Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 674/17

POSTANOWIENIE

K., dnia 5 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Henryk Haak

Sędziowie: SSO Barbara Mokras (spr.)

SSO Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Z. S. ,W. K.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T., J. S., Z. B.
(I C 393/15)

sprawy z powództwa W. K.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T., J. S., G. S., Z. B. (I C 394/15)

sprawy z powództwa (...). w B.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T., J. S., G. S., Z. B. (I C 372/15)

sprawy z powództwa Z. S., W. K.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T., J. S., G. S., Z. B. (I C 303/15)

sprawy z powództwa (...) w B.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T., J. S., G. S., Z. B. (I C 300/15)

o zapłatę

w przedmiocie zażaleń (...) w B., Z. S., W. K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kępnie

z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt I C 393/15

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Mokras SSO Henryk Haak SSO Janusz Roszewski

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w Kępnie umorzył postępowania we wszystkich połączonych sprawach prowadzonych pod sygnaturą akt
I C 393/15 (pkt 1) oraz oddalił wnioski powodów o zwrot części opłaty sądowej (pkt 2).

W uzasadnieniu podniesiono, że postanowieniami z dnia 24 marca 2017r. Sąd Rejonowy w Kępnie połączył sprawy o sygnaturze akt I C 394/15, I C 372/15, I C 303/15, I C 300/15 ze sprawą o sygnaturze akt I C 393/15 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Pismami z dnia 12 czerwca 2017r. powodowie cofnęli pozwy o zapłatę we wszystkich ww. sprawach. Cofnięcie pozwu nastąpiło po rozpoczęciu rozprawy, w wyznaczonym terminie pełnomocnik pozwanych wyraził zgodę na cofnięciu pozwów, a okoliczności sprawy nie wskazują, iż czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, co implikowało umorzenie przedmiotowych postępowań na podstawie art. 355 § l k.p.c.

Wraz z oświadczeniem o cofnięciu pozwów powodowie złożyli wniosek o zwrot części opłaty sądowej, który jednak podlegał oddaleniu. Zgodnie bowiem z art. 79 ust. pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych sąd
z urzędu zwraca stronie połowę uiszczonej opłaty od pisma cofniętego przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana. Tymczasem oświadczenie o cofnięciu pozwów zostały złożone w dniu 13 czerwca 2017r., natomiast
w dniu 11 maja 2017r. w niniejszej sprawie odbyła się rozprawa, na którą nikt się nie stawił. Skoro zatem cofnięcie pozwów nastąpiło po rozpoczęciu posiedzenia, na które sprawa został skierowana, to brak jest podstawy prawnej do zwrotu powodom choćby części uiszczonych opłat sądowych.

Zażalenie na punkt 2. powyższego orzeczenia wnieśli powodowie(...)
(...) w B., Z. S. i W. K., zaskarżając postanowienie w całości.

Skarżący zarzucili zaskarżonemu postanowieniu – w istocie – naruszenie przepisu
art. 79 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 623) poprzez jego niezastosowanie.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, że nie zostali zawiadomieni o terminie rozprawy w dniu 11 maja 2017 r., a zatem brak jest podstaw do uznania, iż nie zachodzą podstawy do zwrotu części opłat od pozwów.

Mając na uwadze powyższe zarzuty, skarżący wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o zwrot połowy opłat sądowych od pozwów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenia nie zasługują na uwzględnienie.

Analiza akt sprawy I C 393/15 wskazuje, że na karcie 121 znajdują się trzy elektroniczne potwierdzenia odbioru, z których wynika, iż w dniu 31 marca 2017 r. powodowi(...) w B. zostało doręczone, na adres ul. (...), (...)-(...) B., zawiadomienie Sądu Rejonowego w Kępnie o wyznaczeniu na dzień 11 maja 2017 r. na godz. 11.00 s. 7 terminu rozprawy w sprawie I C 393/15, przy czym przedmiotowe wezwanie zostało doręczone upoważnionemu pracownikowi K. B.; analogiczne zawiadomienia, na analogiczny adres, zostały doręczone również – do rąk upoważnionego pracownika K. B. - powodom Z. S.
i W. K., co nastąpiło w dniu 3 kwietnia 2017 r.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 133 § 2a k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 września 2016 r. mocą przepisu art. 21 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1311), pisma procesowe dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego, doręcza się na adres podany
w rejestrze, chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. Jeżeli ostatni wpisany adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku
o wpis nowego adresu, adres wykreślony jest uważany za adres podany w rejestrze.

Analiza wszystkich połączonych akt wskazuje, że adres ul. (...), (...)-(...) B. stanowił właściwy adres do doręczeń dla powoda (...)
w B., albowiem przedmiotowy adres był ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym jako siedziba i adres(...)w B..

Rozpatrując natomiast skuteczność doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy w dniu 11 maja 2017 r. powodom Z. S. i W. K., należy wskazać, że do dnia nowelizacji przepisu art. 133 § 2a k.p.c. doręczenia przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, w tym wspólnikom spółki cywilnej, następowały w sposób wskazany w przepisie art. 133 § 1 k.p.c., właściwy dla osób fizycznych, czyli osobiście. Oznacza to, że przedmiotowych doręczeń dokonywało się na wskazany adres zamieszkania,
a nie prowadzonej działalności gospodarczej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12.08.1997 r., III CZ 53/97, Legalis; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10.03.2006 r., IV CK 287/05, Legalis). Przedsiębiorca będący osobą fizyczną nie miał więc obowiązku ustanawiania, zarówno w miejscu wykonywania działalności gospodarczej, jak i w miejscu zamieszkania, osoby upoważnionej do odbioru pism (postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 11.01.1994 r., I CRN 209/93, OSNCP 1994, Nr 7–8, poz. 163).

W realiach niniejszej sprawy jednak, powodowie Z. S. i W. K. podali w pozwach jako swój adres: ul. (...), (...)-(...) B., widniejący
w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako siedziba i adres wykonywania przez nich działalności gospodarczej pod nazwą E. Z. S., (...) sp. cywilna, co oznacza, że ten właśnie adres wskazali jako swój adres dla doręczeń.

Stosownie do treści przepisu art. 133 § 2 k.p.c. pisma procesowe lub orzeczenia dla osoby prawnej, jak również dla organizacji, która nie ma osobowości prawnej, doręcza się organowi uprawnionemu do reprezentowania ich przed sądem lub do rąk pracownika upoważnionego do odbioru pism. Przewidziane w art. 133 § 2 k.p.c. upoważnienie do odbioru korespondencji sądowej może być udzielone w sposób dorozumiany (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2007 r., IV Cz 33/07, Legalis). Doręczenie przesyłki do rąk pracownika upoważnionego do odbioru pism w trybie określonym w art. 133 § 2 k.p.c. korzysta ze skuteczności jej doręczenia adresatowi, a tym samym następuje z chwilą pokwitowania odbioru przesyłki, bez względu na to, jakie są dalsze losy tak doręczonego pisma. Z kolei zgodnie z przepisem art. 138 § 1 k.p.c. dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do odbioru pism
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19.03. 1999 r., II CKN 237/98, Legalis; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25.08.1999 r., III CKN 548/99, Legalis).

W niniejszej sprawie wszyscy skarżący nie kwestionowali tego, że odbierająca zawiadomienia o terminie rozprawy w dniu 11 maja 2017 r. K. B. nie została upoważniona do odbioru kierowanych do nich pism na adres ul. (...), (...)-(...) B., co oznacza, że skarżący nie podważyli przedmiotowego domniemania,
a w konsekwencji skuteczności spornego doręczenia.

W powyższym stanie rzeczy, należy uznać, iż zarzuty skarżących nie były zasadne.

Dlatego, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na podstawie przepisów art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Barbara Mokras SSO Henryk Haak SSO Janusz Roszewski