Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

II K 513/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Obornikach

02.10.2009

II K 440/09

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Chodzieży

14.04.2010

II K 166/10

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Chodzieży

13.10.2010

II K 556/10

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu

15.09.2011

II K 573/11

1.1.5.

Sąd Rejonowy w Jarocinie

11.09.2013

II K 316/13

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu

26.04.2018

II K 90/18

1.1.7.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu

17.12.2018

II K 671/18 (objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Trzciance II K 429/19)

1.1.8.

Sąd Rejonowy w Trzciance

08.01.2019

II K 432/18 (objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Trzciance II K 429/19)

1.1.9.

Sąd Rejonowy w Chodzieży

20.08.2020

II K 629/19 (objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda VI K 306/22)

1.1.10.

Sąd Rejonowy Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

09.12.2020

VI K 147/20 (objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda VI K 306/22)

1.1.11.

Sądu Rejonowego w Wągrowcu

24.05.2022

II K 207/22

1.1.12.

Sądu Rejonowego w Wągrowcu

03.08.2022

II K 336/22

1.2.  Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

A. K. ( l. 40 ) został skazany:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 02.10.2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 440/09 skazującego za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k., popełnione w okresie od 23.05.2009r. do 04.06.2009 r., na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym ;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 14.04.2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 166/10 skazującego za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k., art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniach: 14.12.2009 r., 27.12.2009r., 30.12.2009 r., 31.12.2009r., 05.01.2010r., na karę 2 lat pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, orzeczono grzywnę 50 stawek dziennych po 20 zł (art. 33 § 2 k.k.) - kara grzywny wykonana, postanowieniem z dnia 01.03.2013 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 13.10.2010 r. sygn. akt II K 556/10 skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k., popełnione w okresie od listopada 2009 r. do sierpnia 2010 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, postanowieniem z dnia 11.03.2013 r. zarządzono wykonanie kary;

4. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 15.09.2011 r. sygn. akt II K 573/11 skazującego za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., popełnione dnia 13.05.2011 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby - postanowieniem z dnia 29.10.2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 11.09.2013 r. sygn. akt II K 316/13 skazującego za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione od 12.08.2012 r. do 10.10.2012 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

6. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 26.04.2018 r. w sprawie o sygn. II K 90/18 za: - przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. i art. 209 § 1a k.k., popełnione w okresie od 25.09.2012 r. do 16.06.2013 r., na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

- ciąg przestępstw z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 209 § 1a k.k., popełnione w okresie od 01.06.2016 r. do 09.11.2016 r. i od 14.02.2017r. do 22.11.2017r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

i karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności ;

7. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 17.12.2018 r. sygn. akt II K 671/18 skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1a k.k., popełnione od 23.11.2017 r. do 18.06.2018 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

8. wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 08.01.2019 r. sygn. akt II K 432/18 skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1a k.k., popełnione od 21.04.2017 r. do17.06.2018 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 16.01.2020r. sygn. II K 492/19 połączono kary orzeczone w sprawach: II K 671/18, II K 432/18 i wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności;

9. Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 20.08.2020 r. sygn. akt II K 629/19 skazującego za przestępstwo z art. 235 k.k. i art. 270 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 15.06.2019r., na karę roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym; postanowieniem z dnia 30.06.2021 r. orzeczono karę zastępczą pozbawienia wolności;

10. wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 09.12.2020 r. w sprawie o sygn. VI K 147/20 za:

- przestępstwo z art. 193 k.k., popełnione w dniu 16.08.2019 r., na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

- przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w dniu 16.08.2019 r., na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

i karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda z dnia 11.07.2022r. sygn. VI K 306/22 połączono kary orzeczone w sprawach: VI K 147/20 i II K 629/19 i wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności;

11. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 24.05.2022 r. sygn. akt II K 207/22 skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1 i 1a k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k., popełnione od 30.09.2020 r. do 21.06.2021 r., na karę roku pozbawienia wolności;

12. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 03.08.2022 r. sygn. akt II K 336/22 skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 209 §1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione od 27.06.2021 r. do 19.01.2022 r., na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

odpisy wyroków i dane o skazaniach z akt spraw

7-11,25-28, 37, 54-77 oraz akta główne:

II K 440/09, II K 166/10, II K 556/10, II K 573/11, II K 316/13, II K 90/18, II K 671/18, II K 432/18, II K 492/19, II K 629/19, VI K 147/20, VI K 306/22, II K 207/22, II K 336/22

wyjaśnienia skazanego

81

karta karna

12, 40

1.2.1.2.

Skazany odbył kary z wyroków o sygn. II K 440/09, II K 166/10, II K 556/10, II K 573/11, II K 316/13, II K 90/18, II K 671/18 i II K 432/18 (II K 492/19).

Po odbyciu w dniu 14.08.2020 r. ostatniej kary (roku pozbawienia wolności) z wyroku łącznego sygn. II K 492/19 - łączącego dwa skazania za przestępstwa tzw. niealimentacji - skazany w dalszym ciągu uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego (w okresach od 30.09.2020 r. do 21.06.2021 r. i od 27.06.2021 r. do 19.01.2022 r.). W tym czasie nie był zarejestrowany w PUP (nie stawił się), podejmował odpłatne zajęcia dorywcze.

Za te kolejne dwa przestępstwa tzw. niealimentacji został skazany w sprawach o sygn. II K 207/22 i II K 336/22.

Aktualnie (od 12.09.2022 r.) odbywa karę pozbawienia wolności ze sprawy o sygn. II K 336/22.

Karę pozbawienia wolności z wyroku łącznego w sprawie o sygn. VI K 306/22 (II K 629/19 i VI K 147/20) odbył częściowo w okresie 11.03.2022r. do 12.09.2022r. Kara ta podlega dalszemu wykonaniu.

Kara pozbawienia wolności ze sprawy o sygn. II K 207/22 - podlega wykonaniu.

dane o odbyciu kar

42-43,

15-23, 78-80

dane osobo-poznawcze

k. 21-22,27,65,98 akt II K 207/22 i k. 13, 43 II K 336/22

karta karna

12, 40

opinia o skazanym

44-45

wyjaśnienia skazanego

81

1.2.1.3.

Skazany:

- zdrowy, kawaler, przed osadzeniem mieszkał z konkubiną i jej dziećmi; na dwoje dzieci z poprzedniego związku ma obowiązek alimentacyjny;

- z zawodu tapicer, zatrudniony odpłatnie poza zakładem karnym; wynagrodzenie zajęte na poczet alimentów; z obowiązków pracowniczych wywiązuje się sumiennie (wniosek o nagrodę);

- w zakładzie karnym zachowuje się poprawnie (cztery razy nagradzany, relacje z współosadzonymi układa zgodnie);

- karę odbywa w systemie programowanego oddziaływania, uczestniczy w rozmowach z psychologiem; deklaruje krytyczny stosunek do przestępstw;

- utrzymuje kontakt z najbliższymi.

opinia o skazanym

44

wyjaśnienia skazanego

81

wniosek o nagrodę

50

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1

odpisy wyroków, opinie o skazanym, zaświadczenia, dane o odbyciu kar, karta karna i dokumenty w aktach spraw

Dokumenty te nie budziły wątpliwości pod względem autentyczności i prawdziwości zawartych w nich treści; zostały sporządzone rzetelnie i przez uprawnione do tego podmioty. Zebrany w ten sposób materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do dokonania ustaleń faktycznych w zakresie zachowania skazanego w okresie odbywania kary pozbawienia wolności i na wolności, jego warunków rodzinnych, majątkowych i stanu zdrowia, a także danych dot. odbycia kar, a w konsekwencji do określenia stopnia zaawansowania procesu readaptacji społecznej skazanego.

wyjaśnienia skazanego

Skazany opisywał swoją sytuację życiową i przebieg wykonywania kary zasadniczo zgodnie z zebranym materiałem dowodowym, a zatem nie było powodów, by wyjaśnienia te kwestionować. W zakresie wyrażanego przez skazanego krytycznego stosunku do popełnianych w przeszłości przestępstw i woli poprawy, oświadczenia skazanego mają charakter deklaratoryjny. Wymagają zweryfikowania w kontekście zebranych danych dotyczących funkcjonowania skazanego w warunkach zakładu karnego i pobytu na wolności, o czym dalej (sekcja 4).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------

3.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu

II K 207/22

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu

II K 336/22

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W związku ze zmianą normatywną w odniesieniu do instytucji zbiegu przestępstw - wprowadzoną ustawą z 19.6.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 - określając warunki do wydania wyroku łącznego należy uwzględnić w pierwszej kolejności przepis przejściowy art. 81 cyt. ustawy, który wprowadza:

a) w art. 81 ust. 2 cyt. ustawy, nakaz stosowania nowej ustawy w sytuacji, gdy wszystkie kary jednostkowe orzeczone zostały prawomocnie po dniu wejścia w życie nowelizacji, tj. od 24.06.2020 r. (na gruncie tych przepisów Sąd orzeka karę łączną z jednorodzajowych kar lub kar podlegających łączeniu, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw).

b) w art. 81 ust. 1 cyt. ustawy, nakaz stosowania ustawy w brzmieniu dotychczasowym w przypadku, gdy wszystkie łączone kary zostały prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. przed 24.06.2020 r. (na gruncie tych przepisów kara łączna wymierzana była w odniesieniu do kar jednostkowych lub kar łącznych, które były jednorodzajowe (lub inne podlegające łączeniu) i podlegały wykonaniu (w całości lub części), a nadto co do których nie zachodziła przesłanka negatywna określona w art. 85 § 3 k.k. (popełnienie czynu w czasie odbywania innej kary).

Sąd miał także na uwadze, że hipotezą art. 81 cyt. ustawy nie są objęte przypadki generujące potrzebę połączenia kar orzeczonych prawomocnie w okresie obowiązywania różnych porządków normatywnych, dla których datą graniczną jest 24.06.2020 r., dlatego też zastosowanie do nich znajdowałby art. 4 § 1 k.k. (por. tak też SA Szczecin, post. 05.05.2021 r., II AKz 167/21).

Na wstępie należy wyjaśnić, że aktualnie wykonaniu podlegają kary z wyroków sygn. II K 207/22, II K 336/22 i wyroku łącznego sygn. VI K 147/20 (obejmującego jednostkowe skazania w sprawach o sygn. VI K 147/20 i II K 629/19). Kary orzeczone w/w jednostkowymi skazaniami zostały orzeczone wyrokami prawomocnymi po dniu 24.06.2020 r., a zatem zastosowanie znajdą przepisy o karze łącznej w brzmieniu aktualnym.

Podstawą kary łącznej orzeczonej w niniejszej sprawie są wyłącznie kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach sygn. II K 207/22 i II K 336/22, gdyż na gruncie obecnych przepisów zachodzi odpowiednia – normatywnie wyznaczona przez art. 85 § 1 k.k.– relacja czasu popełnienia czynów do daty wyrokowania w tych sprawach (tj. czyn ze sprawy o sygn. II K 336/22 popełniony został przed wydaniem pierwszego chronologicznie w tej grupie wyroku w sprawie o sygn. II K 207/22). Przy czym za czas popełnienia przestępstw wieloczynnościowych, do których zalicza się przestępstwo nie alimentacji, należy uznać czas dokonania ostatniego z czynów składających się na realizację znamion typu (tak: SA w G. w post. z 11.8.1999 r., II AKo 199/99; wyr. SN z 15 IV 2002 r., II KKN 387/01).

Wskazać należy, że takie normatywnie wyznaczone warunki temporalne nie zachodzą między tymi dwoma skazaniami a wcześniejszymi skazaniami w sprawach sygn. II K 629/19 i VIK 147/20 (objętymi wyrokiem łącznym sygn. VI K 306/22), gdyż żaden z czynów w sprawach sygn. II K 207/22 i II K 336/22 nie został popełniony przed datą wydania wyroku w sprawie sygn. II K 629/19 lub VI K 147/20.

Nie zachodziły zatem warunki w rozumieniu art. 575 § 1 k.p.k., które uzasadniałyby połączenie kar orzeczonych w sprawach sygn. II K 207/22 i II K 336/22 z karami objętymi poprzednio wydanym wyrokiem łącznym sygn. VI K 306/22. Wyrok łączny w sprawie sygn. VI K 306/22 korzysta zatem z atrybutu prawomocności, a zawarte w nim rozstrzygnięcia podlegają ochronie wynikającej z powagi rzeczy osądzonej (art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.).

Podobne uwagi natury prawnej należy odnieść do poprzedniego wyroku łącznego w sprawie o sygn. II K 492/19 (brak warunków do wydania nowego wyroku łącznego obejmującego skazania, co do których zapadł już prawomocny wyrok łączny).

2. Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Sąd zauważa ponadto, że A. K. został skazany dwoma wyrokami za przestępstwa z art. 209 §1 w zw. z §1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., należące do ciągu przestępstw, stąd też należało w podstawie prawnej przywołać również art. 91 § 3 k.k.

Zgodnie z ugruntowanym już obecnie orzecznictwem, w takiej sytuacji kara orzekana wyrokiem łącznym jest karą łączną, której podstawę stanowią kary z osobna wymierzone za te przestępstwa. Oznacza to, że kara łączna wymierzana jest w granicach powyżej dolnej granicy najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa, do sumy tych kar (art. 86 § 1 k.k.), przy czym górna granica takiej kary łącznej nie może przekroczyć górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, przewidzianego w przepisie, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje (tak: SN wyrok z 30.04.2015 r., VKK 395/14; uchwała SN z 30.09.2014 r., I KZP 20/14).

Orzeczona wobec skazanego kara łączna - której podstawą są wymienione w pkt 3.1.1. i 3.1.2. uzasadnienia kary jednostkowe pozbawienia wolności - powinna zatem mieścić się w granicach: powyżej najwyższej z tych kar (powyżej roku) do ich sumy (rok + 7 miesięcy), która to suma – w realiach niniejszej sprawy – nie przekracza górnej granicy ustawowego zagrożenia za przypisane mu przestępstwa z art. 209 §1 w zw. z § 1a k.k. zwiększonego o połowę (górna granica zagrożenia karą pozbawienia wolności za występek z art. 209 §1a k.k. wynosi 2 lata).

3. Na podstawie art. 85a k.k., orzekając karę łączną, Sąd brał pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Użycie w tekście prawnym wyrażenia „przede wszystkim” wyklucza możliwość przyjęcia, że dyrektywy prewencji indywidualnej i generalnej są jedynymi, które należy brać pod uwagę przy orzekaniu kary łącznej. W szczególności, przy wymiarze kary łącznej sąd musi kierować się także związkiem przedmiotowo – podmiotowym między zbiegającymi się przestępstwami, który może mieć zasadnicze znaczenie dla określenia zasady łączenia kar. Im ściślejszy jest ten związek, tym bardziej rozważyć należy możliwość zastosowania absorpcji czy asperacji, przy założeniu, że pełna absorpcja bądź kumulacja winny mieć – co do zasady – charakter wyjątkowy (wyrok SN z 02.02.2021 r., IV KK 426/20).

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

- skazany dopuścił się występków wymierzonych w to samo dobro prawne (rodzina, opieka), naruszone zostały prawa tych samych pokrzywdzonych (dwójka dzieci), strona przedmiotowa i podmiotowa zachowania była taka sama (zaniechanie alimentowania; zamiar bezpośredni; motywacja), oba czyny popełnione w warunkach recydywy specjalnej podstawowej; miejsce popełnienia czynu było to samo, a odstęp między kolejnymi występkami był krótki - zachodzi zatem ścisłe powiązanie między występkami;

- skazany deklaruje wolę poprawy i krytyczne podejście do popełnianych przestępstw; pracuje odpłatnie (w ten sposób reguluje częściowo dług alimentacyjny) i poprawnie funkcjonuje w warunkach więziennych - to niewątpliwie istotne czynniki działające na korzyść skazanego;

- prognostyczne znaczenie tych okoliczności należy jednak ważyć z umiarem, bacząc również na sposób postępowania skazanego w warunkach wolnościowych i jego dotychczasowy stosunek do porządku prawnego, w tym do obowiązku alimentowania;

– wszak A. K. za niealimentację był już łącznie skazywany sześciokrotnie (w tym czterokrotnie przed analizowanymi obecnie występkami); a łączny okres niełożenia alimentów na dzieci wyniósł pond sześć i pół roku (licząc tylko okres objęty prawomocnymi skazaniami);

- skazany poddawany był różnorakim odziaływaniom resocjalizującym (probacja przy warunkowym zawieszeniu i przy warunkowym przedterminowym zwolnieniu, krótkoterminowe kary pozbawienia wolności) - środki te nie odniosły jednak założonych celów;

- uzasadniony jest zatem wniosek, że skazany otrzymał w przeszłości dość dużą liczbę „ostrzeżeń”, które nie dawały jednak trwałych efektów resocjalizujących;

- zaledwie półtora miesiąca po opuszczeniu zakładu karnego (po odbyciu łącznie roku pozbawienia wolności za dwa występki niealimentacji) skazany ponownie uchylał się od obowiązku alimentacyjnego, za co został skazany (w podlegających obecnie łączeniu sprawach)

– powyższe okoliczności plasują skazanego wśród sprawców niepoprawnych;

- ocena zatem obecnej postawy skazanego musi uwzględniać nie tylko jego deklaracje poprawy i prawidłowe funkcjonowanie w warunkach kontrolowanych (zakład karny), ale też sposób funkcjonowania w warunkach wolnościowych – łączna ocena w/w elementów pozwala na wyprowadzenie ostrożnej prognozy wobec przyszłego zachowania się skazanego;

- wymaga bowiem podkreślenia, że skazany w warunkach kontrolowanych (więziennych) potrafi sumiennie pracować odpłatnie i regulować częściowo alimenty, podczas gdy w warunkach wolnościowych traci te umiejętności, imając się zajęć dorywczych wymykających się komorniczej egzekucji;

- względy prewencyjne i wychowawcze dyktują tym samym wniosek o potrzebie ukształtowania takiej kary łącznej, która poprzez realną dolegliwość będzie w stanie przeciwdziałać dalszemu utrwaleniu się tego rodzaju negatywnego zjawiska;

- to właśnie względy wychowawcze sprzeciwiały się nadmiernemu premiowaniu skazanego poprzez kształtowanie kary łącznej w sposób zbliżony do metody absorbcji, by nie wyrabiać w nim przekonania, że im więcej popełnia przestępstw, tym łagodniej jest traktowany i to w sytuacji, gdy ostatnich czynów dopuszczał się już w warunkach recydywy specjalnej;

- wobec tego należało ukształtować karę łączną w oparciu o metodę asperacji, odrzucającą skrajne rozwiązania;

- orzeczona kara łączna jak w pkt 1 wyroku łącznego będzie w ocenie Sądu celową, z punktu widzenia wychowawczego i prewencyjnego, reakcją na popełnione czyny, stanowiąc syntetyczną całościową ocenę zachowań skazanego, nie przekraczającą ocenianego globalnie stopnia jego zawinienia i karygodności wszystkich występków;

- uwzględnia ponadto dostatecznie ścisłe związki przedmiotowo-podmiotowe między analizowanymi przestępstwami, a także to, że skazany poprawnie funkcjonuje w warunkach więziennych, sumienie pracuje i reguluje z wynagrodzenia dług alimentacyjny oraz przejawia krytycyzm wobec popełnionych występków;

- ubocznie wskazać należy, że sytuacja skazanego nie uległa pogorszeniu w porównaniu z tą, w jakiej znajdowałby się, gdyby osądzany był jednym wyrokiem za ciąg przestępstw z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., a to mając na uwadze, że orzeczona obecnie kara łączna znacznie odbiega od górnej granicy kary grożącej za ciąg przestępstw niealimentacji;

- dalsze łagodzenie kary łącznej mogłoby wpływać demoralizująco na skazanego; ponadto, nie można zupełnie marginalizować względów ogólno-prewencyjnych i z zakresu kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

- zbyt łagodne traktowanie skazanych na kilka przestępstw, w tym zwłaszcza w warunkach recydywy, nie wpłynie pozytywnie na kształtowanie postaw moralnych organizujących życie społeczne, ani nie przyczyni się do budowania przekonania o celowości przestrzegania norm systemy te tworzących oraz nieuchronności kary za dość powszechne przestępstwo, jakim jest niealimentacja.

5.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 577 k.p.k. – zaliczenie okresów na poczet wymierzonej kary łącznej.

3

Brak materialnoprawnych warunków do połączenia kar w pozostałym zakresie (art. 572 k.p.k.); przy czym co do skazań objętych poprzednimi wyrokami łącznymi - z uwagi na stan rzeczy osądzonej (art. 574 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. - por. sekcja 3 uzasadnienia).

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Kosztami został obciążony Skarb Państwa - zwolnienie skazanego od obowiązku, z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności i ciążące na nim zobowiązania alimentacyjne.

8.  PODPIS

Sędzia Anna Filipiak