Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 94/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

W. R.

Czyn 1. przypisany oskarżonemu:

7. nieustalonego dnia, w dniu 10 lub 11 grudnia 2020r. w K., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Z. S. (1), zadał mu nieustalonym narzędziem dziesięć ciosów w głowę powodując:

8. - ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej lewej,

9. - ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z włamaniem w obrębie prawej kości

10. ciemieniowej,

11. - skupisko czterech ran tłuczonych głowy w okolicy ciemieniowej – skroniowej prawej z wieloodłamowym złamaniem kości sklepienia i podstawy czaszki oraz twarzoczaszki z rozerwaniem opon mózgowych i prawej półkuli mózgu oraz rozlanym wlewem krwawym podpajęczynówkowym,

12. - ranę tłuczoną na pograniczu okolicy czołowej, oczodołowej i jarzmowej prawej,

13. - trzy niewielkie rany tłuczone w okolicy lewego oczodołu oraz podbiegnięcie krwawe tkanek

14. miękkich twarzy po stronie lewej,

15. a nadto zadał mu nieustalonym ostrym narzędziem kończystym sześć ciosów w szyję i plecy

16. powodując:

17. - cztery rany kłute szyi po stronie prawej z kanałami o długości około 5 – 7 cm drążącymi ku dołowi, stronie lewej i nieco do przodu z przekłuciami: tkanek miękkich szyi, żyły szyjnej wewnętrznej prawej, tętnicy szyjnej zewnętrznej prawej oraz bocznej ściany gardła z rozległym podbiegnięciem krwawym w tkankach miękkich szyi,

18.- ranę kłutą pleców w okolicy lędźwiowej lewej z kanałem o długości ok. 6,5 cm drążącym poprzecznie do przodu do przestrzeni zaotrzewnowej,

19.- ranę kłutą pleców w okolicy lędźwiowej prawej drążącą poprzecznie do przodu kanałem o długości ok. 7 cm z przekłuciem prawej nerki – co skutkowało wykrwawieniem, a tym samym zgonem pokrzywdzonego, przy czym oskarżony był uprzednio prawomocnie dwukrotnie skazany za zabójstwo z art. 148 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy z dnia 16 stycznia 1995r. sygn. akt III K 219/91 utrzymanego w tym zakresie w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 1995r.

W. R.

Czyn 2. przypisany oskarżonemu:

7. W okresie od grudnia 2018r. do 12 grudnia 2020r. w W., wbrew przepisom ustawy i bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu (...) F. M. cal 9 mm PA nr (...) oraz amunicję do broni palnej w postaci:

8. - pięciu naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji tureckiej,

9. - naboju pistoletowego kal. 9 mm x19 z 1943r. produkcji kanadyjskiej,

10. - naboju pośredniego kal. 7,62x33 M. C. z 1954r. produkcji francuskiej

W. R.

Czyn 3. przypisany oskarżonemu:

w dniu 12 grudnia 2020r. w W., wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci 0,73 g ziela konopi innych niż włókniste i 0,96 g substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. 1.

1.

- pokrzywdzony Z. S. (1) od wielu lat zamieszkiwał w K. w kamienicy położonej przy ulicy (...). Mieszkanie znajdowało się na niskim parterze. Przyjaźnił się z A. K., która często go odwiedzała, byli w stałym kontakcie telefonicznym, przyjaciółka pomagała pokrzywdzonemu także w codziennych sprawach, ponieważ pokrzywdzony chorował na nowotwór; pokrzywdzony dorabiał do emerytury sprzedając nieduże ilości narkotyków znanym mu osobom.

- oskarżony W. R. (ps. (...)) znał pokrzywdzonego Z. S. (1); poznał go przez wspólnego znajomego z zakładu karnego. Oskarżony wiedział, gdzie mieszka pokrzywdzony, był też w jego mieszkaniu.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. R.

- opinia z zakresu chemii

- zeznania świadka A. K.,

- zeznania świadka W. K.

- zeznania świadka B. P.

- zeznania świadka E. S.

- zeznania świadka A. S.

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka R. S.

- zeznania świadka A. R.

k. 495-496, 1020v.-1021

k. 762

k. 11v.-13, 30v.-31v.,51v., 137v.-138v.,215-216v.1022-1024,

k. 726v.-727, 1024-1024v.

k. 28v.-29, 206v.-207, 1025v.-1026

k. 20v.-21, 1024v.-1025

k. 399v., 1047v.,

k. 397-398, 1064- 1064v.

k. 24-26, 1048-1048v.

k. 16-17, 402v., 1049

2.

- w dniu 10 grudnia 2020r. (czwartek) w godz. 10.00 -11.30 zaprzyjaźniona z pokrzywdzonym A. K. była z wizytą u pokrzywdzonego. W trakcie rozmowy Z. S. (1) powiedział, że dzień wcześniej, 9 grudnia (środa) odwiedził go oskarżony W. R.. Pokrzywdzony nie wpuścił wówczas oskarżonego do mieszkania, rozmawiali przez zamknięte drzwi. Oskarżony planował przyjść do pokrzywdzonego następnego dnia tj. 10 grudnia (czwartek) w godzinach wieczornych.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. R.,

- zeznania świadka A. K.,

k. 495-496, 1020v.-1021

k. 11v.-13, 30v.-31v.,51v., 137v.-138v.,215-216v.1022-1024,

3.

- w godzinach nocnych 10 grudnia 2020r. lub następnego dnia, oskarżony W. R. przyszedł do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego, został przez pokrzywdzonego wpuszczony do mieszkania. Następnie z nieznanych powodów oskarżony zaatakował pokrzywdzonego w okolicy drzwi wejściowych, zadawał mu ciosy w pokoju dziennym w pobliżu lodówki. Oskarżony zadał pokrzywdzonemu nieustalonym narzędziem cztery uderzenia w szyję, które spowodowały rany kłute szyi po prawej stronie z kanałami o długości 5-7 cm drążącymi ku dołowi, w kierunku lewej strony i nieco ku przodowi z przekłuciami tkanek miękkich szyi, żyły szyjnej wewnętrznej prawej, tętnicy szyjnej zewnętrznej prawej oraz bocznej ściany gardła, dwa uderzenia w plecy powodujące rany kłute: w okolicy lędźwiowej lewej z kanałem o długości około 6,5 cm drążącym poprzecznie do przodu do przestrzeni zaotrzewnowej i w okolicy lędźwiowej prawej drążącą poprzecznie do przodu kanałem o długości około 7 cm z przekłuciem prawej nerki. Oskarżony zadając te uderzania użył narzędzia kończystego ostrego (np. noża). Oskarżony zadał także szereg uderzeń w głowę narzędziem lub narzędziami tępymi, lub tępokrawędzistymi powodując obrażenia: ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej lewej, ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z włamaniem w obrębie prawej kości ciemieniowej, skupisko czterech ran tłuczonych głowy w okolicy ciemieniowej – skroniowej prawej z wieloodłamowym złamaniem kości sklepienia i podstawy czaszki oraz twarzoczaszki z rozerwaniem opon mózgowych i prawej półkuli mózgu oraz rozlanym wlewem krwawym podpajęczynówkowym, ranę tłuczoną na pograniczu okolicy czołowej, oczodołowej i jarzmowej prawej, trzy niewielkie rany tłuczone w okolicy lewego oczodołu oraz podbiegnięcie krwawe tkanek miękkich twarzy po stronie lewej. Obrażenia ciała pokrzywdzonego spowodowały śmiertelne wykrwawienie. Pokrzywdzony w chwili zdarzenia nie był pod wpływem alkoholu. Pokrzywdzony podjął obronę przed napaścią oskarżonego i spowodował u niego co najmniej zasinienie na czole nad lewą brwią, niewielką opuchliznę na prawym policzku, lekkie zadrapanie na policzku w okolicy nosa. Po pozbawieniu pokrzywdzonego życia oskarżony wydostał się z mieszkania przez okno zostawiając je uchylone. Oskarżony zabrał z mieszkania sygnet należący do pokrzywdzonego.

- Opinia biegłego w zakresu analizy plam krwawych i rekonstrukcji miejsca zdarzenia

- sprawozdanie z sądowo – lekarskich oględzin i sekcji zwłok

-sprawozdanie z badań

- sprawozdanie z badań DNA

- protokół oględzin miejsca zabójstwa z materiałem poglądowym

- protokołów oględzin i otwarcia zwłok

- protokół oględzin ciała oskarżonego

- protokół oględzin miejsca zdarzenia

- protokół oględzin mieszkania i samochodu oskarżonego

- zeznania świadka A. K.

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka B. P.

- zeznania świadka M. S. (1)

k. 908-934

k. 788-797

k. 798

k. 799-799

k.332-333, 512-527

k.232

k.128-129

k.84-93, 697-699

k.114-117

k. 11v.-13, 30v.-31v.,51v., 137v.-138v.,215-216v.1022-1024,

k. 397-398, 1064-1064v.

k. 28v.-29, 206v.-207, 1025v.- (...)

k. 309v.-310, k.222v.-223, 499v., (...)-1021v.

7.4.

8. - oskarżony był uprzednio prawomocnie dwukrotnie skazany za zabójstwo z art. 148 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy z dnia 16 stycznia 1995r. sygn. akt III K 219/91 utrzymanego w tym zakresie w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 1995r. sygn. akt II AKr 242/95

- odpisy wyroków z uzasadnieniami

k. 540-543, 544-656

7. Ad. 2

8. - W okresie od grudnia 2018r. do 12 grudnia 2020r. oskarżony W. R. wbrew przepisom ustawy i bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu (...) F. M. cal 9 mm PA nr (...) oraz amunicję do broni palnej w postaci:

10. - pięciu naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji tureckiej,

11. - naboju pistoletowego kal. 9 mm x19 z 1943r. produkcji kanadyjskiej,

12. - naboju pośredniego kal. 7,62x33 M. C. z 1954r. produkcji francuskiej

Wyjaśnienia oskarżonego W. R.

Opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

Protokół przeszukania mieszkania i samochodu oskarżonego

k. 495-496, 1020v.- (...)

k. 728-732,

k. 114-117

- Ad. 3

- Oskarżony zamieszkiwał sam w mieszkaniu położonym przy ulicy (...) w W.. Mieszkanie udostępniła mu przyjaciółka A. L.. Wyłącznie oskarżony korzystał z mieszkania i przynależnej do mieszkania skrzynki na listy. Oskarżony w dniu 12 grudnia 2020r. posiadał ukryte w skrzynce na listy dwa woreczki strunowe z zawartością środka odurzającego - 0,73 g ziela konopi innych niż włókniste i 0,96 g substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy. Na jednym z woreczków znajdowało się DNA pokrzywdzonego Z. S. (1).

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. R.

Zeznania świadka A. L..

Protokół oględzin mieszkania

Protokół z użycia wagi

Opinia z zakresu chemii

Opinia z zakresu śladów biologicznych

k. 495-496, 1020v.- (...)

k.178v.-179, 1063v.- (...)

k.148-152

k.153

k.762

k.782-784

- Oskarżony nie jest chory psychicznie, Poczytalność w czasie czynu i w trakcie postępowania nie była zniesiona ani ograniczona w stopniu znacznym. U oskarżonego rozpoznano cechy osobowości nieprawidłowej oraz cechy organicznego uszkodzenia CUN bez wpływu na jego poczytalność, Cechy nieprawidłowej osobowości dają podstawy do wnioskowania o podwyższonym ryzyku ponownego popełnienia przestępstwa o podobnym charakterze do przestępstw mu przypisanych;

- Oskarżony z uwagi na organiczne uszkodzenia CUN związane z wiekiem jest osobą reaktywną, drażliwą i chwiejną emocjonalnie. Funkcjonuje na poziomie szerokiej normy intelektualnej, jest osobą nastawioną ekstrwertywnie, posiada nieadekwatną samoocenę, wykazuje obniżoną tolerancję na frustrację, kumuluje negatywne emocje, nie potrafi ich w sposób konstruktywny rozładować, prezentuje skłonność do reagowania w sytuacjach obniżonej kontroli racjonalnej agresją i działania w sposób impulsywny.

Opinia sądowo -psychiatryczna

Opinia sądowo - psychologiczna

k. 713-715

k. 716-718

a.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

W. R.

7. nieustalonego dnia, w dniu 10 lub 11 grudnia 2020r. w K., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Z. S. (1), zadał mu nieustalonym narzędziem dziesięć ciosów w głowę powodując:

8. - ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej lewej,

9. - ranę tłuczoną powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z włamaniem w obrębie prawej kości

10. ciemieniowej,

11. - skupisko czterech ran tłuczonych głowy w okolicy ciemieniowej – skroniowej prawej z wieloodłamowym złamaniem kości sklepienia i podstawy czaszki oraz twarzoczaszki z rozerwaniem opon mózgowych i prawej półkuli mózgu oraz rozlanym wlewem krwawym podpajęczynówkowym,

12. - ranę tłuczoną na pograniczu okolicy czołowej, oczodołowej i jarzmowej prawej,

13. - trzy niewielkie rany tłuczone w okolicy lewego oczodołu oraz podbiegnięcie krwawe tkanek

14. miękkich twarzy po stronie lewej,

15. a nadto zadał mu nieustalonym ostrym narzędziem kończystym sześć ciosów w szyję i plecy

16. powodując:

17. - cztery rany kłute szyi po stronie prawej z kanałami o długości około 5 – 7 cm drążącymi ku dołowi, stronie lewej i nieco do przodu z przekłuciami: tkanek miękkich szyi, żyły szyjnej wewnętrznej prawej, tętnicy szyjnej zewnętrznej prawej oraz bocznej ściany gardła z rozległym podbiegnięciem krwawym w tkankach miękkich szyi,

18.- ranę kłutą pleców w okolicy lędźwiowej lewej z kanałem o długości ok. 6,5 cm drążącym poprzecznie do przodu do przestrzeni zaotrzewnowej,

19.- ranę kłutą pleców w okolicy lędźwiowej prawej drążącą poprzecznie do przodu kanałem o długości ok. 7 cm z przekłuciem prawej nerki – co skutkowało wykrwawieniem, a tym samym zgonem pokrzywdzonego, przy czym oskarżony był uprzednio prawomocnie dwukrotnie skazany za zabójstwo z art. 148 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy z dnia 16 stycznia 1995r. sygn. akt III K 219/91 utrzymanego w tym zakresie w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 1995r.

W. R.

7. w okresie od grudnia 2018r. do 12 grudnia 2020r. w W., wbrew przepisom ustawy i bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu (...) F. M. cal 9 mm PA nr (...) oraz amunicję do broni palnej w postaci:

8. - pięciu naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji tureckiej,

9. - naboju pistoletowego kal. 9 mm x19 z 1943r. produkcji kanadyjskiej,

10. - naboju pośredniego kal. 7,62x33 M. C. z 1954r. produkcji francuskiej

W. R.

w dniu 12 grudnia 2020r. w W., wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci 0,73 g ziela konopi innych niż włókniste i 0,96 g substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-ad. 1. Oskarżony nie planował spotkania z pokrzywdzonym na 10 grudnia 2020r.; nie jest sprawcą zabójstwa pokrzywdzonego

Wyjaśnienia oskarżonego W. R.

k. 495-496, 1020v.- (...)

- ad. 3. Oskarżony nie posiadał substancji narkotycznych, substancje ujawnione w skrzynce na listy nie należały do niego

Wyjaśnienia oskarżonego W. R.

k. 495-496, 1020v.- (...)

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1/ i 2/

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. R.

- opinia z zakresu chemii

- zeznania świadka A. K.,

- zeznania świadka W. K.

- zeznania świadka B. P.

- zeznania świadka E. S.

- zeznania świadka A. S.

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka R. S.

- zeznania świadka A. R.

Z zeznań wszystkich świadków wynika fakt wieloletniego zamieszkiwania pokrzywdzonego w mieszkaniu, w którym został zamordowany. Wątpliwości nie budzi także okoliczność bliskiej, wieloletniej znajomości pokrzywdzonego ze świadkiem A. K.. Świadek wskazała na charakter tej znajomości, częstość kontaktów osobistych i telefonicznych, pomoc pokrzywdzonemu w chorobie nowotworowej. To znalazło odzwierciedlenie również w relacjach pozostałych świadków. Także znajomość oskarżonego z pokrzywdzonym, wizytowanie pokrzywdzonego w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego jest okolicznością niesporną, wynikającą zarówno z zeznań świadków oraz wyjaśnień oskarżonego.

Wątpliwości nie budzą także wyjaśnienia oskarżonego W. R., w których wskazał, że był z wizytą u pokrzywdzonego Z. S. (1), jednakże pokrzywdzony nie otworzył mu drzwi mówiąc, że jest zajęty. Takiej samej treści zeznania złożyła świadek A. K.. Przekazała ona tę samą informację, a usłyszała ją od pokrzywdzonego. O przebiegu tego spotkania wiedzieli wyłącznie pokrzywdzony i oskarżony. Skoro świadek A. K. przekazała to, co usłyszała o tym spotkaniu od pokrzywdzonego, opisała, jak od początku przebiegało to spotkanie w sposób spójny, wręcz identyczny jak oskarżony - brak jest podstaw by zakwestionować dalszą część zeznań świadka, tj. odnośnie tego, co przekazał jej pokrzywdzony o tym spotkaniu i planowanej wizycie u niego oskarżonego następnego dnia w godzinach wieczornych. Zauważyć przy tym należy, że świadek zwróciła uwagę na to, że w wypowiedzi pokrzywdzonego pojawiło się niezadowolenie z planowanych odwiedzin oskarżonego u niego, pokrzywdzony powiedział przyjaciółce o wizycie oskarżonego i przebiegu wizyty w taki sposób, że jego wypowiedź była wyrwana z kontekstu, bez związku z poprzednią wypowiedzią. Świadczy to o pewnym niepokoju, dyskomforcie pokrzywdzonego co do wizyty oskarżonego u niego.

2/ i 3/

- Opinia biegłego w zakresu analizy plam krwawych i rekonstrukcji miejsca zdarzenia

- sprawozdanie z sądowo – lekarskich oględzin i sekcji zwłok

-sprawozdanie z badań

- sprawozdanie z badań DNA

- protokół oględzin miejsca zabójstwa z materiałem poglądowym

- protokołów oględzin i otwarcia zwłok

- protokół oględzin ciała oskarżonego

- protokół oględzin miejsca zdarzenia

- protokół oględzin mieszkania i samochodu oskarżonego

- zeznania świadka A. K.

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka B. P.

- zeznania świadka M. S. (1)

O tym, że doszło do spotkania oskarżonego i pokrzywdzonego w mieszkaniu pokrzywdzonego, które miało miejsce nocą 10 grudnia lub w dniu 11 grudnia 2020r., o którym zeznała świadek A. K., a w trakcie tego spotkania oskarżony zaatakował pokrzywdzonego, który bronił się, pokrzywdzony w efekcie zadanych mu ran wykrwawił się, świadczy całościowa ocena dowodów obiektywnych w powiazaniu z oceną wyjaśnień oskarżonego. Co do daty zdarzenia nie ma pewności. Z dowodów obiektywnych nie wynika dokładna data śmierci oskarżonego, niemniej jednak musiało to nastąpić albo nocą 10 grudnia, skoro jeszcze około godziny 22-ej pokrzywdzony był widziany przez sąsiadkę A. S., a zwłoki zostały ujawnione około godziny 16.30 w dniu 11 grudnia 2020r. W świetle nie budzącej wątpliwości opinii z zakresu biologii wynika, że w wymazie pobranym z lewej dłoni pokrzywdzonego Z. S. (1) znajdowało się DNA oskarżonego. Także w wyskrobinach spod paznokci Z. S. (1) lewej dłoni ujawniono ślady DNA zgodne z profilem oskarżonego. Nie sposób inaczej wyjaśnić owych śladów, w tym z uwagi na ich umiejscowienie, jak w ten sposób, że sprawcą zabójstwa był oskarżony. Nie ujawniono przy tym śladów DNA innych osób za wyjątkiem oskarżonego i pokrzywdzonego. Podkreślenia wymaga, że powyższe badanie DNA pozwoliło na ustalenie ekstremalnie mocnego wsparcia tej hipotezy badawczej, co wynika na najwyższego z możliwych poziomu wiarygodności – wartość ilorazu wiarygodności jest powyżej 1 000 000. DNA w tych dwóch miejscach musiało się zatem znaleźć na ciele ofiary w efekcie bezpośredniego kontaktu ciała pokrzywdzonego z oskarżonym. Podkreślić wypada także, że oskarżony poddany oględzinom ciała w dniu 12 grudnia 2020 r. posiadał drobne obrażenia na twarzy, w tym zadrapanie w okolicy nosa, na policzku. Uprawnione jest zatem wnioskowanie, w kontekście przytoczonego powyżej dowodu z badań biologicznych, że pokrzywdzony broniąc się, spowodował u oskarżonego te obrażenia, stąd pod paznokciem lewej dłoni Z. S. (1) znajdowało się DNA oskarżonego. Oskarżony pytany na okoliczność powstałych u niego obrażeń twarzy wskazał na przyczyny powstania tych obrażeń, wypowiadając się wymijająco, brakuje w nich konkretów, faktów, oskarżony nie podał żadnych szczegółów, miejsca, choćby w przybliżeniu, gdzie miało nastąpić zdarzenie, w efekcie którego obrażenia te powstały. Nie można oprzeć się wrażeniu, że oskarżony opisał je w taki sposób, by nie można było ich zweryfikować jakimikolwiek dowodami. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że oskarżony nie miał bezpośredniego kontaktu z pokrzywdzonym, nie spotkał się z nim przez okres około kilku miesięcy przed jego śmiercią (k. 495v.- odpis). Oczywistym zatem jest, że wyjaśnienia oskarżonego nie są prawdziwe, a powyższe dowody świadczą o tym, że oskarżony jest sprawcą zabójstwa. Ślady DNA na ciele pokrzywdzonego nie mogły przetrwać przez okres kilku miesięcy, pojawiły się tam w efekcie dokonanej zbrodni. Fakt dotyczący przetrwania śladów DNA na dłoni pokrzywdzonego i pod paznokciem przez tak długi okres czasu należało uznać jako znany powszechnie i nie wymagający udowodnienia. Zachowanie zwykłych zasad higieny, mycie rąk, spowodowałoby usunięcie tych śladów z rąk pokrzywdzonego, a z pewnością z dłoni. Te dowody, we wzajemnym powiązaniu jednoznacznie wskazują na sprawstwo oskarżonego. O sprawstwie oskarżonego świadczy także ujawniony w miejscu jego zamieszkania w wyniku przeszukania sygnet należący do pokrzywdzonego. Sygnet ten rozpoznały jako sygnet pokrzywdzonego świadek A. K. – przyjaciółka ofiary i jego siostra świadek B. P.. Obie kobiety opisały elementy, po których rozpoznały ten sygnet jako własność Z. S. (1), przy czym były to znaki szczególne, elementy zwracające uwagę, w tym puste miejsce po kamieniu. Pokrzywdzony zwykł ów sygnet stale nosić, stąd obie kobiety wiedziały dokładnie, jak ten sygnet wyglądał. Świadek A. K. ponadto często miała go w ręce podczas wożenia pokrzywdzonego na leczenie nowotworowe, kiedy będąc w szpitalu to jej dawał do rak biżuterię, którą miał na sobie. Wtedy miała okazję dokładnie przyjrzeć się sygnetowi, który nosił. Także siostra pokrzywdzonego doskonale wiedziała, jak wygląda ów sygnet często odwiedzając brata. Świadek P. B. podczas okazania mu sygnetów również wskazał, podobnie jak w/w, na sygnet stanowiący własność pokrzywdzonego. Opisał, po jakich cechach charakterystycznych go rozpoznał; także on miał w ręku ten sygnet, przyglądał się mu, stąd własności wskazanego sygnetu był pewien. Skoro bezsprzecznie sygnet ten znalazł się w rękach oskarżonego tuż po zabójstwie pokrzywdzonego, a oskarżony wyjaśniając na okoliczność posiadania sygnetu zaprzeczył, by go kupił, dostał, czy ukradł pokrzywdzonemu, oczywistą jawi się konstatacja, że sygnet został zabrany pokrzywdzonemu w trakcie zabójstwa. Wprawdzie na sygnecie nie ujawniono DNA pokrzywdzonego, a wyłącznie oskarżonego, to nie oznacza, że sygnet nie należał do Z. S. (1). Prostymi zabiegami higienicznymi oskarżony mógł pozbyć się śladów pochodzących od pokrzywdzonego. Mając na uwadze to, że zwłoki były zmasakrowane, zakrwawione, na rękach denata była krew, sygnet z dużym prawdopodobieństwem, a co wynika z zasad logicznego rozumowania i doświadczania życiowego, został umyty detergentami, to skutkowało usunięciem śladów biologicznych, w tym DNA pokrzywdzonego i niewykrycie go podczas badań śladów biologicznych. Dziwi natomiast to, że ujawniono na sygnecie ślady DNA oskarżonego, skoro oskarżony, jak wyjaśnił, nie zakładał sygnetu od lat, wręcz o nim zapomniał, nie dotykał go, zważywszy na to, w jaki sposób pozostawia się DNA i jakie warunki muszą być spełnione, by po latach można było je uzyskać. Oskarżony musiał go zatem mieć w rękach krótko przed zatrzymaniem sygnetu jako dowodu rzeczowego. Sąd miał na uwadze także treść zeznań świadka M. S. (1) – syna pokrzywdzonego, w szczególności jeśli chodzi o kwestie dotyczącą sygnetu, jaki posiadał ojciec. Także i on wskazał na to, że pokrzywdzony nosił na palcu sygnet, jednak nie był w stanie opisać jego cech szczególnych w przeciwieństwie do w/w kobiet i świadka P. B., nie przyglądał się mu zbytnio, ograniczył się w zasadzie w opisie do tego, że był on masywny, duży. Opis tego sygnetu pasuje do sygnetu rozpoznanego podczas okazania przedmiotów kobietom i P. B.. Podczas okazania syn pokrzywdzonego wskazał inny sygnet niż w/w kobiety i P. B., przy czym nie rozpoznał go, a podał jedynie, że sygnet posiadany przez ojca był podobny do jednego z nich. Taka relacja świadka nie podważa stanowczego, kategorycznego rozpoznania sygnetu przez świadków A. K., B. P. i P. B..

Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do wiarygodności zeznań świadków. Świadkowie nie byli zainteresowani rozstrzygnięciem, nie wskazywali na sprawcę przestępstwa, żaden ze świadków nie wskazał na osobę, którą podejrzewa o popełnienie tego czynu, nie znali oskarżonego, opisali jedynie to, co wiedzieli na temat pokrzywdzonego, jego zwyczajów, znajomych, kiedy widzieli go ostatni raz. Ich zeznania są spójne i konsekwentne. Jeśli zaś chodzi o czynności utrwalone protokolarnie z miejsca zdarzenia, w mieszkaniu i samochodzie oskarżonego, oględziny osób, rzeczy, okazań, sekcji zwłok z materiałem poglądowym, czynności te zostały wykonane przez osoby do tego uprawnione, z czynności zostały sporządzone stosowne dokumenty, ich przebieg utrwalony protokolarnie nie budzi zastrzeżeń co do prawidłowości ich wykonania. Dowody te nie były kwestionowane podczas procesu. Odnosząc się natomiast do opinii specjalistycznych wydanych w sprawie, Sąd ocenił je jako rzetelne, pełne i jasne. Opinie zostały wydane przez wykwalifikowane podmioty o wysokim wyspecjalizowaniu, biegli wydający opinie cechują się dużym doświadczeniem w poszczególnych branżach, są specjalistami konkretnych dziedzin, w których opiniowali, opinie zawierają przekonywujące argumenty prowadzące do konkretnych wniosków, fachowość tych opinii nie nastręcza żadnych wątpliwości, Żadna ze stron nie wniosła przy tym uwag do treści opinii, natomiast Sąd nie dostrzegł z urzędu konieczności ich uzupełnienia.

Wszystkie te dowody w ich wzajemnym, logicznym powiązaniu prowadzą do jednoznacznego wniosku o sprawstwie oskarżonego w zakresie zbrodni zabójstwa. Wersję, jakoby miała tego się dopuścić inna osoba należało wykluczyć. Po części na sprawstwo oskarżonego wskazuje jeszcze jedna stanowczo ustalona okoliczność: na jednym z ujawnionych w skrzynce na listy należącej do mieszkania zajmowanego przez oskarżonego woreczków strunowych z narkotykami znajdowało się DNA pokrzywdzonego. Wcale nie oznacza to, że ów narkotyk pochodził od Z. S. (1) i zdaje się wersja ta jest mało prawdopodobna, skoro zgodnie z relacją świadka A. K. pokrzywdzony miał kupować narkotyki stale od jednego sprzedawcy z W., natomiast porównanie substancji ujawnionych w mieszkaniu pokrzywdzonego, w lodówce, z tymi w skrzynce na listy wskazują na brak wspólnych powiazań. DNA na woreczku strunowym musiało się tam znaleźć poprzez przeniesienie krwi pokrzywdzonego przez oskarżonego np. poprzez dotyk odzieżą, rękawiczką, ręką zabrudzoną krwią, czy w inny podobny sposób. To dodatkowo dowodzi, że oskarżony był sprawcą zabójstwa pokrzywdzonego. Nie sposób inaczej tego dowodu ocenić w kontekście także pozostałych dowodów wskazanych i ocenionych powyżej.

Sąd miał na uwadze także zeznania świadka P. B. odnoszące się do rozpoznania przez świadka torby na laptopa ujawnionej u oskarżonego, a należącej według świadka do pokrzywdzonego. Choć Sąd nie kwestionuje wiarygodności zeznań świadka w tej części, to doszedł do wniosku, że ta okoliczność nie jest pewna. Torba na laptopa nie była charakterystyczna ani w rozmiarze, ani w kolorze, czy sposobie jej zamykania. Nie nosiła żadnych wyróżniających ją cech charakterystycznych. Tym samym nie można ustalić kategorycznie, zwłaszcza, że na niej nie ujawniono śladów DNA pokrzywdzonego, że należała do Z. S. (1). Takie kategoryczne ustalenie byłoby z przyczyn przytoczonych wyżej obarczone ryzykiem błędu.

1.4/

Odpisy wyroków z uzasadnieniami

Wiarygodność tych dokumentów nie budzi wątpliwości

Wyjaśnienia oskarżonego W. R.

Opinia biegłego z zakresu broni i balistyki

Protokół przeszukania mieszkania i samochodu oskarżonego

Dowody w postaci wyjaśnień oskarżonego w części tyczącej się posiadania broni palnej i amunicji, protokołu przeszukania miejsca zamieszkania i samochodu oskarżonego i opinia biegłego z zakresu broni i balistyki świadczą niezbicie o posiadaniu przez oskarżonego broni palnej i amunicji wbrew zezwoleniom. Okres posiadania broni i amunicji wynika z wyjaśnień oskarżonego. Powyższe dowody korelują ze sobą i uzupełniają się, stąd zostały uznane za wiarygodne. Nie ma dowodów, które podważyłyby wnioski wynikające z tej oceny.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. R.

Zeznania świadka A. L.

Protokół przeszukania mieszkania

Protokół z użycia wagi

Opinia z zakresu chemii

Opinia z zakresu śladów biologicznych

Wiarygodnymi są wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazał miejsce swego zamieszkania, samotne zamieszkiwanie w nim, posiadanie dostępu do skrzynki na listy przyporządkowanej do mieszkania oraz na przyjacielskie relacje z A. L.. Świadek A. L. okoliczności te potwierdziła składając zeznania. Skoro tylko oskarżony posiadał dostęp do skrzynki na listy, sprawdzał jej zawartość, zamek w skrzynce nie był uszkodzony, to fakt, iż w skrzynce na listy znajdowały się substancje narkotyczne należące do oskarżonego jawi się jako oczywisty. Jeśli się przy tym uwzględni, że na jednym z woreczków ujawniono DNA jego znajomego Z. S. (1), którego pozbawił życia, to to ustalenie nie budzi żadnych wątpliwości. Ilość substancji została przeważona protokolarnie, zaś z opinii z zakresu chemii wynika, że w woreczkach strunowych znajdowały się: środek odurzający - 0,73 g ziela konopi innych niż włókniste i 0,96 g substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy.

Opinie: sądowo -psychiatryczna i sądowo – psychologiczna

Opinie zostały sporządzone przez biegłych lekarzy, biegłą psycholog posiadających wiedzę specjalistyczną i doświadczenie zawodowe, po analizie materiałów dowodowych i badaniu oskarżonego. Wnioski w nich zawarte są logiczne i przekonywujące, stąd zostały uznane za rzetelne.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. 1 i 3

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego zostały ocenione w tym zakresie jako niewiarygodne, a ich kompleksowa ocena w odniesieniu do pozostałych dowodów została przedstawiona powyżej.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I , IV, VI

W. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 148 § 1 k.k. podlega sprawca, który zabija człowieka. W razie uprzedniego prawomocnego skazania za zabójstwo wchodzi w grę kwalifikacja z art. 148 § 3 k.k., stąd w tym zakresie korekta w kwalifikacji prawnej z uwagi na wcześniejsze prawomocne dwukrotne skazanie oskarżonego za zbrodnię zabójstwa. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona zbrodni zabójstwa. Oskarżony zadał szereg ciosów ostrym narzędziem: w szyję (4 uderzenia) i w plecy (2 uderzenia), a długość kanału ran, kierunek, świadczące o dużej sile uderzenia, głębokość ran oraz umiejscowienie tych ciosów świadczą jednoznacznie, że zostały zadane w celu pozbawienia życia. Podobnie ocenić należało także uderzenia zadane narzędziem tępokrawędzistym lub tępym w głowę. Siła tych uderzeń musiała być bardzo duża zważywszy na rodzaj powstałych obrażeń w okolicy głowy, w szczególności złamań kości sklepienia i podstawy czaszki oraz twarzoczaszki z rozerwaniem opon mózgowych. Dokumentacja zdjęciowa ciała pokrzywdzonego wskazuje jednoznacznie na to, że oskarżony wręcz zmasakrował głowę pokrzywdzonego. Zamiar bezpośredni zabójstwa w świetle takich obrażeń, ich usytuowania, wielości, budzić jakichkolwiek wątpliwości nie może. Owo zachowanie doprowadziło do powstania poważnych obrażeń, opisanych szczegółowo w wyroku, które skutkowały śmiercią pokrzywdzonego w efekcie wykrwawienia. Zachowanie oskarżonego stanowiło bezpośrednią przyczynę powstania śmiertelnych obrażeń. Oskarżony był zdolny do zrozumienia znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem, na co wskazuje opinia sądowo - psychiatryczna. Był zdolny do rozumienia skutków swoich działań. Do okoliczności, na podstawie których należy poczynić ustalenia w zakresie zamiaru sprawcy, zalicza się godzenie w ważne dla życia ludzkiego organy, siłę ciosu, ich wielokrotność, rodzaj i rozmiary użytego narzędzia, głębokość i kierunek ran, rodzaj obrażeń ciała, stopień zagrożenia dla życia ludzkiego oraz stosunek sprawcy do pokrzywdzonego, jego właściwości i dotychczasowy tryb życia, zachowanie przed popełnieniem przestępstw, a także pobudki, motywy oraz tło zdarzenia i stopień zagrożenia dla życia pokrzywdzonego (podobnie: wyrok SA w Szczecinie z 15 maja 2019 r., sygn. akt II AKa 22/19, LEX nr 2719373). Bez wątpienia na gruncie przedmiotowej sprawy można ustalić, że zamiarem oskarżonego było dokonanie zabójstwa Z. S. (1). Oskarżony chciał jego śmierci i do tego skutku swoim działaniem doprowadził. Nie ustalono w sprawie motywu działania oskarżonego, co w żadnym razie nie wyklucza powyższych ustaleń.

Oskarżony posiadał broń palną, a także 7 sztuk naboi, nie mając stosownego zezwolenia. Posiadanie oznacza świadome i faktyczne dysponowanie rzeczą, niezależnie od czasu jego trwania. Sąd skorygował opis czynu w zakresie okresu popełnienia czynu w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego W. R..

Oskarżony swym zachowaniem oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Posiadał wbrew regulacjom zawartym w/w ustawie substancje w postaci środka odurzającego - 0,73 g ziela konopi innych niż włókniste i 0,96 g substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. R.

I, IV, VI

I, II, III

Przy orzeczeniu kary za przestępstwo zabójstwa z art. 148 § 3 k.k., Sąd miał na uwadze, że czyn ten był nacechowany bardzo wysokim stopniem społecznej szkodliwości oraz charakteryzował się bardzo wysokim stopniem winy oskarżonego. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących. Oskarżony zaatakował pokrzywdzonego w jego miejscu zamieszkania, gdzie pokrzywdzony miał prawo czuć się bezpiecznym. Wszedł do mieszkania pokrzywdzonego, został do niego wpuszczony przez pokrzywdzonego tylko dlatego, że pokrzywdzony znał oskarżonego, a zatem mu zaufał otwierając drzwi i zaprosił do środka. Nic nie wskazuje na to, by w/w byli w jakimkolwiek konflikcie. Oskarżony zadał bardzo dużo ciosów o dużej sile, z pewnością zadał pokrzywdzonemu ogromne cierpienie. Głowa pokrzywdzonego była wręcz zmasakrowana, kilkukrotnie pokrzywdzony został dźgnięty w szyję i plecy. Wszystko to musiało nastąpić z zaskoczenia, skoro w mieszkaniu nie ma śladów świadczących o walce, a ślady DNA oskarżonego zostały ujawnione jedynie pod paznokciem i na dłoni pokrzywdzonego. Oskarżony dopuścił się zbrodni działając z premedytacją, systematycznie poprzez swe działanie zmierzał do celu, był w swym działaniu zdeterminowany i nieustępliwy. Zabójstwo zostało popełnione w zamiarze bezpośrednim, a sposób jego popełnienia nie dawał pokrzywdzonemu żadnych szans na przeżycie. Pokrzywdzony został pozostawiony w mieszkaniu bez jakiejkolwiek szansy na pomoc, jeśli w ogóle w świetle takich ran owa pomoc byłaby obiektywnie możliwa; Z. S. (1) zmarł w wyniku wykrwawienia. Po popełnionej zbrodni oskarżony funkcjonował normalnie, nic nie wskazuje, by w jakikolwiek sposób przeżywał tę sytuację. Z miejsca zbrodni zabrał pokrzywdzonemu sygnet, przedmiot o istotnym znaczeniu dla pokrzywdzonego, a faktycznie niewielkiej wartości. Oskarżony zbrodni tej dopuścił się będąc uprzednio wielokrotnie karany, co istotne, był karany za dwie zbrodnie zabójstwa. Mimo wcześniejszych pobytów w zakładach karnych, a także mimo odbycia w całości orzeczonej kary 25 lat pozbawienia wolności i mimo długotrwałej izolacji, podeszłego wieku, po kilku latach od odbycia kary za dwie zbrodnie zabójstwa (zakład karny opuścił 6 lutego 2015 r.) popełnił kolejną zbrodnię o takim samym ciężarze gatunkowym. Opinie psychologiczna i psychiatryczna wskazują na zaburzania w sferze emocjonalnej, zaburzenia osobowości, opinia psychiatryczna wskazuje na ryzyko popełnienia podobnej zbrodni w przyszłości. Te wszystkie okoliczności, przy braku jakichkolwiek okoliczności łagodzących, zdecydowały o wymiarze kary mającej charakter eliminacyjny tj. dożywotniego pozbawienia wolności. Kary łagodniejsze, w tym kara 25 lat pozbawienia wolności nie spełni celów stawianych karze. Prowadzona wobec oskarżonego wieloletnia resocjalizacja w warunkach izolacji penitencjarnej nie przyniosła żadnego skutku. Sąd stoi na stanowisku, że dożywotnia izolacja oskarżonego od społeczeństwa sprawcy zdemoralizowanego, nie rokującego poprawy jest bezwzględnie konieczna. W świetle dyrektyw wymiaru kary, wskazanych powyżej okoliczności kara tego rodzaju jest adekwatną do bardzo wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu i takiego samego stopnia jego winy. Oczywistym jest, że kara dożywotniego pozbawienia wolności stanowi ostateczną represję i całkowitą izolację sprawcy i dlatego powinna być orzekana tylko w szczególnych sytuacjach, wobec sprawców czynów o bardzo wysokim stopniu winy; winna być orzekana tylko w takiej sytuacji, gdy pozostałe kary nie byłyby wystarczające dla oddania naganności czynu i osiągnięcia celów kary. W ocenie Sądu zbrodnia, jakiej dopuścił się oskarżony, ma wyjątkowy charakter z przyczyn, o których była już mowa wyżej. Uwzględniając uprzednią karalność oskarżonego za dwie zbrodnie zabójstwa, okoliczności tych zbrodni wskazane w obu wyrokach sądowych, dopuszczenie się kolejnej zbrodni zabójstwa po opuszczeniu zakładu karnego po 25 - letniej izolacji więziennej, ryzyko popełnienia kolejnej tego rodzaju zbrodni, na co wskazali biegli psychiatrzy, to wszystko daje podstawy do wnioskowania, że ani kara pozbawienia wolności, ani też kara 25 lat pozbawienia wolności, nie oddawałyby należycie bardzo wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i bardzo wysokiego stopnia winy sprawcy oraz poziomu demoralizacji oskarżonego i cele kary nie zostałyby w tym przypadku spełnione. Sąd uznał za celową i konieczną trwałą izolację oskarżonego ze społeczeństwa.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu z pkt IV wyroku i stopień winy, Sąd uznał, że są one wysokie. Wpływ na to miał rodzaj posiadanej broni, okres bezprawności tego czynu i ilość broni. Przestępstwem jest posiadanie nawet jednego naboju, jeżeli tego rodzaju nabój stanowi amunicję do broni palnej (tak: Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 8.07.2013 r., II AKa 209/13, LEX nr 1350435), tymczasem oskarżony posiadał broń palną i 7 sztuk naboi. Oskarżonemu należało przypisać zamiar bezpośredni, który także rzutuje niekorzystnie dla oskarżonego na wymiar kary. Na wymiar kary wpływ miało także to, że oskarżony podał czas trwania bezprawności tego czynu; bez jego wyjaśnień okoliczności tej nie można by było ustalić. Nie bez znaczenia pozostaje to, że posiadana broń jest narzędziem śmiercionośnym, niezwykle łato przy użyciu tego narzędzia pozbawić człowieka życia. Oskarżony uczynił to już trzykrotnie. Posiadanie broni przez osobę, która nie waha się, by zabić człowieka, jest wysoce społecznie szkodliwe i bardzo niebezpieczne dla społeczeństwa.

Mając na uwadze ilość i rodzaj posiadanych substancji narkotycznych oraz czas trwania bezprawności czynu, Sąd uznał, że społeczna szkodliwość tego czynu i stopień winy jest umiarkowany. Oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim,

Wymierzając kary Sąd miał na uwadze właściwości i warunki osobiste oskarżonego, o których mowa powyżej.

W. R.

I, IV, VI

VIII

Orzeczenie kary jednostkowej dożywotniego pozbawienia wolności obligowało do orzeczenia takiej kary łącznej.

W. R.

I

II

Sąd zasądził na rzecz reprezentującego prawa po zmarłym pokrzywdzonym, syna M. S. (1) kwotę 100 000 zł zadośćuczynienia za doznana krzywdę, zgodnie z jego wnioskiem i wnioskiem Prokuratora wobec spełnienia przesłanek z art. 46 § 1 k.k. Wysokość zadośćuczynienia z pewnością nie przekracza rozmiaru krzywdy wyrządzonej synowi pokrzywdzonego przez W. R.. Dokonanie zabójstwa Z. S. (1) pozbawiło jego syna osoby dla niego najbliższej, spowodowało w jego życiu nieodwracalną stratę. Pokrzywdzony miał bardzo dobre relacje z synem, jak wynika z materiału dowodowego, zamierzał podjąć kroki prawne, by przekazać mieszkanie, w którym mieszkał swemu synowi. Oskarżony dokonując zabójstwa pokrzywdzonego spowodował cierpienie najbliższej mu osoby, M. S. (1) doznał więc krzywdy w związku z zachowaniem oskarżonego i w pełni uzasadnionym było orzeczenie na jego rzecz zadośćuczynienia za nią. Istotą zadośćuczynienia jest bowiem złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej, i należy przy tym brać pod uwagę dramatyzm doznań osób bliskich, poczucie osamotnienia i odczuwalnej pustki, cierpienia i wstrząs psychiczny, rolę, jaką osoba zmarła odgrywała w rodzinie, a także to, czy najbliżsi będą umieli się znaleźć w nowej rzeczywistości (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13 września 2018r., II AKa 236/18, LEX nr 2571566). Orzeczony środek kompensacyjny, zdaniem Sądu, powinien przynajmniej częściowo i jedynie materialnie zrekompensować osobie najbliższej dla pokrzywdzonego doznaną stratę.

W. R.

III, V,VII

Rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych orzekając ich przepadek. W kwestii sygnetu zdecydowano do złożeniu tego dowodu rzeczowego do depozytu z uwagi na prawa spadkowe spadkobierców.

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. R.

I, IV, VI

IX

Zaliczono oskarżonemu W. R. na poczet orzeczonej kary łącznej dożywotniego pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

X, XI

Oskarżony występował w postępowaniu przygotowawczym i sądowym z obrońcą wyznaczonym mu z urzędu. Obrońca złożył wniosek o zapłatę poniesionych kosztów obrony według norm przepisanych, które nie zostały opłacone. Uwzględniając koszty postępowania przygotowawczego i sądowego, udział we wszystkich terminach rozprawy głównej, Sąd zasądził na rzecz obrońcy oskarżonego należne mu koszty z VAT na podstawie § 17 ust. 1 pkt 2, §17 ust. 2 pkt 5 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z oraz § 4 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia.

Oskarżony W. R. jest pozbawiony wolności. Mając na uwadze orzeczoną karę, brak majątku, Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

7.1PodpiS

SSO Beata Chojnacka Kucharska SSO Paweł Wyrzykowski