Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 40/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

S. M.

1.  W dniu 22 sierpnia 2019 r. w L. gm. K. oraz S. gm. K., posiadał wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii znaczną ilość środków odurzających z grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste, w ilości 151,78 gramów netto oraz substancje psychotropowe w postaci 25 sztuk tabletek zawierających w swoim składzie chlorowodorek MDMA - tj. przestępstwa z art. art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

tj. art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( w miejsce punktów I i II aktu oskarżenia)

2.  w dniu 3 sierpnia 2019 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślonym miejscu dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski,

tj. o czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (od niniejszego zarzutu oskarżony został uniewinniony)

3.  w bliżej nieustalonym dniu w czerwcu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na ternie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. o czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (od niniejszego zarzutu oskarżony został uniewinniony)

4.  w bliżej nieustalonym dniu, we wrześniu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. o czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu (od niniejszego zarzutu oskarżony został uniewinniony)

5.  w bliżej nieustalonym dniu w grudniu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. o czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (od niniejszego zarzutu oskarżony został uniewinniony)

6.  w bliżej nieustalonym dniu, na przełomie marca / kwietnia 2019 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieustalonym miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. o czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (od niniejszego zarzutu oskarżony został uniewinniony)

7.  w okresie od czerwca 2018r do sierpnia 2019r. w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem w różnych miejscach, głównie w miejscowościach S., K., S. i K. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, w celu osiągniecia korzyści majątkowej odpłatnie udzielał osobom pełnoletnim oraz małoletnim środki odurzające grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz substancje psychotropowe w postaci – tzw. kryształów oraz tabletek zawierających w swoim składzie chlorowodorek MDMA należący do grupy I-P, i tak udzielił :

-A. G. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych:

-D. S. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę o najmniej 600,00 złotych;

-M. P. co najmniej 50 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 1.500,00 złotych;

-P. N. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-P. T. co najmniej 25 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 750,00 złotych;

-S. B. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-M. S. (1) co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 300,00złotych;

-K. P. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-P. M. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych oraz substancję psychotropową tzw. kryształy o wadze co najmniej 5 gramów z łączną kwotę 250,00 zł;

-A. G. (2) co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-małoletniemu P. S. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-S. T. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-A. K. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę 900,00 złotych;

-P. S. (2) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-P. P. co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 300,00 złotych;

-D. J. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-małoletniemu J. K. (1) co najmniej 7 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 280,00 zł;

-Z. K. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 1 200,00 zł;

-H. K. co najmniej 4 gramy środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste na kwotę co najmniej 100,00 zł oraz 2 tabletki o nieustalonej masie zawierających w swoim składzie chlorowodorek (...) zaliczany do substancji psychotropowych grupy I-P za łączną kwotę 60,00 zł,

-K. J. co najmniej 80 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 2400,00 złotych;

-K. S. co najmniej 8 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 320,00 złotych;

-W. K. co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 500,00 złotych;

- P. B. co najmniej 3 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 75,00 złotych;

-J. S. (1) co najmniej 5 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 200,00 złotych;

- B. T. co najmniej 1 gram środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 40,00 zł;

-R. N. co najmniej trzykrotnie substancji psychotropowej tzw. kryształów o nieustalonej wadze za łączną kwotę 150,00 zł,

tj. z art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i 59 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk

8.  w bliżej nieustalonych dniach, w okresie od czerwca 2018r. do sierpnia 2019r. w krótkich odstępstwach czasu, z góry powziętym zamiarem w S., S. województwa (...) wbrew przepisom ustawy udzielił ustalonym osobom w tym małoletnim środków odurzających grupy I-N i IV – N w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany o nieustalonej ilości w tym

-P. T. co najmniej dwukrotnie w nieustalonej ilości

-S. B. (2) co najmniej dwadzieścia razy w nieustalonej ilości

-małoletniemu J. K. (1) co najmniej dziesięć razy w nieustalonej ilości

-P. P. co najmniej jeden raz w nieustalonej ilości

-Z. K. co najmniej dwadzieścia razy w nieustalonej ilości

-Małoletniemu P. S. (1) co najmniej dwa razy w nieustalonej ilości

-K. J. co najmniej jeden raz w nieustalonej ilości

-A. G. (1) co najmniej trzykrotnie w nieustalonej ilości poprzez jej wspólne wypalenie

tj. art. 58 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W czerwcu 2018 roku oskarżony S. M. zaczął nabywać od nieustalonej osoby / osób na terenie Polski środki odurzające w postaci marihuany. Chciał w ten sposób pozyskać środki finansowe, które przeznaczał na swojej potrzeby, w tym na nabycie kolejnych partii narkotyków, które częściowo zażywał sam, a częściowo rozprowadzał zarówno wśród osób pełnoletnich jak i małoletnich. Część odbiorców była znajomymi oskarżonego, częściowo zaś kontaktowały się z nim osoby, które dowiedziały się, że oskarżony zajmuje się tym procederem. Zainteresowani kupnem narkotyków porozumiewali się z nim za pośrednictwem aplikacji (...) oraz wiadomości SMS i w ten sposób ustalali miejsce i ilość oraz rodzaj środków, jakie miały być im sprzedane. S. M. umawiał się ze swoimi odbiorcami głównie w miejscowościach S., K., S. i K.. W ten sposób do sierpnia 2019 roku odpłatnie udzielił środki odurzające grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz substancje psychotropowe w postaci – tzw. kryształów oraz tabletek zawierających w swoim składzie chlorowodorek MDMA należący do grupy I-P następujących osobom:

-A. G. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych:

-D. S. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę o najmniej 600,00 złotych;

-M. P. co najmniej 50 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 1.500,00 złotych;

-P. N. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-P. T. co najmniej 25 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 750,00 złotych;

-S. B. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-M. S. (1) co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 300,00złotych;

-K. P. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-P. M. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych oraz substancję psychotropową tzw. kryształy o wadze co najmniej 5 gramów z łączną kwotę 250,00 zł;

-A. G. (2) co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-małoletniemu P. S. (1) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-S. T. co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-A. K. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę 900,00 złotych;

-P. S. (2) co najmniej 20 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 600,00 złotych;

-P. P. co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 300,00 złotych;

-D. J. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 900,00 złotych;

-małoletniemu J. K. (1) co najmniej 7 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 280,00 zł;

-Z. K. co najmniej 30 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 1 200,00 zł;

-H. K. co najmniej 4 gramy środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste na kwotę co najmniej 100,00 zł oraz 2 tabletki o nieustalonej masie zawierających w swoim składzie chlorowodorek (...) zaliczany do substancji psychotropowych grupy I-P za łączną kwotę 60,00 zł,

-K. J. co najmniej 80 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 2400,00 złotych;

-K. S. co najmniej 8 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 320,00 złotych;

-W. K. co najmniej 10 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 500,00 złotych;

- P. B. co najmniej 3 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 75,00 złotych;

-J. S. (1) co najmniej 5 gramów środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za łączną kwotę co najmniej 200,00 złotych;

- B. T. co najmniej 1 gram środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 40,00 zł;

-R. N. co najmniej trzykrotnie substancji psychotropowej tzw. kryształów o nieustalonej wadze za łączną kwotę 150,00 zł.

Zeznania A. G. (1)

247-248

Zeznania D. S.

263-264

Zeznania M. P.

101-102

Zeznania P. N.

108-109

Zeznania P. T.

111-112

Zeznania S. B. (1)

114-115

Zeznania M. S. (2)

72-73

Zeznania K. P.

180-181

Zeznania P. M.

199-200

Zeznania A. G. (2)

260-261

Zeznania P. S. (1)

144-145, , 545

Odpis aktu urodzenia

309

Zeznania S. T.

69-71

Zeznania A. K.

172-173

Zeznania P. S. (2)

141-142

Zeznania P. P.

132-133

Zeznania D. J.

240-241

Zeznania J. K. (1)

119-120, 455

Odpis aktu

308

Zeznania Z. K.

135-136, 540

Zeznania H. K.

138-139

Zeznania K. J.

154-155

Zeznania K. S.

159-160

Zeznania W. K.

169-170

Zeznania P. B.

183-184

Zeznania J. S. (2)

210-211

Zeznania B. T.

220

Zeznania R. N.

251-252

Wyjaśnienia oskarżonego S. M.

77-79, 86-87, 295-296, 364-365

Protokół przeszukania telefonu wraz z materiałem poglądowym

27-67

31.  W okresie od czerwca 2018r. do sierpnia 2019r. w S. i S. S. M. nieodpłatnie udzielił środków odurzających grupy I-N i IV – N w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany poprzez jej wspólne wypalenie:

-P. T. co najmniej dwukrotnie w nieustalonej ilości,

-S. B. (2) co najmniej dwadzieścia razy w nieustalonej ilości,

-małoletniemu J. K. (1) co najmniej dziesięć razy w nieustalonej ilości,

-P. P. co najmniej jeden raz w nieustalonej ilości,

-Z. K. co najmniej dwadzieścia razy w nieustalonej ilości,

-małoletniemu P. S. (1) co najmniej dwa razy w nieustalonej ilości,

-K. J. co najmniej jeden raz w nieustalonej ilości,

-A. G. (1) co najmniej trzykrotnie w nieustalonej ilości.

P. S. (1) (ur. (...)) i J. K. (1) (ur. (...)) w chwili opisywanych zdarzeń nie byli pełnoletni.

Zeznania P. T.

111-112

Zeznania S. B. (1)

114-115

Zeznania J. K. (1)

119-120, 455

Zeznania P. P.

132-133

Zeznania Z. K.

135-136, 540

Zeznania P. S. (1)

144-145, 545

Zeznania K. J.

154-155

Zeznania A. G. (1)

247-248

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. M.

77-79, 86-87, 295-296

Wyjaśnienia oskarżonego S. M.

364-365

Protokół przeszukania telefonu wraz z materiałem poglądowym

27-67

Odpisy skrócone aktów urodzenia

308,309

43.  W dniu 22 sierpnia 2019 roku w L. oskarżony S. M. został zatrzymany do kontroli drogowej. W jego samochodzie V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) funkcjonariusze ujawnili środki odurzające z grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste, w ilości 0,47 gramów netto. Oskarżony został zatrzymany i przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w K.. W tym samym dniu dokonano przeszukania jego pomieszczeń mieszkalnych w miejscowości S., gdzie znaleziono środki odurzające z grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste, w ilości 151,31 gramów netto oraz substancje psychotropowe w postaci 25 sztuk tabletek zawierających w swoim składzie chlorowodorek MDMA.

Z zabezpieczonych środków w postaci ziela konopi innych niż włókniste można było uzyskać około 151 porcji handlowych narkotyków lub około 1810 dawek efektywnie działających.

Protokół przeszukania osoby wraz ze spisem i opisem rzeczy

2-4

Protokół zatrzymania osoby

91-92

Protokół przeszukania samochodu

5-6

Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych

7-10

Protokół oględzin wraz z materiałem poglądowym

18-24

Opinia biegłego z zakresu chemii

202-209, 456-457

Opinia biegłych z katedry i Zakładu Medycyny Sądowej UM w Łodzi

557-559

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. M.

77-79, 86-87, 295-296,

Wyjaśnienia oskarżonego S. M.

364-365

52.  Oskarżony S. M. ma 26 lat. Zdobył wykształcenie zawodowe – mechanik pojazdów samochodowych. Zatrudniony jest obecnie w firmie (...) w K. w charakterze kierowcy, z tego tytułu osiąga dochód w wysokości ok. 2500 złotych. Kawaler, nie ma nikogo na utrzymaniu, bez majątku, niekarany.

W okresie objętym zarzutami pracował jako kierowca, w systemie tygodniowym, miał w miarę stałe stale godziny pracy, nie wyjeżdżał za granicę poza jednym wyjątkiem (tj. do Niemiec w ramach podróży służbowej trwającej 1 tydzień w lipcu 2019r.)

karta karna

191,253, 353-354

Wyjaśnienia oskarżonego S. M.

364-365

Świadectwo pracy wraz z kartą pracy i wykresami tygodniowymi oraz rozliczeniami

Wykres tygodniowy

fotografia

Korespondencja

Zeznania świadka W. W.

446-449

479

481-536

372-374

379

380-440

454-455

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

283-284

Dane osobopoznawcze

363

55.  Oskarżony S. M. zaczął używać środków psychoaktywnych takich jak marihuana czy ecstasy w sposób szkodliwy na skutek sytuacji osobistej i problemów życiowych (w tym samobójstwa partnerki życiowej). Po zatrzymaniu w niniejszej sprawie podjął leczenie. Obecnie omawianych środków nie przyjmuje, uczestniczy w spotkaniach w Punkcie Konsultacyjnym ds. Narkomanii w M. (...) w K. mających na celu wspieranie w utrzymywaniu abstynencji od substancji psychoaktywnych oraz w spotkaniach psychoedukacyjnych motywujących do zmiany zachowania.

Kwestionariusz zebrania informacji przez specjalistę terapii uzależnień

297-305

Zaświadczenie

556

Wyjaśnienia oskarżonego S. M.

364-365

Zeznania świadka W. W.

454-455

0.1.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. M.

- w dniu 3 sierpnia 2019 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślonym miejscu dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski,

tj. czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2025 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

- w bliżej nieustalonym dniu w czerwcu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na ternie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2025 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

-w bliżej nieustalonym dniu, we wrześniu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2025 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

- w bliżej nieustalonym dniu w grudniu 2018 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieokreślony miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2025 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

- w bliżej nieustalonym dniu, na przełomie marca / kwietnia 2019 roku, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuany o wadze co najmniej 200 gramów brutto, w ten sposób, że na terenie Holandii, w bliżej nieustalonym miejscu, dokonał ich nabycia od nieustalonej osoby, a następnie ich przemieszczenia z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski

tj. czyn z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2025 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Nie udowodniono, że oskarżony dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia od nieustalonej osoby środków odurzających na terenie Holandii, a następnie ich przemieszczenia z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez przejście graniczne w Ś. na terytorium Polski.

Zaświadczenie wraz z dokumentacją o czasie pracy

446-449

Oświadczenie

479

Świadectwo pracy wraz z kartą pracy i wykresami tygodniowymi oraz rozliczeniami

481-536

Wykres tygodniowy

372-374

fotografia

379

Korespondencja

380-440

Zeznania świadka W. W.

454-455

2. OCena DOWOdów

0.1.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt. 1.1.

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-3

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów w sposób zgodny z opisanym powyżej stanem faktycznym sąd uznał za wiarygodne. Znajdują one bowiem potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie w szczególności – w zeznaniach świadków, którym oskarżony udzielał odpłatnie i nieodpłatnie środków odurzających oraz substancji psychotropowych. Zarówno oskarżony jak i świadkowie, których zeznania sąd uznał za wiarygodne, w sposób spójny wskazywali, że dochodziło do spotkań we wskazanych miejscach (m. in. na stacji benzynowej) w trakcie których S. M. sprzedawał im przedmiotowe substancje. Również świadkowie P. T., S. B. (1), J. i K., P. P., Z. K., P. S. (1), K. J. oraz A. G. (1) wskazali, że oskarżony udzielał im nieodpłatnie marihuany, którą wspólnie konsumowali poprzez wypalenie. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków korespondują także z przedłożonymi wydrukami rozmów prowadzonych za pośrednictwem aplikacji (...) z których wynika, że wyżej wymienieni kontaktowali się i ustalali terminy i miejsca spotkań.

1.1.1-3

Zeznania świadków A. G. (1), D. S., M. P., P. N., P. T., S. B. (1), M. S. (2), K. P., P. M., A. G. (2), P. S. (1), S. T., A. K., P. S. (2), P. P., D. J., J. K. (1), Z. K., H. K., K. J., K. S., W. K., P. B., J. S. (2), B. T., R. N., W. W..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków, pokrywają się one bowiem z wyjaśnieniami oskarżonego odnośnie miejsc gdzie oskarżony sprzedawał im środki odurzające i substancje psychotropowe, ich ilości i sposobu nawiązywania kontaktu z oskarżonym, jak również wspólną konsumpcję – palenie marihuany. Zeznania świadka W. W. będącej partnerką oskarżonego, Sąd uznał za wiarygodne albowiem pokrywają się one z dokumentacja od pracodawców oskarżonego, dokumentacją zdjęciową, wydrukami wiadomości itp.

Drobne rozbieżności w zeznaniach świadków- np. co do ilości uzyskanego narkotyku czy dat jego przyjmowania uzasadnione są upływem czasu, sposobem formułowania pytań przez przesłuchujących a tym samym znajdują potwierdzenie w zasadach logiki i doświadczenia życiowego.

1.1.3

Opinia biegłego z zakresu chemii

Opinię sad uznał za wiarygodną albowiem udzieliła odpowiedzi na pytania dotyczące określenia rodzaju środków zabezpieczonych w dniu 22 sierpnia 2019 roku u oskarżonego S. M.. Nie była w toku postępowania kwestionowana. Brak jest podstaw do uznania, iż biegła nie dysponowała wymagana wiedzą.

1.1.3

Opinia biegłych z katedry i Zakładu Medycyny Sądowej UM w Łodzi

Biegli w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości sformułowali jasne i kategoryczne wnioski, odpowiadając na pytania dotyczące rodzaju (klasyfikacji) i wagi ujawnionych u oskarżonego narkotyków, jak i ustalenie porcji tego typu narkotyku. Sąd uznał wymienioną opinię za w pełni wiarygodną i podzielił w całej rozciągłości wnioski z niej płynące, uznając, że została ona sporządzona rzetelnie i obiektywnie, przez osoby posiadające wiedzę fachową.

1.1.1-5

Dokumenty dołączone do akt sprawy

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem wystawione zostały przez uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji. Ich zgodność z prawda nie była kwestionowana. Protokoły zatrzymań, przeszukań, dokumentacja zdjęciowa potwierdza w istocie okoliczności nie kwestionowane przez oskarżonego. Wraz z zeznaniami świadków dokument dołączone do akt sprawy tworzą pełen obraz wydarzeń.

1.1.1.4

karta karna

Okoliczności niekwestionowane, wynikające z uzupełniających się w tej mierze dowodów dokumentarnych, w tym urzędowych tam przedstawionych.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1-2

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego (złożone w postępowaniu przygotowawczym) - w zakresie w jakim podawał, że środki odurzające grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste- marihuanę nabywał na terenie Holandii, a następnie dokonywał ich przemieszczenia na terytorium Polski.

Podczas pierwszego przesłuchania S. M. podał, że marihuanę nabywał w Holandii, następnie zaś przewoził ją do Polski. Oskarżony konsekwentnie podtrzymywał te wyjaśnienia w toku kolejnych przesłuchań. Na rozprawie dopiero wyjaśnił, że uprzednio błędnie założył, iż za przewóz narkotyków z Holandii grozić mu będzie mniejsza odpowiedzialność karna ponieważ w Holandii zakup narkotyków jest legalny. Co w jego ocenie powodować miało złagodzenie czy wyłączenie odpowiedzialności karnej w Polsce. Z uwagi zaś na bezpieczeństwo swoje i rodziny obawiał się podać, od kogo kupił te środki w Polsce ( i nadal się obawia- odmawiając udzielania jakichkolwiek informacji w omawianym zakresie). Dopiero po konsultacji z prawnikiem przed terminem pierwszej rozprawy dowiedział się o zagrożeniu karą wynikającym z wewnątrzwspólnotowego nabycia marihuany.

Zestawiając powyższe argumenty z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, sąd uznał, że pierwotna argumentacja oskarżonego była w istocie jedynie próbą obrony, której nieudolność wynikała z braku wiedzy na temat zagrożeń wynikających z przemieszczenia narkotyków z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. Przedłożone do akt sprawy wydruki z urządzenia rejestrującego aktywność kierowcy, czyli okresy jego jazdy, dyżuru (oczekiwania) i odpoczynku - tachografu - korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego złożonymi przed sądem, bowiem z tych zapisów wynika, że oskarżony nie byłby praktycznie w stanie przemieścić się we wskazanych okresach na teren Holandii, nabyć tam narkotyki i wrócić do Polski. Fakt przebywania na terytorium Polski potwierdzają także informacje od pracodawców, z których wynika, ze oskarżony był zatrudniony w systemie codziennym i nie wykonywał czynności służbowych poza krajem. Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach partnerki oskarżonego – W. W., która wskazywała, że oskarżony nie wyjeżdżał na dłuższe okresy – podała, że wychodził do pracy i tego samego dnia wracał, oraz że miała z nim systematyczny kontakt. Z powyższymi zeznaniami spójne pozostają również wydruki korespondencji wyżej wymienionych jaką prowadzili poprzez aplikację (...) oraz fotografia oskarżonego opatrzona datą 3 sierpnia 2019 roku i wykonana przez jego dziewczynę (obrazująca oskarżonego leżącego na kanapie w mieszkaniu W. W.), z której wynika, że oskarżony był wówczas w kraju. Data 3 sierpnia 2019 roku jest datą jaka oskarżony wskazał bezpośrednio po zatrzymaniu- jako termin zakupu ostatniej partii towaru i konsekwentnie ją w toku postepowania podtrzymywał, także na rozprawie. W tym zakresie oskarżony wyjaśnił, że w omawianym dniu przebywał w mieszkaniu swojej partnerki, wyszedł jedynie na chwilę w celu pozyskania partii narkotyków , o czym W. W. nie wiedziała. Co do wydruków z aplikacji (...) zauważyć należy, iż zabezpieczone w toku postępowania zapiski wskazują na ustalanie pomiędzy oskarżonym i jego dziewczyną bieżących spraw życia codziennego.

1.1.1-2

Zeznania świadków M. P., D. T., D. P. i D. R.

Sąd nie dał wiary świadkom w zakresie w jakim wskazywali, że nie nabywali od oskarżonego odpłatnie ani też nieodpłatnie środków odurzających i substancji psychotropowych. Przeczą temu zarówno wiarygodne w tej mierze wyjaśnienia S. M., jak i zeznania pozostałych świadków, a także wydruki korespondencji prowadzonej za pośrednictwem aplikacji (...).

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1, 3,4

S. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pkt 1 sentencji

Działanie przestępcze, o którym stanowi art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, polega na niezgodnym z ustawą posiadaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych, tj. środków i substancji wymienionych w załączniku do przedmiotowej ustawy. Przez posiadanie należy rozumieć faktyczne, choćby krótkotrwale władztwo nad rzeczą. Występuje ona zarówno wtedy, kiedy chodzi o dysponowanie środkiem narkotycznym dla własnej konsumpcji, jak i w związku z chęcią wprowadzenia go do obrotu, przy czym ilość środka odurzającego musi pozwalać na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (tak SN w wyroku z 28 października 2009 r., I KZP 22/09 oraz w wyroku z dnia 11 marca 2010 r., IV KK 432/09). Czynność sprawcza określona w art. 62 ustawy jest realizowana "wbrew przepisom ustawy", jeżeli pozostaje w sprzeczności z dopuszczalnymi ustawą zrachowaniami, związanymi z dozwolonym posiadaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Przedmiotem ochrony jest w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych – życie i zdrowie publiczne, jak również życie i zdrowie konkretnej osoby.

Zgodnie z art. 62 ust 2 powołanej ustawy kto posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe w znacznej ilości podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Obowiązujące przepisy prawa nie określają co należy rozumieć przez „znaczną ilość środków odurzających”. Lukę te wypełnia orzecznictwo stojąc na stanowisku, iż punktem odniesienia do określenia znacznej ilości środków odurzających jest ilość porcji, którą można uzyskać z materiału dowodowego ustalonego w sprawie. Przy określeniu ilości dawek nie bierze się pod uwagę wyłącznie objętości czy wagi ew. narkotyków, ale ilość substancji czynnej, która umożliwia odurzenie określonej ilości osób (por: II AKa 168/17 - wyrok SA Warszawa z dnia 04-08-2017). Jak wyliczył biegły w niniejszej sprawie z substancji zabezpieczonych u oskarżonego można wykonać co najmniej 1810 porcji niezbędnych do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania środka odurzającego. W tym miejscu zauważyć należy, iż w toku postępowania dokonano dokładnych obliczeń co do masy zabezpieczonego materiału dowodowego oraz określono wartość stężeń substancji czynnych – mimo, iż konieczności tak wnikliwej analizy nie przewiduje nawet Sąd Najwyższy (zob. teza postanowienia Izby Karnej z dnia 04-07-2019, w sprawie IV KK 94/19 ). W tym miejscu zauważyć należy, iż zgodnie z obecną linią orzecznictwa do stwierdzenia znacznej ilości środków odurzających wystarczające jest ustalenie, ze sprawca posiadał kilkadziesiąt dawek (zob.II AKa 97/19 - wyrok SA Wrocław z dnia 27-11-2019 ). Kryterium stwierdzenia znacznej ilości narkotyków jest wyłącznie ich ilość, a nie sam rodzaj narkotyku bądź przeznaczenie go na własne potrzeby lub do obrotu. Dla przykładu Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku II AKa 71/17 - z dnia 06-06-2017 r. orzekł ; „Za ilość znaczną Sąd Apelacyjny uznaje aktualnie taką, która wystarczy do zaspokojenia kilkudziesięciu użytkowników, jak to dawniej przyjął Sąd Najwyższy ”. W postanowieniu z dnia 14-07-2011 w sprawie IV KK 127/11 Sąd Najwyższy orzekł : „Znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób.” Analiza orzecznictwa pod omawianym katem prowadzi do konkluzji, iż sądy orzekające w analogicznych sprawach stawały na stanowisku, że znacznie mniejsza ilość porcji niż zabezpieczona u oskarżonego jest wystarczająca do przyjęcia kwalifikacji z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przestępstwo z art. 62 ust. 1-3 można popełnić tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim lub z zamiarem ewentualnym, np. sprawca, nie mając pewności co do rodzaju posiadanych środków, przyjmuje, że może to być środek odurzający, liczy się z możliwością popełnienia przestępstwa i na to się godzi.

Materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie bezsprzecznie wskazuje, iż oskarżony w dniu 22 sierpnia 2019 rok wbrew przepisom ustawy u posiadał znaczną ilość środków odurzających z grupy I-N i IV-N w postaci ziela konopi innych niż włókniste, w ilości 151,78 gramów netto oraz substancje psychotropowe w postaci 25 sztuk tabletek zawierających w swoim składzie chlorowodorek MDMA - substancje znajdujące się w wykazie substancji psychotropowych i środków odurzających stanowiących załącznik do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i tym samym stanowiących substancje, których posiadanie jest zabronione. Posiadanie jest stanem faktycznym, łączącym się z określonym władztwem nad rzeczą, czyli nad środkiem odurzającym lub substancją psychotropową i możliwością rzeczywistego dysponowania rzeczą (wyrok SA w Krakowie 2009-10-22, II AKa 164/09, wyrok SA w Łodzi 2012-10-25, II AKa 222/12). Nie jest istotnym, czy osoba posiadająca substancje zakazane jest ich posiadaczem samoistnym, czy zależnym, jak również nie ma znaczenia długotrwałość ich dzierżenia (wyrok SA w Białymstoku 2010-05-20, II AKa 50/10, wyrok SA w Lublinie 2007-03-13, II AKa 28/07). W związku z powyższym, niezależnie od miejsca przechowywania zakazanych substancji uznać należy (jak w punkcie 1 sentencji), że oskarżony w dniu 22 sierpnia 2019 r. wypełnił ustawowe znamiona „posiadania”. S. M. wiedział o właściwościach posiadanych substancji musiał co najmniej liczyć się z możliwością popełnienia przestępstwa i godzić się na to. Z uwagi na skalę wagową zabezpieczonych narkotyków czyn oskarżonego uznać należało za typ kwalifikowany z art. 62 ust. 2 wymienionej ustawy, gdyż wskazane w opisie czynu ilości wyczerpują pojęcie „znacznej ilości”. Z przeprowadzonej opinii biegłych z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi wynika, że w suszu roślinnym zabezpieczonym u oskarżonego stwierdzono obecność ziela konopi o zawartości THC powyżej 0,2 % (oznacza to, że susz ten, to konopie inne niż włókniste), czyli substancji psychotropowej z grupy II-P, wymienionej na pozycji 37 w Załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych. Łączna masa suszu zabezpieczonego u oskarżonego wynosiła 151,78 g- co daje około 151 zwyczajowych porcji handlowych. Efektywna dawka A9-THC to około 10 mg czystej substancji. W przedmiotowej sprawie zawartość procentowa badanego suszu o masie netto 0,47 g wynosiła 9 % czystego A9-THC, oznacza to, że ilość ta wystarczyłaby na co najmniej 4 dawki efektywne, a suszu o masie netto 150,11g wynosiła 12 % co wystarczyłoby na co najmniej 1801 dawek efektywnych, zaś a suszu o masie netto 1,15g wynosi 5 % co wystarczyłoby na co najmniej 5 dawek efektywnych. Z zabezpieczonego u oskarżonego suszu roślinnego można byłoby zatem łącznie przygotować co najmniej 1810 dawek efektywnych, wywołujących efekt odurzenia. W próbkach przygotowanych z tabletek 25 sztuk tabletek zabezpieczonych u S. M. stwierdzono zaś obecność chlorowodorku MDMA(3,4-Metylenodioksymetamfetamina, ekstazy) - substancji psychotropowej z grupy l-P, wymienionej na pozycji 65. w Załączniku nr 1 do ww. Rozporządzenia.

Pkt 3 sentencji

S. M. w punkcie VIII aktu oskarżenia zarzucono czyn z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Wskazać należy, że oskarżony wypełnił znamiona jednego czynu tj. art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 § 1 k.k. Udostępnianie bowiem środków odurzających, w formie odpłatnej, również sprzedaż substancji psychotropowych stanowiła przejaw działalności oskarżonego będącej w istocie jednym czynem. S. M. działał w wykonaniu z góry przyjętego zamiaru odpłatnego udzielania środków odurzających i substancji psychotropowych, zachowania te kierowane były wobec różnych odbiorców (w tym małoletnich).

Artykuł 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje udzielanie innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, ułatwianie użycia albo nakłanianie do użycia takiego środka lub substancji w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej (niniejsze przestępstwo zagrożone jest karą od roku do lat 10 pozbawienia wolności). Ustęp 2 wzmiankowanego artykułu zawiera typ kwalifikowany omawianego czynu zabronionego – przy czym znamieniem kwalifikującym jest kierowanie czynności sprawczych w stosunku do małoletniego.

Zgodnie z art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W wypadku określonym w § 2 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 3 k.k.).

Stosownie do treści art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Zachowanie oskarżonego z całą pewnością wypełniło znamiona czynności sprawczej omawianego przestępstwa. S. M. miał pełną świadomość tego, że udziela środków odurzających i substancji psychotropowych innym osobom, za co otrzymywał od nich zapłatę. Oskarżony udzielał przy tym środków odurzających osobom młodocianym ( P. S. (1), J. K. (1) – w tym zakresie aktualne pozostają wywody co do punktu 4 wyroku) jak i pełnoletnim.

Sąd dokonał odpowiednich modyfikacji, odnoszących się do opisu zachowań składających się na popełniony przez oskarżonego czyn ciągły tak co do okresu popełniania przestępstwa ( patrz uwagi poniżej) jak i w zakresie ilości sprzedawanych substancji (w tym zakresie zmodyfikowano np. ilość udostępnionego A. K. środka odurzającego, który został wskazany w zarzucie a/o podwójnie oraz przyjęto wersje wynikające z wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków).

Mając na uwadze odmienny stan prawny w chwili orzekania i popełnienia przestępstwa sąd zastosował przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień czynu – zgodnie z dyrektywą art. 4§1 kk.. Odnosi się to min. do braku konieczności zastosowania obowiązującego obecnie art. 57b kk.

Pkt 4 sentencji

W myśl art. 58. ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2020r., poz. 2050) kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Stosownie zaś do ust. 2 wzmiankowanego artykułu jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Użyty w komentowanym przepisie termin „udzielać” należy rozumieć jako: dać, dostarczyć, częstować, dawać, wręczać, udostępnić, użyczyć. Osoba, której udziela się wymienionych środków lub substancji, nie może być abstrakcyjna, tzn. odbiorca musi zostać skonkretyzowany.

Oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu wiedząc, że jest to zachowanie przestępne i mając w pełni zachowaną możliwość swobodnego wyboru, w szczególności zaś zachowania się zgodnego z prawem. W ocenie Sądu takie ustalenia faktyczne obligowały do zakwalifikowania ogółu opisanych powyżej zachowań podejmowanych przezeń we wskazanym okresie, których przedmiotem udzielanie nieodpłatne zakazanych środków– za jeden czyn – w tym polegający na udzielaniu środków małoletnim jak i pełnoletnim.

Wbrew twierdzeniom oskarżonego, nie ulega także wątpliwości, że oskarżony musiał co najmniej godzić się , że sprzedaje i udziela środki odurzające osobom małoletnim. Warto zaznaczyć, że zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa dla uznania winy i sprawstwa oskarżonego nie jest wymagane ustalenie, że w chwili czynu sprawca posiadał jednoznaczną i konkretną wiedzę o tym, iż osoby, którym sprzedaje/ udziela narkotyk, nie mają ukończone lat osiemnastu - wystarczy, że sprawca będzie godził się na taką ewentualność (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 28 maja 2014 r., II AKa 126/14, OSA 2015/8/3-17). Zauważyć przy tym należy, iż oskarżony nie podjął żadnych działań weryfikujących wiek małoletnich zanim udostępnił czy sprzedał im środki odurzające. Nie zadał im nawet pytania o wiek , nie mówiąc o innych możliwościach ustalenia ile lat mieli J. K. czy P. S. w chwili zdarzenia (choćby poprzez zażądanie okazania jakiegokolwiek dokumentu zawierającego datę urodzenia). W tym miejscu zauważyć należy, iż okoliczności podnoszone w toku procesu przez obrońcę dotyczące wyglądu świadków – nie zasługują na akceptację. Ani wygląd zewnętrzny świadków ani zniszczone uzębienie – nie są na tyle charakterystyczne, żeby uzasadniały postawienie tezy o pełnoletności w/w.

Na podstawie wyników przeprowadzonego postępowania dowodowego, koniecznym okazało się dokonanie przez Sąd modyfikacji przypisanych oskarżonemu w punktach 3-4 poprzez określenie czasookresu ich popełnienia. Sąd, opierając się na wyjaśnieniach oskarżonego oraz zeznaniach Z. K., zmienił opis czynu przyjmując, iż do zarówno do odpłatnych, jak i nieodpłatnych transakcji narkotykowych dochodziło w okresie od czerwca 2018 roku do sierpnia 2019 roku. Wbrew stanowisku oskarżyciela publicznego, na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów brak jest podstaw ku temu, aby przyjąć, iż część transakcji miała miejsce wcześniej aniżeli w roku 2018. Wskazać należy, że z zeznań świadków Z. K. oraz P. S. (1), złożonych w toku rozprawy głównej wynika, że wyżej wymienieni świadkowie określili uprzednio - w trakcie przesłuchań w toku postępowania przygotowawczego -w sposób „umowny” i ogólnikowy datę początkową nabywania od oskarżonego narkotyków na sierpień 2017 roku. Chcieli bowiem szybko zakończyć składanie zeznań i nie zastanowili się nad zasadnością wskazanego czasookresu. Redakcja protokołów przesłuchań wskazuje na pewien standardowy sposób formułowania pytań przez przesłuchujących – skutkujący udzieleniem odpowiedzi twierdzących przez świadków na zadawane pytania bez większej ich analizy.

W zakresie dokładnego określenia czasu popełnienia przez oskarżonego przestępstw przypisanych mu w punktach 3-4 wyroku, zestawiając konsekwentne tej mierze wyjaśnienia oskarżonego wraz z twierdzeniami pozostałych świadków, logicznym jest przyjęcie jako daty początkowej czerwca 2018 roku.

Mając na uwadze odmienny stan prawny w chwili orzekania i popełnienia przestępstwa sąd zastosował przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia czynów – zgodnie z dyrektywą art. 4§1 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

------

3.3. Uniewinnienie

2

S. M.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Czyn z art. 55 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2050 z późn. zm.).należy do kategorii przestępstw powszechnych, formalnych, a także wieloodmianowych. Głównym przedmiotem jego ochrony jest monopol przedsiębiorstw wykonujących legalnie przywóz, wywóz, przewóz, wewnątrzwspólnotową dostawę lub wewnątrzwspólnotowe nabycie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych albo słomy makowej. Określenie „wewnątrzwspólnotowe nabycie” oznacza przemieszczenie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych albo słomy makowej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski (art. 4 pkt 33 ustawy). W art. 55 ust. 3 ustawy stypizowano kwalifikowaną postać przestępstwa, będącego zbrodnią w rozumieniu prawa karnego. Znamieniem kwalifikującym w takim przypadku może być, znaczna ilość przywożonych, wywożonych, przewożonych, pochodzących z wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych bądź też słomy makowej, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działanie w celu osiągnięcia korzyści osobistej. Aby doszło do przyjęcia typu kwalifikowanego komentowanego przestępstwa, wystarczy postąpienie przez sprawcę chociażby w jeden z trzech wymienionych sposobów zachowania się.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie winy i sprawstwa oskarżonego w omawianym zakresie.

Na wstępie zauważyć należy, iż oskarżony został zatrzymany w związku z posiadaniem określonej ilości środków odurzających. W/w od początku potwierdził działania sprzeczne z prawem. Opisał sytuację osobistą związaną z popadnięciem w nałóg jak również przyznał się do udzielania nieodpłatnego kolegom środków odurzających oraz do ich sprzedaży na większą skalę – w celu finansowania zakupu narkotyków dla siebie. Okoliczności ujawnione przez oskarżonego pozwoliły na postawienie mu kolejnych zarzutów. Oskarżony początkowo podał, że środki odurzające nabywał w Holandii, przy czym ostatni zakup miął miejsce w dniu 3 sierpnia 2019roku. Następnie w toku rozprawy podtrzymał wszelkie okoliczności poza zakupem marihuany w Holandii. Wyjaśnił przy tym wyczerpująco, iż po zatrzymaniu przez policję chciał zmienić swoje życie, zaprzestać przyjmowania narkotyków i w swoisty sposób rozliczyć się z przeszłością. Dlatego wskazał wszystkie okoliczności związane z szeroko rozumianą dystrybucją narkotyków. Bojąc się jednak o swoje życie oraz życie i zdrowie członków rodziny nie chciał jedynie wskazać „źródła” pochodzenia narkotyków. Podał, że pochodzą one z Holandii aby nie ujawniać osoby, od której nabywał narkotyki i jednocześnie uwiarygodnić swoją historię w tym zakresie. Wydawało mu się bowiem, że skoro posiadanie narkotyków w Holandii jest w określonym zakresie legalne – to twierdzenia co do miejsca zakupu zostaną przyjęte przez organy procesowe. Dopiero przed rozprawą, po kontakcie z obrońcą dowiedział się, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie narkotyków jest zbrodnią i o konsekwencjach, jakie mu w zw. z tym grożą.

W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego są zgodne z logiką i doświadczeniem życiowym oraz znajdują poparcie w zgromadzonym materiale dowodowym. Na wstępie zauważyć należy, iż oskarżony od etapu postępowania dowodowego nie wskazał żadnych, nawet ubocznych okoliczności związanych z zakupem narkotyków na terenie Holandii - ani miejsca zakupu ani okoliczności. W żaden sposób nie uprawdopodobnił faktu ich nabycia poza terytorium RP. W toku postepowania nie zgromadzona jakiegokolwiek dowodu wskazującego na fakt na przeprowadzenia transakcji za granicą.

Z dokumentacji dotyczącej zatrudnienia oskarżonego w charakterze kierowcy, wynika, że oskarżony wykonywał przewozy jedynie na terenie Polski, pracował w systemie codziennym, bywało, że także w soboty, często kończąc o późnych godzinach . Analizując zaś ewidencję czasu pracy jak i wydruki z urządzenia rejestrującego – tachografu wskazać należy, że zasady logiki i doświadczenia życiowego nie pozwalają na kategoryczne i jednoznaczne przyjęcie, że oskarżony miałby możliwość w określonych odstępach czasowych pokonać trasę do Holandii, nabyć tam narkotyki i wrócić do Polski. Przeczy temu również korespondencja oskarżonego z partnerką – W. W., z której wynika, że oskarżony kontaktował się z w/w w sprawach związanych z codziennym funkcjonowaniem a rodzaj zapisków wyklucza fakt przebywania za granicą ( np. ustalenia dotyczące zakupu kebabu, ponaglanie w sprawach związanych ze spotkaniami, ustalanie kwestii dotyczących spędzania wspólnie czasu itp.)

Z zeznań świadka W. W. wynika, iż oskarżony w istocie nie wyjeżdżał poza granice kraju, poza jednym tygodniowym pobytem w Niemczech.

Ponadto wskazać należy, iż oskarżony po zatrzymaniu wskazał jako datę nabycia ostatniej partii narkotyku- 3 sierpnia 2019 roku. W toku postępowania sądowego przedłożył zdjęcie z mieszkania W. W. zrobione telefonem komórkowym z naniesioną i zachowaną datą zdarzenia, na którym leży na kanapie. Podał, iż w omawianym dniu wyszedł na chwilę z mieszkania by zakupić narkotyki- o czym nie informował swojej dziewczyny. Nie mógł wiec przebywać za granicą. Świadek potwierdziła powyższe okoliczności. Tak więc, poza odwołanymi w toku postepowania wyjaśnieniami oskarżonego Sąd nie dysponował innymi dowodami wskazującymi na jego winę i sprawstwo.

W tej sytuacji – wobec dyrektywy zawartej w art. 5 § 2 kpk- sąd uniewinnił oskarżonego od omawianych czynów.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. M.

1,3,4

1,3,4

Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu w punktach 1, 3 i 4 charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z wielości zachowań jednostkowych, długotrwałości działania przestępnego, liczby osób którym oskarżony udzielał zakazanych środków lub którym je sprzedawał, wieku tych osób, a także ilości środków będących przedmiotem przestępnych zachowań. Po stronie okoliczności obciążających sąd zważył ciągły charakter przypisanych oskarżonemu czynów. Okolicznością wpływającą na złagodzenie stopnia społecznej szkodliwości przypisanego czynu jest to, iż przedmiotem przestępnego zachowania był głównie narkotyk w postaci marihuany zaliczanej do tzw. miękkich narkotyków. Co do stopnia winy oskarżonego ten Sąd ocenił jako wysoki. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, chcąc popełnić przestępstwo i w odniesieniu do odpłatnego udzielania narkotyków - chcąc z tego pozyskać środki na własne utrzymanie.

Po stronie okoliczności łagodzących Sąd uwzględnił postawę oskarżonego w toku postępowania sądowego, w tym i przyznanie się do winy wsparte przyznaniem szeregu okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia.

Sąd uznał, że za przypisane oskarżonemu w punktach 1, 3 i 4 wyroku czyny jedynymi słusznymi, sprawiedliwymi i adekwatnymi karami jednostkowymi są kary odpowiednio – 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, 3 lat pozbawienia wolności oraz 1 roku pozbawienia wolności. Sąd wymierzył powyższe kary, uwzględniając stopień zawinienia oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości czynów w korelacji z dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Zauważyć przy tym należy, iż czyn z art. 59 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zbrodnią – a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności. Mając na uwadze skruchę oskarżonego, przyznanie się do winy, złożenie wyjaśnień oraz brzmienie przepisów na dzień popełnienia przestępstwa sąd wymierzył oskarżonemu za nie karę w najniższym ustawowym wymiarze.

S. M.

5

5

Na podstawie art. 86 § 1 k.k., art. 85 § 1 k.k. i art. 4 § 1 k.k. w miejsce z osobna orzeczonych w punktach 1, 3 i 4 kar pozbawienia wolności Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd kształtując wysokość kary łącznej pozbawienia wolności wziął pod uwagę, że pomiędzy przestępstwami, za które zostały wymierzone kary jednostkowe zachodzi bliski związek przedmiotowy – godziły w zasadzie w tożsame dobra chronione prawem. Sąd uznał, że taka kara będzie dla oskarżonego bodźcem do przemyślenia swego postępowania, a z drugiej strony spełni swoje cele tak zapobiegawcze, jak i wychowawcze oraz spowoduje, iż oskarżony będzie miał świadomość zagrożenia, jakie niesie za sobą popełnianie kolejnych przestępstw, w szczególności przestępstw wskazanych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii i nie będzie miał poczucia bezkarności. Tym samym, kierując się powyżej zaprezentowanymi kryteriami, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary wymierzono oskarżonemu na zasadzie znacznej absorbcji karę łączną 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, która w ocenie Sądu pozwoli na osiągnięcie celów kary. Zasady całkowitej absorbcji w przedmiotowej sprawie zastosować nie można- albowiem żaden z czynów nie miał charakteru wyraźnie dominującego, który uzasadniałby „pochłoniecie” kar jednostkowych.

S. M.

6

6

Sąd na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 22 sierpnia 2019 r. godz. 11.50 do 23 sierpnia 2019 r. godz. 17.31.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. M.

7

7

Na podstawie art. 45 § 1 kk w zw. ze skazaniem z punktu 3 wyroku Sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek korzyści pochodzącej z przestępstwa poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa na kwoty 17 125 złotych, stanowiącej równowartość zysku oskarżonego z udzielonych odpłatnie środków odurzających i substancji psychotropowych. Orzekając o kwestiach związanych z przepadkiem równowartości kwot pochodzących z przestępstwa sąd miał na uwadze dyrektywę art. 45 § 1 kk oraz przyjętą linię orzecznictwa, zgodnie z którą podlegająca przepadkowi równowartość korzyści majątkowej, którą sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa (stypizowanego w przepisach ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii) w rozumieniu przepisu art. 45 § 1 kk, jest ekwiwalentem wyrażonym pieniężnie, odpowiadającym kwocie, rzeczy lub prawu uzyskanemu ze zbycia, precyzyjnie określonego w przypisanym mu czynie, środka odurzającego lub psychotropowego. Przez korzyść majątkową należy rozumieć każde przysporzenie majątku albo uniknięcie strat lub obciążeń majątku. Jest to pojęcie, które należy interpretować szeroko. Nie jest nim jedynie osiągnięty przez sprawcę zysk łączący się z pomniejszeniem przysporzenia majątku o koszty jego uzyskania. Korzyścią majątkową jest cała kwota uzyskana z przestępstwa bez odliczania poniesionych nakładów. (patrz: II AKa 28/18 - wyrok SA Białystok z dnia 29-06-2018, II AKa 16/14 - wyrok SA Białystok z dnia 25-02-2014, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie- LEX nr 1965007 - wyrok z dnia 20 listopada 2015 r.). Innymi słowy, w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 kk, podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa" (zob. uzasad. post. SN z 26.8.2010 r., I KZP 12/10, OSNKW 2010, Nr 9, poz. 78, II AKa 34/15 - wyrok SA Kraków z dnia 31-03-2015). Przepis art. 45 § 1 KK wskazuje na obligatoryjne orzeczenie przepadku korzyści lub jej równowartości. Nie przewiduje żadnego luzu decyzyjnego i nakazuje orzeczenie określonego w nim środka karnego, jeżeli korzyść majątkowa została osiągnięta w wyniku popełnienia przestępstwa, a nie podlega przepadkowi na podstawie art. 44 § 1 i 6 kk ani zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Obejmuje ona zarówno korzyść dla siebie, jak i dla kogoś innego, polega zarówno na zwiększeniu aktywów, jak i zmniejszeniu pasywów, a ponadto może wynikać bezpośrednio z popełnionego przestępstwa, ale także - w ramach zastosowania art. 45 § 1 kk - może być jedynie pośrednio związana z przestępstwem. (tak: V KK 313/14 - wyrok SN - Izba Karna z dnia 05-11-2014). Kierując się powyższymi wytycznymi sąd orzekł kwotę przepadku, przy czym – jak już była mowa wynikają ona min. z twierdzeń oskarżonego oraz wyliczeń matematycznych związanych z prawidłowym dodaniem wskazanych kwot.

S. M.

8

8

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci: suszów roślinnych w woreczkach strunowych opisanych pod nr Drz 123/20 i 124/20, 125/20 Prokuratury Rejonowej w Krotoszynie i przechowywanych w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Poznaniu, substancji w tabletkach koloru szarego z wizerunkiem ludzkiej czaszki i liter PP (24 szt.) oraz tabletki koloru różowego z wizerunkiem napisu CocaCola (1 szt.) – opisanych w wykazie dowodów rzeczowych Prokuratury Rejonowej w Krotoszynie pod nr 126/20 i 127/20 przechowywanych w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Poznaniu, młynka trzyczęściowego koloru srebrnego, wagi elektronicznej koloru srebrnego, wagi elektronicznej koloru srebrnego z turkusowym kolorem blatu opisanego w wykazie dowodów rzeczowych Sądu Okręgowego w Kaliszu pod nr bieżącym 15/20 – poz. 1-3,

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

9,10

Sąd zasądził od oskarżonego S. M. tytułem kosztów sądowych kwotę 2285,78 złotych. Na koszty te złożyły się :ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism za postępowanie przygotowawcze oraz za postępowanie przed sądem pierwszej instancji, ustalony w oparciu o § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz. U. z 2013 r. poz. 663 ze zm.), opłata za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego, ustalona zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 861), opłata związana z orzeczeniem kary pozbawienia wolności ustalona na podstawie ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.), koszty opinii biegłych.

W zakresie w jakim sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów – co do kosztów sądowych zastosowanie znajduje art. 632 pkt 2 kpk, wg którego koszty te w omawianej sytuacji obciążają Skarb Państwa.

Podpis