Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Ewa Tomczyk

Protokolant stażysta Iwona Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku P. G. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania P. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 15 czerwca 2015 r. sygn. (...) SP (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 904/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 czerwca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił P. G. (1) prawa do emerytury górniczej z tytułu ukończenia 50 lat z uwagi na brak wymaganego okresu pracy górniczej wynoszącego co najmniej 25 lat. W uzasadnieniu organ podniósł, że do pracy górniczej nie zaliczono okresu zatrudnienia od dnia 1.06.1991 r. do 31.03.2004 r. na stanowisku kierowcy ciągnika, gdyż nie figuruje ono w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23.12.1994 r. oraz nie zaliczono w wymiarze półtorakrotnym okresu od dnia 19.03.1979 r. do 14.01.2007 r. ponieważ stanowiska operatora maszyn budowlanych, ślusarza, górnika – odwadniacza złoża nie figurują w załączniku nr 3 rozporządzenia z dnia 23.12.1994 r.

W dniu 31 lipca 2015 roku wnioskodawca P. G. (1) złożył odwołanie od wyżej wymienionej decyzji, w którym wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury górniczej, po zaliczeniu do pracy górniczej okresu pracy od dnia 16.03.1979 r. do dnia 18.03.1979 r. i od dnia 20.05.1988 r. do 31.03.2004 r. wnioskodawcy w (...) S.A. w R. (obecnie (...) S.A. Oddział (...)) oraz po zaliczeniu do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym okresu zatrudnia od dnia 19.03.1979 r. do dnia 31.03.1984 r. i od dnia 1.04.2004 r. do dnia 14.01.2007 r. u tego samego pracodawcy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko, iż wnioskodawca nie udowodnił wymaganego przepisami okresu pracy górniczej.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca P. G. (1) urodzony w dniu (...)
w dniu 1 grudnia 2015 roku wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury górniczej. Wnioskodawca nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 81-83 akt emerytalnych)

ZUS uznał, że wnioskodawca udowodnił jedynie 22 lata, 11 miesięcy i 10 dni pracy górniczej, w tym 19 lat i 28 dnia pracy górniczej wymienionej w art. 50 c ust. 1 ustawy. Do pracy górniczej nie zaliczono okresu zatrudnienia od dnia 1.06.1991 r. do 31.03.2004 r. na stanowisku kierowcy ciągnika, gdyż nie figuruje ono w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23.12.1994 r. oraz nie zaliczono w wymiarze półtorakrotnym okresu od dnia 19.03.1979 r. do 14.01.2007 r. ponieważ stanowska operatora maszyn budowlanych, ślusarza, górnika – odwadniacza złoża nie figurują w załączniku nr 3 rozporządzenia z dnia 23.12.1994 r.

Do pracy górniczej zaliczono następujące okresy zatrudnienia:

-

16.03.1979 r. do 31.03.1984 r.

-

20.05.1988 r. do 31.05.1991 r.

-

1.04.2004 r. – 18.07.2006 r.

-

15.08.2006 r – 16.02.2015 r

-

28.02.2015 r. – 7.05.2015 r.

przy czym okres od dnia 15.01.2007 r. do dnia 31.10.2010 r., od dnia 1.11.2010 r. do dnia 16.02.2015 r. i od dnia 1.05.2015 r. do dnia 31.01.2016 r. zaliczono w wymiarze półtorakrotnym

(dowód: decyzja z dnia 15.06.2015 r. k.92 akt emerytalnych, odpowiedź na odwołanie k. 23- 24 akt sprawy, pisma (...) z dnia 8.01.2016 r. – k. 47 i z dnia 25.03.2016 r – k. 47 i 81 akt sprawy)

P. G. (1) od dnia 16.03.1979 r. do 31.03.1984 r. i od dnia 20.05.1988 r. do nadal jest zatrudniony w (...) S.A. Oddział (...), które do dnia 31 grudnia 1998 r. było przedsiębiorstwem państwowycm a z dniem 1 stycznia 1999r. zostało sprywatyzowane i wnioskodawca stał się z mocy prawa pracownikiem (...) (obecnie (...) S.A. Oddział (...)).

(dowód: umowy o pracę - k. 3 w aktach osobowych część B, świadectwo wykonywania pracy górniczej - k. 15 akt emerytalnych)

W okresie od dnia 16.03.1979 r. do dnia 18.03.1979 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku kierowcy ciągnika na oddziale (...). Odwołujący wykonywał prace sprzętowo - transportowe dla potrzeb oddziałów górniczych. Ciągniki znajdujące się na wyposażeniu tego oddziału w (...) B. wykorzystywane były do prac transportowych na terenie górniczym oraz do montowania na nich sprzętu technicznego w postaci elektroni polowych, sprężarek, agregatów spawalniczych. Jest to sprzęt pomocniczy do prac na odkrywce.

(dowód: umowa o pracę z dnia 25 lipca 1989 roku, k. 3, karta obiegowa, k. 4 w aktach osobowych część B, charakterystyki stanowiska pracy- k. 29)

W okresie od dnia 19.03.1979 r. do 30.04.1982 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku operatora maszyn budowlanych.

(dowód: umowy o pracę – k. 6, 8, 11, karta obiegowa, k. 7 w aktach osobowych część B, charakterystka stanowiska pracy – k. 30 akt sprawy)

Od dnia 1 maja 1982 r. pracodawca powierzył wnioskodawcy obowiązki ślusarza, zaś od dnia 1.12.1982 r. – górnika odwadniacza złoża.

(dowód: zmiany warunków pracy– k. 16,17 karta obiegowa w aktach osobowych część B, charakterystka stanowiska pracy – k. 30 akt sprawy)

W okresie od dnia 19 marca 1979 r. do dnia 31 marca 1984 r. będąc zatrudnionym na stanowiskach operatora maszyn budowlanych, ślusarza i górnika odwadniacza złoża P. G. (1) świadczył pracę w oddziale odwodnienia wgłębnego (...). W tym czasie do jego obowiązków należały następujące czynności:

-

wymiana agregatów pompowych w studniach głębinowych,

-

demontaż i montaż armatury na studni,

-

wyciąganie agregatu pompowego ze studni wraz z koletorem tłocznym i kablem zasilającym,

-

pomiar głębokości studni,

-

zabudowa agregatu pompowego w studni,

-

transport rur i agregatów pompowych,

-

prace załudunkowe i wyładunkowe,

-

usuwanie awarii na armaturze i rurociągach odwadniających wodę ze studni,

-

budowa kolektorów stalowych i szybkozłącznych odprowadzajacych wodę ze studni głębionowych.

Powyższe prace były prowadozne w ramach robót górniczych odowdnienia odkrywki na terenie wyrobiska górniczego P. B. w sposób ciągły i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Prace te były wykonywane w odległości od około 30 do 300 m od koparki wielonaczyniowej.

Prace odwadniajace nie były pracą bezpośrdenio przy urabianiu czy ładowaniu urobku ani przy montażu i transporcie obudów maszyny urabiającej.

(dowód: charakterystyka stanowiska pracy – k. 30, zeznania świadków: S. P. – k. 38- 38 odwrót, J. P. – k. 38 odwrót – 39, częściowo K. Ł. – k. 39 i A. J. – k. 39 odwrót, przesłuchanie wnioskodawcy – k. 94 odwrót - 95)

Od dnia 20 maja 1988 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku operatora sprzętu budowlanego, od dnia 1.06.1991 r jako kierowca ciągnika rolniczego –ciągnika w transporcie drogowym, którą do końca lutego 1992 r. świadczył na Oddziale (...) , zaś od dnia 1.03.1992 r. do dnia 31 marca 2004 r. - na Oddziale (...).

W okresie od 20 maja 1988 r. do 28 lutego 1992 r. P. G. (1) pracował w oddziale elektrycznym przebudowy pochylni transportowej (...). Oddział został stworzony na potrzeby transprotowania sprzętu do wyrobiska. W czasie jednej dniówki roboczej przebywał na terenie górniczym średnio od 4 do 6 godzin dzinnie, pozostałe godziny były wykorzystwywane na czynności załadunkowe i wyładunkowe w magazynach i zapleczu oddziału. Obsługiwał ciągnik terenowy (...). Praca polegała na:

-

ciąganiu przyczep uniwersalnych, samowyładowczych, elektroni polowych, przyczep układających kable elektryczne, kompresorów, przyczep dla przewozu brygad roboczych,

-

wykonywaniu prac tzw. metodą zrywkową – przeciąganiu na odpowiednio wykonanych cięgnach rur, przepusów kablowych, stacji elektrycznych, kabli, przedodów, bednarki uziemiającej a praca ta była wykonywana przy użyciu podnośnika hydraulicznego, w który był wyposażony ciągnik obsługiwany przez wnioskodawcę

Na oddziale (...) wnioskodawca pracował w brygadzie, która zajmowała się elektrycznością. Byli w niej elektrycy, spawacze, ślusarze, operatorzy ciągników. W brygadzie były 3 ciągniki. Wnioskodawca przewoził kable służące do zasilania przenośników będących urządzeniami do przesyłu urobku, transportował skrzynki montażowe, linki uziemiające, przepusty, elektrownie polowe do zasilania awaryjnego i pomocniczego. Wnioskodawca nadto przyciągał elektrownię polową, agregaty prądotwórcze, skrzynki sterownicze, rury, paski do wulkanizacji. Na terenie wkopu czasami zachodziła potrzeba przewiezienia pracowników na pewne odleglości wzdłuż przenośnika. Do tego służyła przystosowana przyczepa tzw. kibika, którą wnioskdoawca podpinał do ciągnika Pozostali pracownicy z jego brygady dbali o taśmociągi i przenośniki.Brygada ta nie była brygadą stykową.

W oddziale (...) w okresie od 1 marca 1992 r. do 31 marca 2004 r. wnioskodawca świadczył pracę na Oddziale (...). W tym czasie wykonywał prace sprzętowe na rzecz oddziałów górniczych kopalni a jego praca była związana z obsługą wkopu i zwałowiska. Obsługiwał ciągnik terenowy (...) U - (...). Praca ta była wykonywana stale i w pełnym wymiarze godzin, a wnioskodawca otrzymywał z tego tytułu dodatek za jej wykonywanie, tzw. dodatek za pracę na odkrywce. Ciągniki w posiadaniu oddziału Rs-8 są w wyposażeniu standardowym, lecz ich konstrukacja techniczna pozwala na szerokie spektrum zastosowań, to jest może on ciągnąć przyczepy uniwersalne, samowyładowcze, elektrownie polowe, przyczepy układające kable energetyczne, kompresory, przyczepy do przewozu brygad roboczych. Ciągniki te mogą mieć podwieszone na tzw. trzypunktowym układzie zawieszenia narzędzi specjalistyczny osprzęt – np. agregaty smarownicze, ładowacze itp. Mogą one stanowić napęd mechaniczny za pośrednictwem wału odbioru mocy ( (...)) dla różnych urządzeń specjalistycznych np. pomp różnego przeznaczenia, rozsiewaczy itp. Ciągnikami tymi można wykonywać prace tzw. metodą zrywkową tj. przeciąganie na odpowiednio wykonanych cięgnach rur, kolumn filtracyjnych odwodnienia, członów przenośników taśmowych, odcinków taśmy przenośnikowej itp.

Praca na oddziale (...) na stanowisku kierowcy ciągnika lub operatora sprzętu nie jest typową pracą transportową, bowiem jedynie wycinek – ok. 2 godz. w czasie dniówki roboczej – gdy wykonywany jest np. dowóz brygad, niezbędnych części, materiów i narzędzi z zaplecza oddziałów górniczych, mechanicznych, elektrycznych, odwodnienia do napraw maszyn układu (...) będź przebudów można przyrównać do transportu choć i ten odbywa się nie po drogach publicznych lecz na terenie wkopu lub zwałowiska. Pozostałą część dniówki roboczej to jest 5- 6 godz. pracownicy oddziału spędzają we wkopie bądź zwalowisku w miejscach wykonywania robót.

(dowód: umowa o pracę – k. 1, 10, pismo z dnia 21.02.1992 r.- k. 12, pismo z dnia 1.03.1992 r. –k. 14, porozumienia w sprawie zmiany umowy o pracę – k. 36 i 45 w aktach osobowych część B, charakterystyki stanowisk pracy – k. 31-32, 52, 53-54, zeznania świadków: K. K. (1) – k. 35 odwrót – 37, G. S. (1) – k. 37 – 38, przesłuchanie wnioskodawcy – k. 94 odwrót - 95)

Od dnia 1.04.2004 r. do dnia 31.03.2006 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku górnika odwadniacza złoża na oddziale (...). Był to oddział odwodnienia powierzchniowego, zatrudnieni w nim pracownicy zajmowali się zapuszczaniem, wymianą i demontażem pomp głębinowych oraz rur. Prace miały na celu umożliwienie wjazdu koparki wielonaczyniowej. Do ich obowiązków należała również budowa kolektorów, czyszczenie i wymiana pomp oraz dokonywanie pomiarów. Studnię należało odwodnić, odciąć i zdemontować zanim na miejsce dotarła koparka. Część prac była wykonywana przy pomocy specjalnego dźwigu, tzw. B.. Jeżeli koparka odjechała 30 m to należało studnie odciąć. Wnioskodawca pracował przy wymianie rur i kabli zasilających pomy głębinowe. Wykonywał te same prace, które wykonywał w latach 1979 – 1984 na oddziale (...).

(dowód: umowa o prace – k. 1, 10, pismo z dnia 21.02.1992 r.- k. 12, pismo z dnia 1.03.1992 r. –k. 14, porozumienia w sprawie zmiany umowy o pracę – k. 36 i 45 w aktach osobowych część B, zeznania świadka S. P. – k. 38- 38 odwrót, K. Ł. – k. 39, przesłuchanie wnioskodawcy – k. 94 odwrot - 95)

Od dnia 1.04.2006 r. do dnia 14.01.2007 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku górnika eksploatacji taśmciągów w Oddziale (...) (...) ((...)).

W tym czasie wnioskodawca wykonywał prace przy obsłudze przenośnika przesuwnego (który był podłączony bezspośrednio z koparką wielonaczyniową), to jest jego przebudowie i przesuwce. Przenośnik ten był przesuwany w miarę postępu pracy koparki wieloczynnościowej przez dźwigi, które obsługiwali inni członkowi brygady. Po przesunięciu przenośnika, były wykonywane czynności osiowania i pozimowania przenośnika. Praca wnioskodawcy polegała także na wykonywaniu czynności konserwacyjnych przy przenośniku w postaci wymiany czerpaków i rolek, ich czyszczeniu, kontroli przenośników w czasie pracy koparki oraz usuwaniu awarii na tych urządzeniach. (...) i naprawy były wykonywane kiedy nastąpiła awaria lub w czasie kiedy koparka stawała. Wymianą taśm na przenośnikach zajmował się inny oddział. Do obowiązków wnioskdoawcy należała także obserwacja pracy przenośnika, której dokonywał z budki/kabiny. Jeśli na przenośniku znajdował się kamień, opartator zatrzymywał taśmę, wnioskodawca musiał na nią wejść i za pomocą suwnicy znajdującej się na koparce szczypcami usunąć kamień, włożyć do kosza, który przemieszczał się nad taśmą i wyrzucał kamień poza teren przenośnika. Po wykonianiu tych prac operator koparki uruchamiał taśmę. Nadto wnioskodawca jeździł wozem kablowym służącym do zasilania koparki wielonaczyniowej. Wnioskodawca pracował w systemie stykowym. W ciągu miesiąca kilka dni wnioskodawca pracował przy obserwacji przenosnika I kilka dni przy dozorze przenośnika.

(dowód: porozumienie w sprawie zmiany warunków pracy i płacy oraz zawiadomienie o zmianie miejsca pracy – k. 45 i 46 w aktach osobowych część B, zeznania świadków: R. B. – k. 39 odwrót- 40, K. W. – k. 40, przesłuchanie wnioskodawcy – k. 95)

W związku z zarządzeniem nr (...) Prezesa (...) (...) B. z dnia 11 grudnia 2006 roku przełożeni wnioskodawcy zawnioskowali o zmianę stanowiska pracy z górnika eksploatacji taśmociągów na górnika kopalni odkrywkowej.

(dowód: wniosek o zmianę nazwy stanowiska pracy- k. 57 akt osobowych część B wnioskodawcy)

Z dniem 15 stycznia 2007 r. wnioskodawca rozpoczął wykonywanie pracy górniczej na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej.

(okoliczność niesporna)

Pracodawca wypłacał wnioskodawcy w okresie od dnia 1.03.1989 r. do 31.03.2004 r. dodatek za pracę na terenie wyrobiska i zwałowiska.

(dowód: wykaz kwot za pracę na terenie wyrobiska i zwałowiska– k. 51 akt)

Powołana przez pracodawcę wnioskodawcy Komisja Weryfikacyjna na posiedzeniach, które odbyły się w dniu 7.12.2009 r. i w dniu 10.12.2009 r. ustaliła, że P. G. (1) w okresie od 19.03.1979 r. do 31.03.1984 r. i od 1.04.2004 r. do 31.03.2006 r. pracował:

-

od 19.03.1979 r. do 30.04.1982 r. jako operator maszyn budowlanych oddział (...),

-

od 1.05.1982 r. 30.11.1982 r. jako ślusarz oddział (...),

-

od 1.12.1982 r. – 31.03.1984 r. jako górnik odwadniacz złoża oddział (...),

-

od 1.04.2004 r. do 31.03.2006 r. jako górnik odwadniacz złoża oddział (...),

-

od 1.04.2006 r. do 16.11.2006 r. jako górnik eksplotacji taśmiociągu – Oddział (...),

-

od 17.11.2006 r. do 31.01.2009 r. jako górnik kopalni odkrywkowej Oddział (...),

-

od 1.02.2009 r. do nadal jako górnik kopalni odkrywkowej Oddział (...).

Komisja weryfikacyjna wskazała, że pomimo posiadania angaży na wyżej wskazane stanowiska odwołujący wykonywał w okresie od dnia 19.03.1979 r. do 31.03.1984 r. i od 1.04.2004 r. do 31.03.2006 r. prace górnicze górnika kopalni odkrywkowej. Nadto Komisja uznała, że w okresie od dnia 1.04.2006 r. do 14.01.2007 r. P. G. (1) stale pracował jako górnik kopalni odkrywkowej na stanowisku wymienionym w dziale III pkt 1 zał. 3 rozporządzenia.

(dowód: protokoły z posiedzeń - k.17- -25, akt emerytalnych)

W dniu 9.11.2010 roku (...) S.A. Oddział (...) z siedzibą w R. wystawiła wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy górniczej, w którym wskazała, że w okresie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą:

- od 16.03.1979 r. do 18.03.1979 r. na stanowisku operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce wymienione w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 1994 roku w Załączniku Nr 2 poz. 22,

- od 19.03.1979 r. do 31.03.1984 r. na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej wymienione w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 1994 roku w Załączniku Nr 3 Dz.III poz. 1,

- od dnia 20.05.1988 r. do 31.03.2004 r. na stanowisku operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce wymienione w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 1994 roku w Załączniku Nr 2 poz. 22,

- od dnia 1.04.2004 r. do nadal na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej wymienione w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 1994 roku w Załączniku Nr 3 Dz.III poz. 1.

(dowód: świadectwo wykonywania pracy górniczej -k. 15 akt emerytalnych)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej określa ustawa z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r., poz.748 ze zm.). Zgodnie z art. 50 a ust 1 i 2 ustawy emerytura górnicza przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: ukończył 55 lat życia, ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 i nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej
20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym
co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 wynosi 50 lat.

Zgodnie z art. 50b w/w ustawy przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej uwzględnia się okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy, z tym że okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą uwzględnia się, jeżeli praca
ta wykonywana była co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy.

Z kolei zgodnie z art. 50 c ust. 1 pkt 4 za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego oraz przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń węgla brunatnego uważa się za pracę górniczą zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995r., Nr 2, poz. 8 ).

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że zasady nabywania prawa do emerytur górniczych odbiegają od zasad obowiązujących powszechnie, co wynika z charakteru pracy górniczej. Z tego właśnie względu ustalając ogólne zasady nabywania prawa do górniczej emerytury ustawodawca z jednej strony uznał, że dla zaliczenia pracy górniczej do okresu, od którego zależy nabycie prawa do emerytury wystarczające jest, jeżeli praca ta była wykonywana co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy (art. 35 ustawy i stanowiący aktualnie jego odpowiednik art. 50b), z drugiej natomiast - uznał za pracę górniczą na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego tylko zatrudnienie łączące się z wykonywaniem czynności o określonym charakterze i na wyszczególnionych w rozporządzeniu stanowiskach pracy. Jest to w pełni uzasadnione jeśli się uwzględnieni, że charakter zatrudnienia na odkrywce - z uwagi na warunki jego wykonywania i stopień bezpieczeństwa, wpływające na obciążenie fizyczne i psychiczne - nie może równać się z charakterem zatrudnienia pod ziemią. Dlatego też, przepisy normujące nabywanie prawa do emerytury górniczej muszą być wykładane ściśle, a dla oceny charakteru pracy górniczej nie mogą mieć decydującego znaczenia ani zakładowe wykazy stanowisk, ani protokoły komisji weryfikacyjnej kwalifikujące określone zatrudnienie jako pracę górniczą. Taka możliwość nie została bowiem w przepisach tych przewidziana.

W przedmiotowej sprawie kwestią sporną między stronami było to, czy wnioskodawca posiada wymagany 25-letni okres pracy górniczej. Organ rentowy zakwestionował bowiem, aby w okresie zatrudnienia w (...) w B. (obecnie w (...) z siedzibą w R.) od dnia od 1 czerwca 1991 roku do 31 marca 2004 r. wnioskodawca wykonywał pracę górniczą, bowiem w tym czasie wnioskodawca zatrudniony był na stanowisku kierowcy ciągnika, a to stanowisko nie figuruje w załączniku nr 2 rozporządzenia.

Wnioskodawca dysponował świadectwem z dnia 9.11.2010 r. wystawionym przez (...) potwierdzającym fakt wykonywania pracy górniczej w spornym okresie zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce wymienionego w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 1994 roku w zał. Nr 2 poz.22.

Należy podnieść, że treść świadectwa wykonywania pracy górniczej nie została w sposób prawidłowy sformułowana, gdyż nie określa rodzaju prac, które faktycznie wykonywał skarżący, jak tego wymaga art. 50c ustawy, a jedynie zajmowane przez niego stanowisko. Tymczasem o uznaniu konkretnej pracy (wykonywanych czynności służbowych) za pracę górniczą w rozumieniu przepisów emerytalno-rentowych decyduje charakter czynności faktycznie wykonywanych przez pracownika, a nie nazwa stanowiska, protokół komisji weryfikacyjnej czy wreszcie świadectwo pracy. Zatem operator sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce tylko wtedy uzyska potwierdzenie zatrudnienia przy pracy górniczej, gdy na odkrywce w kopalni węgla brunatnego pracował przy urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych (tak: postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 4.04.2012 r., I UK 440/11).

Legitymowanie się zatem przez skarżącego świadectwem wykonywania pracy górniczej nie oznacza jeszcze, że rzeczywiście wykonywał on prace górnicze. Świadectwo pracy nie jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 k.p.c., nie korzysta zatem z domniemania prawdziwości i autentyczności, jest tylko dokumentem prywatnym, który stanowi jedynie dowód tego, że osoba która go podpisała złożyła oświadczenie w nim zawarte (art. 245 k.p.c. ). Świadectwo pracy samo przez się nie tworzy zatem praw podmiotowych ani ich nie pozbawia.

W aktualnym stanie prawnym o uznaniu pracy za pracę górniczą w rozumieniu art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy emerytalnej nie może zatem decydować ani rozporządzenie wykonawcze, ani tym bardziej wewnętrzne zarządzenie pracodawcy lub protokół komisji weryfikacyjnej kwalifikujący określone zatrudnienie jako pracę górniczą i wystawione na jego podstawie świadectwo wykonywania takiej pracy, ale rodzaj faktycznie wykonywanej pracy odpowiadający wymaganiom ustawowym. Wymienione akty i dokumenty nie mogą bowiem przyznawać ubezpieczonym większych uprawnień niż uczynił to ustawodawca. Stanowisko to należy uznać za utrwalone w judykaturze Sądu Najwyższego (por. np. wyroki z dnia 28 kwietnia 2010 r., I UK 337/10, z dnia 28 kwietnia 2010 r., I UK 339/09, z dnia 12 maja 2010 r., I UK 30/10, z dnia 16 marca 2011 r., I UK 331/10).

Organ rentowy zakwestionował powyższe świadectwo, podnosząc że z angaży wynika, że wnioskodawca w spornym okresie nie pracował na stanowisku operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce, ale na stanowisku kierowcy ciągnika, które nie jest wymienione w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 1994 roku. Ponieważ organ rentowy zaprzeczał prawdziwości świadectwa co do charakteru wykonywanej przez wnioskodawcę pracy w spornym okresie (spór dotyczył dokumentu prywatnego pochodzącego od innej osoby niż strona zaprzeczająca), ciężar wykazania prawdziwości tego dokumentu prywatnego w myśl art. 253 zd. 2 k.p.c. spoczywał na wnioskodawcy jako osobie, która chce z tego dokumentu skorzystać.

Wnioskodawca nie sprostał temu obowiązkowi. W spornym okresie – jak wynika z dokumentów osobowych – wnioskodawca pracował jako kierowca ciągnika na dwóch oddziałach, a mianowicie w okresie od 1 czerwca 1991 r. do dnia 28 lutego 1992 roku na Oddziale (...), zaś od dnia 1.03.1992 r. na oddziale (...).

Na oddziale (...) skarżący – jak wynika z jego zeznań oraz zeznań świadków K. K. i G. S. oraz z dokumentów w postaci umowy o pracę, angaży i charakterystyki stanowiska pracy- wykonywał prace transportowe. Ciągnikiem terenowym (...) skarżący przeciągał przyczepy uniwersalne i sporadycznie przyczepy samowyładowcze, elektronie polowe, przyczepy układające kable energetyczne, komresory, przyczepy do przewozu brygad roboczych oraz przeciągał na odpowiednio wykonannach cięgnach rury, przepusty kablowe, stacje energetyczne, kable, przewody, bednarki uziemiające. Podobny zakres obowiązków skarżący miał w czasie świadczenia pracy na oddziale (...), tj. od 1 marca 1992 r., gdzie obsługiwał ciągnik terenowy (...) U - (...). Wynika to także z charakterystyki stanowiska pracy przedłożonego przez pracodawcę skarżącego. Z zeznań wnioskodawcy wynika, że do jego stałych obowiązków należał transport agregatów prądotwórczych i wulkanizacyjnych, kabli, skrzynek sterowniczych, rur, przycisków, opasek, agregatów wulkanizacyjnych, przemieszczanie za pomocą podnośnika hydraulicznego rur i przepustów oraz wyciąganie zakopanych w ziemi rur i przepustów. Wnioskodawca uważa, że wszystkie te pracy były pracami górniczymi, gdyż wykonywał je na odkrywce, a praca operatora ciągnika przy pracach górniczych na odkrywce jest pracą górniczą. O ile rację ma skarżący, że praca operatora ciągnika przy pracach górniczych jest pracą górniczą,to już nie można zgodzić się z twierdzeniem, że każda praca na odkrywce jest pracą górniczą. Ustawodawca do prac górniczych na odkrywce nie zaliczył wszystkich prac, a tylko prace wymienione w art. 50c ustęp 1 pkt 4 ustawy. Wśród wymienionych w tym przepisie prac górniczych znajdują się prace przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych. Wnioskodawca uważa, że właśnie takie prace wykonywał w całym spornym okresie. Pojęcie bieżącej konserwacji wymaga, aby były to prace mające ścisły związek z konserwacją agregatów i urządzeń. Bieżąca konserwacja to prace bezpośrednio przy remontach i naprawach sprzętu. Prace wykonywane przez wnioskodawcę nie miały takiego charakteru. Wnioskodawca nie pracował bezpośrednio przy remontach i naprawach sprzętu wydobywczego, w szczególności okoliczności tej nie udowodnił. Z zeznań świadków K. K. (1) i G. S. (1) wynika, że P. G. wykonywał ciągnikiem prace transportowe. W odwołaniu twierdził, że do jego podstawowych obowiązków w tym czasie należały prace przy remontach układu (...), prace przy przesuwaniu, budowie lub przebudowie przenośników, obsługa urządzeń na wózkach kablowych i przenośnikach taśmowych, prace przy wykładaniu lub demontażu kabli zasilających jak równiez inne prace umożliwiajace urabianie, ładowanie nakładu i złoża, jednakże twierdzeń swoich nie udowodnił. Wbrew twierdzeniom wnioskodawcy do prac górniczych nie sposób zaliczyć prac przy transporcie sprzętu na odkrywce tylko dlatego, że odbywały się one przy użyciu zamontowanego do ciągnika podnośnika. Przemieszczanie sprzętu z miejsca na miejsce, bez względu na to w jaki sposób jest to robione i jakiej nazwy się do jego określenia używa oraz bez względu na to, gdzie ono się odbywa, nie jest pracą górniczą w rozumieniu art. 50c ustęp 1 pkt 4. Prace te są pracami stricte transportowymi i charakteru tego nie zmienia fakt ich wykonywania na odkrywce. A zatem przemieszczania sprzętu górniczego z jednego miejsca na drugie na odkrywce nie sposób zaliczyć do prac górniczych przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych. Przemieszczanie takowych agregatów i urządzeń z miejsca na miejsce nie ma nic wspólnego z ich bieżącą konserwacją. Bieżąca konserwacja to prace bezpośrednio przy remontach i naprawach sprzętu, a nie prace polegające na przemieszczaniu takiego sprzętu.

Również pozostałe wykonywane przez wnioskodawcę w spornym okresie prace na odkrywce, a polegające na wyciąganiu za pomocą specjalnego sprzętu zakopanych w ziemi rur i przepustów nie były pracami przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych.

Praca operatora ciągnika (sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce) tylko wówczas będzie zatem pracą górniczą jeżeli mieści się w przepisie art. 50c ustęp 1 pkt 4 ustawy. Nie można natomiast ciągnika uznać za sprzęt technologiczny wówczas, gdy służył on do wykonywania prac transportowych na odkrywce. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 czerwca 2011r. w sprawie I UK 381/10 uznając, że praca kierowcy ciągnika polegająca na przewozie z magazynu do wkopu urządzeń do wulkanizacji taśm, urządzeń elektrycznych do remontu koparek i zwałowarek oraz transporcie i przemieszczaniu na odkrywce barakowozów nie jest pracą górniczą w rozumieniu art. 36 ust. 1 pkt 4 (aktualnie art. 50c ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Ponieważ wnioskodawca w całym spornym okresie pracując na odkrywce w charakterze kierowcy ciągnika nie wykonywał prac górniczych przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, ani innych prac wymienionych w art. 50c ustęp 1 pkt 4 ustawy, to nie można zaliczyć mu spornego okresu do pracy górniczej.

Wnioskodawca nie spełnił zatem warunków niezbędnych do przyznania emerytury górniczej. Okoliczności tej nie może zmienić fakt, że świadkowie wykonujący podobne do skarżącego prace otrzymali emerytury górnicze. Niczego nie zmienia także rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23.10.2013 r. w sprawie I UK 128/13 (Lex nr 1455718), na które powołał się pełnomocnik odwołującego się. Zgodnie z tezą tego wyroku do stażu uwzględnianego przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej zalicza się prace górnicze (oraz prace równorzędne z pracą górniczą) - wymienione w art. 50c ust. 1 i 2 tej ustawy świadczone w co najmniej połowie wymiaru czasu pracy. Wnioskodawca tymczasem nie udowodnił, że oprócz czynności transportowych wykonywał przynajmniej w połowie wymiaru pracy pracę górniczą, to jest pracę przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych.

Brak również było podstaw do zaliczenia do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym okresu zatrudnienia wnioskodawcy we wskazanym przez niego okresie od 19.03.1979 r. do 31.03.1984 r. i od dnia 1.04.2004 r. do dnia 31.03.2006 r.

Kwestię zaliczenia przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej w wymiarze półtorakrotnym reguluje art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z tym przepisem do takiej pracy zalicza się pracę w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych. Wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnienie zaliczane jest do pracy górniczej oraz wykonywanej w przodkach uwzględnianej w rozmiarze półtorakrotnym, powinno ustalić rozporządzenie wydane na podstawie delegacji ustawowej z art. 50d ust. 3. Ponieważ rozporządzenie takie nie zostało wydane, obowiązuje nadal (z mocy art. 194 wskazanej ustawy) wykaz stanowisk zawarty w załączniku nr 2 i 3 do powołanego wcześniej wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 5 ust. 5 i art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 roku o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 roku, Nr 30, poz. 154). Wykaz ten obowiązuje jednak jedynie w takim zakresie, w jakim jego przepisy nie są sprzeczne z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS. A zatem zakładowe wykazy stanowisk, na których wykonywana jest praca górnicza, muszą być zgodne z wykazem nr 2 stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia, obejmującego stanowiska pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego uważa się za pracę górniczą lub wykazem nr 3 stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia, obejmującego stanowiska pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym. Jednakże dokonana przez pracodawcę kwalifikacja zajmowanego przez konkretnego pracownika stanowiska, jak i ewentualna zmiana tej kwalifikacji na podstawie protokołu komisji weryfikacyjnej, nie przesądza jeszcze o zaliczeniu zatrudnienia na tym stanowisku do pracy górniczej. O uznaniu pracy za pracę górniczą w rozumieniu omawianych przepisów nie decyduje bowiem treść wymienionych dokumentów, ale charakter czynności faktycznie wykonywanych przez pracownika. (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 1998r., II UKN 570/97, OSNAPiUS 1999, nr 6, poz. 213, z dnia 22 marca 2001r., II UKN 263/00, OSNAPiUS 2002, nr 22, poz. 553 oraz z dnia 2 czerwca 2010r., I UK 25/10, LEX nr 621137). Rozporządzenie wykonawcze nie może zatem przyznawać ubezpieczonym większych uprawnień niż uczynił to ustawodawca. Tym samym, przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowić muszą zawsze punkt wyjścia do oceny zasadności roszczeń emerytalnych wnioskodawcy.

Innymi słowy zaliczenie pracy w wymiarze półtorakrotnym na stanowisku wymienionym w załączniku nr 3 do rozporządzenia wymaga by praca ta odpowiadała treści art. 50 d ust 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W omawianym okresie wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku operatora maszyn budowlanych, ślusarza, górnika odwadniacza złoża, górnika eksploatacji taśmociągu. Stanowiska te nie są wymienione w załączniku nr 3 rozporządzenia. Skarżący domagając się zaliczenia pracy w wymiarze półtorartonym winien wykazać, że na zajmowanym stanowisku wykonywał prace wymienione w art. 50 d ustęp 1 pkt 1 ustawy emerytalnej tj. prace bezpośrednio związane z robotami prowadzonymi w przodkach przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz inne prace przodkowe, a zatem takie, które należy wiązać z bezpośrednim i zasadniczym procesem produkcyjnym zakładu górniczego polegającym na urobku i wydobywaniu kopalin. Dotyczy to wyłącznie czynności stanowiących element ciągu technologicznego bezpośrednio związany z procesem wydobycia węgla. Wykaz stanowisk pracy, określony pomocniczo w załączniku nr 3 do rozporządzenia odnosi się zatem wyłącznie do wykonywanych zadań górnika, jeżeli spełniają one kryterium miejsca wykonywania pracy i jej charakteru określonego w przepisie art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2015 roku, I UK 293/14,LEX, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2012 roku, I UK 295/11, LEX, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 roku, I UK 236/09; z dnia 22 kwietnia 2011 roku, I UK 360/10; z dnia 16 czerwca 2011 roku, I UK 381/10; z dnia 4 kwietnia 2012 roku, I UK 440/11; z dnia 28 kwietnia 2010 roku, I UK 339/09, z dnia 18 marca 2015 roku, I UK 280/14).

Przepis art. 50 d ust. 1 pkt 1mówi o pracy w przodku na odkrywce. Oznacza to, że przodek jest pojęciem węższym od pojęcia odkrywki. Przepisy nie definiują pojęcia przodka i prac przodkowych. Przyjęcie tezy, że przodkiem w kopalni węgla brunatnego jest każde miejsce prowadzenia robót górniczych związanych z odwadnianiem, udostępnianiem i eksploatacją złoża kopaliny, jej transportem i transportem nadkładu, a nadto zwałowaniem nadkładu (tj. związane z pracą koparek, spycharek, ładowarek, zwałowarek) nie odpowiada pojęciu „pracy przodkowej”, wynikającej z wykładni przepisów (tak por. wyrok SA w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2014 roku, IIIAUa (...), LEX). W orzecznictwie Sądu Najwyższego kwestionuje się również zasadność rozszerzania samego pojęcia przodka wydobywczego, zauważając, że nie do zaakceptowania jest zapatrywanie, żeby miejsce przodka rozciągać na całą linię taśmociągów transportujących urobek, gdyż pojecie przodka straciłoby swe znaczenie i tym sposobem nie można zaakceptować definicji „przodka”, która wynika z opinii naukowo-technicznej i obejmuje wszystkie czynności związane z transportem kopaliny, realizowane w ramach ruchu zakładu górniczego (wyrok Sądu Najwyższego z 5 maja 2011 roku, I UK 395/10, Legalis nr 376657).

Z powyższego wynika, iż pojęcie przodka musi być wykładane w sposób ścisły i ograniczać się wyłącznie do miejsca pracy koparek wielonaczyniowych, albo jej bezpośredniego sąsiedztwa, w którym wydobywa się urobek. Praca przodowa polega zatem wyłącznie na urabianiu i ładowaniu urobku lub nakładu, albo jest bezpośrednio związana z procesem urabiania urobku.

Pod określeniem „inne prace przodkowe” należy zaś rozumieć inne prace górnicze w przodku, jednakże rodzajowo nie mniej obciążające niż wymienione w powołanym przepisie ustawy art. 50d ust. 1 pkt 1.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że w spornych okresach skarżący pracował na odkrywce w charakterze operatora maszyn budowalnych, ślusarza, górnika eksploatacji taśmociągu, górnika odwadniacza złoża. Jednocześnie wnioskodawca w odwołaniu twierdził, że mimo nazewnictwa wykonywał on czynności pozwalające na zakwalifikowanie jego pracy jako pracy na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej. Z argumentacją tą nie można się zgodzić. Zeznania świadków i ubezpieczonego potwierdziły co do zasady, że wykonywał prace wymienione przez pracodawcę w charakterystyce jego pracy. Prace te jednak nie były pracami przodkowymi w rozumieniu przytoczonych przepisów prawa. Wnioskodawca wykonywał prace odwodnieniowe polegające na wymianie agregatów pompowych w studniach głębinowych, demontażu i montażu armatury na studni,wyciąganiu agregatu pompowego ze studni wraz z koletorem tłocznym i kablem zasilającym, pomiarze głębokości studni, zabudowie agregatu pompowego w studni, transporcie rur i agregatów pompowych, usuwaniu awarii na armaturze i rurociągach odwadniających wodę ze studni, budowa kolektorów stalowych i szybkozłącznych odprowadzajacych wodę ze studni głębionowych. Prace odwodnieniowe zmierzały do umożliwienia wjazdu koparki wielonaczyniowej. Prace te były wykonywane w odległości około 30 -300 m od koparki. Wnioskodawca w tym okresie nie wykonywał prac polegajacych na obsłudze, konserwacji, przeglądach, naprawach, montażu, transporcie koparek i zwałowarek czy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiajacych, ładujących czy transportujących, nie pracował przy urabianiu i ładowaniu urobku. Charakter wykonywanych przez wnioskodawcę czynności na oddziale (...), miejsce ich wykonywania oraz rodzaj maszyn i urządzeń, na których je wykonywał, nie spełniały przesłanek do zaliczenia ich do prac górniczych kwalifikowanych. Prace te nie wyczerpywały przesłanek wskazanych w art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z tego względu Sąd nie dał wiary odmiennym zeznaniom świadków i wnioskodawcy, co do wykonywania pracy wyłącznie w przodku, jako sprzecznym ze zgromadzonymi w sprawie dokumentami w postaci charakterystyki stanowiska pracy, które nie zostało zakwestionowane przez wnioskodawcę. Znamienne jest, że świadek J. P. sam ocenił, że nie była to praca przodkowa.

Nie można w świetle poczynionych rozważań, analizy przepisów prawa oraz materiału dowodowego zebranego w sprawie uznać, iż wszelkie prace wykonywane na terenie odkrywki czy nawet na terenie przodka uzasadniają zaliczenie okresów ich wykonania w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej. Skoro bowiem ustawodawca określił w sposób ścisły przesłanki zaliczenia danych prac w wymiarze półtorakrotnym oznacza to, że prace które nie spełniają tych warunków nie można zaliczyć w takim wymiarze. Skoro bowiem wnioskodawca nie wykazał, że wykonywał stale pracę w przodku i skoro charakter pracy ubezpieczonego nie miał bezpośredniego związku z urabianiem i ładowaniem urobku, nie polegał na montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach i nie był pracą elektryczną na zwałowarce czy koparce wielonaczyniowej przy obsłudze, konserwacji, montażu czy demontażu koparki czy zwałowarki, to nie znajduje uzasadnienia odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego. Nie może również budzić wątpliwości, iż nie zalicza się do pracy górniczej kwalifikowanej w myśl powołanego przepisu art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy jako niemających bezpośredniego związku z urabianiem kopalin, ładowaniem urobku, montażem, likwidacją i transportem obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodach prac górników kopalni odkrywkowej węgla brunatnego wykonywanych wyłącznie we wkopie, polegających np. na likwidacji i budowie kolektorów odprowadzających wodę na poziomach roboczych koparek wielonaczyniowych, wymianie agregatów pompowych w studniach głębinowych zlokalizowanych na poziomach roboczych koparek i dokonywaniu pomiarów metanu w studniach głębinowych (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 roku, I 236/09, Legalis; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 roku, IUK 280/14, Legalis), przygotowywaniu terenu pod wydobycie węgla, odwodnieniu terenu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2011 roku, I UK 360/10 Legalis; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 roku, IUK 280/14, Legalis) czy odwodnieniu złoża (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 września 2011 roku, I UK 70/11, Legalis; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 roku, IUK 280/14, Legalis).

Także okres pracy od dnia 1.04.2006 r. do dnia 14 stycznia 2007 r., to jest kiedy wnioskodawca posiadał angaż górnika eksploatacji taśmociągu nie mógł być zaliczony do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym. Pełnomocnik wnioskodawcy podnosił, że pracę tę należy uznać jako pracę kwalifikowaną z art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy jako że była wykonywana przy przenośniku przesuwnym i wozie kablowym, które są połączone z koparką wielonaczyniową. Z tego wywodzono, że była to praca w przedku bezspośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku. Z argumentacją tą nie można się zgodzić. W spornym okresie odwołujący nie pracował w przodku, lecz jedynie w sąsiedztwie maszyn układu (...).

Wskazać należy, że różnego rodzaju inne prace górnicze związane z eksploatacją, konserwacją i remontami urządzeń będących częścią składową układu technologicznego: koparka, taśmociąg, zwałowarka węgla nie mieszczą się w definicji pracy w przodkach z art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy ( tak por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22 listopada 2012 roku, III AUa 437/12, Legalis nr 717226, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 roku, I UK 280/14, Legalis nr 1263251).

Również okoliczność, iż praca wnioskodawcy była niezbędna dla procesu technologicznego nie zmienia oceny charakteru tej pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę, że Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.