Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 172.19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. D. (1)

wobec skazanego orzeczono kolejnymi wyrokami kolejne kary podlegające łączeniu

wyroki:

- postanowienie z dnia 4 marca 2019 roku w sprawie IV K 270/14,

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 29 maja 2019 roku sygn. akt II K 103/19

- Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód z dnia 9.04.2015 roku w sprawie o sygn. akt IV K 175/15

- Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt III K 306/17

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 20 .11.2019 roku w sprawie II K 165/19

akta wskazanych spraw, oraz k 260- 261, 262, 263-264, 265-267,299

2.1.1.2.

D. D. (1)

postępy w resocjalizacji

opinia o skazanym

k 240-245, 289-290

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

uznane przez Sąd Apelacyjny za wiarygodne, sporządzone przez właściwe organy

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

-obrazy przepisów postepowania , która mogła mieć wpływ na treść wyroku tj. art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i w konsekwencji wydanie wyroku łącznego przy zastosowaniu metody absorbcji, a to z uwagi na pozytywną opinię skazanego w jednostce penitencjarnej, w której przebywa, a co za tym idzie prawidłowy przebieg procesu resocjalizacji skazanego, jego krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw oraz bliska odległość czasowa pomiędzy poszczególnymi czynami, za które D. D. (1) odbywa karę,

naruszenie prawa materialnego tj. art. 85 a k.k.

- rażącej niewspółmierności kary łącznej pozbawienia wolności w stosunku do celów jakie kara powinna spełnić w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania , a także wobec nie uwzględnienia dyrektyw z art. 53 § 1 k.k. , na którą wpłynęły błędne ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę orzeczenia tj. niewłaściwe uznanie istnienia okoliczności , które Sąd przyjął za negatywne dla rozstrzygnięcia dla wymiaru kary łącznej bez należytego uwzględnienia okoliczności pozytywnych, które powinny mieć wpływ na wymiar kary ,

- błędne przyjęcie , iż zachowanie skazanego wartościowane negatywnie są przeważające , jednocześnie pominięcie zachowań pozytywnych co legło u podstaw orzeczenia o karze łącznej na zasadzie asperacji, a powinno skutkować karą łączną zgodnie z dyrektywą pełnej absorbcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odniesienie się do zarzutów zawartych w apelacjach obrońców jest obecnie przedwczesne (art. 436 k.p.k.), by odnieść się do tych zarzutów należy wskazane w nich okoliczności np. te dotyczące czasu popełnienia przestępstw, odnieść do wszystkich skazań wynikających z treści prawomocnych orzeczeń wydanych wobec skazanego, a to z racji poniżej wskazanych nie jest możliwe.

Niewątpliwym jest bowiem, że z powodu tak niedostrzeżenia przez Sąd procedujący w tej sprawie faktu, iż D. D. (1) poza skazaniami wynikającym z wyroków będących przedmiotem uwagi Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., był już na czas wydawania wyroku łącznego przez ten Sąd, skazany i innymi wyrokami podlegającymi łączeniu, jak też i to, że po wydaniu wyroku łącznego w dniu14 maja 2019 roku w tej sprawie, również doszło do wydania kolejnych orzeczeń wobec tego skazanego zachodzi potrzeba ponownego rozpoznania sprawy.

Liczba owych wyroków i ich konsekwencje dla skazanego, w ocenie Sądu odwoławczego powodują konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, a to w konsekwencji powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia.

Zważyć też należy, że w toku procedowania w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy nie dysponował aktami wszystkich spraw dotyczących skazanego, w tym i tymi co do których zasadności objęcia ich wyrokiem łącznym procedował, na co wprost wskazuje treść protokołu rozprawy, jak i treść załączników przekazanych do Sądu Apelacyjnego, co miało ten skutek, że w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie sygn. akt IV K 184/13 pkt 1 części wstępnej wyroku, nie dostrzeżono, że kara pozbawienia wolności została orzeczona przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. a wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 września 2016 roku sygn. akt IV Ka 596/16, a w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód sygn. akt IV 270/14 pkt 4 części wstępnej wyroku kara pozbawienia wolności w wymiarze 1(jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec D. D. (1) z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, postanowieniem z dnia 4 marca 2019 roku została zarządzona.

Nadto poza wyrokami wymienionymi w części wstępnej wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 maja 2019 w pkt od 1 do 5 D. D. (1) został skazany również wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 29 maja 2019 roku sygn. akt II K 103/19 za czyn z art. 180 a k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, która podlega wykonaniu, oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat,

- Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód z dnia 9.04.2015 roku w sprawie o sygn. akt IV K 175/15 za czyny z art. 79 ustawy o rachunkowości na karę łączną grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 20 każda stawka,

- Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt III K 306/17 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 kk za który orzeczono karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 stawek dziennych po 80 złotych każda oraz za czyn art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk za które orzeczono karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności i za które to przestępstwa na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat i 4 (czerech) miesięcy,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 20 .11.2019 roku w sprawie II K 165/19 za czyn z art. 180 a k.k. za który orzeczono karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

W tej sytuacji niewątpliwie zachodzi potrzeba połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach o sygnaturach: IV K 184/13 Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, II K 214/13 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., IV K 270/14 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, II K 103/19 Sądu Rejonowego w Gryficach, III K 306/17 Sądu Okręgowego w Szczecinie, Sądu Rejonowego w Choszcznie II K 165/19 ,

oraz kar grzywien orzeczonych w sprawach: II K 214/13 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., IV K 810/16 Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie, IV K 270/14 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, II K 440/14 Sądu Rejonowego w Kartuzach, IV K 175/15 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, III K 306/17 Sądu Okręgowego w Szczecinie.

W sytuacji pozyskania informacji o zapadnięciu kolejnych prawomocnych orzeczeń rozważenia zasadności objęcia kar orzeczonych wyrokiem łącznym.

Biorąc pod zakres zmiany stanu faktycznego uzasadnionym jest uznanie, że dla zapewnienia praw skazanego do zaskarżenia orzeczenia obejmującego wszystkie powyżej przywołane wyroki, konieczne jest ponowne rozpoznanie sprawy przez Sąd Okręgowy (Sąd Okręgowy w Szczecinie jako, że ten Sąd wyższego rzędu wydał ostatni wyrok w tej sprawie- stosownie do treści art. 569 § 1 i 2 k.p.k.) zachodzi przeprowadzenia postepowania w sprawie wydania wyroku łącznego w przedmiotowej sprawie w całości, ze względu na obowiązującą zasadę dwuinstancyjności.

Sądowi odwoławczemu znana jest treść uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów z dnia 28 czerwca 2018 roku I KZP 3/18, nie mniej w ocenie Sądu odwoławczego, w sytuacji gdy w toku wydania orzeczenia doszło do pominięcia okoliczności dotyczących części wyroków jak i wyroków wydanych tak przed dniem procedowania przez sąd Okręgowy, jak i po tym dniu, to niewątpliwie koniecznym jest tak dokonanie analizy wszystkich mogących mieć zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów, jak i uwzględnienie orzeczeń, którymi Sąd Okręgowy nie dysponował. Wydanie orzeczenia przez Sąd odwoławczy w tej sytuacji, prowadziło by do naruszenia prawa skazanego do obrony jako, że skarżący nie byłby w stanie zakwestionować tak wydanego orzeczenia poprzez zaskarżenie orzeczenia w trybie instancji. Prawo do obrony należy do fundamentalnych praw człowieka potwierdzonych w aktach prawa międzynarodowego(art. 14ust 3 międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, art. 6 ust 3 lit. C Europejskiej Konwencji Praw Człowieka). Ujęcie konstytucyjne prawa do obrony jest zbliżone do ustawowego ale bardziej precyzyjne niż w art. 6 k.p.k.. O ile w tym ostatnim przepisie zawarto ogólną formułę „przysługuje prawo do obrony „ to w art. 42 ust. 2 Konstytucji stanowi się o prawie do obrony we wszystkich stadiach postępowania. A skoro tak to przepis ustawy zwykłej nie powinien być w tym względzie interpretowany inaczej - węziej. Prawo do obrony gwarantuje też art. 78 Konstytucji przyznający każdej ze stron prawo do zaskarżenia orzeczeń wydanych w pierwszej instancji. Wydanie wyroku łącznego obejmującego, tak kary orzeczone przed wydaniem wyroku przez Sąd I instancji (a nie objęte tym wyrokiem), jak i kary orzeczone po wydaniu orzeczenia przez Sąd I instancji dopiero przez Sąd odwoławczy byłoby obejściem wskazanych przepisów.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Okręgowy, po dokonaniu aktualizacji danych dotyczących karalności skazanego, jak i pozyskaniu akt spraw, które nie zostały dołączone (akta sprawy SR w Choszcznie w sprawie II K 165/19) danych dotyczących aktualnej opinii o skazanym, jak i innych niezbędnych dla wydania wyroku dokumentów dokona analizy poszczególnych orzeczeń i kierując się zawartą w treści art. 434 k.p.k. zasadą reformationios in peius, jako, że apelację wywiedziono jedynie na korzyść skazanego, rozważy, która z zasad łączenia tak kar pozbawienia wolności, jak i kar grzywien winna mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie i po uwzględnieniu wszystkich okoliczności określonych treścią art. 85 a k.k. .

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie pełnej absorbcji ,

uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

odniesienie się do wniosków, podobnie jak i zarzutów jest przedwczesne, jako, że w sprawie zachodzi konieczność ponownego przeprowadzenia postepowania w całości

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W toku procedowania w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy nie dysponował aktami wszystkich spraw dotyczących skazanego, w tym i tymi co do których zasadności objęcia ich wyrokiem łącznym procedował, na co wprost wskazuje treść protokołu rozprawy, jak i treść załączników przekazanych do Sądu Apelacyjnego, co miało ten skutek, że w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie sygn. akt IV K 184/13 pkt 1 części wstępnej wyroku, nie dostrzeżono, że kara pozbawienia wolności została orzeczona przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. a wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 września 2016 roku sygn. akt IV Ka 596/16, a w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód sygn. akt IV 270/14 pkt 4 części wstępnej wyroku kara pozbawienia wolności w wymiarze 1(jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec D. D. (1) z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, postanowieniem z dnia 4 marca 2019 roku została zarządzona.

Poza wyrokami wymienionymi w części wstępnej wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 maja 2019 w pkt od 1 do 5 D. D. (1) został skazany został również wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 29 maja 2019 roku sygn. akt II K 103/19 za czyn z art. 180 a k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, która podlega wykonaniu, oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat,

- Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód z dnia 9.04.2015 roku w sprawie o sygn. akt IV K 175/15 za czyny z art. 79 ustawy o rachunkowości na karę łączną grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 20 każda stawka,

- Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt III K 306/17 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 kk za który orzeczono karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 stawek dziennych po 80 złotych każda oraz za czyn art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk za które orzeczono karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności i za które to przestępstwa na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat i 4 (czerech) miesięcy,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 20 .11.2019 roku w sprawie II K 165/19 za czyn z art. 180 a k.k. za który orzeczono karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

W tej sytuacji niewątpliwie zachodzi potrzeba połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach o sygnaturach: IV K 184/13 Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, II K 214/13 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., IV K 270/14 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, II K 103/19 Sądu Rejonowego w Gryficach, III K 306/17 Sądu Okręgowego w Szczecinie, Sądu Rejonowego w Choszcznie II K 165/19 ,

oraz kar grzywien orzeczonych w sprawach: II K 214/13 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., IV K 810/16 Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie, IV K 270/14 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, II K 440/14 Sądu Rejonowego w Kartuzach, IV K 175/15 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, III K 306/17 Sądu Okręgowego w Szczecinie.

Biorąc pod zakres zmiany stanu faktycznego uzasadnionym jest uznanie, że dla zapewnienia praw skazanego do zaskarżenia orzeczenia obejmującego wszystkie powyżej przywołane wyroki, konieczne jest ponowne rozpoznanie sprawy przez Sąd Okręgowy (Sąd Okręgowy w Szczecinie jako, że ten Sąd wyższego rzędu wydał ostatni wyrok w tej sprawie- stosownie do treści art. 569 § 1 i 2 k.p.k.) zachodzi przeprowadzenia postepowania w sprawie wydania wyroku łącznego w przedmiotowej sprawie w całości, ze względu na obowiązującą zasadę dwuinstancyjności.

Sądowi odwoławczemu znana jest treść uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów z dnia 28 czerwca 2018 roku I KZP 3/18, nie mniej w ocenie Sądu odwoławczego, w sytuacji gdy w toku wydania orzeczenia doszło do pominięcia okoliczności dotyczących części wyroków, jak i wyroków wydanych tak przed dniem procedowania przez sąd Okręgowy, jak i po tym dniu, to niewątpliwie koniecznym jest tak dokonanie analizy wszystkich mogących mieć zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów, jak i uwzględnienie orzeczeń, którymi Sąd Okręgowy nie dysponował. Wydanie orzeczenia przez Sąd odwoławczy w tej sytuacji, prowadziło by do naruszenia prawa skazanego do obrony jako, że skarżący nie byłby w stanie zakwestionować tak wydanego orzeczenia poprzez zaskarżenie orzeczenia w trybie instancji.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Liczba owych wyroków i ich konsekwencje dla skazanego, w ocenie Sądu odwoławczego powodują konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, a to w konsekwencji powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Zważyć bowiem należy, że w toku procedowania w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy nie dysponował aktami wszystkich spraw dotyczących skazanego, w tym i tymi co do których zasadności objęcia ich wyrokiem łącznym procedował, na co wprost wskazuje treść protokołu rozprawy, jak i treść załączników przekazanych do Sądu Apelacyjnego, co miało ten skutek, że w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie sygn. akt IV K 184/13 pkt 1 części wstępnej wyroku, nie dostrzeżono, że kara pozbawienia wolności została orzeczona przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. a wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 września 2016 roku sygn. akt IV Ka 596/16, a w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód sygn. akt IV 270/14 pkt 4 części wstępnej wyroku kara pozbawienia wolności w wymiarze 1(jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec D. D. (1) z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, postanowieniem z dnia 4 marca 2019 roku została zarządzona.

Biorąc to pod uwagę również to, że wyrok łączny winien obejmować powyżej wskazane orzeczenia z których część została wydana przed wydaniem przez Sąd Okręgowy w Gorzowie wyroku łącznego i związany z tym zakres zmiany stanu faktycznego, uzasadnionym jest uznanie, że dla zapewnienia praw skazanego do zaskarżenia orzeczenia obejmującego wszystkie powyżej przywołane wyroki, konieczne jest ponowne rozpoznanie sprawy przez Sąd Okręgowy (Sąd Okręgowy w Szczecinie jako, że ten Sąd wyższego rzędu wydał ostatni wyrok w tej sprawie- stosownie do treści art. 569 § 1 i 2 k.p.k.) zachodzi przeprowadzenia postepowania w sprawie wydania wyroku łącznego w przedmiotowej sprawie w całości, ze względu na obowiązującą zasadę dwuinstancyjności.

Sądowi odwoławczemu znana jest treść uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów z dnia 28 czerwca 2018 roku I KZP 3/18, nie mniej w ocenie Sądu odwoławczego, w sytuacji gdy w toku wydania orzeczenia doszło do pominięcia okoliczności dotyczących części wyroków jak i wyroków wydanych tak przed dniem procedowania przez sąd Okręgowy, jak i po tym dniu, to niewątpliwie koniecznym jest tak dokonanie analizy wszystkich mogących mieć zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów, jak i uwzględnienie orzeczeń, którymi Sąd Okręgowy nie dysponował. Wydanie orzeczenia przez Sąd odwoławczy w tej sytuacji, prowadziło by do naruszenia prawa skazanego do obrony jako, że skarżący nie byłby w stanie zakwestionować tak wydanego orzeczenia poprzez zaskarżenie orzeczenia w trybie instancji.

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Liczba wyroków dotychczas nie będących przedmiotem procedowania Sądu I instancji i ich możliwy wpływ na wymiar kary i związane z tym konsekwencje dla skazanego, w ocenie Sądu odwoławczego powodują konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, a to w konsekwencji powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Zważyć bowiem należy, że w toku procedowania w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy nie dysponował aktami wszystkich spraw dotyczących skazanego, w tym i tymi co do których zasadności objęcia ich wyrokiem łącznym procedował, na co wprost wskazuje treść protokołu rozprawy, jak i treść załączników przekazanych do Sądu Apelacyjnego, co miało ten skutek, że w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w Szczecinie sygn. akt IV K 184/13 pkt 1 części wstępnej wyroku, nie dostrzeżono, że kara pozbawienia wolności została orzeczona przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. a wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 września 2016 roku sygn. akt IV Ka 596/16, a w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód sygn. akt IV 270/14 pkt 4 części wstępnej wyroku kara pozbawienia wolności w wymiarze 1(jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec D. D. (1) z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, postanowieniem z dnia 4 marca 2019 roku została zarządzona.

Poza wyrokami wymienionymi w części wstępnej wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 maja 2019 w pkt od 1 do 5 D. D. (1) został skazany został również wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 29 maja 2019 roku sygn. akt II K 103/19 za czyn z art. 180 a k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, która podlega wykonaniu, oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat,

- Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód z dnia 9.04.2015 roku w sprawie o sygn. akt IV K 175/15 za czyny z art. 79 ustawy o rachunkowości na karę łączną grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 20 każda stawka,

- Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt III K 306/17 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 kk za który orzeczono karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 stawek dziennych po 80 złotych każda oraz za czyn art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk za które orzeczono karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności i za które to przestępstwa na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczono karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat i 4 (czerech) miesięcy,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 20 .11.2019 roku w sprawie II K 165/19 za czyn z art. 180 a k.k. za który orzeczono karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Okręgowy w Szczecinie, jako Sąd właściwy w myśl art. 569 § 1 i 2 k.p.k., po dokonaniu aktualizacji danych dotyczących karalności skazanego, jak i pozyskaniu akt spraw, które nie zostały dołączone (akta sprawy SR w Choszcznie w sprawie II K 165/19) danych dotyczących aktualnej opinii o skazanym, jak i innych niezbędnych dla wydania wyroku dowodów z dokumentów, dokona analizy poszczególnych orzeczeń i kierując się zawartą w treści art. 434 k.p.k. zasadą reformationios in peius, jako, że apelacje wywiedziono jedynie na korzyść skazanego, rozważy, która z zasad łączenia tak kar pozbawienia wolności, jak i kar grzywien winna mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie i po uwzględnieniu wszystkich orzeczeń i okoliczności określonych treścią art. 85 a k.k. wyda orzeczenie. Wydanie orzeczenia w tym kształcie umożliwi bowiem skazanemu, w przypadku kwestionowania jego treści, wniesienie apelacji zgodnie z zasadą dwuinstancyjności.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.PODPIS

SSO del. do SA Dorota Mazurek SSA Stanisław Kucharczyk SSA Piotr Brodniak

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana