Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 1038/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Tomkiewicz (spr.)

Sędziowie SSO Dariusz Firkowski

SSO Remigiusz Chmielewski

Protokolant st.sekr.sądowy Jolanta Jankowska

przy udziale del. Prokuratora Prokuratury Okręgowej Radosława Smoktunowicza

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014r.

sprawy B. K.

oskarżonego o przestępstwo z art. 286§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w Biskupcu

z dnia 22 sierpnia 2013r. sygn. akt VI K 348/13

I.  zaskarżony wyrok uchyla i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Mrągowie Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu z/s w Biskupcu do ponownego jej rozpoznania;

II.  kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. M. kwotę 420 zł. tytułem opłaty za obronę z urzędu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz 96,60zł. tytułem podatku VAT od tej nalezności.

UZASADNIENIE

B. K. został oskarżony o to, że w dniu 04 czerwca 2011 r. w nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził Ł. C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, iż posługując się Nickiem(...), wprowadził go w błąd co do faktu posiadania i chęci zbycia telefonu komórkowego marki N. (...), wystawiając informację o sprzedaży takiego telefonu na portalu internetowym (...) , po czym przywłaszczył kwotę 390 zł, wpłaconą w dniu 05 czerwca 2011 r. przez pokrzywdzonego na jego konto tytułem kupna wyżej wskazanego telefonu, tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Mrągowie, w VI Zamiejscowym Wydziale Karnym w Biskupcu wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2013 roku, w sprawie o sygn. akt VI K 348/13 orzekł:

I. oskarżonego B. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego

mu czynu, z tym ustaleniem, iż oskarżony przywłaszczył kwotę 415 złotych i za

to z mocy art. 286 § 1 kk skazał go i wymierzył mu karę 7 (siedmiu) miesięcy

pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Ł. C. kwoty 415 (czterystu piętnastu) złotych.

III. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelację złożył Prokurator Rejonowy w B., zaskarżając orzeczenie w całości na niekorzyść oskarżonego.

Skarżący zarzucił przedmiotowemu orzeczeniu obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na jego treść, tj. art. 335 § 1 kpk oraz art. 343 § 7 kpk poprzez dokonanie modyfikacji wniosku złożonego w trybie art. 335 kpk bez udziału oskarżonego i bez jego zgody, co skutkowało wydaniem wyroku, w którym przyjęto większą kwotę szkody i tym samym większy obowiązek naprawienia szkody.

W oparciu o podniesiony zarzut skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Biskupcu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna w zakresie zawartego w niej wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie tej sprawy do ponownego jej rozpoznania.

Przede wszystkim stwierdzić należy, iż Sąd Rejonowy wydał wyrok z obrazą przepisów prawa procesowego tj. art. 343 kpk i art. 335 § 1 kpk. Instytucja tzw. dobrowolnego poddania się karze przez oskarżonego zawarta w przepisie art. 335 kpk jest „umową procesową” między prokuratorem a podejrzanym, która zawiera w sobie zobowiązanie prokuratora do wysunięcia określonej propozycji co do wymiaru kary oraz zobowiązanie podejrzanego do dobrowolnego poddania się karze. Sąd pierwszej instancji, wyrokujący w trybie art. 343 § 1-6 kpk na posiedzeniu, związany jest treścią uzgodnień oskarżonego i prokuratora, a więc nie może wydać innego wyroku niż skazujący ani orzec innej kary lub środka karnego od uzgodnionego przez strony (SN III KK 430/11, OSNKW 2012, nr 12, poz. 130; SN II KK 2012/12, LEX nr 1220798). Ma jednak obowiązek starannego rozważenia, czy uzgodniona przez strony treść proponowanego orzeczenia jest zgodna z przepisami prawa (SN III KK 427/12, Prok. i Pr. 2012, nr 4, poz. 11; SN V KK 434/12, Prok. i Pr. 2013, nr 5, poz. 13; SN V KK 14/13, Prok. i Pr. 2013, nr 5, poz. 12; SN IV KK 310/12, Prok. i Pr. 2013, nr 4, poz. 12).

Jak wynika z akt niniejszej sprawy prokurator zawarł w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary (k.170). Zauważyć należy, że w treści zarzutu jest mowa o przywłaszczeniu przez oskarżonego kwoty 390 zł wpłaconej w dniu 5 czerwca 2011 r. przez pokrzywdzonego na jego konto tytułem kupna telefonu. Do zarzutu o takiej treści przyznał się też B. K.. Stąd też zawarty we wniosku obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu odnosił się do kwoty wskazanej w treści zarzutu, to jest 390 zł.

W posiedzeniu wyznaczonym na dzień 22 sierpnia 2013r. uczestniczył jedynie prokurator wnosząc o skazanie oskarżonego i wymierzenie mu kary, jak we wniosku (k.180).

Sąd Rejonowy w uzasadnieniu orzeczenia odniósł się natomiast do dokonanej w wyroku modyfikacji czynu przypisanego oskarżonemu, uznając ją za konieczną, poprzez wskazanie, że oskarżony przywłaszczył kwotę 415 złotych - co potwierdza kopia polecenia przelewu dokonanego przez pokrzywdzonego, gdyż kwota 390 złotych to wartość zakupionego telefonu, zaś kwota 25 złotych to koszt przesyłki kurierskiej.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd meriti orzekając wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Ł. C. kwoty 415 (czterystu piętnastu) złotych winien w tym przedmiocie uzyskać jednak zgodne stanowisko nieobecnego oskarżonego i prokuratora lub skierować sprawę na rozprawę albowiem wydanie wyroku w takim trybie nie było dopuszczalne. Z treści art. 343 § 6 i 7 kpk wynika bowiem, że uwzględniając wniosek, sąd skazuje oskarżonego, a uznając, że nie zachodzą podstawy do jego uwzględnienia, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2008 r. (WK 3/08), prawo do oceny uzgodnionego przez strony wniosku wynika z konstytucyjnych kompetencji wydawania wyroków zgodnych z obowiązującym prawem i respektujących własne przekonania Sądu oraz ocenę stwierdzonych w sprawie okoliczności faktycznych. W wypadku, gdy treść porozumienia prokuratura z oskarżonym nie odpowiada wymogom określonym w art. 335 § 1 i 2 k.p.k., to Sąd postępuje stosownie do dyspozycji art. 343 § 7 k.p.k. Stwierdzenie jakiejkolwiek wątpliwości co do rodzaju i stopnia zawinienia, skutku czy też rozmiaru wyrządzonej szkody, powinno skutkować postąpieniem w myśl art. 343 § 7 k.p.k.

Mając zatem powyższe na uwadze zaskarżony wyrok należało uchylić a sprawę przekazać do ponownego jej rozpoznania (art.437 §2 kpk). Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy winien postępowanie przeprowadzić z uwzględnieniem uwag powyższych. Z uwagi na wskazane wyżej przyczyny uczelnia wyroku, kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa (art. 636 & 1 kpk).O wynagrodzeniu za obronę z urzędu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o adwokaturze.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13