Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2013r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:	SSA Przemysław Strach (spr.)
Sędziowie:	SSA Mariusz Tomaszewski SSO del. do SA Marek Kordowiecki
Protokolant:	st.sekr.sądowy Magdalena Ziembiewicz

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. del. do Prok. Apel. Alicji Woźniak

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r. w Poznaniu

sprawy Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), A. Ł., D. F., J. A., J. M. (1), A. S. (1), M. D. (1) i J. N.

oskarżonych o popełnienie przestępstw z art. 56 ust. 3 oraz 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i inne

na skutek apelacji obrońców oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F., M. D. (1), A. S. (1), A. Ł. i J. N. oraz prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie o sygn. XVI K 213/10

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  w pkt 19 uniewinnia oskarżonego Ł. L. (1) od zarzutu popełnienia czynu opisanego w pkt XXXV aktu oskarżenia, to jest przestępstwa z art. 291 § 1 k.k.;

2.  uchyla orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w pkt 20 oskarżonemu Ł. L. (1) i na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone temu oskarżonemu w pkt 1-3, 6, 8, 10, 12-15, 17-18, wymierzając mu karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności;

3.  w pkt 58 w miejsce orzeczonej wobec oskarżonego A. Ł. kary 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza temu oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

4.  uchyla orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w pkt 60 oskarżonemu A. Ł. i na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczoną powyżej w pkt 3 karę pozbawienia wolności oraz kary pozbawienia wolności wymierzone temu oskarżonemu w pkt 53-55, 57 i 59 zaskarżonego wyroku, wymierzając mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F., M. D. (1), A. S. (1), A. Ł. i J. N. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w wysokości 1/9 od każdego z nich, w tym opłatę w kwocie:

- od Ł. L. (1) – 3840 zł;

- od M. L. (1) – 2800 zł;

- od A. B. (1) – 2400 zł;

- od D. F. – 1100 zł;

- od M. D. (1) – 900 zł;

- od A. Ł. – 1200 zł;

- od A. S. (1) – 1100 zł;

- od J. N. – 500 zł;

a kosztami postępowania odwoławczego w części dotyczącej apelacji prokuratora (1/9) obciąża Skarb Państwa.

Marek Kordowiecki Przemysław Strach Mariusz Tomaszewski

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Poznaniu rozpoznawał pod sygn. XVI K 213/10 sprawę:

Ł. L. (1) , oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), kierował zorganizowaną grupą przestępczą, mającą na celu dokonywanie wbrew przepisom ustawy przywozu z zagranicy do Polski środków odurzających w znacznych ilościach, dokonywanie wywozu z Polski za granicę środków odurzających i substancji psychotropowych w znacznych ilościach, a także wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że organizował i finansował przemyt z zagranicy środków odurzających i substancji psychotropowych w znacznej ilości, osobiście również biorąc udział w przywozie do Polski środków odurzających, a następnie organizował miejsca ukrycia narkotyków, gdzie narkotyki te wspólnie z innymi osobami porcjował, organizował ich dalszą dystrybucję, odpłatnie przekazywał środki odurzające i substancje psychotropowe zarówno pozostałym członkom grupy przestępczej, zajmującym się wprowadzaniem ich do dalszego obrotu, jak i bezpośrednim konsumentom środków odurzających i substancji psychotropowych,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 3 k.k.,

II.  w okresie od stycznia 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), kierując zorganizowaną grupą przestępczą, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach w ten sposób, że narkotyki w postaci amfetaminy i suszu roślinnego ziela konopi marihuany porcjował i przechowywał w tzw. bazach, w tym miejscowości W. na posesji przy ul. (...), w garażu w kompleksie garażowym przy ulicy (...) w L. oraz na działce A. B. (1) w kompleksie działek w G.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

III.  w okresie od 19 kwietnia 2009 roku do 4 września 2009 roku w L., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach kierowanej przez siebie zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, kierował dokonywanym osobiście przez M. L. (1) ps. (...) oraz przez działających wspólnie i w porozumieniu M. L. (1) i A. B. (1) ps. (...), przywozem na terytorium RP zakupionych w Holandii środków odurzających w znacznych ilościach w postaci suszu marihuany, biorąc również wspólnie i w porozumieniu z M. L. (1) osobiście udział przy użyciu samochodów osobowych w przywozie marihuany, i tak:

a)  w dniu 19 kwietnia 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

b)  w dniu 25 kwietnia 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

c)  w dniu 7 maja 2009 roku kierował dokonanym przez działających wspólnie i w porozumieniu M. L. (1) i A. B. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 8 kilogramów marihuany,

d)  w dniu 13 maja 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

e)  w dniu 22 maja 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

f)  w dniu 30 maja 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

g)  w dniu 10 czerwca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

h)  w dniu 14 czerwca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

i)  w dniu 24 czerwca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

j)  w dniu 4 lipca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

k)  – w dniu 10 lipca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

l)  w dniu 16 lipca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

m)  w dniu 21 lipca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

n)  w dniu 28 lipca 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

o)  w dniu 12 sierpnia 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

p)  w dniu 21 sierpnia 2009 roku dokonał wspólnie i w porozumieniu z M. L. (1) ps. (...) przywozu na terytorium RP nie mniej niż 8 kilogramów marihuany,

q)  w dniu 26 sierpnia 2009 roku kierował dokonanym przez M. L. (1) przywozem na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

r)  w dniu 3 września 2009 roku dokonał wspólnie i w porozumieniu z M. L. (1) ps. (...) przywozu na terytorium RP 8,005 kilogramów marihuany,

gdzie łączna ilość przywiezionych w ten sposób na terytorium RP środków odurzających wyniosła nie mniej niż 84 kilogramy suszu marihuany,

tj. o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

IV.  okresie od czerwca 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych i środków odurzających w ten sposób, że odpłatnie przekazał P. K. (1) ps. (...) nie mniej niż 1.440 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 17.280 złotych oraz nie mniej niż 9.330 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 102.630 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę i marihuanę P. K. (1) wprowadzi do dalszego obrotu,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

V.  w okresie od drugiej połowy 2005 roku do lutego 2006 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy A. G. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości łącznej 100 gramów za kwotę 2.000 złotych, 100 tabletek ekstazy za kwotę łączną 250 złotych, środki odurzające w postaci suszu marihuany w ilości 20 gramów za kwotę 400 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

VI.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy znaczne ilości środków odurzających i znaczne ilości substancji psychotropowych w ten sposób, że A. G. (1) ps. (...) odpłatnie przekazywał raz w tygodniu nie mniej niż 100 gramów amfetaminy za cenę 1.400 złotych, przekazując ww. łącznie nie mniej niż 4.400 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 61.600 złotych oraz odpłatnie przekazał nie mniej niż 1.000 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 16.000 złotych oraz nie mniej niż 1.500 tabletek ekstazy za kwotę nie mniejszą niż 3.750 złotych, mając świadomość że nabywaną amfetaminę, tabletki ekstazy i marihuanę A. G. (1) wprowadzi do dalszego obrotu

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

VII.  w okresie od sierpnia 2007 roku do lutego 2008 roku w Zakładzie Karnym w W., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czterokrotnie udzielił wbrew przepisom ustawy odbywającemu karę pozbawienia wolności A. G. (1) ps. (...) substancję psychotropową w postaci amfetaminy, każdorazowo w ilości po 5 gramów, tj. łącznie 20 gramów amfetaminy,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

VIII.  okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych i środków odurzających w ten sposób, że A. G. (1) ps. (...) odpłatnie przekazywał raz w tygodniu nie mniej niż 100 gramów amfetaminy za cenę 1.400 złotych, przekazując ww. łącznie nie mniej niż 4.000 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 56.000 złotych oraz odpłatnie przekazał nie mniej niż 500 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 8.000 złotych, mając świadomość że nabywaną amfetaminę, tabletki ekstazy i marihuanę A. G. (1) wprowadzi do dalszego obrotu,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

IX.  lutym 2009 roku w L., działając wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1) ps. (...), w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ten sposób, że na jego polecenie A. B. (1) przekazał A. G. (1) ps. (...) jednorazowo 200 gramów amfetaminy za cenę 3.200 złotych, która to cena nie została jednak zapłacona, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę A. G. (1) udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

X.  w okresie od marca 2009 roku do 23 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ten sposób, że A. G. (1) ps. (...) odpłatnie przekazywał amfetaminę o różnej częstotliwości i w ilościach po 5, 10, 15 i 20 gramów jednorazowo, przekazując mu łącznie nie mniej niż 200 gramów amfetaminy za kwotę łączną 3.200 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę A. G. (1) udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XI.  w okresie od marca 2007 roku do stycznia 2008 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych w ten sposób, że J. D. ps. (...) przekazywał odpłatnie amfetaminę o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, przekazując mu łącznie nie mniej niż 250 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 3.000 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę J. D. udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

XII.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał A. B. (1) ps. (...) amfetaminę o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, przekazując mu łącznie nie mniej niż 1.895 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 22.740 złotych oraz marihuanę w ilości łącznej nie mniejszej niż 2.200 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 22.000 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę i marihuanę A. B. (1) udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XIII.  w dniu 21 sierpnia 2009 roku w okolicach K., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1) ps. (...), wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazał nieustalonemu mężczyźnie z K. 1.600 gramów marihuany, mając świadomość, że ww. mężczyzna z K. nabywaną marihuanę przeznaczy do dalszej sprzedaży,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XIV.  w okresie od września 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy R. S. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, w nie mniej niż 7 partiach, każdorazowo po 5 gramów za wykonywane usługi w warsztacie samochodowym, tj. łącznie nie mniej niż 35 gramów amfetaminy,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XV.  w okresie od kwietnia 2009 roku do lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał M. N. ps. (...) amfetaminę o różnej częstotliwości i w ilościach po 45 i po 50 gramów, przekazując mu łącznie nie mniej niż 245 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 3.920 złotych i łącznie nie mniej niż 70 gramów marihuany za kwotę łączną 1.120 złotych, mając świadomość, że M. N. nabywaną amfetaminę i marihuanę udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XVI.  w okresie od lipca 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L. i w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazywał A. Ł. ps. (...) amfetaminę o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, przekazując mu łącznie nie mniej niż 275 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 3.300 złotych, mając świadomość że nabywaną amfetaminę A. Ł. udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XVII.  w okresie od 25 kwietnia 2009 roku do lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazywał J. A. marihuanę w ilościach po 50 gramów (trzykrotnie), 100 gramów, 200 gramów i 500 gramów, przekazując mu łącznie nie mniej niż 950 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 7.600 złotych oraz nie mniej niż 30 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 300 złotych, mając świadomość że nabywaną marihuanę i amfetaminę J. A. udzieli innym osobom ,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XVIII.  w okresie od 14 maja 2009 roku do 22 czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał A. S. (1) ps. (...) amfetaminę o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, przekazując mu łącznie nie mniej niż 230 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 2.300 złotych i 50 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 500 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XIX.  w okresie od września 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy T. Ś. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 i 10 gramów w cenie od 80 do 100 złotych, o częstotliwości 2 razy w miesiącu, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 120 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 1.920 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XX.  w okresie od 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy P. D. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 15 gramów w cenie po 80 złotych za 5 gramów lub w zamian za wykonywanie usług, udzielając ww. nie mniej niż 20 gramów amfetaminy za nieustaloną kwotę,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXI.  w okresie do stycznia 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy R. A. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 15 gramów w cenie po 80 złotych za 5 gramów lub w zamian za wykonywanie usług pralni chemicznej, udzielając ww. nie mniej niż 45 gramów amfetaminy za nieustaloną kwotę,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXII.  w okresie od stycznia 2009 roku do 26 czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy M. M. (1) nie mniej niż czterokrotnie substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 gramów, w tym przekazując ww. w dniu 26 czerwca 2009 roku wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1) ps. (...) 10 gramów amfetaminy, tj. udzielając ww. łącznie nie mniej niż 25 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 400 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXIII.  w okresie od lipca 2007 roku do sierpnia 2009 roku w L., w tym od lutego 2008 roku działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. F. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 gramów amfetaminy w cenie po 80 złotych, o częstotliwości od 1 do 2 razy w miesiącu, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 125 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXIV.  w okresie 2007 i 2008 roku w L., działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielał wbrew przepisom ustawy I. P. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości przeciętnej 1 raz tygodniowo, każdorazowo po porcji 1-grama do zażycia, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 90 gramów amfetaminy,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

XXV.  w okresie od 5 czerwca 2009 roku do 24 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał M. D. (1) ps. (...) amfetaminę w ilościach od 5 do 50 gramów jednorazowo oraz marihuanę w ilościach od 5 do 50 gramów jednorazowo, przekazując ww. łącznie nie mniej niż 275 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 2.750 złotych oraz 420 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 5.040 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę i marihuanę M. D. (1) udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXVI.  w okresie od sierpnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że za pośrednictwem A. J. (1) ps. (...) i M. R. (1) odpłatnie przekazywał nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) marihuanę o częstotliwości od 1 do 2 razy miesięcznie, każdorazowo w ilości od 100 gramów, 300 gramów i 1.000 gramów w cenie po 2.000 złotych, 5.000 złotych i 15.000 złotych, przekazując w ten sposób łącznie nie mniej niż 4.100 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 67.000 złotych, mając świadomość, że nieustalony mężczyzna udzieli nabywaną marihuanę innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXVII.  w okresie od sierpnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. R. (1) środki odurzające w postaci marihuany o częstotliwości od 1 do 2 razy w miesiącu w ilościach od 5 do 100 gramów jednorazowo w cenie 14 lub 15 złotych za 1 gram, udzielając mu łącznie nie mniej niż 150 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 2.100 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXVIII.  w okresie od 21 kwietnia 2009 roku do 20 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy Ł. D. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 70 gramów, udzielając mu łącznie nie 195 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 2.340 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXIX.  w okresie od 3 lipca 2009 roku do 14 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy Z. N. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 10, 15 i 30 gramów jednorazowo w cenie po 80 złotych za 5 gramów, w tym w dniu 14 lipca 2009 roku działając wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1), który na jego polecenie udzielił ww. 30 gramów amfetaminy, udzielając ww. łącznie 85 gramów amfetaminy za kwotę łączną 1.360 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXX.  w dniu 11 sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu A. B. (1) ps. (...) udzielił wbrew przepisom ustawy R. Z. ps. (...) substancję psychotropową w postaci 15 gramów amfetaminy za nieustaloną cenę w ten sposób, że na jego polecenie A. B. (1) dostarczył mu ww. ilość amfetaminy,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

XXXI.  w okresie od 13 czerwca 2009 roku do 8 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dwukrotnie udzielił wbrew przepisom ustawy nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) środki odurzające w postaci marihuany każdorazowo w ilości po 100 gramów za kwotę nie mniejszą niż 1.000 złotych, udzielając ww. łącznie 200 gramów marihuany za kwotę 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65 k.k.,

XXXII.  w okresie od 13 czerwca 2009 roku do 20 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazywał P. U. ps. (...) amfetaminę w ilościach od 10 do 1.000 gramów jednorazowo, przekazując ww. łącznie 1.300 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 15.600 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę P. U. udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXXIII.  w okresie od lutego 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., w działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy J. N. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, udzielając ww. w okresie od 27.04.2009 r. do 17.07.2009 r. łącznie nie mniej niż 25 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 400 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXXIV.  w okresie od lutego 2008 roku do 30 czerwca 2009 roku w L., w działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, podżegał działającego w celu osiągnięcia korzyści osobistej funkcjonariusza Komisariatu Kolejowego Policji P. Główny aspiranta sztabowego J. N. do przekroczenia uprawnień służbowych poprzez dokonywanie na jego prośbę sprawdzeń w policyjnych bazach danych, w tym w dniu 22 kwietnia 2009 roku nakłaniał ww. do ustalenia miejsca zamieszkania innej osoby, a w dniu 30 czerwca 2009 roku nakłaniał ww. do dokonania sprawdzeń z bazy danych Cepik,

tj. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 231 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XXXV.  w okresie od 1 lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w W., dokładnej daty nie ustalono, przyjął i ukrył w garażu na posesji przy ulicy (...) silnik samochodowy nr (...), skrzynię biegów o nr (...) oraz sterownik elektroniczny poduszek powietrznych numer (...) pochodzące ze skradzionego w dniach od 1 do 4 lutego 2008 roku w P. samochodu marki C. (...) nr rej. (...) na szkodę M. S. i (...) Bank S.A.,

tj. o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.,

M. L. (1) , oskarżonego o to, że:

XXXVI.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu dokonywanie wbrew przepisom ustawy przywozu z zagranicy do Polski środków odurzających w znacznych ilościach, a także wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że przywoził z Holandii do Polski środki odurzające w postaci suszu roślinnego marihuany w znacznych ilościach, brał udział w porcjowaniu i przechowywaniu w L. środków odurzających w postaci marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w znacznych ilościach, które następnie wprowadzał do dalszego obrotu, udzielając je innym osobom trudniącym się dystrybucją narkotyków, w tym odpłatnie przekazując je D. F. ps. (...), J. M. (1) ps. (...), J. A. ps. (...), A. S. (2) ps. (...), A. B. (1), P. K. (1) ps. (...) i P. P. (1),

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XXXVII.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach w ten sposób, że brał udział w ukrywaniu w tzw. bazach mieszczących się w W. na posesji przy ulicy (...) oraz w garażu w kompleksie garażowym przy ulicy (...) w L. substancji psychotropowych i środków odurzających i ich porcjowaniu w celu wprowadzania do dalszego obrotu,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XXXVIII.  w okresie od 19 kwietnia 2009 roku do 3 września 2009 roku, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał przy użyciu samochodów osobowych różnych marek przywozu na terytorium RP zakupionych w Holandii środków odurzających w znacznych ilościach w postaci suszu marihuany, i tak:

a)  w dniu 19 kwietnia 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

b)  w dniu 25 kwietnia 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

c)  w dniu 7 maja 2009 roku dokonał wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1) ps. (...) przywozu na terytorium RP nie mniej niż 8 kilogramów marihuany,

d)  w dniu 13 maja 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

e)  w dniu 22 maja 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

f)  w dniu 30 maja 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

g)  w dniu 10 czerwca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

h)  w dniu 14 czerwca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

i)  w dniu 24 czerwca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

j)  w dniu 4 lipca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

k)  w dniu 10 lipca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

l)  w dniu 16 lipca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

m)  w dniu 21 lipca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

n)  w dniu 28 lipca 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

o)  w dniu 12 sierpnia 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

p)  w dniu 21 sierpnia 2009 roku dokonał wspólnie i w porozumieniu z Ł. L. (1) ps. (...) przywozu na terytorium RP nie mniej niż 8 kilogramów marihuany,

q)  w dniu 26 sierpnia 2009 roku dokonał przywozu na terytorium RP nie mniej niż 4 kilogramów marihuany,

r)  w dniu 3 września 2009 roku dokonał wspólnie i w porozumieniu z Ł. L. (1) ps. (...) przywozu na terytorium RP 8,005 kilogramów marihuany,

s)  gdzie łączna ilość przywiezionych w ten sposób na terytorium RP środków odurzających wyniosła nie mniej niż 84 kilogramy suszu marihuany,

tj. o przestępstwo z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

XXXIX.  w okresie od czerwca 2008 roku do sierpnia 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom substancje psychotropowe w ten sposób, że odpłatnie przekazał P. K. (1) ps. (...) łącznie nie mniej niż 25 gramów amfetaminy w cenie po 13 złotych za 1 gram, tj. za kwotę łączną 325 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę P. K. (1) odpłatnie udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XL.  w okresie od stycznia 2009 roku do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadził do obrotu wbrew przepisom substancje psychotropowe i środki odurzające w znacznych ilościach w ten sposób, że odpłatnie przekazał P. K. (1) ps. (...) w dwóch partiach łącznie nie mniej niż 200 gramów amfetaminy za kwotę łączną 2.400 złotych oraz w dwóch partiach nie mniej niż 200 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 2.600 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę i marihuanę P. K. (1) odpłatnie udzieli innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

XLI.  w pierwszej połowie 2008 roku w pobliżu miejscowości G., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom substancję psychotropową w postaci amfetaminy w znacznych ilościach w ten sposób, że odpłatnie przekazał A. S. (1) ps. (...) amfetaminę w ilości od 1.000 do 2.000 gramów, mając świadomość, że amfetamina w tak znacznej ilości przeznaczona jest do dalszej sprzedaży,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XLII.  w drugiej połowie 2008 roku w L., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie dwukrotnie udzielił wbrew przepisom ustawy P. P. (1) środki odurzające w postaci suszu marihuany każdorazowo w ilości po 50 gramów, tj. łącznie 100 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 1.300 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

XLIII.  w dniu 24 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ten sposób, że z miejsca ukrycia A. B. (1) ps. (...) wydał 300 gramów amfetaminy, mając świadomość, że zostanie ona przeznaczona do dalszej sprzedaży,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

A. B. (1) , oskarżonego o to, że:

XLIV.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu dokonywanie wbrew przepisom ustawy przywozu z zagranicy do Polski środków odurzających w znacznych ilościach, a także wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że przywoził z Holandii do Polski środki odurzające w postaci suszu roślinnego marihuany w znacznych ilościach, brał udział w porcjowaniu i przechowywaniu w L. środków odurzających w postaci marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w znacznych ilościach, które następnie wprowadzał do dalszego obrotu, udzielając je innym osobom trudniącym się dalszą dystrybucją narkotyków,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XLV.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi w ten sposób, że brał udział w ukrywaniu na tzw. bazach mieszczących się na jego działce w G., na posesji przy ulicy (...) w W. i oraz w garażu w kompleksie garażowym przy ulicy (...) w L. substancji psychotropowych i środków odurzających w znacznych ilościach i ich porcjowaniu w celu wprowadzania do dalszego obrotu,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

XLVI.  w dniu 7 maja 2009 roku, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. L. (1), dokonał przywozu na terytorium RP środków odurzających w postaci marihuany w ilości łącznej nie mniejszej niż 8 kilogramów marihuany, co stanowi znaczną ilość środków odurzających,

tj. o przestępstwo z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

XLVII.  w lipcu lub w sierpniu 2009 roku, dokładnej daty nie ustalono, w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu substancje psychotropowe, w ten sposób, że odpłatnie przekazał P. K. (1) ps. (...) w dwóch partiach łącznie nie mniej niż 20 gramów amfetaminy za kwotę 240 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę P. K. (1) udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65 k.k.,

XLVIII.  w okresie od lipca 2007 roku do października 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, odpłatnie udzielał wbrew przepisom ustawy M. W. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości 1 raz w tygodniu, każdorazowo w ilości po 5 gramów, tj. udzielając mu łącznie nie mniej niż 280 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 5.600 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

XLIX.  w okresie od lipca 2007 roku do września 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy odpłatnie udzielił K. N., za pośrednictwem M. W. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, nie mniej niż w 20 transakcjach, każdorazowo po 5 gramów amfetaminy, nie mniej niż 100 gramów amfetaminy łącznie za kwotę nie mniejszą niż 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

L.  w okresie od lipca do 3 września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy odpłatnie udzielił R. S. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w trzech partiach po 10 gramów każdorazowo za kwotę 160 złotych, tj. łącznie 30 gramów amfetaminy za kwotę łączną 480 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LI.  w lutym 2009 roku w L., działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. L. (1), w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ten sposób, że A. G. (1) ps. (...) odpłatnie przekazał 200 gramów amfetaminy za kwotę 3.200 złotych, która nie została jednak zapłacona, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę A. G. (1) udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LII.  w okresie od maja do czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy odpłatnie udzielił A. G. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości 5 gramów za kwotę 100 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LIII.  w okresie od lipca 2009 roku do 28 sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w ten sposób, że odpłatnie przekazał D. J. ps. (...) nie mniej niż w 10 partiach, każdorazowo w ilościach od 50 gramów, 70 gramów do 100 gramów amfetaminy jednorazowo w cenie od 80 do 100 złotych za 5 gramów, tj. przekazując łącznie nie mniej 570 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 9.120 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę D. J. udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LIV.  w okresie od 2003 do 2006 roku w L., działając czynem ciągłym w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nieodpłatnie udzielał wbrew przepisom ustawy D. J. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, każdorazowo w ilości po 1 gram, udzielając w ten sposób ww. nie mniej niż 20 gramów amfetaminy,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

LV.  w okresie od lutego 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy odpłatnie udzielił D. J. ps. (...) substancję psychotropowe w postaci amfetaminy, każdorazowo w ilości po 5 gramów za kwotę 100 złotych, nie więcej niż 13-krotnie, udzielając w ten sposób ww. amfetaminę w ilości łącznej 65 gramów za kwotę 1.300 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LVI.  w okresie od sierpnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy odpłatnie udzielał M. W. (2) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości 1 raz na 2 tygodnie, każdorazowo po 5 gramów amfetaminy za kwotę 80 złotych lub w zamian za 20 tabletek „kamagry”, udzielając w ten sposób ww. amfetaminę w ilości łącznej 120 gramów o wartości 1.920 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LVII.  w dniu 26 sierpnia 2009 roku w Ś., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z M. W. (2) ps. (...) i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował wprowadzić do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że wraz z M. W. (2) udał się na spotkanie z nieustalonym mężczyzną, któremu zaoferował kupno 1 kilograma marihuany za kwotę 17.000 złotych, a który to mężczyzna zakupił jedynie 100 gramów marihuany za kwotę 1.700 złotych, co i tak stanowi znaczną ilość środków odurzających,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LVIII.  w okresie od 19 lipca 2009 roku do 21 sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że odpłatnie przekazał nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) marihuanę w 4 partiach, i tak:

a)  w dniu 19 lipca 2009 roku przekazał mu 300 gramów marihuany,

b)  w dniu 11 sierpnia 2009 roku przekazał mu 300 gramów marihuany,

c)  w dniu 17 sierpnia 2009 roku przekazał mu 400 gramów marihuany,

d)  w dniu 21 sierpnia 2009 roku przekazał mu 500 gramów marihuany

w cenie od 11 złotych za 1 gram do 14,50 złotych za 1 gram, przekazując w ten sposób łącznie 1.300 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 18.250 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę ww. mężczyzna udzieli odpłatnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LIX.  w okresie od 7 lipca 2009 roku do 28 sierpnia 2009 roku w L. i w K., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że odpłatnie przekazał nieustalonemu mężczyźnie z K. marihuanę w 4 partiach, i tak:

a)  w dniu 7 lipca 2009 roku 30 gramów marihuany,

b)  w dniu 11 sierpnia 2009 roku 20 gramów marihuany,

c)  w dniu 21 sierpnia 2009 roku działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. L. (1) 1.600 gramów marihuany,

d)  w dniu 28 sierpnia 2009 roku 500 gramów marihuany

za cenę nie mniejszą niż 11 złotych za 1 gram, przekazując w ten sposób ww. mężczyźnie łącznie 2.150 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 23.650 złotych, mając świadomość, że ww. mężczyzna z K. nabywaną marihuanę przeznaczy do dalszej sprzedaży,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LX.  w okresie od października 2008 roku do 31 sierpnia 2009 roku w L. i w G., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany i znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci amfetaminy, w ten sposób, że odpłatnie przekazywał K. D. ps. (...) amfetaminę w ilościach po 5, po 10, po 20, po 40 i po 50 gramów jednorazowo w cenie po 80 złotych za 5 gramów i trzykrotnie marihuanę w ilości po 50 gramów w cenie po 850 złotych, przekazując ww. łącznie 530 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 8.480 złotych oraz 150 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 2.250 złotych, mając świadomość, że nabywane narkotyki K. D. przekaże innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

LXI.  w okresie od października 2008 roku do czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy I. P. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości 1 raz w tygodniu w ilościach od 5 gramów do 15 gramów jednorazowo za kwotę 80 złotych za 5 gramów, udzielając w ten sposób ww. łącznie nie mniej niż 200 gramów amfetaminy za kwotę 3.200 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LXII.  w okresie od stycznia 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dwukrotnie udzielił wbrew przepisom ustawy P. K. (2) środki odurzające w postaci suszu marihuany, każdorazowo w ilości po 50 gramów, tj. łącznie 100 gramów marihuany za kwotę łączną 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LXIII.  w okresie od września 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy P. K. (3) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości od 1 raz w tygodniu do 1 raz w miesiącu w ilościach od 5 gramów do 10 gramów jednorazowo za kwotę 100 złotych za 5 gramów, łącznie nie mniej niż 20-krotnie, udzielając ww. łącznie 100 gramów amfetaminy za kwotę łączną 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LXIV.  w okresie od 9 lipca 2009 roku do 26 sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy P. G. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 i po 10 gramów, i tak:

a)  w dniu 9 lipca 2009 roku 10 gramów amfetaminy,

b)  w dniu 15 lipca 2009 roku 10 gramów amfetaminy,

c)  w dniu 21 lipca 2009 roku 5 gramów amfetaminy,

d)  w dniu 24 sierpnia 2009 roku 10 gramów amfetaminy,

e)  w dniu 26 sierpnia 2009 roku 5 gramów amfetaminy

w cenie po 100 złotych za 5 gramów amfetaminy, udzielając ww. łącznie 40 gramów amfetaminy za kwotę łączną 800 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LXV.  w okresie 2009 roku, dokładnej daty nie ustalono, w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy P. D. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 gramów w cenie po 80 złotych, udzielając ww. 25 gramów amfetaminy za kwotę łączną 400 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

LXVI.  w dniu 31 grudnia 2008 roku w Ł., działając wbrew przepisom ustawy udzielił H. W. substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości jednorazowego użycia,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

LXVII.  w maju 2009 roku w L., działając wbrew przepisom ustawy udzielił H. W. substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości jednorazowego użycia,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

LXVIII.  w dniu 11 sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu Ł. L. (1) udzielił wbrew przepisom ustawy R. Z. ps. (...) substancję psychotropową w postaci 15 gramów amfetaminy za nieustaloną cenę,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LXIX.  w dniu 14 lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu Ł. L. (1) udzielił wbrew przepisom ustawy Z. N. substancję psychotropową w postaci 30 gramów amfetaminy za kwotę 480 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LXX.  w dniu 26 czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu Ł. L. (1) udzielił wbrew przepisom ustawy M. M. (1) substancję psychotropową w postaci 10 gramów amfetaminy za kwotę 200 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LXXI.  w dniu 20 sierpnia 2009 roku ok. godz. 3.00 w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi osobami, umyślnie spowodował zdarzenie zagrażające mieniu w wielkich rozmiarach w ten sposób, że podpalił zaparkowany na parkingu przy ul. (...) samochód marki B. nr rej. (...) stanowiący własność D. P., w następstwie czego pożar rozprzestrzenił się na zaparkowane w pobliżu samochody marki F. (...) nr rej. (...) stanowiący własność spółki (...) Sp. z o.o. w K., V. (...) nr rej. (...) stanowiący własność (...) S.A. w P. oraz M. (...) nr rej. (...) stanowiący własność M. S. (1) i S. S. (1), doprowadzając w ten sposób do całkowitego zniszczenia samochodu marki B. nr rej. (...) o wartości 22.000 złotych i do uszkodzenia pozostałych ww. pojazdów, gdzie wysokość szkody wyrządzonej w samochodzie marki M. (...) nr rej. (...) wyniosła 11.200 złotych na szkodę ubezpieczyciela (...) S.A., wysokość szkody wyrządzonej w samochodzie marki V. (...) nr rej. (...) wyniosła 4.318,70 złotych na szkodę ubezpieczyciela (...) S.A., a wysokość szkody wyrządzonej w samochodzie marki F. (...) nr rej. (...) wyniosła 23.730 złotych na szkodę (...) S.A.,

tj. o przestępstwo z art. 163 § 1 pkt 1 k.k.,

LXXII.  w nocy z 27 na 28 sierpnia 2009 roku w L., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił M. W. (2) ps. (...) pomocy do doprowadzenia ubezpieczyciela spółkę (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci odszkodowania w kwocie 63.900 złotych wypłaconej ww. z tytułu ubezpieczenia auto-casco polisa nr (...) za rzekomo skradziony w nocy z 27 na 28 sierpnia 2009 roku samochód marki V. (...) nr rej. (...) w ten sposób, że wiedząc o zawartej przez M. W. (2) umowie ubezpieczenia auto-casco, po uprzednim uzgodnieniu szczegółów, w tym po uzgodnieniu należnej mu z tytułu tzw. „układu” kwoty 5.000 złotych, odebrał pozostawiony u P. T. dowód rejestracyjny i kluczyki ww. samochodu, a następnie odjechał samochodem marki V. (...) do miejscowości W. koło L., gdzie ukrył go w garażu na posesji przy ulicy (...), po czym zwrócił M. W. (2) kluczyki i dowód rejestracyjny samochodu, pozorując w ten sposób kradzież z włamaniem ww. pojazdu, co stanowiło podstawę do nienależnej wypłaty odszkodowania auto-casco, czym działał na szkodę (...) S.A.,

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.,

LXXIII.  w dniu 19 maja 2009 roku w L., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z P. T. ps. (...), udzielił pomocy A. P. do usiłowania wyłudzenia ubezpieczenia auto-casco z dnia 29.07.2008 r. polisa nr (...) na samochód marki A. (...) o nr rej. (...) w wysokości 25.000 złotych, w ten sposób, że wiedząc, iż A. P. posiada zawartą ze spółką (...) S.A. z siedzibą w S. umowę ubezpieczenia auto-casco z dnia 29.07.2008 r. polisa nr (...) na ww. samochód, uzgodnił z A. P. upozorowanie kradzieży tego pojazdu w celu złożenia wniosku o wypłatę odszkodowania, dokonując następnie zaboru ww. samochodu, czym działał na szkodę ubezpieczyciela (...) S.A. z siedzibą S., który jednak odmówił wypłaty odszkodowania i nie poniósł szkody,

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.,

LXXIV.  w dniu 4 września 2009 roku w L., w użytkowanym przez siebie samochodzie marki R. (...) nr rej. (...), posiadał wbrew przepisom ustawy substancje psychotropowe w postaci 2,43 grama amfetaminy znajdującej się w jednym woreczku z zapięciem strunowym, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

A. Ł. , oskarżonego o to, że:

LXXV.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że udostępniał Ł. L. (1) i pozostałym członkom grupy przestępczej posesję położoną w miejscowości W. przy ulicy (...), w celu przechowywania tam i porcjowania narkotyków przeznaczonych do dalszej nielegalnej dystrybucji, a także odpłatnie nabywał od Ł. L. (1) narkotyki, które następnie wprowadzał do dalszego obrotu, odpłatnie udzielając je innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

LXXVI.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L. i w innych miejscowościach województwa (...), działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach w ten sposób, że udostępniał Ł. L. (1) i pozostałym członkom grupy przestępczej posesję położoną w miejscowości W. przy ulicy (...), w celu przechowywania tam i porcjowania narkotyków przeznaczonych do dalszej nielegalnej dystrybucji, gdzie narkotyki te w znacznych ilościach były faktycznie przechowywane i skąd były wydawane poszczególnych odbiorcom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 k.k.,

LXXVII.  w dniu 4 września 2009 roku w W. na posesji przy ulicy (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, posiadał wbrew przepisom ustawy w baraku mieszkalnym substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w 6 woreczkach strunowym o wadze 25,3 gramów oraz środki odurzające w postaci suszu marihuany w jednym woreczku o wadze 1,11 grama,

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k.,

LXXVIII.  w okresie od listopada 2008 roku do kwietnia 2009 roku w W., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięciu korzyści majątkowej wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazał M. G. (1) ps. (...) dwunastokrotnie, każdorazowo po 5 gramów amfetaminy w cenie od 100 do 120 złotych za 5-gramową porcję, tj. łącznie 60 gramów amfetaminy za kwotę 1.200 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę M. G. (1) odpłatnie udziela następnie innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LXXIX.  w okresie od lipca 2008 roku do sierpnia 2009 roku w W. i w L., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięciu korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy D. M. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, o częstotliwości dwa razy w miesiącu, każdorazowo po 5 gramów amfetaminy za kwotę 100 złotych, tj. łącznie 100 gramów amfetaminy za kwotę łączną 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LXXX.  w okresie od lutego 2009 roku do sierpnia 2009 roku w W. i w L., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięciu korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy D. N. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, o częstotliwości dwa razy w miesiącu, w tym pierwszy raz w ilości 2 gramów za kwotę 50 złotych, a następnie każdorazowo po 5 gramów amfetaminy za kwotę 100 złotych, tj. łącznie 67 gramów amfetaminy za kwotę łączną 1.350 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LXXXI.  w okresie od marca 2009 roku do sierpnia 2009 roku w W. i w L., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięciu korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy M. D. (2) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, czterokrotnie w ilości łącznej 8 gramów za kwotę 160 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

LXXXII.  w okresie do września 2008 roku do sierpnia 2009 roku w W., działając w ramach zorganizowanej grupie przestępczej, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięciu korzyści majątkowej, odpłatnie udzielał wbrew przepisom ustawy Ł. K. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o częstotliwości 1 raz w miesiącu, każdorazowo w ilości po 1 gram amfetaminy za kwotę 20 złotych, udzielając ww. łącznie 12 gramów amfetaminy za kwotę łączną 240 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k.,

P. K. (1) , oskarżonego o to, że:

LXXXIII.  w okresie od kwietnia 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu dokonywanie wbrew przepisom ustawy przywozu z zagranicy znacznych ilości środków odurzających oraz wprowadzanie do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w ten sposób, że odpłatnie odbierał od Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), J. A. środki odurzające w postaci marihuany i substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, które następnie odpłatnie wprowadzał do obrotu oraz udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

LXXXIV.  w kwietniu 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił Ł. G. (1) ps. (...) środki odurzające w postaci marihuany w ilości 50 gramów w cenie nie mniejszej niż 13 złotych za 1 gram, tj. za kwotę łączną nie mniejszą niż 650 złotych i substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 20 gramów w cenie nie mniejszej niż 13 złotych za 1 gram, tj. za kwotę nie mniejszą niż 260 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...)m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

LXXXV.  w okresie od maja 2008 roku do grudnia 2009 roku w L. i w Ś., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał D. P. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 30 gramów do 100 gramów jednorazowo w cenie od 13 do 16 złotych za 1 gram, przekazując mu łącznie nie mniej niż 600 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 7.800 złotych oraz środki odurzające w ilości nie mniejszej niż 100 gramów marihuany za kwotę 1.300 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę i marihuanę D. P. (1) udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

LXXXVI.  w okresie od czerwca 2008 roku do października 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazywał L. B. amfetaminę w różnej częstotliwości i w ilościach od 5 do 20 gramów jednorazowo w cenie 15 złotych za 1 gram, przekazując mu łącznie 200 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 3.000 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę L. B. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

LXXXVII.  we wrześniu 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że odpłatnie przekazał D. F. ps. (...) i J. A. ps. (...) susz roślinny w ilości 500 gramów z zawartością 200 gramów marihuany za kwotę 4.500 złotych, mając świadomość, że ww. zakupiony susz z marihuaną udzielą innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

LXXXVIII.  w okresie od czerwca 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 10 gramów tygodniowo w cenie po 100 złotych za 5 gramów, udzielając mu łącznie nie mniej niż 280 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 5.600 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

LXXXIX.  w okresie od września 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał M. R. (2) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 10 gramów o częstotliwości co 2 tygodnie w cenie po 18 złotych za 1 gram, udzielając mu łącznie nie mniej niż 120 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 2.160 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XC.  w okresie od października 2008 roku do maja 2009 roku w L. i w R., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał P. L. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 10 gramów w cenie nie mniejszej niż 80 złotych za 5 gramów, udzielając mu łącznie nie mniej niż 45 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 720 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCI.  w 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał M. W. (3) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 50 gramów jednorazowo w cenie nie mniejszej niż 13 złotych za 1 gram oraz środki odurzające w postaci marihuany w ilościach od 5 do 50 gramów jednorazowo w cenie nie mniejszej niż 13 złotych za 1 gram, udzielając mu łącznie nie mniej niż 70 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 910 złotych oraz nie mniej niż 70 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 910 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XCII.  w okresie od maja 2008 roku do stycznia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał M. C. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 50 gramów jednorazowo w cenie po 100 złotych za 5 gramów oraz środki odurzające w postaci marihuany w ilości od 5 do 50 gramów jednorazowo, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 250 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 5.000 złotych oraz nie mniej niż 100 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 2.000 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L.z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCIII.  w okresie od września 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał K. J. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 2 do 5 gramów jednorazowo w cenie po 20 złotych za 1 gram, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 20 gramów amfetaminy za kwotę 400 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego wL. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCIV.  w okresie od kwietnia 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielał Z. S. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 10 do 20 gramów o częstotliwości 1 raz w miesiącu w cenie nie mniejszej niż 80 złotych za 5 gramów, udzielając ww. nie mniej niż 100 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 1.600 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L.z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCV.  w lipcu 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił M. K. (1) ps. (...) środki odurzające w ilości 10 gramów marihuany za kwotę 110 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCVI.  w 2009 roku, dokładnej daty nie ustalono, w L., w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił A. G. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości 10 gramów za kwotę nie mniejszą niż 100 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie II K (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

XCVII.  w okresie od lutego 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał B. S. marihuanę w 9 partiach, i tak: dwukrotnie po 50 gramów, trzykrotnie po 100 gramów, dwukrotnie po 200 gramów, jeden raz po 500 gramów i jeden raz 3.000 gramów, każdorazowo w cenie od 13 do 16 złotych za 1 gram, przekazując łącznie ww. 4.300 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą 55.900 złotych, mając świadomość, że B. S. nabywaną marihuanę udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XCVIII.  w okresie od lutego 2009 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazał nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) ze Ś. W.. marihuanę w ilości łącznej nie mniejszej niż 4.200 gramów za kwotę łączną 56.000 złotych, mając świadomość, że nabywaną marihuanę ww. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XCIX.  w okresie od maja 2009 roku do września 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany w ten sposób, że odpłatnie przekazywał S. W. ps. (...) marihuanę w ilościach po 30, 30 i 100 gramów jednorazowo w cenie od 13, 15 do 20 złotych za 1 gram, przekazując ww. łącznie nie mniej niż 500 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 7.500 złotych, mając świadomość, że nabywaną marihuanę ww. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

C.  w okresie od maja 2009 roku do czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił M. B. o ps. (...) substancję psychotropową w postaci amfetaminy, nie mniej niże trzykrotnie, każdorazowo po 5 gramów w cenie nie mniejszej niż 13 złotych za 1 gram, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 15 gramów amfetaminy za kwotę łączną 195 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CI.  w okresie od maja 2009 roku do czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił wbrew przepisom ustawy J. B. substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 5 gramów za kwotę 100 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CII.  w okresie od maja 2009 roku do czerwca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił nieustalonemu mężczyźnie o imieniu S. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości nie mniej niż 25 gramów amfetaminy za kwotę 375 złotych i trzykrotnie środki odurzające w postaci marihuany każdorazowo w ilości 100 gramów w cenie po 15 złotych za 1 gram, udzielając mu łącznie 300 gramów marihuany za kwotę łączną 4.500 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CIII.  w połowie 2009 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy M. D. (1) ps. (...) substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 5 gramów za kwotę 60 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26.09.2006 r. do 8.01.2008 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 8.11.2004 r. w sprawie (...) m.in. za umyślne przestępstwa podobne z art. 280 § 1 k.k. i z art. 284 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

A. G. (1) , oskarżonego o to, że:

CIV.  w okresie od kwietnia 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu dokonywanie wbrew przepisom ustawy przywozu z zagranicy znacznych ilości środków odurzających oraz wprowadzanie do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w ten sposób, że odpłatnie odbierał od Ł. L. (1), A. B. (1) i P. K. (1) środki odurzające w postaci marihuany i substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, które następnie odpłatnie wprowadzał do obrotu oraz udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

CV.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. P. (2) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy i tabletek ekstazy oraz środki odurzające w postaci marihuany o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 500 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 8.000 złotych, 400 gramów marihuany za kwotę łączną 8.000 złotych oraz 400 tabletek ekstazy za nieustaloną kwotę, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284 § 2 k.k., z art. 286 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CVI.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy znaczną ilość środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że odpłatnie przekazywał H. K. marihuanę w ilościach od 5 gramów do 500 gramów w cenie 17 złotych za 1 gram, przekazując ww. łącznie 1.000 gramów marihuany za kwotę 17.000 złotych, mając świadomość, że nabywaną marihuanę H. K. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284 § 2 k.k., z art. 286 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CVII.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w ten sposób, że odpłatnie przekazywał D. B. ps. (...) amfetaminę w ilościach po 5 gramów o częstotliwości 1 raz na 2 tygodnie w cenie po 80 złotych, w tym 1 raz w ilości 10 gramów w cenie 170 złotych, przekazując ww. łącznie 115 gramów amfetaminy za kwotę łączną 1.850 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę D. B. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284 § 2 k.k., z art. 286 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CVIII.  w okresie od marca 2008 roku do czerwca 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom substancję psychotropową w postaci amfetaminy, w ten sposób, że odpłatnie przekazywał D. B. ps. (...) amfetaminę w ilościach po 5 gramów o częstotliwości 1 raz na 2 tygodnie w cenie po 80 złotych, przekazując ww. łącznie nie mniej niż 30 gramów amfetaminy za kwotę łączną 480 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

CIX.  w okresie od sierpnia 2006 roku do grudnia 2006 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dwukrotnie udzielił wbrew przepisom ustawy D. B. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci tabletek ekstazy w partiach po 5 i 10 tabletek,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

CX.  w okresie od marca 2008 roku do grudnia 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) środki odurzające w postaci marihuany w partiach po 100 gramów w cenie od 1.400 do 1.600 złotych, udzielając mu łącznie 500 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 7.000 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CXI.  w okresie od marca 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy B. K. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 10 gramów jednorazowo w cenie po 100 złotych za 5 gramów, udzielając mu łącznie 200 gramów amfetaminy za kwotę łączną 4.000 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CXII.  w okresie od lipca 2008 roku do sierpnia 2008 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w ten sposób, że B. K. (1) odpłatnie przekazał 100 gramów amfetaminy, mając świadomość, że ww. przekaże ją innej osobie, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CXIII.  w okresie od kwietnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy Ł. G. (2) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach 5 gramów tygodniowo w cenie 100 złotych w ilości nie mniejszej niż 320 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 6.400 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CXIV.  w okresie od marca 2007 roku do sierpnia 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy R. B. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach 5 gramów miesięcznie w cenie po 80 złotych, udzielając mu łącznie nie mniej niż 25 gramów amfetaminy za kwotę łączną 400 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284 § 2 k.k., z art. 286 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

CXV.  w okresie od kwietnia 2008 roku do maja 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy R. B. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach 5 gramów miesięcznie w cenie po 80 złotych, udzielając mu łącznie nie mniej niż 60 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 960 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXVI.  w okresie od kwietnia 2008 roku do czerwca 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazywał L. B. amfetaminę w ilościach od 5 do 10 gramów w cenie po 80 złotych za 5 gramów, przekazując mu łącznie nie mniej niż 50 gramów amfetaminy za kwotę łączną 800 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę L. B. udzieli innym osobom, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXVII.  w okresie od kwietnia 2008 roku do grudnia 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. K. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o różnej częstotliwości i w różnych ilościach, udzielając mu łącznie nie mniej niż 100 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 1.600 złotych oraz środki odurzające w postaci marihuany w ilości łącznej 300 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 4.800 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXVIII.  w okresie od kwietnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy P. O. ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, w tym od kwietnia 2008 roku do stycznia 2009 roku o częstotliwości 1 raz tygodniowo porcję 5 gram w cenie od 80 do 120 złotych, a od lutego 2009 roku do o częstotliwości 1 raz na 2-3 tygodnie porcję 5 gram amfetaminy, w tym nie mniej niż 3-krotnie porcje po 10 gramów amfetaminy, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 250 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą 4.000 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXIX.  w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy W. B. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany w różnych ilościach, udzielając ww. łącznie 200 gramów amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 3.200 złotych oraz 30 gram marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 480 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXX.  w okresie od stycznia 2007 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy D. M. (2) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 20 gramów jednorazowo w cenie od 80 do 100 złotych za 5 gramów, udzielając mu łącznie nie mniej niż 80 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 1.280 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284§2 kk, z art. 286§1 kk i z art. 279§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXI.  w okresie od kwietnia 2008 roku do kwietnia 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy D. M. (2) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 5 do 20 gramów jednorazowo w cenie od 80 do 100 złotych za 5 gramów, udzielając mu łącznie nie mniej niż 260 amfetaminy za kwotę łączną nie mniejszą niż 4.160 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie VII (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXII.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. G. (2) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach po 5 gramów w cenie 100 złotych, udzielając mu łącznie 50 gramów amfetaminy za kwotę 1.000 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284§2 kk, z art. 286§1 kk i z art. 279§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXIII.  w okresie od sierpnia 2008 roku do grudnia 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. J. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilościach od 1 do 5 gramów jednorazowo w cenie 20 złotych za 1 gram, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 70 gramów amfetaminy za kwotę łączną 1.400 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXIV.  w okresie od kwietnia 2008 roku do lipca 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy M. S. (2) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w różnych ilościach, udzielając ww. łącznie nie mniej niż 40 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 640 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXV.  w pierwszej połowie 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy M. W. (3) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci 15 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 240 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXVI.  w okresie od kwietnia 2008 roku do grudnia 2008 roku w G., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał wbrew przepisom ustawy nieustalonej kobiecie o imieniu A. o ps. (...) środki odurzające w postaci marihuany, udzielając ww. łącznie 100 gramów marihuany za kwotę nie mniejszą niż 1.600 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXVII.  w okresie od stycznia 2009 roku do marca 2009 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy K. J. nie mniej niż 5 gramów amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 80 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 17.08.2007 r. do 4.03.2008 r. orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2007 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXVIII.  w okresie od sierpnia 2006 roku do lipca 2007 roku w L., działając czynem ciągłym, z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy Z. K. ps. (...) nie mniej niż 40 gramów amfetaminy za kwotę łączną 800 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15.04.2002 r. do 6.10.2003 r. orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w L. z dnia 20 maja 2003 roku w sprawie (...) za umyślne przestępstwa podobne z art. 284§2 kk, z art. 286§1 kk i z art. 279§1 kk

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk

CXXIX.  w okresie od kwietnia 2008 roku do sierpnia 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, 10-krotnie nieodpłatnie udzielił J. N. substancje psychotropowe w postaci amfetaminy każdorazowo w porcjach do zażycia w ilościach od 0,5 grama do 2 gramów

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

D. F. , oskarżonego o to, że:

CXXX.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzenie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że odpłatnie odbierał środki odurzające w postaci marihuany i substancje psychotropowe w postaci amfetaminy od Ł. L. (1), M. L. (1) i P. K. (1), które następnie odpłatnie wprowadzał do obrotu i odpłatnie udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CXXXI.  w drugiej połowie 2008 roku, dokładnej daty nie ustalono, w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestniczył wspólnie i w porozumieniu z J. A. ps. (...) wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi w znacznych ilościach w ten sposób, że odpłatnie nabył od P. K. (1) ps. (...) susz roślinny o wadze 500 gramów, zawierający 200 gramów marihuany za kwotę 4.500 złotych, które to narkotyki wprowadził następnie do obrotu na terenie L., odpłatnie udzielając je innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXII.  w okresie od września 2006 roku do kwietnia 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, przy czym w okresie od stycznia 2008 roku działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy ur. (...) małoletniemu M. K. (2) środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany w ilości każdorazowo po porcji o wadze 0,5 gram w cenie po 25 złotych, łącznie 90 porcji po 0,5 gram marihuany, tj. łącznie 45 gram marihuany za kwotę łączną 1.125 złotych, w tym w okresie do ukończenia przez M. K. (2) 18 roku życia, tj. do dnia 13.04.2008 r., nie mniej niż 50 porcji marihuany w ilości łącznej 25 gramów za kwotę 625 łączną złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 k.k.

CXXXIII.  w okresie od maja 2009 roku do 9 listopada 2009 roku, działając w krótkich odstępach czasu, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści, udzielił wbrew przepisom ustawy M. K. (2) środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany 5-krotnie, każdorazowo po 10 gramów marihuany w cenie po 250 złotych, tj. łącznie 50 gramów marihuany za kwotę łączną 1.250 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXIV.  w okresie od września 2008 roku do października 2009 roku w L., działając w krótkich odstępach czasu, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy środki odurzające w znacznych ilościach, w ten sposób, że T. B. ps. (...) odpłatnie przekazywał marihuanę w partiach od 10 do 50 gram jednorazowo, w cenie po 20 złotych za 1 gram, przekazując ww. łącznie 350 gramów marihuany za kwotę łączną 7.000 złotych, mając świadomość, że marihuanę tę w istotnej części T. B. przeznaczy do dalszej sprzedaży

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXV.  w okresie od października 2007 roku do maja 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, przy czym w okresie od lutego 2008 roku działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy ur. (...) małoletniemu M. J. (2) środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany, łącznie 15-krotnie, każdorazowo w ilości 1 porcji o wadze 1 gram w cenie po 20 złotych, tj. łącznie 15 gramów marihuany za kwotę łączną 300 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXVI.  w okresie od maja 2009 roku do października 2009 roku w L., działając w krótkich odstępach czasu, czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy środki odurzające w znacznych ilościach, w ten sposób, że ur. (...) małoletniemu M. J. (2) odpłatnie przekazywał marihuanę w partiach od 10 do 80 gramów jednorazowo, w cenie od 280 do 320 złotych za 10 gramów marihuany, przekazując ww. łącznie 310 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 8.680 złotych, mając świadomość, że marihuanę M. J. (2) przeznaczy do dalszej sprzedaży

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXVII.  w pierwszej połowie 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy R. D. środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany, łącznie 5-krotnie, każdorazowo po 1 porcji w ilości około 1 grama w cenie po 30 złotych, tj. łącznie 5 gramów marihuany za kwotę łączną 150 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXVIII.  w okresie od połowy 2008 roku do połowy 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy A. D. środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany, łącznie 8-krotnie, każdorazowo po 1 porcji w ilości około 1 grama w cenie po 20 lub 30 złotych, tj. łącznie 8 gramów marihuany za kwotę łączną nie mniejszą niż 170 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXXXIX.  w okresie od początku 2009 roku do lipca 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy A. J. (2) środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany, łącznie 8-krotnie, w tym 6-krotnie po 1 gram w cenie po 20 złotych oraz dwukrotnie po 5 gramów w cenie po 80 złotych, tj. łącznie 16 gramów marihuany za kwotę łączną 280 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXL.  w okresie od 2008 roku do połowy 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił wbrew przepisom ustawy A. Ż. środki odurzające w postaci suszu roślinnego ziela konopi marihuany, łącznie 10-krotnie, każdorazowo w ilości po 1 gram w cenie po 20 złotych, tj. łącznie 10 gramów marihuany za kwotę łączną 200 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

CXLI.  w okresie od 2008 roku do połowy 2009 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, odpłatnie udzielił M. F. ps. (...) substancję psychotropową w postaci amfetaminy, w czterech partiach po 5 gramów w cenie po 100 złotych, tj. łącznie 20 gramów amfetaminy za kwotę łączną 400 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

J. A. , oskarżonego o to, że:

CXLII.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzenie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że odpłatnie odbierał środki odurzające w postaci marihuany od Ł. L. (1), M. L. (1) i P. K. (1), które następnie odpłatnie wprowadzał do obrotu i udzielał innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CXLIII.  we wrześniu 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestniczył wspólnie i w porozumieniu z D. F. ps. SIWY wbrew przepisom ustawy w obrocie środkami odurzającymi w znacznych ilościach w ten sposób, że odpłatnie nabył od P. K. (1) ps. (...) susz roślinny o wadze 500 gram, zawierający 200 gramów marihuany za kwotę 4.500 złotych, którą wprowadził następnie do obrotu na terenie L., odpłatnie udzielając je innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

CXLIV.  w lipcu 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził wbrew przepisom ustawy do obrotu substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ten sposób, że odpłatnie przekazał P. K. (1) ps. (...) odebraną od Ł. L. (1) amfetaminę w ilości 30 gramów w cenie 12 złotych za 1 gram, tj. za kwotę łączną 360 złotych, mając świadomość, że nabywaną amfetaminę P. K. (1) udzieli odpłatnie innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

CXLV.  w marcu 2008 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy M. G. (3) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości 50 gramów za kwotę 800 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

J. D. , oskarżonego o to, że:

CXLVI.  w okresie od lutego 2008 roku do czerwca 2008 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzenie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że odpłatnie odbierał substancje psychotropowe od pozostałych członków grupy przestępczej, które następnie odpłatnie udzielał innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CXLVII.  w okresie od marca 2007 roku do czerwca 2008 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielił wbrew przepisom ustawy M. J. (3) ps. (...) co najmniej 2-krotnie po porcji środka odurzającego w postaci marihuany w ilości po 0,5 grama do spalenia

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

CXLVIII.  w 2007 roku w G., dokładnej daty nie ustalono, udzielił wbrew przepisom ustawy W. T. co najmniej 1 raz porcję substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 0,5 grama do zażycia

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

CXLIX.  w okresie od marca 2007 roku do czerwca 2008 roku w G., dokładnej daty nie ustalono, działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielił wbrew przepisom ustawy G. S. ps. (...) co najmniej 5-krotnie po porcji substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości po 0,5 grama do zażycia

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

CL.  w okresie od marca 2007 roku do czerwca 2008 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielił wbrew przepisom ustawy G. S. ps. (...) co najmniej 2-krotnie po porcji substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości po 1 gram w cenie po 20 złotych, tj. łącznie nie mniej niż 2 gramy amfetaminy za kwotę 40 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

J. M. (1), oskarżonego o to, że:

CLI.  w okresie od stycznia 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób odpłatnie odbierał środki odurzające w postaci marihuany i substancje psychotropowe w postaci amfetaminy od Ł. L. (1), M. L. (1) które następnie odpłatnie wprowadzał do obrotu i odpłatnie udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CLII.  w lipcu 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1) i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił A. Ż. środki odurzające w postaci 5 gram marihuany za kwotę 90 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

CLIII.  w sierpniu 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1) i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił A. Ż. środki odurzające w postaci 5 gram marihuany za kwotę 90 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

CLIV.  w dniu 30 października 2009 roku w L., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził do obrotu wbrew przepisom ustawy znaczne ilości środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że odpłatnie przekazał A. Ż. marihuanę w ilości łącznej 80 gram w cenie 1.600 złotych, mając świadomość, że przekazane środki odurzające przeznaczone są do dalszej sprzedaży

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

P. T. , oskarżonego o to, że:

CLV.  w okresie od 1 do 19 sierpnia 2009 roku w Ś., podżegał A. B. (1) ps. (...) do zniszczenia użytkowanego przez D. P. (1), a stanowiącego własność D. P. samochodu marki B. nr rej. (...), ułatwiając również osobie podżeganej dokonanie zniszczenia pojazdu poprzez udzielenie jej rady i informacji na temat dogodnego terminu dokonania czynu, w następstwie czego w nocy z 19 na 20 sierpnia 2009 roku samochód marki B. nr rej. (...) o wartości 26.000 złotych został zniszczony wskutek podpalenia

tj. o przestępstwo z art. 18§2 i 3 kk w zw. z art. 288§1 kk

CLVI.  w dniu 19 maja 2009 roku w Ś., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1) ps. (...), udzielił pomocy A. P. do usiłowania wyłudzenia ubezpieczenia auto-casco z dnia 29.07.2008 r. polisa nr (...) na samochód marki A. (...) o nr rej. (...) w wysokości 25.000 złotych, w ten sposób, że wiedząc, iż A. P. posiada zawartą ze spółką (...) S.A. z siedzibą w S. umowę ubezpieczenia auto-casco z dnia 29.07.2008 r. polisa nr (...) na ww. samochód, uzgodnił z A. P. upozorowanie kradzieży tego pojazdu w celu złożenia wniosku o wypłatę odszkodowania, dokonując wraz z A. B. (1) zaboru ww. samochodu, czym działał na szkodę ubezpieczyciela (...) S.A. z siedzibą w S., który jednak odmówił wypłaty odszkodowania i nie poniósł szkody, a zarzucanego mu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 27.02.2004 r. do 31.05.2007 r. kary 4 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 12.05.2005 r. w sprawie (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 46 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 24.04.1997 r.

tj. o przestępstwo z art. 18§3 kk w zw. z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

A. S. (1) , oskarżonego o to, że:

CLVII.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzanie do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, w ten sposób, że odpłatnie odbierał od Ł. L. (1) i M. L. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany, które następnie odpłatnie udzielał innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CLVIII.  w pierwszej połowie 2008 roku w pobliżu miejscowości G., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1) uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach, w ten sposób, że nabył od M. L. (1) amfetaminę w ilości od 1.000 do 2.000 gramów przeznaczoną do dalszego wprowadzenia do obrotu

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

Z. N. , oskarżonego o to, że:

CLIX.  w okresie od czerwca 2009 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób odpłatnie odbierał substancje psychotropowe w postaci amfetaminy od Ł. L. (1), które następnie odpłatnie udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CLX.  w okresie od sierpnia 2009 roku do października 2009 roku w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielił wbrew przepisom ustawy biorącemu udział w grupie przestępczej A. G. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości łącznej 50 gram za kwotę 1.000 złotych

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 kk

M. D. (1) , oskarżonego o to, że:

CLXI.  w okresie od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), zajmującej się obrotem substancjami psychotropowymi i środkami odurzającymi w znacznych ilościach w ten sposób, że od Ł. L. (1) nabywał substancje psychotropowe w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany, które następnie odpłatnie udzielał innym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CLXII.  w okresie 2005 roku do 7 lutego 2006 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy A. G. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości łącznej 200 gramów za kwotę 3.600 złotych, nie mniej niż 200 tabletek ekstazy za kwotę łączną 800 złotych i środki odurzające w postaci marihuany w ilości 100 gramów za kwotę 2.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

CLXIII.  w okresie od sierpnia do listopada 2009 roku w L., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił wbrew przepisom ustawy A. G. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości łącznej 50 gramów w cenie po 100 złotych za 5-gramowe porcje, tj. za kwotę łączną 1.000 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw . z art. 12 kk

J. N. , oskarżonego o to, że:

CLXIV.  w okresie od stycznia 2008 roku do 3 września 2009 roku w L., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), mającej na celu wprowadzanie do obrotu i udział w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, w ten sposób, że będąc funkcjonariuszem Policji na zlecenie Ł. L. (1) dokonywał sprawdzeń w dostępnych mu policyjnych bazach danych, dotyczących pojazdów mechanicznych i miejsc zamieszkania różnych osób, ujawniając następnie Ł. L. (1) objęte tajemnicą służbową wyniki tych sprawdzeń, a także odpłatnie odbierał od Ł. L. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, z których część następnie odpłatnie i nieodpłatnie udzielał innym osobom

tj. o przestępstwo z art. 258§1 kk

CLXV.  w okresie od kwietnia do maja 2009 roku, dokładnej daty nie ustalono, w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił biorącemu udział w grupie A. G. (1) ps. (...) substancje psychotropowe w postaci 5 gramów amfetaminy za kwotę 100 złotych, co stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 kk

CLXVI.  w okresie od marca 2008 roku do maja 2009 roku w L., czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, co najmniej 3-krotnie A. G. (1) ps. (...) udzielił wbrew przepisom ustawy substancję psychotropową w postaci amfetaminy, każdorazowo w ilości jednej tzw. kreski o wadze 0,5 grama do zażycia

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

CLXVII.  w okresie od stycznia 2008 roku do 3 września 2009 roku w P. i w L., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1), będąc funkcjonariuszem Komisariatu (...) Policji P. Główny oraz działając w celu osiągnięcia korzyści osobistej, polegającej na zapewnieniu sobie dostępu do substancji psychotropowych w postaci amfetaminy, umyślnie przekroczył uprawnienia funkcjonariusza Policji, w ten sposób, że wykorzystując swój służbowy dostęp do policyjnych baz danych, na zlecenie Ł. L. (1) dokonywał w nich sprawdzeń w dotyczących pojazdów mechanicznych i miejsc zamieszkania różnych osób, ujawniając następnie Ł. L. (1) objęte tajemnicą służbową wyniki tych sprawdzeń, czym działał na szkodę interesu publicznego

tj. o przestępstwo z art. 231§2 kk w zw. z art. 266§2 kk w zw. z art. 11§2 kk

CLXVIII.  w okresie od 2007 r. do maja 2009 r. w L., czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy 15-krotnie udzielił B. K. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy, każdorazowo w ilości jednej tzw. kreski o wadze 0,5 grama do spożycia,

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

B. K. (1) , oskarżonego o to, że:

CLXIX.  w okresie od lipca do sierpnia 2008 roku w L., dokładnej daty nie ustalono, uczestniczył wbrew przepisom ustawy w obrocie substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach w ten sposób, że od A. G. (1) ps. (...) nabył amfetaminę w ilości 100 gramów za kwotę 1.600 złotych, którą następnie przekazał nieustalonej osobie,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Po rozpoznaniu opisanej sprawy, Sąd Okręgowy w Poznaniu, wyrokiem z dnia 19 marca 2013 r., sygn. akt XVI K 213/10, orzekła w ten sposób, że:

1.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie I, tj. przestępstwa z art. 258 § 3 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 3 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie II, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

3.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie III, tj. przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 360 (trzystu sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

4.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych przechowywanych w Magazynie Środków Odurzających i Substancji Psychotropowych przy Wydziale Dochodzeniowo - Śledczym Komendy Wojewódzkiej Policji w P., zarejestrowanych w Księdze Dowodów Rzeczowych nr (...), w postaci marihuany o łącznej wadze netto 3.885,46 gramów (k. 416 t. III),

5.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) w zw. § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 września 2003 r. w sprawie wykazu przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje się bezpośrednio innym organom niż właściwy urząd skarbowy (Dz. U. z 2003 r., Nr 167, poz. 1635) w zw. z art. 194 k.k.w. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez przekazanie na rzecz Zarządu w P. Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji, dowodu rzeczowego w postaci samochodu marki A. model (...), numer rejestracyjny (...), numer VIN (...) wraz z kluczykiem, przechowywanego na parkingu strzeżonym (...) H., ul. (...), (...)-(...) P.,

6.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: IV, VIII, X, XII, XV-XVIII, XXV–XXVI, i XXXII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 360 (trzystu sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

7.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Ł. L. (1) przepadek korzyści majątkowej w łącznej kwocie 341.280 (trzysta czterdzieści jeden tysięcy dwieście osiemdziesiąt) złotych,

8.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: VI i XI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

9.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Ł. L. (1) przepadek korzyści majątkowej w łącznej kwocie 84.350 (osiemdziesiąt cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt) złotych,

10.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie V, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

11.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Ł. L. (1) przepadek korzyści majątkowej w łącznej kwocie 2.650 (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt) złotych,

12.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie VII, tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

13.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie IX, eliminując z opisu czynu działanie sprawcy w warunkach czynu ciągłego , tj. przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

14.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XIII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

15.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: XIV, XIX-XXIII, XXVII-XXXI i XXXIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i precyzując, że M. R. (1) udzielił łącznie marihuany nie mniej niż 185 gramów za kwotę nie mniejszą niż 2.590 zł, nieustalonemu mężczyźnie o ps. (...) udzielił łącznie nie mniej niż 200 gram marihuany za nieustaloną kwotę, J. N. udzielił amfetaminy w okresie od dnia 27 kwietnia 2009 r. do dnia 17 lipca 2009 r., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

16.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Ł. L. (1) przepadek korzyści majątkowej w łącznej kwocie 10.520 (dziesięć tysięcy pięćset dwadzieścia) złotych,

17.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXIV, tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

18.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXIV, tj . przestępstwa z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 231 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 k.k., i za to, na podstawie art. 231 § 2 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

19.  oskarżonego Ł. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXV, tj. przestępstwa z art. 291 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 291 § 1 k.k., wymierza jemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

20.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 1-3, 6, 8, 10, 12-15, 17-19 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 2, 3, 6, 8, 13-15 grzywny i wymierza oskarżonemu Ł. L. (1) karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 540 (pięciuset czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

21.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu Ł. L. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 września 2009 r. do dnia 5 lipca 2011 r.,

22.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXVI, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

23.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXVII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

24.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXVIII, tj. przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

25.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych przechowywanych w Magazynie Środków Odurzających i Substancji Psychotropowych przy Wydziale Dochodzeniowo - Śledczym Komendy Wojewódzkiej Policji w P., zarejestrowanych w Księdze Dowodów Rzeczowych nr (...), w postaci marihuany o łącznej wadze netto 3.943,43 gramów (k. 416 t. III),

26.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) w zw. § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 września 2003 r. w sprawie wykazu przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje się bezpośrednio innym organom niż właściwy urząd skarbowy (Dz. U. z 2003 r., Nr 167, poz. 1635) w zw. z art. 194 k.k.w. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez przekazanie na rzecz Zarządu w P. Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji, dowodu rzeczowego w postaci samochodu marki A. model (...), numer rejestracyjny (...), numer VIN (...) wraz z kluczykiem, przechowywanego na parkingu strzeżonym (...) H., ul. (...), (...)-(...) P.,

27.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XXXIX, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

28.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XL, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

29.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLI, przyjmując, że odpłatnie przekazał A. S. (1) ps. (...) amfetaminę w ilości nie mniej niż 1.000 gramów, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

30.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLII, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

31.  oskarżonego M. L. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLIII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

32.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 22-24, 27-31 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 23-24, 27-31 grzywny i wymierza oskarżonemu M. L. (1) karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 400 (czterystu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

33.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu M. L. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 września 2009 r. do dnia 4 lipca 2011 r.,

34.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLIV, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

35.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLV, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

36.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLVI, tj. przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

37.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie XLVII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

38.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: XLVIII-XLIX, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

39.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: L, LV-LVI, LXI-LXV, LXVIII- LXX, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., precyzując, że I. P. udzielił amfetaminy w ilości nie mniej niż 65 gramów za kwotę nie mniejszą niż 1.040 złotych, i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

40.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LI, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

41.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LII, przyjmując, że stanowi on wypadek mniejszej wagi, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

42.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: LIII, LVIII-LX, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

43.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LIV, tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

44.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LVII, tj. przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 14 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

45.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: LXVI-LXVII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

46.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXI, tj. przestępstwa z art. 163 § 1 pkt 1 k.k., i za to, na podstawie art. 163 § 1 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

47.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXII, tj. przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

48.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego przestępstwa popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXIII, przyjmując, że stanowi ono przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

49.  oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXIV, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i za to, na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu grzywnę w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

50.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych przechowywanych w Magazynie Środków Odurzających i Substancji Psychotropowych przy Wydziale Dochodzeniowo - Śledczym Komendy Wojewódzkiej Policji w P., zarejestrowanych w Księdze Dowodów Rzeczowych nr (...), w postaci amfetaminy o łącznej wadze netto 2,38 gramów (k. 416 t. III),

51.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 34-48 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 35-40, 42, 44, 47-49 grzywny i wymierza oskarżonemu A. B. (1) karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 450 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

52.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu A. B. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 września 2009 r. do dnia 5 lipca 2011 r.,

53.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXV, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

54.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXVI, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

55.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXVII, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

56.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych przechowywanych w Magazynie Środków Odurzających i Substancji Psychotropowych przy Wydziale Dochodzeniowo - Śledczym Komendy Wojewódzkiej Policji w P., zarejestrowanych w Księdze Dowodów Rzeczowych nr (...), w postaci: amfetaminy o łącznej wadze netto 24,8 gramów, marihuany o wadze netto 0,86 grama (k. 416 t. III),

57.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXVIII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

58.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: LXXIX-LXXX, LXXXII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

59.  oskarżonego A. Ł. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXXI, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

60.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 53-55, 57-59 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 54, 57-58 grzywny i wymierza oskarżonemu A. Ł. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

61.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu A. Ł. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 września 2009 r. do dnia 27 stycznia 2011 r.,

62.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXXIII, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

63.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXXIV, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

64.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: LXXXV-LXXXVI, XCVII- XCIX, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k., wymierza jemu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

65.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie LXXXVII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k., wymierza jemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

66.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: LXXXVIII-XCIV, C, CII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

67.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: XCV-XCVI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 40 (czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

68.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CI, CIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., odstępując jednak, na podstawie 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 7 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, od wymierzenia oskarżonemu kary i orzeka świadczenie pieniężne w łącznej kwocie 200 (dwustu) złotych na rzecz Stowarzyszenia (...) w L., ul. (...), (...)-(...) L.,

69.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 63-67 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 62-67 grzywny i wymierza oskarżonemu P. K. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

70.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. K. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

71.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego P. K. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

72.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu P. K. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 września 2009 r. do dnia 5 października 2009 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w wysokości 26 stawek dziennych,

73.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CIV, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

74.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CV, CXIV, CXX, CXXII, CXXVIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

75.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CVI-CVII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k., wymierza jemu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

76.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CVIII i CXVI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

77.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CIX, tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

78.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CX-CXI, CXIII, CXV, CXVII-CXIX, CXXI, CXXIII-CXXIV, CXXVI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

79.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

80.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXXV, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k., wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

81.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXXVII, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., odstępując jednak, na podstawie 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 7 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, od wymierzenia oskarżonemu kary i orzeka świadczenie pieniężne w kwocie 100 (stu) złotych na rzecz Stowarzyszenia (...) w L., ul. (...), (...)-(...) L.,

82.  oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXXIX, tj. przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

83.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 74-75, 78-80 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 73-80, 82 grzywny i wymierza oskarżonemu A. G. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 500 (pięciuset) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

84.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. G. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

85.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego A. G. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

86.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu A. G. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 listopada 2009 r. do dnia 22 grudnia 2009 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w wysokości 74 stawek dziennych,

87.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXXX, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

88.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXXXI, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

89.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CXXXII i CXXXV, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

90.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CXXXIV, CXXXVI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

91.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CXXXIII, CXXXIX-CXLI, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

92.  oskarżonego D. F. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CXXXVII i CXXXVIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

93.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 87-92 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 88-92 grzywny i wymierza oskarżonemu D. F. karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 350 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

94.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu D. F. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 listopada 2009 r. do dnia 27 września 2011 r.,

95.  oskarżonego J. A. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXLII, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

96.  oskarżonego J. A. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXLIII, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

97.  oskarżonego J. A. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXLIV, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

98.  oskarżonego J. A. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXLV, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

99.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 95-98 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 96-98 grzywny i wymierza oskarżonemu J. A. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

100.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. A. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

101.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego J. A. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

102.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu J. A. na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 17 listopada 2009 r. do dnia 28 kwietnia 2010 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w całości,

103.  oskarżonego J. D. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CXLVI, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

104.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. D. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby,

105.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego J. D. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

106.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. D. grzywnę w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

107.  oskarżonego J. D. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CXLVII-CXLIX, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., prostując imię J. na M., i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k., wymierza jemu grzywnę w wymiarze 40 (czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych ,

108.  oskarżonego J. D. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CL, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu grzywnę w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

109.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. D. przepadek korzyści majątkowej w kwocie 40 (czterdziestu) złotych,

110.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 106-108 grzywny i wymierza oskarżonemu J. D. karę łączną grzywny w wymiarze 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

111.  oskarżonego J. M. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLI, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

112.  oskarżonego J. M. (1) uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CLII i CLIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to , na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

113.  oskarżonego J. M. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLIV, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

114.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 111-113 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 112-113 grzywny i wymierza oskarżonemu J. M. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

115.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. M. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

116.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego J. M. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

117.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu J. M. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15 lutego 2010 r. do dnia 10 lutego 2011 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w całości,

118.  oskarżonego P. T. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLV, tj. przestępstwa z art. 18 § 2 i 3 k.k. w zw. z art. 288 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

119.  oskarżonego P. T. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLVI, tj. przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

120.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 118-119 kary pozbawienia wolności i wymierza oskarżonemu P. T. karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

121.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. T. kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

122.  na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddaje oskarżonego P. T. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

123.  oskarżonego A. S. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLVII, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

124.  oskarżonego A. S. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLVIII, przyjmując, że nabył od M. L. (1) amfetaminę w ilości nie mniej niż 1.000 gramów, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

125.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 123-124 kary pozbawienia wolności i wymierza oskarżonemu A. S. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

126.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. S. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

127.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego A. S. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

128.  oskarżonego Z. N. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLIX, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

129.  oskarżonego Z. N. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLX, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

130.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 128-129 kary pozbawienia wolności i wymierza oskarżonemu Z. N. karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

131.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Z. N. kary łącznej 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 4 (czterech) lat tytułem próby,

132.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oddaje oskarżonego Z. N. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

133.  oskarżonego M. D. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXI, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

134.  oskarżonego M. D. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXII, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

135.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. D. (1) przepadek korzyści majątkowej w kwocie 6.400 (sześć tysięcy czterysta) złotych,

136.  oskarżonego M. D. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXIII, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 33 § 2 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

137.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. D. (1) przepadek korzyści majątkowej w kwocie 1.000 (jednego tysiąca) złotych,

138.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 133-134, 136 kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach: 134, 136 grzywny i wymierza oskarżonemu M. D. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

139.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. D. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

140.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego M. D. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

141.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu M. D. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 6 maja 2010 r. do dnia 7 maja 2010 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w wysokości 4 stawek dziennych,

142.  oskarżonego J. N. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXIV, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

143.  oskarżonego J. N. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXV, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

144.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. N. przepadek korzyści majątkowej w kwocie 100 (stu) złotych,

145.  oskarżonego J. N. uznaje za winnego zarzuconych jemu czynów popełnionych w sposób wyżej opisany w punktach: CLXVI, CLXVIII, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i za to, na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza jemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

146.  oskarżonego J. N. uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXVII, tj. przestępstwa z art. 231 § 2 k.k. i art. 266 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 231 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza jemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

147.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach: 142-143, 145-146 kary pozbawienia wolności i wymierza oskarżonemu J. N. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

148.  na podstawie art. 69 § 1, 2, 3 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. N. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby,

149.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego J. N. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

150.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. N. grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

151.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu J. N. na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15 lutego 2010 r. do dnia 27 stycznia 2011 r. i tym samym uznaje grzywnę za uiszczoną w całości,

152.  oskarżonego B. K. (1) uznaje za winnego zarzuconego jemu czynu popełnionego w sposób wyżej opisany w punkcie CLXIX, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza jemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

153.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego B. K. (1) kary 1 roku pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby,

154.  na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddaje oskarżonego B. K. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

155.  na podstawie art. 415 § 4 k.p.k. zasądza solidarnie od oskarżonych A. B. (1) i P. T. odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonych poprzez zapłatę:

a)  D. P. (2) kwoty 22.000 (dwadzieścia dwa tysiące) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 20 sierpnia 2009 r. do dnia zapłaty,

b)  „ (...) S.A. z siedzibą w S. kwoty 39.248,70 (trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście czterdzieści osiem i 70/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 20 sierpnia 2009 r. do dnia zapłaty,

156.  na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 t.j. ze zm.) zasądza solidarnie od oskarżonych A. B. (1) i P. T. na rzecz Skarbu Państwa opłatę od zasądzonego odszkodowania w wysokości 3.063 (trzy tysiące sześćdziesiąt trzy) złotych,

157.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych w wysokości:

a)  od Ł. L. (1) - 35/169 części,

b)  od M. L. (1) - 8/169 części,

c)  od A. B. (1) - 31/169 części,

d)  od A. Ł. - 8/169 części,

e)  od P. K. (1) - 21/169 części,

f)  od A. G. (1) - 26/169 części,

g)  od D. F. - 12/169 części,

h)  od J. A. - 4/169 części,

i)  od J. D. - 5/169 części,

j)  od J. M. (1) - 4/169 części,

k)  od P. T. - 2/169 części,

l)  od A. S. (1) - 2/169 części,

m)  od Z. N. - 2/169 części,

n)  od M. D. (1) - 3/169 części,

o)  od J. N. - 5/169 części,

p)  od B. K. (1) - 1/169 części,

158.  na podstawie art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, 4, 5, 6, art. 3 ust. 1, 2, art. 5, art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) wymierza oskarżonym opłaty w wysokości:

a)  Ł. L. (1) – 3.840 złotych,

b)  M. L. (1) – 2.800 złotych,

c)  A. B. (1) – 2.400 złotych,

d)  A. Ł. – 1.200 złotych,

e)  P. K. (1) – 1.530 złotych,

f)  A. G. (1) – 2.330 złotych,

g)  D. F. – 1.100 złotych,

h)  J. A. – 800 złotych,

i)  J. D. – 320 złotych,

j)  J. M. (1) – 780 złotych,

k)  P. T. – 700 złotych,

l)  A. S. (1) – 1.100 złotych,

m)  Z. N. – 500 złotych,

n)  M. D. (1) – 900 złotych,

o)  J. N. – 500 złotych,

p)  B. K. (1) – 380 złotych,

159.  na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 j.t. ze zm.) oraz § 2, § 14 ust. 2 pkt 5, § 16 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata C. L. , L. R., Adwokacka Spółka Partnerska, ul. (...), (...)-(...) P. kwotę 7.675,20 (siedem tysięcy sześćset siedemdziesiąt pięć i 20/100) złotych (w tym 23% VAT) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu A. G. (1) z urzędu.

Apelacje od powyższego wyroku wywiedli obrońcy oskarżonych: Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F., M. D. (1), A. S. (1), A. Ł. i J. N. oraz prokurator.

Obrońca oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), działający na podstawie pełnomocnictwa adwokat A. T. w swojej apelacji wyrok ten zaskarżył w całości co do wymienionych oskarżonych, zarzucając:

I. naruszenie przepisów postępowania, zwłaszcza:

1. art. 366 § 1 kpk w związku z art. 2 § 2 kpk oraz art. 2 § 1 pkt 1 kpk poprzez nie dążenie w najistotniejszych aspektach sprawy do wykrycia prawdy materialnej w przedmiotowej sprawie, a zwłaszcza poprzez m.in. zaniechanie, mimo zgody w tym zakresie zainteresowanych, zadania choćby jednego wyjaśniającego pytania pomawiającym współoskarżonym P. K. (1) i A. G. (1), celem wyjaśnienia rozbieżności w ich wypowiedziach, a nawet wyjaśnienia ewidentnej nieprawdy, jaka w tych wyjaśnieniach się pojawiła i mimo tego uczynienie z tychże wyjaśnień głównego źródła dowodowego w zakresie sprawstwa i winy wszystkich oskarżonych, a zwłaszcza tego:

- jak to możliwym, że zdaniem P. K. (1) w przemytach mieli brać udział 3- krotnie A. B. (1), jeden raz oskarżony F. a jeden raz mężczyzna o pseudonimie (...) (osk. A.- przyp. apelującego), skoro ani z zarzutów, ani z jakiejkolwiek treści jakiegokolwiek innego dowodu w sprawie takie informacje nie płyną, a zatem skoro są to informacje nieprawdziwe, to rodzi się konieczność postawienia pytania, dlaczego P. K. (1) w ten sposób pomawiał osoby trzecie o coś, czego nie zrobiły, a także ile jeszcze jest twierdzeń w jego wyjaśnieniach, które są oczywiście fałszywym pomówieniem,

- jak to możliwym, że zdaniem P. K. (1) wiadomym mu było, że L. i jego ekipa to grupa przestępcza, do której on należał (s. 27 uzasadnienia) a w kontaktach z Ł. L. (1) mówił zawsze jasne i ciemne, w sytuacji gdy zdaniem Sądu grupa przestępcza kierowana przez Ł. L. (1) miała swój szyfr i na narkotyki mówiła dolary i euro (vide: s. 55 uzasadnienia, gdzie Sąd wskazuje na nieporadność oskarżonego D. usiłującego dostosować się do obowiązujących w grupie reguł poprzez określenie narkotyków za pośrednictwem nazw „euro" i „dolary"), co oznacza że albo nie był żadnej grupy przestępczej z określonym szyfrem, albo wiedza P. K. (4) w tej kwestii jest po prostu zmyślona,

- jak to możliwym, że zdaniem Sądu oskarżeni tworzyli kierowaną przez Ł. L. (1) zorganizowaną grupę przestępczą, w której wszystko zależne było od Ł. L. (1), podczas gdy np. z wyjaśnień P. K. (4) ma wynikać, iż: oskarżony M. L. (1) miał mieć swoich odbiorców we W. i sam miał na tym zarabiać pieniądze nie rozliczając się z bratem, a domniemany szef grupy przestępczej hurtowników był zwykłym dealerem, który z porcjami po parę gram potrafił na telefon sam jeździć do odbiorców - a z wyjaśnień A. G. (1) wynikało jednoznacznie, że „swoich odbiorców mieli też M. L. (1) i B.", a ponieważ jest to stwierdzenie wypowiedziane zaraz po wyjaśnieniach na temat odbiorców Ł. L. (1), to wręcz oczywistym wydaje się założenie, że nie ma mowy o jakiejkolwiek konfiguracji zorganizowanej grupy przestępczej

- jak to możliwym, że zdaniem P. Ł. L. nie jeździł do Holandii po narkotyki, gdyż miał zakaz opuszczania kraju (i stąd zarzut dla Ł. L. (1) kierowania przemytem M. L. (1)) w sytuacji gdy przemyty miały trwać od 19 kwietnia 2009 roku do 4 września 2009 roku, a zakaz opuszczania kraju oskarżony L. w innej sprawie miał uchylony już 15 maja, a zatem swobodnie mógł uczestniczyć w rzekomych 13 przemytach po tej dacie (dodatkowo w protokole z dnia 1 października 2009 roku oskarżony K. stwierdził, że Ł. L. (2) zaczął jeździć do Holandii po tym, jak „mu odpadł zakaz opuszczania kraju"- co jest nieprawdą, a przekonują o tym i same zarzuty i stosowana kontrola operacyjna),

- jak to możliwym, że zdaniem śledczych i Sądu ustalono, iż przemycono co najmniej 84 kg marihuany, a w oparciu o wiarygodne wyjaśnienia P. K. (1), który miał dysponować bardzo szczegółową wiedzą i korzystając z dobrodziejstwa art. 60 § 3 kk, a zatem wyjaśniając prawdę nadto ustalono, iż łączna ilość sprzedanej marihuany przez Ł. L. (2) wyniosła 39 kg, co powoduje konieczność ustalenia, czy nieprawdziwe są twierdzenia o przemycie na ilość 84 kg, czy wiedza P. K. (1) i w oparciu o nie śledczych była wiedzą błędną co do roli i aktywności Ł. L. (1), który, co wynika z zarzutów, operował nawet dealerskimi ilościami,

- jak to możliwym, że korzystający z dobrodziejstwa art. 60 § 3 kk, a zatem zobowiązany wyjaśniać prawdę, niczego nie ukrywając, współoskarżony A. G. (1) wyjaśnił, w oparciu o co został skazany Ł. L. (2), że nabył od niego prawie 9 kg amfetaminy i 1,5 kg marihuany, podczas gdy wskazani przez niego odbiorcy narkotyków i środków odurzających mieli od niego nabyć jedynie 2,5 kg amfetaminy, co czyni zasadnym pytanie do A. G. (1) (którego niestety obrona zadać nie mogła a Sąd nie chciał), co stało się z pozostałą częścią rzekomo nabytej amfetaminy, czy ilość ta jest nieprawdziwa, albo czy może oskarżony nie ujawnił swoich odbiorców oszukując oskarżyciela i niezasadnie uzyskując status „małego świadka koronnego"

- jak to możliwym tym samym, aby Sąd uznał oskarżonego Ł. L. (1) winnym wprowadzenia do obrotu prawie 1,5 kg amfetaminy i prawie 10 kg marihuany sprzedając je P. K. (1), oraz prawie 9 kg amfetaminy i 1,5 kg marihuany sprzedając je A. G. (1), mając wiedzę, że są one przeznaczone do dalszej sprzedaży, w sytuacji gdy ani P. K. (1) ani A. G. (1) nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności za ten czyn,

- w oparciu o jakie dowody Sąd dokonuje ustaleń faktycznych (s. 19 uzasadnienia), stwierdzających, że handlujący od lat Ł. L. i A. B. z czasem przekształcili swoją działalność w znamiona działalności zorganizowanej, albowiem brak jest dowodów na poparcie wskazanych fam tez określających przestępczość zorganizowaną, a zwłaszcza wyróżniających okresy, w których rzekomo mieli handlować narkotykami i Ł. L. i A. B.,

- jak to możliwym, że oskarżony K. miał kupować narkotyki od Ł. L. (1) już od czerwca 2008 roku, a niektórych przestępstw dopuszczać się nawet w maju czy kwietniu (udział w zorganizowanej grupie przestępczej datuje się na kwiecień 2008 roku), podczas gdy w protokole z wyjaśnień z dnia 30 września 2009 roku P. K. (1) sam wyjaśnił, iż ,,ja w interes handlu narkotykami wszedłem około 1 roku temu, było to na jesień 2008 roku", a swoje wyjaśnienia w tym względzie zmienił dopiero w protokole z dnia 29 października 2009 roku, a które to oba sprzeczne ze sobą w tych fragmentach protokoły podtrzymał na rozprawie,

- jak to możliwym, że Sąd I instancji uzasadnia konstrukcję istnienia zorganizowanej grupy przestępczej m.in. przez pryzmat wyjaśnień A. G. (1), który stwierdził, że Ł. L. (1) był dobrym szefem, jak ktoś siedział to dbał o rodzinę, jak ja siedziałem odwiedzał mnie, na widzeniach robił zakupy, w sytuacji gdy zdarzenia te miały mieć miejsce w 2007 roku, a zatem ponad rok wcześniej, zanim, według Sądu, utworzyła się rzekoma zorganizowana grupa przestępcza Ł. L. (1),

- na jakiej podstawie Sąd I instancji uznał M. D. (1) winnym udziału w zorganizowanej grupie przestępczej Ł. L. (1) w okresie luty 2008 roku- 3 września 2009 roku w ten sposób, że nabywał od Ł. L. (1) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy i odurzające w postaci marihuany , które następnie odpłatnie udzielał innym osobom, w sytuacji, gdy za okres działalności grupy Prokuratura nie postawiła oskarżonemu D. jakiegokolwiek zarzutu z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, nie dysponując żadnymi prawnie zebranymi dowodami na jakąkolwiek ,,przestępczą" działalność M. D. (1) we wskazanym okresie,

- na jakiej podstawie Sąd przyjmuje (vide: s. 23 uzasadnienia), że przez okres od lutego 2008 roku do 3 września 2009 roku oskarżony Ł. L. (1) sprzedał oskarżonemu A. B. (1) 1,895 kg amfetaminy i 2,200 kg marihuany, skoro:

⚫

ani oskarżony L. ani oskarżony B. nie przyznają się do stawianych im zarzutów,

⚫

żadna z osób trzecich nie była świadkiem transakcji takiej ilości środków narkotycznych i odurzających pomiędzy w/w oskarżonymi,

⚫

kontrola operacyjna stosowana pomiędzy zainteresowanymi osobami, niezależnie od błędów „analizy", o czym będzie mowa poniżej, stosowana była co do obu oskarżonych jedynie za okres 26 czerwca 2009- 4 września 2009 roku,

- czy oskarżony A. B. (1) a w szczególności świadek M. W. (2) mieli kiedykolwiek prowadzone jakiekolwiek postępowanie z ustawy prawo farmaceutyczne lub ustawy prawo autorskie w związku z obrotem nieznanymi medykamentami o nazwie C., które miały być przedmiotem zamiennej transakcji w zamian za amfetaminę,

- w oparciu o jakie dowody przyjęto, iż Ł. L. (2) dopuścił się przestępstwa paserstwa w rozumieniu art. 291 kk (zarzut XXXV), skoro części mające pochodzić ze skradzionego samochodu C. (...) znaleziono w garażu na terenie posesji należącej do oskarżonego A. Ł. (vide: s. 61 uzasadnienia wyroku),

- czy rzekomi odbiorcy środków odurzających i psychotropowych, którzy mieli je nabywać od oskarżonych, mieli z tego tytułu postawione w jakimkolwiek postępowaniu zarzuty, jeśli tak, to jakie wyjaśnienia tam składali, czy były one zbieżne z zeznaniami w przedmiotowej sprawie, a zwłaszcza czy w postępowaniach tych ujawniali tych samych oskarżonych jako dostawców sprzedawanych przez nich narkotyków, a to w konsekwencji na okoliczność ustalenia prawdomówności ich twierdzeń,

- na jakiej podstawie Sąd ustalił, iż D. F. już w 2006 roku miał sprzedawać marihuanę pochodzącą z przemytu, skoro, co wynika wprost z zarzutów, rzekoma zorganizowana grupa przestępcza trudniąca się przemytami miała zostać założona dopiero w 2008 roku?

2. art. 4 kpk w związku z art. 7 kpk poprzez jednostronną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza polegającą na tym, że:

- Sąd uznaje za wiarygodne wyjaśnienia P. K. (1), że oskarżony M. L. (1) przywoził co najmniej 4 kg narkotyków, że nie było takiej sytuacji, żeby nie przywieźli narkotyków, mimo iż:

⚫

po pierwsze nigdy według jego oświadczeń nie uczestniczył fizycznie w przemycie narkotyków, a zatem nie wie czy i ile narkotyków fizycznie zostało przemyconych,

⚫

po drugie nigdy według jego oświadczeń nie uczestniczył on w „rozładowywaniu" narkotyków w L.,

a zatem nie ma żadnej wiedzy, poza przedstawianą ze słyszenia, o jakimkolwiek przemycie, zaś miarodajnym dowodem na potwierdzenie tej tezy są jego wyjaśnienia (nie wiadomo dlaczego pominięte z naruszeniem zasady in dubio pro reo w rozumieniu art. 5 § 2 kpk) z dnia 30 września 2009 roku, gdzie zeznał, że L. jeździli po marihuanę przeciętnie raz w miesiącu po 2-4 kg.

- Sąd uznaje za wiarygodne wyjaśnienia A. G. (1), że płacił on Ł. L. (1) za amfetaminę głównie po sprzedaży tego narkotyku („brał w pompę") i przyjmuje ze nabył w ten sposób prawie 9 kg amfetaminy, a pomija ten fakt, że z zarzutów stawianych oskarżonemu G. wynika, iż sprzedał on osobom trzecim zaledwie 2,5 kg, a zatem albo nie nabył on 9 kg amfetaminy od Ł. L. tylko ewentualnie liczbę zdecydowanie mniejszą, albo nie wskazał i nie pomówił tym samym, być może celowo chroniąc, znacznego grona odbiorców prawie 6,5 kg amfetaminy, a zatem bezpodstawne było przyznanie mu w wyroku statusu z art. 60 § 3 kk i wymierzenie, mimo wielokrotnej karalności i działania w warunkach powrotu do przestępstwa, kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, przy czym zasadność tego zarzutu opiera się także na stwierdzeniu samego A. G. (1) (ostatnie zdanie protokołu z dnia 16 listopada 2009 toku), który stwierdził, iż „w moim odczuciu ja nie sprzedawałem narkotyków, jedynie pośredniczyłem w ich sprzedaży pomiędzy Ł. L. (1) a docelowym odbiorcą, którego mu załatwiałem"

- Sąd uznaje za niewiarygodne zeznania złożone w postępowaniu sądowym przez część świadków odwołującą lub zmieniającą swoje zeznania z postępowania przygotowawczego bez jakiegokolwiek dogłębnego przeanalizowania przyczyn takiego stanu rzeczy a poprzestanie każdorazowo na takim samym schematycznym uzasadnieniu rozpoczynającym się od słów, iż ,, (...) sąd dał wiarę zeznaniom... złożonym w postępowaniu przygotowawczym w całej rozciągłości..." (vide: świadek I. P.- s. 32, T. Ś.- s. 33, P. D.- s. 34, R. A.- s. 35, H. W.- s. 165, M. K. (2)- s. 233, M. J. (2)- s. 235, A. D.- s. 237, A. J. (2)- s. 238, A. Ż.- s. 239), co uniemożliwia zdaniem obrony jakąkolwiek ocenę instancyjną takiego toku rozumowania,

- Sąd w sposób całkowicie dowolny interpretuje świadomość, czy wiedzę oskarżonego F. co do „małoletniości" świadka K. oraz J. w dacie kiedy miał on im rzekomo sprzedawać narkotyki, co jest niedopuszczalne, gdyż ta przesłanka obostrzonej odpowiedzialności musi zostać, jak każda, wykazana przy użyciu dostępnych dowodów w sprawie,

- Sąd w sposób całkowicie dowolny przyjmuje własną interpretację rozmów prowadzonych w ramach kontroli operacyjnej stosowanej wobec Ł. L. i A. B. przyjmując z pewną dozą hipotezy, że wskazywane rozmowy dotyczą transakcji narkotykowych i to co do kilku zarzutów, jak choćby m.in.:

⚫

co do rzekomej transakcji A. B. (1) z R. Z. w dniu 11 sierpnia 2009 roku 15 gramów amfetaminy, gdzie transakcja taka jest wywnioskowana przez Sąd z użycia dwóch słów czyli „to" i „trzy",

⚫

co do rzekomych transakcji Ł. L. (1) z Ł. D., gdzie Sąd stwierdza, że przywiezienie oleju oznacza dowóz narkotyków, ale nie wyjaśnia, w oparciu o co czyni te ustalenia, skoro nikt w sprawie nie wypowiadał się, że olej to narkotyk, a jednocześnie Sąd dodaje, że zorganizowana grupa przestępcza Ł. L. (1) miała swoje kamuflowane nazewnictwo, ale nie wskazuje, aby na narkotyki (pytanie jakie?) zainteresowani mówili olej, a tym samym Sąd nie przeprowadza żadnego racjonalnego kontr dowodu do wyjaśnień oskarżonego L. i zeznań świadka Ł. D.

3. art. 19 ust. 3 ustawy o Policji poprzez wykorzystanie nie objętych kontrolą operacyjną rozmów telefonicznych zarejestrowanych co do M. D. (1), M. L. (1) oraz A. B. (1) w zakresie zarzutów przypisanych w/w oskarżonym w następujących punktach zaskarżonego wyroku XXXVIII c, XLVI oraz CLXI

4. art. 410 kpk poprzez przyjęcie za podstawę wyroku jedynie części informacji płynącej z przeprowadzonych w sprawie dowodów, a pominiecie ich w tym zakresie, w którym czynią one wątpliwym sprawstwo i winę oskarżonych Ł. i M. L., A. B., M. D. i D. F., a zwłaszcza tego, iż:

- Sąd stwierdza, iż oskarżony L. miał sprzedać m.in. oskarżonemu G. 1.500 tabletek ekstazy (zarzut nr VI), nie zauważając, iż z wyjaśnień oskarżonego K. wynika, a które w tym fragmencie zostały pominięte, że L. handlował tylko marihuaną i amfetaminą, a tabletkami się nie zajmował (vide: protokół przesłuchania z dnia 30 września 2009 roku),

- Sąd nie wskazuje, które wyjaśnienia oskarżonego G. z postępowania przygotowawczego są prawdziwe, skoro podtrzymał on jako zgodne z prawdą wszystkie protokoły będące sprzecznymi ze sobą (w pierwszych protokołach nie ma mowy o handlu dla Ł. L. (1) przed 2008 rokiem, od 4 protokołu już tak), a zatem z niewyjaśnionych względów Sąd pominął ten protokół, który z oczywistych względów jest korzystniejszy dla oskarżonego Ł. L. (1)

- z części protokołu z wyjaśnień oskarżonego G. wynika, iż po zatrzymaniu Ł. L. (1) nabywał on narkotyki m.in. od M. D. (1) jak i innych osób, w sytuacji, gdy z innej pominiętej części jego wyjaśnień wynika również, że po wpadce Ł. L. (1) przestał handlować narkotykami, a trudno przewidywać, że ilości rzędu 50 czy 100 gram były przeznaczone na jego własne potrzeby,

5. art. 167 kpk poprzez nieprzeprowadzenie na rozprawie istotnych dowodów z punktu widzenia nie tylko sprawstwa i winy oskarżonych, ale także wiarygodności wyjaśnień pomawiających P. K. i A. G., a także stwierdzenia, czy zmiana zeznań części świadków była podyktowana miarodajnymi i rzeczywistymi okolicznościami, czy zmierzała jedynie, jak przyjął Sąd, do przedstawienia najkorzystniejszej wersji zdarzeń dla oskarżonych, a zwłaszcza:

- dowodu z zeznań w charakterze świadka mężczyzny o pseudonimie (...) nazwisku P., którego oskarżony K. rozpoznał na okazaniu, a który miał być narkotykowym „guru" (określenie P. K.) w L., który w 2008 roku miał przekazać oskarżonym L. kontakty w Holandii w zakresie marihuany i w W. w zakresie amfetaminy

- dowodu z informacji z ZK w W. na okoliczność ustalenia, czy w okresie od sierpnia 2007 roku osadzonego A. G. (1) odwiedzał Ł. L. (1), jakie stosowane są w Zakładzie Karnym procedury sprawdzające odwiedzających pod kątem wnoszenia niebezpiecznych czy zabronionych przedmiotów (tu: narkotyków), czy i jak często prowadzone są kontrole u skazanych na obecność środków odurzających w organizmie i czy są one przeprowadzane w sposób niezapowiedziany, a to pod kątem ustalenia wiarygodności wyjaśnień oskarżonego G., który zeznał, że oskarżony Ł. L. (1) dostarczył mu 20 gram amfetaminy do zakładu karnego,

- dowodu z akt sprawy V Ds. 82/07 Prokuratury Okręgowej w Poznaniu, na okoliczność ustalenia w jakim okresie stosowany był zakaz opuszczania kraju względem podejrzanego Ł. L. (1), a to na okoliczność ustalenia wiarygodności twierdzeń P. K. (1) co do faktu, że oskarżony Ł. L. (1) nie jeździł po marihuanę do Holandii poza ostatnim wyjazdem, albowiem miał zakaz opuszczania kraju a w konsekwencji ustalenia, czy rzeczywiście oskarżony Ł. L. (1) nie mógł wyjeżdżać w okresie objętym zarzutami dotyczącymi przemytu poza granice kraju,

- dowodu z akt sprawy prowadzonej przeciwko M. J. (2), na okoliczność stwierdzenia, czy prawdziwe są jego zeznania z postępowania sądowego, iż narkotyki nabywał od lub za pośrednictwem mężczyzny o ps. (...), co jednoznacznie stanowiłoby podstawę co najmniej do zakwestionowania kwalifikacji prawnej z art. 59 ust. 2 ustawy,

- dowodu z akt sprawy o zabójstwo prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w Lesznie w 2009 roku, gdzie świadkiem miał być świadek I. P., celem wyjaśnienia ew. prawdziwości jego zeznań z postępowania sądowego, tj. czy w momencie składania zeznań w przedmiotowej sprawie nie było jeszcze zakończone śledztwo w tamtym postępowaniu, a zatem możliwym było jeszcze postawienie w/w świadkowi zarzutu udziału w tym zabójstwie,

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zapadłego w sprawie wyroku a sprowadzający się do mylnego uznania, iż oskarżeni tworząc zorganizowaną grupę przestępczą dopuścili się wszystkich zarzucanych im przestępstw, mimo iż zebrany w sprawie już materiał dowodowy, jak i ten który winien zostać zebrany dodatkowo, nie daje podstaw do przyjęcia, przynajmniej w całości, takiej tezy.

Podnosząc przytoczone zarzuty, apelujący obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonych A. Ł. i J. N., działający na podstawie pełnomocnictwa adwokat M. L. (3), w swojej apelacji zaskarżył opisany na wstępie wyrok w całości odnoszącej się do oskarżonego J. N. oraz w części dotyczącej oskarżonego A. Ł., to jest w zakresie skazania go za czyny opisane w pkt LXXV i LXXVI aktu oskarżenia, to jest co do punktów 53 i 54 zaskarżonego wyroku, a także co do pkt 60 tego orzeczenia. Zaskarżonym rozstrzygnięciom zarzucił on:

1. obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a w szczególności art.5 par.2 i art.7 kpk poprzez rozstrzygnięcie na niekorzyść obu oskarżonych wątpliwości nasuwających się co do ich winy w zakresie zarzutu z art. 258 § 1 kk oraz poprzez niewłaściwą i sprzeczną z zasadą swobodnej oceny dowodów oceną zgromadzonych w tym zakresie dowodów, a zwłaszcza wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), oskarżonego A. G. (1) oraz B. K. (1), co do których Sąd I instancji podszedł w sposób bezkrytyczny i wyciągnął z nich bezpodstawne wnioski co do uczestniczenia obu oskarżonych w zorganizowanej grupie przestępczej, podczas gdy całokształt zebranego materiału dowodowego nie pozwala na wyciągnięcie z tych dowodów tak kategorycznych wniosków,

2. obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a w szczególności par. 5 par. 2 oraz art. 7 kpk, poprzez rozstrzygnięcie na niekorzyść oskarżonego J. N. wszystkich nasuwających się wątpliwości co do jego winy oraz poprzez niewłaściwą ocenę zgromadzonego materiału dowodowego w zakresie dotyczącym wszystkich pozostałych stawianych mu zarzutów, przy czym błędy te związane są w głównej mierze z niewłaściwą oceną dowodów w postaci wyjaśnień współoskarżonych A. G. i B. K., które to wyjaśnienia stanowią pomówienia, nie znajdujące potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym,

3. obrazę prawa materialnego, a w szczególności art. 11 § 1 i 2 kk poprzez mylne przyjęcie, że oskarżony A. Ł. popełnił 2 odrębne przestępstwa, zakwalifikowane jako czyny z art. 258 § 1 kk oraz z art. 56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, podczas gdy z opisów obu przypisanych oskarżonemu czynów i dokonanych w tym zakresie ustaleń faktycznych wynika, że był to ten sam czyn, wyczerpujący znamiona dwóch przepisów ustaw karnych, co winno skutkować przyjęciem tzw. realnego zbiegu przepisów ustawy i skazanie oskarżonego za jedno przestępstwo, na podstawie zbiegających się przepisów,

4. obrazę prawa materialnego, a w szczególności art. 231 § 2 i art. 266 § 2 kk (w odniesieniu do czynów zarzucanych oskarżonemu J. N.) poprzez mylne przyjęcie, że oskarżony ten działaniem swoim wypełnił znamiona obu tych występków, a zwłaszcza przekroczył swoje uprawnienia i ujawnił dane objęte tajemnicą służbową, podczas gdy trzy wykazane w tym postępowaniu tzw. wejścia do systemu danych policyjnych uznać należy jako legalne, nie dotyczące informacji poufnych, a ich ujawnienie innym osobą nie mogło stanowić przekroczenia uprawnień i jednocześnie naruszać interes publiczny lub prywatny, a także nie mogło narazić na szkodę jakikolwiek interes chroniony prawem,

5. rażącą niewspółmierność, tj. surowość kary orzeczonej w stosunku do oskarżonego A. Ł., wyrażająca się w skazaniu go na bezwzględną karę 3 lat pozbawienia wolności, podczas gdy z okoliczności przypisanych mu czynów, z jego postawy w czasie trwania procesu oraz jego zachowania po popełnieniu zarzucanych mu czynów wynika, że zasługuje on na karę łagodniejszą, tj. taką, która pozwoliłaby uniknąć mu powrotu do zakładu karnego i pozostać na wolności.

Podnosząc przytoczone zarzuty apelujący obrońca wniósł o:

1. co do oskarżonego A. Ł. :

a) o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie go od czynów przypisanych w pkt. 53 i 54 zaskarżonego wyroku,

ewentualnie:

b) o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że oba wskazane wyżej czyny stanowią jeden czyn przestępczy, wypełniający znamiona dwóch przepisów ustawy i wymierzenie za niejednej stosowej kary, ewentualnie:

c) o zmianę zaskarżonego wyroku tylko w zakresie wymiaru kary poprzez wymierzenie oskarżonemu A. Ł. kary nie większej, aniżeli 2 lata pozbawienia wolności.

2. co do oskarżonego J. N. :

- o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie tego oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Obrońca oskarżonego A. S. (1), działający na podstawie pełnomocnictwa adwokat T. J., w swojej apelacji zaskarżył w całości rozstrzygnięcie dotyczące tego oskarżonego, zarzucając:

1. naruszenie przepisów postępowania, w szczególności:

- art. 2 § 2 k.p.k. poprzez naruszenie wymogu opierania wszelkich rozstrzygnięć na prawdziwych ustaleniach faktycznych, a więc takich, które zostały udowodnione, tj. wykazane wiarygodnymi dowodami,

- art. 5 § 2 k.p.k., wyrażające się nietrafnością przyjętych kryteriów oceny i złym rozkładem ciężaru dowodów obciążających i odciążających oskarżonego,

- art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, sprzeczną ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zasadami prawidłowego rozumowania ocenie materiału dowodowego, polegającą na uznaniu oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa, choć zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie oskarżonemu sprawstwa;

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, objawiający się uznaniem, że oskarżony A. S. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu, pomimo braku materiału dowodowego w tym zakresie i istniejących wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego oraz oparcie wyroku wyłącznie na pomówieniach oskarżonego P. K. (1).

Podnosząc wskazane zarzuty, apelujący obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości w zakresie dotyczącym oskarżonego A. S. (1) poprzez jego uniewinnienie od zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie tegoż wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd I instancji.

Prokurator wywiódł apelację na niekorzyść oskarżonych: A. Ł., A. S. (1), J. N., M. D. (1), J. M. (2) i J. A., zarzucając:

1.  obrazę prawa materialnego, polegającą na błędnym wymierzeniu A. Ł. w punkcie 58. wyroku za ciąg opisanych w punktach LXXIX-LXXX i LXXXII przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65§1 kk kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, czyli kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

2.  rażącą niewspółmiemość kary polegającą na wymierzeniu A. S. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, podczas gdy okoliczności przedmiotowe czynów oskarżonego i okoliczności podmiotowe związane z jego karalnością przemawiają za wymierzeniem A. S. (1) kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania,

3.  rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu J. A. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, podczas gdy okoliczności przedmiotowe czynów oskarżonego przemawiają za wymierzeniem J. A. kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania,

4.  rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu J. M. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, podczas gdy okoliczności przedmiotowe czynów oskarżonego przemawiają za wymierzeniem J. M. (1) kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania,

5.  rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu J. N. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, podczas gdy okoliczności przedmiotowe czynów oskarżonego przemawiają za wymierzeniem J. N. kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania,

6.  rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu M. D. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, podczas gdy okoliczności przedmiotowe czynów oskarżonego i okoliczności podmiotowe związane z jego wcześniejszą karalnością przemawiają za wymierzeniem M. D. (1) kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Podnosząc przytoczone zarzuty, apelujący prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kar orzeczonej wobec A. Ł., J. A., M. D. (1), J. N., J. M. (1) i A. S. (1) poprzez:

1.  wymierzenie A. Ł. za ciąg opisanych w punktach LXXIX-LXXX i LXXXII aktu oskarżenia przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych w wysokości stawki określonej na kwotę 20 złotych,

2.  wymierzenie J. A. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych po 10 złotych i uchylenie orzeczonego w punkcie 101. wyroku dozoru kuratora sądowego,

3.  wymierzenie J. M. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 20 złotych i uchylenie orzeczonego w punkcie 116. wyroku dozoru kuratora sądowego,

4.  wymierzenie A. S. (1) kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności i uchylenie orzeczonego w punkcie 127. wyroku dozoru kuratora sądowego,

5.  wymierzenie J. N. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności i uchylenie orzeczonej wobec J. N. w punkcie 150. wyroku na podstawie art. 71 §1 kk grzywny i uchylenie orzeczonego w punkcie 149. wyroku dozoru kuratora sądowego,

6.  wymierzenie M. D. (1)

- za przestępstwo z punktu CLXII z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 20 złotych,

- za przestępstwo z punktu CLXIII z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk kary 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 20 złotych,

a następnie wymierzenie kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności i uchylenie orzeczonego w punkcie 140. wyroku dozoru kuratora sądowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacje okazały się w przeważającej części bezzasadne.

Apelujący obrońcy nie mieli racji, utrzymując, jakoby Sąd I instancji nie dysponował materiałem dowodowym wystarczającym do poczynienia ustaleń faktycznych skutkujących przypisaniem oskarżonym udziału w procederze narkotykowym objętym zarzutami aktu oskarżenia. Konkluzji powyższej nie zmieniał fakt, że ustalenia te w znacznej mierze opierały się na dowodzie z wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1). Przede wszystkim zatem – wbrew podglądowi, któremu zdawał się hołdować zwłaszcza obrońca oskarżonego A. S. (1) – pochodzące od współoskarżonego pomówienie stanowi pełnowartościowy dowód, którego nie dyskwalifikuje a priori sam charakter źródła dowodowego. Dowód z wyjaśnień współoskarżonych podlega – jak każdy inny dowód zgromadzony w sprawie – sądowej ocenie, zgodnie z regulującymi tę kwestię zasadami prawa dowodowego. Podkreślenia wymagało zaś, że żaden z apelujących obrońców – pomimo że gros zarzutów apelacji obrończych dotyczyło tego właśnie zagadnienia – nie wykazał, jakoby Sąd I instancji w przedmiocie dowodów procedował wadliwie i to w stopniu mogącym mieć wpływ na treść orzeczenia.

Wbrew zatem zarzutowi obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), sposób przesłuchiwania na rozprawie oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1) nie wskazywał na brak dążenia Sądu I instancji do wyjaśnienia wewnętrznych sprzeczności w treści tychże wyjaśnień. Przede wszystkim bowiem owe rażące rozbieżności w treści wspomnianych dowodów istniały wyłącznie w ocenie apelującego obrońcy, faktycznie zaś wyjaśnienia wymienionych oskarżonych, składane na różnych etapach postępowania, a podtrzymane przez nich na rozprawie (t. VIII, k. 1504, t. XI, k. 2140), jakkolwiek nie brzmiały identycznie, nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. W żadnym wypadku nie było bowiem tak, że oskarżeni ci podawali informację, której następnie zaprzeczali, bądź opisywali fakty, których istnienie następnie wykluczaliby. Różnice w opisach przebiegu poszczególnych zdarzeń, osób w nich uczestniczących, czy chronologii wynikały z podawania przez oskarżonych dodatkowych informacji, bądź uzupełniania poprzednich albo też stanowiły następstwo nieuniknionej przy bogactwie opisywanych przez nich wątków, niepamięci co do poszczególnych detali.

Co więcej, podkreślić należało, że nie dostrzegając potrzeby dodatkowego doprecyzowywania treści wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1) we wszystkich wskazanych przez apelującego obrońcę punktach, Sąd I instancji w żaden sposób nie naruszył art. 366 § 1 k.p.k. Wprost przeciwnie, podejmując się w toku rozprawy szczegółowego indagowania oskarżonych na wszystkie postulowane przez apelującego tematy, Sąd I instancji działa wbrew dyspozycji powołanego artykułu. Oznaczałoby to bowiem odstąpienie od racjonalnego sposobu badania dowodów na rzecz dywagacji i zgłębiania kwestii niemających znacznie dla wyjaśnienia istoty sprawy. Z całą pewnością przy tym, oczekiwany przez apelującego sposób procedowania naruszałby dyspozycję § 2 powołanego artykułu, prowadząc do przewlekłości postępowania.

I tak, nie wymagał dodatkowego wyjaśniania stan wiedzy oskarżonego P. K. (1) o konfiguracjach osobowych oskarżonych uczestniczących w przemytach narkotyków z Holandii. Treść jego wyjaśnień była bowiem w tym zakresie jasna. Nie sposób zaś oczekiwać – jak zdawał się to czynić autor apelacji – by oskarżony P. K. (1) w każdym przypadku znał pełen skład osób uczestniczących w przemytach narkotyków z Holandii, których, jak ustalił Sąd I instancji, było 18. Z istoty relacjonowania tak licznych zdarzeń wynikało to, że wyjaśniający mógł prezentować nie tylko swoją wiedzę o faktach, ale też podawane w dobrej wierze wyniki swojego wnioskowania o faktach. Stąd też, nie wszystkie podawane przez P. K. (1) dane o uczestnikach takich przewozów – w tym np. wytykane przez apelującego uczestnictwo w przewozach oprócz oskarżonych Ł. i M. L. (1) oraz A. B. (1), także oskarżonego D. F. ( vide: teczka nr 5 – wyjaśnienia P. K. (1), k. 62v.) – mogły stać się podstawą faktyczną wyroku. Konstruując bowiem opis czynów przypisanych oskarżonym, Sąd I instancji uwzględniał te tylko fakty, które oskarżony P. K. (1) podawał precyzyjnie, a które – jak dokonywanie przewozów przez Ł. i M. L. (1) oraz A. B. (1) – potwierdzone zostały innymi jeszcze dowodami, w tym wypadku zapisami z kontroli rozmów telefonicznych.

Jednocześnie, istnienie w treści wyjaśnień oskarżonego P. K. (1) wspomnianych dodatkowych okoliczności, nieujętych w opisie czynów zawartym w wyroku, nie wykluczało możliwości uznania tych wyjaśnień za wiarygodne i przydatne dla czynienia ustaleń faktycznych. Istotny z punktu widzenia odpowiedzialności karnej oskarżonych zakres podawanych przez wyjaśniającego informacji był bowiem niezmienny i potwierdzony został – jak wspomniano powyżej – innymi dowodami.

Podobnie, wiarygodności wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), a także A. G. (1), nie dyskwalifikowało, ani nie powodowało konieczności dodatkowego precyzowania w toku rozprawy, to, że oskarżeni ci w swoich początkowych wyjaśnieniach podawali krótszy okres swojej przestępczej współpracy z Ł. L. (1), wskazując – jak uczynił to drugi z wymienionych – że trwała ona pomiędzy czerwcem 2008 a lipcem 2009 ( vide: teczka nr 7 – A. G., k. 57), by następnie wyjaśnić, że naprawdę amfetaminę od L. zaczął kupować już w 2005 lub 2006 (tamże, k. 156). Wysoce prawdopodobnym było bowiem, że wymienieni oskarżeni starali się początkowo ograniczać zakres swojej odpowiedzialności karnej, następnie zaś podejmując współpracę z organami ścigania, decydowali się na pełniejszy opis swojej przestępczej działalności.

Niejasność w treści wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), czy też sprzeczność pomiędzy tymi wyjaśnieniami, a innymi dowodami, nie zachodzi także w zakresie wskazania ilości marihuany przemycanej przez braci L. z Holandii. Zważyć bowiem należało, że z wyjaśnień P. K. (1) wynikało, że L. sprowadzali z Holandii marihuanę w ilościach po 2-3-4 kg (teczka nr 5 – P. K., t. I k. 55). Dowody z kontroli rozmów telefonicznych, pozwalające odtworzyć treść komunikacji pomiędzy uczestnikami przemytów z Holandii, wskazywały na zbliżoną ilość sprowadzanej marihuany. Wielkość tę potwierdzała także analiza ilości marihuany zbywanej przez braci L. dalszym nabywcom, jak również ilość środków zatrzymanych przy nich w dniu 4 września 2009 r. I w tym zatem wypadku Sąd I instancji miał zasadne podstawy do przypisania oskarżonym Ł. L. (1) i M. L. (1) sprowadzenia marihuany w ilościach każdorazowo po 4 kg.

Podkreślić przy tym należało, że nieuprawnione było deprecjonowanie przez apelującego obrońcę wiedzy posiadanej przez oskarżonego P. K. (1) w zakresie ilości marihuany sprowadzanej przez braci L. z Holandii, na tej tylko podstawie, że wymieniony oskarżony sam nie uczestniczył w zagranicznych wyjazdach po narkotyki. Wziąwszy pod uwagę ścisły charakter relacji pomiędzy oskarżonym P. K. (1) oraz Ł. L. (1), w tym chociażby fakt ich pokrewieństwa, bliskiej współpracy w ramach przestępczego procederu, jak i to, że bracia L. wtajemniczali P. K. (1) w szczegóły swoich przestępczych działań (teczka nr 5 – P. K., t. II k. 227), przyjąć należało, że oskarżony K. w zakresie kwestionowanym przez apelującego posiadał wiedzę miarodajną i pochodzącą z pierwszej ręki, bo od samych braci L..

Wbrew zarzutowi apelującego obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), wątpliwości co do wiarygodności wyjaśnień oskarżonego P. K. (1) nie nasuwało również to, że podał on, że w czasie, gdy Ł. L. (1) miał zakaz opuszczania kraju, to do Holandii po narkotyki jeździł M. L. (1) (teczka nr 5 – P. K., k. 62v.), gdy tymczasem Sąd I instancji, opierając się w tym zakresie głównie na dowodzie z nagrań kontroli rozmów telefonicznych, ustalił, że w wyjazdach pomiędzy majem a wrześniem 2009 r. Ł. L. (1) nie uczestniczył osobiście, pomimo że w tym czasie zakaz opuszczania kraju już go nie obowiązywał. Oczywistym było bowiem, że zakaz opuszczania kraju stanowił wiarygodny – znany wyjaśniającemu P. K. (1) – powód rezygnacji przez Ł. L. (1) z wcześniejszych wyjazdów do Holandii. Z drugiej zaś strony, uchylenie tego zakazu nie obligowało oskarżonego Ł. L. (4) do natychmiastowego udania się za granicę. Stąd, wynikające ze wspomnianych dwóch źródeł dowodowych informacje dotyczące dat poszczególnych wyjazdów i osób w nich uczestniczących – wbrew stanowisku apelującego – nie wykluczały się wzajemnie, ale uzupełniały.

Identycznym w swej istocie błędem logicznym dotknięta była argumentacja obrońcy odwołująca się do różnic pomiędzy ilościami narkotyków wskazanymi w treści wyjaśnień P. K. (1), a ilościami przyjętymi przez Sąd I instancji. Oczywistym było bowiem, że podstawą dowodową ustaleń w przedmiocie ilości narkotyków nie były wyłącznie wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1), ale chociażby wspominany już zapis kontroli rozmów telefonicznych. Zasadnym było zatem ustalenie ilości narkotyków w większym rozmiarze niż wynikało to tylko z wyjaśnień oskarżonego P. K. (1). Jednocześnie, wysoce nieprawdopodobnym było aby oskarżony ten – jak zdawał się wymagać apelujący – posiadał absolutną wiedzę o ilości narkotyków objętych przypisanym oskarżonym procederem. Przy tym fakt, że P. K. (1) nie znał i nie wskazał pełnej ilości przemycanych narkotyków, nie czynił bynajmniej jego wyjaśnień niewiarygodnymi, ani też nie podważał ustalenia Sądu I instancji, że narkotyki te sprowadzono w ilości 84 – a nie 39 kg.

Prawidłowości ustaleń faktycznych Sądu I instancji nie podważały także wytknięte przez autora omawianej apelacji różnice pomiędzy ilościami narkotyków, które oskarżeni A. G. (1) i P. K. (1) nabyli od Ł. L. (1), a tymi które następnie sami zbyli dalszym odbiorcom. Wbrew bowiem poglądowi, któremu zdawał się hołdować apelujący – przypisanie Ł. L. (1) wprowadzenia do obrotu konkretnej ilości narkotyków – poprzez zbycie ich A. G. (1) i P. K. (1) – nie musiało skutkować przypisaniem dwóm wymienionym przestępstwa udziału w obrocie narkotykami w dokładnie takiej samej ilości. Oskarżeni ci mogli bowiem zbyć inną – mniejszą ilość narkotyków niż wcześniej nabyli . Zaś ilość narkotyków w tego rodzaju czynach – jakkolwiek stanowią one niejako jeden łańcuch przestępczego procederu – nie mogła być ustalana automatycznie, poprzez przyjecie fikcji, że każdy z oskarżonych musiał zbyć dokładnie tyle narkotyków, ile wcześniej nabył.

Wbrew zatem wątpliwościom żywionym przez apelującego, Sąd I instancji nie mógł przypisać oskarżonym A. G. (1) i P. K. (1) udziału w obrocie dokładnie taką ilością narkotyków, jaką zbył na ich rzecz Ł. L. (1), jeżeli nie potwierdzały tego dowody. Tymczasem zgromadzony materiał dowodowy nie dawał żadnych podstaw do przyjęcia, że oskarżeni A. G. (1) i P. K. (1) objęli swą dalszą przestępczą działalnością owe większe ilości narkotyków, a następnie – jak sugerował apelujący – fakt ten ukryli przed organami ścigania i Sądem. Tym samym wspomniane różnice w zakresie ilości narkotyków nie stały na przeszkodzie przypisaniu Ł. L. (1) przestępstw dotyczących takiej ilości narkotyków, jaka wynikała ze wszystkich zgromadzonych dowodów – nie tylko wyjaśnień dwóch wymienionych oskarżonych. Wobec braku dowodów na dalsze przestępcze działania oskarżonego A. G. (1) i P. K. (1) w zakresie przestępstw obejmujących owe „nadwyżki” narkotyków nabytych od Ł. L. (1), brak też było podstaw do stwierdzenia – jak chciał apelujący – że oskarżeni ci nie spełniali warunków, o których mowa w art. 60 § 3 k.k.

Odwrócony model przedstawionego powyżej rozumowania – ponownie wbrew stanowisku apelującego obrońcy oskarżonych Ł. L. (1) i A. B. (1) – mógł natomiast zasadnie posłużyć do ustalenia ilości amfetaminy i marihuany objętej transakcjami dokonanymi pomiędzy dwoma wymienionymi oskarżonymi. Jakkolwiek bowiem – jak wskazano powyżej – sprawca uczestniczący w obrocie narkotykami może zbyć mniejszą ilość narkotyków, niż wcześniej nabył, to nie jest możliwym, by zbył ilość większą, niż uprzednio sam uzyskał. W przypadku zaś oskarżonego A. B. (1) znane były ilości narkotyków udzielanych przez niego innym osobom – a wynikało to między innymi z zeznań licznie przesłuchiwanych na tę okoliczność świadków, będących nabywcami owych substancji właśnie od oskarżonego B. ( vide: t. XII, k. 2323, 2325 – P. D., k. 2380 – D. J., k. 2382 – H. W., k. 2386 P. K. (3), k. 2386 K. D.; t. XIII, k. 2535 – R. S.; t. XIV, k. 2667 P. K. (2); t. XVIII, k. 3570 M. W. (2)). Skoro zatem oskarżony ten nabywał narkotyki od Ł. L. (1), to przyjąć należało, że nabył od niego środki te w ilości nie mniejszej, niż potem zbył innym osobom. Tym samym, zasadnym i prawidłowym było przypisanie oskarżonemu Ł. L. (1) zbycia na rzecz A. B. (1) takiej ilości narkotyków, jaką następnie ten drugi zbył dalszym odbiorcom.

Podkreślić przy tym należało, że Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia czytelnie opisał ów mechanizm, będący podstawą ustalenia w przedmiocie ilości amfetaminy i marihuany zbytych przez oskarżonego Ł. A. B.. W tej sytuacji, brak było zasadnych podstaw do tego, by podzielić wątpliwości apelującego obrońcy wskazanych oskarżonych, co do istnienia podstaw dowodowych tego ustalenia.

Wbrew stanowisku obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1) wytknięte w apelacji braki dowodowe nie wystąpiły także w zakresie ustaleń dotyczących istnienia i funkcjonowania zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1).

Przede wszystkim, podkreślany przez apelującego fakt, że Ł. L. (1) i A. B. (1) również przed rokiem 2008 zajmowali się handlem narkotykami, nie wykluczał ustalenia, że dopiero od lutego 2008 r. czynili to w ramach zorganizowanej grupy przestępczej. Przy czym, wbrew stanowisku apelującego, przyjecie tej właśnie cezury działania oskarżonych w warunkach grupy przestępczej, uzasadnione było treścią dowodów, pozwalających od tego właśnie momentu śledzić struktury i funkcjonowanie owej grupy. Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) (teczka nr 5 – P. K., k. 55-57) i A. G. (1) (teczka nr 7 – A. G., k. 56, 56v.), jak również utrwalonej treści rozmów telefonicznych pomiędzy oskarżonymi, od wskazanego momentu oskarżeni dokonywali zarzucanych im przestępstw narkotykowych w utrwalonych konfiguracjach osobowych, rozbudowali i usprawnili swoją działalność organizując system przemycania narkotyków, ukrywania ich w specjalnie w tym celu przygotowanych bazach, skąd były rozprowadzane; nadto relacje między nimi układały się w wyraźny schemat z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym i poszczególnymi poziomami wykonawstwa.

Podkreślić przy tym należało, że przedstawione powyżej przesłanki leżące u podstaw ustaleń dotyczących grupy przestępczej wskazane były wprost w uzasadnieniu Sądu I instancji i znajdowały oparcie w powołanych wyżej dowodach. W tej sytuacji nieuprawnione było stanowisko apelującego obrońcy, który doszukiwał się w tym zakresie istnienia niewyjaśnionych wątpliwości.

Sąd Apelacyjny nie podzielił również wątpliwości wymienionego obrońcy co do tego, że to oskarżony Ł. L. (1) kierował działalnością grupy przestępczej. Potwierdzały to te same, powołane wyżej dowody, pozwalające odtworzyć sposób funkcjonowania i strukturę grupy przestępczej. Przy czym, wbrew zarzutowi apelującego obrońcy, treść składanych w tym zakresie wyjaśnień A. G. (1) nie tylko nie wykluczała, ale potwierdzała kierowniczą rolę oskarżonego Ł. L. (1) w grupie przestępczej. Wyjaśnienia te wskazywały bowiem wprost, że Ł. L. (1) przewodził grupie, miał swoich zastępców (m.in. oskarżonego B.), nadto był uważany za szefa, „pracodawcę”, dbał o swoich „pracowników”, jak również ich rodziny w sytuacji, gdy byli pozbawieni wolności (teczka nr 7 – A. G., k. 56v., 156v., 157). Zauważyć przy tym należało, że treść owych wyjaśnień wskazywała, że składający je oskarżony odnosił się do ogólnego postrzegania osoby i pozycji Ł. L. (1) wśród uczestników procederu narkotykowego. Przypadek składającego wyjaśnienia A. G. (1), który uzyskiwał pomoc od Ł. L. (1) podczas swojego osadzenia – które faktycznie miało miejsce przed ustaloną datą początkową funkcjonowania grupy przestępczej – mogło posłużyć jako jeden tylko z przykładów relacji pomiędzy Ł. L. (1), a innymi sprawcami.

Co więcej, apelujący obrońca niezasadnie uznał, że skoro oskarżony A. G. (1) uzyskiwał wspomniane wsparcie od Ł. L. (1) przed momentem powstania grupy przestępczej, to wykluczało to możliwość uznania jego wyjaśnień za jedną z przesłanek przyjęcia kierowniczej roli Ł. L. (1) w tejże grupie. Obrońca zbyt pochopnie zdawał sie wykluczać okoliczność, że uczestnicy procederu narkotykowego mogli akceptować wiodącą rolę oskarżonego Ł. L. (1) w grupie i poddawać się jego kierownictwu, właśnie dlatego, że wcześniej już podejmował on wskazane, korzystne dla nich zabiegi.

W kategorii błędu logicznego w rozumowaniu ocenić należało argumentację apelującego obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), wywodzącego, jakoby wiarygodności wyjaśnień oskarżonego P. K. (1) oraz miarodajności posiadanej przez niego wiedzy dotyczącej funkcjonowania grupy przestępczej, przeczyła okoliczność, że poszczególni uczestnicy obrotu narkotykami posługiwali się różną terminologią na ich określenie. Podkreślenia wymagało, że oskarżeni posługiwali się bardzo różnorodną terminologią na określenie poszczególnych rodzajów narkotyków. Z samych wyjaśnień P. K. (1) wynikało, że używali oni określeń: „jasne” „białe”, „beton”, „moc”, „śnieg” – na określenie amfetaminy oraz „ciemne”, „herbata”, „palenie” – na określenie marihuany ( vide: teczka nr 5 – P. K., k. 61v.-62). Z kolei oskarżony A. G. (1) podał, że podczas transakcji narkotykowych z Ł. L. (1) i A. B. (1) posługiwał się kodem o „pożyczaniu pieniędzy” (teczka nr 7 – A. G., k. 57). Również świadek K. D. potwierdził okoliczność posługiwania się w transakcjach dokonywanych z A. B. (1) nazewnictwem nawiązującym do pieniędzy, zeznając, że określali amfetaminę mianem „euro”, a marihuanę jako „dolary” (t. XII, k. 2386).

Wobec takiej różnorodności nazewnictwa oraz z uwagi na wynikający z powołanych wyżej dowodów fakt, że oskarżeni w różnych konfiguracjach osobowych posługiwali się różnymi terminami na określenie narkotyków, nieuprawniony był wniosek apelującego obrońcy, jakoby to, że oskarżony P. K. (1) nie nawiązał w treści swoich wyjaśnień do określeń „euro” i „dolary”, wykluczało jego wiedzę o funkcjonowaniu grupy przestępczej. W tej sytuacji, jeszcze bardziej nielogiczny był dalej idący wniosek apelującego, że brak owych terminów w treści wyjaśnień P. K. (1) wykluczał w ogóle istnienie grupy przestępczej.

Podobnie, ustalonej przez Sąd I instancji okoliczności w postaci istnienia zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1) nie przeczył fakt, że oskarżony ten osobiście uczestniczył w poszczególnych transakcjach narkotykowych, ani to, że inni uczestnicy grupy – w tym M. L. (1), czy A. B. (1) – mieli swoich odbiorców, którym sprzedawali narkotyki. Wbrew poglądowi autora omawianej apelacji, dwie ostatnie z przytoczonych okoliczności nie stanowiły bowiem w żadnej mierze przesłanek, które mogłyby w sposób logiczny wykluczać istnienie pierwszego z powołanych faktów. Ani bowiem różnorodność kręgów odbiorców narkotyków, zagospodarowanych niejako przez różnych członków grupy, nie wykluczała tworzenia przez oskarżonych zorganizowanej struktury przestępczej, ani też podejmowanie przez Ł. L. (1) osobiście działań w zakresie sprzedaży narkotyków – nie stało na przeszkodzie przyjęciu, że oskarżony ten usytuowany był na czele owej struktury.

Podkreślenia wymagało przy tym, że formułując omawiany argument, apelujący obrońca zdawał się nie dostrzegać tego, że oskarżeni posiadający owych osobnych odbiorców, to jest M. L. (1) i A. B. (1), odgrywali w grupie przestępczej – zaraz po Ł. L. (1) – główne role. Z punktu widzenia ekonomiki funkcjonowania takiej grupy naturalnym było zatem, że obsługiwali oni odrębne pod względem terytorialnym segmenty rynku narkotykowego. Co więcej oczywistym było, że poszczególni nabywcy narkotyków kierowali swoje zamówienia do funkcjonujących na danym terenie członków grupy i w rezultacie nabywali narkotyki od różnych oskarżonych. I tak, P. K. (1) nabywał amfetaminę i marihuanę od braci L., a tabletki ekstazy brał od B. (teczka nr 5 – P. K., k. 56v.). Natomiast oskarżony A. S. (1) nabywał amfetaminę od M. L., będąc jego stałym odbiorcą („koniem”) ( vide: teczka nr 5 – P. K., k. 227).

Podobnie, autor apelacji podkreślając przypadki osobistego udziału oskarżonego Ł. L. (1) w pojedynczych transakcjach narkotykowych, pomijał przypadki, kiedy to oskarżony ten zlecał innym członkom grupy, np. A. B. (1), realizację konkretnego zamówienia ( vide: teczka nr 7 – wyjaśnienia A. G., k. 57).

Treść podniesionych zarzutów zawartych w omawianej apelacji wskazywała również, że apelujący obrońca zdawał się nie dostrzegać, że możliwym – tak z punktu widzenia faktycznego jak i prawnego – jest by członek zorganizowanej grupy przestępczej uznany został za sprawcę czynów nie związanych z funkcjonowaniem owej grupy, tym bardziej zaś, gdy czynów tych dopuszczał się przed momentem powstania owej grupy. W tym kontekście niezrozumiałe były obiekcje apelującego obrońcy względem przypisania oskarżonemu D. F. przestępstw polegających na odpłatnym udzielaniu marihuany, popełnionych przezeń przed rokiem 2008. W opisach tych czynów (pkt. 89 zaskarżonego wyroku odwołujący się do pkt CXXXII i CXXXV aktu oskarżenia) Sąd I instancji wyraźnie zaznaczył, że nie zostały one popełnione w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej. Stąd ustalenie późniejszego momentu powstania owej grupy nie mogło wykluczać sprawstwa oskarżonego D. F. w zakresie przypisanych mu wskazanych przestępstw.

Zauważyć przy tym należało, iż – pomimo wątpliwości wynikających z omawianego zarzutu apelacji – wysoce prawdopodobnym, a w przedmiotowej sprawie należycie wykazanym było to, że marihuanę przemycano z Holandii również przed momentem powstania zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1). Stąd oskarżony D. F., a także inni sprawcy, mieli możliwość rozprowadzania tego narkotyku również przed rokiem 2008.

Podobnie, nie sposób podzielić wątpliwości apelującego obrońcy, co do istnienia wystarczających podstaw dowodowych do przypisania oskarżonemu M. D. (1) przestępstwa udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, i to nawet w sytuacji, gdy nie zostały mu przypisane konkretne czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w warunkach tejże grupy. Podnosząc oparty na takiej argumentacji zarzut, apelujący obrońca zdawał się nie dostrzegać, że odpowiedzialność za udział w zorganizowanej grupie przestępczej opiera się na samej przynależności. Uczestnik nie musi więc brać udziału w konkretnym przestępstwie popełnionym przez grupę, wystarczy świadoma przynależność do zorganizowanej grupy, z którą wiąże się poddanie panującej w niej dyscyplinie i gotowość do uczestniczenia w prowadzonej działalności przestępczej (tak: A. Marek: Komentarz do art. 258 § 1 k.k.; podobnie J. Wojciechowski, Komentarz, s. 489 oraz wyrok SA w Łodzi z dnia 30 września 1999 r., II AKa 226/98, Biul. Prok. Apel. 199, nr 9).

W przypadku zaś oskarżonego M. D. (1), treść wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1) jednoznacznie wskazywała na istnienie, rodzaj oraz charakter powiązań i współpracy tego oskarżonego z innymi członkami grupy przestępczej. Z pierwszego z wymienionych dowodów wynikało zatem, że Ł. L. (1) sprzedawał narkotyki M. D. (1), przy czym od 2008 do swojego zatrzymania D. kupował w celu dalszej sprzedaży, o czym wyjaśniający wiedział od Ł. L. (1) (teczka nr 5 – P. K., t. II k. 227). Fakt nabywania narkotyków od M. D. (1), podany w kontekście opisu funkcjonowania grupy przestępczej potwierdzał także oskarżony A. G. (1) (teczka nr 7 – A. G., k. 287).

Wbrew zatem stanowisku apelującego obrońcy oskarżonego M. D. (1) funkcjonowanie i rola tego oskarżonego w grupie przestępczej mogły być zasadnie odtworzone na podstawie powołanych dowodów i to pomimo faktu, że brak było podstaw dowodowych do przypisania temu oskarżonemu konkretnych transakcji narkotykowych popełnionych w przyjętym przez Sąd I instancji okresie działania grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1).

Zasadne wątpliwości co do udziału w grupie przestępczej oraz dokonywania innych zarzuconych przestępstw, w tym z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, nie zostały także wykazane w przypadku oskarżonych J. N., A. Ł. i A. S. (1). Argumentacja ich obrońców, kwestionujących w swoich apelacjach przypisanie tym oskarżonym zarzuconych czynów, ograniczała się bowiem do polemicznego – względem ustaleń Sądu I instancji – negowania wiarygodności wyjaśnień oskarżonych P. K., A. G. (1) oraz B. K. (1), jak również powtórzenia zaprezentowanej przez oskarżonych linii obrony, tłumaczącej na ich korzyść charakter ich kontaktów z członkami grupy przestępczej.

Tymczasem – jak nadmieniono powyżej – wymienionych dowodów nie deprecjonował sam fakt, że pochodziły od współoskarżonych, apelujący obrońcy nie przytoczyli zaś żadnych przekonujących przesłanek, które mogłyby wskazywać na niewiarygodność owych dowodów. Na poparcie swojej tezy, że oskarżeni P. K. (1) i A. G. (1) pomawiali współoskarżonych fałszywie, jako że chcieli w zamian skorzystać z dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary, obrońcy nie przedstawili zatem nic poza własnym gołosłownym przypuszczeniem. Co więcej taka argumentacja apelujących obrońców była z gruntu chybiona. Zauważyć bowiem należało, że oskarżony, który poprzez współpracę z organami ściągania chce uzyskać orzeczenie o nadzwyczajnym załagodzeniu kary, musi spełnić przesłanki wskazane w art. 60 § 3 k.k., a zatem podawać prawdziwe informacje o faktach, nie zaś wiadomości przez siebie zmyślone. Te ostatnie byłyby bowiem nieprzydatne dla pociągnięcia współsprawców do odpowiedzialności karnej. Wbrew zatem sugestiom autorów omawianych apelacji, oskarżeni P. K. (1) i A. G. (1) mieli interes w tym by wyjaśniać prawdziwie. Przy czym, podawane przez nich informacje nie tylko potwierdzały się wzajemnie, ale też – jak była już o tym mowa powyżej – znajdowały pozytywne odzwierciedlenie w dowodach pochodzących z innych źródeł, w tym chociażby w wyników utrwalonej kontroli rozmów telefonicznych.

Owe wiarygodne dowody wskazywały zaś jednoznacznie na przestępczy charakter kontaktów i współpracy oskarżonych J. N., A. Ł. i A. S. (1) z oskarżonym Ł. L. (1), jak również na obraz tych relacji dalece odmienny od kreślonego przez obronę.

I tak, w przypadku oskarżonego J. N., zarówno P. K. (1) (teczka nr 5 – P. K., k. 60, 89), jak i A. G. (1) (teczka nr 7 – A. G., k. 57, 187) wprost podawali, że oskarżony ten współpracował z L. nie tylko w zakresie obrotu narkotykami, ale także poprzez ostrzeganie Ł. L. (1) i informowanie go o samochodach, które za nim jechały, o tym kto ma być zatrzymany, czy kto „sypie”. Jednocześnie treść wymienionych wyżej dowodów, a także treść wyjaśnień oskarżonego B. K. (1), wskazywały, że oskarżony J. N. uczestniczył w objętym zarzutami procederze narkotykowym, nabywając od Ł. L. (1) substancje psychotropowe w celu dalszej odsprzedaży. Oskarżony A. G. (1) podał nawet, że był świadkiem tego, jak proszono J. N. o załatwienie od Ł. L. (1) określonej ilości amfetaminy (t. XI, k. 2142).

Treść powołanych dowodów wskazywała zatem na ścisły charakter przestępczych powiązań oskarżonego J. N. z Ł. L. (1), dopuszczenie tego pierwszego do istotnych spraw i aktywności grupy przestępczej, kierowanej przez drugiego z wymienionych, a wręcz postrzeganie J. N. w środowisku nabywców narkotyków, jako jednego z dostawców narkotyków pracujących dla Ł. L. (1). Był to zatem materiał dowodowy w pełni wystarczający dla ustalenia, że oskarżony J. N. dopuszczał się zachowań wypełniających ustawowe znamiona zarzuconych mu przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i przestępstwa uczestnictwa w zorganizowanej grupie przestępczej. Przy czym ustaleń opartych na owych dowodach nie mogło podważyć prezentowane przez apelującego obrońcę proste przeczenie tym faktom i – w świetle materiału dowodowego – zupełnie nieprawdopodobne tłumaczenie, że oskarżonego J. N. z Ł. L. (1) łączyły wyłącznie kontakty towarzyskie.

Wobec treści powołanych wyżej dowodów, równie niewiarygodnie brzmiały zapewnienia apelującego obrońcy oskarżonego A. Ł., jakoby dokonywane przez tego oskarżonego transakcje narkotykowe podejmowane były przez niego samodzielnie i nie miały nic wspólnego z działalnością grupy przestępczej kierowanej przez Ł. L. (1). Tłumaczenie takie jawiło się jako skrajnie nieprawdopodobne wobec okoliczności, że to właśnie oskarżony A. Ł. udostępniał L. swoją posesję w W., na terenie tej posesji Ł. L. (1) i inni powiązani z nim sprawcy mieli jedną z głównych swoich baz, gdzie ukrywali, porcjowali i zbywali narkotyki, a do posesji tej A. Ł. miał w tym czasie swobodny dostęp i sam dokonywał tam transakcji narkotykowych. Uwzględnienie tłumaczenia obrony oznaczałoby konieczność dnia wiary naiwnym wręcz twierdzeniom, że oskarżony A. Ł. udostępniał co prawda swoją posesję grupie przestępczej, ale nic nie wiedział o prowadzonej tam przez jej członków przestępczej działalności, z drugiej zaś strony zupełnie niezależnie, sam prowadził tam swoją własną, identyczną przestępczą działalność.

Równie chybioną argumentację na poparcie tezy o niewiarygodności wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), przedstawił apelujący obrońca A. S. (1). Ograniczała się ona wyłącznie do przeciwstawienia wyjaśnieniom oskarżonego P. K. (1) stanowiska oskarżonego A. S. (1), nie przyznającego się do winy i podkreślenia, że zajęcie takiego stanowiska stanowiło realizację przysługującej oskarżonemu gwarancji procesowej. Tymczasem, w pełni uprawnione skorzystanie przez oskarżonego A. S. (1) z możliwości zaprzeczenia swojej winie, nie powodowało, że zaprzeczenie takie uznane być winno – jak zdawał się oczekiwać obrońca – za wiarygodne.

Co więcej apelujący obrońca mylił się w sposób oczywisty, utrzymując, jakoby P. K. (1) przyznał, że nigdy nie widział momentu przekazania A. S. (1) przez kogokolwiek substancji psychotropowych. Oskarżony P. K. (1) w swoich wyjaśnieniach podał bowiem wprost, że był przy tym jak M. L. (1) sprzedawał amfetaminę S., a było to 1 lub 2 kg w reklamówce, zdarzenia zaś miało miejsce w lesie, po czym M. L. (1) wyjaśnił K., że S. to jego stały odbiorca, czyli „koń” (teczka nr 5 – P. K., t. II, k. 227). Skrajnie naiwnie brzmiało zaś twierdzenie obrońcy, jakoby odwołująca się do zwrotów o pożyczaniu pieniędzy terminologia, którą oskarżeni posługiwali się w rozmowach dotyczących działalności narkotykowej, faktycznie odnosiła się do transakcji pieniężnych.

W przypadku zatem oskarżonych J. N., A. Ł. i A. S. (1), wiarygodność dowodów ich sprawstwa i winy w zakresie postawionych zarzutów nie została skutecznie podważona. W szczególności przytoczona przez ich apelujących obrońców wysoce chybiona argumentacja nie nadawała się do wykazania bezkrytycznego jakoby podejścia Sądu I instancji do kluczowych w sprawie dowodów z wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1).

Apelujący obrońcy oskarżonych nie wykazali także wadliwości w zakresie dokonanej przez Sąd I instancji oceny innych, niż wyjaśnienia oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1), dowodów na okoliczności objętego zarzutami procederu narkotykowego. W szczególności – wbrew stanowisku wszystkich apelujących obrońców – sposób procedowania Sądu w przedmiocie dowodów nie naruszał zasad wyrażonych w art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k., jako że dokonana przez Sąd I instancji ocena dowodów nie była ani jednostronna, ani dowolna.

Jakkolwiek zatem zaprezentowana w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia ocena zeznań licznie przesłuchiwanych w sprawie świadków faktycznie była monotonna, a stosowne fragmenty tego uzasadnienia zawierały powtarzające się zwroty, to jednak brak było podstaw do zakwestionowania prawidłowości i trafności tejże oceny. Z całą pewnością nie była ona bowiem – jak utrzymywał apelujący obrońca oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1) – dokonana w sposób automatyczny, czy nieracjonalny. Wprost przeciwnie, cechę taką nosiła argumentacja apelującego, który sformułował pod adresem sądowej oceny zeznań świadków uwagi tyleż rozbudowane narracyjnie, co niezasadne. Za takie uznane być musiały twierdzenia wskazanego obrońcy, jakoby w toku postępowania przygotowawczego funkcjonariusze organów ścigania wywierali niedozwoloną presję na świadków, zeznających na okoliczność transakcji narkotykowych dokonywanych z oskarżonymi, skoro dowodem owej presji – zdaniem apelującego – miała być obecność policjantów w budynku, w którym prokuratora przesłuchiwał świadków. Apelujący nie wykazał także w żaden sposób wystąpienia w śledztwie innych, szeroko przezeń opisywanych nieprawidłowości w zakresie stosowanych wobec świadków technik przesłuchiwania, w szczególności „niedozwolonego wpływania na ich procesy decyzyjne.”

Podobnie, racjonalnym argumentem mogącym wskazywać na wadliwą ocenę zeznań świadka M. K. (2) nie było twierdzenie, że Sąd winien dać wiarę zmienionej, nie zaś pierwotnej wersji jego zeznań, gdyż pierwsze swoje zeznania świadek składał będąc pod wpływem narkotyków. Tymczasem podzielić należało raczej ocenę Sadu I instancji, który wskazał, że odwołania swoich zeznań, złożonych trzy dni po swoim zatrzymaniu, świadek ten nie mógł zasadnie tłumaczyć tym, że zeznając był pod wpływem narkotyków. Za wysoce nieprawdopodobne – i to bez konieczności odwoływania się do postulowanego przez apelującego badania wpływu narkotyków na organizm człowieka – uznać bowiem należało to, że po trzech dniach abstynencji narkotykowej, ewentualnie wcześniej zażyte przezeń środki nadal zniekształcać mogły jego relację o faktach. O wiele bardziej prawdopodobnym było, że świadek zmieniając w czasie późniejszych przesłuchań na korzyść oskarżonego swoje zeznania, dotyczące okresu nabywania narkotyków od oskarżonego D. F., w tak nieudolny sposób próbował jedynie zdeprecjonować swoją wcześniejszą relację.

Równie mylne było stanowisko apelującego obrońcy domagającego się dania wiary zmienionej, nie zaś pierwszej wersji zeznań świadka M. J. (2). I w tym bowiem przypadku mniej prawdopodobna była kolejna wersja jego zeznań, w której pojawił się nie wspominany wcześniej przez świadka pośrednik w transakcjach narkotykowych, jakich ze świadkiem dokonywał oskarżony D. F. – niż ta, podana spontanicznie w czasie śledztwa, w której opisał transakcje dokonywane bezpośrednio z D. F.. Takie wzbogacenie relacji świadka o kolejny element, o którym nie wspominał on w ogóle w swojej pierwszej, na gorąco składanej relacji, i to w sytuacji gdy element ten był niezwykle istotną częścią opisywanej rzeczywistości – uznać należało za wynik przemyśleń i kalkulacji świadka nie zaś szczerą relację.

Podkreślenia wymagało przy tym, że niewykazanie przez apelującego obrońcę wadliwości w zakresie sądowej oceny zeznań dwóch wymienionych wyżej świadków, wydatnie osłabiało jego argumentację na rzecz dowolności dokonanego przez Sąd I instancji ustalenia świadomości oskarżonego D. F. co do wieku świadków. Uznanie bowiem za wiarygodną pierwszej wersji zeznań świadków implikowało przyjęcie, że transakcje narkotykowe pomiędzy wymienionym oskarżonym a M. K. (2) i M. J. (2) miały miejsce w czasie, gdy świadkowie byli małoletni, jak również to, że przybierały one postać bezpośredniego kontaktu pomiędzy oskarżonym i świadkami. Okoliczności te przemawiały zaś za uznaniem, że oskarżony D. F. miał świadomość zbywania narkotyków osobom małoletnim.

Zaaprobowanie owej konkluzji było tym bardziej zasadne, że Sąd I instancji dysponował innymi jeszcze podstawami wnioskowania w omawianym zakresie. I tak, bezsporne w sprawie były następujące fakty: oskarżony D. F. i świadkowie M. K. (2) i M. J. (2) byli w zbliżonym wieku (urodzili się kolejno w latach: 1989, 1990 i 1991), nadto z pierwszym z wymienionych świadków oskarżony mieszkał w bliskim sąsiedztwie, z drugim zaś uczęszczał do jednego gimnazjum. Fakty te – wbrew stanowisku apelującego obrońcy D. F. – dawały Sądowi I instancji wystarczające podstawy do przyjęcia w sposób racjonalny i bynajmniej nie dowolny, że oskarżony musiał znać wiek świadków, którym udzielał narkotyków.

Nie było również tak – jak twierdził autor omawianej apelacji – jakoby Sąd I instancji w sposób dowolny interpretował treść rozmów pomiędzy oskarżonymi, uznając, że dotyczyły one narkotyków, pomimo że oskarżeni nie mówili o nich wprost. Tymczasem wzmiankowane już powyżej bogactwo terminów, za pomocą których oskarżeni kamuflowali rzeczywisty przedmiot swoich rozmów, posługiwanie się przez nich zwięzłymi formułami zamówień, zawierającymi niekiedy wskazanie tylko ilości dostarczanych substancji, a także kontekst sytuacyjny prowadzonych rozmów – pozwalały przyjąć, że wypowiedzi oskarżonych dotyczące „wzięcia trzech”, „przywiezienia tego”, czy zmawiania konkretnej ilości „beczek oleju”, również miały za przedmiot narkotyki.

Nie potwierdził się także zarzut apelującego obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), jakoby Sąd I instancji potraktował materiał dowodowy w sposób wybiórczy, naruszając regułę wynikająca art. 410 k.p.k. Jak wskazano już w początkowych fragmentach niniejszych rozważań, uwzględnienie przez Sąd I instancji jako podstawy dowodowej czynionych ustaleń faktycznych, uzupełnionych w toku kolejnych przesłuchań wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), było w pełni zasadne i nie oznaczało bynajmniej pominięcia dowodu. Treść wyjaśnień, pomimo że zawarta w kolejnych protokołach przesłuchań, stanowiła całość, a oskarżony ten, decydując się na współpracę z organami ścigania, podawał w nich kolejne informacje, bądź uzupełniał swoją wcześniejszą relację, także w sposób zwiększający zakres jego własnej odpowiedzialności karnej. Tak było w przypadku wzmiankowanego powyżej szerszego zakreślenia daty przestępczej współpracy z oskarżonym L..

Podobnie, o pominięciu dowodu nie mogło być mowy w przypadku dokonania przez Sąd I instancji ustalenia, że oskarżony Ł. L. (1) handlował także tabletkami ekstazy. Jakkolwiek bowiem – jak podkreślał apelujący obrońca tego oskarżonego – P. K. (1) faktycznie podał, że nabywał od L. wyłącznie amfetaminę i marihuanę, innymi nie handlowali, a tabletki ekstazy brał od B. (teczka nr 5 – P. K., k. 56v.), to jednak oskarżony A. G. (3) wyraźnie wskazał, że on sam tabletki ekstazy (w tym tzw. „pentagramy”) nabywał od Ł. L. (1), które ten przywoził z Holandii (teczka nr 7 – A. G., k. 156). Kwestionowane przez obrońcę ustalenie Sądu I instancji miało zatem wiarygodną podstawę dowodową w postaci przywołanych wyjaśnień A. G. (1), które nie tyle przeczyły, co uzupełniały informacje podane przez P. K. (1).

Nie stanowiło również pominięcia dowodu, ale uwzględnienie dodatkowych informacji wypływających z różnych źródeł dowodowych, ustalenie, że oskarżony M. D. (1) udzielał narkotyków A. G. (1) także po dacie zatrzymania Ł. L. (1). Jakkolwiek bowiem A. G. (1) zaprzeczyć miał – jak podnosił obrońca M. D. (1) – temu, że handlował narkotykami po wspomnianym zatrzymaniu, to jednak Sąd I instancji miał podstawy do poczynienia odmiennych ustaleń, skutkujących przypisaniem A. G. (1) czynu polegającego na udzielaniu narkotyków w okresie pomiędzy kwietniem 2008 r. a styczniem 2009 r. (pkt CXIX aktu oskarżenia). Skoro zatem oskarżony A. G. (3) również po dacie zatrzymania Ł. L. (1), co nastąpiło 4 września 2009 r., nadal zajmował się narkotykami i sam podawał, że nabywał wówczas narkotyki od oskarżonego M. D. (1) – to kwestionowane przez apelującego ustalenie było w pełni zasadne. Oparto je bowiem na wiarygodnym fragmencie wyjaśnień oskarżonego G..

Opisane przypadki wskazywały, że apelujący obrońca mylnie uznał, że dokonywana przez Sąd I instancji pełna ocena dowodów, skutkująca odtworzeniem faktów na podstawie szeregu uzupełniających się informacji, była pominięciem części okoliczności wynikających z dowodów. Tymczasem, to ograniczenie podstawy dowodowej do najwęższego zakresu informacji, a pominięcie okoliczności uzupełniających, czy dodatkowych podawanych przez źródło dowodowe w dalszej części przesłuchań, równoznaczne byłoby z wybiórczym traktowaniem materiału dowodowego.

Podkreślić następnie należało, że materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie był kompletny i dawał Sądowi I instancji wystarczające podstawy do ustalenia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonych w zakresie zarzuconych im czynów. Sąd Apelacyjny nie podzielił zatem stanowiska apelującego obrońcy oskarżonych Ł. L. (1), M. L. (1), A. B. (1), D. F. i M. D. (1), który zarzucając naruszenie art. 167 k.p.k., dostrzegał konieczność przeprowadzenia szeregu dodatkowych dowodów. Wszystkie bowiem dowody, których prowadzenia domagał się apelujący dotyczyły okoliczności nie mających znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Przede wszystkim, były to zatem dowody, o których sam obrońca mówił, że mają być przeprowadzone na okoliczność wiarygodności innych dowodów – wyjaśnień pomawiających oskarżonych oraz świadków. Wyłącznie weryfikacji prawdomówności świadków M. J. (2) oraz I. P. służyć miało badanie akt innych spraw karnych – dotyczących owych świadków. Tymczasem za pomocą dowodów wykazywane mają być fakty i to istotne dla rozstrzygnięcia sprawy karnej; prowadzenie kolejnych dowodów nie może zaś służyć wyłącznie weryfikacji innych dowodów.

Nadto nie sposób podzielić przekonania apelującego, że wskazane przezeń okoliczności miały znacznie dla rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonych. I tak, dla ustalenia faktów pozwalających wnioskować w zakresie ich sprawstwa i winy nie miało znaczenia to, czy osoby nabywające narkotyki od oskarżonych zostały za to pociągnięte do odpowiedzialności karnej – odpowiedzialność poszczególnych osób związanych z wprowadzaniem narkotyków do obrotu jest bowiem od siebie niezależna; tym bardziej odpowiedzialność oskarżonych w zakresie zarzuconego im procederu narkotykowego nie zależała w żaden sposób od tego, czy przeciwko niektórym z oskarżonych prowadzone było postępowanie dotyczące obrotu nielegalnymi lekami. Podobnie dla rozstrzygnięcia kwestii winy oskarżonych w zakresie zarzutów obejmujących przemyt narkotyków z Holandii nie było konieczne czynienie dalszych ustaleń na okoliczność ich przestępczych kontaktów w Holandii, na co – jak chciał apelujący – miał być słuchany świadek P.. Nie było też niezbędne dalsze badanie – i to za pomocą akt innej sprawy karnej – dat w jakich oskarżonego Ł. L. (1) obowiązywał zakaz opuszczania kraju; jak bowiem wskazano powyżej, obowiązywanie takiego zakazu nie wykluczało nielegalnego udania się oskarżonego za granicę, jego zaś uchylenie nie determinowało natychmiastowego udania się oskarżonego za granicę. Apelujący zdawał się także nie dostrzegać, że dla poczynienia ustaleń w przedmiocie wnoszenia przez oskarżonego Ł. L. (1) narkotyków do Zakładu Karnego w W., nie miały znaczenia okoliczności w postaci obowiązującego tam systemu kontroli i zabezpieczeń. Fakt wniesienia narkotyków wynikał z osobowych źródeł dowodowych i zaistniał niezależnie od funkcjonowania – bądź niefunkcjonowania – systemów zabezpieczeń jednostki penitencjarnej.

Wbrew stanowisku apelującego obrońcy oskarżonych M. L. (1), A. B. (1) i M. D. (1), Sąd I instancji nie dopuścił się też mogącej mieć wpływ na treść orzeczenia obrazy przepisów art. 19 ust. 3 ustawy o Policji, poprzez nieprawidłowe wykorzystanie dowodu z kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych prowadzonych przez oskarżonych.

Przede wszystkim, Sąd Apelacyjny zauważa – czego świadom był też Sąd I instancji – że w roku 2009 r., w czasie prowadzenia wspomnianej kontroli operacyjnej, przepisy art. 19 ustawy o Policji obowiązywały w innym brzmieniu niż obecnie. Nie obowiązywał wówczas, wprowadzony w życie dopiero w czerwcu 2011 r., przepis ust. 15 c wymienionego artykułu, ustanawiający wymóg zgody następczej na kontrolę operacyjną w odniesieniu do innej osoby, co do której uzyskano dowody winy w wyniku wcześniej prowadzonej kontroli dotyczącej innego podmiotu. Pomimo jednakże odmiennego brzmienia wskazanej regulacji, również w roku 2009 r. przyjmowano – a to na podstawie orzecznictwa Sądu Najwyższego, jak i sądów powszechnych – obowiązywanie wspomnianej zasady, wyprowadzanej wówczas z odpowiednio stosowanych przepisów art. 19 ust. 3 powołanej ustawy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., I KZP 6/07, OSNKW 2007/5/37 oraz postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 6 listopada 2007 r., II AKz 528/07, KZS 2008/1/75).

Konkluzja powyższa powodowała, że wskazanie przez Sąd I instancji wyników kontroli operacyjnej, jako podstawy dowodowej ustaleń faktycznych w odniesieniu do oskarżonych innych niż Ł. L. (1), M. L. (1) i A. B. (1) – było niedopuszczalne. Nie mogło to mieć jednak wpływu na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia, jako że odwoływanie się przez Sąd I instancji do owego dowodu z kontroli operacyjnej w przypadku pozostałych oskarżonych było jednocześnie zbędne. Okoliczności wskazujące na sprawstwo i winę oskarżonych w zakresie objętego zarzutami narkotykowego procederu, w każdy przypadku wynikały bowiem z osobowych źródeł dowodowych. Nie było zatem tak, że wyeliminowanie wyników kontroli operacyjnej z podstawy dowodowej ustaleń w zakresie sprawstwa i winy oskarżonych we wskazanym zakresie, czyniłoby owe ustalenia niekompletnymi, czy niewystarczającymi dla wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia w takim kształcie, jakie nadał mu Sąd I instancji.

Odnosząc się do zarzutów apelacji wspomnianego obrońcy, stwierdzić zatem należało, że okoliczności faktyczne wskazujące na udział oskarżonego M. D. (4) w zorganizowanej grupie przestępczej, a w konsekwencji pozwalające na przypisanie mu czynu z art. 258 § 1 k.k. (pkt 133 zaskarżonego wyroku, odwołujący się do pkt CLXI aktu oskarżenia) – wbrew stanowisku apelującego obrońcy – wynikały z osobowych źródeł dowodowych, nie zaś z prowadzonej kontroli operacyjnej. Jak była już o tym mowa poprzednio, na temat ścisłych przestępczych powiązań tego oskarżonego z innymi członkami grupy i sposobu jego funkcjonowania w strukturach owej grupy, wyjaśniali wyczerpująco oskarżeni P. K. (1) i A. G. (1).

Podobnie, w przypadku oskarżonego A. B. (1), kwestionowana przez jego obrońcę podstawa skazania za udział w dniu 7 maja 2009 r. w przemycie narkotyków z Holandii (pkt 36 zaskarżonego wyroku, odwołujący się do pkt XLVI aktu oskarżenia), była prawidłowa. Wystarczającym dowodem w tym zakresie były bowiem wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) (teczka nr 5 – P. K., k. 62v.).

W kontekście powyższych rozważań, jeszcze mniej zasadne było kwestionowanie przez apelującego obrońcy podstawy dowodowej skazania M. L. (1) za przypisany mu w pkt 24 zaskarżonego wyroku (pkt XXXVIII aktu oskarżenia) czyn polegający na udziale w przemycie narkotyków z Holandii. W tym przypadku okoliczności potwierdzające jego sprawstwo i winę wynikały nie tylko z powołanych wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), ale także z prawidłowo prowadzonej wobec niego kontroli operacyjnej. Podkreślić bowiem należało, że prowadzona wobec niego kontrola operacyjna o kryptonimie (...) objęta była stosowną zgodą sądu, zawartą co prawda w postanowieniu z dnia 14 sierpnia 2009 r., ale skonstruowaną jako zgoda na kontynuowanie – również wobec M. L. (1) – prowadzonej już wcześniej, od kwietnia 2009 r., kontroli o kryptonimie (...). W tym zakresie, kontrola operacyjna rozmów oskarżonego M. L. (1) objęta była zatem zgodą następczą i mogła posłużyć za podstawę dowodową jego skazania.

Jak zatem wynikało z powyższych rozważań, żaden z apelujących obrońców, i to pomimo sformułowania w tym zakresie niezwykle rozbudowanych zarzutów, nie zdołał wykazać braków postępowania dowodowego prowadzonego przez Sąd I instancji na okoliczności związane z zarzuconym oskarżonym procederem narkotykowym. Zgromadzony w tym zakresie materiał dowody był zatem wystarczający dla poczynienia stanowczych ustaleń w zakresie sprawstwa i winy oskarżonych. W omówionej dotychczas części, został on też przez Sąd I instancji prawidłowo oceniony. Tym samym, przedstawione w tym zakresie przez apelujących obrońców zarzuty naruszenia procedury okazały się chybione.

Jednocześnie, wspomniana kompletność poczynionych przez Sąd I instancji ustaleń faktycznych obejmujących zarzucony oskarżonym proceder narkotykowy, wykluczała trafność podniesionego przez wszystkich apelujących obrońców zarzutu naruszenia art. 5 § 2 k.p.k. Jak bowiem wskazano powyżej, przeprowadzone przez Sąd I instancji postępowanie dowodowe wyjaśniło wszystkie okoliczności sprawy, nie pozostawiając tym samym nie dających się usunąć wątpliwości, które wymagałyby odwoływania się do dyspozycji wspomnianego artykułu.

W omówionym dotychczas zakresie, ustalenia faktyczne Sądu I instancji, leżące u podstaw uznania, ze wszyscy oskarżeni swoimi zachowaniami wypełnili ustawowe znamiona czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, okazały się wolne od błędów i jako takie zasługiwały na aprobatę.

Wbrew stanowisku apelującego obrońcy oskarżonego A. Ł., Sąd I instancji nie dopuścił się obrazy prawa materialnego, przypisując temu oskarżonemu w pkt 53 i 54 zaskarżonego wyrok, dwa odrębne czyny, kwalifikowane z art. 258 § 1 k.k. oraz z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przede wszystkim zauważyć należało, że czynności sprawcze składające się na oba te przestępstwa były częściowo tożsame, nie zaś – jak mylnie stwierdził apelujący – identyczne. I tak, opis przestępstwa z art. 258 § 2 k.k. (zawarty w pkt LXXV aktu oskarżenia, do którego odwoływał się pkt 53 zaskarżonego wyroku) zawierał konkretyzację zachowań oskarżonego, składających się na jego udział w grupie przestępczej. Jako owe skonkretyzowane zachowania oskarżonego wymieniono zatem: udostępnianie Ł. L. (1) i pozostałym członkom grupy przestępczej posesję położoną w miejscowości W. przy ulicy (...), w celu przechowywania tam i porcjowania narkotyków przeznaczonych do dalszej nielegalnej dystrybucji, a także odpłatne nabywanie od Ł. L. (1) narkotyków, następnie zaś wprowadzanie ich do dalszego obrotu i odpłatne udzielanie innym osobom.

Natomiast w kolejnych punktach zaskarżonego wyroku, oskarżonemu przypisano konkretne przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w tym w pkt 54, odwołującym się do pkt LXXVI aktu oskarżenia – uczestnictwo (w ramach zorganizowanej grupy przestępczej) w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi w znacznych ilościach, polegające na tym, że oskarżony A. Ł. udostępniał Ł. L. (1) i pozostałym członkom grupy przestępczej posesję położoną w miejscowości W. przy ulicy (...), w celu przechowywania tam i porcjowania narkotyków przeznaczonych do dalszej nielegalnej dystrybucji, gdzie narkotyki te w znacznych ilościach były faktycznie przechowywane i skąd były wydawane poszczególnych odbiorcom.

Jakkolwiek zatem opisy czynności sprawczych w ramach obu przypisanych oskarżonemu czynów częściowo się pokrywały, to jednak sytuacja taka – wbrew stanowisku obrońcy – nie była równoznaczna z wystąpieniem właściwego zbiegu przepisów ustawy, o którym mowa w art. 11 § 2 k.k., ale realnego zbiegu przestępstw. Nie budzi bowiem wątpliwości, że uczestnictwo w zorganizowanej grupie przestępczej jest delictum sui generis, nie konsumuje więc odpowiedzialności za popełnione przez uczestnika takiej grupy konkretne czyny przestępcze (tak: A. Marek: Komentarz do art. 258 § 1 k.k., teza 7). Co więcej, odpowiedzialność za udział w zorganizowanej grupie przestępczej opiera się na przynależności, niezależnie od pełnionych funkcji. Uczestnik nie musi więc brać udziału w konkretnym przestępstwie popełnionym przez grupę lub związek, wystarczy świadoma przynależność do tego związku lub zorganizowanej grupy, z którą wiąże się poddanie panującej w niej dyscyplinie i gotowość do uczestniczenia w prowadzonej działalności przestępczej (tak: op. cit. teza 6; podobnie J. Wojciechowski, Komentarz, s. 489 oraz wyrok SA w Łodzi z dnia 30 września 1999 r., II AKa 226/98, Biul. Prok. Apel. 199, nr 9).

W tej sytuacji przypisanie oskarżonemu A. Ł. – jako odrębnych przestępstw – uczestnictwa w grupie przestępczej, a następnie konkretnego przestępstwa, dokonanego w ramach tejże grupy, nie było naruszeniem art. 11 § 2 k.k., ale prawidłowym, w świetle przepisów art. 11 § 1 k.k., zastosowaniem przepisów ustaw karnych – art. 258 § 1 k.k. oraz art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Podobnie – wbrew stanowisku apelującego obrońcy oskarżonego J. N. – naruszenia prawa materialnego nie stanowiło przyjęcie przez Sąd I instancji, że przypisane temu oskarżonemu zachowania, opisane w pkt CLXVII aktu oskarżenia, wypełniały znamiona przestępstw ujętych w art. 231 § 2 k.k. i art. 266 § 2 k.k.

Przede wszystkim, przypisanych temu oskarżonemu w pkt 146 zaskarżonego wyroku, czynności sprawczych nie sposób zawęzić – jak chciał obrońca – do udzielenia Ł. L. (1) informacji o tym, czy dany pojazd nie pochodzi z kradzieży, czy też podania mu danych sprawcy szkody komunikacyjnej. Takie ograniczenie zakresu informacji udzielanych przez oskarżonego J. N. wynikało wyłącznie z treści jego własnych wyjaśnień. Tymczasem, przeprowadzone przez Sąd I instancji postępowanie dowodowe, w tym analiza wyjaśnień oskarżonego P. K. (1), wskazywały, że J. N. podawał Ł. L. (1) inne zgoła dane. Oskarżony P. K. (1) wskazywał zatem, że policjant N. współpracował z L.; nie tylko kupował od Ł. L. (1) amfetaminę, ale także ostrzegał ich, a Ł. L. (1) dzwonił do J. N. po informacje o samochodach, które za nim jechały ( vide: wyjaśnienia P. K. (1), teczka nr 5, k. 60 i 89). Ustalenie to zostało potwierdzone także wyjaśnieniami A. G. (1), który wskazywał, że L. mówił, że mają swojego „kreta” w policji, który informował, kto ma być zatrzymany, czy kto „sypie” ( vide: teczka nr 7 – wyjaśnienia A. G., k. 57).

Wynikało stąd, że informacje podawane przez oskarżonego J. Ł. L. obejmowały szczegóły działań operacyjnych podejmowanych przeciwko grupie przestępczej, kierowanej przez tego ostatniego i to podawane w taki sposób, by członkowie grupy mogli uniknąć niekorzystnych dla siebie konsekwencji owych działań.

Oczywiście nieuprawnione było zaś twierdzenie apelującego obrońcy, jakoby zachowanie funkcjonariusza policji, który ujawniał wobec członka grupy przestępczej szczegóły działań policji podejmowanych wobec owej grupy, nie było równoznaczne z penalizowanym w art. 266 § 2 k.k., ujawnieniem przez funkcjonariusza publicznego osobie nieuprawnionej informacji, którą uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych, a której ujawnienie może narazić na szkodę prawnie chroniony interes. Nie budziło bowiem wątpliwości, że informacje, jakie posiadał funkcjonariusz policji, a które dotyczyły działań operacyjnych organów ścigania nie były – jak twierdził apelujący obrońca – informacjami rutynowo udzielanymi przez policję wszystkim pytającym; z całą pewnością oskarżony Ł. L. (1) nie był uprawniony do ich uzyskania, a ujawnienie mu owych informacji stwarzało choćby potencjalne zagrożenie dla prawnie chronionego interesu publicznego, powodowało bowiem ryzyko, że sprawcy przestępstw nie zostaną ujęci i unikną odpowiedzialności karnej.

Dodać przy tym należało, iż kwalifikując omawiany zarzut jako przypadek naruszenia prawa materialnego, obrońca oskarżonego popadł w sprzeczność w zakresie swojego rozumowania. Jak bowiem wskazano powyżej, zawężał on opis działań oskarżonego J. N. wyłącznie do przypadków ujawniania danych o pochodzeniu pojazdów i sprawcy szkody komunikacyjnej. Tymczasem zarzut naruszenia prawa materialnego polega na kwestionowaniu dokonanej przez sąd aktu subsumcji, w przypadku, gdy skarżący podziela poczynione przez ten sąd ustalenia faktyczne. W omawianym przypadku zatem, pomimo werbalizowania obrazy prawa materialnego, apelujący obrońca kwestionowania de facto ustalenia faktyczne leżące u podstaw zaskarżonego orzeczenia.

Niezależnie od owej wewnętrznej sprzeczności, argumentacja apelującego – jak wskazano powyżej – nie wykazała wadliwości rozstrzygnięcia, którym przypisano oskarżonemu J. N. sprawstwo i winę w zakresie czynów z art. 231 § 2 k.k. i art. 266 § 2 k.k.

Na uwzględnienie zasługiwał wyłącznie jeden z zarzutów podniesionych w apelacji obrońcy oskarżonego Ł. L. (1), a mianowicie ten, kwestionujący zasadność przypisania wymienionemu oskarżonemu w pkt 19 zaskarżonego wyroku, czynu opisanego w pkt XXXV aktu oskarżenia, to jest przestępstwa z art. 291 § 1 k.k. Jak trafnie wytknął apelujący obrońca, jedyną podstawą faktyczną owego skazania było to, że części samochodu c. znaleziono na posesji oskarżonego A. Ł. w W., do której dostęp miał oskarżony Ł. L. (1), nadto ukrywał on tam narkotyki. Na podstawie tych wyłącznie przesłanek Sąd I instancji wywiódł wniosek, że to oskarżony Ł. L. (1) ukrył na owej posesji również części c.. Tymczasem wskazane trzy okoliczności faktyczne – same w sobie prawidłowo ustalone – nie stanowiły wystarczających poszlak do przyjęcia, że to wymieniony oskarżony ukrył tam części samochodu.

Jak bowiem wynikało jednoznacznie z wiarygodnych w tym zakresie wyjaśnień oskarżonych P. K. (1) i A. G. (1) garaż w W. był zamknięty na kłódkę, a dostęp do niego mieli (dysponowali kluczem) Ł. L. (1), M. L. (1) i A. B. ( vide: teczka nr 5 – P. K.: k. 57 oraz protokół wizji lokalnej z udziałem tegoż oskarżonego: k. 78, jak również teczka nr 7 – A. G.: k. 56v., 156v., 157). Pierwsze z wymieniony źródeł dowodowych, jak również oskarżony A. Ł. w swoich wyjaśnieniach ( vide: teczka nr 4, k. 56) wskazywali ponadto, że z garażu tego, poza wymienionymi oskarżonymi korzystał też A. Ł., do którego posesja należała. Treść opisanego materiału dowodowego nie pozwalała zatem na jednoznaczne stwierdzenie, że to oskarżony Ł. L. (1) umieścił na terenie posesji w W. części c., jako że możliwość taką miały także inne osoby. Wątpliwości w tym względzie były tym bardziej zasadne, że spośród osób mających dostęp do posesji, również A. B. (1) prowadził interesy związane z samochodami ( vide: teczka nr 7 – wyjaśnienia A. G.: k. 157); częściami do samochodów handlował też – jak sam wyjaśnił ( vide: teczka nr 4: k. 56v.) – oskarżony A. Ł.. Co więcej, ten ostatni był świadkiem zdarzenia, kiedy to oskarżony A. B. (1) wprowadził do garażu w W. mający pochodzić z kradzieży samochód V. (...) ( vide: teczka nr 4: k. 56v.).

Zgromadzony materiał dowodowy nie tylko nie wykluczał zatem tego, że ukrycia zabezpieczonych na terenie posesji w W. części c. dokonała inna osoba niż Ł. L. (1), ale tym bardziej nie wystarczał do tego, by przypisać temu oskarżonemu wypełnienie znamion podmiotowych paserstwa umyślnego. Jakkolwiek bowiem oskarżony P. K. (1) wyjaśniał, że widział w garażu w W. fragmenty samochodu, o którym Ł. L. (1) miał powiedział, że pochodził z kradzieży, a następnie został pocięty na części – dotyczyło to jednakże samochodu marki S. ( vide: teczka nr 5, k. 67v.). Zgromadzony materiał dowodowy nie zawierał natomiast żadnej informacji łączącej bezpośrednio części samochodu c. z działaniami oskarżonego Ł. L. (1), w szczególności zaś pozwalających poczynić jakiekolwiek ustalenia w zakresie świadomości tego oskarżonego, że wymienione w postawionym mu zarzucie nr XXXV części pochodziły „ze skradzionego w dniach od 1 do 4 lutego 2008 roku w P. samochodu marki C. (...) nr rej. (...), [należącego do] M. S. i (...) Bank S.A.”

Podzielić zatem należało stanowisko apelującego obrońcy oskarżonego Ł. L., że w niniejszej sprawie brak było podstaw dowodowych wystarczających do przypisania temu oskarżonemu sprawstwa i winy w zakresie czynu z art. 291 § 1 k.k. Sąd I instancji oparł się zaś w tym względzie wyłącznie na trzech okolicznościach faktycznych (dostęp do posesji w W. miał oskarżony Ł. L. (1), ukrywał tam narkotyki, a części samochodu c. znalezione zostały właśnie na terenie wskazanej posesji), które jakkolwiek stanowiły poszlaki sprawstwa oskarżonego, nie były jednakże dla stwierdzenia jego sprawstwa i winy wystarczające.

Zaskarżone rozstrzygnięcie, którym przypisano oskarżonemu Ł. L. (1) czyn z art. 291 § 1 k.k., było zatem obarczone wadą w postaci błędu w ustaleniach fatycznych, wynikającego z przyjęcia przez Sąd I instancji konkluzji nie znajdujących podstaw w zgromadzonych dowodach. Jako takie, rozstrzygnięcie to nie mogło się ostać, a oskarżonego Ł. L. (1) – wobec braku dowodów jego sprawstwa i winy w zakresie czynu z art. 291 § 1 k.k. – od zarzutu popełnienia tego czynu należało uniewinnić, o czym orzeczono w pkt I. 1. uzasadnianego wyroku.

Wyeliminowanie w przypadku oskarżonego Ł. L. (1) jednego ze skazań jednostkowych, obejmujących karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, powodowało konieczność orzeczenia na nowo wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności. Wobec tego, orzeczoną w pkt 20 zaskarżonego wyroku karę łączną uchylono i na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono kary pozbawienia wolności wymierzone oskarżonemu w pkt 1-3, 6, 8, 10, 12-15, 17-18 zaskarżonego wyroku. Wskazać należało, iż wyeliminowanie spośród łączonych kar wspomnianej kary 10 miesięcy pozbawienia wolności nie miało wpływu na ustalenie granic kary łącznej, te bowiem nadal kształtowały się pomiędzy 6 a 15 latami pozbawienia wolności. Uwzględniając przy tym to, że – jakkolwiek w przypadku oskarżonego Ł. L. (1), jego działania wpisywały się w jeden nurt przestępczej działalności – dopuścił się on poważnych naruszeń różnych dóbr prawem chronionych (zdrowie publiczne, porządek publiczny, działalność instytucji państwowych), a waga i kryminalna zawartość każdego z tych czynów była na tyle istotna, iż wykluczało to zastosowanie zasady absorpcji, czyniąc jednakże zasadnym odwołanie się do zasady asperacji. Wobec czego, oskarżonemu Ł. L. (1) wymierzona została kara łączna 7 lat pozbawienia wolności, o czym orzeczono w pkt I. 2. uzasadnianego wyroku.

Zasadny okazał się także zarzut obrazy prawa materialnego, podniesiony w apelacji prokuratora w odniesieniu do rozstrzygnięcia dotyczącego oskarżonego A. Ł.. Jak oczywiście trafnie wytknął apelujący oskarżyciel, w punkcie 58 zaskarżonego wyroku, za ciąg opisanych w punktach LXXIX-LXXX i LXXXII przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., oskarżonemu A. Ł. wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, a to w sytuacji kiedy przepis art. 59 ust. 1 powołanej ustawy, przewiduje karę pozbawienia wolności od roku do lat 10. Oznaczało to, że w omawianym przypadku orzeczona została kara poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. I w tym wypadku zatem zaskarżone rozstrzygnięcie należało zmienić, wymierzając oskarżonemu A. Ł. karę mieszczącą się w granicach ustawowego zagrożenia wskazanego w art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Uwzględniając zaś rolę i przestępcze zaangażowanie wymienionego oskarżonego w popełnienie wskazanych powyżej, przypisanych mu czynów, składających się na przestępstwo z art. 59 ust. 1 powoływanej ustawy, jak również właściwości osobiste oskarżonego, uwarunkowane między innymi wcześniejszą jego niekaralnością, za odpowiednią dla niego karę za ten czyn uznać należało karę 1 roku pozbawienia wolności, którą wymierzono mu w pkt I. 3. uzasadnianego wyroku.

Opisana zmiana pociągnęła za sobą konieczność orzeczenia na nowo wobec oskarżonego A. Ł. kary łącznej pozbawienia wolności. Wobec tego, orzeczona wobec niego w pkt 60 zaskarżonego wyroku kara łączna pozbawienia wolności podlegała uchyleniu, a opisana powyżej zmieniona kara jednostkowa 1 roku pozbawienia wolności, w oparciu o przepisy art. 85 i 86 § 1 k.k., podlegała łączeniu z pozostałymi karami tego rodzaju wymierzonymi oskarżonemu w pkt 53-55, 57 i 59 zaskarżonego wyroku. Granice kary łącznej pozbawienia wolności kształtowały się zatem pomiędzy 1 rokiem i 8 miesiącami a 5 latami i 11 miesiącami pozbawienia wolności. Podkreślenia wymagało przy tym, że pomimo faktycznego podwyższenia górnej granicy kary łącznej o 2 miesiące, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do tego, by orzekaną wobec oskarżonego karę łączną pozbawienia wolności wymierzyć w rozmiarze innym aniżeli 3 lata. Miarkując tę karę, uwzględniono bowiem okoliczność, że działania oskarżonego – jakkolwiek wpisywały się w jeden nurt jego przestępczej działalności i były ściśle ze sobą powiązane – niemniej jednak naruszały dwa odrębne, istotne dobra prawem chronione (porządek publiczny i zdrowie publiczne). Powodowało to, iż wzgląd na konieczność pełnej reakcji na kryminalną zawartość jego czynów, wykluczał zastosowanie zasady absorpcji, czyniąc jednakże zasadnym odwołanie się do zasady asperacji. W rezultacie, w pkt I. 4. uzasadnianego wyroku, orzeczono wobec oskarżonego A. Ł. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

Na uwzględnienie nie zasługiwał natomiast żaden z pozostałych dotyczących kar zarzutów podniesionych w apelacjach.

Nie miał zatem racji apelujący prokurator zarzucając rażąco niewspółmierną łagodność kar orzeczonych wobec oskarżonych A. S. (1), J. A., J. M. (1) i J. N., mającą przejawiać się w nadaniu wymierzonym im karom 2 lat pozbawienia wolności charakteru względnego, poprzez warunkowe zawieszenie ich wykonania na 5-letnie okresy próby. Dodać przy tym należało, że wskazanie przez prokuratora na str. 7 jego apelacji, że kwestionuje zastosowanie wobec wymienionych oskarżonych „dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary” uznać należało za lapsus. Z pozostałych sformułowań apelacji wynikało bowiem jednoznacznie, że prokurator nie zgadzał się z zastosowanym wobec wskazanych oskarżonym warunkowym zawieszeniem kar; nadto bezspornym było, że rozstrzygnięcie Sądu I instancji nie zawierało w odniesieniu do wymienionych orzeczenia o nadzwyczajnym złagodzeniu kary. Niezależnie od wskazanej omyłki, prokurator nie zaprezentował trafnej argumentacji, przemawiającej skutecznie za orzeczeniem wobec wymienionych oskarżonych kar pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym.

Przede wszystkim zatem, apelujący prokurator, pomimo wyraźnego zastrzeżenia, że nie kwestionuje samej wysokości orzeczonych wobec oskarżonych A. S. (1), J. A., J. M. (1) i J. N. kar pozbawienia wolności, a jedynie warunkowe zawieszenie ich wykonania, w uzasadnieniu swojej apelacji rozwinął głownie argumentację odwołującą się do okoliczności wpływających na wymiar kary, nie zaś prognozę kryminologiczną sprawcy. Tymczasem okoliczności wymienione w art. 53 § 1 k.k., na które wprost powoływał się apelujący, brane są pod uwagę przy wymiarze kary. Stąd dla rozstrzygnięcia w przedmiocie warunkowego zawieszenia wykonania kary nie mogły mieć znaczenia przesądzającego eksponowane w apelacji kwestie społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonym, czy wzgląd na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Przesłanki te – nieujęte w katalogu art. 77 § 1 k.k. – nie warunkują bowiem formułowania prognozy kryminologicznej sprawcy, od niej zaś zależy możliwość zastosowania środka probacyjnego. Zauważyć przy tym należało, iż w przypadku omawianych oskarżonych, przesłanki wymiaru kary – jakkolwiek nader lakonicznie omówione w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia – nie przemawiały za wymierzeniem im kar pozbawienia wolności innych aniżeli w rozmiarze 2 lat.

Odnosząc się zaś do argumentacji prokuratora tyczącej stricte okoliczności wpływających na ustalenie prognozy kryminologicznej wymienionych oskarżonych, wskazać należało, że – wbrew stanowisku skarżącego – Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny tychże okoliczności. I tak, okoliczność w postaci uprzedniej niekaralności oskarżonych J. N. i J. M. (1) stanowiły szczególnie istotną przesłankę przemawiającą za zastosowaniem w ich przypadku środka probacyjnego. Wskazywała ona bowiem na brak utrwalonej demoralizacji sprawców. Podobnie, okoliczność ta istniała także w przypadku oskarżonych J. A. i A. S. (1). Jakkolwiek bowiem przedmiotowe skazanie nie było jedynym w ich życiu, to jednak popełniając czyny przypisane im zaskarżonym wyrokiem nie byli karani sądownie, jako że wyroki skazujące w innych sprawach karnych zapadły wobec nich później, to jest: w przypadku J. A. 26 lipca 2010 r. (t. XXX, k. 5950) i w przypadku A. S. (1) 23 marca 2011 r. (t. XXX, k. 5953). Dodać przy tym należało, że w obu tych przypadkach skazania opiewały na karę grzywny, którą nota bene oskarżony J. A. wykonał w całości. Wbrew zatem stanowisku apelującego prokuratora również w przypadku oskarżonego J. A. i A. S. (1) brak było podstaw do przyjęcia ich utrwalonej demoralizacji.

Sąd I instancji miał zatem zasadne podstawy do uznania, że w odniesieniu do oskarżonych A. S. (1), J. A., J. M. (1) i J. N. kary pozbawienia wolności orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania wystarczające będą dla osiągnięcia celów ukarania.

Apelujący prokurator mylił się także, utrzymując, jakoby wymierzona oskarżonemu M. D. (1) kara 2 lat pozbawienia wolności była rażąco niewspółmiernie łagodna i to nie z uwagi na warunkowe zawieszenie jej wykonania, ale zbyt niski jej wymiar, wynikający z orzeczenia w przypadku dwóch przestępstw zbyt łagodnych kar jednostkowych. Takie stanowisko apelującego uznać należało za subiektywne i czysto polemiczne względem sądowego wymiaru kary. Nie sposób bowiem doszukać się obiektywnie rażącego stopnia niewspółmierności kary w sytuacji, gdy sam apelujący postulował podwyższenie kar jednostkowych pozbawienia wolności – a w konsekwencji górnej granicy wymierzanej kary łącznej – zaledwie o 4 miesiące.

Niezależnie od niewykazania przez prokuratora rażącego charakteru niewspółmierności kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu M. D. (1), omawiany zarzut apelacji nie dostarczył też żadnej innej argumentacji przekonującej o konieczności podwyższenia wymiaru tej kary. Jakkolwiek bowiem rację miał prokurator, że wymieniony oskarżony był uprzednio karany sądownie, to jednak okoliczności przypisanych mu czynów – w tym szczególnie eksponowane przez apelującego ilości narkotyków – nie były tego rodzaju, iżby w sposób istotny wyróżniały oskarżonego M. D. (1) na tle innych oskarżonych, wobec których orzeczono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

W tej sytuacji, mając przy tym na względzie wymóg wewnętrznej sprawiedliwości wyroku, wymierzoną oskarżonemu M. D. (1) karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby, uznać należało za adekwatną reakcję prawno – karną na popełnione przez niego przestępstwa.

Zasadne przesłanki do zmiany rozstrzygnięcia o karze nie wynikały także z apelacji obrońcy oskarżonego A. Ł., który zarzucił rażącą surowość wymierzonej temu oskarżonemu kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności. Wbrew stanowisku apelującego, ani okoliczności przypisanych temu oskarżonemu czynów, ani też jego postawa po ich popełnieniu, nie przemawiały za obniżeniem wymiaru kary pozbawienia wolności. Oskarżony ten bowiem w sposób aktywny uczestniczył w objętym zarzutami procederze narkotykowym, dopuszczając się w jego ramach 6 przestępstw – na które składało się 8 zachowań przestępczych, a których liczbę skarżący zbyt pochopnie bagatelizuje. Ponadto przestępstwa te dotyczyły łącznie ponad 150 – nie zaś jak mylnie twierdził obrońca niespełna 100 – gramów amfetaminy, którą oskarżony A. Ł. swoimi bezpośrednimi czynnościami sprawczymi wprowadził do obrotu, udzielił innym osobom bądź posiadał. Apelujący zdawał się nie dostrzegać także tego, że oskarżony A. Ł. odegrał szczególnie istotną rolę w objętym zarzutami przestępczym procederze. On to bowiem udostępnił w celach przestępczych należącą do niego posesję w W., na terenie której członkowie grupy przestępczej przechowywali i porcjowali narkotyki przeznaczone do dalszej dystrybucji.

Okoliczności te wyróżniały oskarżonego A. Ł. z grona współsprawców – wskazanych wyżej oskarżonych, którym wymierzono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, powodując, że kryminalna zawartość jego czynów była cięższa niż we wskazanych pozostałych przypadkach. Musiało to z kolei znaleźć odzwierciedlenie w orzeczeniu o karze, która by stanowić adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego A. Ł. reakcję prawną, musiała być dotkliwsza niż w omówionych pozostałych przypadkach.

Chybiona okazała się także argumentacja apelującego obrońcy A. Ł., w której odwoływał się on do postawy tego oskarżonego przed i po popełnieniu przestępstw. Przede wszystkim podkreślane w apelacji okoliczności, w postaci częściowego przyznania się oskarżonego do winy oraz jego uprzedniej niekaralności, zostały wzięte pod uwagę przez Sąd I instancji przy wymiarze kary i to jako przesłanki przemawiające na korzyść oskarżonego. Brak było jednakże jakichkolwiek podstaw do nadawania im dalej idącego charakteru łagodzącego niż uczynił to Sąd I instancji. Za obniżeniem wymiaru kary pozbawienia wolności nie przemawiał też fakt podjęcia przez oskarżonego pracy poza granicami kraju oraz prowadzenie przezeń ustabilizowanego życia osobistego. Taka aktywność oskarżonego – jakkolwiek w pełni pożądana społecznie – nie mogła bowiem stanowić okoliczności wyprzedzającej inne przesłanki wymiaru kary, w tym niweczyć wymogu takiego ukształtowania wymierzanej oskarżonemu kary, by stanowiła ona sprawiedliwą odpłatę za dokonane przezeń bezprawie.

Nie sposób podzielić też stanowiska apelującego obrońcy, jakoby – z uwagi na wspomnianą ustabilizowaną sytuację życiową oskarżonego – przypisana mu działalność przestępcza stanowiła „zamknięty rozdział w jego życiu”. O takim „zamknięciu” bowiem można by mówić dopiero w sytuacji, kiedy oskarżony poniósłby za swoją przestępczą działalność należytą odpłatę. Takowej zaś nie mogło stanowić tymczasowe aresztowanie oskarżonego trwające w przedmiotowej sprawie około 17 miesięcy.

Co więcej, apelujący obrońca sam niejako osłabił swoją argumentację, podnoszoną na poparcie postulatu obniżenia oskarżonemu A. Ł. kary pozbawienia wolności, wprost wskazując w treści swojej apelacji, że taka zmiana kary byłaby wskazana po to, by oskarżony mógł „uniknąć ponownego pozbawienia wolności i związanego z tym powrotu do warunków więziennych”, ale żeby mógł „rozpocząć działania o warunkowe przedterminowe zwolnienie, bez konieczności powrotu do więzienia” ( vide: str. 9 omawianej apelacji). Takie sformułowanie wskazywało bowiem, że apelujący de facto nie dążył do wymierzenia oskarżonemu sprawiedliwej kary i nadania jej kształtu odpowiadającego dyrektywom karania, ale domagał się dostosowania jej wymiaru do aktualnych potrzeb życiowych oskarżonego.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należało, że apelacja obrońcy oskarżonego A. Ł. nie wykazała wadliwości rozstrzygnięcia w przedmiocie kary pozbawienia wolności wymierzonej temu oskarżonemu.

Sąd Apelacyjny nie znalazł też podstaw do tego, by poddać w wątpliwość pozostałe rozstrzygnięcia w przedmiocie kar orzeczonych wobec oskarżonych, których to ani prokurator, ani apelujący obrońcy nie kwestionowali skonkretyzowanymi zarzutami. Pozostałe – poza omówionymi powyżej – wymierzone oskarżonym kary pozbawienia wolności, jak również kary grzywien oraz zastosowane przez Sąd I instancji środki karne i zasądzone odszkodowania odpowiadały wymogom prawa i mieściły się w granicach sądowej oceny okoliczności wpływających na wymiar kary.

Uwzględniając to, zaskarżone orzeczenie – w zakresie wykraczającym poza omówione powyżej przypadki, w których konieczna okazała się zmiana części zawartych w nim rozstrzygnięć – utrzymano w mocy.

Orzekając o kosztach postępowania odwoławczego, Sąd Apelacyjny uwzględnił wynik sprawy każdego z oskarżonych, których dotyczyły wniesione apelacje, w tym to, że trafny okazał się jeden tylko z zarzutów sformułowanych przez obrońcę oskarżonego Ł. L. (1) oraz jeden tylko z zarzutów zawartych w apelacji prokuratora, wszystkie zaś pozostałe zarzuty, których rozpoznanie miało wpływ na treść orzeczenia, były bezzasadne. Skutkowało to zasądzeniem od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w wysokości 1/9 części i obciążenie Skarbu Państwa tymi kosztami w zakresie dotyczącym apelacji prokuratora (1/9) – co nastąpiło w oparciu o przepisy art. 633 k.p.k. w zw. z art. 636 § 2 k.p.k.

Nadto, uwzględniając okoliczność, iż rozstrzygnięcie Sądu odwoławczego de facto nie doprowadziło do zmiany wysokości orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności, ani też kar grzywien, w oparciu o przepisy art. 2 ust. 1 pkt 4, 5 i 6 oraz art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zmian), wymierzono tym spośród nich, którzy zaskarżyli rozstrzygnięcie Sądu I instancji, opłaty w kwotach:

- od Ł. L. (1) – 3840 zł;

- od M. L. (1) – 2800 zł;

- od A. B. (1) – 2400 zł;

- od D. F. – 1100 zł;

- od M. D. (1) – 900 zł;

- od A. Ł. – 1200 zł;

- od A. S. (1) – 1100 zł;

- od J. N. – 500 zł.

Marek Kordowiecki Przemysław Strach Mariusz Tomaszewski