych [pkt 54 zaskarżonego wyrok]: 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda. Rozmiar tych kar łącznych to efekt długości prowadzonej dzielności przestępczej, prowadzonej przez tego oskarżonego, od (...) r., ilości narkotyków, które były przedmiotem nielegalnego obrotu, naruszenia różnorodnych przestępstw, penalizowanych w oparciu o ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii.

Jego tryb życia, rzeczywiście poprawny przed procesem, jak i w jego trakcie, został zauważony przez Sąd I instancji, we fragmencie, w którym prezentowano jego właściwości, a więc trzeba przyjąć, że ta okoliczność była brana pod uwagę przez Sąd I instancji, kształtujący represję karną.

Jednocześnie należy wskazać, że ilość okoliczności wpływających na podwyższony stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, poza posiadaniem narkotyków, jest tak dojmująca, że pozytywy, opisujące jego właściwości osobiste, potwierdzone także wywiadem środowiskowym uzyskanym na potrzeby postępowania odwoławczego, nie niwelują tych negatywów.

Zastosowana represja karna jest wyważona skoro kary łączne, po obniżeniu kar za przestępstwo opisane w pkt XXII aktu oskarżenia, mogły być ukształtowane w granicach od 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności do 5 lat i 10 miesięcy, od 250 do 350 stawek dziennych, a zastosowano wobec niego w sposób zasadniczo zasadę absorpcji, co prawdo nie mogąc wykroczyć poza granice 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności i 270 stawek dziennych grzywny.

Natomiast, wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

3.15.

Apelacja obrońcy oskarżonego M. Q. (1):

b. obraza przepisów prawa karnego mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, art. 7 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Aktualne pozostają uwagi odnoszące się do wcześniejszych apelacji, w których zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych [chodzi o apelacje obrońców oskarżonych M. C. i M. K. (2)], co zawarto w pkt od 3.2. do 3.5., 3.7., 3.8., 3.11., 3.12.- oczywiście w tych fragmentach, w których poruszona jest kwestia naruszeń procesowych, w tym zwłaszcza art. 7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k.

Aktualne są również uwagi odnoszące się do przesłanek, w postaci innego materiału dowodowego, potwierdzającego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), co znajduje się w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

zmianę i uniewinnianie oskarżonego od przypisanych mu czynów

ewentualnie

o uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Aktualne pozostają uwagi odnoszące się do wcześniejszych apelacji, w których zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych [chodzi o apelacje obrońców M. C. M. K. (2)] pkt od 3.2. do 3.5., 3.7., 3.8., 3.11., 3.12.

Jak wynika z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 136-140- teczka osobowa nr 2], którym słusznie dano wiarę, oskarżeni M. Q. (1) i M. K. (2) sprzedali w C. D. W. 2000 tabletek ekstazy. W konsekwencji, zaszła potrzeba modyfikacja opisu przypisanego mu przestępstwa, co znalazło prawidłowe odzwierciedlenie w opisie przestępstwa zawartego w pkt XXV aktu oskarżenia, w stosunku do oskarżonego M. K. (2). Skoro ilość przedmiotu przestępstwa uległa zmniejszeniu o 1/3 to o taką skalę za to przestępstwo obniżono represję karną zastosowaną wobec tego oskarżonego i wymierzono karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda.

Natomiast, wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

1. w pkt 4, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt II tiret 1 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), przyjęto, że wartość nabytej marihuany wyniosła 175.000 zł,

2. w pkt 4, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt II tiret 2 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), przyjęto, że wyjazdy miały miejsce od (...) r.,

3. w pkt 24, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XI aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. C., przyjęto, że oskarżony działał do końca (...) r. i przedmiotem odpłatnego udzielania środków odurzających w postaci marihuany było 500 gram, którą sprzedał łącznie za 11.500 zł,

5. w pkt 25 orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa opisanego w pkt XI aktu oskarżenia w kwocie 11.500 zł (jedenaście tysięcy pięćset złotych), zmienionego w pkt 9 niniejszego wyroku,

6. w pkt 36, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XV aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. P., przyjęto, że łączna ilość nabytych narkotyków wynosiła 8000 gramów,

7. w pkt 49, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XXII aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. Q. (1), przyjęto, że przedmiotem przestępstwa było 2000 tabletek ekstazy,

8. w pkt 56 wskazano, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XXIII tiret 1 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. K. (3), przyjęto, że działał wspólnie i w porozumieniu też z oskarżonym M. W. (1), wpisując tę osobę w miejsce wskazanego oskarżonego M. K. (2).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 139- 140- teczka osobowa nr 2], podtrzymane na rozprawie,

2. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 139- 140- teczka osobowa nr 2], podtrzymane na rozprawie,

3. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. C., które złożył (...) r. [k. 57- 60- teczka osobowa nr 4], podtrzymane na rozprawie,

4. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. C., które złożył (...) r. [k. 57- 60- teczka osobowa nr 4], podtrzymane na rozprawie,

5. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. C., które złożył (...) r. [k. 57- 60- teczka osobowa nr 4], podtrzymane na rozprawie,

6. wynika to z prawomocnego uniewinnienia od części czynu przypisanego oskarżonemu M. P., w efekcie należało przyjąć, że łączna ilość nabytych narkotyków wynosiła ,,tylko” 8000 gramów.

7. wynika to z wyjaśnień oskarżonego M. W. (1), które złożył (...) r. [k. 136-140- teczka osobowa nr 2], podtrzymane na rozprawie,

8. błędnie wpisano te personalia, a z materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że oskarżony M. K. (2) działał wspólnie i w porozumieniu też z oskarżonym M. W. (1), wpisując tę osobę w miejsce błędnie wskazanego oskarżonego M. K. (2).

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

1. w pkt 1, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt I aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), obniżono oskarżonemu M. W. (1) karę do 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć) każda,

2. w pkt 4, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt II tiret 1 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), przyjęto, że wartość nabytej marihuany wyniosła 175.000 zł,

3. w pkt 4, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt II tiret 2 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), przyjęto, że wyjazdy miały miejsce od lipca 2013 r.,

4. w pkt 7, w odniesieniu do przestępstw opisanych w pkt II, IV i V aktu oskarżenia, przypisanych oskarżonemu M. W. (1), w pkt 4, 5 i 6 wyroku, obniżono wymierzoną oskarżonemu M. W. (1) karę do 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć) każda,

5. uchylono pkt 8,

6. w pkt 10, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt III aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), obniżono wymierzoną oskarżonemu M. W. (1) karę do 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć) każda,

7. w pkt 12, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt VI aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. W. (1), obniżono wymierzoną oskarżonemu M. W. (1) karę do 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

8. w pkt 17 uchylono wymierzone oskarżonemu M. W. (1) kary łączne pozbawienia wolności oraz grzywny i wymierzono oskarżonemu M. W. (1) nowe kary łączne 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności oraz 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć) każda,

9. w pkt 19, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt IX aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. C., obniżono wymierzoną oskarżonemu M. C. karę do 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

10. w pkt 24, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XI aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. C., przyjęto, że oskarżony działał do końca (...) r. i przedmiotem odpłatnego udzielania środków odurzających w postaci marihuany było 500 gram, którą sprzedał łącznie za 11.500 zł, obniżono wymierzoną oskarżonemu M. C. karę do 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

11. w pkt 25 orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa opisanego w pkt XI aktu oskarżenia w kwocie 11.500 zł (jedenaście tysięcy pięćset złotych), zmienionego w pkt 9 niniejszego wyroku,

12. w pkt 26 obniżono wysokość orzeczonej nawiązki do 500 zł (pięćset złotych),

13. w pkt 32 w uchylono wymierzoną oskarżonemu M. C. karę łączną pozbawienia wolności i wymierzono oskarżonemu M. C. nową karę łączną 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

14. w pkt 36, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XV aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. P., przyjęto, że łączna ilość nabytych narkotyków wynosiła 8000 gramów,

15. w pkt 49, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XXII aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. Q. (1), przyjęto, że przedmiotem przestępstwa było 2000 tabletek ekstazy i za przestępstwo to obniżono wymierzoną karę oskarżonemu M. Q. (1) do 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz do 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć) każda,

16. w pkt 54 uchylono wymierzone oskarżonemu M. Q. (1) kary łączne pozbawienia wolności oraz grzywny i wymierzono oskarżonemu M. Q. (1) nowe kary łączne 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, po 10 zł (dziesięć) każda,

17. w pkt 56 wskazano, w odniesieniu do przestępstwa opisanego w pkt XXIII tiret 1 aktu oskarżenia, przypisanego oskarżonemu M. K. (3), przyjęto, że działał wspólnie i w porozumieniu też z oskarżonym M. W. (1), wpisując tę osobę w miejsce wskazanego oskarżonego M. K. (2).

Zwięźle o powodach zmiany

O powodach i przesłankach dokonanych zmian w ustaleniach faktycznych oraz ich zakresie oraz odnośnie powodów zmian w orzeczonych jednostkowych karach
i orzeczonych karach łącznych pozbawienia wolności i grzywny, zawarto analizę i uwagi w pkt od 3.1. do 4.1 niniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

Na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271) w związku z §1, §2 pkt 1, §17 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2019. 18 j.t.) orzeczono o kosztach zastępstwa procesowego.

Na podstawie art. 624§1 k.p.k., art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych [Dz.U. z1983 r., poz. 223, e zm.] zwolniono oskarżonych z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym z opłat sądowych za II instancję, albowiem oskarżeni, w nieodległej przyszłości, muszą odbyć karę izolacyjną, a więc muszą przygotować swoje rodziny materialnie na czas ich nieobecności, a na części z nich ciąży obowiązek uiszczenia zwrotu orzeczonego przepadku korzyści majątkowych na rzecz Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

M. S. G. N. P. G.

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. W. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt wyroku: 1, 7, 10, 12, 15, 17

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. C.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. P.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt wyroku: 34, 36, 38, 41, 43, 45, 46

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

1.14.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

4

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. Q. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W całości odnośnie tego oskarżonego, w tym pkt 48, 49, 52, 54.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

1.15.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

5

Podmiot wnoszący apelację

Apelacja oskarżonego M. K. (2)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt wyroku: 57, 61, 56 (w zakresie ilości przywożonej marihuany i zakupionej od M. W. (1) i rozmiaru orzeczonej kary i orzeczenie kary grzywny).

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana