Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 grudnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. stwierdził, iż M. Ł. (1) nie podlega od 1 lutego 2010 roku obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik z tytułu zatrudnienia u płatnika składek “K.” M. Ł. (2) z siedzibą w K. (pkt 1), podlega od 1 lutego 2010 roku obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, tj. M. Ł. (2) (pkt 2) oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu współpracy z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie luty 2010 roku – lipiec 2017 roku. W uzasadnieniu wskazano, że M. Ł. (1) jest synem M. Ł. (2), z którą wspólnie zamieszkuje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Ustalone okoliczności przemawiają za uznaniem, że M. Ł. (1) współpracował w spornym okresie przy prowadzeniu działalności gospodarczej M. Ł. (2).

/decyzja – k. 195-201 akt ZUS/

Uznając powyższą decyzję za krzywdzącą płatnik składek M. Ł. (2), reprezentowana przez adwokata, w dniu 22 stycznia 2018 roku złożyła odwołanie. Wniosła o zmianę decyzji poprzez ustalenie, że w spornym okresie ubezpieczony M. Ł. (1) podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako pracownik z tytułu zatrudnienia u płatnika składek “K.” M. Ł. (2). W uzasadnieniu odwołująca wskazała, iż w spornym okresie M. Ł. (1) nie pozostawał we wspólnym gospodarstwie domowym z M. Ł. (2) i świadczył na jej rzecz pracę. Nadto wniosła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odwołanie - k. 3-4, koperta – k. 6/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 7 lutego 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, przytaczając tożsamą argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie - k. 7-8 odw./

Na ostatnim terminie rozprawy pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zainteresowany przyłączył się do stanowiska pełnomocnika wnioskodawczyni. Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/stanowiska 00:23:54, 00:29:54, 00:30:15 – płyta CD k. 54/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący się płatnik składek – M. Ł. (2) od 1 kwietnia 2004 roku prowadziła działalność gospodarczą pod firmą “K.” M. Ł. (2) z siedzibą w K., ul. (...). W ramach tej działalności prowadziła zakład kamieniarski, uprzednio prowadzony przez jej ojca.

/bezsporne, zeznania świadka S. T. 01:04:21 - płyta CD k. 40, zeznania świadka D. F. 01:14:45 - płyta CD k. 40, zeznania świadka K. S. 01:24:21- płyta CD k. 40, zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40, zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Zainteresowany M. Ł. (1) ma 29 lat, po ukończeniu szkoły podstawowej i gimnazjum uczęszczał do czteroletniego Technikum Budowlanego dla Dorosłych (...) w Ł. w zawodzie technik budownictwa o specjalizacji budownictwo ogólne. Początkowo uczęszczał do technikum w trybie dziennym, pod koniec 3 klasy rozpoczął naukę w trybie zaocznym. Zajęcia odbywały się co drugi weekend (sobota i niedziela). W dniu 8 maja 2010 roku uzyskał świadectwo ukończenia technikum.

/ bezsporne, zaświadczenie (...) k. 42, świadectwo – k. 2 cz. A akt osobowych – koperta k. 49, zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40, 00:09:21 – płyta CD k. 54/

Zakład kamieniarski mieścił się na terenie nieruchomości gruntowej należącej do wnioskodawczyni oraz jej dwóch synów – zainteresowanego i Ł. Ł., lat 32, pod adresem zamieszkania stron. W domu jednorodzinnym należącym do w/w wnioskodawczyni zamieszkiwała z konkubentem A. S. oraz synami przy czym z zainteresowanym do momentu jego wymeldowania się w lutym 2018 roku – od tego czasu zainteresowany zamieszkuje w Ł..

/ zeznania świadka K. S. 01:24:21- płyta CD k. 40, zeznania świadka S. T. 01:04:21 - płyta CD k. 40, zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40, 00:05:34 - płyta CD k. 54/

Dom jednorodzinny był dwukondygnacyjny. Parter składał się z dwóch odrębnych części składających się każda z dwóch pokoi, kuchni i łazienki. Jedną część parteru zajmował Ł. Ł., do tej części było osobne wejście. Drugą część parteru zajmował zainteresowany. Wnioskodawczyni wraz z konkubentem zajmowali piętro, które składało się z dwóch pokoi i łazienki. Wnioskodawczyni wraz z zainteresowanym wspóldzielili kuchnię.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Dom posiadał jeden licznik energii elektrycznej, nie miał założonych osobnych podliczników dla każdego ze współwłaścicieli. Wszyscy wspólnie korzystali z jednej sieci wody i ścieków. /zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Wnioskodawczyni ustaliła z zainteresowanym, że będzie dokładał się do opłat eksploatacyjnych kwotą 200-300 zł miesięcznie. Faktycznie M. Ł. (1) partycypował w mniejszej niż ustalona wysokości bądź w ogóle nie partycypował.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40, zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

W okresie pierwszych 3 lat po ukończeniu technikum zainteresowany bardzo rzadko dokładał się do opłat. /zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

W okresie pierwszych kilku lat po ukończeniu technikum zainteresowany wraz z wnioskodawczynią spożywali wspólnie posiłki. /zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Oszczędności zainteresowany przeznaczał na zakup sprzętu typu rower, komputer.

/zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Zakład składał się z hali produkcyjnej, pomieszczeń socjalnych i magazynów. Wnioskodawczyni zatrudniała 12 pracowników (po 3-4 w każdym z trzech działów) w tym obu synów. /zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

W dniu 1 lutego 2010 r. (...) - bis M. Ł. (2) zawarła z M. Ł. (1) umowę o pracę na czas określony od 1 lutego 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku. Umowa przewidywała zatrudnienie zainteresowanego w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku cyrkularza, montażysty elementów granitowych za wynagrodzeniem 9,00 zł za godzinę. Jako miejsce wykonywania pracy wskazano siedzibę firmy, tj. K. przy ul. (...).

/umowa o pracę – k. 1 cz. B akt osobowych – koperta k. 49 oraz k. 35 akt kontroli/

Sporządzono dokumentację związaną z zatrudnieniem M. Ł. (1),
w której znajdują się: umowa o pracę, karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, oświadczenie o ryzyku zawodowym i używaniu przydzielonego sprzętu ochrony osobistej, informacje o obowiązkach w zakresie ochrony przeciwpożarowej i zakazie dyskryminacji, pismo powierzające z dniem 13 kwietnia 2010 roku obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ewakuacji pracowników, zaświadczenia o ukończeniu szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, podanie o urlopy bezpłatny (7 dni w styczniu 2014 roku) i okolicznościowy bezpłatny (6 dni w styczniu 2014 roku) oraz karty ewidencyjne przydziału odzieży i obuwia roboczego.

/ umowa o pracę – k. 1 cz. B akt osobowych – koperta k. 49 oraz k. 37 akt kontroli; karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bhp – k.3, oświadczenia – k. 4 – 7, informacje – k. 5-6, pismo – k. 8, zaświadczenia – k. 9, 13, 18 podania o urlopy – k. 12, 14, karty ewidencyjne – karty nieponumerowane cz. B akt osobowych – koperta k. 49/

Następnie w dniu 31 grudnia 2010 roku pomiędzy wnioskodawczynią a zainteresowanym została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony od 2 stycznia 2011 roku na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

/umowa o pracę – k. 10 cz. B akt osobowych – koperta k. 49/

Nie sporządzono pisemnego zakresu obowiązków M. Ł. (1). /bezsporne/

Zgodnie z zaświadczeniami lekarskimi z 1 kwietnia 2010 roku, 2 kwietnia 2012 roku, 2 kwietnia 2014 roku, 18 kwietnia 2016 roku i 10 kwietnia 2018 roku M. Ł. (1) wobec braku przeciwwskazań zdrowotnych był zdolny do wykonywania pracy na stanowisku cyrkularza, montażysty – cyrkularza. /zaświadczenia – k. 11, 15, 17 cz. B akt osobowych – koperta k. 49/

Płatnik składek dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń M. Ł. (1) z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w dniu 1 lutego 2010 roku.

/bezsporne, zgłoszenie – akta osobowe – koperta k. 49 /

Płatnik składek dokonał naliczenia i rozliczenia należnych składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne za ubezpieczonego M. Ł. (1) za następujące miesiące od podstaw wymiaru w następującej wysokości: (...) - 1440,00 zł, (...) - 1656,00 zł, (...) - 1512,00 zł, (...) - 1368,00 zł, (...) - 1512,00 zł, 07-09/2010 - 1584,00 zł, (...) - 1512,00 zł, (...) - 1440,00 zł, (...) - 1656,00 zł, (...) - 1008,00 zł, 02-03/2011 - 1440,00 zł, (...) - 1368,00 zł, (...) - 720,00 zł, (...) - 0,00 zł, (...) - 288,00 zł, 08-09/2011 - 1584,00 zł, (...) - 1512,00 zł, (...) - 1440,00 zł, (...),000 zł, (...) - 1512,00 zł, (...) - 1296,00 zł, (...) - 1584,00 zł, (...) - 1500,00 zł, 05-06/2012 - 1520,00 zł, 07-08/2012 - 1672,00 zł, (...) - 152,00 zł, (...) - 1748,00 zł, (...) - 1596,00 zł, (...) - 1500,00 zł, (...) - 1140,00 zł, 02-03/2013 - 1600,00 zł, (...) - 1064,00 zł, 05-06/2013 - 1600,00 zł, (...) - 1748,00 zł, 08-09/2013 - 1600,00 zł, (...) - 1748,00 zł, (...) - 1600,00 zł, (...) - 1300,00 zł, (...) - 1200,00 zł, 02/214 - 1680,00 zł, 03-04/2014 - 1360,00 zł, 05-12/2014 - 1680,00 zł, 01-12/2015 - 1750,00 zł, (...) - 1363,18 zł, 02-09/2016 - 1850,00 zł, (...) - 1603,32 zł, (...) - 1726,66 zł, (...) - 1850,00 zł, 01-07/2017r. - 2000,00 zł.

Ponadto płatnik składek za ubezpieczonego złożył imienne raporty miesięczne o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek (...) za okresy:14.01.2011, 17-21.01.2011, 10-11.02.2013, 14-18.01.2013, 24.01.2014, 27-31.01.2014 - okresy nieobecności usprawiedliwionej bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku; 29.03.2011-02.04.2011 - kwota 175,08 zł, 17.05.2011-13.06.2011 - kwota 978,18 zł, 08-12.02.2012 - kwota 173,92 zł, 03-16.09.2012- kwota 497,73 zł, 19-28.09.2012 - kwota 355,52 zł, 18-26.04.2013 - kwota 331,34 zł, 09-13.12.2013 - kwota 185,96zł, 10-13.03.2014 - kwota 140,68 zł, 28-31.10.2016- kwota 210,00 zł, 01-02.11.2016 - kwota 84,00 zł- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z innych przyczyn niż wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, finansowane ze środków pracodawcy; 25-29.01.2016 - urlop bezpłatny udzielony na pisemny wniosek pracownika; 14.06.2011-25.07.2011 zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego. /bezsporne, decyzja – k. 195-201 akt ZUS/

Wnioskodawczyni nie zgłosiła zainteresowanego do ubezpieczeń jako osobę współpracującą . /bezsporne/

Do obowiązków zainteresowanego należało przede wszystkim wycinanie elementów granitowych za pomocą maszyny kamieniarskiej, sprzątanie po zakończeniu tych prac. Nadto M. Ł. (1) świadczył pomoc przy przenoszeniu kamienia, czasami także przy montażu parapetów w oknach. Nadzór nad wykonywaniem tych obowiązków sprawował M. F. (1) a następnie M. F. (2) zatrudniony jako brygadzista.

/ zeznania świadka S. T. 01:04:21 - płyta CD k. 40, zeznania świadka D. F. 01:14:45 - płyta CD k. 40, zeznania świadka K. S. 01:24:21- płyta CD k. 40, zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40, zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Ł. Ł. zajmował się podobnymi obowiązkami co zainteresowany.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

M. F. (2) był zatrudniony za minimalnym wynagrodzeniem.

/zeznania świadka D. F. 01:14:45 - płyta CD k. 40/

Zainteresowany wykonywał obowiązki w sposób samodzielny.

/zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Zainteresowany podobnie jak i drugi syn wnioskodawczyni wykonywali swoje obowiązki w sposób niestaranny.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Prowadzeniem rozmów z potencjalnymi klientami i przyjmowaniem zleceń zajmowała się wyłącznie sama zainteresowana. W przypadku jej nieobecności obowiązki te wykonywał jej ojciec.

/ zeznania świadka S. T. 01:04:21 - płyta CD k. 40, zeznania świadka D. F. 01:14:45 - płyta CD k. 40, zeznania świadka K. S. 01:24:21- płyta CD k. 40, zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40, zeznania zainteresowanego 00:51:02 – płyta CD k. 40/

Zakład kamieniarski w sezonie pracował dłużej, poza sezonem w zależności od potrzeb. M. Ł. (1) zasadniczo swoje obowiązki w zakładzie wykonywał codziennie w godzinach 7.00 -15.00.

/ zeznania świadka D. F. 01:14:45 - płyta CD k. 40, zeznania świadka K. S. 01:24:21- płyta CD k. 40, zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Odległość między miejscem zamieszkania wnioskodawcy od lutego 2018 roku a zakładem wynosiła około 10 km. Do pracy dojeżdżał rowerem.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Wynagrodzenia zainteresowana wypłacała pracownikom zasadniczo w gotówce.

/ zeznania wnioskodawczyni 00:06:37, 00:43:32 – płyta CD k. 40/

Na kartach przychodów płatnika składek (...) M. Ł. (2) dotyczących M. Ł. (1) wskazano, że w pewnych miesiącach na przestrzeni lat 2010 – 2017 odprowadzono składki od pewnych wynagrodzeń. / karty przychodów – k. 19-33 akt kontroli/

W dniu 30 sierpnia 2012 roku dokonano z rachunku bankowego wnioskodawczyni przelewu na konto zainteresowanego w kwocie 400,00 zł, w dniu 4 września 2012 roku - 300,00 zł. /wyciąg z rachunku bankowego za okres styczeń 2012 roku – styczeń 2013 roku – k. 43-46/

Z notatki służbowej pracownika ZUS z dnia 10 sierpnia 2017 roku sporządzonej w toku postępowania kontrolnego przed organem rentowym wynika, że płatnik składek w trakcie rozmowy telefonicznej z pracownikiem podała, że “można powiedzieć, że prowadzimy wspólne gospodarstwo domowe”. /notatka służbowa – k. 11 akt kontroli/

Z notatki służbowej pracownika ZUS z dnia 11 sierpnia 2017 roku wynika, że po zakończeniu przesłuchania z płatnikiem składek rozwinęła się “luźna rozmowa” podczas której płatnik podała, że nie wyobraża sobie, że syn byłby osobą współpracującą bo przychodzi do pracy i wychodzi z pracy kiedy chce. /notatka służbowa – k. 13 akt kontroli/

Pismem z dnia 5 września 2017 roku płatnik składek M. Ł. (2) zgłosiła zastrzeżenia do ustaleń protokołu kontroli z dnia 21 sierpnia 2017 roku, kwestionując okoliczność współpracy M. Ł. (1) przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej co wykaże zeznaniami jej i syna.

/protokół kontroli – k. 45-51 akt kontroli, pismo – k. 139 akt kontroli/

Z uzupełniających wyjaśnień M. Ł. (2) złożonych w dniu 20 września 2017 roku wynika, że obaj jej synowie od około 5 lat partycypują w kosztach mediów każdy kwotą po 300,00 zł miesięcznie. Dom jest podzielony na 3 odrębne części. Dom posiada jeden licznik energii elektrycznej, nie ma założonych osobnych podliczników dla każdego ze współwłaścicieli. Wszyscy wspólnie korzystają z jednej sieci wody i ścieków. Dodała, że w sposób odmienny postrzega określenie „osoby współpracującej”.

/ protokół przesłuchania – k. 147-149 akt kontroli/

Z wyjaśnień M. Ł. (1) z tego samego dnia wynika, że pracuje w firmie płatnika składek od około 7 lat. Ubezpieczony potwierdził wyjaśnienia M. Ł. (2) w kwestii zamieszkania. Dodał, że po ukończeniu technikum budowlanego nie miał żadnych środków finansowych, ciężko mu było określić czy stał się samodzielny czy nie, starał się jednak żyć samodzielnie. m/ protokół przesłuchania – k. 151-153 akt kontroli/

Pismem z dnia 17 listopada 2017 roku poinformowano płatnika składek oraz osobę ubezpieczoną o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie złożenia dokumentów ubezpieczeniowych za M. Ł. (1) z tytułu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych jako osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz wezwano płatnika składek w terminie 7 dni od daty jego otrzymania do złożenia prawidłowych dokumentów ubezpieczeniowych. /pismo – k. 175 akt kontroli/

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 grudnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, iż M. Ł. (1) nie podlega od 1 lutego 2010 roku obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik z tytułu zatrudnienia u płatnika składek “K.” M. Ł. (2) z siedzibą w K. (pkt 1), podlega od 1 lutego 2010 roku obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, tj. M. Ł. (2) (pkt 2) oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu współpracy z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie luty 2010 roku – lipiec 2017 roku. /decyzja – k. 195-201 akt ZUS/

Ustalenia dotyczące miesięcy oraz podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne czyli emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne i składki na to ubezpieczenie podane w zaskarżonej decyzji z tytułu bycia pracownikiem i osoby współpracującej przy osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą zostały zawarte w załącznikach nr 2 i 2a stanowiących integralną część protokołu kontroli z dnia 28 sierpnia 2017 roku i informacji o sprostowaniu błędów z dnia 13 październiku 2017 roku.

/załączniki nr 2 i 2a - k. 55-59, 89-95 akt kontroli, informacja o sprostowaniu – k. 165-167 akt kontroli/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o załączone do akt dokumenty, dokumenty znajdujące się aktach rentowych, a częściowo tylko w oparciu o osobowe źródła dowodowe w postaci zeznań odwołującej M. Ł. (2), zainteresowanego – M. Ł. (1) oraz zeznań świadków S. T., D. F., K. S. w zakresie w jakim można było na ich podstawie ustalić, że zainteresowany rzeczywiście wykonywał na rzecz płatnika składek w spornym okresie pewne czynności, co nie przesądza o pracowniczym charakterze zatrudnienia.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawczyni, zainteresowanemu oraz zgłoszonym świadkom, w których wskazywali na zatrudnienie zainteresowanego u płatnika składek na podstawie umowy o pracę, na okoliczność, prowadzenia przez nich odrębnych gospodarstw domowych. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest wiarygodnych dowodów potwierdzających prowadzenia przez wnioskodawczynię i zainteresowanego wspólnego gospodarstwa domowego. Wniosek powyższy wynika z zeznań wnioskodawczyni tak w postępowaniu administracyjnym jaki i sądowym. Także zainteresowany potwierdził, że do opłat za media i dokładanie się do „życia” czynił sporadycznie.

Zwrócić należy uwagę na okoliczność, że z punktu widzenia osób trzecich wykonywanie czynności przez osobę współpracującą niejednokrotnie może być tożsame z czynnościami wykonywanymi przez pracownika. Sąd nie neguje, że M. Ł. (1) wykonywał pewne czynności w spornym okresie na rzecz płatnika składek, o których mowa w zeznaniach wnioskodawczyni, zainteresowanego i świadków, jednak zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie, że czynności te wykonywał w ramach stosunku pracy. Zresztą ta okoliczność na jakiej podstawie prawnej zainteresowany wykonuje odpłatne czynności zawodowe mają znaczenia dla oceny istnienia stosunku pracy, natomiast ten fakt nie jest przesądzający w sferze ubezpieczeń społecznych.

Na podstawie spornej umowy o pracę ustalono, że zainteresowanemu powierzono stanowisko cyrkularza, montażysty elementów granitowych. Jednocześnie z ustaleń wynika, że zainteresowany nie wykazywał odpowiedniego zaangażowania czy też należytej staranności w trakcie wykonywania swoich obowiązków. Powyższą okoliczność potwierdziła w toku swoich zeznań sama wnioskodawczyni, dodatkowo wskazując, że gdyby zainteresowany nie byłby jej synem nie zostałby zatrudniony. Płatnik składek jednocześnie przyznała, że chciała aby jej syn nie pozostawał bez pracy, żeby wdrażał się w dorosłość. Trudno w tych okolicznościach uznać jakoby za zatrudnieniem zainteresowanego zatrudnienia go na podstawie umowy o pracę.

Ponadto strony nie przedstawiły żadnej dokumentacji na okoliczność świadczenia pracy przez zainteresowanego. Praktycznie jedynymi dokumentami, jakimi legitymuje się płatnik składek ze spornego okresu zatrudnienia M. Ł. (1) są akta pracownicze. Dokumentacja kadrowa potwierdza jedynie fakt formalnego jej sporządzenia, a nie jest dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy. W ocenie Sądu załączona dokumentacja osobowa zainteresowanego jest przejawem formalnego zadośćuczynienia obowiązkowi płatnika składek, jako pracodawcy, natomiast nie przesądza o tym, że praca była przez ubezpieczonego faktycznie wykonywana. Zauważyć także należy, że przedłożona dokumentacja osobowa zawiera szereg istotnych braków. Przede wszystkim brak jest list obecności, które mogłyby potwierdzić, że zainteresowany świadczył pracę codziennie. Brak jest także list płac – dokumentacja zawiera jedynie karty przychodów za lata 2010-2017 a z nich nie wynika aby zainteresowany potwierdzał odbiór wynagrodzenia za pracę, które rzekomo było wypłacane w gotówce. Z załączonego wyciągu z konta bankowego zainteresowanego złożonemu jedynie za wąski - wbrew zarządzeniu Sądu - okres, tj. styczeń 2012 roku – styczeń 2013 roku wynika natomiast, że na konto zainteresowanego wnioskodawczyni dokonała dwóch przelewów w kwotach rzędu 300,00 zł – 400,00 zł. Powyższe okoliczności (brak list płac z potwierdzeniem wypłaty wynagrodzeń i fakt dokonania wskazanych przelewów) nasuwają nie dające się usunąć wątpliwości co do wiarygodności zeznań wnioskodawczyni i zainteresowanego jakoby wynagrodzenie było zainteresowanemu wypłacane w gotówce.

Uwadze Sądu nie umknęła także okoliczność istnienia w dokumentacji osobowej jedynie dwóch podań o urlopy w styczniu 2014 roku na przestrzeni całego rzekomego okresu zatrudnienia zainteresowanego. Podania te dotyczą urlopów bezpłatnych i to jedynie w styczniu 2014 roku – dokumentacja nie zawiera zaś podań o urlopy wypoczynkowe podczas gdy zainteresowana zeznała, że w okresie zimowym jest mniej pracy w firmie i pracownicy korzystają wówczas z urlopów. Wymienione braki nasuwają uzasadnione wątpliwości co do pracowniczego charakteru stosunku łączącego strony.

Niewątpliwie M. Ł. (1) wykonywał szereg czynności na rzecz płatnika składek, ale brak jest przekonywujących dowodów, że robił to w ramach podporządkowania pracowniczego. Oczywiście prawo nie zakazuje zatrudniania członków rodziny, co zresztą byłoby sprzeczne z zakazem dyskryminacji w zatrudnieniu z jakiejkolwiek przyczyny, jednakże, ażeby można było mówić o tym, że został nawiązany stosunek pracy, świadczenie pracy powinno odbywać się w reżimie charakterystycznym dla tego rodzaju stosunku.

Dokonując oceny materiału dowodowego w zakresie czynności wykonywanych przez zainteresowanego należało uznać, że wnioskodawczyni i zainteresowany nie udowodnili jakoby nie prowadzili w spornym okresie - do momentu przeprowadzki zainteresowanego do Ł. – wspólnego gospodarstwa domowego. Przede wszystkim bezspornym jest, że w jednorodzinnym domu stron był jeden licznik energii elektrycznej, nie ma założonych osobnych podliczników dla każdego ze współwłaścicieli, wszyscy wspólnie korzystają z jednej sieci wody i ścieków. Kolejną bezsporną okolicznością jest, że zainteresowany mimo ustnych ustaleń między stronami nie zawsze dokładał się do opłat eksploatacyjnych a czynione oszczędności przeznaczał na zakup roweru czy komputera. Poza sporem jest także, że strony użytkowały wspólnie kuchnię i lodówkę. Nadto zeznania stron w zakresie prowadzenia odrębnego gospodarstwa domowego nie znajdują potwierdzenia w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym. W szczególności nie potwierdziła tego w sposób przekonujący świadek S. T., która zresztą jako teściowa wnioskodawczyni i babcia ojczysta zainteresowanego może być nieobiektywna. Niezależnie od powyższego zeznania stron w omawianym zakresie są sprzeczne i niejasne a zeznania wnioskodawczyni dodatkowo wewnętrznie sprzeczne. Wnioskodawczyni w toku procesu zeznała, że mieszkając wraz z zainteresowanym nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego. Zainteresowany natomiast przyznał, że w okresie pierwszych kilku lat po zakończeniu technikum wraz z wnioskodawczynią jedli wspólnie posiłki. Jednocześnie z notatki służbowej pracownika ZUS z dnia 10 sierpnia 2017 roku wynika, że płatnik składek w trakcie rozmowy telefonicznej z pracownikiem podała, że “można powiedzieć, że prowadzimy wspólne gospodarstwo domowe”. Również z wyjaśnień M. Ł. (2) złożonych w toku postępowania kontrolnego przed organem rentowym w dniu 11 sierpnia 2017 roku wynika, że 3-4 lata temu zainteresowany pozostawał na utrzymaniu M. Ł. (2). Powyższych sprzeczności wnioskodawczyni nie potrafiła wyjaśnić w sposób przekonujący wskazując, że jak czegoś więcejj ugotowała to syn mógł zjeść. Z wyjaśnień M. Ł. (1) z tego samego dnia wynika zaś, że po ukończeniu technikum budowlanego nie miał żadnych środków finansowych, ciężko mu było określić czy stał się samodzielny czy nie, starał się jednak żyć samodzielnie. Tym samym nie sposób uznać, że w spornym okresie do momentu wyprowadzki wnioskodawcy strony nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie i jako bezzasadne podlega oddaleniu.

O uznaniu stosunku łączącego dwie osoby za stosunek pracy rozstrzygają przepisy prawa pracy.

Według art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U.2017.1778 j.t. z późn. zm.) obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie zaś do treści art. 8. ust. 2 wspomnianej wyżej ustawy jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w ust. 11 - dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca.

Z przywołanego art. 8 ust. 11 wynika, iż za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 13 pkt 5 obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i wypadkowym – podlega osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność w okresie od dnia rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności do dnia zakończenia tej współpracy.

Zgodnie zaś z art. 18 ust. 8 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak od 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Od 1 stycznia 2009r. nie niższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe w/w osób w myśl art. 20 ust. 1 stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 16 ust. 5a składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osób współpracujących finansuje w całości z własnych środków osoba prowadząca pozarolniczą działalność.

Stosownie do art. 66 ust. 1 pkt 1 c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016r. poz. 1793 ze zm.) obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami współpracującymi z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą działalność zgodnie z art. 5 pkt 24 powołanej ustawy rozumie się osobę, o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób współpracujących powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych.

Zgodnie z art. 81 ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Na podstawie art. 79 ust. 1. i ust. 2 tej ustawy, składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9 % podstawy wymiaru składki. Składka jest miesięczna i niepodzielna.

W myśl art. 85 ust. 14 za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca pozarolniczą działalność.

Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 1 osoby prowadzące pozarolniczą działalność są obowiązane za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianym dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko organu rentowego, zgodnie z którym zainteresowany w spornym okresie tj. od 1 lutego 2010 roku podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu z tytułu współpracy z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą – M. Ł. (2) a nie podlega we wskazanym okresie ubezpieczeniom społecznym jako pracownik. Wysokość ustalonych zaskarżoną decyzją podstaw wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu współpracy z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie luty 2010 roku – lipiec 2017 roku nie była kwestionowana w toku procesu przez żadną ze stron.

W niniejszej sprawie należało rozważyć, czy zainteresowany - M. Ł. (1) jest podlegał ubezpieczeniu jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą – M. Ł. (2) przy prowadzeniu tej działalności czy też jako pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę.

W pierwszej kolejności trzeba podkreślić, że bezspornym było wykonywane przez zainteresowanego w spornym okresie pewnych czynności zawodowych w zakładzie kamieniarskim prowadzonym przez wnioskodawczynię, jednakże jak wynika z poczynionych ustaleń, nie mają one pracowniczego charakteru. Powyższe zostało w sposób bardzo dokładny omówione w ocenie materiału dowodowego.

Bezspornym jest także fakt, że zainteresowany jest synem wnioskodawczyni, w związku z czym M. Ł. (1) jako dziecko osoby prowadzącej działalność jest adresatem normy prawnej wyrażonej w zacytowanym art. 8 ust. 11 ustawy.

Poza sporem pozostawało także, że w wyżej wymienionym spornym okresie – do lutego 2018 roku tj. momentu wyprowadzki zainteresowanego z domu stron - strony zamieszkiwały we wspólnym domu stron.

Należy wskazać, że kwestią sporną na etapie postępowania kontrolnego prowadzonego przez organ rentowy było pozostawanie przez wnioskodawczynię i zainteresowanego we wspólnym gospodarstwie domowym. Przynajmniej na brak spełnienia tej przesłanki wskazywała skarżąca.

Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych posługują się pojęciem pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym, jednak nie definiują tego terminu. Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 27 lutego 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 511/12 (Lex nr 1286463) zauważył, że ocena, czy osoba "pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym" zależy od okoliczności konkretnego przypadku, przy czym sam fakt wspólnego zamieszkiwania nie może tu mieć decydującego znaczenia. Wskazał, że cechami charakterystycznymi dla prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego może być m.in. udział i wzajemna ścisła współpraca w załatwianiu codziennych spraw związanych z prowadzeniem domu, dodatkowo uzupełnione cechami stałości, które tego typu sytuację charakteryzują.

Sąd Okręgowy analizując materiał dowodowy zawarty w aktach rentowych i ustalając tę okoliczność stwierdził, że twierdzenia wnioskodawczyni i zainteresowanego w tej kwestii nie są spójne. Początkowo w rozmowie telefonicznej z inspektorem kontroli organu rentowego wnioskodawczyni wskazała, iż zamieszkuje wspólnie z synem i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe (“można powiedzieć, że prowadzimy wspólne gospodarstwo domowe”). W przesłuchaniu płatnika składek przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych twierdziła natomiast, że 3-4 lata temu zainteresowany pozostawał na jej utrzymaniu. W toku procesu twierdziła natomiast odmiennie, że pomimo wspólnego zamieszkiwania, nie prowadzi z synem wspólnego gospodarstwa domowego. Sam zainteresowany w przesłuchaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych twierdził, że po ukończeniu technikum budowlanego nie miał żadnych środków finansowych, ciężko mu było określić czy stał się samodzielny czy nie, starał się jednak żyć samodzielnie, natomiast w toku procesu zeznał, że nie prowadzi z matką wspólnego gospodarstwa domowego jednakże przez pierwsze kilka lat po ukończeniu technikum wspólnie spożywali posiłku. Bezspornym przy tym był fakt, że w domu stron był tylko jeden licznik energii a zainteresowany rzadko dokładał się do opłat eksploatacyjnych. Dokładniej wszelkie niespójności omówiono w ocenie materiału dowodowego. Tym samym nie sposób uznać, że w spornym okresie do momentu wyprowadzki wnioskodawcy strony nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego.

W takim stanie rzeczy Sąd Okręgowy przyjął okoliczność pozostawania przez wnioskodawczynię i zainteresowanego we wspólnym gospodarstwie domowym jako udowodnioną.

Badając przesłankę współpracy M. Ł. (1) przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej przez M. Ł. (2), Sąd Okręgowy odniósł się do orzecznictwa Sądu Najwyższego, w związku z brakiem definicji ustawowej tego terminu.
Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w orzeczeniu z dnia 20 maja 2008 roku, sygn. akt II UK 286/07 (OSNP 2009/17-18/241, OSP 2010/2/23), zgodnie z którym za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych uznać należy taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia ich współdziałanie przy tym przedsięwzięciu.

Sąd podziela także pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 3 marca 1999 roku, sygn. akt II UKN 504/98 (OSNP 2000/9/364, Lex nr 36764), zgodnie z którym o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego decyduje więź gospodarczo - rodzinna istniejąca między określonymi osobami. Nie ma natomiast znaczenia, czy osoby te są zameldowane w tym samym lokalu mieszkalnym. Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że osoba bliska przedsiębiorcy podejmując aktywność przynoszącą mu określone dochody, z którą wiąże się obowiązek ubezpieczeń, dla celów ubezpieczeń jest traktowana jako osoba współpracująca.

⚫

Należy także przytoczyć stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 6 stycznia 2009 roku, sygn. akt II UK 134/08 (OSNP 2010/13-14/170, OSP 2011/4/37, Lex nr 584969), w którym uznano, że cechami konstytutywnymi pojęcia "współpraca przy działalności gospodarczej", o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych są występujące łącznie: a) istotny ciężar gatunkowy działań współpracownika, które nie mogą mieć charakteru wtórnego, b) bezpośredni związek z przedmiotem działalności gospodarczej, c) stabilność i zorganizowanie oraz d) znaczący czas i częstotliwość podejmowanych robót.

Istotnym dla oceny niniejszej sprawy jest także wyrok Sądu Apelacyjnego w Lodzi z dnia 24 stycznia 2018 roku , sygn. akt: III AUa 257/17 (Lex nr 2466225), z którego wynika, że zwyczajowa pomoc, jaką świadczy osobie prowadzącej działalność gospodarczą małżonek prowadzący z nim wspólne gospodarstwo domowe, stanowi normalną konsekwencję obowiązku małżonków do wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla rodziny - art. 23 i 27 k.r.o. Pomoc w postaci kompletowania dokumentów, zakupu drobnych materiałów, zawiezienia dokumentów do biura rachunkowego, składania deklaracji i dokumentów do urzędu skarbowego, wyszukiwania potencjalnych klientów na stronach internetowych, nie musi być traktowana jako współpraca przy prowadzeniu działalności gospodarczej w znaczeniu ustawowym. Warto wskazać, że identyczne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Łodzi również w wyroku z dnia 11.12.2015 roku, sygn. akt III AUa 255/15 (Lex nr 1979486).

Bezspornym było, że zainteresowany wykonywał pewne czynności na rzecz wnioskodawczyni. Jak wynika z ustaleń do obowiązków zainteresowanego należało przede wszystkim wycinanie elementów granitowych za pomocą maszyny do obróbki kamieni, sprzątanie po zakończeniu tych prac, świadczenie pomocy przy przenoszeniu kamienia, czasami także przy montażu parapetów w oknach.

W ocenie Sądu Okręgowego wyżej wymienione czynności stanowią stałą pomoc bez której dochody z działalności prowadzonej przez wnioskodawczynię, nie osiągnęłyby wysokości na takim poziomie jaki osiągają w związku z czynnościami wykonywanymi przez zainteresowanego.

Ponadto Sąd Okręgowy przychyla się do poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w wyroku z dnia 4 marca 2008 roku, o sygn. akt III UK 65/07 (LEX nr 459314), że wyłączenia z pracowniczego ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 8 ust. 2 i ust. 11 Ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych osoby współpracującej przy prowadzeniu działalności gospodarczej, nie warunkuje oparcie wspólnego gospodarstwa domowego tylko na ścisłej (pełnej) więzi ekonomicznej (budżetowej) oraz na zaangażowaniu we współpracy równemu, co najmniej prowadzeniu takiej działalności. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu przytoczonego orzeczenia trafnie wskazał, że odpowiedzi na pytanie, na czym polegać ma współpraca przy prowadzeniu działalności należy szukać w samej ustawie systemowej. Biorąc pod uwagę fakt, że regulacja ta wyłącza znaczenie stosunku pracy tylko dla celów ubezpieczeń społecznych i traktuje pracownika jako osobę współpracującą bez zmiany jego pozycji na gruncie prawa pracy, to współpraca przy działalności gospodarczej może mieć cechy takie jak realizacja czynności właściwych dla stosunku pracy. W związku z czym, Sąd Okręgowy podzielając zdanie Sądu Najwyższego w przytaczanym orzeczeniu stwierdza, że nie ma znaczenia ustalenie rodzaju i ilości czynności wykonywanych przez M. Ł. (1), skoro niespornie przyjmuje się, że była w zależności co najmniej właściwej dla stosunku pracy. Natomiast z omawianych przepisów prawa nie wynika ograniczenie rozumienia „współpracy” do istotnych decyzji intelektualnych decydujących o kierunkach prowadzenia działalności gospodarczej. Osoba współpracująca może oczywiście takie czynności regularnie wykonywać, jednakże nie jest to niezbędny warunek. Do uznania, że istnieje „współpraca” wystarcza, że członek rodziny stale wykonuje czynności mające wpływ na powstanie wyniku finansowego firmy. Obróbka kamienia czy wykonanie nagrobka niewątpliwie należy do istotnych czynności przedmiotu działalności zakładu kamieniarskiego, dający wymierny i istotny dochód finansowy. Natomiast, co wyżej zaznaczono, ustawodawca nie wymaga aby osoba współpracująca miała obowiązek także zarządzania działalnością, decydowania o jej profilu, sposobach i rynkach zbytu czy metodach reklamowania tej działalności.

Wskazać też należy, że zgodnie z art. 6 k.c. to na wnioskodawcy spoczywał ciężar dowodowy w niniejszej sprawie. Oparcie polskiej procedury cywilnej na zasadzie kontradyktoryjności jedynie w wyjątkowych przypadkach pozwala Sądowi na podjęcie czynności mających na celu pobudzenie inicjatywy stron, a zasadą w tym zakresie jest samodzielne dążenie uczestników postępowania do wykazania prawdziwości podnoszonych twierdzeń. Jeżeli twierdzenie istotne dla rozstrzygnięcia nie zostanie udowodnione, to o merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy decyduje rozkład ciężaru dowodu. Zatem strona, na której spoczywa ciężar dowodu, ponosi ryzyko ujemnych skutków niedopełnienia swoich obowiązków w tym zakresie. Sąd Okręgowy uznał również, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996 roku, że nie jest zarówno zobowiązany, jak i uprawniony do przeprowadzenia dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, zgodnie z brzmieniem art. 232 k.p.c. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach stosownie do treści art. 3 k.p.c., a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 roku, I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76).

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawczyni reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie wykazała, że w spornym okresie M. Ł. (1) nie współpracował z M. Ł. (2) przy prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej, ani też, że strony łączył stosunek pracy.

Wskazać także należy, że podstawy wymiaru składek wskazane w skarżonej decyzji nie były kwestionowane.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawczyni jest bezzasadne i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji.

Stosownie do wyniku postępowania na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. Sąd obciążył wnioskodawców obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego poniesionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił w oparciu o § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

Z./ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni .

K. W.