Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2352/16

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z dnia 10 sierpnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, późn. zm.) art. 83 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014r. poz. 121 z późn. zm.) w związku z art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014r., poz. 1502 ze zm.) stwierdził, że B. K. (1) jako pracownik u płatnika składek Zakład (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu w okresie od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 14 listopada 2015 roku. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeprowadził kontrolę płatnika składek w dniu 30 czerwca 2016 roku z uwagi, iż powziął wątpliwości co do faktycznego zatrudnienia B. K. (1) w firmie Zakład (...) sp. z o.o. uzasadniającego podleganie ubezpieczeniom społecznym od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 14 listopada 2015 roku w charakterze pracownika. W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że B. K. (1) został zatrudniony jako "specjalista ds. marketingu" z uwagi na fakt, że istniała potrzeba pozyskania nowych zleceń dla spółki (...), która była kooperantem Zakładu (...) sp. z o.o. W/w nie otrzymał pisemnego zakresu obowiązków. W zakres obowiązków miało wchodzić pozyskiwanie nowych klientów, zdobywanie zamówień, reklamowanie spółki w internecie, przedstawianie ofert, negocjacje cenowe, przedstawianie zakresu i warunków dostaw, stały nadzór nad kontaktami z klientami. Jako dowody pracy B. K. (1) przedstawiono folder informacyjny, który miałby być opracowany przez w/w, raport z prowadzonych działań tj. spis czynności które wykonał i które miał wykonać. Raport nie zawiera żadnych dat, zamieszczone są jedynie bardzo ogólne nazwy firm z branży metalowej, z którymi w/w miałby nawiązywać współpracę. W toku kontroli nie przedłożono żadnej umowy świadczącej o faktycznym pozyskaniu nowego klienta dla (...) sp. z o. o lub zamówienia. Dodatkowo od połowy 2015 roku spółka zaprzestała współpracy z (...) i nie prowadzi już działalności związanej z obróbką skrawaniem. Przedmiotem działalności spółki są od w/w okresu do nadal prace badawczo-rozwojowe związane z taryfikacją biomasy. W ocenie organu rentowego świadczy to o tym, iż nie było potrzeby zatrudnienia pracownika na takim stanowisku pracy.

Zdaniem ZUS umowa o pracę z w/w zawarta została nie dla wykonywania pracy, ale z zamiarem uzyskania uprawnień do świadczenia przedemerytalnego, a więc stworzenia w ten sposób możliwości długookresowej ochrony ubezpieczeniowej oraz spowodowania przeniesienia wypłaty świadczeń na Fundusz Pracy.

/decyzja z dnia 10 sierpnia 2016 roku k. 4- 6 akt ZUS/

W dniu 16 września 2016 roku odwołanie od ww decyzji złożył B. K. (1) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika i zaskarżył w/w decyzję w całości zarzucając jej poczynienie błędnych ustaleń faktycznych przez przyjęcie, że podpisał umowę o pracę jako „specjalista ds. marketingu" z Zakładem (...) sp. z o. o. dla pozoru, w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, o czym zdaniem organu rentowego świadczy brak pisemnego zakresu obowiązków, ogólnikowość spisu czynności dokonanych przez B. K. (1), brak dowodów na zawarcie umowy z klientem pozyskanym przez B. K. (1), absencja chorobowa B. K. (1) i wykorzystanie przez niego urlopu wypoczynkowego, a tymczasem z protokołu przesłuchania prezesa Zarządu Zakładu (...) sp. z o. o. wynika w sposób bezsporny, że w okresie zdolności do pracy B. K. (1) wykonywał czynności określone w umowie o pracę i miał odpowiednie kwalifikacje do ich wykonywania - specjalistyczne wyższe wykształcenie - technologia budowy maszyn, wykonywanie prac konstrukcyjnych w dziedzinie obrabiarek oraz dwudziestoletnie doświadczenie wynikające z prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o uwzględnienie odwołania i uchylenie zaskarżonej decyzji;

/odwołanie - k. 2 - 3 verte w aktach VIII U 2352/16/

W złożonej w dniu 13 października 2016 roku odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie - k. 7- 8 w aktach VIII U 2352/16/

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 26 września 2016 roku złożył również płatnik składek Zakład (...) sp. z o.o. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji. Ponadto płatnik składek poparł odwołanie wnioskodawcy i przyłączył się do stanowiska ubezpieczonego.

/odwołanie - k. 2 w aktach VIII U 2353/16/

W odpowiedzi na odwołania z dnia 13 października 2016 roku organ rentowy wnosił o jego oddalenie, przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

/ odpowiedź ZUS na odwołaniek. 7-8 i k. 4- 5 w aktach VIII U 2353/16/

Postanowieniem z dnia 16 marca 2017 roku Sąd Okręgowy połączył sprawę o sygn. akt VIII U 2353/16 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt VIII U 2352/16.

/postanowienia z dnia 16 marca 2017 roku e - protokół (...):00:19 - 00:01:25 w aktach VIII U 2352/16- płyta CD k. 46, k. 42 w aktach VIII U 2353/16/

Na rozprawie z dnia 23 maja 2017 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych zaś pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołań oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Z kolei prezes zarządu Zakładu (...) sp. z o. o. poparł odwołanie.

/stanowiska stron k. 62/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

B. K. (1) urodził się (...). Posiada wykształcenie wyższe. W dniu 18 sierpnia 1979 roku ukończył Politechnikę (...), Wydział Mechaniczny uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika w zakresie mechaniki obrabiarki i urządzenia technologiczne.

/dyplom ukończenia studiów magisterskich k. 37 akt ZUS/

Przed podjęciem zatrudnienia u płatnika składek ubezpieczony prowadził własną pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą GLOB Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe w Ł. w okresie od dnia 15 kwietnia 1992 roku do dnia 31 marca 2015 roku, przedmiotem, której była sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana. Działalność polegała na sprzedaży art. technicznych, głównie były to łożyska tłoczone. Ponadto wnioskodawca zajmował się też konsultacjami i doradztwem.

/zaświadczenie z dnia 17 października 2001 roku k. 39 akt ZUS, zaświadczenie z dnia 11 stycznia 2010 roku k. 41 akt ZU, zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:02:04 - 00:04:52 - płyta CD k. 46/

Płatnik składek prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) sp. z o.o. w Ł. od dnia 5 listopada 2014 roku. Przedmiotem działalności była obróbka mechaniczna elementów metalowych. Jednak faktycznie spółka (...) zajmowała się pracami badawczo-rozwojowymi związanymi z taryfikacją biomasy.

/informacja KRS k. 9 -14 akt ZUS, zaświadczenie z dnia 26 listopada 2014 roku 17 akt ZUS, zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:50:12 - 01:06:55 - płyta CD k. 46/

Wnioskodawca i płatnik składek znali się wcześniej, ponieważ D. P. (1) był klientem wnioskodawcy. B. K. (2) w grudniu 2014 roku wykonywał dla firmy Zakład (...) sp. z o.o. w Ł. naprawę tokarek a dokładnie wybrał elementy zaś inna firma dokonała naprawy.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:02:04 - 00:18:18 - płyta CD k. 4, /zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:50:12 - 01:06:55 - płyta CD k. 46/

W dniu 1 kwietnia 2015 roku odwołujący się B. K. (1) zawarł z firmą płatnika składek Zakład (...) sp. z o.o. w Ł. umowę o pracę na czas określony od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku specjalisty ds. marketingu, z wynagrodzeniem 2.000 zł brutto. Wnioskodawca miał świadczyć pracę w siedzibie zakładu tj. w Ł. ul. (...).

/umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 2015 roku 19 akt ZUS/

Wnioskodawca był jedynym pracownikiem spółki .

/okoliczność bezsporna/

W dniu 28 stycznia 2015 roku wystawione zostało zaświadczenie lekarskie
o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na umówionym stanowisku.

/zaświadczenie lekarskie z dnia 28 stycznia 2015 roku k. 29 akt ZUS/

Płatnik składek zgłosił B. K. (2) do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w dniu 1 kwietnia 2015 roku, wskazując jako datę powstania obowiązku ubezpieczeniowego dzień 1 kwietnia 2015 roku.

/bezsporne /

Pracodawca utworzył dokumentację pracowniczą odwołującego, w której m.in. znalazły się następujące dokumenty: zaświadczenie lekarskie, karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, kwestionariusz osobowy, umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 2015 roku, informacja o podstawowych warunkach zatrudnienia, oświadczenie o dochowaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, oświadczenie o przetwarzaniu danych osobowych, oświadczenie o poinformowaniu o ryzyku zawodowym, oświadczenie pracownika dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, listy obecności za miesiąc kwiecień - listopad 2015 roku, listy płac za miesiąc kwiecień - czerwiec 2016 roku, roczna karta ewidencji czasu pracy, wniosek o urlop, indywidualne listy płac za miesiąc kwiecień - listopada 2015 roku, karta przychodów pracownika, potwierdzenie wykonania przelewów do organu podatkowego, dyplom ukończenia studiów magisterskich, folder informacyjny firmy (...), przy czym żaden z nich nie był podpisany oraz raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań.

/ zaświadczenie lekarskie z dnia 28 stycznia 2015 roku k. 29 akt ZUS, karta szkolenia wstępnego BHP z dnia 1 lutego 2015 roku k. 31 akt ZUS, kwestionariusz osobowy z dnia 15 stycznia 2015 roku 33- 35 akt ZUS, umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 2015 roku 19 akt ZUS, informacja o podstawowych warunkach zatrudnienia k. 51 akt ZUS, oświadczenie o dochowaniu tajemnicy przedsiębiorstwa k. 53 akt ZUS, oświadczenie o przetwarzaniu danych osobowych k. 55 akt ZUS, oświadczenie o poinformowaniu o ryzyku zawodowym k. 57 akt ZUS, oświadczenie pracownika dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych k. 59 akt ZUS, listy obecności za miesiąc kwiecień - listopad 2015 roku k.61 - 75 akt ZUS, roczna karta ewidencji czasu pracy k.77 akt ZUS, wniosek o urlop k. 79 akt ZUS, indywidualne listy płac za miesiąc kwiecień - listopada 2015 roku k. 81 - 91 akt ZUS, karta przychodów pracownika k. 93 akt ZUS, potwierdzenie wykonania przelewów do organu podatkowego 119 -127 akt ZUS, dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia k. 37 akt ZUS, folder informacyjny firmy (...) k. 129 - 165 akt ZUS, raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań k. 167 - 169 akt ZUS/

Odwołujący się miał wykonywać swoje obowiązki w godzinach od 8.00 do 16.00.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:05:55 - 00:28:33 - płyta CD k. 46/

Wnioskodawca nie miał sporządzonego zakresu obowiązków na piśmie.

/zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 01:06:55 - 01:19:32- płyta CD k. 46/

Do obowiązków wnioskodawcy miało należeć organizowanie i poszukiwanie klientów dla Zakładu (...) sp. z o.o. ale głównie rzecz spółką (...), ponieważ były one ze sobą powiązane kapitałowo. Wnioskodawca miał szukać w Internecie firm, które zajmują się obróbką techniczną. Wnioskodawca miał odbywać podróże służbowe do firmy (...) na ulicy (...), do firmy (...) w K. miał jeździć także do U., K., K., K. i L., ale nie miał wystawianych delegacji. Płatnik miał przekazywać wnioskodawcy polecenia służbowe telefonicznie lub mailowo. Również kontakty z klientami miały odbywać się mailowo.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:05:55 - 00:18:18 , 00:18:18 - 00:28:33, 00:32:30 - 00:50:12 - płyta CD k. 46, zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:50:12 - 01:06:55 - płyta CD k. 46/

Firma (...) została postawiona w stan likwidacji w dniu 1 czerwca 2015 roku.

/zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 01:06:55 - 01:19:32 - płyta CD k. 46/

Wnioskodawca nie podpisywałem dokumentów wychodzących na zewnątrz, robił to prezes. Wnioskodawca nie podpisał żadnej umowy w imieniu firmy (...).

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:18:18 - 00:28:33 - płyta CD k. 4, /zeznania płatnika składek k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:50:12 - 01:06:55 - płyta CD k. 46/

W okresie kiedy miał pracować wnioskodawca nie było efektu ekonomicznego jego zatrudnienia.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:18:18 - 00:28:33 - płyta CD k. 46/

Wnioskodawca miał nawiązać kontakt z 23 firmami wskazanymi w raporcie. Jednak na 23 wskazane firmy wyszczególnione przez wnioskodawcę w raporcie z prowadzonych działań 17 firm tj.: (...) L. - maszyny rolnicze, (...) Z. - maszyny rolnicze, Meta-Z. - odlewnia, D. D. - odlewnia, (...) K. - przetarg, A. - (...) K. - odlewnia, A. S.-odlewnia, (...) P., J. F. Dania, (...) W., (...) Ł.- sprężarki, (...) L. - maszyny budowlane, części; B. K. - pompy; A. - (...) M.; (...) Polska; Wytwórnia (...) nie potwierdziły, aby B. K. (1) się z nimi kontaktował w celu złożenia ofert. Dwie firmy tj. G.-G. W. - motoryzacja, maszyny, części oraz (...) odlewnia pomimo odebrania wezwania Sądu nie odpowiedziały na nie zaś cztery firmy tj. M.-N. T. - odlewnia; C. W. - odlewnia; M. K. - odlewnia oraz W. Hydraulika W. nie odebrały wezwania.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:29:43 - 00:32:00 - płyta CD k. 46, pismo z dnia 4 lipca 2017 roku k. 128, pismo z dnia 29 czerwca 2017 roku k. 119, pismo z dnia 23 czerwca 2017 roku k. 102, awizo k. 134 i k. 167, pismo z dnia 11 lipca 2017 roku k. 136, pismo z dnia 26 czerwca 2017 roku k. 111, pismo z dnia 26 czerwca 2017 roku k. 105, pismo z dnia 13 lipca 2017 roku k. 144, , awizo k. 163 i k. 173, pismo z dnia 28 czerwca 2017 roku k. 115, awizo k. 147 i k. 166, awizo k. 135 i k. 165, pismo z dnia 3 lipca 2017 roku k. 122, notatka urzędowa k. 95, pismo z dnia 29 czerwca 2017 roku k. 117, pismo z dnia 26 czerwca 2017 roku k. 107, pismo z dnia 6 lipca 2017 roku k. 132, zwrotka k. 178 , pismo z dnia 26 czerwca 2017 roku k. 109, pismo z dnia 12 lipca 2017 roku k. 140, pismo z dnia 21 czerwca 2017 roku k. 96, zwrotka 130/

Poza dokumentacją osobowo – płacową pochodzącą ze spornego okresu zatrudnienia płatnik składek przedstawił jedynie raport z prowadzonych działań oraz folder informacyjny firmy (...), przy czym żaden z nich nie był podpisany ani opatrzony datą.

/ folder informacyjny firmy (...) k. 129 - 165 akt ZUS, raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań k. 167 - 169 akt ZUS/

W dokumentacji firmy znajdują się listy obecności, na których widnieje podpis ubezpieczonego potwierdzający jego obecność w pracy oraz listy wynagrodzeń.

/listy obecności za miesiąc kwiecień - listopad 2015 roku k.61 - 75 akt ZUS, indywidualne listy płac za miesiąc kwiecień - listopada 2015 roku k. 81 - 91 akt ZUS/

Wynagrodzenie wnioskodawca miał otrzymywać do ręki.

/zeznania wnioskodawcy k. 61 v w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 16 marca 2017 roku 00:32:30 - 00:50:12 - płyta CD k. 46/

Na dzień 31 grudnia 2014 roku aktywa Zakład (...) sp. z o.o. w Ł. wynosiły 5.026,70 zł zaś na dzień 31 grudnia 2015 roku wynosiły 99.497,35 zł. Z kolei pasywa na dzień 31 grudnia 2014 roku wynosiły 5.026,70 zł zaś na dzień 31 grudnia 2015 roku wynosiły 99.497,35 zł.

/bilans aktywów i pasywów k. 27 - 28/

W 2014 roku płatnik składek odnotował straty na poziomie - 273,30 zł zaś w 2015 roku dochód w wysokości 20.405,- zł.

/informacja z Urzędu Skarbowego k. 49/

Wnioskodawca uzyskał w 2014 roku dochód z prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 50.129,81 zł zaś w 2015 roku w kwocie 20,99 zł.

/informacja z Urzędu Skarbowego k.51/

W okresie od 25 VI do 23 X 2015 roku wnioskodawca korzystał ze zwolnień lekarskich zaś od 27 X do 13 XI 2015 roku przebywał na urlopie wypoczynkowym.

/okoliczność bezsporna/

Z dniem 14 listopada 2015 roku płatnik składek rozwiązał z B. K. (2) umowę o pracę wskazując, że przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę jest likwidacja zajmowanego stanowiska spowodowana zmianami organizacyjnymi w spółce tj. na podstawie art. 30 § l pkt.2 k.p.

/oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy z dnia 16 listopada 2015 roku k. 21 akt ZUS, świadectwo pracy z dnia 16 listopada 2015 roku k. 23 - 27 akt ZUS/

Od dnia 17 listopada 2015 roku wnioskodawca został zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. jako osoba bezrobotna.

/okoliczność bezsporna/

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawcy B. K. (2) i D. P. (2), w których wskazywali na realność zawartej pomiędzy stronami umowy o pracę oraz faktycznego świadczenia pracy przez B. K. (2) w ramach tej umowy. W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w postępowaniu materiału dowodowego, brak jest podstaw do przyjęcia, iż stosunek pracy na podstawie zawartej umowy faktycznie był realizowany. Przeciwko prawdziwości zeznań stron przemawiają, zdaniem Sądu, ustalone okoliczności faktyczne.

Bezspornym w sprawie jest, że zaoferowane wnioskodawcy stanowisko pracy "specjalista ds. marketingu" w umowie o pracę z dnia 1 kwietnia 2015 roku zawartej pomiędzy wnioskodawcą a płatnikiem składek było stanowiskiem nowoutworzonym, którego nikt przed nim nie zajmował. Strony w toku postępowania nie wskazały przekonujących motywów zatrudnienia wnioskodawcy.

W ocenie sadu nie istniała potrzeba zatrudnienia wnioskodawcy, skoro firma (...) zajmowała się od samego początku głównie pracami badawczo-rozwojowe związanymi z taryfikacją biomasy, nigdy nie zatrudniała pracownika, a spółka (...), która była kapitałowo powiązana z Zakładu (...) sp. z o.o., na rzecz której powód miał poszukiwać klientów w dniu 1 czerwca 2015 roku została postawiowa w stan likwidacji. Ponadto B. K. (1), który miał poszukiwać nowych klientów, zdobywać zamówienia, przedstawiać oferty na rzecz spółka (...) nie miał uprawnień do podpisywania jakichkolwiek dokumentów czy umów.

Mało wiarygodne są także motywy (brak dochodów), dla których wnioskodawca zrezygnował z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Jego firma w 2014 roku uzyskała dochód w kwocie powyżej 50.000,- zł. Na kwotę taką nie mógł liczyć podejmując pracę u płatnika składek. Z drugiej zaś strony płatnika składek nie stać było na pracownika, bowiem dochód spółki w 2015 roku wyniósł nieco ponad 20.000,- zł – co oznacza, iż w całości byłby pochłonięty przez wynagrodzenie wnioskodawcy i wiążące się z tym obciążenia publiczno-prawne.

Nie można także pominąć okoliczności, że strony nie przedstawiły żadnej dokumentacji na okoliczność świadczenia pracy przez B. K. (2), nawet w postaci wydruków z systemu czy też maili, potwierdzających wydawanie poleceń przez pracodawcę czy też kontakty z klientami. Tak naprawdę jedynymi dokumentami jakimi legitymuje się płatnik składek ze spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy są akta pracownicze, załączony folder informacyjny firmy (...) oraz raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań. Jednak folder jest zbiorem ogólnych informacji a ponadto nie został podpisany ani opatrzony datą sporządzenia, a więc nie można uzać za udowodnione, iż został sporządzony przez wnioskodawcę. Z kolei raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań również nie mógł być wiarygodnym dowodem potwierdzającym wykonywanie przez wnioskodawcę obowiązków pracowniczych, ponieważ jak wykazało niniejsze postępowanie 17 z 23 firm wskazanych w raporcie nie potwierdziło aby B. K. (2) się z nimi kontaktował pozostałe nie odpowiedziały. W związku z tym nie było możliwe przychylenie się do twierdzeń stron, że B. K. (2) wykonywał jakiekolwiek czynności na rzecz płatnika składek. Natomiast dokumentacja kadrowa potwierdza jedynie fakt formalnego jej sporządzenia, a nie jest dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy. W ocenie Sądu załączona dokumentacja osobowa wnioskodawcy jest przejawem formalnego zadośćuczynienia obowiązkowi płatnika jako pracodawcy, natomiast nie przesądza o tym, że praca była przez skarżącego faktycznie wykonywana.

Zwrócić należy także uwagę, że pracodawca nie sformułował wnioskodawcy obowiązków pracowniczych na piśmie. Nie zostały przedstawione żadne umowy świadczące o faktycznym pozyskaniu nowego klienta dla (...) sp. z o. o lub zamówienia. Brak także dokumentów potwierdzających odbywanie podróży służbowych w postaci delegacji. Wnioskodawca nie przestawił również żadnych wydruków z prowadzonej rzekomo korespondencji maliowej z płatnikiem składek czy też potencjalnymi klientami .

Dodatkowo Sąd zwrócił uwagę, że wnioskodawca od 1992 roku prowadził własną działalność gospodarczą, którą zakończył w dniu 31 marca 2016 roku. Natomiast aby można było uzyskać świadczenie przedemerytalne jednym z warunków jest bycie pracownikiem przez minimum 6 miesięcy zaś do rozwiązania stosunku pracy musi dojść z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zdaniem Sądu była to decyzja ukierunkowana na osiągniecie zatrudnienia pracowniczego, ponieważ umożliwiało to skorzystanie w przyszłości ze wcześniejszego świadczenia jakim jest świadczenie przedemerytalne.

Należy pamiętać, że dowód z przesłuchania stron ma stanowić dopełnienie zgromadzonego materiału dowodowego, zaś w mniejszej sprawie B. K. (2) nie przedstawił nic, poza swoimi i płatnika składek gołosłownymi twierdzeniami.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Sądu przytoczone okoliczności przemawiają za uznaniem, iż dla wnioskodawcy został stworzony fikcyjny etat, którego celem było jedynie zagwarantowanie w przyszłości świadczenia przedmerytalnego, ponieważ przed podjęciem pracy w firmie płatnika składek B. K. (2) prowadził własną działalność gospodarczą.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawców nie zasługują na uwzględnienie i jako takie podlegają oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 ust 1 pkt 1 i art. 11 ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 963, ze zm.). obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Na mocy art. 11 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy osoby te podlegają także obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu, a na mocy art. 12 ust. 1 ubezpieczeniu wypadkowemu.

Art. 13 pkt 1 powołanej ustawy przewiduje, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Z kolei art. 8 ust. 1 nakazuje za pracownika uważać osobę pozostającą w stosunku pracy.

Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz.U. z 2013r. poz. 170) - prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (w rozumieniu przepisów ustawy z dn. 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - Dz. U z 2008r. Nr 69 poz. 415 z późn. zm.), w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 60 lat (mężczyzna) oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat (dla mężczyzn), a ponadto w myśl ust. 3 - nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna (i w okresie pobierania zasiłku nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych), a także złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6 miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W świetle powyższego przepisu podstawową przesłanką objęcia zakresem ubezpieczenia społecznego jest posiadanie statusu pracownika. Poza sporem pozostaje, iż pracownikiem zostaje się przez nawiązanie stosunku pracy.

Art. 22 § 1 k.p. stanowi, iż przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Z powołanego powyżej unormowania wywodzi się zespół cech stosunku pracy, różniących go od innych stosunków prawnych, na podstawie których może być świadczona praca, w szczególności od niektórych stosunków zobowiązaniowych prawa cywilnego. Do cech tych zalicza się między innymi osobiste świadczenie pracy przez pracownika, zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy, a nie do wykonania pracy, co oznacza, że stosunek pracy ma charakter ciągły. Kolejna cecha tego stosunku to zawłaszczanie wyniku pracy przez pracodawcę i wykonywanie pracy w warunkach podporządkowania, to jest pod kierownictwem pracodawcy. Przy tym pracownik nie odpowiada za wynik pracy, ale za samo staranne świadczenie pracy.

W przedmiotowej sprawie strony sporządziły pisemną umowę o pracę. Umowa ta przewidywała określony czas trwania stosunku zobowiązaniowego i wskazywała, jako termin rozpoczęcia pracy dzień 1 kwietnia 2015 roku. Z tego tytułu wnioskodawca został zgłoszony do ubezpieczeń. W tym miejscu wskazać należy, iż samo zawarcie umowy o pracę i zgłoszenie do ubezpieczeń nie daje podstawy do podlegania ubezpieczeniom bowiem, jak wynika z brzmienia przytoczonych przepisów, jedynie rzeczywiste pozostawanie w stosunku pracy, daje podstawę do podlegania ubezpieczeniom. Pogląd ten nie budzi żadnych wątpliwości i znajduje potwierdzenie w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 lutego 2013 r. (sygn. akt I UK 472/12) zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego z tytułu sporządzenia umowy o pracę bez nawiązania stosunku pracy wiążącego się z wykonywaniem obowiązków pracowniczych nie ma podstawy faktycznej.

Ponadto, jak wskazuje się w orzecznictwie, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacanie składki przez podmiot, który nie świadczy pracy, nie stanowi przesłanki objęcia ubezpieczeniem społecznym i stania się jego podmiotem. Skutku takiego nie wywołuje zawarcie umowy o pracę, której strony stwarzają pozór realizacji przez ubezpieczonego czynności odpowiadających treści art. 22 k.p., czyli wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, za wynagrodzeniem, odpowiadającym ilości i jakości świadczonej pracy (art. 78 k.p.). Tym samym, bycie podmiotem ubezpieczenia związane jest wyłącznie z realizacją podstawowego dla stosunków tego ubezpieczenia warunku wykonywania pracy w ramach stosunku pracy. W świetle tego istotne jest, czy pracownik zawierający umowę o pracę w rzeczywistości pracę taką wykonywał (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2011 r., sygn. akt II UK 69/11 LEX nr 1108830).

W ocenie Sądu Okręgowego, sporządzona w dniu 1 kwietnia 2015 roku umowa o pracę nosi cechy umowy pozornej, nawiązanej jedynie w celu uzyskania świadczeń przysługujących pracownikowi z tytułu ubezpieczenia społecznego. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie daje bowiem podstaw do przyjęcia, iż odwołujący się B. K. (1) faktycznie świadczył pracę na rzecz spółki (...) w ramach pracowniczego stosunku pracy. O pozorności danej umowy decydują okoliczności wynikające z art. 83 § 1 k.c., które muszą występować w momencie składania przez strony oświadczeń woli.

Przepis ten stanowi, że nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Główną cechą czynności pozornej jest brak zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie łączą się z oświadczeniem określonej treści. Zachodzi wtedy świadoma,
z góry założona sprzeczność między złożonym oświadczeniem, a realnym zgodnym zamiarem obu stron czynności prawnej. Celem zaś tego działania jest, jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 marca 2004 roku w sprawie o sygn. akt III CK 456/02 (publ. Legalis nr 68095), „ upozorowanie woli stron na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana”. Konsekwencją tego działania jest uznanie takiego oświadczenia za nieważne, pozbawione cechy konstytutywności. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

Podsumowując czynność prawna pozorna to taka, która zawiera następujące elementy:

1) oświadczenie musi być złożone tylko dla pozoru,

2) oświadczenie musi być złożone drugiej stronie,

3) adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru.

Wskazane elementy muszą wystąpić łącznie, brak któregokolwiek z nich nie pozwala na uznanie czynności prawnej za dokonaną jedynie dla pozoru. Osoba składająca oświadczenie woli dla pozoru nie chce, aby powstały takie skutki prawne, jakie normalnie prawo łączy z tego typu oświadczeniem, ponieważ nie chce w ogóle wywoływać żadnych skutków (pozorność czysta) albo chce wywołać inne niż te, które wynikałyby ze złożonego przez nią oświadczenia woli (pozorność kwalifikowana). Za pozorne uznać można jedynie oświadczenia woli skierowane do określonego adresata, który zgadza się na pozorność danej czynności prawnej. Zgoda musi być wyraźna i nie budzić żadnych wątpliwości. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 lutego 1998 roku (sygn. akt II CKN 816/97), publ. LEX nr 56813 „ nieważność czynności prawnej z powodu pozorności złożonego oświadczenia woli może być stwierdzona tylko wówczas, gdy brak zamiaru wywołania skutków prawnych został przejawiony wobec drugiej strony tej czynności otwarcie tak, że miała ona pełną świadomość co do pozorności złożonego wobec niej oświadczenia woli i co do rzeczywistej woli jej kontrahenta i w pełni się z tym zgadza" (wyrok SN z dnia 25 lutego 1998 r., II CKN 816/97, Lex nr 56813). Zgoda drugiej strony czynności prawnej na jej pozorność musi być wyrażona najpóźniej w chwili jej dokonywania. Czynność prawna pozorna jest dotknięta nieważnością bezwzględną i nie wywołuje żadnych skutków prawnych od początku ( ex tunc).

Podkreślenia wymaga przy tym, że ta sama czynność prawna nie może być równocześnie kwalifikowana jako pozorna (art. 83 § 1 k.c.) i mająca na celu obejście ustawy (art. 58 § 1 k.c.) ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 marca 2006 roku, sygn. akt II PK 163/05, publ. OSNP 2007, nr 5-6, poz. 71). Powołane przepisy stanowią odrębne
i wykluczające się wzajemnie podstawy nieważności czynności prawnej. Czynność pozorna jest zawsze nieważna. Niekiedy ważna może być czynność ukryta. Dopiero wówczas jest możliwe badanie jej treści i celu w świetle kryteriów wyrażonych w art. 58 k.c. Nie jest więc możliwe obejście prawa poprzez dokonanie czynności prawnej pozornej
( por. np. W. W., Obejście prawa jako przyczyna nieważności czynności prawnej, Kwartalnik Prawa Prywatnego 1999 nr 1, s. 69).

O czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy można mówić wówczas, gdy czynność taka pozwala na uniknięcie zakazów, nakazów lub obciążeń wynikających
z przepisu ustawy i tylko z takim zamiarem została dokonana. Nie jest natomiast obejściem prawa dokonanie czynności prawnej w celu osiągnięcia skutków, jakie ustawa wiąże z tą czynnością prawną. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego, chorobowego
i wypadkowego, podjęcie zatrudnienia w celu objęcia ubezpieczeniem i ewentualnego korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia nie może być kwalifikowane jako obejście prawa. W sytuacji, gdy wolą stron zawierających umowę było faktyczne nawiązanie stosunku pracy i doszło do świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa ( tak też SN w wyroku z dnia 2 lipca 2008 r., sygn. akt II UK 334/07, publ. LEX nr 531865).

Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone
w wyroku z dnia 24 lutego 2010 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt II UK 204/09 ( Lex nr 590241), zgodnie z którym, o tym czy strony istotnie nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 k.p. Istotne więc jest, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych.

Nadto Sąd Najwyższy w wyrok z dnia 25 stycznia 2005 roku ( II UK 141/04, OSNP 2005/15/235), stwierdza, że stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy (art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.).

W uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2010 roku w sprawie
o sygn. akt I UK 43/10 ( Lex nr 619658) wskazano z kolei, że umowa o pracę jest zawarta dla pozoru, a przez to nie stanowi tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a podmiot wskazany jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli strony z góry zakładają, iż nie będą realizowały swoich praw
i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalnego i rentowych oraz wypadkowego i chorobowego, to podjęcie zatrudnienia w celu objęcia tymi ubezpieczeniami i ewentualnie korzystania
z przewidzianych nimi świadczeń nie jest obejściem prawa.

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt
I UK 74/10 ( Lex nr 653664) stwierdzono zaś, że podstawą ubezpieczenia społecznego jest rzeczywiste zatrudnienie, a nie sama umowa o pracę (art. 22 k.p., art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 w/w ustawy). Umowa o pracę nie jest czynnością wyłącznie kauzalną, gdyż
w zatrudnieniu pracowniczym chodzi o wykonywanie pracy. Brak pracy podważa sens istnienia umowy o pracę. Innymi słowy jej formalna strona, nawet połączona ze zgłoszeniem do ubezpieczenia społecznego, nie stanowi podstawy takiego ubezpieczenia.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że motywacja skłaniająca do zawarcia umowy o pracę nie ma znaczenia dla jej ważności przy założeniu, że nastąpiło rzeczywiste jej świadczenia zgodnie z warunkami określonymi w art. 22 § 1 k.p. Tym samym nie można byłoby czynić nikomu zarzutów, że zawarł kwestionowaną umowę o pracę jedynie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczeń społecznych, pod tym jednak warunkiem, że na podstawie tej umowy realizowałby zatrudnienie o cechach pracowniczych.

Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 sierpnia 2013 roku, sygn. akt II UK 11/13 ( LEX nr 1375189), jeżeli strony umowy o pracę nie zamierzają wywołać skutku prawnego w postaci nawiązania stosunku pracy, a ich oświadczenia uzewnętrznione umową o pracę zmierzają wyłącznie do wywołania skutku
w sferze ubezpieczenia społecznego, to taka umowa jako pozorna jest nieważna (art. 83 § 1 k.c.).

Głównym celem zawarcia umowy o pracę winno być zatem nawiązanie stosunku pracy, a jedynie rezultatem i pośrednim celem zatrudnienia jest uzyskanie wskazanych korzyści. Podkreślić przy tym należy, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają kształtować elementy stosunku pracy zgodnie z wolą stron.

Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza, że osoba oświadczająca wolę w każdym wypadku nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Brak zamiaru wywołania skutków prawnych oznacza, że osoba składająca oświadczenie woli, albo nie chce w ogóle wywołać żadnych skutków prawnych, albo też chce wywołać inne, niż wynikałoby ze złożonego przez nią oświadczenia woli.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że w związku z zakwestionowaniem przez organ rentowy wykonywaniem jakichkolwiek czynności na rzecz spółki (...), to na skarżącym w myśl art. 6 kc. spoczywał ciężar wykazania, że faktycznie świadczył on pracę na rzecz spółki. Odwołujący się w ramach stosunku pracy wykonywać miała szereg czynności istotnych dla prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Jednakże w toku niniejszego postępowania wnioskodawcy nie przedstawili jakichkolwiek dowodów choćby uprawdopodobniających świadczenie pracy w ramach sporządzonej umowy o pracę a co dopiero dowodów dowodzących ten fakt.

Zdaniem Sądu, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, nie ulega wątpliwości, że umowa sporządzona przez strony miała charakter fikcyjny. Sąd uznał bowiem, że okoliczności zawarcia umowy o pracę podane przez wnioskodawców nie są wiarygodne.

B. K. (1) nie wykazał, że w ramach zawartej spornej umowy o pracę doszło do nawiązania i realizacji stosunku pracy, a zatem jej faktycznego wykonywania. Zgromadzony materiał dowodowy świadczy ponadto, że pracodawca nie miał zamiaru zatrudniania wnioskodawcy, tym bardziej, że nic nie wskazuje na to, aby istniała realna potrzeba jego zatrudnienia na umówionym stanowisku

Z ustaleń faktycznych wynika, że zaoferowane wnioskodawczyni stanowisko pracy w ramach zawartej umowy "specjalista ds. marketingu" było etatem utworzonym specjalnie na potrzeby usankcjonowania podpisanej umowy o pracę. W ocenie Sądu, odwołujący w toku postępowania sądowego nie wykazał, że faktycznie wykonywał pracę w ramach zawartej umowy. Wnioskodawcy w żaden sposób, oprócz swoich twierdzeń, nie wykazali jakiegokolwiek rezultatu jego pracy w spornym okresie.

Nie można było podzielił twierdzeń płatnika składek, że zachodziła potrzeba zatrudnienia wnioskodawcy, skoro firma (...) zajmowała się od samego początku głównie pracami badawczo-rozwojowe związanymi z taryfikacją biomasy. W związku z tym obróbka mechaniczna, którą to miał zajmować się wnioskodawca była jedynie uboczną działalnością, która nie była w efekcie dochodową dla firmy.

Ponadto jak wynika z akt sprawy spółka (...), która była kapitałowo powiązana z Zakładu (...) sp. z o.o., a na rzecz której powód miał poszukiwać klientów, w dniu 1 czerwca 2015 roku została powstaniowa w stan likwidacji. W ocenie sądu, ponieważ syn prezesa spółki był udziałowcem (...) z całą pewnością wiedział o problemach tej spółki. Spółka nie jest stawiana w stan likwidacji z dnia na dzień. Decyzja taka jest skutkiem sytuacji spółki i z pewnością poważnia przemyślana i przygotowywana. Absolutnie niewiarygodne jest a także w żaden sposób nie udowodnione, iż sytuacja spółki (...) uległa dramatycznej zmianie między 1 kwietnia a 1 czerwca 2015 roku, czyli w ciągu 2 miesięcy.

Co istotne strony nie przedstawiły żadnej dokumentacji na okoliczność świadczenia pracy przez B. K. (2), nawet w postaci wydruków z systemu czy też maili, potwierdzających wydawanie poleceń lub kontaktu z klientami. Tak naprawdę jedynymi dokumentami jakimi legitymuje się płatnik składek, ze spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy, są akta pracownicze, załączony folder informacyjny firmy (...) oraz raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań. Jednak folder jest zbiorem ogólnych informacji a ponadto nie został podpisany ani opatrzony datą sporządzenia, a więc nie wykazano,iż został sporządzony przez wnioskodawcę. Z kolei raport z prowadzonych przez B. K. (2) działań również nie mógł być wiarygodnym dowodem potwierdzającym wykonywanie przez wnioskodawcę obowiązków pracowniczych, ponieważ został sporządzony przez niego, w ocenie sądu na potrzeby niniejszego postępowania, a dodatkowo żadna z wymienionych tam firm nie potwierdziła aby B. K. (2) się z nimi kontaktował. W związku z tym nie było możliwe przychylenie się do twierdzeń stron, że B. K. (2) wykonywał jakiekolwiek czynności na rzecz płatnika składek. Natomiast dokumentacja kadrowa potwierdza jedynie fakt formalnego jej sporządzenia, a nie jest dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy. W ocenie Sądu załączona dokumentacja osobowa wnioskodawcy jest przejawem formalnego zadośćuczynienia obowiązkowi płatnika jako pracodawcy, natomiast nie przesądza o tym, że praca była przez skarżącą faktycznie wykonywana.

Zwrócić należy uwagę, że pracodawca nie sformułował wnioskodawcy obowiązków pracowniczych na piśmie. Nie zostały przedstawione żadne umowy świadczącej o faktycznym pozyskaniu nowego klienta dla (...) sp. z o. o lub zamówienia. Odwołujący nie był uprawniony do podpisywania jakiekolwiek dokumentacji. Jak wynika z akt sprawy wnioskodawca z pracodawcą oraz z klientami miał kontaktować się telefonicznie i mailowo, jednak nie zostały przedstawione żadne wydruki z prowadzonej rzekomo korespondencji maliowej. Ponadto B. K. (1) miał odbywać wiele podróży służbowych, ale brak dokumentów w postaci delegacji, iż były one odbywane.

Ponadto Sąd zwrócił uwagę, że wnioskodawca od 1992 roku prowadził własną działalność gospodarczą, którą zakończył w dniu 31 marca 2016 roku. Natomiast aby można było uzyskać świadczenie przedemerytalne jednym z warunków jest bycie pracownikiem przez minimum 6 miesięcy zaś do rozwiązania stosunku pracy musi dojść z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zdaniem Sądu była to decyzja ukierunkowana na osiągniecie zatrudnienia pracowniczego, ponieważ umożliwiało to skorzystanie w przeszłości ze wcześniejszego świadczenia jakim jest świadczenie przedemerytalne.

W ocenie Sądu powyższe rozważania świadczą o tym, że nie było wolą stron zawieranie umowy o pracę. A zatem nie było zamiarem wnioskodawcy świadczenie pracy w ramach zawartej umowy o pracę, a jedynie możliwość uzyskania prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego w postaci świadczenia przedemerytalnego.

Potwierdzeniem rzeczywistego świadczenia pracy nie może być umowa o pracę, czy też lista obecności, lista płac. Są to bowiem dokumenty stworzone na potrzeby zgromadzenia wymaganej prawem dokumentacji pracowniczej, a nie są one dowodem na faktyczne świadczenie pracy. Zauważyć należy, że spółka (...) również nie przedstawiła jakichkolwiek innych dokumentów świadczących o wykonywaniu przez B. K. (2) obowiązków pracowniczych.

Należy zaznaczyć, iż dokument w postaci umowy o pracę nie jest niepodważalnym dowodem na to, że osoby podpisujące go faktycznie złożyły oświadczenia woli o treści zapisanej w dokumencie. Mimo istnienia formalnej umowy o pracę, możliwe jest ustalenie, że w konkretnych okolicznościach faktycznych zawarta ona została dla pozoru (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt III AUA 622/15). O tym czy strony istotnie nawiązały umowę o pracę nie decyduje zatem formalne podpisanie umowy nazwanej umową o pracę, lecz faktyczne i rzeczywiste realizowanie na jej podstawie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy - przede wszystkim świadczenie pracy przez pracownika z zamiarem wykonywania obowiązków pracowniczych, czyli świadczenie pracy podporządkowanej, w charakterze pracownika, w czasie i miejscu oznaczonym przez pracodawcę. Tym samym w odniesieniu do umowy o pracę pozorność polega na tym, że strony nie zamierzają osiągnąć skutków wynikających z tej umowy, a określonych w art. 22 k.p.

W ocenie Sądu Okręgowego, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, wątpliwości organu rentowego co do rzeczywistego celu i zamiaru stron nawiązujących ten stosunek prawny były uzasadnione, a zatem zaskarżona decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odpowiada prawu. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Sąd Okręgowy w pkt 2 zasądził od odwołujących się na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. kwotę po 360 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, – stosownie do treści § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doreczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

21 XI 2017 roku.

E.W.