Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 149/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 listopada 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., odmówił wnioskodawczyni E. C. prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na niewykazanie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego w wymiarze 35 lat. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawczyni udokumentowała łącznie okresy składkowe i nieskładkowe : 28 lat,1 miesiąc, 11 dni, w tym 21 lat, 1 miesiąc, 1 dzień okresów składkowych:

- od 04.01.1982 do 22.02.1987,

- od 02.09.1990 do 14.11.1991

- od 23.11.1991 do 24.11.1991,

- od 07.12.1991 do 08.12.1991,

- od 15.12.1991 do 15.12.1991,

- od 21.12.1991 do 09.01.1992,

- od 18.01.1992do 19.01.1992,

- od 26.01.1992 do 16.08.1992,

- od 23.08.1992 do 12.11.1992,

- od 20.11.1992 do 14.02.1993,

- od 27.02.1993 do 28.02.1993,

- od 06.03.199 do 23.03.1993,

- od 10.04.199 do 12.04.1993,

- od 18.04.1993 do 18.04.1993,

- od 23.05.1993 do 31.05.1993,

- od 08.06.1993 do 10.06.1993,

- od 27.09.1993 do 04.04.1994,

-od 02.09.1995 do 02.11.1995,

- od 11.11.199 do 17.09.1996,

- od 10.07.1997 do 30.06.1998,

- od 17.02.2004 do 16.02.2005,

- od 01.09.2005 do 09.04.2006,

- od 27.06.2006 do 13.08.2006,

- od 26.08.2006 do 26.07.2007,

- od 25.08.2007 do 29.09.2009,

- od 10.10.2009 do 13.06.2010,

- od 10.07.2010 do 23.02.2011,

- od 01.06.2011 do 20.12.2011,

- od 01.01.2012 do 29.07.2013,

- od 24.08.2013do 04.05.2014,

- od 27.05.2014 do 02.07.2015,

- od 26.07.2015 do 22.01.2016,

- od 01.04.2016 do 22.06.2016,

- od 22.12.2016 do 08.02.2017

oraz 7 lat, 10 dni okresów nieskładkowych (ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych):

- od 23.02.1987 do 1.09.1990,

- od 15.11.1991 do 22.11.1991,

- 25.11.1991 do 06.12.1991,

- od 09.12.1991 do 14.12.1991,

- od 16.12.1991 do 20.12.1991,

- od 10.01.1992 do 17.01.1992,

- od 20.01.1992 do 25.01.1992,

- od 17.08.1992 do 22.08.1992,

- od 13.11.1992 do 19.11.1992,

- od 15.02.1993 do 26.02.1993,

- od 1.03.1993 do 05.03.1993,

- od 24.03.1993 do 09.04.1993

- od 13.04.1993 do 17.04.1993,

- od 19.04.1993 do 22.05.1993,

- od 01.06.1993 do 07.06.1993,

- od 11.06.1993 do 26.09.1993,

- od 05.04.1994 do 01.09.1995,

-od 03.11.1995 do 10.11.l995,

- od 18.09.1996 do 16.03.1997,

- od 10.04.2006 do 26.04.2006,

- od 14.08.2006 do 25.08.2006,

- od 27.07.2007 do 24.08.2007,

- od 30.09.2009 do 09.10.2009,

- od 14.06.2010 do 09.07.2010,

- od 24.02.2011t.do 31.05.2011,

- od 21.12.2011 do 31.12.2011,

- od 30.07.2013 do 23.08.2013,

- od 05.05.2014 do 26.05.2014,

- od 03.07.2015 do 25.07.201

- od 23.01.2016 do 31.03.2016,

- od 23.06.2016 do 21.12.2016,

- od 09.02.2017 do 31.03.2017 (przyjęty w wymiarze 1/3 okresów składkowych).

/decyzja – k. 26 akt ZUS/

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 29 grudnia 2017 r. złożyła wnioskodawczyni podnosząc, że organ rentowy nie uwzględnił okresów przebywania przez ubezpieczoną na urlopie dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi , na urlopie wychowawczym oraz okresów pobierania świadczeń z tytułu choroby w związku z zatrudnieniem w Miejskim Przedszkolu w K.. Według ubezpieczonej organ rentowy pominął okresy:

1.  urlopu wychowawczego trwającego:

- 23.02. 1987 – 1.09. 1990

- 5.04. 1994 – 1.09. 1995

2. niezdolności do pracy spowodowanej chorobą i pobierania z tego tytułu zasiłku chorobowego w okresie:

- 15.11.1991- 22.11.1991

- 25.11.1991- 6.12.1991

- 14.12.1991

- 16.12.1991- 20.12.1991

- 1.03.1993- 5.03.1993

- 11.05.1993- 22.05.1993

- 1.06.1993- 7.06.1993

- 1.07.1993- 20.07.1993

- 21.07.1993 – 29.08. 1993

- 30.08.1993- 26.09.1993

- 3.11.1995- 10.11.1995

- 18.09.1996- 5.02.1997

3. przebywania na urlopie dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi w okresie:

-23. 11.1993 – 26.02.1993

- 24.03.1993 – 9.04.1993

- 13.04.1993- 17.04.1993.

/odwołanie – k. 3-5/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame z podanymi w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 6/

Na rozprawie w dniu 9 marca 2018 r pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w wysokości 150 % , oświadczając, że nie zostały pokryte w całości ani części. Oświadczył, że okres urlopów wychowawczych powinien być zaliczony do okresów składkowych, podniósł, że wnioskodawczyni pracowała jeszcze w okresie 1980 – 1982 i powinna spełnić przesłankę 30 lat pracy.

/e – prot z dnia 9.03.18 00:01:04/

W piśmie z dnia 22 marca 2018 roku pełnomocnik wskazał, że wnioskodawczyni była zatrudniona w GS Restauracja (...) w K. jako pomoc kuchenna w okresie 1.07.1979 – 31.10.1981.

/pismo – k. 234/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

E. C. urodziła się w dniu (...)

/bezsporne/

Ukończyła zasadniczą szkołę zawodową w K. w dniu 24 czerwca 1981 r.

/odpis świadectwa – k. 36/

W okresie 4.01.1982 – 31.08.1984 r była zatrudniona w Gminnej Spółdzielni (...) w K. na stanowisku pomocy kuchennej.

/okoliczność bezsporna – świadectwo pracy – k. 7 akt ZUS/

Wnioskodawczyni w podaniu o przyjęcie do pracy w dniu 7 listopada 1983 r wskazała, że ukończyła szkołę gastronomiczną o specjalności kucharz, od dnia 1 stycznia 1982 r podjęła pracę w (...) Restauracja (...). W kwestionariuszu osobowym podała datę zatrudnienia – 4.01.1982.

/podanie – k. 34, kwest- k. 33/

Wnioskodawczyni, wypełniając kwestionariusz osobowy w celu ustalenia wysokości kapitału początkowego wskazała jako datę pierwszego zatrudnienia 1982 rok. Wypełniając kwestionariusz w celu uzyskania prawa do renty wskazała, że w okresie 20.04.1977 – 3.01.1982 była przy rodzicach – pierwsze zatrudnienie 4 stycznia 1982. W dokumentacji dotyczącej prawa do renty występuje adnotacja, że w 1981 r była leczona z powodu gruźlicy płuca prawego.

/kwestionariusz osobowy – k. 3 akt kapitałowych, k. 6, zaświadczenie – k. 17 akt rentowych/

Wnosząc odwołanie do Sądu w dniu 25 lutego 2004 r wnioskodawczyni podnosiła, że w 1981 r zachorowała po raz pierwszy na gruźlicę płuc, po wyleczeniu i ukończeniu szkoły zawodowej gastronomicznej podjęła pracę jako pomoc kuchenna z dniem 1 stycznia 1982 r.

/odwołanie – k. 139 akt ZUS/

Legitymacja ubezpieczeniowa została wystawiona dla wnioskodawczyni w dniu 17 sierpnia 1982 r.

/legitymacja – k. 27 akt ZUS/

Wnioskodawczyni była zatrudniona w okresie od 1 września 2005 r do 31 marca 2017 r Zespole Szkół nr (...) w K., w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kucharza. Stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 32 §1 kodeksu pracy w zw. z art. 10 ustawy z dnia 13.03.2003 r o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, tj. za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę z powodu likwidacji stanowiska pracy. /świadectwo pracy – k. 9 akt ZUS, rozwiązanie umowy o pracę - k. 11 akt ZUS/

W okresie 1.04.2017 – 30.04.2017 pobierała zasiłek chorobowy.

/pismo – k. 13 akt ZUS/

Od dnia 2 maja 2017 r. wnioskodawczyni została zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotna z prawem do zasiłku od dnia 2 maja 2017 r do 1 maja 2018 r. W tym okresie nie miała żadnej oferty pracy.

/zaświadczenie z dnia 3.11.18 – k. 8 akt ZUS/

Wnioskodawczyni posiada 28 lat , 1 miesiąc i 11 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym okresów składkowych 21 lat, 1 miesiąc, 1 dzień okresów składkowych:

- od 04.01.1982 do 22.02.1987,

- od 02.09.1990 do 14.11.1991

- od 23.11.1991 do 24.11.1991,

- od 07.12.1991 do 08.12.1991,

- od 15.12.1991 do 15.12.1991,

- od 21.12.1991 do 09.01.1992,

- od 18.01.1992do 19.01.1992,

- od 26.01.1992 do 16.08.1992,

- od 23.08.1992 do 12.11.1992,

- od 20.11.1992 do 14.02.1993,

- od 27.02.1993 do 28.02.1993,

- od 06.03.199 do 23.03.1993,

- od 10.04.199 do 12.04.1993,

- od 18.04.1993 do 18.04.1993,

- od 23.05.1993 do 31.05.1993,

- od 08.06.1993 do 10.06.1993,

- od 27.09.1993 do 04.04.1994,

-od 02.09.1995 do 02.11.1995,

- od 11.11.199 do 17.09.1996,

- od 10.07.1997 do 30.06.1998,

- od 17.02.2004 do 16.02.2005,

- od 01.09.2005 do 09.04.2006,

- od 27.06.2006 do 13.08.2006,

- od 26.08.2006 do 26.07.2007,

- od 25.08.2007 do 29.09.2009,

- od 10.10.2009 do 13.06.2010,

- od 10.07.2010 do 23.02.2011,

- od 01.06.2011 do 20.12.2011,

- od 01.01.2012 do 29.07.2013,

- od 24.08.2013do 04.05.2014,

- od 27.05.2014 do 02.07.2015,

- od 26.07.2015 do 22.01.2016,

- od 01.04.2016 do 22.06.2016,

- od 22.12.2016 do 08.02.2017

oraz nieskładkowych – 7 lat, 8 miesięcy i 13 dni ograniczone do 1/3 okresów składkowych – 7 lat 10 dni:

- od 23.02.1987 do 1.09.1990,

- od 15.11.1991 do 22.11.1991,

- 25.11.1991 do 06.12.1991,

- od 09.12.1991 do 14.12.1991,

- od 16.12.1991 do 20.12.1991,

- od 10.01.1992 do 17.01.1992,

- od 20.01.1992 do 25.01.1992,

- od 17.08.1992 do 22.08.1992,

- od 13.11.1992 do 19.11.1992,

- od 15.02.1993 do 26.02.1993,

- od 1.03.1993 do 05.03.1993,

- od 24.03.1993 do 09.04.1993

- od 13.04.1993 do 17.04.1993,

- od 19.04.1993 do 22.05.1993,

- od 01.06.1993 do 07.06.1993,

- od 11.06.1993 do 26.09.1993,

- od 05.04.1994 do 01.09.1995,

-od 03.11.1995 do 10.11.l995,

- od 18.09.1996 do 16.03.1997,

- od 10.04.2006 do 26.04.2006,

- od 14.08.2006 do 25.08.2006,

- od 27.07.2007 do 24.08.2007,

- od 30.09.2009 do 09.10.2009,

- od 14.06.2010 do 09.07.2010,

- od 24.02.2011t.do 31.05.2011,

- od 21.12.2011 do 31.12.2011,

- od 30.07.2013 do 23.08.2013,

- od 05.05.2014 do 26.05.2014,

- od 03.07.2015 do 25.07.201

- od 23.01.2016 do 31.03.2016,

- od 23.06.2016 do 21.12.2016,

- od 09.02.2017 do 31.03.2017

/zestawienie – k. 20,21, 22,23,24,25 akt ZUS/

W dniu 6 listopada 2017 r. ubezpieczona złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne.

/wniosek – k. 1 – 3 akt ZUS/

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 2 ust.1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 170), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, 1292, 1321, 1428 i 1543), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4a) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1952), lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2016 r. poz. 162 i 972 oraz z 2017 r. poz. 1428), pobieranych nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana, i do dnia, w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust. 2 art. 2 ustawy, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zaś ust. 3 art. 2 stanowi, że świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 i wymienione w ust. 3 art. 2.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o: przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c)wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d)rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika;

Zgodnie z art. 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS /Dz.U. z 2016 poz. 887/, przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1) składkowe, o których mowa w art. 6;

2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7.

Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

Zgodnie z art. 6 cytowanej ustawy

Okresami składkowymi są m.in. okresy:

- ubezpieczenia(pkt.1)

- pobierania zasiłku macierzyńskiego (pkt.7);

Za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne:

- zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową.

-zatrudnienia młodocianych na obszarze Państwa Polskiego na warunkach określonych w przepisach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1975 r.;

Zgodnie z art. 7 cytowanej ustawy okresami nieskładkowymi są m.in. okresy:

- pobierania:

a) wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy,

b) zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego,

c) świadczenia rehabilitacyjnego,

d) świadczeń wymienionych w lit. b i c po ustaniu obowiązku ubezpieczenia;

2) pobierania renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia społecznego z innego tytułu;

3) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem:

a) w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,

b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni domaga się przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy wskazując, iż stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn ekonomicznych dotyczących zakładu pracy – likwidacji stanowiska pracy, podnosząc, że legitymuje się stażem ubezpieczeniowym wymaganym przez ten przepis (30 lat dla kobiet).

W ocenie Sądu ubezpieczona nie spełniła warunku, co do wymaganego stażu.

Wbrew twierdzeniom ubezpieczonej wszystkie okresy podniesione w odwołaniu zostały uwzględnione przez organ rentowy bądź w wymiarze okresów składkowych bądź nieskładkowych. Okres nieskładkowy nie mógł być uwzględniony w pełnym zakresie z uwagi na konieczność ich ograniczenia do 1/3 okresów składkowych, na podstawie cytowanego powyżej przepisu.

Wbrew zarzutom odwołującej okres urlopu wychowawczego, mając na względzie cytowane powyżej przepisy, nie może być zaliczony do okresu składkowego. Potraktowanie przez ustawodawcę okresów urlopu wychowawczego, jako ubezpieczenia z tytułu bycia pracownikiem nie czyni ich składkowymi - nadal są one okresami nieskładkowymi uwzględnianymi do prawa w zakresie wynikającym z art. 7 pkt 5 i art. 5 cytowanej ustawy./Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 23 czerwca 2015 r. III AUa 829/14 LEX nr 1993253/.

Brak było podstaw do uwzględnienia do stażu ubezpieczeniowego okresu 1.07.1979 – 31.10.1981, jako okresu zatrudnienia w GS Restauracja (...) w K. w charakterze pomocy kuchennej.

Zgodnie z art. 116 ust. 1 i 5 ustawy postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

Z kolei w myśl ogólnych zasad postępowania cywilnego to na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie odwołania. Z treści art. 232 k.p.c. wynika, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powyższego nie zmienia możliwość prowadzenia przez Sąd postępowania dowodowego z urzędu.

Sąd nie dał wiary wnioskodawczyni oraz świadkom K. N. i M. H., że w tym okresie łączył ją stosunek pracy.

Powyższe zeznania nie znajdują potwierdzenia w jakiejkolwiek dokumentacji osobowej, mimo, że wnioskodawczyni następnie pracowała w tym samym miejscu. W postępowaniu sądowym nie jest dopuszczalne oparcie się wyłącznie na zeznaniach świadków, w sytuacji, gdy z dokumentów wynikają okoliczności przeciwne ./tak SA w Szczecinie w wyroku z dnia 20 lipca 2016 r, III AUa 690/15, LEX nr 2121869 /. Wnioskodawczyni, mimo ubiegania się o zatrudnienie i inne świadczenia z ubezpieczenia społecznego, nigdy nie powoływała tego okresu zatrudnienia.

Z ustaleń wynika, że wnioskodawczyni ukończyła zasadniczą szkołę zawodową w K. w dniu 24 czerwca 1981 r. Zatem miała pracować w okresie, gdy uczęszczała do szkoły, odbywała praktyki, z czym były związane także obowiązki pozaszkolne, jak np. odrabianie lekcji, tymczasem wnioskodawczy twierdzi, iż codziennie pracowała po 4 godziny dziennie.

Wnioskodawczyni w podaniu o przyjęcie do pracy w dniu 7 listopada 1983 r wskazała, że ukończyła szkołę gastronomiczną o specjalności kucharz, od dnia 1 stycznia 1982 r podjęła pracę w (...) Restauracja (...). W kwestionariuszu osobowym podała datę zatrudnienia – 4.01.1982.

Wnioskodawczyni, wypełniając kwestionariusz osobowy w celu ustalenia wysokości kapitału początkowego wskazała jako datę pierwszego zatrudnienia 1982 rok. Wypełniając kwestionariusz w celu uzyskania prawa do renty wskazała, że w okresie 20.04.1977 – 3.01.1982 była przy rodzicach – pierwsze zatrudnienie 4 stycznia 1982. W dokumentacji dotyczącej prawa do renty występuje adnotacja, że w 1981 r była leczona z powodu gruźlicy płuca prawego.

Wnosząc odwołanie do Sądu w dniu 25 lutego 2004 r wnioskodawczyni podnosiła, że w 1981 r zachorowała po raz pierwszy na gruźlicę płuc, po wyleczeniu i ukończeniu szkoły zawodowej gastronomicznej podjęła pracę jako pomoc kuchenna z dniem 1 stycznia 1982 r.

Legitymacja ubezpieczeniowa została wystawiona dla wnioskodawczyni w dniu 17 sierpnia 1982 r.

Także wnosząc odwołanie do Sądu ubezpieczona nie wskazała tego okresu, jako niezasadnie nieuwzględnionego przez organ rentowy. Poza tym także w trakcie postępowania modyfikowała daty zatrudnienia, wskazując początkowo, że było to w latach 1980 – 1982.

Nadto świadek N. nie widziała dokumentów zatrudnienia, wskazała, że wnioskodawczyni przychodziła na 16.00, podobnie zeznawała świadek H. natomiast wnioskodawczyni wskazywała, że pracowała od 17.00. Z zeznań tych nie wynika ani konkretny okres zatrudnienia, ani podstawa wykonywania ewentualnych czynności, ani, czy otrzymywała wynagrodzenie, była zgłoszona do ubezpieczeń, czy korzystała ze zwolnień lekarskich.

Z tego powodu, mimo spełnienia pozostałych przesłanek do świadczenia, odwołanie, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 14 § 1 kpc, podlegało oddaleniu.

O kosztach pełnomocnika z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 2,3, 4,15 ust. 2 rozporządzenia MS z dnia 3.10.2016 r w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu /Dz.U.2016 poz. 1715 ze zm./, w stawce podstawowej, z uwagi na zakres nakładu pracy pełnomocnika oraz dwa terminy rozpraw.