Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2018 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Ślusarczyk (spr.)

Sędziowie: SSO Krzysztof Sajtyna

SSO Lena Romańska

Protokolant: st. sekr. sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej we Włoszczowie G. Z.

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2018 roku

sprawy J. G. (1) ur. (...) w R., syna J. i H. oskarżonego o przestępstwo z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk

P. K. (1) ur. (...) w K., syna A. i Z.

oskarżonego o przestępstwo z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk

M. J. (1) ur. (...) w S., syna S. i H. oskarżonego o przestępstwa z art. 271§ 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i inne

Z. Z. (1) ur. (...) w O., syna T. i A.

oskarżonego o przestępstwo z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońców oskarżonych M. J. (1), Z. Z. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego we Włoszczowie

z dnia 30 maja 2018 rokusygn. akt II K 160/17

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego M. J. (1) w ten sposób, że:

1.  uchyla orzeczenie o wymierzeniu kary łącznej pozbawienia wolności z pkt III;

2. uchyla orzeczenie o przepadku korzyści majątkowej zawarte w pkt V;

3. uniewinnia oskarżonego od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt II ppkt 1- 5 aktu oskarżenia i w tym zakresie kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

4. w ramach zarzutów z pkt I aktu oskarżenia uznaje oskarżonego za winnego tego, że w okresie od 27 sierpnia 2014 r. do 23 marca 2016 r. we W., S. oraz Koniecznie woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem tej samej sposobności zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z przestępstw jako lekarz, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił 98 orzeczeń lekarskich o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając prawidłowych badań i nie posiadając specjalizacji w zakresie medycyny pracy doprowadził B. K. (1), B. J., B. P., B. Ł., B. R., B. K. (2), B. M., C. D., C. J. (1), C. J. (2), C. Ł., C. R., D. Z., D. K. (1), F. M., Gacę J., G. J., G. P., H. W., I. J., J. Ł., J. K. (1), J. Z., J. K. (2), (...) M., J. M., K. A., K. M., K. A., K. B. (1), K. B. (2), K. D. (1), K. T., K. J. (1), K. M. (1), K. C., K. Ł., K. R. (1), K. M. (2), K. M. (3), L. M. (1), L. M. (2), Ł. W., M. K. (1), M. M. (2), M. K. (2), M. M., M. R. (1), M. K., M. W. (1), N. J., N. W., N. Z., N. P., P. T., P. W. (1), P. K. (2), P. P. (1), P. D., R. K. (1), R. K. (2), R. D., R. J., R. K. (3), R. A., R. M., S. K. (1), S. M. (1), S. P. (1), S. M., S. P. (2), S. M. (2), S. S. (1), S. D. (1), S. T., S. J. (1), S. D. (2), S. A., S. P. (3), S. M., S. J. (2), Ś. P., Ś. W. (1), Ś. W. (2), S. K. (2), T. M., T. L., U. (P.) E., W. M., W. K., W. R., W. M. (1), W. P. (1), W. M. (2), W. A., Z. Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwotach od 50 do 300 zł, tj. łącznie w kwocie 9.390 zł poprzez wprowadzenie każdej z wymienionych osób w błąd co do posiadania uprawnień do przeprowadzenia określonych badań lekarskich pracowników oraz wystawiania orzeczeń o braku przeciwskazań zdrowotnych do pracy na określonych stanowiskach; natomiast z opisu każdego czynu zawartego w pkt I od 1 do 98 aktu oskarżenia eliminuje słowa: „osoba uprawniona do wystawiania zaświadczeń”, „poświadczająca nieprawdę” i wszystkie te czyny kwalifikuje jako przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i na podstawie tych przepisów oraz art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

5. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3(trzy) lata i na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby;

6. na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych K. B. (3) kwoty 100 złotych, P. B. kwoty 100 złotych, Ł. B. kwoty 70 złotych, R. B. kwoty 70 złotych, K. B. (4) kwoty 100 złotych, M. B. kwoty 100 złotych, D. C. kwoty 100 złotych, J. C. (1) kwoty 100 złotych, J. C. (2) kwoty 100 złotych, Ł. C. kwoty 100 złotych, R. C. kwoty 100 złotych, Z. D. kwoty 100 złotych, K. D. (2) kwoty 100 złotych, M. F. kwoty 100 złotych, J. G. (2) kwoty 100 złotych, J. G. (3) kwoty 100 złotych, P. G. kwoty 100 złotych, W. H. kwoty 100 złotych, J. I. kwoty 100 złotych, Ł. J. kwoty 100 złotych, K. J. (2) kwoty 100 złotych, Z. J. kwoty 80 złotych, K. J. (3) kwoty 100 złotych, M. J. (2) kwoty 100 złotych, M. J. (3) kwoty 100 złotych, A. K. (1) kwoty 100 złotych, M. K. (3) kwoty 100 złotych, A. K. (2) kwoty 100 złotych, B. K. (3) kwoty 100 złotych, B. K. (4) kwoty 100 złotych, D. K. (2) kwoty 100 złotych, T. K. kwoty 100 złotych, J. K. (3) kwoty 50 złotych, M. K. (4) kwoty 50 złotych, C. K. kwoty 100 złotych, Ł. K. kwoty 100 złotych, R. K. (4) kwoty 100 złotych, M. K. (5) kwoty 100 złotych, M. K. (6) kwoty 100 złotych, M. L. (1) kwoty 100 złotych, M. L. (2) kwoty 70 złotych, W. Ł. kwoty 50 złotych, K. M. (4) kwoty 100 złotych, M. M. (3) kwoty 100 złotych, K. M. (5) kwoty 100 złotych, M. M. (4) kwoty 100 złotych, R. M. kwoty 100 złotych, K. M. (6) kwoty 100 złotych, W. M. (3) kwoty 100 złotych, J. N. kwoty 50 złotych, W. N. kwoty 100 złotych, Z. N. kwoty 200 złotych, P. N. kwoty 100 złotych, T. P. kwoty 100 złotych, W. P. (2) kwoty 100 złotych, K. P. kwoty 100 złotych, P. P. (3) kwoty 100 złotych, D. P. kwoty 100 złotych, K. R. (2) kwoty 100 złotych, K. R. (2) kwoty 50 złotych, D. R. kwoty 100 złotych, J. R. kwoty 100 złotych, K. R. (3) kwoty 100 złotych, A. R. kwoty 100 złotych, M. R. (2) kwoty 100 złotych, K. S. (1) kwoty 100 złotych, M. S. (1) kwoty 100 złotych, P. S. (1) kwoty 100 złotych, M. S. (2) kwoty 100 złotych, M. S. (3) kwoty 100 złotych, P. S. (2) kwoty 100 złotych, M. S. (4) kwoty 50 złotych, S. S. (3) kwoty 50 złotych, D. S. (1) kwoty 100 złotych, T. S. kwoty 100 złotych, J. S. (1) kwoty 30 złotych, D. S. (2) kwoty 100 złotych, A. S. (1) kwoty 100 złotych, P. S. (3) kwoty 300 złotych, M. S. (5) kwoty 100 złotych, J. S. (2) kwoty 100 złotych, P. Ś. kwoty 100 złotych, W. Ś. (1) kwoty 100 złotych, W. Ś. (2) kwoty 100 złotych, K. S. (2) kwoty 100 złotych, M. T. kwoty 100 złotych, L. T. kwoty 50 złotych, E. U. (P.) kwoty 100 złotych, M. W. (2) kwoty 100 złotych, K. W. kwoty 100 złotych, R. W. kwoty 100 złotych, M. W. (3) kwoty 100 złotych, P. W. (2) kwoty 100 złotych, M. W. (4) kwoty 70 złotych, A. W. kwoty 100 złotych, Ł. Z. kwoty 100 złotych;

II.  w pozostałej części w stosunku do oskarżonego M. J. (4) zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego Z. Z. (1) a także P. K. (1) oraz J. G. (1) w ten sposób, że uniewinnia ich od popełnienia czynów zarzucanych im w akcie oskarżenia;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. (6) kwotę 516, 60 (pięćset szesnaście 60/ 100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym na rzecz M. J. (1);

V.  zasądza od oskarżonego M. J. (4) na rzecz Skarbu Państwa 1180 (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty za obie instancje oraz 10 (dziesięć) złotych z tytułu wydatków za postępowanie odwoławcze;

VI.  kosztami procesu związanymi ze sprawą Z. Z. (1), P. K. (1) i J. G. (1) obciąża Skarb Państwa.

SSO Krzysztof Sajtyna SSO Andrzej Ślusarczyk SSO Lena Romańska

IX Ka 1415/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 maja 2018 r. w ramach zarzucanych oskarżonemu M. J. (1) czynów Sąd Rejonowy we Włoszczowie uznał go za winnego tego, że:

II.w okresie od 27 sierpnia 2014r. do 23 marca 2016r. we W., S. oraz Koniecznie, woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikających z tego tytułu prawa do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku uprawnień, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając 98 orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając stosownych badań i nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, doprowadzając B. K. (5), B. J., B. P., B. Ł., B. R., B. K. (2), B. M., C. D., C. J. (1), C. J. (2), C. Ł., C. R., D. Z., D. K. (1), F. M., Gacę J., G. J., G. P., H. W., I. J., J. Ł., J. K. (1), J. Z., J. K. (2), (...) M., J. M., K. A., K. M., K. A., K. B. (1), K. B. (2), K. D. (1), K. T., K. J. (1), K. M. (1), K. C., K. Ł., K. R. (1), K. M. (2), K. M. (3), L. M. (1), L. M. (2), Ł. W., M. K. (1), M. M. (2), M. K. (2), M. M., M. R. (1), M. K., M. W. (1), N. J., N. W., N. Z., N. P., P. T., P. W. (1), P. K. (2), P. P. (1), P. D., R. K. (1), R. K. (2), R. D., R. J., R. K. (3), R. A., R. M., S. K. (1), S. M. (1), S. P. (1), S. M., S. P. (2), S. M. (2), S. S. (1), S. D. (1), S. T., S. J. (1), S. D. (2), S. A., S. P. (3), S. M., S. J. (2), Ś. P., Ś. W. (1), Ś. W. (2), S. K. (2), T. M., T. L., U. (P.) E., W. M., W. K., W. R., W. M. (1), W. P. (1), W. M. (2), W. A., Z. Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwotach od 50 do 300 złotych, tj. łącznie w kwocie 9390 złotych poprzez wprowadzenie tych pokrzywdzonych w błąd co do posiadania uprawnień do przeprowadzania okresowych badań lekarskich wymienionych wyżej pracowników oraz uprawnień do wystawiania zaświadczeń o braku przeciwwskazań zdrowotnych na określonych stanowiskach, działając na s. interesu prywatnego wymienionych wyżej pokrzywdzonych, i tak:

1.  w dniu 29 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. B. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

2.  w dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. B. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

3.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. B. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

4.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Ł. B. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 70 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

5.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla R. B. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 70 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

6.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. B. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

7.  dniu 3 sierpnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. B. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

8.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. C. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

9.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. C. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

10.  dniu 18 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. C. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

11.  dniu 9 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Ł. C. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

12.  dniu 19 października 2015r. w S., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla R. C. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

13.  dniu 1 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Z. D. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

14.  dniu 9 lipca 2015r. w S., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. D. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

15.  dniu 8 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. F. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

16.  dniu 15 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. G. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

17.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. G. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

18.  dniu 23 marca 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. G. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

19.  dniu 29 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. H. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

20.  dniu 28 sierpnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. I. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

21.  dniu 9 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Ł. J. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

22.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. J. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

23.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Z. J. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 80 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

24.  dniu 28 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. J. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

25.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. J. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

26.  dniu 28 sierpnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. J. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

27.  dniu 12 stycznia 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla A. K. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

28.  dniu 3 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. K. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

29.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla A. K. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

30.  dniu 30 czerwca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla B. K. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

31.  dniu 8 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla B. K. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

32.  dniu 8 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. K. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

33.  dniu 8 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla T. K. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

34.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. K. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

35.  dniu 19 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. K. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

36.  dniu 1 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku uprawnień, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla C. K. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

37.  dniu 7 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku uprawnień, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Ł. K. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk;

38.  dniu 8 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla R. K. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

39.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. K. (5) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

40.  dniu 3 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. K. (6) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

41.  dniu 11 stycznia (...). we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. L. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

42.  dniu 9 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. L. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 70 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

43.  dniu 3 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. Ł. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

44.  dniu 30 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. M. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

45.  dniu 23 czerwca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. M. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

46.  dniu 11 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. M. (5) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tę pokrzywdzoną w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tej pokrzywdzonej, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

47.  dniu 3 lutego 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. M. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

48.  dniu 14 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla R. M. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

49.  dniu 14 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. M. (6) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

50.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku uprawnień, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje, wystawiając dla W. M. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

51.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. N. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

52.  dniu 7 marca 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. N. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

53.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Z. N. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

54.  dniu 1 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Z. N. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

55.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. N. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

56.  dniu 3 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla T. P. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

57.  dniu 2 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. P. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

58.  dniu 28 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. P. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

59.  dniu 9 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. P. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

60.  dniu 8 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. P. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

61.  dniu 15 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. R. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

62.  dniu 2 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. R. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

63.  dniu 9 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. R. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

64.  dniu 26 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. R. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

65.  dniu 28 sierpnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. R. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

66.  dniu 8 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla A. R. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

67.  dniu 28 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. R. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

68.  dniu 23 marca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

69.  dniu 14 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

70.  dniu 1 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

71.  dniu 30 września 2014r we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. S. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

72.  dniu 9 października 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. S. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

73.  dniu 7 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. S. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

74.  dniu 5 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. S. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

75.  dniu 3 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla S. S. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

76.  dniu 30 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

77.  dniu 15 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla T. S. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

78.  dniu 31 grudnia 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 30 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

79.  dniu 24 września 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. S. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

80.  dniu 8 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla A. S. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

81.  dniu 27 sierpnia 2014r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. S. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 300 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

82.  dniu 10 grudnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. S. (5) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

83.  dniu 3 września 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla J. S. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tę pokrzywdzoną w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tej pokrzywdzonej, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

84.  dniu 6 listopada 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. Ś. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

85.  dniu 31 marca 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. Ś. (1) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

86.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla W. Ś. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

87.  dniu 28 stycznia 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. S. (2) poświadczające nieprawdę orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, pomimo nieposiadania specjalizacji w zakresie medycyny pracy oraz bez przeprowadzenia koniecznych badań, w ten sposób wprowadzając go w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

88.  dniu 25 stycznia 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. T. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

89.  dniu 23 marca 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla L. T. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 50 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

90.  dniu 2 września 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla E. U. (P.) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tę pokrzywdzoną w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tej pokrzywdzonej, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

91.  dniu 15 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. W. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

92.  dniu 30 czerwca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla K. W. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

93.  dniu 29 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

94.  dniu 29 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. W. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

95.  dniu 29 lipca 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla P. W. (2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

96.  dniu 31 lipca 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. W. (4) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 70 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

97.  dniu 7 marca 2016r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla A. W. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

98.  dniu 28 sierpnia 2015r. w Koniecznie, woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla Ł. Z. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, bez przeprowadzenia koniecznych badań oraz nie posiadając ku temu opisanych wyżej uprawnień, w ten sposób wprowadzając tego pokrzywdzonego w błąd co do posiadania uprawnień do wystawienia takiego dokumentu i doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci opłaty za jego sporządzenie w kwocie 100 złotych, działając w ten sposób na szkodę interesu prywatnego tego pokrzywdzonego, tj. czyn z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk;

co kwalifikuje jako ciąg przestępstw z art.231§2 kk i art.286§1kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.91§1 kk i za to na podstawie art.231§2 kk w zw. z art.11§3 kk oraz art.91§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

I  w ramach zarzucanego w puncie drugim czynu, oskarżonego M. J. (1) uznaje za winnego popełnienia tego, że w okresie od 2 lipca 2015r. do 7 marca 2016r. we W. oraz Koniecznie, woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając 5 orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku dla D. L., M. L. (3), M. M. (5), M. R. (3) i G. T., w zamian za łączną kwotę 450 złotych, nie przeprowadzając wobec tych osób żadnych badań i nie mając z nimi żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, i tak:

1.  w dniu 28 października 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. L. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego osobistego kontaktu, otrzymując za to kwotę 100 złotych, czym działał na szkodę interesu publicznego, tj. czyn z art.231§2 kk,

2.  w dniu 7 marca 2016r. w Koniecznie, woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla D. L. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając wobec tej kobiety żadnych badań i nie mając z nią żadnego osobistego kontaktu, otrzymując za to kwotę 100 złotych, czym działał na szkodę interesu publicznego, tj. czyn z art.231§2 kk,

3.  w dniu 2 lipca 2015r. w W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. M. (6) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego osobistego kontaktu, otrzymując za to kwotę 50 złotych, czym działał na szkodę interesu publicznego, tj. czyn z art.231§2 kk,

4.  w dniu 11 stycznia 2016r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla M. R. (3) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego osobistego kontaktu, otrzymując za to kwotę 100 złotych, czym działał na szkodę interesu publicznego, tj. czyn z art.231§2 kk,

5.  w dniu 24 września 2015r. we W., woj. (...), będąc funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadając uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia, wystawiając dla G. T. orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nie przeprowadzając wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego osobistego kontaktu, otrzymując za to kwotę 100 złotych, czym działał na szkodę interesu publicznego, tj. czyn z art.231§2 kk,

co kwalifikuje jako ciąg przestępstw z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk i za to na podstawie art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art.85§1 i §2 kk, art.85a kk i art.86§1 kk orzeczone w punkcie pierwszym i drugim sentencji jednostkowe kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył oskarżonemu M. J. (1) karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art.46§1 kk, w związku ze skazaniem opisany w punkcie pierwszym sentencji za ciąg przestępstw z art.231§2 kk i art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.91§1 kk, orzeka wobec oskarżonego M. J. (1) obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego: B. K. (1), B. J., B. P., B. Ł., B. R., B. K. (2), B. M., C. D., C. J. (1), C. J. (2), C. Ł., C. R., D. Z., D. K. (1), F. M., Gacę J., G. J., G. P., H. W., I. J., J. Ł., J. K. (1), J. Z., J. K. (2), (...) M., J. M., K. A., K. M., K. A., K. B. (1), K. B. (2), K. D. (1), K. T., K. J. (1), K. M. (1), K. C., K. Ł., K. R. (1), K. M. (2), K. M. (3), L. M. (1), L. M. (2), Ł. W., M. K. (1), M. M. (2), M. K. (2), M. M., M. R. (1), M. K., M. W. (1), N. J., N. W., N. Z., N. P., P. T., P. W. (1), P. K. (2), P. P. (1), P. D., R. K. (1), R. K. (2), R. D., R. J., R. K. (3), R. A., R. M., S. K. (1), S. M. (1), S. P. (1), S. M., S. P. (2), S. M. (2), S. S. (1), S. D. (1), S. T., S. J. (1), S. D. (2), S. A., S. P. (3), S. M., S. J. (2), Ś. P., Ś. W. (1), Ś. W. (2), S. K. (2), T. M., T. L., U. (P.) E., W. M., W. K., W. R., W. M. (1), W. P. (1), W. M. (2), W. A., Z. Ł.

V.  na podstawie art.45§1 kk, w związku ze skazaniem za opisany w punkcie drugim sentencji ciąg przestępstw z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk, orzeka wobec oskarżonego M. J. (1) przepadek korzyści majątkowej w łącznej kwocie 450 (czterystu pięćdziesięciu) złotych.

Tym samym wyrokiem Sąd uznał oskarżonego P. K. (1)

za winnego tego, że:

w okresie od października 2015 roku do marca 2016 roku, bliższych konkretnych dat nieustalonych, w miejscowości K., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dwóch orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za łączną kwotę 200 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tych osób żadnych badań i nie mając z nimi żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, w ten sposób, że:

w październiku 2015 roku, bliższej konkretnej daty dziennej nieustalonej, w miejscowości K., woj. (...), działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dla M. L. (3) orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za kwotę 100 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego kontaktu,

czym działał na szkodę interesu publicznego, poprzez swoje zachowanie ułatwił popełnienie tego czynu przez M. J. (1) w ten sposób, że pośredniczył w przekazaniu mu skierowania na badania, zaświadczenia oraz opłaty w kwocie 100 zł za jego wystawienie, tj. czyn z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk,

w marcu 2016 roku, bliższej konkretnej daty dziennej nieustalonej, w miejscowości K., woj. (...), działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dla D. L. orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za kwotę 100 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tej kobiety żadnych badań i nie mając z nią żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, poprzez swoje zachowanie ułatwił popełnienie tego czynu przez M. J. (1) w ten sposób, że pośredniczył w przekazaniu mu skierowania na badania, zaświadczenia oraz opłaty w kwocie 100 zł za jego wystawienie, tj. czyn z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk, co kwalifikuje jako ciąg przestępstw z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk i za to na podstawie art.19§1 kk w zw. z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk w zw. z art.33§1, §2 i §3 kk, przy zastosowaniu art.60§2 i §6 pkt 3 kk, wymierza mu nadzwyczajnie złagodzoną karę grzywny w rozmiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych.

Z. Z. (1), za winnego tego, że:

w okresie od lipca 2015 roku do stycznia 2016 roku, bliższych konkretnych dat nieustalonych, w miejscowości K., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dwóch orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za łączną kwotę 150 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tych osób żadnych badań i nie mając z nimi żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, w ten sposób, że:

w lipcu 2015 roku, bliższej konkretnej daty dziennej nieustalonej, w miejscowości K., woj. (...), działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dla M. M. (5) orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za kwotę 50 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, poprzez swoje zachowanie ułatwił popełnienie tego czynu przez M. J. (1) w ten sposób, że pośredniczył w przekazaniu mu skierowania na badania, zaświadczenia oraz opłaty w kwocie 50 zł za jego wystawienie, tj. czyn z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk,

w styczniu 2016 roku, bliższej konkretnej daty dziennej nieustalonej, w miejscowości K., woj. (...), działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dla M. R. (3) orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za kwotę 100 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, poprzez swoje zachowanie ułatwił popełnienie tego czynu przez M. J. (1) w ten sposób, że pośredniczył w przekazaniu mu skierowania na badania, zaświadczenia oraz opłaty w kwocie 100 zł za jego wystawienie, tj. czyn z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk;

co kwalifikuje jako ciąg przestępstw z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk i za to na podstawie art.19§1 kk w zw. z art.231§2 kk w zw. z art.91§1 kk w zw. z art.33§1, §2 i §3 kk, przy zastosowaniu art.60§2 i §6 pkt 3 kk, wymierza mu nadzwyczajnie złagodzoną karę grzywny w rozmiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

J. G. (1) za winnego tego, że:

we wrześniu 2015 roku, bliższej konkretnej daty dziennej nieustalonej, w miejscowości K., woj. (...), działając w zamiarze, aby M. J. (1), będący funkcjonariuszem publicznym, tj. lekarzem medycyny o nr uprawnień (...), posiadającym prawo do wykonywania zawodu i wynikające z tego tytułu prawo do wystawiania zaświadczeń lekarskich, lecz nie posiadającym uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, opisanych w §7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t. jedn. Dz.U. z 2016r., poz.2067 z późn. zm.), przekroczył swoje uprawnienia oraz osiągnął korzyść majątkową, wynikającej z przyjęcia zapłaty za wystawienie dla G. T. orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku, w zamian za kwotę 100 złotych, w sytuacji, gdy nie przeprowadził wobec tego mężczyzny żadnych badań i nie mając z nim żadnego kontaktu, czym działał na szkodę interesu publicznego, poprzez swoje zachowanie ułatwił popełnienie tego czynu przez M. J. (1) w ten sposób, że pośredniczył w przekazaniu mu skierowania na badania, zaświadczenia oraz opłaty w kwocie 100 zł za jego wystawienie, co kwalifikuje jako występek z art.18§3 kk w zw. z art.231§2 kk i za to na podstawie art.19§1 kk w zw. z art.231§2 kk w zw. z art.33§1, §2 i §3 kk, przy zastosowaniu art.60§2 i §6 pkt 3 kk, wymierza mu nadzwyczajnie złagodzoną karę grzywny w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

przyznał od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. S. (6) kwotę 1.608,84 (jeden tysiąc sześćset osiem 84/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu, sprawowaną wobec M. J. (1);

na podstawie art.633 kpk w związku z art.626§1 kpk i art.627 kpk zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego M. J. (1) kwotę (...),84 (dwa tysiące trzysta dwadzieścia sześć 84/100) złotych, od oskarżonego P. K. (1) kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych, od oskarżonego Z. Z. (1) kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych oraz od oskarżonego J. G. (1) kwotę 240 (dwieście czterdzieści) – tytułem kosztów sądowych.

Apelację od wyroku wywiedli prokurator, który na podstawie art.

425 § l i 2 kpk i art. 444 kpk powyższy wyrok zaskarżył na korzyść oskarżonego M. J. (1), P. K. (1), Z. Z. (1), J. G. (1) w całości.

Powołując się na przepisy art. 438 pkt 3 kpk wyrokowi

zarzucił:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść polegający na niezasadnym przyjęciu, iż M. J. (1) będąc lekarzem medycyny nie posiadał uprawnień do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku opisanych w § 7 Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich profilaktycznych pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (tj. Dz. U. z 2016r. póz. 2067 z późn. zm.) oraz

nieprawidłowym ustaleniu, iż orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku stanowi rodzaj decyzji administracyjnej, co skutkowało niezasadnym przyjęciem, ze lekarz M. J. (1) był funkcjonariuszem publicznym gdyż był on inna osobą uprawnioną do wydawania decyzji administracyjnych, co w konsekwencji doprowadziło do przyjęcia błędnej kwalifikacji przypisanego mu w pkt I wyroku czynu jako przestępstwa z art. 231 § 2 kk i art. 286 § l kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz w pkt II wyroku jako przestępstwa z art. 231 § 2 kk i rzutowało również na przyjęcie błędnej kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oskarżonym P. K. (1), Z. Z. (1), J. G. (1) jako przestępstw z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 231 § 2 kk podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego materiału dowodowego potwierdzała, iż M. J. (5) jako lekarz medycyny ogólnej uprawniony był do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku i swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 271 § 3 kk, a tym samym współoskarżeni P. K. (1), Z. Z. (1), J. G. (1) wyczerpali znamiona czynów kwalifikowanych jako przestępstwa z art. 18§3kkw zw. z art. 271 § 3 kk.

Powołując się na treść art. 437 § 2 kpk

wnosił o ;

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, iż M. J. (5) w pkt I wyroku dopuścił się czynów kwalifikowanych z art. 271 § 3 kk i art. 286 § l kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § l kk oraz w pkt II czynów z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 91 § l kk, a tym samym, iż P. K. (1), Z. Z. (1), J. G. (1) popełnili czyny żart. 18§3kkw zw. z art. 271 § 3 kk ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego Z. Z. (1) na podstawie art. 427 § 2 i art. 438 pkt l i 2 kpk wyrokowi temu zarzucił:

- obrazę prawa materialnego mianowicie art 231 § 2 w zw. z art 18 § 3 kk oraz art 21 § l i 2 kk, przez oczywiście błędną ich interpretację a w konsekwencji przyjęcie, że zachowanie oskarżonego Z. Z. (1) mające polegać na udzieleniu pomocy lekarzowi, prowadzącemu prywatną praktykę lekarską, który nie może być uznany za funkcjonariusza publicznego do wystawienia dwóch orzeczeń lekarskich podczas gdy tak opisane zachowanie nie wyczerpuje znamion zarzucanego czynu

- mogącą mieć wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania mianowicie 4, 5, 7, 92 kpk, polegającą na fragmentarycznej, jednostronnej analizie i ocenie dowodów, rozstrzygnięcia wszelkich wątpliwości na niekorzyść oskarżonego, braku oceny niektórych dowodów oraz wewnętrznych sprzecznościach uzasadnienia wyroku,

Stawiając te zarzuty, na podstawie art. 427 § l, 437 § 2 kpk wnosił:

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego Z. Z. (1) od popełnienia zarzucanych mu przestępstw albo uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu we Włoszczowie do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego M. J. (1) na podstawie art.427§ 2 kpk i art.438 pkt.1, 2 i 3 kpk wyrokowi zarzucił:

I. obrazę przepisów prawa procesowego, a mianowicie:

- art. 2§2 kpk i art. 410 kpk, przez marginalizowanie faktu, iż zakres badań pracowników prze­prowadzonych przez dr.M. J. (1) był taki sam, a w niektórych przypadkach szer­szy od tych, które wykonywał inny lekarz medycyny pracy - R., nadto uznanie za wiary­godne zeznania świadków np. P. S. (3)-( k-366,1 154) i A. S. (2) (k-334,k-l 154v), iż nie byli badani, skoro pozostali świadkowie - pracownicy w ilości ponad stu byli badani.

- art.7 kpk przez dowolne przyjęcie, iż badania wykonane przez oskarżonego były niewystar­czające do stwierdzenia przydatności badanego do wykonywanej pracy, w sytuacji kiedy to w latach poprzednich i obecnie w Przychodniach którymi kierował były i są przeprowadzane podo­bne badania jak i okresowe oraz profilaktyczne, a nadto że jest doświadczonym lekarzem z dłu-golenią praktyką i wielu badanych i ich członkowie rodzin byli pacjentami oskarżonego jako lekarza rodzinnego,

II. błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wyroku, polegający na przyjęciu, że oskarżony wykonywał przedmiotowe badania jako funkcjonariusz publiczny i że wyłudził od ba-nych wynagrodzenia pomimo faktycznie przeprowadzonych badań oraz że zaświadczenia przez niego wystawiane były orzeczeniami w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Z.­wia i (...) z dnia 30 maja 1996 r.

co doprowadziło do:

III. obrazy przepisów prawa materialnego, a mianowicie ; art. 23 1 §2 k.k. art. 286 § l k.k w zw.z art.l Ik.k.przez błędną ich wykładnię w świetle dowodów zebranych w sprawie oraz doktryny i orzeczeń SN,

Na podstawie art. 427 § 2 i art. 437 § 2 kpk oskarżony wnosi o:

IV. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od zarzucanych mu czynów.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja prokuratora była częściowo zasadna.

Rację ma prokurator kwestionując ustalenia sądu, wedle których oskarżony M. J. był funkcjonariuszem publicznym zaś wystawiane przez niego orzeczenia lekarskie o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku były w istocie decyzjami administracyjnymi. Argumentacja prokuratora kwestionująca prawidłowość tych ustaleń zasługiwała na pełną akceptację. Zgodzić się trzeba z twierdzeniem, że orzeczenie lekarskie, które jest w istocie oświadczeniem wiedzy lekarza o stanie zdrowia pacjenta oraz, że pacjentowi którego to orzeczenie dotyczy przysługuje od niego odwołanie nie uprawnia do uznania tegoż orzeczenia za decyzję administracyjną. Prokurator powołał się na orzeczenia NSA dotyczące orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami mechanicznymi, z których wprost wynika, że tego rodzaju orzeczenia lekarskie nie należą do kategorii aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Nie są więc decyzjami administracyjnymi. Zbliżony charakter takich orzeczeń, do tych które wystawiał oskarżony czynią powołane orzeczenia i argumentację w nich zawartą w pełni aktualnymi także i w sprawie niniejszej. Trafne są uwagi prokuratora , że orzeczenia , które wydawał oskarżony nie były wydawane w oparciu o procedurę administracyjną wynikającą z kpa tylko w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy ( Dz.U. 2016 poz. 2067), które w dalszej części uzasadnienia nazywane będzie w skrócie rozporządzeniem. Przepisy tegoż rozporządzenia regulują specjalistyczne czynności jakimi są badania lekarskie, jak również tryb odwołania się od wydanego orzeczenia lekarskiego, które to orzeczenie nie stanowi o niczyich prawach ani obowiązkach wynikających z przepisów prawa. Procedura wydawania tychże orzeczeń jest więc procedurą odrębną od procedury administracyjnej. W związku z powyższym trudno jest uznać, że orzeczenia lekarskie, które wydawał oskarżony były decyzjami administracyjnymi. W konsekwencji tychże błędnych ustaleń i uznania orzeczeń lekarskich wystawianych przez M. J. za decyzje administracyjne sąd błędnie ustalił również, że oskarżony był funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 par. 13 pkt 4. Jeśli orzeczenia te nie miały statusu decyzji administracyjnych to tym samym oskarżony nie mógł być uznany za inną osobę uprawnioną do ich wydawania. W konsekwencji tychże ustaleń prokurator trafnie zarzucił błędne zakwalifikowania czynów oskarżonego jako przestępstw z art. 231 par. 2 kk. Zresztą pomijając już kwestię zarzutów i argumentacji prokuratora dotyczącej tek kwestii na marginesie zauważyć trzeba, że z samych opisów czynów przypisanych oskarżonemu M. J. wynika, że nie zawierają one ustawowych znamion tego przestępstwa. Wynika z nich bowiem, że oskarżony działał jako lekarz uprawniony z racji swego zawodu do wydawania zaświadczeń lekarskich. W treści opisu każdego z czynów sąd nie użył pojęcia „decyzja administracyjna”. Użył natomiast pojęcia „orzeczenie lekarskie”, które nie jest decyzją administracyjną ani jej synonimem. Podobnie samo słowo” lekarz” nie jest równoznaczne z pojęciem funkcjonariusza publicznego ani jego synonimem. Generalnie co do zasady lekarz nie jest bowiem funkcjonariuszem publicznym. Może zostać za niego uznany tylko wtedy gdy swój zawód łączy z funkcjami o charakterze administracyjnym ( por. wyrok SN z 27 listopada 2000 r. (...) 27/00). Dlatego stwierdzić dodatkowo trzeba, że nawet sam opis każdego z czynów , z którego wynika, że oskarżony jako lekarz przekroczył swoje uprawnienia bo wydawał orzeczenia lekarskie do, czego nie był uprawniony nie wyczerpuje znamion przestępstwa z art. 231 par. 2 kk.

Powyższe uwagi dotyczące przyjęcia przez sąd błędnej kwalifikacji prawnej czynów M. J. odnoszą się też do pozostałych oskarżonych, których zachowanie zostało zakwalifikowane jako pomocnictwo z art. 18 par. 3 kk w zw z art. 231 par. 2 kk. Jeżeli oskarżony M. J. swoim zachowaniem w każdym przypadku nie popełnił przestępstwa z art. 231 par. 2 kk to tym samym analogicznie żaden z oskarżonych nie mógł udzielić mu pomocy do popełnienia tego przestępstwa. Odnośnie rozstrzygnięcia sądu co do pozostałych oskarżonych będzie jeszcze mowa w dalszej części uzasadnienia.

Powracając do apelacji prokuratora stwierdzić trzeba, że w pozostałym zakresie nie zasługiwała ona na uwzględnienie. Niezasadnie prokurator domaga się zakwalifikowania czynów oskarżonego jako przestępstw 271 par. 3 kk. tak jak przyjęto pierwotnie w akcie oskarżenia. Prokurator formułując ten wniosek błędnie zakłada , że oskarżony jako lekarz medycyny ogólnej uprawniony był do wystawiania orzeczeń lekarskich o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Uprawnienie to autor apelacji wywodzi z ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r. (Dz.U. 2018 poz. 617) Wynika to z tego stwierdzenia apelacji (k. 3), że niedopełnienie przez lekarza obowiązku rejestracji działalności (chodzi o medycynę pracy) nie oznacza , iż lekarz taki nie posiada uprawnień do wystawiania dokumentów. Z przepisu art. 2 pkt 1 tejże ustawy wynika bowiem, że wykonywanie zawodu lekarza polega m. in na badaniu stanu zdrowia a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich. Ponadto skarżący powołuje się na przepis par. 7 pkt 7 (w apelacji błędnie wskazano par. 2 ust 1) wskazanego wcześniej rozporządzenia w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, z którego wynika, że badania profilaktyczne pracowników, u których na stanowisku pracy nie stwierdzono występowania czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych wymienionych we wskazówkach metodycznych , o których mowa w par. 2 ust 1, mogą również przeprowadzać również lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie medycyny ogólnej lub medycyny rodzinnej. W oparciu o ten przepis prokurator przyjmuje, że oskarżony nie posiadając specjalizacji z zakresu medycyny pracy w przypadku pracowników, u których na stanowisku pracy nie stwierdzono występowania czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych mógł przeprowadzać badania profilaktyczne i wydawać orzeczenia lekarskie o których mowa w par. 2 pkt 5 oraz par. 3 pkt 4 rozporządzenia. Argumentacja prokuratora idzie więc w dwóch kierunkach. Pierwszy to ten dotyczący ogólnych kompetencji każdego lekarza do przeprowadzania badań i wydawania orzeczeń lekarskich. Można wywnioskować to z tego fragmentu apelacji, w którym prokurator stwierdza, że samo ograniczenie zakresu wykonywania badań (w domyśle pracowników) w żaden sposób nie eliminuje lekarza medycyny ogólnej z kręgu podmiotów uprawnionych do wystawiania dokumentu w postaci orzeczenia lekarskiego w zakresie badań profilaktycznych pracowników, nawet jeżeli wyda je dla osoby , co do której nie mógł przeprowadzać badań z uwagi na występowanie na stanowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych.

Drugi kierunek ma swe oparcie w par. 7 pkt 7 rozporządzenia. Zakłada on, że oskarżony mógł przeprowadzać badania profilaktyczne i był uprawniony do wydawania orzeczeń lekarskich pracowników w tych przypadkach, w których na stanowisku pracy nie wstępowały czynniki szkodliwe oraz warunki uciążliwe gdyż w takich sytuacjach do lekarza nie było wymogu posiadania specjalizacji w dziedzinie medycyny pracy.

Oba kierunki rozumowania uznać trzeba za błędne.

Po pierwsze kompetencji czy też uprawnień oskarżonego do wydawania orzeczeń lekarskich po przeprowadzeniu badań profilaktycznych stwierdzających brak lub istnienie przeciwskazań do pracy na określonym stanowisku nie można wywodzić z przepisów ogólnych zawartych w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty ( art. 2 pkt 1 tejże ustawy). Przepisy tej ustawy mają charakter ogólny i dotyczą każdego lekarza. W rozumieniu tej ustawy każdy lekarz jest uprawniony do wydawania orzeczeń lekarskich. Jednakże przepisy wspomnianego rozporządzenia z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników mają charakter przepisów szczególnych. Wynika z nich bowiem , że do wydawania orzeczeń lekarskich stwierdzających brak lub istnienie przeciwskazań do pracy na określonym stanowisku uprawnieni są wyłącznie lekarze przeprowadzający badania profilaktyczne. Mimo, że nie ma w nim przepisu, który by wprost to stwierdzał to jednak do takiego wniosku prowadzi wykładnia przepisów tegoż rozporządzenia. Z kolei do przeprowadzania tego rodzaju badań profilaktycznych uprawnieni są wyłącznie ci lekarze, którzy spełniają kryteria określone w treści par. 7 pkt 1 rozporządzenia. W przypadku oskarżonego M. J. takim wymogiem było posiadanie specjalizacji w dziedzinie medycyny pracy. Oskarżony takiej specjalizacji nie posiadał. Nie był więc uprawnionym do przeprowadzania badań profilaktycznych ani wydawania tego rodzaju orzeczeń lekarskich. Orzeczenia te są szczególnym rodzajem orzeczeń lekarskich i do ich wystawiania nie jest uprawniony każdy lekarz.

Jeśli chodzi zaś o te przypadki , w których nie występowały na stanowisku pracy czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe to także i w tym zakresie rozumowanie prokuratora, wedle którego oskarżony był lekarzem uprawnionym do przeprowadzania badań profilaktycznych oraz wydawania w oparciu o ich wyniki orzeczeń lekarskich uznać trzeba za błędne. Z treści par 7 pkt 7 rozporządzenia wynika , że w takich przypadkach odnośnie lekarza nie było wprawdzie wymogu posiadania specjalizacji z zakresu medycyny pracy i mógł je wykonywać inny lekarz ale tylko taki, który posiadał specjalizację w dziedzinie medycyny ogólnej lub medycyny rodzinnej. Tymczasem oskarżony był lekarzem medycyny i nie posiadał żadnej specjalizacji co wynikało wprost z jego wyjaśnień. Lekarz medycyny to nie ten sam lekarz co lekarz specjalista w dziedzinie medycyny ogólnej i lekarz rodzinny (lekarz specjalista w dziedzinie medycyny rodzinnej). Specjalizacja medycyny ogólnej była specjalizacją , która rozpoczęła się w latach 70 tych a obecnie jest równorzędna ze specjalizacją z medycyny rodzinnej. ( vide zarządzenie MZiOS z dnia 1 lutego 1983 r. Dz.Urz. MZiOS nr 3 poz 19 oraz zarządzenie MZiOS z 19 sierpnia 1994 r. Dz.Urz. MZiOS Nr 11 poz. 23 ). W chwili obecnej lekarze rodzinni to lekarze ze specjalizacją w dziedzinie medycyny rodzinnej i specjaliści II stopnia z zakresu medycyny ogólnej. Mając powyższe na uwadze nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem prokuratora, wedle którego oskarżony jako ‘lekarz medycyny ogólnej (cytat z apelacji k. 3) mógł w ograniczonym zakresie przeprowadzać badania profilaktyczne. Na marginesie w tym miejscu nie można nie zauważyć, że prokurator nie wskazał nawet konkretnych przypadków, w których jego zdaniem oskarżony takie uprawnienia posiadał. Zaniechanie to nie miało jednak większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy przez sąd odwoławczy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić trzeba, że akurat w tej części to nie prokurator lecz sąd miał rację przyjmując, że oskarżony M. J. nie był osobą uprawnioną w rozumieniu art. 271 par. 1-3 kk do wystawienia dokumentu w postaci orzeczeń lekarskich , które wydawał osobom pokrzywdzonym. Prawdą jest, że orzeczenie te nie były jak argumentuje sąd (k. 16 pisemnych motywów) zwyczajnymi zaświadczeniami lekarskimi co do stanu zdrowia lecz orzeczeniami kwalifikowanymi ściśle związanymi z powinnościami pracodawcy i pracownika i nie każdy lekarz mógł je wydawać. Dlatego nie można zgodzić się ze stanowiskiem prokuratora co do tego, że czyny, których dopuścił się oskarżony wyczerpywały znamiona przestępstw z art. 271 par. 3 kk. Przestępstw tych oskarżony mógłby dopuścić się tylko w sytuacji, gdyby będąc lekarzem uprawnionym do przeprowadzania badań profilaktycznych wydawał stosowne orzeczenia bez ich przeprowadzania. W tej części apelacja prokuratora nie zasługiwała na uwzględnienie.

Jeśli chodzi o apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego M. J. to również i ona była częściowo zasadna. Trafny okazał się zarzut obrazy prawa materialnego art. 231 par. 2 kk. W tym zakresie nie ma konieczności przytaczania tych samych wywodów poświęconych tej kwestii, które zostały przedstawione przy omawianiu apelacji prokuratora do której zresztą sam obrońca się odwołał. Na nieuwzględnienie zasługiwały natomiast pozostałe zarzuty obrazy prawa procesowego a to art. 2 par. 2 , art. 410, i art. 7 kpk, jak również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych co do faktu wyłudzenia od badanych wynagrodzenia oraz błędnego uznania, że orzeczenia lekarskie, które wydawał nie były orzeczeniami w rozumieniu przepisów rozporządzenia. O tym również była mowa wcześniej i nie ma sensu ponowne przytaczanie tych samych argumentów mających na celu wykazanie tego dlaczego stanowisko obrońcy w tym zakresie uznać trzeba za błędne. O tym, że oskarżony wyłudzał pieniądze w postaci zapłaty od osób, którym wydawał stosowne orzeczenia lalkarskie , które następnie przedkładali oni w zakładzie pracy, w którym byli zatrudnieni przesądza to, że nikogo z nich nie informował wcześniej, że nie ma uprawnień do przeprowadzania badań profilaktycznych i wydawania tego rodzaju orzeczeń. Nie informował, że tego rodzaju orzeczenia nie powinny być honorowane przez zakład pracy. Tym samym wprowadzał każdego z nich w błąd co do posiadania uprawnień i doprowadzał do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci zapłaty za badanie i wydanie orzeczenia bądź też za samo orzeczenie w tych przypadkach, gdy żadnych badań nie wykonywał. Nie ma znaczenia to, gdzie oskarżony to czynił czy w swojej przychodni czy też w swoim prywatnym gabinecie. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem obrońcy, który twierdzi, że wizyty pokrzywdzonych tak jak każdych innych pacjentów miały charakter prywatny , których celem było potwierdzenie dla zgłaszających się czy są zdolni do pracy. To, że oskarżony sam nie przesyłał do pracodawcy badanych wyników badań nie niweczy oszustwa. Zresztą z przepisów rozporządzenia nie wynika obowiązek, że musiał je przesyłać osobiście. Mógł czynić to za pośrednictwem pracownika. Oskarżony doskonale wiedział po co i w jakim celu pokrzywdzeni zgłaszali się do niego i do czego potrzebne im były wydawane orzeczenia. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że chodziło im o badania profilaktyczne i uzyskanie stosownego zaświadczenia o zdolności do pracy czego wymagał od nich pracodawca. Obrońca całkowicie pomija dowody z dokumentów w postaci wydanych przez oskarżonego orzeczeń. Z ich treści wynika, że orzeczenia te wydawał na podstawie okazywanych mu skierowań. Fakt ten wyraźnie zaznaczał wpisując datę skierowania na każdym orzeczeniu. Ponadto każde z nich opieczętowywał pieczęcią Poradni Medycyny Pracy. Stosował określone druki, w których było odwołanie do przepisów Kodeksu pracy i przepisów rozporządzenia np. w kwestii pouczenia o sposobie odwołania. Te okoliczności dobitnie przeczą tezie obrońcy o prywatnym charakterze wizyt i prawie oskarżonego do wydawania tego rodzaju orzeczeń. Postępując w ten sposób oskarżony podszył się pod lekarza uprawnionego do przeprowadzania badań profilaktycznych i posiadającego uprawnienia do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa. Każdy kto przychodził w celu uzyskania orzeczenia działał w zaufaniu do oskarżonego jako do lekarza i nie wiedział o tym, że tego rodzaju orzeczeń oskarżony nie mógł im wystawiać i że były one dokumentem całkowicie bezwartościowym. Wynika to zresztą wprost z zeznań tych osób przesłuchanych jako świadków. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonego za oszustwo bez znaczenia było to czy osoby chcące otrzymać stosowne orzeczenie lekarskie zgłaszały się do niego na badania czy też chciały uzyskać je bez żadnego badania i kontaktu z oskarżonym. Istotne znaczenie miało to, iż nie wiedziały one , że oskarżony nie miał uprawnień do wydawania tego rodzaju orzeczeń. Ich niewiedza jest zrozumiała bowiem trudno jest wymagać od nich znajomości przepisów, w tym rozporządzenia ,które dotyczyły procedury badań profilaktycznych i uprawnień lekarza. Osoby te przychodziły do oskarżonego działając w zaufaniu, że jako lekarz może im takie orzeczenia wystawić. Tym samym postępując w ten sposób oskarżony w ramach czynów zarzucanych mu w pkt I aktu oskarżenia w każdym przypadku zrealizował ustawowe znamiona wyłącznie przestępstwa oszustwa z art. 286 par. 1 kk. Dlatego w tym zakresie zaskarżony wyrok należało zmienić tak w zakresie opisu samych czynów jak również w zakresie kary. Trudno jest odnieść się natomiast do pozostałych zarzutów opisanych w części wstępnej apelacji dotyczących błędnej oceny zeznań świadków P. S. i A. S. oraz naruszenia art. 410 kpk skoro zarzuty te praktycznie nie zawierają żadnego uzasadnienia. Jeśli chodzi zaś o czyny zarzucane mu w pkt II aktu oskarżenia to w tym zakresie zaskarżony wyrok na zasadzie art. 437 par. 2 kk należało zmienić i uniewinnić oskarżonego od ich popełnienia. Przyczyną takiego rozstrzygnięcia było to, że zachowanie oskarżonego nie zrealizowało w każdym przypadku ustawowych znamion przestępstwa określonego w art. 271 par. 3 kk. Z przepisu art. 271 par. 1 kk wynika, że poświadczenia nieprawdy może dopuścić się wyłącznie funkcjonariusz publiczny bądź inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Oskarżony będąc tylko lekarzem nie był funkcjonariuszem publicznym. Nie był również inną osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w postaci orzeczenia lekarskiego o które w sprawie chodzi po przeprowadzeniu badania profilaktycznego dlatego, że nie posiadał specjalizacji z zakresu medycyny pracy. W tej sytuacji nie miał sąd odwoławczy innej możliwości jak tylko uniewinnić oskarżonego od popełnienia pięciu przestępstw zawartych w zarzucie II aktu oskarżenia.

Zupełnie inaczej wygląda sytuacja jeśli chodzi o apelację wniesioną przez obrońca oskarżonego Z. Z.. Apelacja ta zasługiwała w całości na uwzględnienie i w efekcie w oparciu o art. 437 par. 2 kpk skutkowała zmianą wyroku i uniewinnieniem oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów. W całości trafna jest argumentacja, dotycząca błędnego uznania przez sąd I instancji M. J. za funkcjonariusza publicznego. Przy omawianiu apelacji prokuratora kwestia ta dlaczego oskarżony M. J. nie mógł być uznany za funkcjonariusza publicznego i dlaczego wystawiane przez niego orzeczenia lekarskie nie były decyzjami administracyjnymi została szeroko omówiona. Uzasadnienie w tym zakresie jest adekwatne także i do zarzutów tej apelacji. Rację ma obrońca twierdząc, że skoro M. J. nie można było przypisać przestępstw z art. 231 par. 2 kk bo nie był funkcjonariuszem publicznym i z tego powodu wobec braku tej indywidualnej cechy nie mógł ich popełnić to tym samym oskarżony Z. Z. nie mógł udzielić mu pomocy do ich popełnienia. Konsekwencje błędnego uznania M. J. za funkcjonariusza publicznego mają swoje bezpośrednie przełożenie na czyn przypisany Z. Z.. Sąd nie mógł skazać go za przestępstwo udzielenia pomocy M. J., do przestępstwa, którego ten nie mógł popełnić z przyczyn obiektywnych, wobec braku możliwości zrealizowania ich podstawowego ustawowego znamienia.

Nie wchodziła również w grę zmiana kwalifikacji prawnej czynu na art. 18 par. 3 w zw z art. 271 par. 3 kk czyli na czyny polegające na udzieleniu pomocy do poświadczenia nieprawdy o co wnosił prokurator w swojej apelacji. Jak już wcześniej wskazano oskarżony M. J. nie posiadał uprawnień do przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników oraz do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa w par. 2 pkt 5 rozporządzenia, a które należały do przedmiotu niniejszego postępowania. Zatem nie mógł z przyczyn obiektywnych zrealizować ustawowych znamion przestępstw z art. 271 par. 3 kk polegających na poświadczaniu nieprawdy. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu takiego przestępstwa może dopuścić się wyłącznie funkcjonariusz publiczny, którym oskarżony nie był lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Taką osobą oskarżony również nie był, bo nie był specjalistą w dziedzinie medycyny pracy ani medycyny rodzinnej czy też ogólnej. Na tej samej zasadzie odpada możliwość przypisania Z. Z. przestępstw polegających na udzielaniu pomocy M. J. do poświadczania nieprawdy. Dotyczy to również także i pozostałych oskarżonych P. K., i J. G., którym zarzucono popełnienie tego rodzaju przestępstw. Przyczyna zmiany wyroku i uniewinnienia ich od popełnienia zarzucanych im przestępstw jest dokładnie taka sama jak ta dotycząca oskarżonego Z. Z.. Nie było możliwości zakwalifikowania ich zachowania z innego przepisu ustawy tak , aby nie wyjść poza ramy aktu oskarżenia.

Za przestępstwa oszustwa, których dopuścił się oskarżony M. J. ujęte w jeden ciąg ( art. 286 par. 1 kk w zw. z art. 91 par. 1 kk ) Sąd Okręgowy skazał go na karę 1 roku pozbawienia wolności i wykonanie tej kary warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata. Jednocześnie orzekł karę grzywny i nałożył na oskarżonego obowiązek informowania kuratora o przebiegu okresu próby. Tak orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy oraz społecznej szkodliwości czynów. Odmiennie od ustaleń sądu I instancji należało przyjąć, że oskarżony nie był osobą karaną skoro prawomocny wyrok skazujący go za przestępstwa z art. 218 par.1 a kk został wydany w dniu 18 grudnia 2017. ( sygn. II K 161/17 k. 1256-1258). Data wydania przedmiotowego wyroku wskazuje na to, że przy wymiarze kary nie można było uznać za okoliczność obciążającą tego skazania. Karalność oskarżonego oceniana jako okoliczność obciążającą może być za taką potraktowana tylko w sytuacji, gdy oskarżony był prawomocnie karany na datę popełnienia przestępstwa będącego przedmiotem postępowania. Tymczasem na datę popełnienia przypisanych przestępstw oskarżony karany nie był. Dlatego też tę okoliczność, którą sąd potraktował jako okoliczność obciążającą przy wymiarze kary należało wyeliminować z kręgu okoliczności obciążających. Przy wymiarze kary uwzględniono że czyny , których dopuścił się oskarżony w istocie nie doprowadziły do poważnych następstw. Żaden z pracowników poddanych później właściwym badaniom profilaktycznym nie został niedopuszczony do pracy. Tę okoliczność słusznie podnosi obrońca oskarżonego (k. 3 apelacji). Ponadto kwoty wyłudzenia w każdym przypadku były niewielkie. Nie można więc mówić o tym, aby oskarżony wyrządził każdemu z pokrzywdzonych jakąś poważną, odczuwalną szkodę majątkową. Biorąc przy tym pod uwagę to, że oskarżony dotychczas prowadził ustabilizowany, nienaganny styl życia wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności należało zawiesić. W tym przypadku prognoza społeczna i kryminologiczna jest dodatnia. Tak orzeczona kara spełni zadania prewencji ogólnej oraz szczególnej i stanowi wystarczający element represji, który skutecznie powstrzyma oskarżonego przed ponownym wkroczeniem na drogę przestępstwa.

Przy orzeczeniu kary grzywny uwzględniono korzyść uzyskaną przez oskarżonego jak również jego sytuację majątkową i rodzinną.

Na podstawie art. 46 par. 1 kk nałożono na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zwrot pokrzywdzonych wyłudzonych kwot.

O kosztach procesu związanych ze sprawą oskarżonych Z. Z., P. K., i J. G. orzeczono na podstawie art. 632 pkt 2 kpk.

O kosztach sądowych należnych Skarbowi Państwa w stosunku do oskarżonego M. J. orzeczono na podstawie art. 636 kpk oraz na podstawie art. 2 pkt 1 i art. 3 pkt 1 kpk o ustawy o opłatach w sprawach karnych. O wynagrodzeniu dla adw. M. S. ustanowionego z urzędu orzeczono na podstawie par 17 pkt 1 ust 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz.U. poz. 1714).

SSO Krzysztof Sajtyna SSO Andrzej Ślusarczyk SSO Lena Romańska