Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2018 roku w Warszawie

sprawy (...) RACHUNKOWOŚCI Spółki z o.o. w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o ustalenie podstawy wymiaru składek

z udziałem K. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą KK (...) K. K. oraz E. R.

na skutek odwołania (...) RACHUNKOWOŚCI Spółki z o.o.
w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 16 stycznia 2017 roku znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 16 stycznia 2017 roku znak (...) w ten sposób, że podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne E. R. jako osoby wykonującej pracę na podstawie umowy o pracę na rzecz (...) RACHUNKOWOŚCI Spółki z o.o. w W. za okres od marca 2015 roku do lutego 2016 roku nie ulega podwyższeniu z tytułu wykonywanej przez E. R. pracy na podstawie umowy zlecenia w firmie (...);

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. na rzecz (...) RACHUNKOWOŚCI Spółki z o.o. z siedzibą w W. kwotę 900 zł (dziewięćset) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Włodzimierz Czechowicz

UZASADNIENIE

(...) Rachunkowości Sp. z o.o. z siedzibą w W., działając za pośrednictwem swojego pełnomocnika, złożyło w dniu 21 lutym 2017 r. odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddziału w W. z dnia 16 stycznia 2017 r. znak: 450000/831/060047/2016/21/2017 o stwierdzeniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne E. R.. Odwołujący wniósł
o uchylenie decyzji w całości oraz o zasądzenie od ZUS kosztów postępowania.

W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik odwołującej się Spółki wskazał, że u podstaw zaskarżonej decyzji legły błędne wnioski, które nie mają żadnego oparcia w materiale dowodowym. W toku postępowania wyjaśniającego Spółka zobowiązała swoich pracowników do udzielenia informacji dotyczących ewentualnego wykonywania pracy
na rzecz Spółki w ramach umów cywilnoprawnych zawartych z podmiotami trzecimi,
a z poczynionych ustaleń wynikało, że niektórzy pracownicy Spółki wykonywali na jej rzecz pracę w ramach stosunków cywilnoprawnych. Spółka zwróciła się również do KK (...) K. K. z prośbą o udzielenie podobnych informacji. Na tej podstawie dokonała korekt w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS za okres od stycznia 2013 r. do lutego 2016 r. i dokonała stosownych opłat. Pełnomocnik wyjaśnił również, że (...) wykonywała na rzecz Spółki usługi, zaś niektórzy spośród pracowników Spółki byli jednocześnie zleceniobiorcami (...), przy czym nie ma jednak żadnego dowodu potwierdzającego, że osoba ubezpieczona wykonywała pracę w ramach stosunku cywilnoprawnego na rzecz Spółki (odwołanie k. 2-5 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 31 marca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od odwołującego się na rzecz organu rentowego kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko organ rentowy wyjaśnił, że ubezpieczona w okresie objętym zaskarżoną decyzją ZUS była pracownikiem Spółki oraz jednocześnie zawierała umowy cywilnoprawne z podmiotem trzecim, tj. K. K. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...). Podobne umowy zlecenia zawierali z tym samym przedsiębiorcą także inni pracownicy Spółki. Pomiędzy Spółką a K. K. nie doszło do zawarcia pisemnej umowy na wykonanie usług. Zgodnie z zeznaniami prezesa odwołującej się Spółki firma (...) świadczy usługi głównie w zakresie wprowadzania dokumentów do systemów księgowych, a zakres prac wykonywanych w ramach umów zlecenie był ustalany każdorazowo w miesiącu. Zleceniobiorcy, będący jednocześnie pracownikami Spółki, wykonywali w ramach realizacji umów czynności w zakresie wprowadzania danych do systemu komputerowego, inwentaryzacji, kontroli stanów magazynowych, magazynowaniu dokumentów, a prace te były wykonywane po godzinach pracy w spółce. Wyłącznym beneficjentem tych prac był pierwotny pracodawca, tj. (...) Rachunkowości Sp. z o.o., co znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach pracowników uzyskanych w toku kontroli przeprowadzonej u ww. płatnika składek.

W tych okolicznościach organ rentowy stwierdził, że ubezpieczona powinna podlegać normie prawnej art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a jej wynagrodzenie osiągnięte z umowy cywilnoprawnej powinno zostać doliczone do podstawy wymiaru jej składek z tytułu zatrudnienia w Spółce, stosownie do dyspozycji art. 18 ust. 1a u.s.u.s. (odpowiedź na odwołanie k. 11-13 a.s.).

Na rozprawie w dniu 10 listopada 2017 r. zainteresowana K. K. oświadczyła, że przyłącza się do stanowiska (...) (k. 78 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Rachunkowości Sp. z o.o. z siedzibą w W. powstało w 2002 roku.
W ramach działalności Spółka zajmuje się prowadzeniem ksiąg podatkowych oraz zagadnieniami kadrowo-płacowymi. W skład zarządu Spółki wchodzą G. K. oraz P. B., który jest wiceprezesem. Na przełomie lat 2014-2016 Spółka zatrudniała ponad 20 pracowników na podstawie umów o pracę (odpis z KRS k. 27-28 a.s., zeznania P. B. k. 105 a.s.).

K. K. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Zainteresowana prowadzi działalność od października 2007 r., zatrudnia 3 pracowników na podstawie umowy o pracę. Firma zainteresowanej obsługuje kilkunastu klientów, a odwołująca się Spółka jest jednym z nich (zeznania E. R. k. 84-85 a.s., zeznania P. B. k. 105 a.s., zeznania K. K. k. 105-106 a.s., protokoły przesłuchania w aktach kontroli).

W sierpniu 2015 roku K. K. złożyła kilku pracownikom (...) Rachunkowości Sp. z o.o. propozycję pracy na podstawie umowy zlecenie. Była to jej własna inicjatywa. Zainteresowana kierowała się tym, że znała P. B. i uważała pracowników odwołującej się Spółki za osoby zaufane. P. B. nie miał wiedzy
o tym fakcie. Łącznie K. K. złożyła propozycje współpracy
11 pracownikom (...) Rachunkowości Sp. z o.o., takie propozycje otrzymali m. in. M. B., P. G., P. K., T. G., B. N., P. Ś., A. W. oraz E. W. (zeznania P. B. k. 105 a.s., zeznania K. K. k. 105-106 a.s., notatka służbowa k. 215 a.k., protokoły przesłuchania w aktach kontroli).

Jedną z osób, którym zainteresowana przedstawiła propozycję zatrudnienia była E. R.. Zainteresowane znały się, w latach 2010-2013 K. K. zatrudniała E. R. na podstawie umowy o pracę. Po zakończeniu tej umowy E. R. z dniem
1 listopada 2013 r. zatrudniła się (...) jako samodzielna księgowa
na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (umowa o pracę k. 59 a.s., aneksy
do umowy o pracę k. 60-61 a.s., zeznania E. R. k. 84-85 a.s.).

E. R. świadczyła na rzecz K. K. pracę na podstawie umów zlecenie na przełomie sierpnia 2015 roku i lutego 2016 roku. Umowy zlecenia były zawieranie kolejno na okres jednego miesiąca. W ramach tych umów zainteresowana zajmowała się mapowaniem kont księgowych, czynność ta polegała na łączeniu planu kont
z tabelami potrzebnymi do prowadzenia Spółki. Praca odbywała się na pustych szablonach, zestawieniach bez liczb. Zainteresowana pracowała w siedzibie firmy (...) oraz w domu, potrzebne dane otrzymywała od niej na nośniku pendrive.
Z tytułu umów zlecenie E. R. uzyskiwała następujący przychód miesięczny: w okresie
od sierpnia do listopada 2015 r. – 356,04 zł, w grudniu 2015 r. – 1.185,71 zł, w okresie
od stycznia do lutego 2016 r. – 948,35 zł. Kwoty wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia były przekazywane przelewem na rachunek bankowy (zeznania E. R. k. 84-85 a.s., zeznania K. K. k. 105-106 a.s., protokół kontroli k. 219-239 a.k.).

Mapowanie kont było wykonywane w ramach usług z zakresu prac informatycznych związanych z aplikacją raportowania biznesowego na rzecz kontrahenta (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., firma ta pracowała nad tworzeniem aplikacji dla biznesu i raportowaniem biznesowym. Z tytułu wykonywania usług
w powyższym zakresie KK (...) wystawiło (...) Sp. z o.o. trzy faktury:
z dnia 24 czerwca 2015 r. na kwotę 36.900,00 zł brutto, z dnia 24 września 2015 r. na kwotę 73.800,00 zł brutto oraz z dnia 14 grudnia 2015 r. na kwotę 34.440,00 zł brutto (faktury
i potwierdzenia przelewów k. 68-75 a.s., zeznania E. R. k. 84-85 a.s., zeznania K. K. k. 105-106 a.s.).

Pismem z dnia 30 maja 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział
w W. zawiadomił (...) Rachunkowości Sp. z o.o. o zamiarze wszczęcia kontroli
w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do których pobierania obowiązany jest Zakład oraz zgłaszanie
do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Z przeprowadzonej kontroli organ rentowy sporządził w dniu 13 września 2016 r. protokół, w którym zawarto następujące wnioski:

- płatnik składek KK (...) K. K. zawierała umowy zlecenia
z osobami zatrudnionymi na podstawie umów o pracę z (...) Rachunkowości Sp. z o.o.: M. B., P. G., P. K., T. G., E. R., P. Ś., A. W. oraz E. W.

- praca na podstawie umów zlecenia zawartych przez płatnika składek KK (...) wykonywana przez wymienionych była świadczona na rzecz płatnika składek (...) Rachunkowości Sp. z o.o., z którym osoby te pozostawały w stosunku pracy.

- (...) Sp. z o.o. w okresie od sierpnia 2015 r. do lutego 2016 r. zlecał wykonanie usług w zakresie wprowadzania dokumentów do systemów księgowych, archiwizacji dokumentów w firmie (...)

- płatnik składek (...) w dokumentach rozliczeniowych nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne od przychodu poszczególnych osób wykonujących umowy zlecenia na rzecz własnego pracodawcy.

(zawiadomienie z 30.05.2016 r. k. 1 a.k., protokół kontroli k. 219-239 a.k.). W toku kontroli E. R. nie została przesłuchana (pismo organu rentowego k-103).

W oparciu o ustalenia dokonane na podstawie protokołu kontroli Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał w dniu 16 stycznia 2017 r. decyzje w sprawie zaliczenia wynagrodzenia uzyskiwanego przez osoby zatrudniane na podstawie umów zlecenie w KK (...), będące jednocześnie pracownikami (...), do podstawy wymiaru składek tych składek uiszczanych przez odwołującą się spółkę. Na podstawie decyzji z dnia
16 stycznia 2017 r. nr (...) organ rentowy stwierdził,
że podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne E. R. jako osoby wykonującej pracę
na podstawie umowy zlecenie u płatnika składek KK (...) K. K.
i jednocześnie zatrudnionej na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) Rachunkowości Sp. z o.o. wynosi:

(decyzje ZUS k. 291 i nast. a.k., decyzja ZUS z 16.01.2017 r. – akta ubezpieczonej E. R.)

Po przeprowadzeniu kontroli P. B. i K. K. spotkali się
w celu omówienia sytuacji i ustalili, jakie czynności były wykonywane w ramach umów zlecenie oraz przez których pracowników. Na podstawie tych ustaleń (...) złożyło do ZUS korekty w deklaracjach wysokości składek na ubezpieczenie za niektórych pracowników, którzy pracowali również w KK (...) na podstawie umów zlecenie. Ponadto P. B. rozmawiał z pracownikami o całej sytuacji, w tym z E. R., od której uzyskał zapewnienie, że w ramach umowy zlecenia z K. K. nie wykonywała pracy na rzecz (...). Nie spowodowało to jednak podjęcia dodatkowych czynności wyjaśniających przed wydaniem zaskarżonej decyzji (zeznania P. B. k. 105 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zebrany w toku postępowania materiał dowodowy, obejmujący dowód z zeznań stron oraz dokumentów załączonych do akt sprawy, akt rentowych oraz akt kontroli ZUS. Sąd dał wiarę wymienionym wyżej dowodom w całości, gdyż ich treść nie budziła zastrzeżeń. W ocenie Sądu zebrane w sprawie dowody były wiarygodne. Sąd dał wiarę zeznaniom stron, gdyż ich treść była spójna i korespondowała ze sobą wzajemnie oraz z pozostałym, zebranym
w sprawie materiałem dowodowym.

W tych okolicznościach Sąd uznał zebrany materiał dowodowy za wystarczający
do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie w części dotyczącej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia
16 stycznia 2017 r. znak:(...) wydanej w odniesieniu do E. R. było zasadne.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył kwestii podstawy wymiaru składek E. R. jako pracownika odwołującej się Spółki (...) Sp. z o.o. Zakład Ubezpieczeń Społecznych na skutek przeprowadzonej kontroli ustalił, że zainteresowana, będąca pracownikiem (...) Rachunkowości Sp. z o.o., wykonywała w ramach umowy zlecenie zawartej z płatnikiem składek KK (...) K. K. pracę na rzecz odwołującej się Spółki, w związku z czym uzyskiwany przez nią z tego tytułu przychód powinien być doliczony do podstawy wymiaru składek wynikającej ze stosunku pracy łączącego zainteresowaną E. R. z odwołującą się Spółką na podstawie art. 8 ust. 2a
i art. 18 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1778). W związku z powyższym rozpoznając sprawę Sąd analizował, czy organ rentowy prawidłowo uwzględnił do podstawy wymiaru składek E. R. przychód uzyskiwany przez nią z tytułu wykonywanej umowy zlecenie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2a u.s.u.s. za pracownika uważa się osobę pozostającą
w stosunku pracy, a także, w rozumieniu ustawy, osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.
Z kolei zgodnie z art. 18 ust. 1a u.s.u.s. w przypadku ubezpieczonych, o których mowa
w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.

Celem wprowadzenia powyższych regulacji do ustawy systemowej było po pierwsze - ograniczenie korzystania przez pracodawców z umów cywilnoprawnych celem zatrudnienia własnych pracowników dla realizacji tych samych zadań, które wykonują oni w ramach łączącego strony stosunku pracy, by w ten sposób ominąć ograniczenia wynikające
z ochronnych przepisów prawa pracy i uniknąć obciążeń z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne od tychże umów oraz po drugie - ochrona pracowników przed skutkami fluktuacji podmiotowej po stronie zatrudniających w trakcie procesu świadczenia pracy, polegającej
na przekazywaniu pracowników przez macierzystego pracodawcę innym podmiotom (podwykonawcom), którzy zatrudniają tych pracowników w ramach umów cywilnoprawnych w ogóle nieobjętych obowiązkiem ubezpieczeń społecznych (umowa o dzieło)
lub zwolnionych z tego obowiązku w zbiegu ze stosunkiem pracy (orzeczenia Sądu Najwyższego; uchwała z dnia 7 lutego 2017 r., II UK 693/15; uchwała z dnia 2 września
2009 r., II UZP 6/09; wyrok z dnia 2 lutego 2010 r., I UK 259/09 oraz wyrok z dnia
18 października 2011 r.). Przyjmuje się, że cytowany przepis rozszerza pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych poza sferę stosunku pracy o wykonywanie pracy
na podstawie umowy cywilnoprawnej przez osobę, która umowę taką zawarła z podmiotem trzecim, jednakże w ramach tej umowy cywilnoprawnej wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Kluczową zatem przesłanką, decydującą
o uznaniu takiej osoby za pracownika w rozumieniu ustawy systemowej jest to, że będąc pracownikiem związanym stosunkiem pracy z danym pracodawcą, jednocześnie świadczy
na jego rzecz pracę w ramach umowy cywilnoprawnej, zawartej z nim lub inną osobą.

W orzecznictwie wskazuje się, że przez wykonywanie pracy " na rzecz" pracodawcy
w rozumieniu powołanego przepisu należy rozumieć " uzyskiwanie" przez pracodawcę " rezultatu pracy", w tym znaczeniu, że musi istnieć bezpośredni związek między korzyścią pracodawcy, która jest wymierna i związana z realizacją celów statutowych, a pracami wykonywanymi przez jego pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z innym podmiotem (por. orzeczenia Sądu Najwyższego; uchwała z dnia 2 września 2009 r., II UZP 6/09; wyroki z dnia 22 lutego 2010 r., I UK 259/09 oraz z dnia 25 maja 2010 r.,
I UK 354/09). " Praca wykonywana na rzecz pracodawcy" to praca, której rzeczywistym beneficjentem jest pracodawca, niezależnie od formalnej więzi prawnej łączącej pracownika
z osobą trzecią. Oznacza to, że bez względu na rodzaj wykonywanych czynności przez pracownika wynikających z umowy zawartej z osobą trzecią oraz niezależnie od tożsamości rodzaju działalności prowadzonej przez pracodawcę i osobę trzecią, wystarczającą przesłanką zastosowania art. 8 ust. 2a u.s.u.s. jest korzystanie przez pracodawcę z wymiernych rezultatów pracy swojego pracownika, wynagradzanego przez osobę trzecią ze środków pozyskanych od pracodawcy na podstawie umowy łączącej pracodawcę z osobą trzecią.
Z punktu widzenia przepływów finansowych, to pracodawca przekazuje osobie trzeciej środki na sfinansowanie określonego zadania, stanowiącego przedmiot swojej własnej działalności,
a osoba trzecia, wywiązując się z przyjętego zobowiązania, zatrudnia pracowników pracodawcy. Wszystko to zaś ma na celu obniżenie kosztów zatrudnienia przez zastąpienie "oskładkowanego" wynagrodzenia za pracę "nieoskładkowanym" wynagrodzeniem
za wykonanie dzieła lub za wykonanie usług (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2017 r., II UK 693/15). Użyty w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej zwrot " działać na rzecz" użyty został w innym znaczeniu niż w języku prawa, w którym działanie " na czyjąś rzecz" może się odbywać w wyniku istnienia określonej więzi prawnej (stosunku prawnego). Stosunkiem prawnym charakteryzującym się działaniem na rzecz innego podmiotu jest stosunek pracy, do którego istotnych cech należy działanie na rzecz pracodawcy (art. 22 k.p.). Również wykonujący zlecenie " działa na rzecz zleceniodawcy" (art. 734 i nast. k.c.).
W kontekście art. 8 ust. 2a ustawy systemowej zwrot ten opisuje zatem sytuację faktyczną,
w której należy zastosować konstrukcję uznania za pracownika. Jest nią istnienie trójkąta umów, tj.:

1)  umowy o pracę,

2)  umowy zlecenia między pracownikiem a osobą trzecią,

3)  umowy o podwykonawstwo między pracodawcą i zleceniodawcą.

Pracodawca w wyniku umowy o podwykonawstwo przejmuje w ostatecznym rachunku rezultat pracy wykonanej na rzecz zleceniodawcy (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 18 grudnia 2012 r., III AUa 1031/12). W kontekście regulacji art. 8 ust. 2a u.s.u.s. oznacza to, że w sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą trzecią, płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne jest jego pracodawca, nie zaś osoba trzecia (por. ww. uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2017 r., II UK 693/15 oraz z dnia
2 września 2009 r., II UZP 6/09, także; wyroki Sądu Najwyższego z dnia z 11 maja 2012 r.,
I UK 5/12; z dnia 22 października 2013 r., III UK 155/12; z dnia 6 lutego 2014 r.,
II UK 279/13; z dnia 3 kwietnia 2014 r., II UK 399/13).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd Okręgowy zważył, że E. R. jako pracownik (...) w okresie od sierpnia 2015 r. do lutego 2016 r. równolegle świadczyła pracę na podstawie umów zlecenie zawieranych z K. K., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...). E. R. nie była jedynym pracownikiem (...), którego łączył z KK (...) stosunek umowy zlecenie – oprócz niej na tej podstawie K. K. zatrudniała również 11 innych osób zatrudnionych w odwołującej się spółce. Okoliczności te częściowo wypełniały więc hipotezę art. 8 ust. 2a u.s.u.s., przy czym dla zastosowania tej regulacji, uwzględniając prezentowane wyżej poglądy judykatury konieczne było stwierdzenie, że E. R. wykonując pracę na podstawie umowy zlecenie zawartej z K. K. w istocie świadczyła pracę na rzecz swojego macierzystego pracodawcy – (...), a więc, że mimo przedstawionego wyżej uregulowania stosunków prawnych między stronami rzeczywistym odbiorcą rezultatów pracy E. R., wykonywanej w ramach umowy zlecenia, była odwołująca się Spółka. W ocenie Sądu na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego nie ulega żadnych wątpliwości, że taka okoliczność nie miała miejsca.

Przede wszystkim z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika,
aby (...) otrzymywało jakiekolwiek korzyści na skutek pracy E. R. wykonanej w ramach umowy zlecenie. Zgodnie z tą umową zainteresowana miała wykonywać czynności związane z mapowaniem kont księgowych. Sąd zważył, że zebrane
w sprawie dowody nie pozwalają na stwierdzenie, aby z rezultatu tej pracy korzystało (...). Z zeznań K. K. i E. R. oraz P. B. wynika, że czynności związane z mapowaniem kont księgowych były wykonywane przez zainteresowaną wyłącznie w ramach świadczenia przez KK (...) usług na rzecz (...) Sp. z o.o. z zakresu prac informatycznych związanych z aplikacją raportowania biznesowego. Praca zainteresowanej była elementem usług, jakie firma (...) świadczyła na rzecz swojego kontrahenta już od dłuższego czasu, jeszcze przed zawarciem pierwszej umowy zlecenie między zainteresowanymi. Brak ponadto dowodów na to, aby czynności wykonywane przez E. R. w jakikolwiek sposób przekładały się na powstanie korzyści po stronie (...). Przeciwnie, korzyści z pracy zainteresowanej osiągnęła K. K., która w toku postępowania przedstawiła faktury VAT za wykonane usługi oraz potwierdzenia przelewów, zaś z zebranych w sprawie dowodów nie wynika, aby odwołująca się Spółka w jakikolwiek sposób uczestniczyła w relacjach między wymienionymi wyżej podmiotami. W ocenie Sądu nie znajduje to również potwierdzenia
w treści kontroli przeprowadzonej przez ZUS. Protokół z tej kontroli bazuje w tym zakresie właściwie na zeznaniach (protokół przesłuchania) jedynie 3 pracowników odwołującej się, co do których dokonano korekty składek w dniu 5 stycznia 2017 roku. Zgromadzony natomiast przez Sąd Okręgowy materiał dowodowy nie wskazuje aby beneficjentem pracy świadczonej przez E. R. w ramach umowy zlecenie w ostatecznym rozrachunku było (...). Wykazana została bowiem odrębność organizacyjna obu podmiotów w zakresie relacji z przełożonymi, otrzymywania poleceń, zakresu powierzonych im obowiązków, miejsca świadczenia pracy czy też wypłaty wynagrodzenia. Okoliczności te znajdywały częściowo potwierdzenie m. in. w zeznaniach E. R., która wskazywała, że otrzymywała dane na nośniku pendrive, pracę wykonywała w siedzibie KK (...) lub w domu, a za jej wykonanie otrzymywała od K. K. przelewem wynagrodzenie na rachunek bankowy. Całokształt tych okoliczności zdaniem Sądu świadczy o odrębności działań obu podmiotów, nie daje zaś podstaw do stwierdzenia,
że jakiekolwiek czynności wykonane przez zainteresowaną w ramach umowy zlecenie miały przynieść korzyść jej pracodawcy. W konsekwencji w ocenie Sądu w oparciu
o zgromadzone dowody nie jest możliwe uznanie, aby praca E. R. wykonywana
w ramach umowy zlecenie przyniosła jej pracodawcy jakiekolwiek korzyści. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się ponadto w tym indywidualnym przypadku zamiaru uniknięcia przez odwołującego się obowiązku płacenia wyższych składek.

Sąd Okręgowy zważył ponadto, że kontrola przeprowadzona u K. K. nie wykazała żadnych nieprawidłowości w zakresie zatrudniania przez nią zleceniobiorców, zainteresowana nie została także przesłuchana przez osoby kontrolujące odwołującą się Spółkę.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy uznał odwołanie za zasadne. Zainteresowana E. R. wykonując umowy zlecenie zawierane z KK (...) faktycznie świadczyła pracę na rzecz i korzyść tej firmy, a nie na rzecz zatrudniającego ją (...). Tym samym regulacja przewidziana w art. 8 ust. 2a u.s.u.s.
nie znajdowała zastosowania w niniejszej sprawie, a w konsekwencji nie było podstaw do zaliczenia zgodnie z art. 18 ust. 1 i 1a u.s.u.s.do podstawy wymiaru składek E. R. z tytułu zatrudnienia w odwołującej się Spółce przychodu uzyskanego przez zainteresowaną z tytułu pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej łączącej ją z KK (...).

Odwołująca się Spółka wnosiła o uchylenie skarżonej decyzji, jednakże na tle przepisów Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy nie miał takiej możliwości. Zgodnie
z art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 k.p.c. w sprawie wszczętej na skutek odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych sąd oddala odwołanie, jeżeli nie podstaw do jego uwzględnienia, zaś w przypadku jego uwzględnienia zmienia w całości lub w części zaskarżoną decyzję organu rentowego. Pełnomocnik odwołującego się w piśmie z dnia 6 listopada 2017 roku zmienił pkt 3 petitum odwołania z dnia 17 lutego 2017 roku wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji. Sąd uwzględniając odwołanie (...) zmienił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c., zasądzając
od organu rentowego na rzecz odwołującej się Spółki kwotę 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość tej kwoty została ustalona w oparciu o stan prawny
na dzień wniesienia odwołania od skarżonej decyzji z uwzględnieniem wartości przedmiotu sporu w wymiarze 2.734 zł (k. 106 a.s.), obliczonej jako różnica między kwotą wpłaconą przez odwołującą Spółkę z tytułu składek na ubezpieczenie z tytułu zatrudnienia E. R., a kwotą składek, która miałaby być wpłacona zgodnie z kwotami wskazanymi w skarżonej decyzji. Mając na względzie aktualny na dzień wniesienia odwołania pogląd wyrażony w uchwale 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2016 r. sygn. akt III UZP 2/16, któremu nadano moc zasady prawnej, Sąd ustalił wysokość kosztów zastępstwa procesowego w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.).

SSO Włodzimierz Czechowicz

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron..