Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy Grajewie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Frączek

Protokolant: Piotr Gosiewski

w obecności oskarżyciela publicznego: A. K. z (...) Skarbowego w B. Delegatury (...) w Ł.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 28.09.2018 roku, 12.12.2018 roku oraz 03.04.2019 roku

sprawy:

1. A. S. (1)

ur. (...) w E.

syna H. i Z. z d. B.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 19 czerwca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) urządzał w celach komercyjnych gry losowe na automacie bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry niezgodne z art. 6 i 14 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w ten sposób, iż na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego wynajął powierzchnię ww. lokalu do którego wstawiono automat do gry o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...) przez co udostępnił je grającym,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

II.  w dniu 04 lipca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) urządzał w celach komercyjnych gry losowe na automacie bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry niezgodne z art. 6 i 14 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w ten sposób, iż na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego wynajął powierzchnię ww. lokalu do którego wstawiono automat do gry o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń przez co udostępnił je grającym,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

2. T. Ł. (1)

ur. (...) w W.

syna W. i E. z d. J.

oskarżonego o to, że:

I.  jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. prowadził i urządzał w dniu 19 czerwca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...) niezgodnie z art. 6, 14 i 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

II.  jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. prowadził i urządzał w dniu w dniu 04 lipca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń niezgodnie z art. 6, 14 i 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

III.  jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. posiadał w bliżej nieokreślonym czasie, nie później niż do dnia 19 czerwca 2017 roku w G. w lokalu na ulicy (...) bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć automat do gry A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...) A. Q. (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107d kks

IV.  jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. posiadał w bliżej nieokreślonym czasie, nie później niż do dnia 04 lipca 2017 roku w G. w lokalu na ulicy (...) bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć automat do gry A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107d kks

1.  Oskarżonego T. Ł. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I, II, III i IV aktu oskarżenia.

2.  Oskarżonego A. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I, II aktu oskarżenia z tym ustaleniem, że stanowią one przestępstwa karne skarbowe z art. 107 § 1 kks i za to, na podstawie art. 107§1 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt 3 kks, art. 38 § 1 pkt 3 kks i art. 2 § 2 kks wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych określając wymiar jednej stawek dziennej grzywny za równoważną kwocie 70,- (siedemdziesięciu) złotych.

3.  Na podstawie art. 20 § 2 kks w zw. z art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. S. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 1 (jednego) roku próby.

4.  Na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt 1 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i nakazuje zniszczenie na koszt A. S. (1) automatów do gier:

a.  A. Q. o numerze (...),

b.  A. Q. o numerze (...),

c.  A. Q. o numerze (...),

d.  A. Q. o numerze (...),

e.  A. Q. o numerze (...),

f.  A. Q. o numerze (...),

g.  A. Q. bez oznaczeń,

h.  A. Q. bez oznaczeń,

zapisanych pod poz. ks. mag. (...), (...) – przechowywanych w magazynie (...) w B..

5.  Na podstawie art. 30 § 5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków pieniężnych w kwocie: 465,- złotych, 865,- złotych, 335,- złotych, 725,- złotych, (...),- złotych, 525,- złotych, 815,- złotych, 15,- złotych – przechowywanych na koncie sum depozytowych I. Administracji Skarbowej w B.,

6.  Zwalnia oskarżonego A. S. (1) od opłaty sądowej i pozostałych kosztów sądowych w sprawie, którymi obciąża Skarb Państwa z jednoczesnym ustaleniem, że koszty w części uniewinniającej T. Ł. (1) obciążają Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 82/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego w sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 czerwca 2017 roku funkcjonariusze celni, na podstawie udzielonego im upoważnienia udali się do G., na ul. (...), do lokalu należącego do A. S. (1). Na miejscu ujawnili automaty do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych o nazwach: A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...).

W dniu 4 lipca 2017 roku funkcjonariusze celni, na podstawie udzielonego im upoważnienia udali się do G., na ul. (...), do lokalu należącego do A. S. (1). Na miejscu ujawnili automaty do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych o nazwach: A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń.

Automaty do gier zostały umieszczone w ww. lokalu na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego zawartej w dniu 20 marca 2017 roku pomiędzy A. S. (1) a (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. reprezentowaną przez prezesa zarządu T. Ł. (1). W dniu 29 marca 2017 roku doszło do zwołania walnego zgromadzenia wspólników spółki (...) sp. z o.o. w P. i odwołania z funkcji prezesa zarządu J. S. i powołania na jego miejsce T. Ł. (1). T. Ł. (1) pełnił funkcję prezesa zarządu spółki do dnia 31 marca 2017 roku, kiedy to do pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki powołano P. C. w miejsce odwołanego T. Ł. (1). W dniu 6 kwietnia 2017 roku T. Ł. (1) sprzedał swoje udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

Spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nie posiadała zezwolenia ani koncesji na urządzanie lub prowadzenie gry na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów:

1)  wyjaśnień oskarżonego A. S. (1) k. 364 odw – 365, 292-293,

2)  zeznań świadków:

a)  G. S. k. 365 odw – 366,

b)  J. K. k. 381 odw, 63-64,

c)  G. P. k. 381 odw – 382, 66-67,

d)  M. R. k. 434 odw – 435,

e)  M. D. k. 206-207,

3)  upoważnienia do wykonywania kontroli k. 2-3,

4)  protokołu kontroli k. 4-53,

5)  kopii umowy najmu lokalu użytkowego k. 54-56, 110-112,

6)  protokołu przeszukania k. 57-62,

7)  zdjęć automatów k. 78,

8)  pokwitowań k. 90-93,

9)  opinii k. 134-150,

10)  upoważnienia do wykonania kontroli skarbowej k. 155-156,

11)  protokołu kontroli k. 157-199,

12)  protokołu przeszukania k. 203-205,

13)  zdjęć k. 213,

14)  pokwitowania k. 227-230,

15)  opinii k. 264-277, 280,

16)  kopii dokumentów z KRS znajdujących się w aktach sprawy tut. Sądu II K 176/18 k. 457-467.

T. Ł. (1) będąc prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się w tut. Sądzie.

Wobec tego, na podstawie art. 389 § 1 kpk ujawniono wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym. Słuchany w trakcie dochodzenia (k. 302-303, 314-315) T. Ł. (1) nie przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz odmawiał składania wyjaśnień w sprawie.

A. S. (1) będąc słuchany jako oskarżony przed tut. Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz złożył wyjaśnienia w sprawie (k. 364 odw – 365, 292-293).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia nieprzyznającego się do winy T. Ł. (1) zasługują na obdarzenie ich wiarą.

Wyjaśnienia nieprzyznającego się do winy A. S. (1) nie zasługują na obdarzenie ich wiarą. Sprzeczne są z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie oraz doświadczeniem życiowym.

Odnosząc się do dowodów związanych z kontrolami przeprowadzonymi w lokalu użytkowym stanowiącym własność A. S. (1): w dniu 19 czerwca 2017 roku funkcjonariusze celni, na podstawie udzielonego im upoważnienia udali się do G., na ul. (...), do lokalu należącego do A. S. (1). Na miejscu ujawnili automaty do gier o nazwach A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...). Na miejscu przeprowadzili eksperyment procesowy, w wyniku którego ustalili, że zabezpieczone urządzenia to automaty do gier hazardowych (por. treść upoważnienia do dokonania kontroli k. 2-3, protokołu kontroli k. 4-53, protokołu przeszukania k. 57-62, zdjęć automatów k. 78, pokwitowań k. 90-93, kopii umowy najmu lokalu użytkowego k. 110-112, zeznań M. R. k. 434 odw – 435).

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się do biegłego z zakresu mechaniki technicznej, ogólnej budowy i eksploatacji maszyn, teorii maszyn i mechanizmów, techniki komputerowej dr inż. A. C. (1). Biegły ustalił, że zabezpieczone w lokalu użytkowym A. S. (2) urządzenia są automatami do gier hazardowych. Jak wskazał biegły, w praktyce każde urządzenie jest terminalem, przez który po uwierzytelnieniu dostępu przez serwer są udostępniane usługi gier – wizualizacji tzw. Konkurs wiedzy powszechnej. Urządzenia oferują gry – wizualizacje będące komputerowymi emulacjami typowych gier hazardowych o charakterze losowym, gier bębnowych typu (...). Oferowane w automatach gry są realizowane na urządzeniach komputerowych, gry organizowane są w celach komercyjnych. Prowadzenie gier – wizualizacji wymaga wykupienia punktów KREDYT, bez uwierzytelnienia i punktów gry nie są możliwe. Wygrane można realizować bezpośrednio monetami poprzez hoppery. Urządzenia umożliwiają także realizację wypłat poza urządzeniem. Jak wskazywał biegły, grający nie ma wpływu na treść pytania, na wartość pytania oraz wynik gry – wizualizacji; treść pytania, wartość pytana i wynik każdej gry – wizualizacji jest zależny od programu gry i dla grającego jest nieprzewidywalny. Jak wskazywał biegły, w trakcie gry można ignorować zadawane pytania i uruchamiać kolejne wizualizacje. Na zakończenie gry możliwe jest uruchamianie procedury wypłaty wygranej. Celem wypłaty wygranej należy udzielić odpowiedzi na poszczególne pytania albo odpowiedzi na jedno pytanie. Przy odpowiedziach dostępna jest funkcja statystyka. Opcja statystyka gwarantuje udzielenie poprawnej odpowiedzi i później uzyskanie wypłaty (por. treść opinii dr inż. A. C. (1) k. 134-150).

W dniu 4 lipca 2017 roku funkcjonariusze celni, na podstawie udzielonego im upoważnienia udali się do G., na ul. (...), do lokalu należącego do A. S. (1). Na miejscu ujawnili automaty do gier o nazwach A. Q. o nr (...), A. Q. o nr (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń. Na miejscu przeprowadzili eksperyment procesowy, w wyniku którego ustalili, że zabezpieczone urządzenia to automaty do gier hazardowych (por. treść upoważnienia do dokonania kontroli k. 155-156, protokołu kontroli k. 157-199, protokołu przeszukania k. 203-205, zdjęć k. 213, pokwitowania k. 227-230, zeznań M. R. k. k. 434 odw – 435).

W trakcie postępowania przygotowawczego ponownie zwrócono się do biegłego z zakresu mechaniki technicznej, ogólnej budowy i eksploatacji maszyn, teorii maszyn i mechanizmów, techniki komputerowej dr inż. A. C. (1). Biegły ustalił, że zabezpieczone w lokalu użytkowym A. S. (2) urządzenia są automatami do gier hazardowych. Jak wskazał biegły, w praktyce każde urządzenie jest terminalem przez który po uwierzytelnieniu dostępu przez serwer są udostępniane usługi gier – wizualizacji tzw. Konkurs wiedzy powszechnej. Urządzenia oferują gry – wizualizacje będące komputerowymi emulacjami typowych gier hazardowych o charakterze losowym, gier bębnowych typu (...). Oferowane w automatach gry są realizowane na urządzeniach komputerowych, gry organizowane są w celach komercyjnych. Prowadzenie gier – wizualizacji wymaga wykupienia punktów KREDYT, bez uwierzytelnienia i punktów prowadzenie gier nie jest możliwe. Wygrane można realizować bezpośrednio monetami poprze hoppery. Urządzenia umożliwiają także realizację wypłat poza urządzeniem. Grający nie ma wpływu na treść pytania, na wartość pytania oraz wynik gry – wizualizacji; treść pytania, wartość pytana i wynik każdej gry – wizualizacji jest zależny od programu gry i dla grającego jest nieprzewidywalny. W trakcie gry można ignorować zadawane pytania i uruchamiać kolejne wizualizacje. Na zakończenie gry możliwe jest uruchamianie procedury wypłaty wygranej. Celem wypłaty wygranej należy udzielić odpowiedzi na poszczególne pytania albo odpowiedzi na jedno pytanie. Przy odpowiedziach dostępna jest funkcja statystyka. Opcja statystyka gwarantuje udzielenie poprawnej odpowiedzi i później uzyskanie wypłaty (por. treść opinii dr inż. A. C. (1) k. 264-277, 280).

W ocenie Sądu powyższe dowody należało obdarzyć wiarą. Prawdziwość ww. dowodów nie została zakwestionowana, zaś do kwestii opinii z k. 410-411 Sąd odniesie się w dalszej części uzasadnienia.

Jak wynika z treści kopii umowy najmu lokalu użytkowego k. 54-56, 110-112, automaty do gier zostały umieszczone w lokalu znajdującym się w G. na ul. (...) na podstawie umowy z dnia 20.03.207 roku zawartej przez A. S. (1) ze spółką (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., reprezentowaną przez T. Ł. (1).

Zgodnie z treścią art. 107 § 1 kks, w brzmieniu obowiązującym po dniu 01.04.2017 roku podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie ten, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe. Zarazem art. 9 § 3 kks stanowi, iż za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Przepis art. 107 d kks stanowi zarazem, że podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie ten, kto wbrew warunkom koncesji lub bez wymaganego urzędowego sprawdzenia lub bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć posiada automat do gier.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie brak jest podstaw do przypisania T. Ł. (1) popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks i z art. 107 d kks.

Jak wynika z kopii dokumentów z Krajowego Rejestru Sądowego znajdujących się w aktach sprawy tut. Sądu II K 176/18 ( k. 457-467 akt niniejszej sprawy), w dniu 29 marca 2017 roku doszło do zwołania walnego zgromadzenia wspólników spółki (...) sp. z o.o. w P. i odwołania z funkcji prezesa zarządu J. S. i powołania na jego miejsce T. Ł. (1). T. Ł. (1) pełnił funkcję prezesa zarządu spółki do dnia 31 marca 2017 roku, kiedy to do pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki powołano P. C. w miejsce odwołanego T. Ł. (1). W dniu 6 kwietnia 2017 roku T. Ł. (1) sprzedał swoje udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

Mając na uwadze powyższe ustalenia, Sąd stanął na stanowisku, że T. Ł. (1) nie może odpowiadać za przestępstwa z art.107 §1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, gdyż w dniach 19 czerwca 2017 roku i 4 lipca 2017 roku nie pełnił w spółce (...) żadnych funkcji pozwalających na określenie go jako osoby zajmującej się podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu albo umowy sprawami spółki. Nie ma danych pozwalających na ustalenie, że w ww. dniach, czyli 19.06.2017 roku i 04.07.2017 roku oskarżony faktycznie w ww. spółce zajmował się sprawami gospodarczymi. W istocie bowiem nie wiadomo, czy po dniu sprzedaży udziałów w spółce (...) miał cokolwiek wspólnego z działalnością ww. spółki.

Nadmienić zarazem trzeba, że Sąd stoi na stanowisku, że w dniu podpisywania umowy z A. S. (1) oraz w okresie późniejszym, czyli do dnia zbycia udziałów w spółce (...), działanie oskarżonego polegające na wynajmowaniu lokalu w G. na ul. (...) celem umieszczania w nim automatów do gier hazardowych należy ocenić jako wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks.

Z informacji z KRS z k. 457-458 wynika, że przedmiotem działalności spółki (...) jest: prowadzenie działalności związanej z oprogramowaniem, robotami budowlanymi związanymi z wznoszeniem budynków, robotami budowlanymi specjalistycznymi, handel hurtowy i detaliczny pojazdów samochodowych i naprawa pojazdów samochodowych, handel hurtowy w wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi, handel detaliczny z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi, transport lądowy oraz transport rurociągowy, pozostałe pośrednictwo pieniężne, działalność związana z obsługą rynku nieruchomości, działalność związana z obsługą biura i pozostała działalnością wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej.

Z umowy zawartej w dniu 20.03.2017 roku między spółką (...) a A. S. (1) wynika, że przedmiotem umowy jest wynajęcie pomieszczenia budynku przy ul. (...) w G., przy czym w umowie nie wskazano, jakiego rodzaju działalność będzie prowadzona w budynku. Zdaniem Sądu nie świadczy o braku wiedzy oskarżonego o rodzaju działalności, jaka mała być prowadzona w budynku przy ul. (...) w G. tylko o chęci ukrycia rodzaju tej działalności, a być może i wprowadzenia w błąd wynajmującego lokal poprzez zapewnienie go, że działalność ta będzie zgodna z prawem oraz będzie się odbywać z zachowaniem dobrych praktyk handlowych wobec innych przedsiębiorców i osób. T. Ł. (1), który jest osobą wielokrotnie karaną za przestępstwa z art. 107 § 1 kks (por. treść karty karnej T. S. Ł. k. 329-333) doskonale zdawał sobie sprawę z rodzaju działalności jaką spółka (...) będzie prowadzić w lokalu w G. i sposób sformułowania umowy najmu lokalu miał za zadanie ukryć fakt, że będzie to działalność niezgodna z prawem. W odmiennym wypadku nic nie stało na przeszkodzie, aby w umowie wskazać, że w lokalu będzie prowadzona działalność np. związana z pośrednictwem pieniężnym, działalnością związaną z obsługą rynku nieruchomości, jednakże w takim wypadku zapisy w postaci oświadczenia, że działalność będzie zgodna z prawem byłyby zupełnie zbędne. Nie sposób jest uwierzyć, że T. Ł. (1), który już niejednokrotnie był skazywany z art. 107 § 1 kks nie wiedział o tym, że jako prezes zarządu spółki działa nadal w branży związanej z udostępnianiem automatów do gier hazardowych.

W ocenie Sądu nie można także zasadnie twierdzić, że T. Ł. (1) nie wiedział o tym, że quizomaty w istocie są automatami do gier hazardowych. Twierdzeniom takim przeczy treść opinii biegłego A. C., której zażądano w trakcie postępowania przygotowawczego.

Prawdziwości tejże opinii nie może podważyć treść opinii technicznej Instytutu (...) z siedzibą w W. (k. 410-411). Jak wynika z treści opinii, Instytut (...) w W. był podmiotem upoważnionym przez Ministra Finansów do badań technicznych automatów i urządzeń do gier (nr upoważnienia RG5/065- (...)). Ze wskazanej opinii wynika również, iż urządzenie quizomat produkowane przez (...) k.s. z siedzibą w P. Czeskiej o nr (...) z oprogramowaniem konkursów wiedzy powszechnej nie zawiera oprogramowania oferującego gry o charakterze losowym. Jak wskazano w opinii, wyniki z uzyskiwanych odpowiedzi na zadane pytania nie zależą od przypadku, lecz od wiedzy uczestnika konkursu i udzielenia poprawnej odpowiedzi w odpowiednim czasie. Przy udzielaniu prawidłowych odpowiedzi w odpowiednim czasie wysokość nagrody w konkursie, będąca sumą punktów za poprawne odpowiedzi, jest dla uczestnika konkursu całkowicie przewidywalna, gdyż wartość pytania jest uczestnikowi znana jeszcze przed udzieleniem odpowiedzi. Uczestnik konkursu zawsze może sprawdzić, jaki wynik osiągnie w przypadku poprawnej odpowiedzi oraz może na każdym etapie konkursu zrezygnować z udziału w konkursie wycofując pobraną wartość pytania. Z powyższego wynika, że w tym przypadku niemożliwe jest ustalenie stopnia losowości metodą statystyczną, co jest wymogiem określonym w § 2.1 pkt. 1 c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 09.03.2012 roku w sprawie szczegółowych warunków rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier.

Powołane w opinii rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26.03.2012 roku w sprawie szczegółowych warunków rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier (Dz. U. z 2012 roku, poz. 312) określało, jakie warunki musiały spełniać wnioski składane do naczelników urzędów celno - skarbowych, mające na celu rejestrację automatów albo urządzeń do gier, w tym określało wymogi jakim powinna odpowiadać opinia dotycząca urządzenia, automatu. Rozporządzenie to w żadnym wypadku nie upoważniało podmiotu badawczego do określania, czy gry oferowane na danym automacie mają charakter gier hazardowych. Zgodnie z zapisami ww. rozporządzenia warunkiem rejestracji automatu lub urządzenia do gier było złożenie do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego przez podmiot posiadający koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz podmiot wykonujący monopol państwa:

1) wniosku o rejestrację w dwóch egzemplarzach;

2) kopii koncesji lub zezwolenia, a w przypadku podmiotu wykonującego monopol państwa - kopii zatwierdzonego regulaminu gry;

3) oryginału albo, poświadczonej za zgodność z oryginałem przez notariusza, adwokata lub radcę prawnego, kopii opinii jednostki badającej upoważnionej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwanej dalej "opinią", zawierającej pozytywny wynik badania technicznego automatu lub urządzenia do gier.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem podmiot badający miał obowiązek przeprowadzić badanie techniczne automatu lub urządzenia do gier, polegające na sprawdzeniu, czy:

1) konstrukcja automatu lub urządzenia do gier zapewnia:

a) bezpieczeństwo użytkowania,

b) poprawność działania układów elektromechanicznych i elektronicznych,

c) możliwość określenia stopnia losowości gry,

d) możliwość określenia minimalnej wartości wygranych, o której mowa w art. 18 ust. 3 ustawy, w grze rozgrywanej w ramach zaprogramowanego cyklu gry, a w przypadku gdy automat zawiera wiele gier - dla każdej gry oddzielnie w ramach zaprogramowanego cyklu dla każdej gry,

e) zabezpieczenie przed ingerencją z zewnątrz, a w przypadku automatu w szczególności, czy:

– płyta logiczna oraz liczniki znajdują się w obudowie i są trwale związane z konstrukcją automatu,

– konstrukcja automatu, w szczególności obudowa płyty logicznej, gwarantuje ochronę przed próbami modyfikacji oprogramowania, w tym również dokonywanymi przy użyciu technologii radiowej lub pola elektromagnetycznego,

– końcówki przewodów, gniazd wejść i wyjść poszczególnych elementów automatu oraz gniazd, które umożliwiają podłączenie do automatu innych urządzeń umożliwiających dokonanie modyfikacji oprogramowania, są zabezpieczone;

2) automat jest wyposażony w:

a) widoczną dla grających informację, umieszczoną w sposób uniemożliwiający jej usunięcie bez uszkodzenia lub zniszczenia automatu, określającą:

– nazwę gry,

– stawkę za grę,

– tabelę wygranych,

– opis sterowania grą,

– oznaczenie koncesji lub zezwolenia,

b) wymagany system trwałej rejestracji i zapamiętywania danych,

c) urządzenia i systemy, o których mowa w art. 23 ust. 1b ustawy, i czy nie wpływają one na przebieg i rezultat gry.

Po przeprowadzonym badaniu jednostka badająca miała obowiązek wydania opinii zawierającej:

1) numer i datę wydania opinii;

2) datę i miejsce wykonania badania technicznego;

3) oznaczenie jednostki badającej i zleceniodawcy (nazwę podmiotu, adres siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP));

4) nazwę i typ automatu lub urządzenia do gier;

5) określenie programu gry;

6) numer fabryczny automatu lub urządzenia do gier;

7) nazwę, siedzibę i kraj producenta automatu lub urządzenia do gier;

8) oznaczenie i wskazania liczników określających kwoty przychodów i podstawę opodatkowania podatkiem od gier;

9) wskazanie, czy automat do gier posiada wymagany system trwałej rejestracji i zapamiętywania danych;

10) wskazanie, czy urządzenia i systemy, o których mowa w art. 23 ust. 1b ustawy, nie wpływają na przebieg i rezultat gry;

11) sumę kontrolną programu gry oraz sposób jej określenia;

12) stopień losowości ustalony metodą statystyczną;

13) położenie przełączników na płycie głównej;

14) zaprogramowaną wartość wygranych, o której mowa w art. 18 ust. 3 ustawy, w grze rozgrywanej w ramach zaprogramowanego cyklu gry, a w przypadku gdy automat zawiera wiele gier - dla każdej gry oddzielnie w ramach zaprogramowanego cyklu dla każdej gry;

15) wskazanie miejsc założenia plomb zabezpieczających;

16) dodatkowe informacje dotyczące automatu lub urządzenia do gier niezbędne dla wyniku badania technicznego;

17) wynik badania technicznego;

18) termin ważności opinii;

19) wzór plomb zabezpieczających oraz ich numery;

20) imię, nazwisko i podpis osoby wykonującej badanie techniczne oraz osoby zatwierdzającej opinię.

Treść wyżej wskazanych przepisów § 1 ust. 3 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 09.03.2012 roku w sprawie szczegółowych warunków rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier wskazuje na to, że przedmiotem badania jednostki opiniującej było ustalenie, czy urządzenie będące przedmiotem badania i opiniowania jest bezpieczne dla użytkowników oraz czy zapewnia integralność urządzenia, nienaruszalność jego konstrukcji oraz oprogramowania. Przedmiotem badania w żadnym wypadku nie mogło być ustalenie charakteru gier urządzanych z wykorzystaniem badanego automatu lub urządzenia. To uprawnienie było i jest wyłączną domeną ministra właściwego do spraw finansów publicznych .

Mając na uwadze powyższe przepisy Sąd stanął na stanowisku, że przedstawiona opinia z k. 410-411 mogła świadczyć wyłącznie o tym, iż qizomaty produkowane przez A. S. (3) k.s. są urządzeniami bezpiecznymi dla ich użytkowników oraz uniemożliwiają ingerencję w ich mechanizmy a nie to, jaki rodzaj gier udostępniają.

W ocenie Sądu, badanie przeprowadzone przez upoważnioną jednostkę nie powoduje, iż dane urządzenie może zostać uznane za automat albo urządzenie nie oferujące gier hazardowych. Jak wynika bowiem z treści art. 2 ust. 6 ustawy o grach hazardowych – to minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga w drodze decyzji, czy gra lub zakład posiadające cechy wymienione w ust. 1-5 wskazanego przepisu są grą losową, zakładem wzajemnym albo grą na automacie w rozumieniu ustawy.

Dodatkowo trzeba pamiętać, że opinia techniczna Instytutu (...) w W. dotyczyła automatu o określonym numerze oraz mającego określone oprogramowanie. W ocenie Sądu, wnioski z opinii nie mogą być przenoszone na grunt niniejszej sprawy, w trakcie której biegły z zakresu mechaniki technicznej, ogólnej budowy i eksploatacji maszyn, teorii maszyn i mechanizmów, techniki komputerowej dr inż. A. C. (1) badał urządzenia zabezpieczone w G. i oceniał pracę określonych urządzeń o określonym oprogramowaniu. W sprawie nie przedstawiono Sądowi żadnego dowodu podważającego rzetelność opinii inż. A. C. (1).

W sprawie nie miały znaczenia opinie prawne znajdujące się na k. 412-419. T. Ł. (1), co wynika z treści karty karnej k. 329-333, jest osobą wielokrotnie karaną sądownie z art. 107 § 1 kks. Jak wiadomo Sądowi z urzędu, jest osobą od lat prowadzącą działalność związaną z automatami do gier hazardowych. Nie sposób jest uwierzyć, że z jego doświadczeniem a także mając dostęp skazujących go orzeczeń sądowych, nie wiedział o nie tylko o tym, że jednostka opiniująca nie może wypowiadać się o charakterze gier oferowanych na danym urządzeniu, ale i o tym, że przepisy ustawy o grach hazardowych reglamentują działalność polegającą na udostępnianiu takich gier i uzależniają możliwość ich udostępniania od spełnienia wymogów, których nie spełniała spółka (...), czyli podmiot który nie posiadał koncesji, zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach.

Pomimo stanowiska Sądu, że oskarżony zawierając z A. S. (1) w dniu 20.03.2017 roku umowę najmu lokalu użytkowego działał w celu popełnienia przestępstwa z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, to w realiach niniejszej sprawy nie można przypisać T. Ł. (2) popełnienia czynów opisanych w pkt. I i II aktu oskarżenia. Nie można bowiem ustalić, w jakich dniach w ww. lokalu pojawiły się automaty, o jakie chodzi w pkt. I zarzutu aktu oskarżenia, zaś co do zarzutu z pkt. II – można ustalić, że automaty wskazane w pkt. II zarzutu na pewno pojawiły się w lokalu po pierwszej kontroli mającej miejsce w dniu 19.06.2017 roku. Pamiętając, że w dniu 6.04.2017 roku T. Ł. (1) sprzedał swoje udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., należało uznać, że oskarżony nie mógł mieć wpływu na to, że w lokalu w G. na ul. (...) nadal umieszczane są automaty do gier.

Odnosząc się do znamion czynu z art. 107 d kks, jak wskazuje się w komentarzach do Kodeksu karnego skarbowego np. komentarzu pod red. P. K., G. Ł., T. R., opublikowanego przez (...), 2017 rok, cyt.: „Podmiotem komentowanego czynu zabronionego jest ten tylko, kto (alternatywnie): [1] posiada koncesję, [2] jest objęty urzędowym sprawdzeniem oraz [3] posiada obowiązek nałożenia urzędowych zamknięć. Oznacza to, że nie każdy, kto nielegalnie posiada automat do gier, jest sprawcą komentowanego czynu zabronionego. Krąg podmiotów został zawężony tylko do tych, którzy legalnie (zgodnie z prawem hazardowym) urządzają gry na automatach. Wniosek taki jednoznacznie wynika z treści klauzul normatywnych („wbrew warunkom koncesji”, „bez wymaganego urzędowego sprawdzenia”, „bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć”). Komentowane przestępstwo hazardowe jest zatem przestępstwem indywidualnym, do którego znajduje zastosowanie art. 9 § 3 k.k.s”. Tymczasem Spółka (...) nie jest podmiotem który legalnie (zgodnie z prawem hazardowym) może urządzać gry na automatach i dlatego oczywiste jest, że nawet gdyby po dniu sprzedania udziałów w spółce oskarżony działał na jej rzecz, nie mógłby popełnić przestępstwa z art. 107 d kks.

Odnosząc się do kwestii odpowiedzialności A. S. (1) za popełnienie zarzucanych mu czynów, odpowiedzialność karna oskarżonego kształtuje się odmiennie.

A. S. (1) w trakcie składania wyjaśnień twierdził, że wynajął lokal spółce (...), ale cały czas mu wmawiano, że prowadzona w lokalu działalność jest legalna. Wmawiać miał mu to ten, kto prowadził gry, czyli G. S.. Oskarżony twierdził, że G. S. pokazywał mu w telefonie artykuły, że maszyny są legalne. Dodatkowo, jak urząd celny zabierał maszyny to one potem wracały, czyli oskarżony uważał, że jakby maszyny były nielegalne, to urząd by ich nie zwracał. Wskazywał, że ze trzy razy był w urzędzie skarbowym i składał zeznania i nikt mu nie powiedział, aby wypowiedział umowę najmu lokalu. Dopiero w ostatnim czasie od razu oskarżono go o nielegalne gry, zaś on z tym nie miał nic wspólnego.

Przesłuchany w trakcie dochodzenia A. S. (1) twierdził, że lokal w G. na ul. (...) zaczął wynajmować od 2016 roku. Pod opieką ma dwoje rodziców w podeszłym wieku, z uwagi na konieczność opieki nad rodzicami musiał zrezygnować z pracy. Od rana do godz. 15:00 praktycznie musi być w domu. Nie zachodził do lokalu, który wynajął. Nie był przy kontrolach. W jego lokalu przeprowadzono w sumie 3 kontrole. Po pierwszej kontroli nadal wynajmował lokal, gdyż jest w takiej sytuacji że 300 zł czynszu to dla niego dużo.

Po ujawnieniu powyższych wyjaśnień A. S. (1) potwierdził je jako zgodne z prawdą. Dodał, że kontrole, o których mówił miały miejsce już po podpisaniu mowy najmu. Po pierwszej kontroli nadal wynajmował lokal, bo nikt mu nie powiedział, że to nielegalne. G. S. mówił mu, że urząd celny zabiera maszyny, kontroluje, przelicza pieniądze i z powrotem oddaje. Wskazał, że przesłuchiwany był 3 razy w Ł., ale nie umiał podać czasookresu kiedy miało to miejsce. Potwierdził, że po jakimś czasie pytał radcę prawnego o automaty i zrobił to, kiedy ukarano osoby, które grały.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego zasługują na obdarzenie ich wiarą w części, a mianowicie co do faktu, że pomimo kontroli i tego, że karano osoby grające w wynajmowanym przez oskarżonego lokalu, A. S. (1) nadal kontynuował swoją działalność polegającą na wynajmowaniu lokalu celem umożliwienia prowadzenia w nim gier na automatach do gier hazardowych. Robił to z uwagi na korzyść majątkową jaką uzyskiwał z tej działalności, czyli dla czynszu, który w jego sytuacji pozwalał mu na uiszczanie części opłat.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim twierdził, że był zapewniany że prowadzona w lokalu działalność jest legalna sprzeczne są z zeznaniami G. S. k. 365 odw – 366. Z jego zeznań wynika, że G. S. nigdy nie przekonywał A. S. (1) o tym, że automaty do gier znajdujące się w lokalu są legalne. Świadek potwierdził zarazem, że zajmował się pośrednictwem pomiędzy A. S. (1) a T. J., od którego otrzymał umowę najmu, aby dać ją do podpisania oskarżonemu. Świadek potwierdził, że przekazywał oskarżonemu pieniądze za wynajmowany lokal.

W sprawie został także przesłuchany T. J. (k. 406 – 406 odw), który zaprzeczył, aby współpracował ze spółką (...), aby znał G. S., aby zlecał mu wykonywanie jakiś czynności w związku z wynajęciem lokalu w G. na ul. (...).

W ocenie Sądu, zeznania G. S. należało obdarzyć wiarą, zaś za nieprawdziwe należy uznać zeznania T. J. oraz wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim twierdził, że G. S. zapewniał go, że automaty do gier są legalne. T. J. ma interes w tym, aby zaprzeczać udziałowi w procederze organizowania gier na automatach do gier. Jest on obecnie pozbawiony wolności i nie jest w jego interesie przyznawać, że miał coś wspólnego z przestępstwami skarbowymi z art. 107 § 1 kks. Obaw powyższych nie miał G. S., który nie tylko przyznawał, że grał na automatach, to również przyznawał, że udzielał pomocy w organizowaniu gier na automatach w ten sposób, że wręczył A. S. (1) do podpisania umowę najmu lokalu, wręczał A. S. (1) pieniądze z tytułu czynszu za lokal, jak i opiekował się lokalem np. od czasu do czasu posprzątał w nim w zamian za whisky. Skoro G. S. przyznał się do tego, że grał na automatach do gier, co jest przestępstwem karnym skarbowym z art. 109 kks, to zdaniem Sądu, gdyby rzeczywiście zapewniał A. S. (1), że gry na automatach są legalne, nie miałby podstaw do tego, aby nie potwierdzać takich faktów.

Z powyższych względów Sad uznał, że A. S. (1) mijał się z prawdą twierdząc, że był zapewniany przez G. S. co do legalności gier prowadzonych na automatach.

Jak już wskazano, umowa najmu, którą podpisał w dniu 20.03.2017 roku A. S. (1) nie wskazywała na to, jaką działalność spółka (...) będzie prowadziła w wynajmowanym lokalu. Zarazem, umowa ta stanowiła, że najemca zobowiązuje się do prowadzenia w lokalu działalności zgodnej z prawem i w sposób zgodny z prawem (§ 2 ust. 1 umowy). Pomimo zapisów umowy, zdaniem Sądu, A. S. (1) na pewno wiedział, jaki jest profil prowadzonej w lokalu działalności oraz wiedział, że jest to działalność niezgodna z prawem.

Jak wynika z zeznań świadków J. K. k. 381 odw, 63-64, G. P. k. 381 odw – 382, 66-67, M. D. k. 206-207, lokal znajdujący się w G. na ul. (...) nie był dostępny wyłącznie dla wtajemniczonych. Drzwi do niego nie były zamykane tak, aby mogło wejść do niego wybrane grono osób. Każdy z ulicy mógł wejść do jego wnętrza oraz korzystać z możliwości grania na automatach do gier. Świadkowie potwierdzali zarazem, że aby grać na automatach nie trzeba było odpowiadać na żadne pytania, można je było ignorować. Jak wskazywał G. P., przyszedł do lokalu, aby się zabawić, a nie udzielać odpowiedzi na pytania.

Nie sposób jest uwierzyć A. S. (1), że pomimo trudnej sytuacji osobistej związanej z koniecznością opieki nad rodzicami, nie zainteresował się tym, co dzieje się w jego lokalu, że nie sprawdzał, czy lokal nie jest dewastowany, czy jest sprzątany itd. O tym, że w istocie oskarżony wiedział co dzieje się w lokalu świadczy to, że był przy kontrolach w lokalu oraz był wzywany jako świadek, aby wyjaśnić okoliczności związane z automatami do gier zatrzymywanymi w lokalu. Oskarżony przyznał, że w zawiązku z prowadzoną w lokalu działalnością był początkowo wzywany na przesłuchania jako świadek, po czym postawiono mu zarzuty popełnienia przestępstwa. Oskarżony sam przyznał, że wiedział, iż automaty są zabierane z lokalu, zaś jego twierdzenia, że następnie były zwracane są gołosłowne. Oskarżony nie wskazywał, aby swoje przekonanie o zwrocie automatów powziął po sprawdzeniu ich numerów. Porównanie numerów automatów pozwala na ustalenie, że do lokalu po zajęciu w dniu 19.06.2017 roku automatów A. Q. o numerach (...), (...), (...), (...) wstawiono dwa automaty A. Q. z zupełnie innymi numerami oraz dwa automaty bez oznaczeń. Zdaniem Sądu fakt, że oskarżony był wzywany do złożenia zeznań w związku z wynajmowaniem lokalu, w którym ujawniano urządzenia do gier hazardowych, po czym postawiono mu zarzuty udziału w przestępstwie wskazuje na to, że oskarżony wiedział, że prowadzona w lokalu działalność jest niezgodna z prawem. Do zadań organów procesowych należy wyjaśnianie kwestii związanych z popełnianiem przestępstw albo wykroczeń i w takim charakterze czyli jako świadek czynów karalnych oskarżony był przesłuchiwany. Skoro tak, to jako niezrozumiałe należy uznać, że pomimo wielokrotnego wzywania jako świadka, zabierania przez funkcjonariuszy celno – skarbowych automatów do gier, oskarżony mógł uważać, że działalność prowadzona w lokalu jest zgodna z prawem.

W sprawie znamienne były zeznania M. R. (k. 434 odw – 435). Opisując przebieg kontroli w lokalu znajdującym się w G. na ul. (...) wskazywał zarazem że po kontroli mającej miejsce w czerwcu 2017 roku na miejsce stawił się A. S. (1), który okazywał umowę najmu lokalu. Dodatkowo, jak wskazywał M. R., w kontrolach we wskazanym lokalu uczestniczył wielokrotnie, na pewno więcej niż dwa razy zatrzymywano w nim automaty do gier, jak wskazywał miało to miejsce cztery czy pięć razy. A. S. (1) wiedział, po co do lokalu przychodzą funkcjonariusze celno – skarbowi. Funkcjonariusze mu się przedstawiali, okazywali legitymacje, mówili, co zamierzają robić. Wiedział, że zabierają maszyny. Tłumaczyli, że automaty działają wbrew przepisom ustawy, nie są zgłoszone u naczelnika.

Sąd nie ma podstaw do uznania, że M. R. kłamał składając zeznania po to, aby obciążyć A. S. (1).

Mając na uwadze powyżej wskazane i omówione dowody, Sąd przypisał A. S. (1) popełnienie zarzucanych mu czynów polegających na tym, że:

- w dniu 19 czerwca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) urządzał w celach komercyjnych gry losowe na automacie bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry niezgodne z art. 6 i 14 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w ten sposób, iż na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego wynajął powierzchnię ww. lokalu do którego wstawiono automat do gry o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...) przez co udostępnił je grającym oraz na tym, że:

- w dniu 04 lipca 2017 roku w lokalu w G. na ulicy (...) urządzał w celach komercyjnych gry losowe na automacie bez wymaganej koncesji lub zezwolenia poza kasynem gry niezgodne z art. 6 i 14 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w ten sposób, iż na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego wynajął powierzchnię ww. lokalu do którego wstawiono automat do gry o nazwie A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń przez co udostępnił je grającym. Obydwa czyny wyczerpują znamiona przestępstwa karnego skarbowego z art. 107 § 1 kks.

Jak już wskazywano, zgodnie z treścią art. 107 § 1 kks, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie ten, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe. Sprawcą czynów zabronionych z art. 107 kks może być każda osoba zdatna do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej. Przestępstwa te mają charakter powszechny. Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowym np. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2017 wydanego w sprawie IV KK 282/16 cyt. : „Urządzanie gry na automatach dozwolone jest tylko w kasynach gry prowadzonych w ramach udzielonej koncesji. Zakaz prowadzenia tego rodzaju działalności poza warunkami koncesji jest adresowany do wszystkich podmiotów , a zatem zarówno osób fizycznych jak i prawnych; niezależnie od tego, czy posiadają one koncesję na prowadzenie kasyna gry, czy też nie. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach, bez względu na jej formę prawną, urządzana bez koncesji poza kasynem gry jest więc zawsze działalnością nielegalną, prowadzoną wbrew normie wynikającej z treści art. 6 ust. 1 u.g.h. i stanowi przestępstwo z art. 107 § 1 k.k.s., zaś od dnia 3 września 2015 r. w ramach odesłania zawartego w art. 107 § 1 k.k.s. także narusza art. 14 ust. 1 u.g.h”. Dla odpowiedzialności karnej skarbowej A. S. (1) bez znaczenia pozostaje, że to nie on wstawił do lokalu automaty do gier. Ważne jest, że wynajął lokal i wiedział, że w lokalu tym znajdują się automaty do gier.

Czynność sprawcza została w art. 107 § 1 k.k.s. określona jako „urządzanie” lub „prowadzenie” gier hazardowych wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia. Zakres pojęcia „urządza” jest szerszy od pojęcia „prowadzi”, albowiem pod pojęciem „urządzania” należy rozumieć układanie systemu gry czy określanie wysokości wygranych, podobnie jak wynajęcie i przystosowanie lokalu, zatrudnienie i przeszkolenie pracowników, organizowanie gry itp. Natomiast „prowadzenie” gry jest pojęciem węższym, ograniczonym zazwyczaj do wykonywania bezpośrednich czynności przy grze (tak Wojciech Kotowski, Bolesław Kurzępa , Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wydanie II, 2007, teza 9).

Przy wymiarze kary dla oskarżonego uwzględniono dyrektywy wymiaru karu określone w art. 13 § 1 kks stanowiącego o tym, że wymierzając karę, środek karny lub inny środek, sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie.

Przy wymiarze kary dla oskarżonego A. S. (1) jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę wielokrotność przestępczego działania oskarżonego, w którego lokalu ujawniono automaty do gier w ciągu dwóch dni, czyli w dniach 19.06.2017 roku i 04.07.2017 roku oraz społeczną szkodliwość czynów związanych z tym, że w lokalu oskarżonego za każdym razem ujawniano po 4 automaty do gier. Jako okoliczność łagodzącą przyjęto dotychczasową niekaralność sądową oskarżonego. Na podstawie art. 107 § 1 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt. 3 kks i art. 38 § 1 pkt. 3 kks i art. 2 § 2 kks wymierzono oskarżonemu za oba przypisane mu przestępstwa karę 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych określając wymiar jednej stawki dziennej grzywny za równoważny kwocie 70 złotych. Wysokość stawki dziennej Sąd dostosował do wysokości zarobków i możliwości zarobkowych oskarżonego, który jest monterem instalacji sanitarnych, obecnie bezrobotnym, pozostającym na utrzymaniu żony a zarazem osobą posiadającą majątek chociażby w postaci lokalu znajdującego się na ul. (...), który pozwala mu na osiąganie dochodów z najmu. Zdaniem Sądu taka kara spełni swoje cele prewencji i indywidualnej i ogólnej. Kara ta winna zapewnić to, że oskarżony więcej takiego czynu nie popełni, że czyn ten będzie dla niego nieopłacalny. Wobec oskarżonego zastosowano zarazem przepisy na dzień popełnienia przestępstw, gdyż w 2017 roku minimalne wynagrodzenie wynosiło 2.000 złotych co oznacza, że minimalna stawka dzienna grzywny mogła wynosić 67 złotych. Zarazem, wobec dotychczasowej niekaralności oskarżonego (por. treść karty karnej A. S. k. 321), na podstawie art. 20 § 2 kks w zw. z art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. S. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 1 roku próby.

Sąd, na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt 1 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks, orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i nakazał zniszczenie na koszt A. S. (1) automatów do gier: A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. o numerze (...), A. Q. bez oznaczeń, A. Q. bez oznaczeń, zapisanych pod poz. ks. mag. (...), (...) – przechowywanych w magazynie (...) w B..

Na podstawie art. 30 § 5 kks orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków pieniężnych w kwocie: 465,- złotych, 865,- złotych, 335,- złotych, 725,- złotych, (...),- złotych, 525,- złotych, 815,- złotych, 15,- złotych – przechowywanych na koncie sum depozytowych I. Administracji Skarbowej w B. (por. treść protokołów komisyjnego otwarcia automatów k. 114-117, notatki urzędowej o monetach użytych do eksperymentu gry k. 118, pokwitowań odbioru pieniędzy k. 119-125, dowodów wpłaty k. 127-131, protokołów dokonania komisyjnego otwarcia automatów k. 245-248, pokwitowania gotówki k. 249-254, dowodów wpłaty k. 260-263).

O kosztach sądowych wobec A. S. (1) orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks oraz na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych. W ocenie Sądu, oskarżony nie jest w stanie uiścić kosztów sądowych oraz opłaty sądowej z uwagi na fakt, że jak już wskazano, jest osobą bezrobotną, pozostaje na utrzymaniu żony, na utrzymaniu ma 2 dzieci, zaś na jego majątek składa się dom i samochód, przy czym dom jest obciążony prawem służebności na rzecz rodziców oskarżonego (por. treść informacji o stanie majątkowym k. 322-324). O kosztach postepowania wobec T. Ł. (1) orzeczono na podstawie art. 632 pkt 2 kpk.

Nie będą omawiane jako niemające znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego, kwalifikacji prawnej czynów oraz wymiaru kary dla oskarżonych pozostałe dowody zgromadzone w sprawie w postaci: postanowienia o częściowym umorzeniu postępowania k. 420-425, kopii wyroku wydanego w sprawie Sądu Okręgowego w Łomży sygn. akt II Ka 215/18 k. 426-428, kopii wyroku Sądu Rejonowego w Łomży wydanego w sprawie II K 13/18 k. 429-433, notatek urzędowych o wartości automatów k. 75-77, k. 200-202.