Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 334/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

2.

B. Ś.

w ramach zarzucanych oskarżonemu w punkcie I i II aktu oskarżenia czynów - w okresie od nieustalonego dnia, ale nie wcześniej niż 1 października 2019 roku do 05 listopada 2019 roku w W. woj. (...)- (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał i usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania przy ul. (...) w ten sposób, że po uprzednim bezprawnym wejściu w posiadanie oryginalnych kluczy od mieszkania przy ich użyciu wszedł do wnętrza mieszkania skąd w okresie od nieustalonego dnia, ale nie wcześniej niż 1 października 2019 roku do 04 listopada 2019 dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1.900,00 euro, 80 franków szwajcarskich, 26.500,00 złotych, naręcznego zegarka marki Z. (...) wartości 12.000,00 złotych, zegarka marki F. (...) wartości 450,00 złotych, srebrnego wisiorka z niebieskim tłem o wartości 200,00 złotych, złotego wisiorka w kształcie greckiej meduzy wartości 800,00 złotych, sześć złotych łańcuszków o łącznej wartości 1.800,00 złotych, pięć par złotych kolczyków o łącznej wartości 1.000,00 złotych, złotej obrączki ślubnej wartości 500,00 złotych, pięciu złotych pierścionków o łącznej wartości 2.500,00 złotych, dwóch złotych medalików z wizerunkami Matki Boskiej o łącznej wartości 400,00 złotych oraz w dniu 05 listopada 2019 roku wszedł do wnętrza mieszkania, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy Policji, czym działał na szkodę A. S. i M. S. powodując szkodę o łącznej wartości 46.150,00 złotych, 1.900,00 euro i 80 franków szwajcarskich, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 kk wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 9 października 2009 roku w sprawie II K 165/09, obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie IX K 331/07 za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 275 § 1 kk, Sądu Rejonowego Gdyni w z dnia 20 listopada 2008 roku w sprawie IX K 237/08 za przestępstwa z art. 275 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 kwietnia 2009 roku w sprawie II K 447/08 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 23 listopada 2010 roku do 17 listopada 2015 roku, będąc warunkowo przedterminowo zwolniony z okresem próby do listopada 2017 roku, i w ciągu 5 lat po odbyciu tej kary popełnił ponownie umyślne przestępstwo kradzieży z włamaniem, tj. czynu z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

w dniu 5 listopada 2019 roku w W. woj. (...)- (...), wbrew przepisom ustawy posiadał w miejscu zamieszkania substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze netto 0,14 gram, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

CZYN 1.1.1

1.  B. Ś. na zlecenie A. S. i M. S. wykonywał prace remontowe w ich mieszkaniu przy ul. (...) w W.. Wówczas bez wiedzy właścicieli wszedł w posiadanie kluczy do mieszkania.

2.  W okresie od nieustalonego dnia, ale nie wcześniej niż 1 października 2019 roku do 05 listopada 2019 roku działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonywał włamań do w/w mieszkania przy użyciu bezprawnie uzyskanych kluczy i dostawał się do jego wnętrza w celu zaboru znajdującego się tam mienia.

3.  Dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1.900,00 euro, 80 franków szwajcarskich, 26.500,00 złotych, naręcznego zegarka marki Z. (...) wartości 12.000,00 złotych, zegarka marki F. (...) wartości 450,00 złotych, srebrnego wisiorka z niebieskim tłem o wartości 200,00 złotych, złotego wisiorka w kształcie greckiej meduzy wartości 800,00 złotych, sześć złotych łańcuszków o łącznej wartości 1.800,00 złotych, pięć par złotych kolczyków o łącznej wartości 1.000,00 złotych, złotej obrączki ślubnej wartości 500,00 złotych, pięciu złotych pierścionków o łącznej wartości 2.500,00 złotych, dwóch złotych medalików z wizerunkami Matki Boskiej o łącznej wartości 400,00 złotych, powodując szkodę o łącznej wartości 46.150,00 złotych, 1.900,00 euro i 80 franków szwajcarskich.

4.  W dniu w dniu 05 listopada 2019 roku ponownie dokonał włamania do w/w mieszkania przy użyciu bezprawnie uzyskanych kluczy i dostał się do jego wnętrza w celu dokonania kradzieży. Nie przywłaszczył jednak żadnego mienia z uwagi na zatrzymanie go przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w W..

5.  B. Ś. dopuścił się tego czynu będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 kk wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 9 października 2009 roku w sprawie II K 165/09, obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie IX K 331/07 za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 275 § 1 kk, Sądu Rejonowego Gdyni w z dnia 20 listopada 2008 roku w sprawie IX K 237/08 za przestępstwa z art. 275 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 kwietnia 2009 roku w sprawie II K 447/08 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 23 listopada 2010 roku do 17 listopada 2015 roku, będąc warunkowo przedterminowo zwolniony z okresem próby do listopada 2017 roku, i w ciągu 5 lat po odbyciu tej kary popełnił ponownie umyślne przestępstwo kradzieży z włamaniem

6.  B. Ś. przywłaszczoną biżuterię należącą do A. S. i M. S. sprzedał w lombardach, zaś pieniądze wydał.

CZYN 1.1.2

7.  W dniu 5 listopada 2019 roku funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w W. dokonali przeszukania mieszkania przy ul. (...) w W., zajmowanego przez B. Ś.. Na stole ujawnili proszek koloru białego.

8.  Ujawniona substancja została przeważona i poddana w badaniu testerem narkotykowym, które wykazało, że badany środek jest amfetaminą.

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

zeznania świadka A. S.

zeznania świadka M. S.

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

protokoły przeszukania osoby wraz dokumentacją fotograficzną

protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

zeznania świadka A. S.

zeznania świadka M. S.

protokół oględzin mieszkania przy ul. (...) w W. wraz z

dokumentacją fotograficzną

protokół oględzin rzeczy

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 09.10.2009 r., sygn. akt II K 165/09

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 20.11.2008 r., sygn. akt IX K 237/08

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

zeznania świadka W. D.

protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

protokół użycia testera narkotykowego

protokół przeważenia substancji

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 8-9, 00:21:28-00:41:51 na k. 161-162

k. 94

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 4-6, k. 36-38, k. 76-79

k. 80-84

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 8-9, 00:21:28-00:41:51 na k. 161-162

k. 94

k. 15, k. 26-32

k. 74-75

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 165-166

k. 106-108

k. 109-110

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 120-121

k. 23-25,

k. 17-22

k. 53, k. 56-57, k. 67, k. 69, k. 117, k. 132, 00:11:53-00:20:15 na k. 160v-161

k. 39-39v

k. 40-40v

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1, 1.1.1.2, 1.1.1.3, 1.1.1.4, 1.1.1.6, 1.1.2.8

1.1.1.1, 1.1.1.2,

1.1.1.1, 1.1.1.2

1.1.1.2

1.1.1.2

1.1.1.3

1.1.1.3

1.1.2.7

1.1.2.8

1.1.2.8

1.1.1.5

1.1.1.5

1.1.1.5

wyjaśnienia oskarżonego B. Ś.

zeznania świadka A. S., zeznania świadka M. S.

protokoły przeszukania osoby wraz dokumentacją fotograficzną,

protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną,

protokół oględzin mieszkania przy ul. (...) w W. wraz z

dokumentacją fotograficzną,

protokół oględzin rzeczy, protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną, protokół użycia testera narkotykowego,

protokół przeważenia substancji

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 09.10.2009 r., sygn. akt II K 165/09,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 20.11.2008 r., sygn. akt IX K 237/08

- na wiarę w całości zasługują wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do zarzucanych mu czynów

- wyjaśnienia oskarżonego są zgodne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i nie budzą wątpliwości sądu

- Sąd w całości dał wiarę zeznaniom wskazanych świadków,

- są one spójne, logiczne,

- brak jest w relacji wskazanych osób elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami,

- zaznaczyć przy tym należy, że Sąd nie znalazł żadnych podstaw, by kwestionować wartość skradzionego mienia podaną przez pokrzywdzonych

- nie budzą żadnych wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji,

- zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby

- nie budzi żadnych wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w niej informacji

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 279 § 1 kk przewidziane jest przestępstwo kradzieży z włamaniem. Kradzież z włamaniem to typ kwalifikowany kradzieży zwykłej z art. 278 kk, która różni się od niej sposobem popełnienia, gdzie dokonanie zaboru wiąże się z przełamaniem istniejącego zabezpieczenia rzeczy ruchomej (por. wyr. SN z 3.2.1999 r., V KKN 566/98, Prok. i Pr. – wkł. 1999, Nr 7–8, poz. 7). Innymi słowy, istota tego czynu wiąże się więc z zamkniętym dostępem do przedmiotu czynu i bez przełamania tej przeszkody, nie jest możliwe dokonanie zaboru rzeczy ruchomej. Jest to więc przestępstwo złożone, dwuaktowe, na które składają się dwie odrębne czynności sprawcze: włamanie, czyli przełamanie zabezpieczenia, oraz następne dokonanie zaboru rzeczy ruchomej, która była zabezpieczona przed swobodnym dostępem osób nieuprawnionych (M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, w: Zoll, Kodeks karny, t. 3, 2008, s. 81).

Należy traktować jako kradzież z włamaniem zachowanie polegające na otwarciu drzwi oryginalnym kluczem wbrew woli osoby uprawnionej do dysponowania pomieszczeniem z zamiarem dokonania w ten sposób kradzieży (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 1 marca 2013 r., II AKa 39/13, LEX nr 1294878)

W przedmiotowej sprawie Sąd doszedł do przekonania, że ujawniony materiał dowodowy w sposób jednoznaczny wskazuje, że oskarżony B. Ś. dopuścił się zarzucanego mu czynu. Oskarżony w okresie od nieustalonego dnia, ale nie wcześniej niż 1 października 2019 roku do 05 listopada 2019 roku w W. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonywał kradzieży z włamaniem do mieszkania przy ul. (...). Bezprawnie wszedł w posiadanie oryginalnych kluczy od mieszkania i przy ich użyciu wchodził do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1.900,00 euro, 80 franków szwajcarskich, 26.500,00 złotych, naręcznego zegarka marki Z. (...) wartości 12.000,00 złotych, zegarka marki F. (...) wartości 450,00 złotych, srebrnego wisiorka z niebieskim tłem o wartości 200,00 złotych, złotego wisiorka w kształcie greckiej meduzy wartości 800,00 złotych, sześć złotych łańcuszków o łącznej wartości 1.800,00 złotych, pięć par złotych kolczyków o łącznej wartości 1.000,00 złotych, złotej obrączki ślubnej wartości 500,00 złotych, pięciu złotych pierścionków o łącznej wartości 2.500,00 złotych, dwóch złotych medalików z wizerunkami Matki Boskiej o łącznej wartości 400,00 złotych. W dniu 05 listopada 2019 roku ponownie wszedł do wnętrza mieszkania, lecz został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji. Oskarżony spowodował szkodę o łącznej wartości 46.150,00 złotych, 1.900,00 euro i 80 franków szwajcarskich.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala w ocenie Sądu na przyjęcie, że oskarżony B. Ś. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Podobnie jak kradzież, kradzież z włamaniem jest przestępstwem umyślnym oraz kierunkowym. Sprawca musi obejmować zamiarem bezpośrednim nie tylko zabór rzeczy, lecz także włamanie jako środek umożliwiający kradzież. Dlatego zamiar zaboru rzeczy musi wystąpić u niego najpóźniej w czasie podjęcia czynności realizujących znamię włamania (wyr. SN z 9.9.1996 r., III KKN 58/96, OSNKW 1996, Nr 11–12, poz. 81). Bezsprzecznie oskarżony był świadomy, że dokonuje czynu zabronionego i miał zamiar przywłaszczenia rzeczy nienależących do niego.

Sąd przyjął, że oskarżony przedmiotowy czyn popełnił w krótkich odstępach czasu i w realizacji z góry powziętego zamiaru a zatem spełniał przesłanki kreślone w art. 12 § 1 kk. W myśl art. 12 § 1 kk, dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego. Przesłanka powziętego z góry zamiaru oznacza, że sprawca chce popełnić dwa lub więcej zachowań albo przewiduje możliwość ich popełnienia i na to się godzi (post. SN z 12.4.2007 r., WZ 7/07, OSNwSK 2007, Nr 1, poz. 817), a zarazem przystępując do realizacji pierwszego zachowania, obejmuje zamiarem wszystkie zachowania połączone znamieniem ciągłości (wyr. SN z 9.12.2009 r., V KK 290/09, OSNwSK 2009, Nr 1, poz. 2519). Artykuł 12 § 1 kk nie stwarza żadnych przeszkód ku temu, aby jednym czynem ciągłym mogły być objęte zachowania, które samodzielnie wypełniają znamiona różnych form stadialnych (usiłowanie, dokonanie) przestępstwa (uchwała SN: z dnia 11 marca 1988 r., VI KZP 49/87, OSNKW 1988, nr 5-6, poz. 32). W razie różnorodności form stadialnych lub zjawiskowych poszczególnych jednostkowych zachowań należy sprawcy przypisać formę najpełniej charakteryzującą czyn przestępny.

Oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo będąc: uprzednio skazanym w warunkach określonych w art. 64 § 1 kk wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 9 października 2009 roku w sprawie II K 165/09, obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie IX K 331/07 za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 275 § 1 kk, Sądu Rejonowego Gdyni w z dnia 20 listopada 2008 roku w sprawie IX K 237/08 za przestępstwa z art. 275 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 kwietnia 2009 roku w sprawie II K 447/08 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 23 listopada 2010 roku do 17 listopada 2015 roku, będąc warunkowo przedterminowo zwolniony z okresem próby do listopada 2017 roku, i w ciągu 5 lat po odbyciu tej kary popełnił ponownie umyślne przestępstwo kradzieży z włamaniem, co wypełniło dyspozycję art. 64 § 2 kk.

Art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2019.852 t.j. z dnia 2019.05.08) - upn stanowi, że kto wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Przedmiotem ochrony w/w przepisu jest życie i zdrowie publiczne, jak również - w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych - życie i zdrowie konkretnej osoby. (Ważny Andrzej (red.), Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz Opublikowano: LexisNexis 2012)

Narkotyk będący przedmiotem przestępstwa z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii musi spełniać nie tylko kryterium przynależności grupowej do związków wymienionych w załącznikach do tego aktu prawnego, lecz także kryterium ilościowe pozwalające na jednorazowe użycie w celu osiągnięcia choćby potencjalnego efektu odurzenia lub innego charakterystycznego dla działania substancji psychotropowej. (wyrok SN z 11 marca 2010 r., IV KK 432/09, LexPolonica nr 2451076 (OSNwSK 2010, poz. 541)

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi wątpliwości, że B. Ś. w dniu 5 listopada 2019 roku posiadał w miejscu zamieszkania substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze netto 0,14 gram. Funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w W. podczas przeszukania mieszkania na stole ujawnili biały proszek. Substancja ta została następnie przebadana przy użyciu testera narkotykowego, co znajduje potwierdzenie w protokole użycia testera narkotykowego, a także przeważona. Amfetamina, którą okazał się być ujawniony proszek, jest substancją należącą do grupy II-P Wykazu substancji Psychotropowych Załącznik nr 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 upn, środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. Zgodnie z art. 34 ust. 1 upn, środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005. Całkowicie poza sporem było to, że oskarżony nie należy do podmiotów profesjonalnych, uprawnionych w myśl w/w przepisów do posiadania środków psychotropowych.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżony działał umyślnie, w formie zamiaru bezpośredniego. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że zdawał sobie sprawę, że posiadana przez niego substancja stanowi środek psychotropowy. B. Ś. posiadał ją wbrew przepisom upn, nie mając na to stosownego zezwolenia, i pomimo tego chciał posiadać przedmiotowy środek.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem B. Ś. można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanych przez niego występków.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

B. Ś.

1

2

3

4

5

6

I, II

I, II

I, II

III

III

I, II, III

- czyn kwalifikowany z art. 279 § 1 kk zagrożony jest karą od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat jest najtrafniejszym środkiem reakcji karnej, jaki można było zastosować wobec B. Ś.

- B. Ś. w ostatnim czasie za popełnione przestępstwa kradzieży w sprawie II K 97/18 został skazany na 1 rok ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne, następnie w sprawie II K 161/19 na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Oskarżony jednak nie wyciągnął żadnych konstruktywnych wniosków ze swoich sprzecznych z prawem działań i dopuścił się przestępstwa kradzieży z włamaniem

- orzeczona kara 3 lat pozbawienia wolności będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego, w szczególności w zakresie związanym z przestrzeganiem cudzej własności,

- Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem,

- oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego należy uznać za bardzo wysoki. W zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku podstawowe znacznie miał rodzaj chronionego dobra prawnego, które oskarżony swym zachowaniem naruszył. Rodzajowym przedmiotem ochrony przestępstw uregulowanych w rozdziale XXXV Kodeksu karnego jest mienie, którym jest własność i inne prawa majątkowe (art. 44 Kodeksu cywilnego). Oskarżony przez swoje zachowanie wykazał się brakiem poszanowania cudzej własności Oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się z premedytacją i z niskich pobudek - chęci łatwego zysku. Na uwadze należy mieć, sposób działania B. Ś., który w pierwszej kolejności zdobył zaufanie A. S. i M. S., korzystał z ich pomocy, a następnie z góry powziętym zamiarem kilkukrotnie dopuścił się kradzieży z włamaniem na ich szkodę. Jego zachowanie należy ocenić jako wyjątkowo wyrachowane. Sąd miał na uwadze także znaczną wysokość wyrządzonej szkody,

- za okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Zrzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach recydywy wielokrotnej,

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących. Co prawda oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, jednak nie należy tego przeceniać z uwagi na fakt, że został złapany na gorącym uczynku

- na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę przez oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych solidarnie A. S. i M. S. kwoty 42.441 zł

- zgodnie z art. 44 § 2 kk, Sąd może orzec, a w wypadkach wskazanych w ustawie orzeka, przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. Konieczne stało się zatem orzeczenie przepadku przedmiotu wskazanego w wyroku, jak służącego do popełnienia przestępstwa.

- art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności do lat 3. Oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy jest najtrafniejszym środkiem reakcji karnej, jaki można było zastosować wobec B. Ś..

- w ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego i jednocześnie zostanie spełniony cel jej społecznego oddziaływania. Nadto będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego. Orzeczona kara spełni cele dla niej przewidziane i wdroży oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

- Sąd wymierzając karę B. Ś. miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem,

- oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego należy uznać za znaczny. W zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku podstawowe znacznie miał rodzaj chronionego dobra prawnego, które oskarżony swym zachowaniem naruszył. Przedmiotem ochrony przepisu art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii jest życie i zdrowie konkretnej osoby. Sąd miał na względzie, że oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim, będąc w pełni świadomym, że posiadanie narkotyków jest nielegalne. Powyższe wynika z faktu, iż karalność za te przestępstwo jest powszechnie znana. Rodzaj posiadanych narkotyków, czyli posiadanie amfetaminy, która jest uważana za tzw. „narkotyk twardy”, wpłynął także negatywnie na dokonaną ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu. Wskazać należy, że amfetamina jest substancją o sporym potencjale uzależniania oraz szkodliwości dla zdrowia. Sąd miał na uwadze nadto ilość środków psychotropowych, które posiadał oskarżony,

- za okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Zrzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach recydywy wielokrotnej.,

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących

-zgodnie z art. 70 ust. 2 upn, w związku ze skazaniem B. Ś. za czyn z art. 62 ust. 1 upn, orzeczenie przepadku substancji psychotropowej było obligatoryjne

- w myśl art. 86 § 1 kk, Sąd mógł wymierzyć oskarżonemu za kary orzeczone w pkt. 1 i 4 części dyspozytywnej wyroku, łączną karę pozbawienia wolności od 3 lat i 3 lat i 3 miesięcy

- określając wymiar kary łącznej pozbawienia wolności na 3 lata, a więc przy zastosowaniu zasady absorpcji, Sąd miał na względzie prewencyjne dyrektywy jej wymiaru i związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący pomiędzy czynami

- pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego zachodził przede wszystkim bliski związek czasowy i miejscowy, jedynie były one popełnione przeciwko innym dobrom

- w ocenie Sądu jest kara w orzeczonym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego, uzmysławiająca oskarżonemu naganność oraz niedopuszczalność podobnych zachowań.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

B. Ś.

7

I, II, III

Oskarżony był zatrzymany, dlatego okres ten, na podstawie art. 63 § 1 kk należało zaliczyć mu na poczet kary

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

Mając na uwadze sytuację finansową B. Ś., Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych i kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

8. PODPIS