Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją numer (...) z dnia 22 czerwca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że D. G. nie podlega, od 16 grudnia 2019 r. , ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik u płatnika składek M. G. , i podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym : emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu jako osoba współpracująca z osobą, prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 czerwca 2015r. Decyzja wskazała miesięczne podstawy wymiaru składek z tego tytułu na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, zdrowotne , Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy.

W uzasadnieniu decyzji, organ rentowy wskazał, że ZUS wdrożył postępowanie kontrolne na skutek informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego Ł. i Powiatowej Komendy Policji w P., z której wynikało, że M. G. wypłaca synowi D. G. – wynagrodzenie, w zamian za pomoc w prowadzeniu działalności gospodarczej , a D. G. nie jest ani pracownikiem ani współwłaścicielem firmy , dlatego nie jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych: M. G. przekazuje synowi , średnio, co dwa tygodnie, pieniądze w kwocie 10 000 zł. , z przeznaczeniem, w części , na paliwo do maszyn i na ich naprawę; pozostała część stanowi wynagrodzenie dla syna za pomoc w prowadzeniu działalności. ZUS ustalił, ze D. G. jest zameldowany w L., przy ul. (...), tzn. pod adresem , pod którym M. G. prowadzi działalność gospodarczą. Taki sam adres zameldowania , został wskazany w dokumencie zgłoszeniowym – daniela G. - (...), do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych. Nadto, D. G. został zgłoszony do ubezpieczeń KRUS, jako domownik w gospodarstwie rolnym , przez ojca M. G.. A zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U z 2015r. poz. 704) za domownika uważa się m.in. osobę bliską rolnikowi , która ukończyła 16 lat , pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo bliskim sąsiedztwie.

Kontrola ZUS zakończyła się protokołem kontroli , z którego wynika, że D. G., od 1 czerwca 2015r. powinien być zgłoszony do ubezpieczeń jako osoba współpracująca z osoba prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Natomiast , od 16.12.2019r., D. G. nie powinien być zgłoszony do ubezpieczeń jako pracownik płatnika.

Płatnik odmówił podpisania protokołu kontroli. Protokół został przesłany płatnikowi w formie papierowej – pocztą.

Pismem z dnia 4.03.2020r. płatnik wniósł zastrzeżenia do protokołu ustaleń ZUS. Przedstawił zaświadczenie zameldowania na pobyt stały , wydane przez Urząd Miasta Ł. o zameldowaniu D. G., na pobyt stały, od 20.04.2011r. w Ł. przy ul (...). Podniósł , ze D. G. zamieszkuje poza granicami Ł., w Powodowie Drugim . Podniósł, że pomoc syna, była doraźna nie miała znaczącego wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej.

Pismem z dnia 20.04.2020r. znak (...) - (...)12-K, strony zostały poinformowane o wdrożeniu postępowania administracyjnego, w celu ustalenia obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym od .1.106.2015r. oraz podstaw wymiaru składek dla D. G. jako osoby współpracującej z M. G..

Pismem z dnia 12.05.2020r. strony zostały poinformowane o zakończeniu postępowania administracyjnego .

/ decyzja k. 8 -10 akt ZUS/

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł , w dniu 7 sierpnia 2020r., M. G.. W uzasadnieniu podniósł, że prowadzi działalność gospodarczą w postaci firmy budowlanej, oprócz tego, posiada szereg nieruchomości , w tym gospodarstwo rolne i kopalnie. Od dawna nie mieszka z synem. D. G., pomagał ojcu w prowadzeniu działalności gospodarczej , kiedy tylko mógł, ale była to pomoc doraźna , sporadyczna w skali tygodnia czy miesiąca, ograniczała się do tankowania maszyn czy zorganizowania ich naprawy . Faktycznie , przekazywał synowi pieniądze , ale na maszyny i paliwo.

/ odwołanie k. 3-4/

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o oddalenie jako bezzasadne zgłaszając wnioski dowodowe i podnosząc argumentację, jak w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k. 6-7/

Decyzją numer (...) z dnia 23 sierpnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję z dnia 22 czerwca 2020r. numer (...) w punkcie 2 i stwierdził, że D. G. nie podlega, obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym : emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 czerwca 2015r. oraz uchyliła decyzję w punkcie 3 , utrzymując , w pozostałej części , decyzję.

/decyzja k. 10 - 9 akt ZUS/

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli M. G. i D. G. .

W uzasadnieniu, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, M. G., podniósł, błąd w ustaleniach organu rentowego w odniesieniu do analizy czynności wykonywanych przez D. G. , podnosząc , że na rozprawie D. G. – zeznał – że od 16.12.2019r. pracował na żwirowni ,zdobywał klientów , zajmował się załadunkiem piasku na żwirowni , telefonował do potencjalnych klientów, pominięcie faktu, że , w firmie nie było innych pracowników .

W uzasadnieniu swego odwołania, D. G. podniósł ,że w dniu 19.10.2019r. ukończył kurs operatora koparek jednonaczyniowych i uzyskał uprawnienia do ich obsługi. Wniósł o zmianę decyzji i ustalenie , ze podlega ubezpieczeniom społecznym od dnia 16.12.2020r.

/odwołania k. 3-4 akt VIII U 2479/21 i k. 3-6 VIII U 2524/21 /

W odpowiedziach na odwołania, organ rentowy wniósł o ich oddalenie jako bezzasadnych, i podnosząc argumentację, jak w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedzi na odwołania k. 6-8 akt VIII U 2479/21 i VIII U 2524/21 /

Sprawy z obu odwołań, zostały połączone do wspólnego rozpoznania.

/ postanowienie z dnia 8/11/2021 roku k. 10 akt VIII U 2479/21 i postanowienie z dnia 28.10.2021r. k. 12 akt VIII U 2524/21 /

Na rozprawie w dniu 12 stycznia 2022 r. pełnomocnicy stron i D. G. podtrzymali stanowiska procesowe . Pełnomocnik ZUS wniósł o zasądzeni kosztów zastępstwa procesowego od D. G. i zniesienie wzajemnie kosztów zastępstwa procesowego między ZUS i M. G..

/ stanowisko procesowe stron e- protokół z rozprawy e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 płyta CD k. 738 /

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. G., urodził się (...), prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) z siedzibą w Ł. od 28 grudnia 1982r. , w zakresie wydobywania żwiru i piasku , wydobywania gliny i kaolinu. Jest ojcem daniela G.

/ wypis z (...) k. 19, okoliczność bezsporna/. /

W dniu 16.12.2019 r. między płatnikiem , a D. G. została podpisana umowa, nazwana umową o pracę, na czas nieokreślony od 16.12.2019 r. , w pełnym wymiarze czasu pracy , na stanowisku przedstawiciel handlowy z wynagrodzeniem miesięcznym 2250,00 zł brutto, termin rozpoczęcia pracy 16.12.2019 r. Następnie, pomiędzy ww. stronami w dniu 1.01.2020 r. ( data widniejąca na aneksie , w treści wskazana data – 2.01.2020), został zawarty aneks do umowy - na czas nieokreślony z wynagrodzeniem miesięcznym - 2600,00 zł brutto,.

Do akt osobowych nie zostało dołączone potwierdzenie uprawnień do obsługi koparek .

/ umowa o pracę, aneks , w aktach osobowych /

D. G. został zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych tj. emerytalnego, rentowych, chorobowego, wypadkowego oraz do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego od 16.12.2019 r. jako pracownik.

/ druk (...) k. 16 akt ZUS, zeznania płatnika bezsporne/

Przed podpisaniem umowy, D. G., nie posiadał tytułu do ubezpieczeń.

/ bezsporne, zeznania D. G. e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 płyta CD k. 738 /

D. G. wykonywał czynności , przeważnie od godziny 8 do 16 , 17 ale czasem , w przypadku koniecznym – w elastycznym przedziale czasu w zależności, gdzie stały maszyny , zwykle na żwirowniach : przy ul. (...), przy Ul. (...) w Ł. lub w Powodowie .

.D. G. nie podpisywał list obecności, .

/ zeznania M. G. e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 płyta CD k. 738, zeznania D. G. e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022r. 01.01.54 , płyta CD k. 738 /

Przed 2019 r nikogo nie zatrudniał i nie angażował na podstawie umów cywilnoprawnych

/zeznania płatnika e- protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 00.51.08 płyta CD k. 738 /

W okresie od 1.06.2015r.- 15.12.2019r. płatnik nikogo nie zgłosił do ubezpieczeń społecznych ZUS.

/protokół kontroli k. 61 akt ZUS/

W czasie nieobecności syna, nikogo nie zatrudnił ani nie zaangażował na podstawie umowy cywilnoprawnej , sam wykonywał czynności.

/zeznania płatnika e- protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 00.33.00 płyta CD k. 738 /

M. G. – nie pamięta na co syn chorował, od kiedy był na zwolnieniu lekarskim, jak długo syn przebywał na zwolnieniu lekarskim, nie zna dokładnego adresu biura rachunkowego, które poprosił o zgłoszenie syna do ubezpieczeń społecznych ( pamięta , że przy ul (...) w Ł.) , a które prowadzi księgowość firmy płatnika od 2017r.

W sezonie zimowym jest mniej czynności do wykonani niż w sezonie letnim .

M. G. posiada kilka żwirowni, 6 koparek, jedną koparko-ładowarkę, 5 samochodów.

Wysłał syna na kurs operatorów maszyn,, w trakcie zatrudnienia

/zeznania płatnika e- protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 00.33.00 płyta CD k. 738 zeznania świadka G. T. e-protokół rozprawy z dnia 11.01.2021r. płata CD k. 458 /

D. G. urodził się (...) ukończył liceum ogólnokształcące. Ma dwie córki urodzone: 29.05.2003r. i 4.04.2015r.

Podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego jako domownik od 31 lipca 1999 do 30.06.2006r., od 1 .06.2015r

/pismo KRUS z dn. 26.11.2019r strona 10 do ZUS /

Od dnia 13.10.2017r. nie posiada tytułu do ubezpieczeń.

D. G. nie posiada prawa jazdy B, C, E .

/okoliczność bezsporna/

W dniu 19.10.2019r., po ukończeniu kursu obsługi koparek jednonaczyniowych, uzyskał uprawnienia do ich obsługi .

/kserokopia książki operatora k. 77/

W okresach : 10.01.2020-17.01.2020

4.02.2020-12.02.2020

25.03.2020-8.04.2020

9.03.2020-12.09.2020

20.10.2020-30.10.2020

2.11-18.10.2021r.

był niezdolny do pracy

/ informacja przekazana przez pełnomocnika ZUS na rozprawie 12.01.2021r. e-protokół rozprawy z 12.01.2022 00.50.04 , płyta CD k. 738 , okoliczności bezsporne /

D. G. dojeżdżał do żwirowni autobusem z Powodowa . Albo zawoziła go córka. Córka uczy(ła) się w szkole przy ulicy (...) w Ł. . W 2019r. rozpoczynała zajęcia o 8.15. D. G. nie wie, o której odjeżdżają autobusy do Ł., nie zna odległości z Powodowa do Ł. ,z Powodowa do O.. Przystanek jest w O. . na przystanek odwozi go sąsiadka

Pieniądze wręczał M. G. synowi – „do ręki” nie na rachunek bankowy. .

D. G. pomagał ojcu „doglądać” maszyny , wymieniał oleje. Wspólnie z synem , płatnik, robił przeglądy maszyn , przed sezonem zimowym. Latem – pracy jest więcej , zima – mniej. . wspólnie wykonywali czynności związane z maszynami np. smarowanie maszyn

D. G. nie pamięta jakie czynności wykonywał jako przedstawiciel handlowy

/ zeznania M. G. e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 płyta CD k. 738, zeznania D. G. e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022 00.55.07 płyta CD k. 738 /

Płatnik utworzył dokumentację pracowniczą dotyczą syna , w której m.in. znalazły się następujące dokumenty: umowa o pracę z 16.12.2019 r. , aneks z 1.01.2020 r. do umowy o pracę, orzeczenie lekarskie z 16.12.2019 r. o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku handlowiec , kartę szkolenia w dziedzinie bhp, kwestionariusz osobowy.

Brak w aktach: świadectwa potwierdzającego poziom wykształcenia, zaświadczeń potwierdzających dotychczasową aktywność zawodową np. zaświadczeń o prowadzonej działalności gospodarczej , świadectw pracy , książki operatora , potwierdzającej kwalifikacje - operatora .

/ dokumentacja w aktach osobowych – zielona obwoluta /

W okresie nieobecności D. G. , płatnik, nikogo, w jego miejsce, nie zatrudnił, ani nie zaangażował; obowiązki wykonywał M. G.

/ zeznania płatnika e-protokół z rozprawy z dnia 12.01. 2022r. , płyta CD k. 738/

Płatnik składek, za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, złożył , za w lata 2016, 2017, 2018, 2019, 2020 - faktury VAT, przy czym : za 2019 r. są to potwierdzenia opłat czynszowych za poszczególne miesiące 2019 roku , a , faktury z dni: 29.10.2019r. , 4.06.2019, 16.05.2019r potwierdzające sprzedaż piachu.

Aktywność firmy płatnika w latach od 2016 do grudnia 209r, nie jest objęta zakresem zaskarżonych decyzji.

/ faktury od k. 79 do 449/

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, płatnik składek M. G. ,osiągnął następujące przychody:

- za okres styczeń –lipiec 2020 r. 196 880zł ( wydatki 90688,62 zł)

- za okres styczeń – grudzień 2018 – przychód 488.462,10 zł, (wydatki 366 030,01 zł.)

- za okres styczeń – grudzień 2016 przychód 25 228,94 zł. ( wydatki 138 903,09 zł.)

- za okres styczeń – grudzień 2015 przychód 165 750,91 zł. ( wydatki 190 793,95 zł.)

/ wykaz z księgi przychodów i rozchodów za okresy wskazane k. 20-24/

Do akt sprawy – nie zostały przedstawione listy obecności.

/okoliczność bezsporna/

Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał następującej oceny dowodów:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie, zgromadzonych materialnych dowodów w postaci dokumentów m.in. akt, nazwanych „osobowymi” ubezpieczonego, dokumentacji medycznej ubezpieczonego, dokumentacji finansowej płatnika składek. Dokumenty te nie były, bowiem, kwestionowane przez żadną ze stron, nadto w oparciu o osobowe źródła dowodowe: zeznania świadków G. Z. i G. T. oraz zeznania stron: D. G. i M. G. .

Sąd , analizując zgłoszone wnioski dowodowe ( mając na względzie dyspozycję art. 6 k.p.c) zwrócił uwagę, że ani M. G., działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika , ani D. G., nie wskazali – żadnej osoby, z którą - nawiązałby kontakt D. G. – jako „przedstawiciel handlowy” ojca. Zatem, w świetle powyższego, uprawniona jest konkluzja orzecznicza, że D. G. – aktywności, w płaszczyźnie – przedstawicielstwa handlowego – nie przejawiał – oczywiście, tylko ,w zakresie czasowym , objętym zaskarżonymi decyzjami.

Zeznania świadków, G. Z. i G. T., w zakresie, tejże , spornej, aktywności D. G. , na podstawie umowy o prace , zawartej w dniu 16.12.2019r. , nie przedstawiają wiarygodnego źródła dowodowego, albowiem - świadkowie nie widzieli – pracującego - D. G., w spornym okresie. G. Z. - zeznał, że, do 2014r., D. G. przyjeżdżał do ojca jako syn , ale nie wiedział, aby ojcu pomagał w jego firmie . G. T. prowadził rachunkowość firmy płatnika od 2017r. , ale poza – usprawiedliwieniem , popełnionego błędu, przez swoje biuro rachunkowe , nie wyjaśnił - merytorycznych - wątpliwości. ( e -protokół rozprawy z dnia 11.01.2021r. płyta CD k 458)

Sąd, jedynie, częściowo dał wiarę zeznaniom stron, w zakresie, w jakim posłużyły do poczynienia ustaleń. Sąd , w zakresie odmowy wiary zeznaniom płatnika, w części dotyczącej , twierdzeń o – świadczeniu pracy - przez syna płatnika, zwrócił uwagę na fakt , ze

że nie pamięta – adresu biura rachunkowego [ jak zeznał świadek G. T. , prowadzący rachunkowość płatnika od 2017 roku] , ale pamięta od kiedy zgłosiło – biuro - syna do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych.

Faktury , załączone do akt , potwierdzają , nie – aktywność D. G. , tylko fakt - funkcjonowania firmy płatnika.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd nie dał wiary zeznaniom płatnika i ubezpieczonego, w części w której wskazywali na realność, zawartej pomiędzy nimi umowy, nazwanej umową o pracę, oraz faktycznego świadczenia – pracy - przez ubezpieczonego w ramach tej umowy. W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w postępowaniu materiału dowodowego, brak jest podstaw do przyjęcia, iż stosunek pracy, na podstawie zawartej umowy, faktycznie był realizowany. Przeciwko prawdziwości zeznań stron, zdaniem Sądu, ustalone okoliczności faktyczne.

W przedmiocie zawartej umowy, podnieść należy, iż zaoferowane , synowi, stanowisko – przedstawiciel handlowy , było nowoutworzonym, którego nikt, wcześniej przed nim, nie zajmował. Płatnik nie wyjaśnił , racjonalnie, dlaczego o czym zeznał jednoznacznie , że w sezonie zimowym , prac jest mniej , zawarł umowę , nazwaną umową o pracę, dopiero 16.12.2019r. , mimo – mniejszego , jak zeznał zakresu prac, nadto , na tydzień przed świętami Bożego Narodzenia, Nowym Rokiem, dniem wolnym od pracy 6 stycznia ( 2020r.). Taki wybór nie jest - racjonalnym , uwzględniając fakt, o czym zeznał płatnik, prowadzenia działalności gospodarczej od 40 lat.

W tym kontekście - uprawnioną jest konkluzja orzecznicza, że , mając na względzie stan zdrowia syna ( a ten stan potwierdza , złożona do akt sprawy – dokumentacja medyczna ( k. 612- 615, 662, 665 ,666, z którą Sąd zapoznał się szczegółowo, choć elementu - stanu zdrowia D. G. , nie ujawnił w uzasadnieniu, pod kątem analizy przesłanek art. 22 k.p. ), ojciec M. G. , zawarł umowę , nazwaną umową o pracę , tylko dla pozoru, mając świadomość , że umowa nie będzie realizowana . Z dokonanych ustaleń wynika, że także D. G. , tę świadomość miał.

Z dokonanych ustaleń wynika, że okresach : 10.01.2020-17.01.2020

4.02.2020-12.02.2020

25.03.2020-8.04.2020

9.03.2020-12.09.2020

20.10.2020-30.10.2020

2.11-18.10.2021r.

D. G. był niezdolny do pracy . Teza , ze – wykonywał czynności – w sposób systematyczny , uporządkowany czasowo i przestrzennie , nie jest wiarygodna .

Tym bardziej , że, z dokonanych ustaleń wynika, iż, w okresie nieobecności D. G. , płatnik, nikogo, w jego miejsce, nie zatrudnił, ani nie zaangażował; obowiązki wykonywał M. G..

Potrzeby zatrudnienia syna, w oparciu o stosunek pracy, nie tłumaczą też realia funkcjonowania płatnika ,w obrocie gospodarczym. Podkreślenia wymaga, iż o ile płatnik mógł potrzebować - pomocy - , [ jak zeznał świadek G. D. G. –pomagał ojcu – do 2014 r.] to - wobec faktu zmniejszonego zakresu robót, w sezonie zimowym ( o czym zeznały obie strony: D. i M. G.) to, (jak zeznał M. G. , że wiele tak wcześniej, zatrudniał pracowników ) , nie tłumaczy nawiązania stosunku prawnego w postaci – umowy o prace – w dniu 16 grudnia 2019r.

Zatem, i względy ekonomiczne, przy dostrzeżeniu przychodów płatnika, przemawiają za brakiem wiarygodności jego zeznań, w zakresie realnej potrzeby zatrudniania ubezpieczonego ,w oparciu o umowę o pracę. Tym bardziej , ze M. G. - przed 2019 r. nikogo nie zatrudniał i nie angażował na podstawie umów cywilnoprawnych

Natomiast , zasługuje na wiarę, że czas aktywności D. G. nie był ewidencjonowany i rozliczany. Raczej był elastyczny : od 7 , od 8 , do 16, do 17 , a zależnie do potrzeb - elastycznie , co zeznał – wprost M. G. , a pośrednio D. G. , opisując sposoby dojazdu do żwirowni ojca , w różnych miejscach : w Ł. ul. (...) , w Powodowie , gdzie mieszkał itd.

Podkreślenia wymaga, też, iż na fakt - świadczenia - pracy - przez D. G., w procesie, nie przedstawiono żadnych dowodów z dokumentów, poza dokumentacją pracowniczą, ani dowodów z zeznań świadków, którzy mogliby ( i potwierdziliby) , że D. G. nawiązałby kontakt – jako „przedstawiciel handlowy” ojca z jakikolwiek , choćby potencjalnym kontrahentem . Ani M. G., działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika , ani D. G., nie wskazali – żadnej osoby, z którą - nawiązałby kontakt D. G. – jako „przedstawiciel handlowy” ojca. Zatem, w świetle powyższego, uprawniona jest konkluzja orzecznicza, że D. G. – aktywności, w płaszczyźnie – przedstawicielstwa handlowego – nie przejawiał – oczywiście, tylko ,w zakresie czasowym , objętym zaskarżonymi decyzjami.

Powyższe , implikuje uprawnioną tezę, że skoro nie było – wykonywanych czynności , to nie mogło być nadzoru, dozoru, kontroli , oceny wykonanych poleceń - w płaszczyźnie – oznaczonej w spornej umowie , nazwanej umową o pracę – czyli przedstawiciela handlowego.

Powyższe, w istocie, nie oznacza jeszcze, samo w sobie, iż D. G., żadnych czynności, w tym okresie, na rzecz płatnika, nie wykonywał,. Niemniej jednak, charakter tej aktywności, należy do oceny prawnej, której Sąd dokona poniżej.

Choć, Sąd mając świadomość wartości dowodowej – odwołania, sporządzanego przez M. G. , zwraca uwagę, że w świetle podsumowania , dokonanej analizy całości, podmiotowo-przedmiotowego, materiału dowodowego, że obraz , przedstawiony przez M. G., w odwołaniu od decyzji z dnia 22.06.2020r. ( k. 3-4 I tom akt sądowych) jest bardzo wiarygodny: sporadyczna, doraźna pomoc - syna dla ojca , pieniądze przekazywane na paliwo i maszyny ( D. G. nie posiada prawa jazdy) . Ani jednego słowa – o „przedstawicielstwie handlowym” , choć zaskarżona ( następnie zmieniona) decyzja z dnia 22.06.2020r. , wprost obejmowała dwa rodzaje – sygnalizowanej - aktywności D. G. . W odniesieniu do – podlegania ubezpieczeniom społecznym – jako pracownik – nie została zmieniona.

Ten obraz jest – potwierdzony, nawet wzmocniony, na rozprawie w dniu 12.01.2022r., zeznaniami D. G., który nie pamięta, jakie czynności wykonywał, usłyszał je dopiero na sali rozpraw, nie pamięta, jakie czynności wykonywał jako przedstawiciel handlowy. ( zeznanie D. G. e-protokół rozprawy z dn. 12.01.2022r. 00.55.07). Sąd nie uznał zeznań D. G. , w części , w której na rozprawie w dn. 12.01.2022r. potwierdził informacyjne wyjaśnienia ( złożone na rozprawie w dniu 11.01.2021r. - płyta CD K. 458) , ze wykonywał jakiekolwiek czynności jako przedstawiciel handlowy ojca , albowiem: przedmiotem sporu są czynności od dnia 16.12.2019r., D. G. wprost - wyjaśnił, że e-maile do klientów wysyłała pani M. ( D. G. nie zna nawet jej nazwiska . także ona jeździła z D. G. na spotkania . Nie ma żadnego potwierdzenia odbycia, choćby jednego spotkania ( z udziałem D. G.) , ale – oświadczenie D. G. – jest, choć jak sam - D. G. przy ustalaniu cen uczestniczył w 2018r.. Co jest wiarygodne , gdyż M. G. prowadzi prace rozbiórkowe od 2015r.

Owszem , mógł pomagać ojcu przy załadunkach piasku, gdyż nie ma przeciwstawnych dowodów, ale także takich czynności - nie udowodniono.

Także, M. G., w toku całego postępowania sądowego ( toczącego się od 21 sierpnia 2020r. ) nie wskazał, żadnej czynności – wykonanej , przez syna, jako przedstawiciela handlowego.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołania , od obu zaskarżonych decyzji , jako niezasadne podlegały oddaleniu.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 1, art.8 ust.1 i art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2020 roku, poz.266 tj) pracownicy, to jest osoby, pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Definicja pracownika, na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych, została zawarta w przepisie art.8 ust.1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. Pojęcie stosunku pracy, o jakim mowa w art.8 ust.1 ww. ustawy, jest równoznaczne z pojęciem stosunku pracy definiowanym przez art. 22 k.p. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2005 roku, I UK 296/04, OSNP 2006/9-10/157).

Stosownie do treści art. 22§1 k.p., przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Stosunek pracy posiada szczególne cechy, które pozwalają na jego odróżnienie od innych stosunków prawnych do niego zbliżonych.

Stosunek pracy wyróżnia się koniecznością osobistego wykonania pracy, podporządkowaniem pracownika pracodawcy, wykonywaniem pracy na rzecz pracodawcy i na jego ryzyko, a ponadto odpłatnością pracy.

W razie ustalenia, że, w łączącym strony stosunku prawnym, występowały elementy obce stosunkowi pracy nie jest możliwa ocena, że zawarta została umowa o pracę.

Nawiązanie stosunku pracy, skutkuje równoległym powstaniem stosunku ubezpieczenia. Obydwa te stosunki, jakkolwiek mają inne cele, to wzajemnie się uzupełniają i zabezpieczają pracownika materialnie - pierwszy na co dzień, drugi na wypadek zdarzeń losowych. Stosunek ubezpieczenia społecznego pracowniczego jest konsekwencją stosunku pracy i jako taki ma charakter wtórny. Ubezpieczenie społeczne nie może, bowiem, istnieć bez stosunku pracy. Uruchomienie stosunku ubezpieczeniowego, może odnosić się wyłącznie do ważnego stosunku pracy, a więc takiego, który stanowi wyraz woli obu stron realizowania celów, którym umowa ma służyć. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet, jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2006 roku III AUa 433/2005, Legalis nr 88987). Sam fakt, że oświadczenia stron umowy o pracę zawierają określone w art.22 k.p., formalne elementy umowy o pracę nie oznacza, że umowa taka jest ważna.

Sąd podziela pogląd Sądu Najwyższego, wyrażony w uzasadnieniu wyroku z dnia 25 stycznia 2005 roku (II UK 141/04, OSNP 2005/15/235), w którym stwierdzono, iż stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa, płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy (art.58§1 k.c. w zw. z art.300 k.p.). Ocena taka nie odnosi się, jednak, do sytuacji, gdy podejmowane czynności, w ramach, zawartej umowy o pracę, nie mają na celu rzeczywistej realizacji tej umowy, a jedynie uwiarygodnienie jej świadczenia – innymi słowy są czynnościami pozornymi, fikcyjnymi - pracownik udaje, że wykonuje jakieś czynności jedynie po to, aby stworzyć dowody jej świadczenia. Nawiązanie umowy o pracę może, bowiem, wynikać z czynności faktycznych, wyrażających się z jednej strony zobowiązaniem pracownika do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, z drugiej zobowiązaniem pracodawcy do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem (art.22§1 k.p.).

W niniejszej sprawie, płatnik składek M. G. zawarł z synem D. G. , umowę, nazwaną umową o pracę, która, z formalnego punktu widzenia, stanowiła stosowną podstawę do objęcia D. G., ubezpieczeniem społecznym. Ważność tej umowy została jednak – słusznie – zakwestionowana przez organ rentowy.

Zdaniem Sądu, analiza, zgromadzonego w sprawie, materiału dowodowego ,prowadzi do wniosku, że D. G., pewne czynności, w spornym okresie, wykonywał. Należało, jednak, zważyć, czy, przy uwzględnieniu całokształtu treści stosunku prawnego, realizowanego przez strony, czynności były świadczone w ramach - zatrudnienia pracowniczego, w warunkach podporządkowania, w tym na rzecz i ryzyko, pracodawcy.

Przede wszystkim, w toku niniejszego postępowania, nie zostały złożone żadne dokumenty (poza, opisaną wyżej, dokumentacją osobową) z których wynikałoby, że D. G., wykonywał czynności - w ramach stosunku pracy. O ile, bowiem, z zebranego materiału dowodowego, wynika, że D. G. , wspólnie z ojcem , zajmował się maszynami , które posiadał płatnik , np. D. G., wymieniał olej , o tyle nie sposób stwierdzić, że czynności te wykonywał, w ramach obowiązującego go, stosunku pracy, w ramach podporządkowania pracowniczego. Z relacji samego płatnika wynika iż nie odbywało się to na zasadzie wydawanych na bieżąco poleceń i zadań.

Z zebranego materiału dowodowego nie wynika, aby D. G. był, na bieżąco, nadzorowany przez ojca . W istocie, ogólna kontrola ojca jako właściciela powierzchni, na której stały koparki, samochody, koparko-ładowarka, był piach , żwir i przyjeżdżali odbiory piachu , nie świadczy o podporządkowaniu pracowniczym (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w G. z dnia 11 kwietnia 2018 r. I SA/Gd 191/18 Legalis Numer 1777278).

Brak jest dowodu na świadczenie, przez D. G. - pracy - w ramach stanowiska , wskazanego w umowie , nazwanej umową o pracę. Sąd kolejny raz , podkreśla , i kolejny raz , procesowo, powołuje się na art. 6 k.c – że ani M. G., działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika , ani D. G., nie wskazali – żadnej osoby, z którą - nawiązałby kontakt D. G. – jako „przedstawiciel handlowy” ojca. Zatem, w świetle powyższego, implikuje to uprawnioną konkluzję orzeczniczą, że D. G. – aktywności, w płaszczyźnie – przedstawiciela handlowego – nie przejawiał – oczywiście, tylko ,w zakresie czasowym , objętym zaskarżonymi decyzjami.

Czas aktywności D. G. , był - elastyczny, nie miał , wyznaczonych ściśle , godzin pracy. Zeznał o tym, zarówno płatnik, jak i D. G. , opisując w jaki sposób docierał na miejsca , w którym miał wykonać czynności : do Ł. , do O., w Powodowie , dowoziła córka ( uczęszczająca do szkoły w Ł. na godzinę 8.15, ) , dojeżdżał autobusem , ale pamięta godzin odjazdu autobusów z Ł. do O. , z O. do Ł. .

Jak wynika z dokonanych ustaleń, D. G. nie był rozliczany z godzin aktywności. To, uprawdopodabnia tezę, ze aktywność D. G. miała być ukierunkowana na konkretny efekt - pomocy ojcu w czynnościach przy, posiadanym przez płatnika parku maszynowym ( koparki, koparko-ładowarka, samochody , na żwirowniach, ) w określonym zakresie, Zatem, nie można mówić, w tym przypadku, o podporządkowaniu – D. G. jako przedstawiciela handlowego , w zakresie miejsca, czasu pracy i wykonywanych obowiązków oraz rozliczania - z powyższego.

Reasumując, zdaniem Sądu Okręgowego, elementem charakterystycznym umowy o pracę, którego analizowany stosunek pracy na pewno nie zawierał, było wykonywanie pracy w ramach podporządkowania pracowniczego. Przede wszystkim, zwrócić należy uwagę na to, że, zgromadzony w sprawie, materiał dowodowy, nie potwierdza, aby płatnik kierował pracą syna

, w szczególności, aby, na bieżąco, wskazywał na konkretne zadania do realizacji, związane z powierzonym stanowiskiem pracy – przedstawiciela handlowego , by kontrolował czas pracy syna. Jest to istotne, jeżeli uwzględni się, że zatrudnienie pracownicze odwołuje się do staranności, a nie rezultatu. Nie ma zatem podstaw do przyjęcia, że D. G. , wykonywał czynności , w warunkach kierownictwa pracodawcy.

Konstatacja ta jest ważna, gdy założy się, że pracy pod kierownictwem, w myśl art. 22 § 1 k.p., jest jedną z najważniejszych cech w procesie typizacji charakteru stosunku prawnego łączącego strony(wyrok SN z dnia 20.03.1965 r., III PU 28/64, OSNCP 1965, nr 9, poz. 157).

Jasne, przy tym, jest, że cechy podporządkowania pracowniczego, mogą być, w określonym zakresie, charakterystyczne, również, dla zobowiązań cywilnoprawnych, a nadto, że mogą występować z różnym nasileniem (zob. wyrok SN z dnia 10.10.2003 r., I PK 466/02 Pr. Pracy 2004, nr 3, s. 35). Zatem, zasadne jest rozważenie reguły, umożliwiającej rozróżnienie, czy dany stan faktyczny charakteryzuje się podporządkowaniem pracowniczym, czy też więź łącząca strony nosi znamiona innej zależności (zbliżonej do kierownictwa pracodawcy). Ma to znaczenie, gdy weźmie się pod uwagę, że umowa, mająca za przedmiot świadczenie pracy, nie może mieć mieszanego charakteru, łączącego elementy umowy o pracę i umowy cywilnoprawnej (Wyrok SN z dnia 23.01.2002 r., I PKN 786/00, OSNP 2004, nr 2, poz.23. Z. K., Rodzaje kontraktów menedżerskich, (...) 1999, nr 7, s. 12).

W konsekwencji dla oceny zobowiązania pracowniczego, drugoplanowe znaczenie ma nazwa umowy oraz deklarowana w chwili jej zawarcia treść. Ważne jest, w jaki sposób strony kształtują więź prawną w trakcie jej trwania. Zważywszy, że ustawodawca nie zdecydował się na wskazanie dla stosunku pracy elementów przedmiotowo istotnych, zrozumiałe jest, że klasyfikacja doniosłości cech charakterystycznych zobowiązania pracowniczego jest problematyczna. Mimo to, za prawidłowy należy uznać pogląd, podkreślający konieczność występowania kierownictwa pracodawcy w stosunkach pracy. Więź tą cechuje praca pod kierownictwem, które stanowi element sine qua non każdego zatrudnienia pracowniczego. Formułując tą tezę nie można pomijać, że kierownictwo pracodawcy w procesie rozróżniania reżimów umownych ma niewątpliwie pierwszoplanowe znaczenie. Jest tak dlatego, że nie występuje ono przy umowach cywilnoprawnych. Słuszne jest, zatem, stanowisko, zgodnie z którym, kierownictwo pracodawcy jest jedyną cechą, rzeczywiście odróżniającą stosunek pracy od umów cywilnoprawnych (Z. Hajn, glosa do wyroku SN z dnia 16.12.1998 r.,, II UKN 394/98, OSP 2000, nr 12, poz. 177).

W ocenie Sądu płatnik ,w ogóle nie miał potrzeby- zatrudniania - pracownika , w oparciu o umowę o pracę. Stanowisko zostało specjalnie utworzone. Wcześniej, płatnik nikogo nie zatrudniał, co najmniej od 2015r.. Wszelkimi kwestiami zajmował się sam, korzystając z wsparcia profesjonalnych podmiotów zewnętrznych. Brak dowodów na to iż w okresie zaangażowania syna, sytuacja ta zmieniła się i istniało zapotrzebowanie - na tego typu - pracę . O braku potrzeby – zatrudnienia – D. G. , świadczy, także, brak zatrudnienia pracownika w czasie jego długotrwałej nieobecności w pracy. M. G. wykonywał sam wszystkie czynności, w czasie wyjątkowo długotrwałej nieobecności syna. Powyższe utwierdza Sąd w przekonaniu, że – zatrudnienie – D. G. przez płatnika, było nieuzasadnione, a co za tym idzie, było fikcyjne. W ocenie Sądu, wszystkie te okoliczności jednoznacznie wskazują, że celem podjętych przez płatnika i ubezpieczonego, działań, było zapewnienie jemu świadczeń z ubezpieczenia społecznego w okresie niezdolności do pracy.

Podleganie pracowniczym ubezpieczeniom społecznym jest uwarunkowane, nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ale legitymowaniem się statusem – pracownika – rzeczywiście, - świadczącego pracę - w ramach ważnego stosunku pracy. Stosunek pracy jest, bowiem, stosunkiem zobowiązaniowym, uzewnętrzniającym wolę, umawiających się, stron. W sytuacji, gdy strony nie pozostają faktycznie związane stosunkiem pracy, nie można mówić o fakcie podlegania pracowniczym ubezpieczeniom społecznym. Natomiast, sam fakt wykonywania, za wynagrodzeniem, określonego rodzaju czynności, przez jedną ze stron, na rzecz drugiej, w zależności od cech danego stosunku prawnego, co do zasady może zostać zakwalifikowany, jako, umowa o dzieło, umowa zlecenia umowa o świadczenie usług, o której mowa w art.750 k.c., wobec której stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Ocena, z jakim faktycznie stosunkiem prawnym mamy do czynienia, na gruncie przedmiotowej sprawy, pozostaje, jednak, poza zakresem rozważań Sądu Okręgowego, albowiem, przedmiotem zaskarżonej decyzji była wyłącznie umowa o pracę.

Wskazać należy, że zgodnie z art.83§1 k.c. w zw. z art.300 k.p. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Z czynnością prawną pozorną mamy do czynienia wówczas, gdy występują łącznie, następujące warunki: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, czyli być aktywnym uczestnikiem stanu pozorności. Pierwsza i zasadnicza cecha czynności pozornej, wyraża się brakiem zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie prawo łączy z tego typu i treścią złożonego oświadczenia. Jest to zatem z góry świadoma sprzeczność między oświadczonymi a prawdziwymi zamiarami stron, czyli upozorowanie przez strony na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana. Jednakże zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 14 marca 2001 roku (sygn. akt III UKN 258/00, OSNAP 2002/21/527), nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wyklucza to rozważenia, czy w konkretnym przypadku zawarcie umowy zmierzało do obejścia prawa (art.58§1 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

W wyroku z dnia 2 lipca 2008 roku (II UK 334/07, Lex nr 531865), Sąd Najwyższy wskazał, iż w sytuacji, gdy wolą stron, zawierających umowę było faktyczne nawiązanie stosunku pracy i doszło do świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa. Ocena taka nie odnosi się, jednak, do sytuacji gdy podejmowane czynności w ramach zawartej umowy o pracę nie mają na celu rzeczywistej realizacji tej umowy, a jedynie uwiarygodnienie jej świadczenia – innymi słowy są czynnościami pozornymi, fikcyjnymi - pracownik udaje, że wykonuje jakieś czynności jedynie po to, aby stworzyć dowody jej świadczenia.

Tytułem do ubezpieczenia, z którym przepisy prawa ubezpieczeń społecznych łączą podleganie ubezpieczeniu i prawo do świadczeń, miało być, w przedmiotowej sprawie- zatrudnienie, jako wykonywanie pracy, w ramach stosunku pracy. Nie jest istotne, przy tym, czy strony miały realny zamiar zobowiązania się – przez pracownika do wykonywania pracy a przez pracodawcę do przyjmowania tego świadczenia i wypłacania wynagrodzenia, lecz to czy zamiar taki został w rzeczywistości zrealizowany. Pozorność wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych i jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich. Istotne znaczenie ma niezgodność między aktem woli a jego uzewnętrznieniem. Założeniem unormowania jest zgoda drugiej osoby na złożenie oświadczenia woli dla pozoru.

Ocena, realizacji zawartej przez wnioskodawczynię i płatnika umowy, nazwanej umową o pracę, wskazuje na to, że strony zawarły umowę o pracę, której nie miały zamiaru realizować. O pozorności umowy o pracę wnioskować należy z całokształtu okoliczności dotyczących momentu zawarcia umowy, jak i przez pryzmat zdarzeń późniejszych. W ocenie Sądu, nie ma żadnych dowodów potwierdzających wykonywanie przez D. G. – pracy, na stanowisku – przedstawiciela handlowego, na podstawie umowy o pracę. Należy przypomnieć, że pozorność umowy o pracę zachodzi , także, wówczas, gdy praca jest faktycznie świadczona, lecz na innej podstawie niż umowa o pracę. /por. wyrok SN z dnia 8 lipca 2009 r, I UK 43/09, z dnia 12 maja 2011 r, II UK 20/11/

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych, należy stwierdzić, że mamy do czynienia z pozornością oświadczeń woli w zawarciu umowy o pracę przez płatnika, i ubezpieczonego . Celem działania stron nie było, bowiem, świadczenie - pracy - , w ramach stosunku pracy i uzyskiwanie, z tego tytułu, wynagrodzenia, a jedynie osiągnięcie innych korzyści, które prawo wiąże z istnieniem stosunku pracy. Głównym celem zawarcia umowy o pracę, winno być nawiązanie stosunku pracy, a jedynie rezultatem, i pośrednim celem zatrudnienia, jest uzyskanie wskazanych korzyści. Podkreślić przy tym należy, że, zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe, pozwalają kształtować elementy stosunku pracy zgodnie z wolą stron.

Wprawdzie płatnik składek założył, D. G., akta osobowe , to jednak, w ocenie Sądu, dokumenty te nie świadczą o wykonywaniu - pracy. Stworzenie tej dokumentacji miało, jedynie, uprawdopodobnić - świadczenie pracy. Dokumentacja kadrowa potwierdza, jedynie, fakt formalnego jej sporządzenia, a nie jest dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami - stosunku pracy. Do ustalenia, że doszło do powstania między stronami stosunku pracy, nie jest wystarczające spełnienie warunków formalnych zatrudnienia, a konieczne jest ustalenie, że strony miały zamiar wykonywać obowiązki stron stosunku pracy, wynikające z umowy o pracę i to czyniły.

W ocenie Sądu, strony umowy, miały świadomość tego, że umowa nie będzie ich obowiązywać, a ewentualne zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne będą krótkotrwałe. Nawiązanie stosunku pracy, którego elementami są zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy i zobowiązanie pracodawcy do wypłacania wynagrodzenia, nie było rzeczywistym celem stron. Stronom chodziło o uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i temu celowi podporządkowały skonstruowanie określonej sytuacji prawnej, a umowa o pracę stanowić miała, przede wszystkim, narzędzie do realizacji tego celu. Fikcyjne, czyli tylko pozorne, zawarcie umowy o pracę, nie mogło stanowić podstawy do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami pracowników.

Z dokonanych ustaleń wynika, że decyzją numer (...) z dnia 23 sierpnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję z dnia 22 czerwca 2020r. numer (...) w punkcie 2 i stwierdził, że D. G. nie podlega, obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym : emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 czerwca 2015r. oraz uchyliła decyzję w punkcie 3 , utrzymując , w pozostałej części , decyzję.

Zgodnie z art. 477 ¹³ § 1. K.p.c Zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy.

Wobec powyższego, Sąd, na podstawie art. 477 ¹³ k.p.c , w punkcie 1 (pierwszym) wyroku, umorzył postępowanie w sprawie, w zakresie objętym decyzją numer (...) z dnia 23.08.2021r.

Na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. Sąd oddalił odwołania, w pozostałej części, uznając , że decyzja numer (...) z dnia 22.06.2020r., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w części , pozostawionej bez zmiany , ustalająca niepodleganie przez D. G. od 16.12.2019r., ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę jako pracownik u płatnika składek, odpowiada prawu .

O kosztach procesu, w punkcie 3 wyroku, w stosunku D. G. , Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c., a wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ustalił zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz.265).

Na podstawie art. 100 k.p.c, Sąd , w punkcie 4, zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego miedzy ZUS i M. G. , uwzględniając częściowe uwzględnienie żądań M. G.

ZARZĄDZENIE

Dnia 28 stycznia 2022 roku

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi M. G. – adwokat E. S. za pośrednictwem PORTALU INFORMACYJNEGO