Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 lutego 2017 r. - nr (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., stwierdził, że miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne I. G. z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) M. P. w Ł. ul. (...) od dnia 18 lipca 2016 r. stanowi kwota 1850, 00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że na skutek przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ może kwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało ono wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego.

(decyzja - k. 143 - 145 akt ZUS)

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 14 marca 2017 r. złożyła I. G., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, że podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, tj. emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe od dnia 18 lipca 2016 r. dla ubezpieczonej z tytułu zawarcia umowy o pracę z płatnikiem składek (...) M. P. wynosi 4 500 zł brutto miesięcznie, tj. kwota zgodna z określoną w umowie o pracę oraz o zasądzenie na rzecz odwołującej od organu rentowego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(odwołanie - k. 2 – 11)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc argumenty tożsame jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie - k. 13-14)

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie oraz wniósł o zasądzenie od ZUS na rzecz wnioskodawczyni zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny

Wnioskodawczyni I. G. urodziła się w dniu (...) W lipcu 2013 r. ukończyła studia na (...), uzyskując tytuł licencjata. W listopadzie 2015 r. ukończyła kierunek prawo zatrudnienia – kadry i płace na Wydziale Prawa i Administracji UŁ, uzyskując tytuł magistra. W latach 2009 – 2016 I. G., na terenie całej Polski odbyła szkolenia dot. szeroko rozumianego zarządzania.

Wnioskodawczyni pracowała w (...) SA, jako magazynier, fakturzysta, w latach 2008 – 2011, natomiast w (...) SA, jako specjalista ds. reklamacji, kolejne zatrudnienie miało miejsce od marca 2011 w (...) Sp. z. o. o. jako specjalista ds. reklamacji.

(okoliczności bezsporne; dokumentacja osobowa – k. 12)

Dnia 13 lipca 2016 r. wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie lekarskie wydane na podstawie skierowania na badania lekarskie do pracy w (...) M. P., w którym uznano, iż jest ona zdolna do podjęcia pracy na stanowisku pracownik biurowy.

(orzeczenie lekarskie – k. 138)

W dniu 18 lipca 2016 r. I. G. zawarła z M. P. umowę o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na okres próbny do dnia 31 lipca 2017 r. z wynagrodzeniem zasadniczym 3 700,00 zł brutto miesięcznie na stanowisku specjalisty do spraw zarządzania dokumentami. W zakresie obowiązków I. G. wskazano m.in. przygotowywanie raportów z realizacji prac projektowych, prowadzenie negocjacji z właścicielami nieruchomości, pozyskiwanie zgód administracyjnych, zarządzanie obiegiem dokumentów, archiwizacja dokumentów. Wnioskodawczyni została zapoznana z zakresem obowiązków pracownika, a także przeszła wstępne szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Została także poinformowana o ryzyku zawodowym.

(umowa o prace – k. 142-144; zakres obowiązków – k. 145-146; karta szkolenia bhp – k. 147 -148; informacja – k. 149 )

Płatnik składek zgłosił I. G. do ubezpieczeń od dnia 18 lipca 2016 r.

( (...) k. 154)

Płatnik składek M. P. jest znajomym męża I. G.. (...) M. P. funkcjonuje od 2015 r., jest dobrze prosperującą firmą, która startuje do przetargów publicznych na wykonywanie instalacji elektrycznych, budowy sieci transformatorowych, wymianę linii kablowych, podłączenie właścicieli działek do sieci elektrycznej. Osobami zatrudnionymi u płatnika są wnioskodawczyni i B. Z. (1). B. Z. (1) jest zatrudniony na ½ etatu, z wynagrodzeniem 1000 zł, jako asystent projektanta, wykonując prace przy projektach, razem z M. P.. Wnioskodawczyni, jako osoba znajoma i zaufana, miała odciążyć M. P. w sprawach administracyjno – biurowych, który chciał skupić się na pracy technicznej, projektach. O osobie i wykształceniu wnioskodawczyni, płatnik składek dowiedział się od jej męża – swojego kolegi. Płatnik i wnioskodawczyni ustalili początkowo, że ta zacznie pracę w połowie czerwca, jednak wnioskodawczyni poprosiła o przesunięcie zawarcia umowy na późniejszy okres, gdyż miała kłopoty zdrowotne. Kiedy już została zatrudniona otrzymała dostęp do konta firmy zajmowała się pismami, projektami umów, negocjacją, opłatami, itp., tj. czynnościami biurowo – administracyjnymi w szerokim rozumieniu przy wynagrodzeniu 3700 zł. I. G. nie miała wcześniejszego doświadczenia w wykonywaniu czynności, jakie miała w zakresie obowiązków u płatnika. Wnioskodawczyni dowiedziała się o ciąży zaraz po zawarciu pierwszej umowy z płatnikiem składek, tj. dnia 27 lipca 2016 r. Była wówczas w 6 tygodniu ciąży.

Wcześniej wnioskodawczyni była zatrudniona do dnia 31.05.2016 roku i umowa o pracę rozwiązała się za wypowiedzeniem przez wnioskodawczynię.

(zeznania wnioskodawczyni I. G., rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 261 – 262 w zw. z e protokół, rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. 00:06:00 – 00:06:42; zeznania zainteresowanego M. P. rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 262 w zw. z e protokół, rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. 00:06:00 – 00:06:42; zeznania wnioskodawczyni I. G., rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. e protokół (...):07:44 – 00:15:06; zeznania zainteresowanego M. P., rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. e protokół (...):15:06 – 00:18:47; zeznania świadka B. Z. (1) rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 261 – 263; dokumentacja medyczna, świadectwo pracy k 129)

W dniu 1 sierpnia 2016 r. I. G. zawarła z (...) M. P. umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na czas nieokreślony z wynagrodzeniem zasadniczym 4500 zł brutto miesięcznie na stanowisku specjalista do spraw zarządzania dokumentami. W zakresie obowiązków I. G. wskazano m.in. przygotowywanie raportów z realizacji prac projektowych, prowadzenie negocjacji z właścicielami nieruchomości, pozyskiwanie zgód administracyjnych, zarządzanie obiegiem dokumentów, archiwizacja dokumentów. Wnioskodawczyni została zapoznana z zakresem obowiązków pracownika, a także przeszła wstępne szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Została także poinformowana o ryzyku zawodowym.

(umowa o prace – k. 142-144)

W dniu 29.07.2016 roku, około godziny 20:25, wnioskodawczyni trafiła do Instytutu Centrum (...). Przebywała w Klinice (...) do dnia 1 sierpnia 2016 roku, do około godz. 14.

Wnioskodawczyni podpisała się na liście obecności pod datą 01.08. 2016 roku.

(karta informacyjna ze szpitala k 240, lista obecności k 76)

Od dnia 2 września 2016 wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu lekarskim. Dotychczasowe obowiązki przejął częściowo płatnik składek, częściowo pracownik B. Z. (2) – bez zwiększenia wynagrodzenia ani etatu. W późniejszym okresie M. P. zatrudnił jeszcze dwóch pracowników – studentów na zasadach tożsamych jak B. Z. (1), z wynagrodzeniem 1000 zł, na ½ etatu. Wnioskodawczyni przed pójściem na zwolnienie dwukrotnie otrzymała wypłatę od płatnika składek w gotówce na koniec miesiąca. I. G. przebywa na urlopie macierzyńskim.

Firma płatnika dobrze prosperuje. W 2016 roku osiągnęła około130 tysięcy złotych dochodu.

(zeznania wnioskodawczyni I. G., rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 261 – 262 w zw. z e protokół, rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. 00:06:00 – 00:06:42; zeznania zainteresowanego M. P. rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 262 w zw. z e protokół, rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. 00:06:00 – 00:06:42; zeznania wnioskodawczyni I. G., rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. e protokół (...):07:44 – 00:15:06; zeznania zainteresowanego M. P., rozprawa z dnia 24 stycznia 2018 r. e protokół (...):15:06 – 00:18:47; zeznania świadka B. Z. (1) rozprawa z dnia 8 listopada 2017 r. – k. 261 – 263; dokumentacja medyczna – k. 234)

Oceniając materiał dowodowy, Sąd częściowo odmówił wiary zeznaniom wnioskodawczyni i płatnika w zakresie, iż płatnik nie wiedział o ciąży I. G. i po tak krótkim czasie zatrudnienia, tak znacznie zwiększył jej wynagrodzenie. Nie jest to adekwatne chociażby do drugiego pracownika, który co prawda jest studentem i pracuje na ½ etatu, ale kiedy przejął obowiązki wnioskodawczyni jego wynagrodzenie nie zostało zwiększone. Trudno wobec powyższego uznać, że motywacją zwiększenia wynagrodzenia I. G. nie było zwiększenie wysokości podstawy wymiaru składek w związku z ciążą, o której płatnik składek najprawdopodobniej wiedział. Co istotne, wnioskodawczyni nie była dla płatnika składek osobą całkiem obcą – była żoną kolegi.

Sąd pominął, jako dowody w sprawie pozostałą dokumentację medyczną wnioskodawczyni uznając, że nie ma ona znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd oddalił wnioski dowodowe organu rentowego, zgłoszone w piśmie, które wpłynęło do Sądu w dniu 22 stycznia 2018 roku. Przede wszystkim należy podnieść, że wnioski te były mocno spóźnione, bowiem pełnomocnik ZUS miał udzielony termin 14 dni na zgłoszenie ewentualnych wniosków dowodowych na rozprawie w dniu 8 listopada 2017 roku. Oznacza to, że wnioski powinny zostać złożone najpóźniej w dniu 22 listopada 2017 roku. Tymczasem pismo zostało złożone zaledwie 2 dni przed kolejną rozprawą, tj. w dniu 22 stycznia 208 roku.

Sąd pragnie podkreślić, że nawet, gdyby wnioski dowodowe zostały zgłoszone w terminie przez pełnomocnika ZUS, to i tak zostałyby oddalone. Należy zwrócić uwagę, że niniejsza sprawa dotyczy podstawy wymiaru składek a nie tego, czy w ogóle praca była świadczona, natomiast treść wniosków dowodowych miała zmierzać do zakwestionowania faktycznego wykonywania pracy przez wnioskodawczynię na rzecz płatnika. Ponadto, w ocenie Sądu, wnioskowane przez organ rentowy informacje, związane ze stanem zdrowia wnioskodawczyni nie byłyby przydatne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Jeżeli chodzi o zeznania zgłoszonych świadków, czy informacje z różnych urzędów i instytucji, to ten wniosek nie byłby również przydatny. Należy pamiętać, że wnioskodawczyni dopiero rozpoczęła pracę i uczyła się tych czynności oraz zadań, które były związane z profilem działalności firmy płatnika. Nikt nie twierdził, że wnioskodawczyni miała przygotowanie i doświadczenie w tym, co robiła u płatnika.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje

Odwołanie jest częściowo zasadne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art.12 ust. 1 i art. 13 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. z dnia 7 lipca 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1383) pracownicy, czyli osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
tj. z dnia 22 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1368) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

Z kolei art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wysokość wynagrodzenia uzgodnionego przez strony stosunku pracy ma, na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych, istotne znaczenie z uwagi na to, że ustalanie podstawy wymiaru składki z tytułu zatrudnienia
w ramach stosunku pracy następuje w oparciu o przychód, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w oparciu o wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, czy różnego rodzaju dodatki, nagrody, premie itp. Umowa o pracę wywołuje zatem nie tylko skutki bezpośrednie, dotyczące wprost wzajemnych relacji między pracownikiem i pracodawcą, lecz także dalsze, pośrednie, również w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, kształtując stosunek ubezpieczenia społecznego, w tym wysokość składki, co
w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. Oznacza to, że ocena postanowień umownych może i powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, a więc nie tylko z punktu widzenia interesu pracownika (ubezpieczonego), ale także przez pryzmat interesu publicznego.

Według art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ZUS wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw, dotyczących w szczególności ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może kwestionować wysokość wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składek, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009 roku, III UK 7/09, LEX nr 509047, a także uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2005 roku, II UZP 2/05, OSNP 2005, Nr 21, poz. 338 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2007 roku, III UK 30/07, publ. LEX nr 896060).

Co istotne, zgodnie z art. 78 kp, wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne I. G. z tytułu zatrudnienia w (...) M. P. roku stanowi kwota zadeklarowana w umowie o pracę, czy też ustalenie wysokości wynagrodzenia wnioskodawczyni było dokonane jedynie w celu znacznego podwyższenia podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Sąd ustalił, że płatnik składek, M. P. zatrudnił żonę swojego kolegi – I. G., chcąc współpracować z zaufaną osobą, która ma doświadczenie w szeroko rozumianych czynnościach administracyjnych i odciąży go od tego rodzaju zadań, aby mógł zająć się tylko projektami w firmie. Mając na uwadze doświadczenie i wykształcenie ubezpieczonej, a także zakres obowiązków, strony ustaliły w umowie wynagrodzenie na kwotę 3700 złotych. Jest to z pewnością dosyć wysoka płaca, jednak adekwatna i współmierna do wykształcenia wnioskodawczyni oraz wykonywanych przez nią obowiązków. Sąd nie stracił bowiem z pola widzenia okoliczności, że wnioskodawczyni ukończyła studia na (...), uzyskując tytuł licencjata. W listopadzie 2015 r. ukończyła kierunek prawo zatrudnienia – kadry i płace na Wydziale Prawa i Administracji UŁ, uzyskując tytuł magistra. W latach 2009 – 2016 I. G., na terenie całej Polski odbyła szkolenia dot. szeroko rozumianego zarządzania. Bezspornie więc, wnioskodawczyni legitymuje się odpowiednim wykształceniem i przygotowaniem zawodowym. Jednym z elementów, z którym na co dzień wnioskodawczyni stykała się w pracy u płatnika były kwestie związane z szeroko rozumianym prawem rzeczowym. Jako absolwentka Wydziału Prawa i Administracji, z pewnością szybciej była w stanie opanować zadania, dotyczące zagadnień prawa rzeczowego, niż płatnik, czy inny pracownik, z wykształceniem politechnicznym.

Zdaniem Sądu wszystkie powyższe okoliczności uzasadniały przyznanie wnioskodawczyni wynagrodzenia w wysokości 3700 złotych brutto. Nie ma jednak żadnych podstaw do uznania, że kolejna zmiana warunków pracy, od 1 sierpnia 2016 roku i podwyższenie wynagrodzenia do kwoty 4500 złotych było wyrazem chęci stron do dalszej współpracy i rozwoju zawodowego wnioskodawczyni. W ocenie Sądu, działanie to nakierowane było wyłącznie na skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z ciążą wnioskodawczyni i jej zagrożeniem. Sąd nie zna praktyki, w której pracodawca, po tak krótkim okresie pracy, tak znacznie zwiększa pracownikowi wynagrodzenie, zawierając już po 2 tygodniach umowę na czas nieokreślony, bez zwiększenia zakresu obowiązków.

Dziwnym zbiegiem okoliczności, w dniu 29 lipca 2016 roku (w piątek) wnioskodawczyni trafiła wieczorem do szpitala, na Oddział Ginekologiczny. Przebywała tam przez 3 dni, po czym opuściła szpital 1 sierpnia 2016 roku około godziny 14. Sąd nie dał wiary wnioskodawczyni co do jej twierdzeń, że przyszła do pracy dopiero około godziny 15. Nie wydaje sie to prawdopodobne i przekonujące.

Tak więc pod koniec lipca okazało się, że mogą pojawić się jakieś problemy z ciążą i wnioskodawczyni wraz z płatnikiem postanowili, że zmienią warunki umowy, aby wnioskodawczyni, idąc na zwolnienie lekarskie, miała wyższą podstawę wymiaru składek I wyższe świadczenia z ZUS. Tak się zresztą zadziało miesiąc później.

Zarobki ustalone przez strony, mając na uwadze zakres obowiązków I. G. oraz jej wykształcenie, w kwocie 3700 zł były dosyć wysokie, nie mniej jednak Sąd uznał ich słuszność. Zwiększenie zarobków po tak krótkim okresie pracy, przy tej samej ilości obowiązków, do kwoty 4500 zł bez wątpienia miało na celu jedynie zwiększenie wysokości podstawy wymiaru składek, a kwota ta była rażąco niewspółmierna, zarówno do okresu pracy, ilości obowiązków i faktu, iż podczas nieobecności wnioskodawczyni, obowiązki przejął drugi pracownik, który nie otrzymał podwyżki mając do wykonania obowiązki swoje i częściowo ubezpieczonej.

Co do samego faktu zatrudnienia wnioskodawczyni Sąd nie miał wątpliwości, iż takowe rzeczywiście miało miejsce, podobnie jeśli chodzi o zakres obowiązków. Wnioskodawczyni legitymuje się niezbędnymi kwalifikacjami do pracy na przedmiotowym stanowisku. Liczne szkolenia i dorobek zawodowy I. G. świadczą o jej chęci do pracy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, podstawa wymiaru składek w kwocie 1850zł jest z kolei rażąco niska dla osoby wykwalifikowanej i zatrudnionej w pełnym wymiarze czasu pracy, przy przedmiotowym zakresie obowiązków.

Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Łodzi, w orzeczeniu z dnia 25 marca 2015 r. sygn. akt III AUa 156/14, ustalenie wysokiego wynagrodzenia tylko w celu uzyskania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego ocenić należy jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Tego rodzaju działanie odbywa się kosztem innych uczestników systemu ubezpieczeń społecznych i nie zasługuje na ochronę prawną. Jest to działanie naruszające zasadę równego traktowania ubezpieczonych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych może kwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało ono wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa. Stosownie do art. 58 § 2 k.c. nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Reasumując, ustalenie wynagrodzenia I. G. na kwotę 4500 zł nastąpiło z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu. Sąd jednakże, uznał słuszność wynagrodzenia ubezpieczonej w kwocie 3700, 00 zł jako osoby posiadającej ukończone studia z zakresu zarządzania, doświadczenie w czynnościach administracyjnych i będącą osobą zaufaną w stosunku do płatnika składek, której powierzył pełen dostęp do konta bankowego firmy.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. słusznie kwestionował wynagrodzenie ubezpieczonej i jego zasadność, nie mniej jednak nie sposób zgodzić się z przedstawioną wysokością podstawy wymiaru składek przez organ.

Przyznanie ubezpieczonej wynagrodzenia w kwocie 4.500 zł jest nieważne z mocy art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. i nie może stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 w związku art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 4 pkt 9 ustawy systemowej.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w punkcie 1 i ustalił, że dla I. G. miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia jako pracownik w firmie (...) od dnia 18 lipca 2016 roku stanowi kwota 3700 (trzy tysiące siedemset) złotych, na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. w punkcie 2 oddalił odwołanie w pozostałej części, zaś na podstawie art. 100 k.p.c. w punkcie 3 zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego, bowiem obie strony działały poprzez profesjonalnych pełnomocników.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wypożyczając akta rentowe.

A.L.