Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 sierpnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Bartłomiej Gadecki

Protokolant: p.o. sekret. sąd. Justyna Byller

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Olsztynie – M. C.

po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2019 roku

sprawy M. S.

s. T. i D. z d. S.

ur. (...) w B.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt II K 671/07, za przestępstwa:

a/ z art. 158 § 1 kk, popełnione w dniu 22 czerwca 2007 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b/ z art. 158 § 1 kk, popełnione w nocy z 22 na 23 czerwca 2007 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar
pozbawienia wolności orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku i 3
(trzech) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na
okres próby 3 (trzech) lat, w którym to okresie oddano skazanego pod dozór kuratora
sądowego, a na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności
zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 25
do dnia 27 czerwca 2007 r.; postanowieniem z dnia 04 maja 2010 r. zarządzono
wykonanie warunkowo zawieszonej kary, którą skazany odbył w całości w okresie od
dnia 03 czerwca 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r.;

2.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. akt II K 224/08, za przestępstwo z art. 193 kk, popełnione w dniu 15 stycznia 2008 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał orzeczoną wobec niego karę w całości w dniu 24 lipca 2009 r.;

3.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 04 grudnia 2008 r., sygn. akt II K 399/08, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt VII Ka 319/09, za przestępstwa:

a/ z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

b/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

c/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

d/ z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

e/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 3 kk w miejsce jednostkowych kar
ograniczenia wolności orzeczono wobec skazanego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał orzeczoną wobec niego karę w całości w dniu 18 marca 2010 r.;

4.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. akt II K 301/09, za przestępstwo z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełnione w dniu 06 maja 2009 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 07 maja 2009 r. do dnia 08 maja 2009 r.; skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 31 sierpnia 2012 r. do dnia 28 kwietnia 2013 r.;

5.  Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 za:

a/ przestępstwo z art. 191 § 1 kk w zb. z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, popełnione w okresie od lipca 2010 r. do dnia 07 października 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b/ przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 16 marca 2011 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego jednostkowych kar pozbawienia wolności z ppkt a i b, orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, a na poczet tej kary zaliczono wymienionemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r. oraz od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 28 listopada 2013 r.;

c/ przestępstwo z art. 258 § 3 kk, popełnione w okresie od czerwca 2010 r. do 16 marca 2011 r., na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

6.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27 maja 2016 r., sygn. akt II K 48/16, łączącym:

a) kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. II K 224/08 oraz Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 04 grudnia 2008 r., sygn. II K 399/08, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. VII Ka 319/09 i wymierzającym skazanemu karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał w całości orzeczoną wobec niego karę ograniczenia wolności;

b) kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r. (sygn. II K 177/12), zmienionym wyrokami Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. II AKa 121/14 oraz z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II AKa 201/15 i wymierzającym skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r. oraz od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 08 lutego 2016 r.; skazany wykonał w całości orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności w okresie od 14 listopada 2016 r., godz. 14:28 do 12 lipca 2017 r., godz. 14:28;

7.  Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II K 2/15, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. II AKa 63/17, za przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 w zb. z art. 58 ust. 1 w zb. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełnione w okresie od lutego 2010 r. do połowy marca 2011 r., na karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 450 (czterystu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł; skazany nie wykonał dotąd orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności;

8.  Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18, którym rozwiązano karę łączną 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27 maja 2016 r. (sygn. II K 48/16) i połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone:

wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym wyrokami Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 (wymienione w punktach 5a, b, c) oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. akt II K 2/15, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017r., sygn. II AKa 63/17, (wymienionym w pkt 7) orzekając wobec M. S. karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności; przy czym początek kary przypada na 11 maja 2018 r.

9.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 za przestępstwa:

a)  z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 7 sierpnia 2016 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności

b)  z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 października 2016 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego jednostkowych kar pozbawienia wolności z ppkt a i b, orzeczono karę łączną 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt VII Ka 542/18 w ten sposób, że karę za czyn z pkt a) złagodzono do 6 miesięcy pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 1 (jedne) rok i 2 (dwa) miesiące pozbawienia wolności;

orzeka:

I.  na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 569 § 1 i 2 k.p.k., art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt VII Ka 542/18 i orzeka wobec M. S. karę łączną 7 (siedem) lat i 9 (dziewięć) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I wyroku zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sygn. akt II K 7/18 Sądu Okręgowego w Olsztynie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r., od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 08 lutego 2016 r. oraz od dnia 14 listopada 2016 r., godz. 14:28 do dnia 12 lipca 2017 r., godz. 14:28;

III.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie łączone wyroki pozostawia do odrębnego wykonania;

IV.  na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umarza;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

M. S. wniósł o wydanie wobec wymienionego wyroku łącznego, obejmującego wyroki: 1. wyrok łączny Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18, którym orzeczono wobec M. S. karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności; 2. wyrok Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17, zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt VII Ka 542/18, którym orzeczono karę łączną 1 (jeden) rok i 2 (dwa) miesiące pozbawienia wolności.

Sąd ustalił, że wobec skazanego M. S. zapadły dotychczas następujące prawomocne wyroki:

1.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt II K 671/07, za przestępstwa:

a/ z art. 158 § 1 kk, popełnione w dniu 22 czerwca 2007 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b/ z art. 158 § 1 kk, popełnione w nocy z 22 na 23 czerwca 2007 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar
pozbawienia wolności orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku i 3
(trzech) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na
okres próby 3 (trzech) lat, w którym to okresie oddano skazanego pod dozór kuratora
sądowego, a na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności
zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 25
do dnia 27 czerwca 2007 r.; postanowieniem z dnia 04 maja 2010 r. zarządzono
wykonanie warunkowo zawieszonej kary, którą skazany odbył w całości w okresie od
dnia 03 czerwca 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r.;

2.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. akt II K 224/08, za przestępstwo z art. 193 kk, popełnione w dniu 15 stycznia 2008 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał orzeczoną wobec niego karę w całości w dniu 24 lipca 2009 r.;

3.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 04 grudnia 2008 r., sygn. akt II K 399/08, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt VII Ka 319/09, za przestępstwa:

a/ z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

b/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

c/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

d/ z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

e/ z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, popełnione w nocy z 17 na 18 maja 2008 r., na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 3 kk w miejsce jednostkowych kar
ograniczenia wolności orzeczono wobec skazanego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał orzeczoną wobec niego karę w całości w dniu 18 marca 2010 r.;

4.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. akt II K 301/09, za przestępstwo z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełnione w dniu 06 maja 2009 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 07 maja 2009 r. do dnia 08 maja 2009 r.; skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 31 sierpnia 2012 r. do dnia 28 kwietnia 2013 r.;

5.  Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 za:

a/ przestępstwo z art. 191 § 1 kk w zb. z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, popełnione w okresie od lipca 2010 r. do dnia 07 października 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b/ przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 16 marca 2011 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego jednostkowych kar pozbawienia wolności z ppkt a i b, orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, a na poczet tej kary zaliczono wymienionemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r. oraz od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 28 listopada 2013 r.;

c/ przestępstwo z art. 258 § 3 kk, popełnione w okresie od czerwca 2010 r. do 16 marca 2011 r., na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

6.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27 maja 2016 r., sygn. akt II K 48/16, łączącym:

a) kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. II K 224/08 oraz Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 04 grudnia 2008 r., sygn. II K 399/08, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. VII Ka 319/09 i wymierzającym skazanemu karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym; skazany wykonał w całości orzeczoną wobec niego karę ograniczenia wolności;

b) kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r. (sygn. II K 177/12), zmienionym wyrokami Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. II AKa 121/14 oraz z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II AKa 201/15 i wymierzającym skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r. oraz od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 08 lutego 2016 r.; skazany wykonał w całości orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności w okresie od 14 listopada 2016 r., godz. 14:28 do 12 lipca 2017 r., godz. 14:28;

7.  Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II K 2/15, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. II AKa 63/17, za przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 w zb. z art. 58 ust. 1 w zb. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, popełnione w okresie od lutego 2010 r. do połowy marca 2011 r., na karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 450 (czterystu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł; skazany nie wykonał dotąd orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności;

8.  Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18, którym rozwiązano karę łączną 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27 maja 2016 r. (sygn. II K 48/16) i połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone:

wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym wyrokami Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 (wymienione w punktach 5a, b, c) oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. akt II K 2/15, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017r., sygn. II AKa 63/17, (wymienionym w pkt 7) orzekając wobec M. S. karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności; przy czym początek kary przypada na 11 maja 2018 r.

9.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 za przestępstwa:

a)  z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 7 sierpnia 2016 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności,

b)  z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 października 2016 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego jednostkowych kar pozbawienia wolności z ppkt a i b, orzeczono karę łączną 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt VII Ka 542/18 w ten sposób, że karę za czyn z pkt a) złagodzono do 6 miesięcy pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 1 (jeden) rok i 2 (dwa) miesiące pozbawienia wolności.

W opinii o skazanym wskazano, że zachowanie M. S. można ocenić jako przeciętne. Wobec niego sześciokrotnie sporządzono wniosek o wymierzenie kary dyscyplinarnej i kilkanaście razy był nagradzany kodeksowo. M. S. karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania, wykazuje motywację i chęć do realizacji zadania z niego wynikającego.

dowód: odp. wyroku II K 7/18 Sądu Okręgowego w Olsztynie (k. 7-9), obliczenie kary (k. 10), karta karna (k. 11-13), odp. wyroku II K 115/17 Sądu Rejonowego w Bartoszycach (k. 17-18), odp. wyroku VII Ka 542/18 Sądu Okręgowego w Olsztynie (k. 19), opinia o skazanym wraz z informacją o pobytach i orzeczeniach (k. 39-43), odp. wyroku II K 2/15 Sądu Okręgowego w Olsztynie (k. 53-67), odp. wyroku II AKa 63/17 Sądu Apelacyjnego w Białymstoku (k. 68-69), akta Sądu Okręgowego w Olsztynie II K 7/18, akta Sądu Okręgowego w Olsztynie II K 115/17.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W ocenie tutejszego Sądu odnośnie M. S. zaistniały przesłanki do wydania wyroku łącznego.

W pierwszej kolejności, z uwagi na nowelizację ustawy Kodeks karny, która swym zakresem obejmowała również przepisy dotyczące zasad orzekania kary łącznej, omówienia wymaga zastosowanie właściwych przepisów prawa. Tak więc art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) stanowi, że przepisów rozdziału IX k.k. w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Zatem przepis ten „wyłączył” stosowanie przepisów rozdziału IX k.k. w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym, do spraw w których połączeniu podlegałyby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r., to jest przed dniem 01 lipca 2015 r.

Należy zauważyć, że wobec wydania wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Olsztynie

w dniu 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18 (w którym rozstrzygano kwestię łączenia kar orzeczonych wyrokami wymienionymi w pkt 1-7 komparycji niniejszego wyroku), a następnie wyroku Sądu Rejonowego w Bartoszycach w dniu 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 za przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 7 sierpnia 2016 r. oraz z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 października 2016 r. połączenie kar jest możliwe tylko na aktualnie obowiązujących przepisach.

Zgodnie z art. 85 k.k.: Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną (§ 1); Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 (§ 2); Jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu (§ 3 ). Karę łączną orzeczoną w sprawie II K 7/18 sprawca zaczął odbywać w dniu 11 maja 2018 r., godz. 14:10. Z kolei w sprawie II K 115/17 przestępstwa popełnione zostały w dniu 7 sierpnia 2016 r. oraz w dniu 29 października 2016 r. W obu sprawach wymierzono kary pozbawienia wolności. Dlatego w pkt I wyroku połączono kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt VII Ka 542/18.

Określając wymiar orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Należy nadmienić, że art. 86 § 4 k.k. wskazywał, że zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna. Jednakże wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 858), sygn. K 14/17, który wszedł w życie 9 maja 2019 r. orzeczono, że: „Art. 86 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. z 2018 r. poz. 1600, ze zm.) w zakresie, w jakim różnicuje sytuacje osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od osób, co do których ta instytucja zastosowania nie miała, w ten sposób, że umożliwia w stosunku do tej pierwszej kategorii osób podwyższenie dolnej granicy kary łącznej, a także orzeczenie kary rodzajowo surowszej, tj. kary 25 lat pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej”. Gdyby dalej obowiązywał art. 86 § 4 k.k. to wobec M. S. dolna granica możliwej do orzeczenia wobec niego kary łącznej wynosiłaby 7 lat pozbawienia wolności ponieważ taką karę orzeczono wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18, a maksymalną karę łączną można by orzec w wymiarze 8 lat i 2-óch miesięcy pozbawienia wolności. Obecnie dalej podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne (art. 85 § 2 k.k.). Jednakże zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Czyli trzeba brać pod uwagę kary wymierzone za poszczególne przestępstwa. Zatem można połączyć kary łączne, ale przy wymiarze kary trzeba brać pod uwagę kary wymierzone za poszczególne przestępstwa. Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie II K 7/18, połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone:

1. wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym wyrokami Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15:

- za przestępstwo z art. 191 § 1 kk w zb. z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 16 marca 2011 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

- za przestępstwo z art. 258 § 3 kk na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

2. wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II K 2/15, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. II AKa 63/17, za przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 w zb. z art. 58 ust. 1 w zb. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk na karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Natomiast wyrokiem Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 115/17 orzeczono kary za przestępstwa:

- z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności

- z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z art. 86 § 1 k.k. dolna granica możliwej do orzeczenia kary łącznej wynosi 4 lata i 6 miesięcy, a maksymalnie można orzec karę łączną w wysokości 11 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Należy również nadmienić, że na gruncie art. 585 KPK przed 1.7.2015 r. pojawił się problem związania wcześniejszym wyrokiem łącznym w zakresie kary. Istniały dwa stanowiska. Pierwsze, głoszące, że kara łączna nie może stwarzać większych dolegliwości od tych, które wiązałyby się z kolejnym wykonaniem poszczególnych wyroków, a uprzednio orzeczone kary łączne nie są pozbawione znaczenia ze względu na stan powagi rzeczy osądzonej, czy też pozostawienie „śladu” poprzedniej kary łącznej, istotnego dla kształtowania w wyroku łącznym nowych granic kary łącznej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2004 r., V KK 50/04, L.). Drugie, że: „Wymiar kar łącznych w wyrokach objętych wyrokiem łącznym nie wyznacza ustawowych granic minimum i maksimum, w jakich sąd może orzec nową karę łączną, gdyż z mocy art. 575 KPK kary łączne orzeczone wcześniejszymi wyrokami ulegają rozwiązaniu. Tym samym więc granice nowej kary łącznej, która ma zostać orzeczona, określa przepis art. 86 § 1 KK i każde kolejne postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego za podstawę orzekania kary łącznej przyjmuje wyłącznie kary wymierzone za poszczególne przestępstwa, z uwzględnieniem, że poprzednio orzeczona kara łączna utraciła moc, jak przewiduje to przepis art. 575 § 1 KPK” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2010 r., II KK 156/10, L.). Należy przychylić się do drugiego stanowiska, bowiem z wyraźnego brzmienia przepisu wynika, że z chwilą uprawomocnienia się nowego wyroku łącznego, poprzedni wyrok łączny traci moc (art. 575 § 1 k.p.k.).

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Zatem istnieje możliwość wymierzenia kary łącznej w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Jednocześnie w orzecznictwie wskazuje się, że „niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia, a priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 12 lipca 2018 r., II AKa 133/18, Lex) oraz, że: „Zastosowanie zasady absorbcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 9 maja 2001 r., II AKa 63/01, Lex).

Nie zawsze orzeczenie kary łącznej ma też przynieść skazanemu korzyść, co podkreślił Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 20 września 2001 r. (II AKa 154/01, Lex) stwierdzając, że „Warto nadmienić również, iż orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Wymiar kary łącznej zależy od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji”. Co do zasady absorbcji wypowiadano się wielokrotnie w orzecznictwie. Należy wskazać, że przepisy prawa karnego materialnego nie zawierają nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorbcji w odniesieniu do każdego skazanego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2000 r., IV KKN 39/99, Lex). Uznano też, że: „Zasadę absorpcji stosuje się, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem w liczbie nie więcej jak dwa, wskazują na bliską więź przedmiotową i podmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 marca 2001 r., II AKa 59/01, Lex).

Natomiast zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Odnośnie do tego przepisu w orzecznictwie wskazano, że „Decydując o ostatecznym kształcie kary łącznej sąd winien, zgodnie z art. 85a k.k., brać pod uwagę przede wszystkim dyrektywy prewencji indywidualnej oraz generalnej. Jako że przepis ten nie zawiera enumeratywnego katalogu przesłanek decydujących o wymiarze kary łącznej, to użycie zwrotu >>przede wszystkim<< pozwala uwzględnić relacje zachodzące pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, które sprowadzają się do łączącego je związku przedmiotowo-podmiotowego oraz dzielących je odstępów czasowych, tak aby orzeczona kara łączna zawierała w sobie całościową ocenę przestępczej działalności skazanego i we właściwy sposób miarkowała zastosowaną wobec niego represję karną. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa objęte tym wyrokiem” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 24 maja 2018 r., II AKa 49/18, Lex).

Wymierzając karę łączną M. S., Sąd miał na uwadze przede wszystkim to, że skazany dopuścił się przestępstw o odmiennym przedmiocie ochrony, tj. przestępstw przeciwko zdrowiu, wolności, porządkowi publicznemu, a także z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie bez znaczenia jest też ilość popełnionych czynów zabronionych i okoliczność, że skazany był już wielokrotnie karany. Niewątpliwie świadczy to o jego lekceważącej postawie wobec obowiązującego porządku prawnego. Nie ma też bliskiej zwartości czasowej pomiędzy popełnionymi czynami, za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 9 kwietnia 2018 r. (przestępstwa popełnione w dniu 7 sierpnia 2016 r. oraz w dniu 29 października 2016 r.), a czynami, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 (przestępstwa popełnione: w okresie od lipca 2010 r. do dnia 07 października 2010 r., w dniu 16 marca 2011 r., w okresie od czerwca 2010 r. do 16 marca 2011 r.) oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II K 2/15, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. II AKa 63/17 (czyny popełnione w okresie od lutego 2010 r. do połowy marca 2011 r.). Przerwa w popełnianiu kolejnych przestępstw wynosi ponad 5 lat. Z kolei można mówić o więzi czasowej pomiędzy czynami, za które M. S. został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II K 177/12, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt II AKa 121/14 oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II AKa 201/15 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II K 2/15, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. II AKa 63/17. Sąd wziął pod uwagę też opinię o skazanym, którą ocenić można jako pozytywną z uwagi na fakt, że wyżej wymieniony był kilkanaście razy nagradzany kodeksowo, a karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania, wykazując motywację i chęć do realizacji zadania z niego wynikającego.

Zestawienie wszystkich powyżej wskazanych czynników skutkowało więc wymierzeniem kary łącznej 7 (siedem) lat i 9 (dziewięć) miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta zdaniem Sądu jest jak najbardziej adekwatna, uwzględniająca cele kary, które to ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzebę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara ta uwzględnia zarówno związek przedmiotowo-podmiotowy zachodzący pomiędzy poszczególnymi przestępstwami oraz poziom resocjalizacji skazanego. Należy nadmienić, że gdyby orzec karę w niższym wymiarze, oznaczałoby to tylko swoiste premiowanie przestępczej (różnorodnej i rozciągniętej w czasie) działalności skazanego.

Jednocześnie na podstawie art. 577 k.p.k., w punkcie II na poczet orzeczonych kar łącznych Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego w sprawie Sygn. akt II K 7/18 Sądu Okręgowego w Olsztynie od dnia 16 marca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2011 r., od dnia 28 kwietnia 2013 r. do dnia 08 lutego 2016 r. oraz od dnia 14 listopada 2016 r., godz. 14:28 do dnia 12 lipca 2017 r., godz. 14:28.

Stosując natomiast treść art. 576 § 1 k.p.k. Sąd w punkcie III wyroku łączone wyroki w części nie objętej wyrokiem łącznym, pozostawił do odrębnego wykonania, zaś na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie postępowanie umorzył (punkt IV wyroku).

W punkcie V wyroku Sąd zwolnił skazanego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., biorąc pod uwagę jego sytuację majątkową i zarobkową.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować;

2.  O.. wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć: skazanemu i jego obrońcy

3.  za 14 dni lub z apelacją.

O., dn. 09 września 2019 r.