Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Jarząbek

Protokolant: sekr. sądowy Aneta Rapacka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2018 r. w Warszawie

sprawy (...) Sp. z o.o. w O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość podstawy wymiaru składek

z udziałem A. C., K. D., M. G., G. J., D. J., I. J., I. K., U. K., M. K., J. L., K. M., R. O., D. R., M. S., I. S., T. S., E. T., A. W., A. Z., R. Ż.

na skutek odwołania (...) Sp. z o.o. w O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 5 października 2016 roku znak: 450000/830/090029/2015/373/2016, (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),

1.  oddala odwołania,

2.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.:

a)  na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

b)  na rzecz A. W. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. zwana dalej (...) w dniu 14 listopada 2016r. złożyła za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie odwołanie od decyzji z dnia 14 października 2016 r., nr: (...). Odwołująca zarzuciła decyzji naruszenie art. 8a ust. 2a w związku z art. 18 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich błędną wykładnię, w wyniku której organ rentowy uznał, że (...) jest zobowiązana do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu umów zlecenia zawartych pomiędzy U. K. a Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. W. zwanego dalej (...). W związku z tym, Spółka wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, że (...) dokonała prawidłowego obliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, gdyż nie było to zobowiązanie do zadeklarowania i do naliczenia składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz zdrowotne za ubezpieczoną od uzyskanego przez nią przychodu z tytułu pracy na podstawie umów zlecenie zawartych z (...).

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka wskazała, że ubezpieczona wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia na rzecz podmiotu trzeciego, faktycznie nie wykonuje pracy na rzecz swojego pracodawcy. W ocenie (...) ubezpieczona wykonywała pracę na rzecz zleceniodawcy, a nie na rzecz korzystającego z niej kontrahenta zleceniodawcy, zaś organ rentowy błędnie interpretuje art. 18 ust. 1 i 1a ustawy, przyjmując że obowiązkiem pracodawcy jest opłacanie składek również od przychodu pracownika uzyskanego z tytułu zawartej umowy zlecenia z podmiotem trzecim, który świadczy usługi na rzecz pracodawcy. (...) podniosła, że płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu umowy zlecenia zawartej z podmiotem trzecim przez pracownika, powinien być zleceniodawca jako podmiot wypłacający wynagrodzenie, a nie pracodawca. Ponadto wskazała, że taka interpretacja przepisów zmuszałaby pracodawcę i podmiot trzeci do złamania zapisów ustawy o ochronie danych osobowych, gdyż musiałoby dojść do ujawnienia danych o zleceniobiorcach, w tym danych o wysokości osiąganego przez nich przychodu, aby właściwie wyliczyć przychód stanowiący podstawę do obliczenia wysokości składek na ubezpieczenie społeczne. Spółka stwierdziła, że (...) powinien zostać uznany za podmiot zobowiązany do wyliczenia i pobrania składek z tytułu ubezpieczenia społecznego od umów zlecenia zawartych z osobami będącymi równocześnie pracownikami (...), ponieważ był on podmiotem wypłacającym wynagrodzenie oraz, na rzecz którego była wykonywana praca ( k. 2-4 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 9 grudnia 2016 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że jego kontrola wykazała, iż (...) nie zadeklarowała i nie naliczyła składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz zdrowotne za pracowników, od uzyskanego przychodu
z tytułu wykonywania pracy na podstawie zawartych umów zlecenia w (...) wykonywanych na rzecz własnego pracodawcy. W ocenie organu rentowego, umowy zawierane pomiędzy (...) a (...) były realizowane przez zleceniobiorców będących równocześnie pracownikami zatrudnionymi na podstawie umów o pracę w (...), którzy pełnili dyżury maksymalnie przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, w wymiarze czasowym zgodnym z zapotrzebowaniem wcześniej określnym przez zleceniodawcę. Oddział uznał, że w czasie wykonywania umowy zlecenia, pracownicy świadczyli obowiązki tożsame z wynikającymi z umów o pracę oraz zakresu czynności pracowników z macierzystego zakładu pracy. Organ rentowy podniósł, że zleceniobiorcy zajmowali się tymi samymi pacjentami, a do wykonywania czynności używali sprzętu należącego do (...) oraz pracowali w ubraniach roboczych, które otrzymywali od pracodawcy w ramach stosunku pracy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził jednocześnie, że czynności wykonywane przez zleceniobiorców były nadzorowane przez te same osoby, które były odpowiedzialne za nadzorowanie realizacji umów o pracę. W związku z tym, zdaniem organu rentowego, wynagrodzenie osiągnięte z umów zlecenia powinno zostać doliczone do podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia w (...) ( k. 7-9 a. s.).

(...) złożyła również odwołania o tożsamej treści, które dotyczyło zainteresowanych K. D. ( sygn. akt VII U 1801/16), M. K. ( sygn. akt VII U 1809/16), M. G. ( sygn. akt VII U 1815/16), R. O. ( sygn. akt VII U 1823/16), I. J. ( sygn. akt VII U 1829/16), I. K. ( sygn. akt VII U 1837/16), G. J. ( sygn. akt VII U 1843/16), D. R. ( sygn. akt VII U 1850/16), D. J. ( sygn. akt VII U 1856/16), K. M. ( sygn. akt VII U 1864/16), J. L. ( sygn. akt VII U 1884/16), A. C. ( sygn. akt VII U 1892/16), I. S. ( sygn. akt VII U 1898/16), M. S. ( sygn. akt VII U 1906/16), E. T. ( sygn. akt VII U 1912/16), A. Z. ( sygn. akt VII U 1919/16), T. S. ( sygn. akt VII U 1925/16) oraz R. Ż. ( sygn. akt VII U 1933/16).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołań (...) dotyczących zainteresowanych K. D. ( sygn. akt VII U 1801/16), M. K. ( sygn. akt VII U 1809/16), M. G. ( sygn. akt VII U 1815/16), R. O. ( sygn. akt VII U 1823/16), I. J. ( sygn. akt VII U 1829/16), I. K. ( sygn. akt VII U 1837/16), G. J. ( sygn. akt VII U 1843/16), D. R. ( sygn. akt VII U 1850/16), D. J. ( sygn. akt VII U 1856/16), K. M. ( sygn. akt VII U 1864/16), J. L. ( sygn. akt VII U 1884/16), A. C. ( sygn. akt VII U 1892/16), I. S. ( sygn. akt VII U 1898/16), M. S. ( sygn. akt VII U 1906/16), E. T. ( sygn. akt VII U 1912/16), A. Z. ( sygn. akt VII U 1919/16), T. S. ( sygn. akt VII U 1925/16) i R. Ż. ( sygn. akt VII U 1933/16) oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Organ rentowy zajął tożsame stanowisko, jak w sprawie głównej.

Sąd zarządzeniami z dnia 28 grudnia 2018 r. na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawy zainteresowanych: K. D. ( sygn. akt VII U 1801/16), M. K. ( sygn. akt VII U 1809/16), M. G. ( sygn. akt VII U 1815/16), R. O. ( sygn. akt VII U 1823/16), I. J. ( sygn. akt VII U 1829/16), I. K. ( sygn. akt VII U 1837/16), G. J. ( sygn. akt VII U 1843/16), D. R. ( sygn. akt VII U 1850/16), D. J. ( sygn. akt VII U 1856/16), K. M. ( sygn. akt VII U 1864/16), J. L. ( sygn. akt VII U 1884/16), A. C. ( sygn. akt VII U 1892/16), I. S. ( sygn. akt VII U 1898/16), M. S. ( sygn. akt VII U 1906/16), E. T. ( sygn. akt VII U 1912/16), A. Z. ( sygn. akt VII U 1919/16), T. S. ( sygn. akt VII U 1925/16) oraz R. Ż. ( sygn. akt VII U 1933/16) do sprawy głównej VII U 1799/16 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Postanowieniem z dnia 23 maja 2017 r. Sąd na podstawie art. 477 ¹¹ § 2 k.p.c. zawiadomił zainteresowaną A. W. prowadzącą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (...) o postępowaniu z odwołania (...) przeciwko organowi rentowemu oraz, że może przystąpić do sprawy w terminie 14 dni od doręczenia niniejszego zawiadomienia ( k. 49 a. s.).

Zainteresowana A. W. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: (...) A. W., pismem procesowym z dnia
20 czerwca 2017 r. wniosła o oddalenie odwołań (...) od decyzji organu rentowego oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ( k. 98-101 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. w dniu 1 czerwca 2003 r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej pod firmą ,,Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (...) A. W.’’ z siedzibą w W.. Przedmiotem prowadzonej działalności jest świadczenie ogólnej praktyki lekarskiej ( k. 1235 tom II akt kontroli doraźnej).

Zgodnie z odpisem Krajowego Rejestru Sądowego, (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. została zarejestrowana w dniu 13 listopada 2012 r. Przedmiotem prowadzonej spółki jest: działalność szpitali, praktyka lekarska ogólna, praktyka lekarska specjalistyczna, praktyka lekarska dentystyczna, działalność fizjoterapeutyczna, praktyka pielęgniarek i położnych, działalność pogotowia ratunkowego, działalność paramedyczna, pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana oraz pomoc społeczna z zakwaterowaniem zapewniająca opiekę pielęgniarską ( k. 5-6 a. s.).

(...) zatrudnia ubezpieczone:

- od dnia 29 czerwca 2009 r. U. K. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 2 kwietnia 1990 r. K. D. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki dyplomowanej;

- od dnia 1 stycznia 2014 r. M. K. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 grudnia 2018 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki w środowisku nauczania;

- od dnia 1 stycznia 2015 r. M. G. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 grudnia 2017 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 1 stycznia 2014 r. R. O. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 grudnia 2018 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej położnej;

- od dnia 1 stycznia 2016 r. I. J. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 grudnia 2016 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 2 czerwca 2014 r. I. K. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 1 czerwca 2019 r. w wymiarze połowy etatu na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 16 września 1980 r. G. J. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki;

- od dnia 4 lutego 2014 r. D. R. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 3 lutego 2019 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki;

- od dnia 1 października 1998 r. D. J. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki;

- od dnia 16 września 1980 r. K. M. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki dyplomowanej;

- od dnia 1 marca 2005 t. J. L. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na starszej położnej;

- od dnia 1 lipca 2002 r. A. C. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 1 marca 2007 r. I. S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 25 września 1977 r. M. S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki dyplomowanej;

- od dnia 1 grudnia 1985 r. E. T. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki dyplomowanej;

- od dnia 1 września 2015 r. A. Z. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 sierpnia 2018 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki;

- od dnia 1 sierpnia 2012 r. T. S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki koordynującej;

- od dnia 1 stycznia 1999 r. R. Ż. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarki ( umowy o pracę – tom VII i VIII akt kontroli doraźnej i akta osobowe).

Do zadań ubezpieczonych M. G., D. J., I. J., I. K., K. M., D. R., I. S., T. S., E. T., R. Ż. i A. Z. zgodnie z zakresami obowiązków, w ramach stosunku pracy łączącego je z (...) należy m.in.: zapewnienie kompleksowej opieki pielęgniarskiej powierzonym pacjentom, wykonywanie czynności diagnostycznych, wykonywanie zabiegów leczniczych oraz czuwanie nad ochroną praw pacjenta. Zgodnie z zakresem obowiązków J. L. i R. O. m.in. sprawują kompleksową opiekę nad kobietą we wszystkich fazach jej życia, przy realizacji działań diagnostycznych, terapeutycznych, pielęgnacyjnych, rehabilitacyjnych i wychowawczych. Zainteresowane U. K. i M. S. mają za zadanie m.in.: wykonywać świadczenia diagnostyczne, lecznicze i terapeutyczne u pacjenta zgodnie z zachowaniem zasad aseptyki, przestrzegać reżimu sanitarno-epidemiologicznego, a także nadzorować ułożenia chorego na stole operacyjnym, gospodarować, zabezpieczać i przechowywać leki, i środki dezynfekcyjne zgodnie z obowiązującymi przepisami, służyć pomocą przy czynnościach wykonywanych przez lekarza anestezjologa oraz obsługiwać i nadzorować sprzęt. A. C. planuje i realizuje kompleksową opiekę pielęgniarską nad jednostką, rodziną i społecznością w środowisku zamieszkania stosownie do stanu pacjenta, realizuje świadczenia w zakresie promocji zdrowia i profilaktyki, tj. diagnostyczne, pielęgnacyjne, lecznicze i usprawniające, utrzymuje sprawność techniczną narzędzi i sprzętu oraz zabezpiecza i właściwie przechowuje leki i środki dezynfekcyjne. K. D. zajmuje się rejestracją osób zgłaszających się po porady medyczne, przyjmuje telefoniczne zgłoszenia po porady, sprawdza uprawnienia do świadczeń i prowadzi terminarz przyjęć oraz gromadzi, porządkuje i przechowuje dokumenty medyczne. Do zadań G. J. należy zapewnienie sprawnej i efektywnej organizacji pracy pielęgniarek i pomocniczego personelu, nadzorowanie bezpośrednio pracy pracowników, organizowanie pracy pielęgniarek i innego średniego personelu medycznego a także dbanie o porządek i dyscyplinę pracy podległego personelu. Zainteresowana M. K. wykonując obowiązki w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Ś. sprawuje czynną opiekę nad uczniami z chorobami przewlekłymi i niepełnosprawnością, organizuje profilaktyczne badania lekarskie, współdziała w organizacji szczepień ochronnych oraz wykonuje czynne poradnictwo w zakresie opieki pielęgniarskiej ( zakresy obowiązków – tom VII i VIII akt kontroli doraźnej i akta osobowe).

Odwołujące się (...) w dniu 3 października 2014 r. zawarło umowę z (...) nr (...)/ (...) na udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie pełnienia dyżurów i udzielania świadczeń pielęgniarskich, lekarskich przez personel wyższy medyczny na rzecz (...). Przyjmujący zamówienie w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych wynikających z umowy wykonuje wszelkie czynności służące ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia pacjentów (...) i zobowiązał się udzielać świadczeń zdrowotnych samodzielnie lub poprzez osoby, które w imieniu przyjmującego zamówienie będą wykonywały świadczenia zdrowotne. Udzielający zamówienia zobowiązał się zapewnić przyjmującemu zamówienie swobodny dostęp do pełnej dokumentacji medycznej pacjentów stanowiącej jego własność w zakresie niezbędnym do realizacji umowy. Przyjmujący zamówienie realizuje umowę wykorzystując do tego udostępnione mu przez udzielającego zamówienie pomieszczenia, sprzęt, aparaturę medyczną, leki, krew, środki krwiopochodne i inne środki niezbędne do udzielania świadczeń zdrowotnych zgodnie z ich przeznaczeniem i w celach określonych w umowie. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 4 października 2014 r. do dnia 20 października 2014 r. lub do wyczerpania kwoty w wysokości 30.000 euro ( k. 5139-5150 tomu VIII akt kontroli doraźnej).

(...) w dniu 20 października 2014 r. zawarło umowę z (...) nr (...)/ (...) na udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne w zakresie wykonywania wszelkich czynności określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i lekarza, a w szczególności świadczeń pielęgniarskich, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych oraz dodatkowej opieki położniczej i pielęgniarskiej, a także kompleksowego zabezpieczenia usług świadczonych przez lekarzy medycyny oraz inny personel wyższy medyczny w zakresie pełnienia dyżurów na wszystkich oddziałach i placówkach (...). Świadczenia zdrowotne polegają na udzielaniu ich na rzecz pacjentów (...) przez pielęgniarki i lekarzy specjalistów w dziedzinach medycyny maksymalnie przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu we wszystkich komórkach organizacyjnych (...) w wymiarze czasowym zgodnym z wcześniej określonym zapotrzebowaniem (...) koordynowanym przez pielęgniarką społeczną M. R.. Świadczenie usług w ramach umowy odbywa się w (...) oraz w jego placówkach i innym wskazanym przez (...) miejscu z wykorzystaniem zasobów i infrastruktury technicznej (...) oraz przy współpracy z jego personelem medycznym. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 21 października 2014 r. do dnia 20 kwietnia 2015 r. ( k. 1203-1211 tomu II akt kontroli doraźnej).

W dniu 8 grudnia 2014 r. (...) zawarło umowę z (...) nr (...)/ (...)
o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne w zakresie:

- wykonywania wszelkich czynności określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i lekarza, a w szczególności świadczeń pielęgniarskich, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych oraz dodatkowej opieki położniczej i pielęgniarskiej;

- wykonywania wszelkich czynności i usług świadczonych przez lekarzy medycyny oraz inny wyższy personel medyczny w zakresie pełnienia dyżurów w oddziale noworodkowym (...), w szczególności dla osób będących świadczeniobiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.;

- kompleksowego zabezpieczenia usług świadczonych przez diagnostów i techników laboratoryjnych na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2012 r. w sprawie leczenia krwią w podmiotach leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, w których przebywają pacjenci ze wskazaniami do leczenia krwią i jej składnikami;

- wykonywania wszystkich czynności opiekuna medycznego oraz salowej określonych na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy ii Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie kwalifikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania.

Świadczenia zdrowotne polegają na udzielaniu ich na rzecz pacjentów (...) przez pielęgniarki i lekarzy specjalistów w dziedzinach medycyny maksymalnie przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu we wszystkich komórkach organizacyjnych (...) w wymiarze czasowym zgodnym z wcześniej określonym zapotrzebowaniem (...) koordynowanym przez pielęgniarką społeczną M. R.. Świadczenie usług w ramach umowy odbywa się w (...) oraz w jego placówkach i innym wskazanym przez (...) miejscu z wykorzystaniem zasobów i infrastruktury technicznej (...) oraz przy współpracy z jego personelem medycznym. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 8 grudnia 2014 r. do dnia 20 kwietnia 2015 r. ( k. 1221-1229 tomu II akt kontroli doraźnej).

Odwołujące się Centrum w dniu 21 kwietnia 2015 r. zawarło umowę z (...) nr (...)/ (...) o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne. Treść powyższej umowy była tożsama z treścią umowy z dnia 8 grudnia 2014 r. ( k. 1239-1250 tomu II akt kontroli doraźnej).

A. W. rozpoczęła działalność gospodarczą pod postacią (...) w 2000 r. W chwili obecnej współpracuje ona z 17 podmiotami leczniczymi, w tym z (...). Współpracę z (...) nawiązała w październiku 2014 r., a miała dotyczyć świadczeń pielęgniarskich i lekarskich oraz techników laboratoryjnych. Praca miała być wykonywana na terenie (...) przy wykorzystaniu ich sprzętu po wyczerpaniu przez pracowników godzin etatowych. Oddziałowe oraz kierownicy klinik układali grafiki etatowe. W luki wpisywali się pracownicy na dyżury świadczone na podstawie umów zlecenia w ramach okienek dyżurowych. Bezpośredni nadzór nad pracownikami sprawowały pielęgniarki oddziałowe i naczelna. (...) gwarantował nadzór i odbiór zlecenia przez swoich pracowników, którzy nie dostawali żadnych wynagrodzeń ze strony (...). (...) oraz środki opatrunkowe również zapewniał (...). Przedmiotem umów podpisanych przez zainteresowane było wykonywanie usług opieki pielęgniarskiej nad pacjentami w miejscu i w terminach uzgodnionych z (...) oraz wykonywanie usług indywidualnej opieki pielęgniarskiej, tj. nad jednym pacjentem w miejscu i terminach uzgodnionych z (...), który miał dokonywać zapłaty wynagrodzenia za świadczone usługi ( zeznania świadka A. W., k. 378 a. s.).

Przed zawarciem umów zlecenia, odbyło się spotkanie informacyjne pracowników (...) z A. W.. Umowy zlecenia trafiały do M. R.. Po podpisaniu umów zlecenia A. W. nie miała kontaktu z poszczególnymi osobami wykonującymi zlecenia, chyba że osoby te, np. w sprawie płatności, dzwoniły do niej bądź do jej pracowników. Liczba godzin ogółem do zrealizowania przez (...) A. W. w poszczególnych oddziałach (...) była wyszczególniona w załącznikach do umowy podpisanej z (...) sp. z o.o. Natomiast liczbę godzin pracy indywidualnie powierzanej zleceniobiorcom ustalały bezpośrednio w oddziałach pielęgniarki oddziałowe. Przygotowywały one grafik, w którym planowały pracę poszczególnych osób w ramach umowy o pracę z (...) sp. z o.o., stosowanie do wymiaru czasu pracy każdej osoby. Godzin nadliczbowych w owym czasie nie było. Wszystkie te godziny, które pozostały nieobsadzone, po ułożeniu grafiku oddziałowe proponowały w ramach zlecenia tym osobom, które były tym zainteresowane. Następnie – w zależności od oddziału – albo sporządzały odrębny grafik obejmujący godziny do wypracowania na podstawie umów zlecenia zawartych z (...) A. W., albo w grafiku obejmującym godziny etatowe, inaczej (np. innym kolorem) wpisywały te godziny, które były realizowane na podstawie umów zlecenia. Lista godzin wypracowanych na podstawie umów zlecenia była ustalana po zakończeniu miesiąca przez oddziałowe bądź kierowników klinik, a potem trafiała do M. R., która przygotowywała listę zbiorczą i taka lista, po podpisaniu przez dyrektora medycznego M. O. i do pewnego momentu przez prezesa zarządu (...) sp. z o.o. w O., była przesyłana do (...) A. W., gdzie nie weryfikowano już poprawności przekazanych danych. Jedynie
w przypadku, kiedy zleceniobiorca zgłaszał nieprawidłowości odnośnie wypłacanych kwot, następowała weryfikacja. Ubezpieczone za wyjątkiem A. C. i M. K. wykonywały świadczenia na podstawie umów zlecenia w tych oddziałach, w których realizowały pracę etatową. Ich praca nie różniła się niczym od pracy wykonywanej dla (...) sp. z o.o. Była ona realizowana na rzecz tych samych pacjentów i organizacyjnie w identyczny sposób – nie tylko w tym samym miejscu, ale także pod nadzorem tych samych osób. Terminy i miejsce wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia były ustalane przez oddziałową. Wynagrodzenie dla ubezpieczonych było wypłacane przez dwa podmioty: przez (...) sp. z o.o. za godziny pracy na podstawie umów o pracę i przez (...) A. W. za pracę na podstawie umów zlecenia. Natomiast A. C. była zatrudniona w ramach umowy zlecenia w nocnej i świątecznej pomocy lekarsko-pielęgniarskiej, gdzie pełniła dyżury. Osobą koordynującą zawieranie umów zlecenia była G. J., natomiast przełożoną – B. J.. Prace na podstawie umowy o pracę i na podstawie umowy zlecenia różniły się tym, że w ramach umowy o pracę A. C. wykonywała obowiązki w gabinetach zabiegowych, zaś w nocnej i świątecznej pomocy natomiast trzy pielęgniarki na dyżurze, które razem były odpowiedzialne za wykonywanie czynności w rejestracji, w gabinecie zabiegowym oraz w terenie. W przypadku zaś M. K. na podstawie umowy o pracę podawała ona leki dzieciom doustne, robiła pomiar cukru, podawała insulinę, mierzyła ciśnienie, współpracowała z nauczycielami i udzielała pomocy doraźnej. Natomiast w ramach umowy zlecenia rejestrowała pacjentów, sprawdzała dane w systemie (...), pracowała w gabinecie zabiegowym, odbierała telefony od pacjentów, przyjmowała wizyty domowe i pracowała w terenie ( zeznania świadków M. O., A. T., H. R. i M. M. oraz zainteresowanych A. C., K. D., G. J., D. J., I. J., I. K., U. K., M. K., K. M., R. O., D. R., M. S., I. S., T. S., E. T., R. Ż., A. Z. i A. W., k. 372-378 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 31 sierpnia 2016 r. zawiadomił (...) i zainteresowanych o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie obowiązku złożenia przez płatnika składek korekty dokumentów rozliczeniowych za ubezpieczonych zgodnych z protokołem kontroli i aneksem do protokołu kontroli ( k. 5489-5836 tom IX akt kontroli doraźnej).

Po dokonaniu ustaleń Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wydał zaskarżone decyzje z dnia 5 października 2016 r. dotyczące:

-U. K. ( nr: (...) ),

- K. D. (nr: (...)),

- M. K. (nr: (...)),

- M. G. (nr: (...)),

- R. O. (nr: (...)),

- I. J. (nr: (...)),

- I. K. (nr: (...)),

- G. J. (nr: (...)),

- D. R. (nr: (...)),

- D. J. (nr: (...)),

- K. M. (nr: (...)),

- J. L. (nr: (...)),

- A. C. (nr: (...)),

- I. S. (nr: (...)),

- M. S. (nr: (...)),

- E. T. (nr: (...)),

- A. Z. (nr: (...)),

-T. S. (nr: (...))

oraz R. Ż. (nr: (...)) na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 8 ust. 2a,
art. 17 ust. 1 i 2, art. 18 ust. 1 i 1a, art. 20 ust. 1 i art. 46 ust. 1 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz na podstawie art. 81 ust. 1 i 6 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Organ rentowy w zaskarżonych decyzjach wyliczył podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne zainteresowanych jako osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) i jednocześnie zatrudnionych na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) dla:

- U. K. za marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do listopada 2015 r.;

- K. D. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- M. K. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- M. G. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- R. O. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- I. J. za styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od lipca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- I. K. za okres od czerwca 2015 r. do września 2015 r.;

- G. J. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- D. R. za grudzień 2014 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015r. do grudnia 2015 r.;

- D. J. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień
2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- K. M. za okres od września 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- J. L. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- A. C. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- I. S. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- M. S. za styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz
za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- E. T. za grudzień 2014 r., kwiecień 2015 r., za okres od czerwca 2015 r.
do października 2015 r. oraz za grudzień 2015 r.;

- A. Z. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień
2015 r., czerwiec 2015 r., lipiec 2015 r. oraz za okres od października 2015 r.
do grudnia 2015 r.;

- T. S. za grudzień 2014 r., styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień
2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.;

- R. Ż. za styczeń 2015 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r. oraz za okres od czerwca 2015 r. do grudnia 2015 r.

Organ rentowy w uzasadnieniach w/w decyzji wskazał, że zainteresowane w niniejszej sprawie, które zawarły umowy cywilnoprawne z (...) wykonywały czynności na poszczególnych oddziałach i placówkach (...), z którym są związane stosunkiem pracy. Oddział podniósł, że nadzór nad wykonywaniem umów cywilnoprawnych sprawował personel (...), a odbiorcą usług był pracodawca, a nie zleceniodawca. Zdaniem organu rentowego, w związku z powyższym należało traktować zainteresowane, jako pracownice. W ocenie organu rentowego, konsekwencją uznania osób, które zawarły umowy cywilnoprawne z (...), a które świadczyły usługi na rzecz (...) za pracownice jest objęcie obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi: emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym oraz obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym ( decyzje organu rentowego z dnia 5 października 2016 r., akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w niniejszej sprawie, w tym aktach głównych, aktach kontroli doraźnej i aktach osobowych zainteresowanych, a także w oparciu o zeznania świadków: M. O., A. T., H. R. i M. M. oraz zainteresowanych: A. C., K. D., G. J., D. J., I. J., I. K., U. K., M. K., K. M., R. O., D. R., M. S., I. S., T. S., E. T., R. Ż., A. Z. i A. W..

Dowody z dokumentów, w zakresie, w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, były wiarygodne, korespondowały ze sobą i tworzyły spójny stan faktyczny. Sąd nie znalazł podstaw do ich kwestionowania tym bardziej, że informacje z nich wynikające są zbieżne z tym, na co wskazują osobowe źródła dowodowe.

Sąd uznał zeznania w/w świadków i zainteresowanych za wiarygodne
w zakresie, w jakim ustalono niniejszy stan faktyczny. W ocenie Sądu treść zeznań była ze sobą zbieżna i korelowała wzajemnie, dlatego stanowiła podstawę ustaleń faktycznych. Należy wskazać, że świadek A. W. przedstawiła powody, jak również wytłumaczyła zasady współpracy pomiędzy (...) a (...), zaś pozostali świadkowie, jak również osoby zainteresowane wskazali na zakres obowiązków obejmujących ich z tytułu umowy o pracę w (...) i umowy zlecenia w (...). Dodatkowo podkreślili, że pracowali na tych samych stanowiskach i na tych samych narzędziach pracy, które to należały do (...).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania (...) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział
w W. dnia 5 października 2016 r. dotyczące zainteresowanych: U. K. ( nr: (...) ), K. D.
( nr: (...) ), M. K. ( nr: (...) ), M. G. ( nr: (...) ), R. O. ( nr: (...) ), I. J.
( nr: (...) ), I. K. ( nr: (...) ), G. J. ( nr: (...) ), D. R. ( nr: (...) ), D. J. ( nr: (...) ), K. M. ( nr: (...) ), J. L. ( nr: (...) ), A. C. ( nr: (...) ), I. S.
( nr: (...) ), M. S. ( nr: (...) ), E. T. ( nr: (...) ), A. Z. ( nr: (...) ), T. S.
( nr: (...) ) oraz R. Ż. ( nr: (...) ) są niezasadne i podlegają oddaleniu.

Kwestią sporną w rozpatrywanej sprawie było rozstrzygnięcie, czy trafne jest stanowisko organu rentowego, że przychód osiągnięty przez zainteresowane z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów zlecenia zawartych z (...) stanowi dla (...) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne za okresy i w kwotach szczegółowo opisanych
w kontrolowanych decyzjach. Aby tę kwestię rozstrzygnąć, należało przeanalizować przepisy zawarte w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, za pracownika uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, jeżeli umowę taką zawarła
z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy lub, jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.
W literaturze i orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że zacytowany przepis rozszerza pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych. Został on wprowadzony do porządku prawnego od dnia 30 grudnia 1999 r., a poprzedzał go art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia ( tekst jedn.: Dz. U. z 1995 r., Nr 65, poz. 333 ze zm.) mówiący o tym, że dochód z tytułu wykonywania umowy zawartej ze zleceniodawcą, u którego osoba wykonująca umowę jest równocześnie pracownikiem, traktuje się w zakresie ubezpieczeń społecznych jako wynagrodzenie
z tytułu zatrudnienia, niezależnie od okresu, na który umowa była zawarta oraz wymiaru czasu pracy w ramach stosunku pracy. W tamtym stanie prawnym Sąd Najwyższy traktował dodatkowe umowy zawierane z pracownikami zatrudnionymi
w pełnym wymiarze czasu pracy, przewidujące wykonywanie po godzinach pracy tego samego rodzaju, co określony w umowie o pracę, jako umowy uzupełniające umowę o pracę z konsekwencją łącznego traktowania przychodów jako podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 1994 r., sygn. akt I PZP 13/94).

Nowością jest uzupełnienie stanów faktycznych podległych regulacji art. 8 ust. 2a ustawy systemowej o takie, w których pracownik zawiera umowę cywilną
z podmiotem powiązanym z pracodawcą w ten sposób, że w jej ramach wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy (art. 8 ust. 2a in fine). Interpretowanie rationis legis tej regulacji jako przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom i doszukiwanie się zamiaru unikania świadczeń na fundusze ubezpieczeń społecznych jest uzasadnione, jednak zobiektywizowana treść tego przepisu wyraźnie się od nich odrywa. Jak zaakcentował Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 kwietnia 2017 r. ( sygn. akt I UK 182/16), przy stosowaniu tego przepisu nie ma znaczenia zamiar obejścia prawa przez pracodawcę (płatnika), pracownika lub stronę umowy cywilnej, trzecią dla tego stosunku, lecz istotne jest zaistnienie zdarzeń opisanych w hipotezie, zgodnie z którą pracodawca, na którego rzecz pracownik wykonuje pracę na podstawie umowy zawartej z podmiotem trzecim, pozostaje z tym pracownikiem w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tego pracownika ubezpieczeniami społecznymi na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy. Tak też definicja ustalona w art. 4 pkt 2 lit. a ustawy określa płatnika składek jako pracodawcę w stosunku do pracowników oraz jako jednostkę organizacyjną lub osobę fizyczną pozostającą z inną osobą w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi. To właśnie powiązanie ze względu na wykonywanie przez jego pracownika cudzej umowy cywilnej czyni go płatnikiem składek w sposób określony w art. 18 ust. 1a tej ustawy.

Ze względu na posłużenie się w art. 8 ust. 2a ustawy szerokim pojęciem „pracownik", stosunek pracy łączący pracodawcę z pracownikiem stanowi wyłączny tytuł ubezpieczenia, który pochłania dodatkowy stosunek cywilnoprawny. Osoba wykonująca pracę na rzecz swego pracodawcy na podstawie umów cywilnych podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu jako pracownik i na tym kwestia jej ubezpieczenia się wyczerpuje ( wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 13 marca 1997r., sygn. akt I PKN 43/97,, z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt II UK 399/13 i z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. akt II UK 279/13). Z tych tytułów nie powstaje obowiązek ubezpieczenia społecznego, a także problem zbiegu ubezpieczeń, regulowany w art. 9. W teorii nazywane jest to rozszerzeniem definicji pracownika. Uznaje się, że w tym przepisie pojęcie pracownika jest rozszerzone na jego dalszą aktywność w ramach umowy cywilnoprawnej, jeżeli w jej ramach świadczy pracę na rzecz swojego pracodawcy. Także więc w zakresie tej sfery aktywności uznawany jest - na potrzeby ubezpieczeń społecznych - za pracownika tego właśnie pracodawcy i pracodawca jest płatnikiem składek z tego tytułu ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2009 r., sygn. akt II UZP 6/09, oraz wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 22 lutego 2010 r., sygn. akt I UK 259/09 z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt I UK 5/12, z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt III UK 22/11, z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt II UK 449/13 i z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt II UK 399/13).

Kluczowe jest jednak, aby osoba będąca pracownikiem związanym stosunkiem pracy z danym pracodawcą, jednocześnie świadczyła na jego rzecz pracę w ramach umowy cywilnoprawnej. Przez wykonywanie pracy „na rzecz” pracodawcy w rozumieniu powołanego przepisu art. 8 ust. 2a ustawy należy rozumieć „uzyskiwanie” przez pracodawcę „rezultatu pracy”, w tym znaczeniu, że musi istnieć bezpośredni związek między korzyścią pracodawcy, która jest wymierna i związana z realizacją celów statutowych, a pracami wykonywanymi przez jego pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z innym podmiotem ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2009 r., sygn. akt II UZP 6/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2010 r., sygn. akt I UK 259/09 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt I UK 54/09). Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 18 grudnia 2012 r. ( sygn. akt III AUa 1031/12) odnosząc się do zwrotu „wykonuje pracę na rzecz pracodawcy” wskazał, że użyty w art. 8 ust. 2a ustawy zwrot „działać na rzecz” został użyty we wskazanym przepisie w innym znaczeniu niż w języku prawa, w którym działanie „na czyjąś rzecz” może się odbywać w wyniku istnienia określonej więzi prawnej czy stosunku prawnego. Stosunkiem prawnym charakteryzującym się działaniem na rzecz innego podmiotu jest stosunek pracy, do którego istotnych cech należy działanie na rzecz pracodawcy. Również wykonujący zlecenie „działa na rzecz zleceniodawcy”. W kontekście przepisu art. 8 ust. 2a ustawy zwrot ten opisuje zatem sytuację faktyczną, w której należy zastosować konstrukcję uznania za pracownika. Jest nią istnienie trójkąta umów, tj.:

1)  umowy o pracę,

2)  umowy zlecenia między pracownikiem a osobą trzecią i

3)  umowy o podwykonawstwo między pracodawcą i zleceniodawcą.

Pracodawca w wyniku umowy o podwykonawstwo przejmuje w ostatecznym rachunku rezultat pracy wykonanej na rzecz zleceniodawcy, przy czym następuje to w wyniku zawarcia umowy zlecenia/świadczenia usług z osobą trzecią oraz zawartej umowy cywilnoprawnej między pracodawcą i zleceniodawcą ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. akt III AUa 838/16).

Odnosząc powyższe rozważania do okoliczności niniejszej sprawy należy podkreślić, że w czasie wykonywania umów zlecenia zawartych z (...), K. D., M. G., R. O., I. J., I. K., G. J., D. R., D. J., K. M., J. L., I. S., M. S., E. T., A. Z., T. S. oraz R. Ż. świadczyły tożsame zadania na podstawie umów o pracę oraz w ramach wspomnianych umów zlecenia, zaś w przypadku A. C. różnice były niewielkie. Zainteresowane zajmowały się tymi samymi pacjentami i przy tym używały sprzętu należącego do (...). Wykonywanie przez nie czynności zarówno na podstawie umów o pracę, jak i w ramach umów zlecenia było nadzorowane przez pracowników (...) odpowiedzialnych za kontrolowanie realizacji umów o pracę. Jedyną czynnością należącą do (...) było dokonywanie wypłat wynagrodzenia za wykonywane umowy zlecenia. Zdaniem Sądu, ukrytą intencją (...) było niedopuszczenie do sytuacji, aby jego pracownicy świadczyli pracę w ramach umowy o pracę w godzinach nadliczbowych. Z tego względu zostały zawarte umowy
z podmiotem trzecim, który miał na własny koszt zatrudnić wszystkich pracowników odwołującej się spółki. Tym niemniej zarówno zakres obowiązków, jak i sposób organizacji pracy zleceniobiorców występujących w rozpoznawanej sprawie nie różnił się na pełnionych przez nich dyżurach na podstawie umów zlecenia oraz na dyżurach na podstawie umów o pracę. Terminy i miejsce wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia były ustalane przez osoby, które były zatrudnione w (...). W przypadku pielęgniarek, to oddziałowe z poszczególnych oddziałów decydowały o planie dyżurów, na podstawie którego pielęgniarki świadczyły czynności w ramach umowy o pracę. Podobnie było w ramach umowy zlecenia z tą tylko różnicą, że można było wykonywać pracę na dyżurach nieobsadzonych na zasadzie dobrowolności. Je jednak również obsadzała i nadzorowała oddziałowa. Co przy tym istotne, zleceniobiorcy wykonywali usługi w tym samym szpitalu, na tym samym oddziale, gdzie świadczyli pracę w ramach zawartej z (...) umowy o pracę. W związku z powyższym Sąd zważył, że w istocie rzeczy to (...) przyjmowała wykonywaną pracę przez zleceniobiorców i była głównym, a zarazem jedynym jej beneficjentem.

Odnosząc się natomiast do ubezpieczonych A. C. i M. K. Sąd zważył, że pierwsza z nich zatrudniona była w ramach umowy zlecenia w nocnej pomocy lekarsko-pielęgniarskiej, zaś druga wykonywała obowiązki w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Ś.. W ich przypadku prace zlecone różniły się od pracy wykonywanej w ramach umowy o pracę. A. C. w ramach umowy o pracę wykonywała obowiązki w gabinetach zabiegowych, zaś w nocnej i świątecznej pomocy były trzy pielęgniarki na dyżurze, które razem były odpowiedzialne za wykonywanie czynności w rejestracji, w gabinecie zabiegowym oraz w terenie. W przypadku zaś M. K. na podstawie umowy o pracę podawała leki doustne dzieciom, robiła pomiar cukru, podawała insulinę, mierzyła ciśnienie, współpracowała z nauczycielami i udzielała pomocy doraźnej
a w przeciwieństwie w ramach umowy zlecenia rejestrowała pacjentów, sprawdzała dane w systemie (...), pracowała w gabinecie zabiegowym, odbierała telefony
od pacjentów, przyjmowała wizyty domowe i pracowała w terenie.

Ocena Sądu – mimo wskazanych różnic – pozostaje jednak taka sama, jak w przypadku pozostałych ubezpieczonych. Zdaniem Sądu, okoliczność, czy dana osoba wykonuje w oparciu o umowę zlecenia pracę tożsamą z pracą świadczoną na podstawie umowy o pracę czy też ma także inne obowiązki w ramach umowy cywilnoprawnej, nie ma decydującego znaczenia w sytuacji wykazania, że zainteresowani na podstawie umowy zlecenia wykonywali pracę faktycznie na rzecz swojego pracodawcy ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2017r., III AUa 2100/16).

Jak wskazano wyżej - za pracownika, w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej uznaje się także ubezpieczonego, który będąc związanym stosunkiem pracy z danym pracodawcą jednocześnie świadczy na jego rzecz pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z inną osobą. Przepis art. 8 ust. 2a ustawy nie wprowadza wymogu, aby na rzecz pracodawcy pracownik wykonywał te same obowiązki lub też pracę tego samego rodzaju ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 23 lutego 2017r., III AUa 838/16). W rozpatrywanej sprawie obydwie zainteresowane, choć wykonując umowy zlecenia faktycznie świadczyły nieco inne czynności niż na podstawie umowy o pracę, to nadal były to czynności mieszczące się w szerokim, ustawowym pojęciu wykonywania zawodu pielęgniarki w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej ( Dz. U. 2018r., poz. 123) . Poza tym, co najistotniejsze, podmiotem, na rzecz którego były one realizowane, był pracodawca. To on, którego celem statutowym jest ogólnie rzecz ujmując świadczenie opieki medycznej, był jedynym beneficjentem usług, które realizowały ww. ubezpieczone.

Podsumowując, Sąd zważył, że niezależnie od tego, o którego z ubezpieczonych chodzi, w istocie rzeczy, to (...) przyjmowała pracę wykonywaną przez zleceniobiorców i była głównym, a zarazem jedynym jej beneficjentem. To z kolei oznacza, że w świetle analizowanego przepisu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej, nie może być wątpliwości, że zainteresowane występujące w rozpatrywanej sprawie muszą być traktowane jako pracownice nie tylko w tym zakresie, w którym realizowały stosunek pracy, ale także w tej części, w której były zleceniobiorczyniami. Z tego w dalszej kolejności wynika obowiązek (...) opłacenia składek od podstawy wymiaru, którą stanowi zsumowany przychód ze stosunku pracy i z umowy zlecenia każdej z osób ubezpieczonych, w kwotach i za okresy oznaczone w zaskarżonych decyzjach.

Uwzględniając powołaną argumentację, Sąd orzekł o oddaleniu odwołań na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.
W rozpatrywanej sprawie stroną przegrywającą jest (...), którą Sąd obciążył z racji tego obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na rzecz organu rentowego oraz na rzecz zainteresowanej A. W..

Sąd dołączył do sprawy o sygn. akt VII U 1795/16 osiemnaście innych spraw. Sąd miał na uwadze, że w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie pogląd wyrażony w treści wyroku Sądu Najwyższego, zgodnie z którym wydanie przez organ rentowy wielu decyzji dotyczących wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osobno do każdego ubezpieczonego (pracownika tego samego pracodawcy) nie powinno przekładać się na zwielokrotnienie kosztów zastępstwa procesowego strony ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt I UZ 17/12). W podobny sposób do kwestii kosztów zastępstwa procesowego w sprawach połączonych ustosunkował się Sąd Apelacyjny w Szczecinie, który wyjaśnił, że wynikiem postępowania toczącego się w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników jednego pracodawcy powinna być jedna decyzja skierowana do płatnika składek, jako jedynego dłużnika. Wydanie wielu decyzji (dotyczących każdego zainteresowanego pracownika z osobna) jest zabiegiem czysto technicznym i nie powinno się przekładać na zwielokrotnienie kosztów pomocy prawnej udzielonej stronom. W takiej sytuacji nakład pracy pełnomocnika płatnika we wszystkich sprawach nie jest o wiele większy, niż gdyby prowadzona była jedna sprawa z udziałem wszystkich zainteresowanych. Taka niewspółmierność wysokości kosztów pomocy prawnej poniesionych przez stronę wygrywającą proces do stopnia zawiłości sprawy i nakładu pracy pełnomocnika, przy uwzględnieniu przedmiotu sporu oraz przebiegu postępowania sądowego, przemawia za uznaniem takiej sytuacji za wypadek szczególnie uzasadniony w rozumieniu art. 102 k.p.c. ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. akt III AUa 81/15).

Mając na uwadze zaprezentowane poglądy orzecznictwa oraz stan przedmiotowej sprawy, Sąd ocenił, że orzekając o kosztach zastępstwa procesowego należało zastosować przepis art. 102 k.p.c. i ograniczyć wysokość tych kosztów do takiej stawki, jaka byłaby ustalona, gdyby wszystkie połączone sprawy stanowiły
od początku jedną sprawę. Wartość przedmiotu sporu, po podsumowaniu, wniosłaby
w takim przypadku więcej niż 50.000 złotych, ale nie więcej niż 200.000 złotych, wobec czego – przy uwzględnieniu § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, obowiązującego w dacie złożenia odwołań – koszty zastępstwa procesowego wyniosłyby 5.400,00 złotych.

W oparciu o art. 102 k.p.c. w związku z art. 98 k.p.c. oraz na podstawie przepisów rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r., Sąd zasądził wskazaną kwotę od odwołującej się Spółki na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. oraz na rzecz zainteresowanej A. W..

(...)