Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Mastalerz

Protokolant st. sekr. sądowy Ilona Królikiewicz

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku L. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania L. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 9 stycznia 2013r. sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje L. G. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 stycznia 2013r.

Sygn. akt V U 221/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił wnioskodawcy L. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego, podnosząc że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. 120, poz. 1252) prawo do tego świadczenia przysługuje osobie, która poza spełnieniem innych warunków posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 35 lat dla mężczyzn. Organ rentowy przyjął za udowodniony powyższy okres w rozmiarze 34 lata 8 miesięcy i 17 dni.

W odwołaniu z dnia 22 lutego 2013 roku wnioskodawca domagał się przyznania świadczenia przedemerytalnego. Podniósł, że on nie może ponosić odpowiedzialności za nieopłacenie składek przez pracodawcę za okres od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku, kiedy faktycznie pracował. Wskazał ponadto, że w okresie od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku pracował we własnym gospodarstwie rolnym, posiadał bowiem gospodarstwo rolne o powierzchni 4,620 ha i opłacał składki na FUSR oraz podatki od tej nieruchomości.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 5 marca 2013 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił co następuje :

L. G. urodził się (...). Organ rentowy uznał wnioskodawcy na dzień 6 czerwca 2012 roku tj. dzień rozwiązania stosunku pracy, staż ubezpieczeniowy w rozmiarze 34 lata, 8 miesięcy i 17 dni (w tym 33 lata 11 miesięcy i 2 dni okresów składkowych oraz 1 miesiąc i 27 dni okresów nieskładkowych)

(okoliczności niesporne)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił :

1. okresu pracy w gospodarstwie rolnym:

- od 1.12.1975 r. do 3.05.1976 r., bowiem w tym okresie wnioskodawca był zatrudniony
w Zakładach Produkcji (...) w G. Zakład (...)
w P. T. i okres ten został uwzględniony jako okres składkowy,

- od 21.12.1976 r. do 31.01.1982 r. oraz od 3.11.1983 r. do 15.06.1983 r. „ bowiem w tym okresie wnioskodawca był zatrudniony w Gminnej Spółdzielni (...) w W. i okres ten został uwzględniony jako okres składkowy,

- od 1.02.1982 r. do 2.11.1982 r.- bowiem jak wynika z pisma Urzędu Gminy w W. z dnia 6.12.2012 r. i pisma Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - P. T. w P. T. z dnia 19.12.20 12 r. za ten okres nie została opłacona składka na FUSR.

2. okresu zatrudnienia:

- od 1.07.1987 r. do 23.11.1987 r., bowiem jak wynika z poświadczenia do celów emerytalno- rentowych Wydziału Składek z dnia 13.03.2008 r. wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu tylko w okresie od 10.09.1985 r. do 30.06.1987 r. , a ponadto w okresie od 22.07.1986 r. do 5.08.1986 r. i od 15.09.1986 r. do 30.09.1986 r. przebywał na urlopie bezpłatnym ,

- od 1.08.1996 r. do 11.09.1996 r., bowiem jak wynika z poświadczenia do celów emerytalno-rentowych wydanego w dniu 22.02.2008 r. wnioskodawca w tym okresie przebywał na urlopie bezpłatnym.

(dowód: decyzja z dnia 8.02.2013 r. k. 31 akt ZUS, odpowiedź na odwołanie k. 6-7)

W okresie od 10 września 1985 roku do 23 listopada 1987 roku wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładzie (...) (...)w P. na stanowisku montera instalacji sanitarnych oraz spawacz. Zakład ten zatrudniał tylko dwóch pracowników tj. wnioskodawcę oraz H. L. oraz zajmował się zakładaniem instalacji centralnego ogrzewania w bloku na osiedlu mieszkalnym w P.. H. L. pracował jako spawacz rur, natomiast L. G. montował grzejniki, przytrzymywał rury podczas spawania, kuł otwory w ścianach. We dwójkę musieli założyć całą intalację w czteropiętrowym bloku. Zarówno wnioskodawca jak i H. L. pracowali w pełnym wymiarze czasu pracy, nie korzystali w okresie zatrudnienia z urlopów bezpłatnych, za cały okres zatrudnienia otrzymali wynagrodzenie.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 22.12.1987 r. k. 9 akt kapitałowych, zeznania świadka H. L. nagranie od minuty 13.45 do minuty 18.15 koperta k. 37, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 18.55 do minuty 24.32 koperta k. 37 w zw. z nagraniem od minuty 1.06 do minuty 4.55 koperta k. 15 )

W wystawionym świadectwie pracy z dnia 22 grudnia 1987 roku nie wskazano, aby w okresie zatrudnienia wnioskodawca korzystał z urlopu bezpłatnego.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 22.12.1987 r. k. 9 akt kapitałowych)

L. G. wraz z żoną J. G. kupili do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1975 roku gospodarstwo rolne położone w gminie W. o obszarze 4 ha 62 ary i obejmującej grunty orne, łąkę, pastwisko, sad, nieużytek i teren zabudowany czterech działek oznaczonych numerami (...). Od momentu zakupu wnioskodawca pracował na gospodarstwie rolnym, także opłacał należne podatki oraz składki na ubezpieczenie społeczne rolników. W dniu 15 czerwca 1983 roku małżonkowie G. sprzedali przedmiotową nieruchomość rolną J. i J. małżonkom M.. Przy umowie sprzedaży L. G. dysponował zaświadczeniem Urzędu Gminy w W. z dnia 4 maja 1983 roku nr (...) stwierdzającym, że na terenie tej gminy nie posiada on wraz z żoną innych nieruchomości a także, iż nie zalegają w podatkach.

(dowód: kserokopia aktu notarialnego rep A nr (...) k. 30-33, zaświadczenie z dnia 18.03.1997 r. k. 13 akt o świadczenie przedemerytalne, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 18.55 do minuty 24.32 koperta k. 37 w zw. z nagraniem od minuty 1.06 do minuty 4.55 koperta k. 15 )

Wnioskodawca L. G. w okresie od 1 lipca 1977 roku do 14 czerwca 1983 roku podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników. W okresie od 1 lipca 1977 roku do 31 grudnia 1982 roku wnioskodawca zwolniony był z opłacania składek jako „młody rolnik”. Składka za 1983 roku została opłacona w wysokości 1255 złotych.

(dowód: zaświadczenie KRUS z dnia 21.11.2013 r. k. 43, zaświadczenie Urzędu Gminy w W. z dnia 19.11.2013 r. k. 28)

W zaświadczeniu z dnia 19 grudnia 2012 roku (anulowanym zaświadczeniem wystawionym w dniu 21 listopada 2013 roku) wystawionym przez KRUS P. T. w T. M.. wskazano, że nie jest ona w posiadaniu dokumentów potwierdzających okres ubezpieczenia i opłacania składek przez L. G. w latach 1977-1983. Ponadto w zaświadczeniu z Urzędu Gminy W. z dnia 6.12.2012 r. wskazano, że Urząd Gminy nie posiada żadnych dokumentów źródłowych na podstawie których można by dokonać sprawdzenia danych. Powyższe zaświadczenia stały się podstawą do uznania przez ZUS, iż za okres od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku nie została opłacona składka na FUSR i w konsekwencji organ rentowy nie uwzględnił tego okresu do stażu pracy wnioskodawcy.

(dowód: odpowiedź na odwołanie k. 6-7, zaświadczenia k. 11 i 12 akt o świadczenie przedemerytalne)

W toku postępowania wnioskodawca złożył zaświadczeniu z Urzędu Gminy W. z dnia 19.11.2013 r., w którym wskazano min., że w okresie od 1 .07.1977 do 31.12.1982 r. wnioskodawca powinien być zwolniony z opłacania składek jako „ młody rolnik”.

(dowód: zaświadczenia k. 28)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył, co następuje :

Odwołanie było uzasadnione, dlatego zaskarżona decyzja podlegała zmianie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych ( Dz.U. z 2004r., nr 120, poz. 1252 z późn. zm. ), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Ponadto stosownie do treści art. 2 ust. 3 ww. ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Zgodnie zaś z art. 2 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z poźn. zm.)

Bezsporne w sprawie jest, że wnioskodawca udowodnił 34 lata, 8 miesięcy i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych zamiast wymaganych ustawą 35 lat. Pozostałe warunki niezbędne do przyznania świadczenia przedemerytalnego nie są kwestionowane przez organ rentowy.

Spór ostatecznie dotyczy zaliczenia okresu pracy we własnym gospodarstwie rolnym w okresie od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku a także okresów zatrudnienia w Zakładzie (...) (...)w P. :

od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku, od 22 lipca 1986 roku do 5 sierpnia 1986 roku i od 15 września 1986 roku do 30 września 1986 roku.

Zdaniem Sądu Okręgowego organ rentowy niezasadnie nie zaliczył L. G. do okresu zatrudnienia okresu od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku w Zakładzie (...) (...) w P., kiedy w ocenie organu rentowego nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu, bowiem pracodawca nie opłacał należnych składek oraz okresu od 22 lipca 1986 roku do 5 sierpnia 1986 roku i od 15 września 1986 roku do 30 września 1986 roku kiedy w ocenie organu rentowego przebywał na urlopie bezpłatnym.

W pierwszej kolejności odnieść należy się czy przypadający od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku okres zatrudnienia wnioskodawcy w Zakładzie (...) (...) w P., winien zostać mu zaliczony w poczet okresów składkowych w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Mając powyższe na względzie w należy podkreślić, iż niekwestionowana przez żadną ze stron okoliczność zatrudnienia wnioskodawcy w spornym okresie w wynikała jednoznacznie z wystawionego wnioskodawcy świadectw pracy z dnia 22 grudnia 1987 roku. Okoliczność zatrudnienia wnioskodawcy w ww. zakładzie potwierdzi również współpracownik wnioskodawcy.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy za okresy składkowe uważa się m.in. przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, w tym: okresy zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową. Jednocześnie podkreślić należy, iż zgodnie z ukształtowaną w tym zakresie linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, zaliczanie okresów zatrudnienia do uprawnień emerytalnych i rentowych nie jest uzależnione od zgłoszenia osoby zatrudnionej do ubezpieczenia społecznego (zob. uzasadnienie uchwały z dnia 13 czerwca 2001 r., III ZP 32/00, OSNP 2002/7/165). Co więcej, w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 1995 r., II UR 3/95 (OSNAPiUS 1995, Nr 17, poz. 222) uwypuklono, że okresy zatrudnienia, za które pracodawca nie opłacał składek na ubezpieczenie społeczne, pomimo istnienia obowiązku ich opłacania, są okresami składkowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent (Dz. U. Nr 104, poz. 450 z późn. zm.). Kontynuację powyższego stanowiska odnajdujemy również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2007 r., II UK 185/06 (OSNP 2008/9 10/143), w ramach którego zaakcentowano, iż przepis art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS został przeniesiony z ww. ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, która w miejsce dotychczasowych okresów zatrudnienia, równorzędnych i zaliczanych wprowadziła okresy składkowe i nieskładkowe i okres wymieniony w tym przepisie jest okresem obowiązywania tej ustawy (od 15 listopada 1991 r. do 31 grudnia 1998 r.) i konsekwentnie dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 tej ustawy nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę faktu opłacenia przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne.

W powyższym kontekście Sąd Najwyższy zaakcentował, iż związany z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę obowiązek ubezpieczenia społecznego oraz obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne istniał również przed wejściem w życie tej ustawy na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 z późn. zm.), obowiązującej od 1 stycznia 1987 roku, a na podstawie art. 33 ust. 1 składki na ubezpieczenie społeczne opłacał pracodawca z własnych środków. Pracownik nie miał wpływu na wywiązywanie się pracodawcy z tego obowiązku, przy czym również w obecnym stanie prawnym, gdzie obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne zarówno w części obciążającej pracodawcę jak i pracownika spoczywa na pracodawcy - płatniku (art. 17 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), wykonywanie przez pracodawcę tego obowiązku jest niezależne od pracownika, zatem zaleganie pracodawcy ze składkami lub uchylanie się od ich opłacania powodowałoby brak środków na indywidualnym koncie pracownika, co miałoby wpływ na wysokość przyszłych świadczeń. W związku z tym - jak dalej kontynuował Sąd Najwyższy - został wprowadzony mechanizm chroniący pracownika przed skutkami niezależnego od niego zaniechania. W trybie określonym przepisem art. 40 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje na koncie ubezpieczonego uzupełnienia kwoty składek nieuregulowanych przez płatnika. Jeżeli tryb ten zostanie wyczerpany, okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, w którym pracownik otrzymuje wynagrodzenie, jest okresem ubezpieczenia, czyli okresem składkowym w rozumienia art. 6 ust. 1 pkt 1 w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach, niezależnie od tego, czy pracodawca opłacił składki na ubezpieczenie. W świetle zaprezentowanych poglądów Sądu Najwyższego, w ocenie Sądu Okręgowego okres od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku winien zostać zaliczony wnioskodawcy jako okres składkowy do stażu pracy.

Odnosząc się natomiast do kwestii przebywania przez wnioskodawcę w okresie od 22 lipca 1986 roku do 6 sierpnia 1986 roku i od 15 września 1986 roku do 30 września 1986 roku na urlopie bezpłatnym, Sąd w tym zakresie dał wiarę twierdzeniom L. G., które zostały potwierdzone przez świadka przesłuchanego w przedmiotowej sprawie.
Z zeznań H. L. wynika, że odwołujący się w trakcie zatrudnienia w Zakładzie (...) (...) w P. nie przebywał na urlopie bezpłatnym. Cały czas pozostawał w zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę. Zawarta umowa o pracę w trakcie trwania zatrudnienia nie ulegała zmianie, nie była przerwana. Od 10 września 1985 roku do 23 listopada 1987 roku wnioskodawca stale pracował na podstawie umowy o pracę. Wynika to jednoznacznie zarówno z zeznań świadka jak i samego wnioskodawcy a także wystawionego w dniu 22 grudnia 1987 roku świadectwa pracy. W wystawionym bowiem świadectwie pracy nie wskazano, aby w jakimkolwiek okresie zatrudnienia wnioskodawca przebywał na urlopie bezpłatnym.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Sądu Okręgowego należy zaliczyć ubezpieczonemu do okresu składkowego okres pracy w gospodarstwie rolnym od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku. Wnioskodawca prowadził gospodarstwo rolne w latach 1975 do 14 czerwca 1983 roku. Cześć z tego okresu została zaliczona przez organ rentowy do okresu składkowego, kiedy wnioskodawca pozostawał w zatrudnieniu. Tak stało się z okresami od 1.12.1975 r. do 3.05.1976 r., od 21.12.1976 r. do 31.01.1982 r. oraz od 3.11.1983 r. do 15.06.1983 r. Natomiast organ rentowy nie zaliczył do stażu pracy okresu od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku.

Do dnia 31 grudnia 1983 roku obowiązywała ustawa z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140). Ubezpieczenie społeczne rolników na podstawie tej ustawy było obowiązkowe i pociągało za sobą obowiązek opłacania składki na to ubezpieczenie (art. 38). Przepis art. 40 stanowił, że rolnik, który rozpoczął prowadzenie gospodarstwa rolnego przed ukończeniem 35 lat życia zwolniony jest od obowiązku opłacania składki przez okres pierwszych 5 lat gospodarowania. Zasady opłacania składek były więc takie, że rolnik podlegający obowiązkowemu ubezpieczeniu i uprawniony do świadczeń z tego ubezpieczenia przy spełnieniu warunków określonych w art. 40 opłacał składki poczynając od innej daty niż powstanie obowiązku ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględnia się okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki. Oznacza to, że podlega uwzględnieniu okres ubezpieczenia społecznego rolnika, który wywiązał się z obowiązku składkowego przewidzianego w przepisach obowiązujących w okresie, w którym przypada to ubezpieczenie. Zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach odesłanie do odrębnych przepisów należy rozumieć jako warunek wywiązania się z obowiązku nałożonego przez te przepisy na rolnika podlegającego ubezpieczeniu. Nie można uznać w konsekwencji, że nie wywiązała się z tego obowiązku taka osoba, która na mocy szczególnego przepisu była zwolniona od składki na ubezpieczenie społeczne. Jak zatem wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 stycznia 2003 r., II UK 51/02 (OSNP 2004 nr 7, poz. 127), okresem składkowym, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, jest okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników na podstawie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin, w którym rolnik z mocy art. 40 tej ustawy był zwolniony z obowiązku opłacania składki. Podobny pogląd wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 marca 2010 roku (II UK 249/09, Lex nr 599773). Powyższe stanowiska Sąd Okręgowy w całości podziela. Tym samym skoro okres kiedy rolnik był zwolniony z obowiązku opłacania składki, jest okresem składkowym, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach (…), to należy go uwzględnić przy obliczaniu stażu pracy dla potrzeb świadczenia przedemerytalnego.

Biorąc pod uwagę, iż wnioskodawcy do stażu pracy wymaganego ustawą 35 lat brakowało tylko niecałych 4 miesięcy, to uwzględniając zarówno sporne okresy z zatrudnienia w Zakładzie (...) (...) w P. od 1 lipca 1987 roku do 23 listopada 1987 roku, od 22 lipca 1986 roku do 5 sierpnia 1986 roku i od 15 września 1986 roku do 30 września 1986 roku a także okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 lutego 1982 roku do 2 listopada 1982 roku , uznać należało, iż osiągnął on wymagany ustawą 35 letni staż pracy .

Dlatego mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał L. G. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 stycznia 2013 roku, tj. od następnego dnia po złożeniu wniosku ( art. 7 ust 1 ustawy z o świadczeniach przedemerytalnych ).