Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 marca 2017 r. znak (...)-SER- (...)-SP2 odmówiono A. P. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu do decyzji, organ rentowy skonstatował, że A. P. nie spełnia warunku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ponieważ umowa o pracę została rozwiązana z upływem czasu na jaki została zawarta.

(decyzja – k. 16-16v. w aktach ZUS)

Od powyższej decyzji A. P. wniosła odwołanie dnia 12 kwietnia 2017 r. zaskarżając ją w całości. Decyzji tej zarzuciła:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż rozwiązanie stosunku pracy między M. W. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą PPHU (...) a ubezpieczoną A. P. nastąpiło z powodu upływu okresu czasu, na który umowa o pracę została zawarta podczas gdy do rozwiązania stosunku pracy doszło z przyczyn dotyczących zakładu pracy;

2.  obrazę prawa materialnego, tj. art. 2 ust. 1 pkt 29 lit b ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy poprzez jego błędną wykładnię, a w konsekwencji bezpodstawne przyjęcie, iż tryb rozwiązania stosunku pracy ma znaczenie dla przyznawania prawa do świadczenia przedemerytalnego i w związku z tym odmówienie skarżącej prawa do przedmiotowego świadczenia, podczas gdy skarżącą spełniła warunek polegający na rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy i świadczenie przedemerytalne powinno jej zostać przyznane;

3.  obrazę prawa materialnego, tj. art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 r. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji wydanie decyzji odmawiającej ubezpieczonej przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego, podczas gdy A. P. spełnia wszystkie przewidziane przez ustawodawcę przesłanki niezbędne do przyznania przedmiotowego świadczenia;

4.  naruszenie art. 8 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania do organów administracji publicznej.

Powołując się na powyższe zarzuty, skarżąca wniosła o uwzględnienie odwołania i zmianę zaskarżonej decyzji z dnia 17 marca 2017 r. poprzez przyznanie ubezpieczonej A. P. prawa do świadczenia przedemerytalnego poczynając od 7 marca 2017 r.

(odwołanie – k. 2-7)

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 15-16)

Pismem procesowym z 20 listopada 2017 r. pełnomocnik procesowy wnioskodawczyni wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu, w tym wynagrodzenie na rzecz radcy prawnego Z. S. w wysokości 150% stawki minimalnej powiększonej o podatek VAT 23% a ewentualnie o przyznanie wynagrodzenia ze Skarbu Państwa – Kasy Sądu Apelacyjnego w Łodzi za pomoc prawną udzieloną z urzędu w takiej samej wysokości.

(pismo procesowe – k. 33 – 33v.)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni urodziła się (...)

(bezsporne)

W dniu 6 marca 2017 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne.

(wniosek o świadczenie – k. 1 - 5 akt ZUS)

A. P. od 26 sierpnia 2015 r. do 31 sierpnia 2016 r. pracowała na stanowisku lagowacza w P.P.H.U. (...) w O. na podstawi umowy o pacę zawartej na czas określony.

(świadectwo pracy – k. 9 akt ZUS)

Powyższy stosunek pracy ustał na skutek upływu czasu trwania umowy, na który była ona zawarta. Pracodawca wskazywała wnioskodawczyni, że w przypadku pozyskania nowych zleceń może rozważyć zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony, lecz takiej potrzeby w dacie ustania zatrudnienia nie było.

(świadectwo pracy – k. 9 akt ZUS; zeznania A. P. – e-protokół z 10 stycznia 2018 r. – 00:18:33 – 00:21:16 w zw. z 00:03:34 – 00:06:56 – płyta CD – k. 51; zeznania świadka M. W. - e-protokół z 10 stycznia 2018 r. – 00:07:27 – 00:18:33 – płyta CD – k. 51).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013, poz. 170 ze zm.) Nr 120, poz. 1252, z późn. zm.), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z art., 2 ust. 2, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z poźn. zm.), zwanej dalej "ustawą o emeryturach i rentach z FUS".

W myśl art. 2 ust. 3, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 (w jednym z 6 punktów tego przepisu) i wymienione w ust. 3 art. 2.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy – oznacza to:

a)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c) wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni domaga się przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, że rozwiązanie stosunku pracy między M. W. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą PPHU (...) a ubezpieczoną A. P. nie nastąpiło z powodu upływu okresu czasu, na który umowa o pracę została zawarta tylko z powodów opisanych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Jak słusznie wskazał organ rentowy, umowa o pracę została rozwiązana z upływem czasu na jaki została zawarta. Sam pracodawca – M. W. stwierdziła, że gdy miała większą ilość zleceń to była potrzeba zatrudnienia pracownika na stanowisku lagowacza, a gdy miała mniejszą ilość zleceń to taka potrzeba upadała. W momencie jak okres trwania umowy uległ zakończeniu, nie było potrzeby do zawierania kolejnej umowy z wnioskodawczynią. Należy dodać, że zgodnie z wolnością umów, prawo pracy nie przewiduje obowiązku zawarcia kolejnej umowy o pracę po zakończeniu poprzedniej. To, że wnioskodawczyni stwierdza, że „stanowisko zostało zlikwidowane” stanowi wyłącznie subiektywne twierdzenia skarżącej nieodpowiadające obiektywnemu stanowi rzeczy. Skarżąca nie może upatrywać nieopłacalności ekonomicznej pracodawcy z likwidacją stanowiska pracy. Czym innym bowiem jest swoboda prowadzenia działalności gospodarczej i jej przejaw – swoboda zatrudniania pracowników, a czymś innym rozwiązywanie umów o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

Skoro przesłanki wskazane w poszczególnych punktach ust. 1 art. 2 wspomnianej ustawy muszą być spełnione łącznie, to brak spełnienia choćby jednej przesłanki skutkuje brakiem możliwości przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i w związku z powyższym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o § 9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dni 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym w dacie wpływu sprawy do Sądu.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.