Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 sierpnia 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że P. K. jako pracownik płatnika składek M. Ś. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od 1 marca 2022 r. zarzucając pozorność umowy o pracę. (decyzja k. 24-26 akt ZUS)

P. K. złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie, że od 1 marca 2022 r. jako pracownik płatnika składek podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, zaprzeczając pozorności umowy o pracę. (odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie, podtrzymując zajęte stanowisko, a także wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (odpowiedź na odwołanie k. 4-5)

Zainteresowany płatnik składek nie zajął stanowiska w sprawie i nie stawił się na żadnym terminie rozprawy, będąc prawidłowo o tym powiadomionym. ( e-prot. z 15.12.2022 r.: 00:00:17, e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:00:20)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik składek -M. Ś. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w Ł. w zakresie świadczenia usług finansowych w ramach franczyzy dla Banku (...) S.A. z siedzibą w W.. (okoliczności niesporne, a nadto umowa zlecenia k. 19-21, zeznania świadka A. Z. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:05:09-00:11:28)

Odwołująca - P. K. została zatrudniona przez płatnika składek na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 marca 2022 r. na czas określony od 1 marca 2022 r. do 30 września 2022 r. na stanowisku doradcy klienta, w pełnym wymiarze czasu pracy, w systemie jednozmianowym, za wynagrodzeniem w wysokości 3480,00 zł brutto miesięcznie. Jako miejsce wykonywania pracy wskazano siedzibę pracodawcy oraz oddziały pracodawcy, a jako dzień rozpoczęcia pracy 1 marca 2022 r. (umowa o pracę k. 15)

Bezpośrednio przed zatrudnieniem przez płatnika składek - M. Ś. na podstawie opisanej umowy, odwołująca była zgłoszona od 19 sierpnia 2019 r. do 28 lutego 2022 r. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako pracownik innego płatnika składek –LIDER – I. Ł. z siedzibą w G.. (okoliczność niesporna)

P. K. jest osobą obcą w stosunku do płatnika składek.

Przed zawarciem badanej umowy o pracę wnioskodawczyni nie była zatrudniona u M. Ś..

O możliwości zatrudnienia u płatnika składek wnioskodawczyni dowiedziała się z portalu internetowego (...). Przed zatrudnieniem P. K. płatnik składek przeprowadził z odwołującą łącznie 2 rozmowy kwalifikacyjne - pierwsza przebiegała przez aplikację (...), a na drugą skarżąca stawiła się osobiście w oddziale Banku (...) w A.. Podczas drugiej rozmowy rekrutacyjnej oprócz M. Ś. obecna była także A. Z., która od września 2021 r. jest kierownikiem placówki Oddziału Banku (...) w A. w ramach umowy o współpracy z płatnikiem. (zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06, zeznania świadka A. Z. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:05:09-00:11:28)

Wnioskodawczyni w dniu 24 stycznia 2022 r. wypowiedziała umowę o pracę dotychczasowemu pracodawcy - LIDER – I. Ł. z siedzibą w G. z zachowaniem okresu 1- miesięcznego wypowiedzenia, ponieważ liczyła, że u płatnika składek będzie miała wyższe wynagrodzenie. (wypowiedzenie umowy o pracę k. 25, świadectwo pracy k. 26, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06)

P. K. od 2019 r. legitymuje się wykształceniem średnim ogólnokształcącym.

W sierpniu 2022 r., po pomyślnie zdanych egzaminach zawodowych, uzyskała tytuł technika administracji.

Podejmując zatrudnienie u płatnika składek wnioskodawczyni miała już ponad 2-letnie doświadczenie zawodowe jako doradca klienta, kasjer w (...) BANK S.A. - Oddziale w P., gdzie pracowała jako pracownik LIDER – I. Ł. z siedzibą w G.. W tym czasie odwołująca przeszła stosowne szkolenia i kursy niezbędne do wykonywania pracy w banku na w/w stanowisku.

( świadectwo pracy k. 26, certyfikat k. 27, zaświadczenie k. 28, świadectwo ukończenia liceum ogólnokształcącego k. 29, dyplom zawodowy k. 34, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06)

Przed zatrudnieniem płatnik składek wystawił wnioskodawczyni w dniu 25 stycznia 2022 r. skierowanie na wstępne badania do lekarza medycyny pracy. ( skierowanie k. 14, 71)

Lekarz orzecznik medycyny pracy wystawił na podstawie tego skierowania orzeczenie lekarskie z 27 stycznia 2022 r., zgodnie z którym nie było przeszkód natury medycznej do zatrudnienia wnioskodawczyni na stanowisku doradcy klienta przez płatnika składek. (orzeczenie k. 70)

Odwołująca dostarczyła płatnikowi składek zaświadczenie o niekaralności z dnia 27 stycznia 2022 r. ( zapytanie o udzielenie informacji z K. k. 18)

P. K. wykonywała od 1 marca 2022 r. na rzecz płatnika składek umówioną pracę doradcy klienta według stałego grafiku od poniedziałku do piątku, w godzinach od 9:00 do 17:00, w placówce partnerskiej (...) BANK przy ul. (...) w A..

W badanym okresie płatnik nie prowadził list obecności dla pracowników tego oddziału. Obecność pracownika wynikała z faktu jego zarejestrowania się w systemie bankowym.

Wnioskodawczyni została przeszkolona przez BANK (...) S.A. w zakresie produktów, jakości obsługi klienta, bezpieczeństwa finansowego m.in. przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w ostatnim tygodniu lutego 2022 r. przed przystąpieniem do pracy u płatnika.

Do obowiązków pracowniczych P. K. na stanowisku doradcy klienta należała kompleksowa bieżąca obsługa klientów bankowych oraz dbanie o jakość dokumentacji. W szczególności odwołująca zajmowała się udzielaniem kredytów, otwieraniem kont osobistych, także dla osób niepełnoletnich, a ponadto wykonywała operacje kasowe.

Praktycznie wnioskodawczynię do pracy w oddziale wprowadzała inna pracownica - A. K..

P. K. była upoważniona do podpisywania umów kredytowych, kasowych i kontowych w Oddziale BANKU (...).

Bezpośrednio pracę P. K. z plecenia płatnika składek nadzorowała i kierowała przełożona - A. Z., która codziennie była w oddziale banku.

W badanym okresie M. Ś. był osobiście około 5-6 razy w tym oddziale. Płatnik składek wiedział jakie konkretnie czynności wykonała wnioskodawczyni, ponieważ były one widoczne w systemie, do którego musiała się zalogować. Zdarzało się, że M. Ś. wydawał odwołującej polecenia e-mailowo.

(korespondencja mailowa w sprawie szkoleń k. 16-17, upoważnienie k. 38, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06, zeznania świadka A. Z. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:05:09-00:11:28)

Od 23 marca 2022 r. P. K. została także zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca u innego płatnika składek - A. Z.. (okoliczność niesporna)

A. Z. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której współpracuje z płatnikiem składek i wykonuje pracę kierownika Oddziału Banku (...), w którym w badanym okresie pracę świadczyła wnioskodawczyni.

Odwołująca zawarła z A. Z. jako przedsiębiorcą, umowę zlecenia, jako umowę składową głównej umowy o pracę zawartej z płatnikiem, po to, aby na tej podstawie było rozliczone prowizyjne wynagrodzenie za wypracowaną przez nią u M. Ś. ilość i wartość udzielonych kredytów gotówkowych, otwarcie kont osobistych, limitów w koncie oraz wydanych kart kredytowych.

Żeby otrzymać premię wnioskodawczyni musiała miesięcznie sprzedać 3 karty kredytowe, założyć 10 kont osobistych, założyć 3 konta biznes i udzielić kredytu na 300 000 zł netto miesięcznie.

Również druga pracownica tego oddziału A. K. była w badanym okresie zatrudniona przez A. Z. na umowę zlecenia na podstawie, której było wypłacane jej wynagrodzenie prowizyjne od udzielonych kredytów.

Odwołująca i A. K. wykonywały przedmiotowe umowy zlecenia w czasie i w miejscu świadczenia przez nie pracy u płatnika składek. Udzielanie kredytów odbywało się według obu umów: umowy o pracę i umowy zlecenia. A. Z. nadzorowała pracę odwołującej i A. K. na podstawie obu umów.

Wnioskodawczyni nie wiedziała w jaki sposób rozliczają się płatnik składek z A. Z. i nie miała na to żadnego wpływu.

( zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06, zeznania świadka A. Z. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:05:09-00:11:28, zeznania świadka A. K. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:18:33-00:24:59)

Płatnik wypłacał wnioskodawczyni wynagrodzenie zasadnicze w formie przelewu. Natomiast wynagrodzenie prowizyjne przelewała na konto wnioskodawczyni A. Z. 20 lub 25 dnia kolejnego miesiąca. (potwierdzenia przelewu wynagrodzenia k. 53-68, zestawienie transakcji k. 91-92, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06, zeznania świadka A. Z. e-prot. z 26.01.2023 r.: 00:05:09-00:11:28 )

P. K. była niezdolna do pracy z powodu choroby od 14 do 15 kwietnia 2022 r. a następnie od 19 maja 2022 r. do 19 czerwca 2022 r. (okoliczności niesporne, a nadto dokumentacja medyczna k. 109-111, 114-116, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06)

Po zakończeniu zwolnienia lekarskiego udzielonego od 19 maja 2022 r. wnioskodawczyni nie wróciła do pracy u płatnika składek, ponieważ praca nie spełniała jej oczekiwań. Wnioskodawczyni po zakończonym zwolnieniu lekarskim wykorzystała urlop wypoczynkowy, a następnie przebywała na urlopie bezpłatnym od 15 września 2022 r. do 30 września 2022 r.

Sporna umowa o pracę rozwiązała się z upływem okresu na jaki została zawarta z dniem 30 września 2022 r.

(zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06, świadectwo pracy k. 30-32, wniosek o urlop z 9.09.2022 r. k. 76, wnioski o urlop k. 74-75)

Płatnik składek sporządził dla wnioskodawczyni dokumentację osobową. (okoliczność niesporna)

P. K. została zgłoszona przez płatnika składek do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego z kodem tytułu ubezpieczenia - pracownik od 1 marca 2022 r. Dokument zgłoszeniowy (...) został złożony przez płatnika w ustawowym terminie 4 marca 2022 r. (okoliczność niesporna, a nadto druk (...) P (...) k. 73)

Płatnik składek złożył za odwołującą dokumenty rozliczeniowe za okres od marca 2022 r. do lipca 2022 r. i wykazał podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za marzec 2022 r. w wysokości 0,00 zł, za kwiecień 2022 r. w wysokości 3480,00 zł, za maj 2022 r. w wysokości 3248,00 zł, za czerwiec 2022 r. w wysokości 1972,00 zł i za lipiec 2022 r. z 0,00 zł podstawą wymiaru składek. Dokumenty rozliczeniowe zostały złożone w terminie.

W przekazanych imiennych raportach o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek płatnik składek wykazał za P. K. od 14 kwietnia 2022 r. do 15 kwietnia 2022 r. i od 19 maja 2022 r. do 18 czerwca 2022 r. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, a od 19 czerwca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego. (okoliczności niesporne)

Obecnie wnioskodawczyni nigdzie nie pracuje i poszukuje kolejnej pracy.

( zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 15.12.2022 r.:00:04:12-00:20:10 w zw. z e-prot. z 26.01.2023 r.:00:34:00-00:39:06)

Powyższy stan faktyczny został odtworzony na podstawie powołanych dokumentów, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron, a także na podstawie zeznań świadków i przesłuchaniu wnioskodawczyni, które to dowody Sąd uznał za wiarygodne .

Dodać należy, że ZUS nie podważył wartości dowodowej zeznań świadków, którzy w sposób logiczny i spójny wyjaśnili na czym polegała praca wnioskodawczyni w badanym okresie. Sąd uznał, że zeznania świadków stanowią w pełni wartościowy środek dowodowy, albowiem są to osoby, które w tym samym czasie co odwołująca wykonywały na rzecz płatnika składek pracę w tym samym oddziale banku, a zatem miały odpowiednią wiedzę na ten temat. Są to osoby obce dla stron, które nie mają żadnego interesu w składaniu zeznań korzystnych tylko jednej z nich .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.2022 r., poz. 1009 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym podlegają osoby fizyczne, będące pracownikami, od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Oznacza to, że warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym jest posiadanie statusu pracownika w rozumieniu art. 8 ust. 1 omawianej ustawy, który to przepis stanowi, że za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. W konsekwencji powyższego, decydujące znaczenie dla powstania stosunku ubezpieczeniowego ma uprzednie istnienie stosunku pracy.

W świetle art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem a pracodawca do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Na tle cytowanego przepisu zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie określone zostały konstytutywne cechy stosunku pracy, odróżniające go od innych stosunków prawnych. Należą do nich: dobrowolność, osobiste świadczenie pracy w sposób ciągły, podporządkowanie, wykonywanie pracy na rzecz pracodawcy ponoszącego ryzyko związane z zatrudnieniem i odpłatny charakter zatrudnienia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2006 roku, I PK 110/06, Lex nr 207175).

W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy organ rentowy podnosił, iż zakwestionowana umowa o pracę z dnia 1 marca 2022 r. zawarta została pomiędzy jej stronami dla pozoru, w celu skonstruowanie okoliczności świadczących o istnieniu stosunku pracy pomiędzy płatnikiem i odwołującą się.

To stanowisko organu rentowego, zdaniem Sądu Okręgowego, nie znajduje żadnego oparcia w dowodach zebranych w sprawie.

W ocenie Sądu Okręgowego, brak podstaw do ustalenia, że zawarta przez strony umowa o pracę z 1 marca 2022 r. miała charakter pozorny oraz, że czynność ta została dokonana w celu obejścia prawa.

Zgodnie z treścią art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza, że osoba oświadczająca wolę nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Inaczej mówiąc strony niejako udają, że dokonują jakiejś czynności prawnej np. zawierają umowę o pracę. Pozorność jest zatem wadą oświadczenia woli polegającą na świadomej, a przy tym ujawnionej wobec adresata i przez niego aprobowanej, niezgodności pomiędzy treścią złożonego oświadczenia woli, dostępną dla innych uczestników obrotu, a rzeczywistą wolą osoby składającej to oświadczenie. Pozorne oświadczenie woli ma miejsce wówczas gdy jest skierowane do adresata. Wada tego oświadczenia polega na niezgodności między aktem woli a jej przejawem na zewnątrz (art. 83 § 1 kodeksu cywilnego).

Podleganie pracowniczym ubezpieczeniom społecznym jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ale legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, na co Sąd Najwyższy wielokrotnie zwracał uwagę, że nie skutkuje w sferze prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego taka umowa o pracę, która nie wiąże się z wykonywaniem tej umowy, a zgłoszenie do ubezpieczenia następuje tylko pod pozorem istnienia tytułu ubezpieczenia w postaci zatrudnienia. Chodzi tu zatem o "fikcyjne" zawarcie umowy, gdzie następuje zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego jako pracownika osoby, która w rzeczywistości pracy nie świadczyła (por. wyroki SN z 16 marca 1999 r. II UKN 512/98, OSNAPiUS rok 2000, Nr. 9, poz. 36; z 28 lutego 2001 r. II UKN 244/00, OSNAPiUS rok 2002, Nr. 20, poz. 496; z 17 grudnia 1996 r. II UKN 32/96, OSNAPiUS rok 1997, Nr. 15, poz. 275; z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04,OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 122; z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 122; z 25 stycznia 2005 r. II UK 141/04, OSNAPiUS rok 2005, Nr. 15, poz. 235, str. 712).

Tytułem do ubezpieczenia, z którym przepisy prawa ubezpieczeń społecznych łączą podleganie ubezpieczeniu i prawo do świadczeń, miało być w przedmiotowej sprawie zatrudnienie, jako wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy. Nie jest istotne przy tym, czy strony miały realny zamiar zobowiązania się – przez pracownika do wykonywania pracy a przez pracodawcę do przyjmowania tego świadczenia i wypłacania wynagrodzenia, lecz to czy zamiar taki został w rzeczywistości zrealizowany.

Pozorność wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych i jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich. Istotne znaczenie ma niezgodność między aktem woli a jego uzewnętrznieniem. Założeniem unormowania jest zgoda drugiej osoby na złożenie oświadczenia woli dla pozoru.

W niniejszej sprawie stosunek prawny, w ramach którego wnioskodawczyni świadczyła pracę doradcy klienta w Oddziale BANKU (...) w A. na rzecz płatnika składek współpracującego z w/w bankiem na zasadzie franczyzy, spełnia cechy stosunku pracy określone w powołanym wyżej przepisie art. 22 § 1 k.p.

Odwołująca podjęła pracę u płatnika zgodnie z badaną umową i rzeczywiście wykonywał umówioną rodzajowo pracę na stanowisku doradcy klienta w spornym okresie od 1 marca 2022 r. do czasu powstania jej niezdolności do pracy od 19 maja 2022 r.

Podkreślić należy, że w dacie zawierania umowy o pracę wnioskodawczyni była zdolna do wykonywania tej pracy, co potwierdza orzeczenie lekarza medycyny pracy z 27 stycznia 2022 r., a nadto złożona do akt dokumentacja medyczna skarżącej, w której nie ma żadnych zapisów świadczących o przeszkodach natury medycznej do podjęcia przez skarżącą zatrudnienia u płatnika składek. Zdaniem Sądu w świetle dostępnych dowodów strony badanej umowy nie mogły w dacie jej zawierania antycypować, że w przyszłości ubezpieczona będzie niezdolna do pracy z powodu choroby.

Zważyć też należy, że przed zatrudnieniem u płatnika wnioskodawczyni miała pracowniczy tytuł do ubezpieczeń społecznych i to na podstawie jej decyzji umowa o pracę z poprzednim pracodawcą uległa rozwiązaniu za wypowiedzeniem. Przyczynę zmiany pracy wnioskodawczyni wyjaśniła w sposób logiczny i przekonujący.

Jednocześnie nie sposób nie zauważyć, że u byłego pracodawcy skarżąca wykonywała tożsamą rodzajowo pracę doradcy klienta w placówce banku, a zatem miała odpowiednie kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności do podjęcia pracy na takim samym stanowisku u płatnika, który niezależnie od powyższego przeszkolił wnioskodawczynię przed zawarciem umowy o pracę w zakresie świadczonych przez placówkę Oddziału BANKU (...) usług finansowych. Zarówno wykształcenie, jak zdobyte dotychczas doświadczenie zawodowe przez wnioskodawczynię nakazują uznać, że płatnik podjął racjonalną decyzję zatrudniając skarżącą.

Sam sposób w jakim doszło do zawarcia umowy o pracę również nie wskazuje na to, że strony zamierzały stworzyć fikcyjny tytuł do ubezpieczeń społecznych. Rekrutacja była zewnętrzna i odbyła się na podstawie zgłoszenia się wnioskodawczyni na ogłoszenie o pracę płatnika umieszczone na stronie (...), a samo zawarcie umowy było poprzedzone rozmową rekrutacyjną z udziałem nie tylko płatnika składek, ale też kierownika oddziału banku.

Przesłuchani w sprawie wnioskodawczyni oraz świadkowie w sposób koherentny zeznali, że odwołująca rzeczywiście wykonywała w badanym okresie umówioną pracę na rzecz płatnika na stanowisku doradcy klienta. Z dostępnych dowodów wynika, że wnioskodawczyni była należycie upoważniona do zawierania umów na usługi bankowe z klientami oddziału.

Świadkowie i sama wnioskodawczyni szczegółowo wyjaśnili na czym konkretnie polegała praca odwołującej, w jaki sposób została wprowadzona do pracy i kto sprawował bieżącą kontrolę oraz nadzór nad jej pracą, a także w jaki sposób kształtowało się jej wynagrodzenie.

W kontekście wynagrodzenia skarżącej nie sposób nie zauważyć, że taką samą politykę zatrudnienia i wynagrodzenia płatnik składek stosował również wobec drugiej pracownicy oddziału, która pracowała na tożsamym, co skarżąca stanowisku pracy i miała taki sam zakres obowiązków. Opisana przez świadków polityka wynagrodzenia prowizyjnego jest charakterystyczna dla sektora usług bankowego, gdzie pracownik powinien być nastawiony na efekty pracy. Świadkowie i wnioskodawczyni w sposób spójny przedstawili warunki przyznawania prowizyjnego wynagrodzenia.

Z zeznań tych świadków wynika również, że bezpośrednim przełożonym wnioskodawczyni była kierowniczka placówki BANKU (...) w A., która bieżąco kierowała i nadzorowała zgodnie z poleceniem płatnika składek, pracą skarżącej i drugiej pracownicy banku. Poza tym zdarzało się, że płatnik także sam bezpośrednio wydawał polecenia wnioskodawczyni i A. K. mailowo.

Co prawda płatnik nie prowadził ewidencji czasu pracy dla pracowników tego oddziału, jednakże Sąd nie miał żadnych wątpliwości, że obecność tych pracowników w umówionych godzinach pracy zgodnie z obowiązującym grafikiem płatnik składek mógł skontrolować i jednoznacznie ustalić, albowiem wynikało to z faktu, iż pracownice oddziału musiały się zalogować do systemu, co dawało wystarczającą podstawę do ustalenia, że świadczyły pracę w umówionym wymiarze godzin pracy.

Płatnik składek na podstawie danych w tym systemie miał też możliwość skontrolowania co konkretnie dany pracownik wykonał danego dnia pracy.

Zdaniem Sądu w świetle ustalonych faktów brak podstaw do kwestionowania zeznań świadków w zakresie w jakim potwierdzili wykonywanie pracy przez wnioskodawczynię, skoro znajdują one potwierdzenie w złożonych dokumentach, a nadto świadkowie byli osobami obcymi w stosunku do stron, a zatem nie mieli żadnego interesu, aby składać zeznania korzystne dla jednej z nich. Trzeba też podkreślić, że wartości dowodowej zeznań przesłuchanych świadków nie podważał w toku niniejszego postępowania organ rentowy.

Co prawda wnioskodawczyni nie powróciła już do pracy u płatnika składek po zakończeniu zwolnienia lekarskiego, na którym przebywała od 19 maja 2022 r. a umowa o pracę uległa rozwiązaniu z upływem terminu na jaki została zawarta, jednakże w żaden sposób nie przesądza to o pozorności zatrudnienia skarżącej. W świetle złożonych przez wnioskodawczynię zeznań nadzieje jakie skarżąca wiązała z zatrudnieniem u płatnika nie spełniły się i dlatego odwołująca postanowiła, że poszuka innej pracy. Zdaniem Sądu odwołująca zeznała prawdę, szczerze podając powody takiej decyzji. Jej zeznania nie noszą cech konfabulacji i nie można odmówić im logiki, a nadto znajdują potwierdzenie w złożonych dokumentach w postaci wniosków o urlop.

Reasumując - Sąd zważył, że całokształt ustalonych w przedmiotowej sprawie okoliczności w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wskazuje, że P. K. zawierając sporną umowę o pracę miała zamiar świadczyć pracę i rzeczywiście na jej podstawie świadczyła umówioną pracę doradcy klienta na rzecz płatnika składek, a płatnik faktycznie miał rzeczywiste i uzasadnione powody by zatrudnić w swojej firmie wnioskodawczynię, przyjmował pracę świadczoną przez nią i wypłacał umówione wynagrodzenie.

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do twierdzenia, że umowa ta była czynnością „fikcyjną”. Ubezpieczona podjęła bowiem wykonywanie czynności wynikających z umowy o pracę z 1 marca 2022 r. i do czasu powstania niezdolności do pracy wykonywała je w reżimie charakterystycznym dla stosunku pracy pozostając w podporządkowaniu pracowniczym względem płatnika składek.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd Okręgowy uznał, że wnioskodawczyni jako pracownik u płatnika składek od 1 marca 2022 r. podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu i w rezultacie zmienił zaskarżoną decyzję, o czym orzekł, jak w sentencji wyroku, na mocy powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c.

A.P.

SSO Paulina Kuźma