Pełny tekst orzeczenia

Sygn . akt I C 1681/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Włodarek

Protokolant: sekr. sąd. Anna Dulas

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2017r.

sprawy z powództwa Ł. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. (NIP (...))

przeciwko pozwanemu TUZ Towarzystwu (...) z/s w W. (KRS (...))

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z/s w W. na rzecz powoda Ł. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. kwotę 1.823,76zł (jeden tysiąc osiemset dwadzieścia trzy złote 76/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości nie przekraczającej w stosunku rocznym odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia 25 lutego 2016r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem części nieuiszczonych wydatków:

- od powoda Ł. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. kwotę 825,42zł (osiemset dwadzieścia pięć złotych 42/100),

- od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z/s w W. kwotę 464,90zł (czterysta sześćdziesiąt cztery złote 40/100),

4.  zasądza od powoda Ł. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. na rzecz pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z/s w W. kwotę 403,64zł (czterysta trzy złote 64/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1681/16

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2016r. powód Ł. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. skierował do tut. Sądu żądanie zasądzenia od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z/s w W. kwoty 5.061,45zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25 lutego 2016r. do dnia zapłaty, a ponadto żądanie zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż zawarł z P. J. jako najemcą umowę najmu samochodu zastępczego m-ki V. (...), na mocy której przekazał do odpłatnego korzystania wskazany samochód za czynsz 155zł netto za każdy dzień najmu. Najem trwał od dnia 23 grudnia 2015r. do dnia 4 stycznia 2016r. Następnie P. J. najął pojazd m-ki V. (...) za tą samą stawkę. Najem trwał od dnia 4 stycznia 2016r. do dnia 12 lutego 2016r. Oba samochody zostały wynajęty jako pojazdy zastępcze w związku z kolizją drogową z dnia 22 grudnia 2015r., w której doszło do uszkodzenia samochodu używanego przez poszkodowanego – T. (...). Sprawcą kolizji był kierujący posiadający zawartą z pozwanym umowę ubezpieczenia obowiązkowego posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów. Łączny czas trwania najmu wynosił 51 dni.

Powód zawarł z P. J. umowę cesji wierzytelności, na mocy której cedent przelał na cesjonariusza prawo do odszkodowania z tytułu szkody komunikacyjnej.

Pozwany zakład ubezpieczeń w wyniku przeprowadzonego postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej Ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów uznał roszczenie do kwoty 4.956,90zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 sierpnia 2016r. pozwany TUZ Towarzystwo (...) z/s w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu tego pisma procesowego pozwany podniósł zarzut braku legitymacji czynnej powoda. Pozwany zakwestionował ponadto wysokość żądanej przez powoda kwoty odszkodowania i terminu płatności odsetek.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 22 grudnia 2015r. w wyniku zdarzenia drogowego – wypadku komunikacyjnego w K. przy ul (...)Aleja (...) uszkodzeniu uległ pojazd P. J. m-ki T. (...) o nr rej. (...). Sprawcą zdarzenia był inny kierujący samochodem osobowym m-ki A. (...) uczestnik ruchu, który nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu podczas wykonywania manewru skrętu w lewo.

W pojeździe poszkodowanego zakwalifikowano do wymiany maskę, błotni PL, zderzak przód, belkę zderzaka, atrapę, spryskiwacz reflektora lewego, zaślepkę spr. ref. lewą, halogen lewy, reflektor przedni lewy, nadkole PL, wzmocnienie czołowe fartuch błotnika PL, felgę koła PL, oponę koła PL, wahacz PL, chłodnicę klimatyzacji, chłodnicę wody, chłodnicę powietrza, zbiorniczek wyrównawczy płynu, akumulator, obudowę filtra powietrza, obudowę bezpieczników, obudowę wentylatorów chłodnicy, lampę tylną lewą i tablicę rejestracyjną, natomiast do naprawy wskazano podłużnicę lewą, podłużnicę prawą, drzwi przednie lewe, błotnik tylny lewy, zderzak tylny i felgę koła.

Przedmiotowa szkoda została rozliczona jako całkowita. Poszkodowany otrzymał odszkodowanie wypłacone w dniu 5 lutego 2016r. w wysokości 6.650zł i w dniu 10 lutego 2016r. w wysokości 6.650zł.

Od dnia 22 grudnia 2015r., tj. od daty szkody do dnia 10 lutego 2016r. upłynęło 50 dni.

Poszkodowany od momentu otrzymania kwoty odszkodowania mógł w terminie 3 dni dokonać zakupu innego pojazdu w podobnej cenie rynkowej i o podobnych parametrach do uszkodzonego samochodu.

Technologiczny czas naprawy samochodu T. (...) określony przez producenta pojazdu, wynikający z kalkulacji kosztów naprawy w systemie A. mógł wynosić 7 dni. Rzeczywisty czas naprawy pojazdu, zgodnie z technologią proponowaną przez producenta pojazdu, przy uwzględnieniu 3 – dniowego okresu oczekiwania na części zamienne, po złożeniu zamówienia, w tym przypadku mógł wynosić 10 dni.

Faktyczny czas uzasadniający najem pojazdu wynosił 53 dni.

Pojazd T. (...) należy do segmentu samochodów klasy średniej. W miesiącu styczniu i lutym 2016r. średnia cena wynajmu pojazdów tego standardu wynosiła 104zł netto,

Koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 22 grudnia 2015r. do dnia 13 lutego 2016r. wynosił 6.779,76zł brutto – 5.512zł netto.

( opinia biegłego k. 52-59, 69-70, zeznania świadka P. J. k. 44v, z akt postępowania szkodowego D./ (...): wyliczenie czasu najmu pojazdu zastępczego, oświadczenie poszkodowanego, potwierdzenie transakcji, decyzja, oświadczenie sprawcy kolizji drogowej, szkic sytuacyjny, pokwitowanie, notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym, wycena, zgłoszenie szkody, oświadczenie, kalkulacja naprawy, oględziny)

W związku ze zdarzeniem i uszkodzeniem pojazdu powód P. J. zawarł umowy najmu pojazdów zastępczych od dnia 23 grudnia 2015r. do dnia 4 stycznia 2016r. m-ki V. (...) i od dnia 4 stycznia 2016r. do dnia 12 lutego 2016r. m-ki V. (...)

Koszt najmu wyniósł łącznie kwotę 10.313,55zł.

( faktura k. 10, umowa najmu k. 11, 12, oświadczenie poszkodowanego k. 16, zeznania świadka P. J. k. 44v, z akt postępowania szkodowego D./ (...): faktura, umowa najmu)

W dniu 12 lutego 2016r. P. J. zawarł z powodem Ł. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą C. Ł. K. z/s w K. umowę cesji wierzytelności. Przedmiotem kontraktu była wierzytelność z tytułu poniesionych przez cedenta kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres wynikający z umowy najmu pojazdu w związku z powstałą dnia 22 grudnia 2015r. szkodą komunikacyjną, zgłoszoną pozwanemu pod numerem D./ (...).

( umowa cesji wierzytelności k. 13-14, zawiadomienie dłużnika o cesji k. 15, z akt postępowania szkodowego D./ (...): powiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności, umowa cesji wierzytelności)

Sprawca szkody posiadał zawartą z pozwanym TUZ Towarzystwo (...) z/s W. umowę odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z ruchem tych pojazdów.

P. J. dokonał zgłoszenia u pozwanego zaistnienia szkody w pojeździe w celu przeprowadzenia postępowania szkodowego w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Postępowanie szkodowe zostało zarejestrowane pod sygn. akt (...)

W związku ze zgłoszeniem pozwany przeprowadził i zakończył postępowanie szkodowe.

Decyzją z dnia 31 marca 2016r. nr D./ (...) pozwany TUZ Towarzystwo (...) z/s w W. przyznał P. J. odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w wysokości 4.956,90zł.

( decyzja k. 17, z akt postępowania szkodowego D./ (...): potwierdzenie transakcji, decyzja, zestawienie)

Sąd uznał za przydatną do ustalenia stanu faktycznego opinię sporządzoną przez biegłego z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości pojazdów albowiem jest ona pełna, jasna, zrozumiała, wyczerpująca i kompleksowa oraz wewnętrznie spójna. Biegły w opinii udzielił odpowiedzi na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania, sformułowania zawarte w treści opinii pozwalają na zrozumienie wyrażonych w nich ocen i poglądów oraz sposobu dochodzenia do nich, a ponadto biegły przedstawił metodę badawczą, materiał badawczy, na którym się oparł. Wnioski końcowe opinii są zwięzłe i precyzyjne, a ponadto wnioski opinii są logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez biegłego badaniach i nie budzą zastrzeżeń, co do ich trafności w porównaniu z podanym w opinii materiałem badawczym.

Ponadto biegły w sposób fachowy i rzeczowy ustosunkował się również do wszystkich zarzutów skierowanych w stosunku do opinii wypowiadając się szczegółowo w obszarze każdego zastrzeżenia odwołując się przy tym do dokumentarnego materiału dowodowego oraz reguł postępowania przy sporządzaniu takiego typu operatu

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Pozew jest pismem procesowym, które zawiera powództwo, tj. skierowany do sądu wniosek o udzielenie sądowej ochrony prawnej dokładnie określonemu żądaniu, uzasadnionemu i skonkretyzowanemu przytoczonymi okolicznościami faktycznymi. Żądanie pozwu jest tzw. roszczeniem formalnym (procesowym), którego treścią jest twierdzenie powoda o przysługującym mu i podlegającym ochronie prawnomaterialnym interesie.

Legitymacja procesowa wskazuje kwalifikację materialną podmiotów prowadzących spór, w tym znaczeniu, że powód jest uprawniony do występowania z żądaniem udzielenia mu ochrony prawnej w stosunku do pozwanego, a ten zobowiązany do określonego zachowania się.

W niniejszym postępowaniu powód wykazał, że spełnia materialnoprawną przesłankę procesu, która decyduje o dopuszczalności badania i ustalania prawdziwości jej twierdzeń, że wymieniony w powództwie stosunek prawny istnieje i co jest jego przedmiotem.

W przedmiotowym postępowaniu istnieje możliwości określenia, że w procesie występują w charakterze stron te podmioty, które są jednocześnie podmiotami stosunku prawnego będącego przedmiotem procesu.

W tym miejscu należy wskazać, iż istnienie legitymacji prawnej stron procesu Sąd uwzględnia w dacie wyrokowania.

Powód poprzez dołączenie umowy cesji wykazał, iż poprzedni wierzyciel pozwanego przeniósł na niego przysługującą mu w stosunku do niego wierzytelność.

Ustawodawca w art. 511 kc mówi o „stwierdzeniu” przelewu wierzytelności pismem, tj. odnosi się do istnienia pisma stwierdzającego, że umowa przelewu została przez strony zawarta (por. wyrok s.apel w K. z dnia 8 marca 2005r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1516/04, opubl. OSA 2005/12/44). Ponadto umowa przelewu, regulowana treścią art. 509 i n. kc, jest umową, na podstawie której dotychczasowy wierzyciel (cedent) przenosi wierzytelność ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej (cesjonariusza). Przedmiotem przelewu może być co do zasady wierzytelność istniejąca, którą cedent może swobodnie rozporządzać. Wierzytelność, która ma stanowić przedmiot rozporządzenia, powinna być w dostateczny sposób oznaczona (zindywidualizowana). Dotyczy to przede wszystkim wyraźnego określenia stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność, a zatem oznaczania stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia (por. wyrok s.apel. w Szczecinie z dnia 25 marca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 885/13, opubl. LEX nr 1461185).

Zgodnie z treścią art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2016.2060 – j.t.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, natomiast na podstawie art. 36 ust. 1 zd. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Cytowany przepis jest wyrazem tendencji ustawodawcy, aby umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej stwarzała możliwie szeroki zakres ochrony ubezpieczeniowej zarówno ubezpieczonemu sprawcy szkody przed konsekwencjami osobistego ponoszenia odpowiedzialności cywilnej, jak i poszkodowanemu, przez zapewnienie mu pełnej kompensaty ze strony ubezpieczyciela szkody wyrządzonej przez ponoszącego odpowiedzialność cywilną sprawcę. W konsekwencji odpowiedzialność ubezpieczyciela determinowana jest odpowiedzialnością sprawcy wypadku – por. wyrok s. apel. w Poznaniu z dnia 4 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 1093/14, opubl. LEX nr 1681964, wyrok s. apel. w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt V ACa 673/14, opubl. LEX nr 1651861.

Świadczenie pieniężne, które wypłaca ubezpieczyciel w ramach odpowiedzialności przewidzianej przez cyt. powyżej przepisy, jest ustalane według reguł rządzących cywilnym prawem odszkodowawczym, a więc o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od ubezpieczyciela decydują przepisy kodeksu cywilnego, zwłaszcza art. 361-363 kc, z tą jednak istotną różnicą, że w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne – por. wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 24 lipca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 134/14, opubl. LEX nr 1498945

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela w tym zakresie pogląd prawny zaprezentowany przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 kwietnia 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 80/11, opubl. OSNC 2012/10/112 oraz w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012r. w sprawie o sygn. akt III CZP 85/11, opubl. OSNC 2013/3/37.

Szkoda majątkowa musi pozostawać w normalnym związku przyczynowym z wypadkiem w rozumieniu art. 361 § 1 kc – por. wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 20 maja 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 968/14, opubl. LEX nr 1770850, wyrok s.apel. w Białymstoku z dnia 8 kwietnia 2015r. w sprawie o sygn. akt I ACa 959/14, opubl. LEX nr 1667508, wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 4 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 68/14, opubl. LEX nr 1624064, wyrok s.apel. w Łodzi z dnia 28 października 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 824/14, opubl. LEX nr 1554766, wyrok s.apel. w Lublinie z dnia 13 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 785/13, opubl. LEX nr 1469375.

Charakter odpowiedzialności ubezpieczyciela uzasadnia przyjęcie, że obok bezpośrednich skutków zdarzenia, w ramach normalnego związku przyczynowego, mogą znajdować się pośrednie działania odpowiedzialnego, powodujące uszczerbek majątkowy związany ze zdarzeniem powodującym szkodę (stratę), która także powinna być wyrównana.

Szkodą jest niemożność korzystania z uszkodzonego pojazdu przez czas trwania naprawy (por. wyroki SN z dnia 26 listopada 2002r., V CKN 1397/00, L., z dnia 2 lipca 2004r., II CK 412/03, L., z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03, L., z dnia 5 listopada 2004r., II CK 494/03, B. (...), Nr 3, poz. 11, uchw. SN(7) z dnia 17 listopada 2011r., III CZP 5/11, L.).

Postulat pełnego odszkodowania przemawia za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia z tym, że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania. Termin wydatków koniecznych oznacza przy tym wydatek niezbędny dla korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie w jakim poszkodowany korzystałby ze swego środka lokomocji gdyby mu szkodę nie wyrządzono. Poszkodowany mógłby zatem żądać tylko zwrotu wydatków poniesionych za korzystanie z pojazdu zastępczego pomniejszonych o sumę jaką wydatkowałby na koszty eksploatacji własnego pojazdu.

Poniesione wydatki powinny być niezbędne w danych okolicznościach i odzwierciedlać używanie pojazdu w takim samym zakresie, w jakim korzystałby z niego, gdyby szkoda nie powstała. Niezasadne byłoby jednak wynajęcie samochodu zastępczego tylko dla zasady, bez zamiaru jego wykorzystywania, np. gdy poszkodowany posiada więcej pojazdów mechanicznych, którymi może zaspokajać swe usprawiedliwione potrzeby, lub też nie jest w stanie kierować samochodem, gdyż doznał poważnych obrażeń w wypadku, w którym uszkodzeniu uległ jego pojazd. Zasadność i wysokość wydatków podlega udowodnieniu przez poszkodowanego.

Jak wynika z dokumentarnego materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego poszkodowany zdarzeniem otrzymał odszkodowanie wypłacone ostatecznie w dniu 10 lutego 2016r. Od daty szkody do dnia jej naprawienia upłynęło 50 dni, a poszkodowany od momentu otrzymania kwoty odszkodowania mógł w terminie 3 dni dokonać zakupu innego pojazdu w podobnej cenie rynkowej i o podobnych parametrach do uszkodzonego samochodu. Technologiczny czas naprawy samochodu T. (...) określony przez producenta pojazdu mógł wynosić 7 dni, a rzeczywisty czas naprawy pojazdu, zgodnie z technologią proponowaną przez producenta pojazdu, przy uwzględnieniu 3 – dniowego okresu oczekiwania na części zamienne, po złożeniu zamówienia, w tym przypadku mógł wynosić 10 dni. Faktyczny czas uzasadniający najem pojazdu wynosił zatem 53 dni, a średnia cena wynajmu pojazdów należących do segmentu uszkodzonego samochodu wynosiła 104zł netto dziennie. Koszt najmu pojazdu zastępczego w okresie od dnia 22 grudnia 2015r. do dnia 13 lutego 2016r. wynosił 6.779,76zł brutto (104zł x 23% x 53), co przy uwzględnieniu kwoty wypłaconej przez ubezpieczyciela w toku postępowania likwidacyjnego w wysokości 4.956,90zł, daje wartość 1.823,76zł – por. uchwała SN z dnia 25 sierpnia 2017r. III CZP 20/17, opubl. L., .

Dłużnik popada w opóźnienie, jeżeli nie spełnia świadczenia w terminie, w którym stało się ono wymagalne.

Opóźnienie świadczenia odszkodowawczego następuje, jeżeli dłużnik nie spełni świadczenia niezwłocznie po wezwaniu go przez wierzyciela i od tej chwili należą się wierzycielowi odsetki. W razie wyrządzenia szkody odsetki należą się poszkodowanemu już od chwili zgłoszenia roszczenia o zapłatę odszkodowania, w tej bowiem chwili staje się, zgodnie z art. 455 kc, wymagalny obowiązek spełnienia świadczenia odszkodowawczego. – por. wyrok s.apel. w Warszawie z dnia 18 stycznia 2013r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 1150/12, opubl. LEX nr 1314923, wyrok SN z dnia 8 lutego 2012r. w sprawie o sygn. akt V CSK 57/11, opubl. LEX nr 1147804.

Wymagalne roszczenie o odszkodowanie powoduje stan opóźnienia po jego sprecyzowaniu co do wysokości i wezwaniu dłużnika do zapłaty konkretnej kwoty z tego tytułu – por. wyrok s.apel. w Rzeszowie z dnia 15 maja 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 77/14, opubl. LEX nr 1506727.

O roszczeniu ubocznym orzeczono w oparciu o treść art. 481 § 1 i 2 kc oraz o znowelizowaną na podstawie art. 2 pkt 1 lit. a i art. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy z dnia 9 października 2015r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.1830) treść art. 481 § 1 i 2 - 2 4 kc.

R. legis art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2016.2060 – j.t.) opiera się na uprawnieniu do wstrzymania wypłaty odszkodowania w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją niejasności odnoszące się do samej odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości szkody. Ustanawiając krótki termin spełnienia świadczenia ustawodawca wskazał na konieczność szybkiej i efektywnej likwidacji szkody ubezpieczeniowej. Po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku Ubezpieczyciel - jako profesjonalista korzystający z wyspecjalizowanej kadry i w razie potrzeby z pomocy rzeczoznawców (art. 355 § 2 kc) - obowiązany jest do ustalenia przesłanek swojej odpowiedzialności, czyli samodzielnego i aktywnego wyjaśnienia okoliczności wypadku oraz wysokości powstałej szkody – por. por. wyrok SN z dnia 16 grudnia 2011r. w sprawie o sygn akt V CSK 38/11, opubl. LEX nr 1129170, por. wyrok s.apel. w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2013r. w sprawie o sygn. akt I ACa 494/13 LEX nr 1353802.

O kosztach procesu w związku z częściowym uwzględnieniem powództwa orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w z art. 98 § 1 - 3 kpc i art. 100 kpc oraz na podstawie § 2 pkt 3 w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015.1804 ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2016.623 – j.t. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2016.1827 – j.t. ze zm.).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.